Search

The aim of the study was to describe the symptoms experienced by cancer patients receiving palliative care, patients’ performance and the effects on their quality of life. Materials and Methods: This is a descriptive study and was conducted with 106 patients admitted to palliative care unit at a university hospital in Izmir, located in the west of Turkey, between December 2019 and April 2020. For data collection, Patient Information Form, “Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) Performance Status Scale”, “Edmonton Symptom Assessment Scale (ESAS)” and “Functional Assessment of Chronic Illness Therapy-Palliative Care (FACIT-Pal) Scale” were applied. For data analysis, descriptive statistics, Chi-square test, Kruskall Wallis Analysis and linear regression analysis were used. Results: Patients reported that the most common symptoms experienced were fatigue, sense of being unwell, anxiety, sadness (depression) and pain. According to the regression analysis, there was a statistically significant difference between the total quality of life scores of the patients and pain, fatigue and nausea from the patients' ESAS symptoms. The quality of life scores were significantly lower in the patients who were hospitalized, had an advanced disease stage, did not have metastases or did not know their metastases status and had a low performance status ECOG. There was a statistically significant difference between patients' ECOG performance status and quality of life. Conclusion: Patients have multiple symptoms and poor quality of life. Our findings support the importance of symptom assessment and management to improve quality of life., Çalışmanın amacı, palyatif bakım alan kanser hastalarının yaşadıkları semptomları, hastaların performanslarını ve yaşam kalitelerine olan etkilerini tanımlamaktır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı bir çalışma olup, Türkiye'nin batısında yer alan İzmir'de bir üniversite hastanesinin palyatif bakım ünitesine başvuran 106 hasta ile Aralık 2019-Nisan 2020 tarihleri arasında yapılmıştır. Veri toplama için Hasta Bilgi Formu, “Doğu Kooperatif Onkoloji Grubu (ECOG) Performans Durum Ölçeği”, “Edmonton Semptom Değerlendirme Ölçeği (ESAS)” ve “Kronik Hastalık Tedavisinin Fonksiyonel Değerlendirmesi-Palyatif Bakım (FACIT-Pal) Ölçeği” uygulandı. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Ki-kare testi, Kruskall Wallis Analizi ve lineer regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Hastalar en sık yaşadıkları semptomların yorgunluk, kendini iyi hissetmeme, kaygı, üzüntü (depresyon) ve ağrı olduğunu bildirmiştir. Regresyon analizine göre hastaların toplam yaşam kalitesi puanları ile hastaların ESAS semptomlarından ağrı, yorgunluk ve bulantı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Hastanede yatan, hastalığı ileri evrede olan, metastazı olmayan veya metastaz durumunu bilmeyen ve performans durumu ECOG düşük olan hastalarda yaşam kalitesi puanları anlamlı olarak daha düşüktü. Hastaların ECOG performans durumu ile yaşam kalitesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı. Sonuç: Hastaların birden fazla semptomu ve düşük yaşam kalitesi vardır. Bulgularımız, yaşam kalitesini iyileştirmek için semptom değerlendirmesi ve yönetiminin önemini desteklemektedir.

This dissertation focuses on the gendered constructions of Osmanlılık [Ottoman imperial identity] and Kurdiyati [Kurdish national identity] in the late nineteenth and early twentieth centuries in majority Kurdish regions near the Persian border. Thus, the dissertation promises a gendered reading of two dynamic processes: 1- The attempts made by Ottoman authorities to bring Kurds from a “state of savagery and nomadism” into the fold of civilization. 2- The formulation of rhetorical, institutional and political strategies of Kurdish elites to construct a Kurdish nation. While doing so, the dissertation pays particular attention to a third parameter-- the socio-political structure of Ottoman Kurdistan-- to discuss its role in the above-mentioned overlapping processes. I argue that the organization of nomadic, semi-nomadic and sedentary tribal life, family structures, existing gender codes and religious systems of Kurdistan not only shaped (and were shaped by) the state’s policies, but that they also had constructive and constitutive roles in the formation of Kurdish national discourses. The dissertation, in this way, aims to discuss the convoluted relationships between these three parameters mainly through the use of gender-based micro-cases from various parts of Ottoman Kurdistan.

Amaç: Çalışmanın amacı, palyatif bakım alan kanser hastalarının yaşadıkları semptomları, hastaların performanslarını ve yaşam kalitelerine olan etkilerini tanımlamaktır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı bir çalışma olup, Türkiye'nin batısında yer alan İzmir'de bir üniversite hastanesinin palyatif bakım ünitesine başvuran 106 hasta ile Aralık 2019-Nisan 2020 tarihleri arasında yapılmıştır. Veri toplama için Hasta Bilgi Formu, “Doğu Kooperatif Onkoloji Grubu (ECOG) Performans Durum Ölçeği”, “Edmonton Semptom Değerlendirme Ölçeği (ESAS)” ve “Kronik Hastalık Tedavisinin Fonksiyonel Değerlendirmesi-Palyatif Bakım (FACIT-Pal) Ölçeği” uygulandı. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Ki-kare testi, Kruskall Wallis Analizi ve lineer regresyon analizi kullanılmıştır.Bulgular: Hastalar en sık yaşadıkları semptomların yorgunluk, kendini iyi hissetmeme, kaygı, üzüntü (depresyon) ve ağrı olduğunu bildirmiştir. Regresyon analizine göre hastaların toplam yaşam kalitesi puanları ile hastaların ESAS semptomlarından ağrı, yorgunluk ve bulantı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Hastanede yatan, hastalığı ileri evrede olan, metastazı olmayan veya metastaz durumunu bilmeyen ve performans durumu ECOG düşük olan hastalarda yaşam kalitesi puanları anlamlı olarak daha düşüktü. Hastaların ECOG performans durumu ile yaşam kalitesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı.Sonuç: Hastaların birden fazla semptomu ve düşük yaşam kalitesi vardır. Bulgularımız, yaşam kalitesini iyileştirmek için semptom değerlendirmesi ve yönetiminin önemini desteklemektedir., Aim: The aim of the study was to describe the symptoms experienced by cancer patients receiving palliative care, patients’ performance and the effects on their quality of life.Materials and Methods: This is a descriptive study and was conducted with 106 patients admitted to palliative care unit at a university hospital in Izmir, located in the west of Turkey, between December 2019 and April 2020. For data collection, Patient Information Form, “Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) Performance Status Scale”, “Edmonton Symptom Assessment Scale (ESAS)” and “Functional Assessment of Chronic Illness Therapy-Palliative Care (FACIT-Pal) Scale” were applied. For data analysis, descriptive statistics, Chi-square test, Kruskall Wallis Analysis and linear regression analysis were used.Results: Patients reported that the most common symptoms experienced were fatigue, sense of being unwell, anxiety, sadness (depression) and pain. According to the regression analysis, there was a statistically significant difference between the total quality of life scores of the patients and pain, fatigue and nausea from the patients' ESAS symptoms. The quality of life scores were significantly lower in the patients who were hospitalized, had an advanced disease stage, did not have metastases or did not know their metastases status and had a low performance status ECOG. There was a statistically significant difference between patients' ECOG performance status and quality of life.Conclusion: Patients have multiple symptoms and poor quality of life. Our findings support the importance of symptom assessment and management to improve quality of life.

Objective: To determine the use of herbal supplements by old people. Material and Methods: This descriptive study was a cross-sectional study and conducted between December 01, 2016-March 01, 2017 in Eastern Turkey. Random samples of 185 older participants who agreed to participate in the study took part in structured interviews at geriatrics clinic of the hospital in Turkey. the data were collected from the geriatric individuals owing to a face-to-face interview guided by a questionnaire. the data were analyzed by using with number, percentage and chisquare test. Results: of the 185 subjects (56.2% female), 15.7% (n=29) reported using at least one of the herbal supplement. the mean age of the individuals was 76.24±8.22 (min.63-max.98) years. the most commonly used herbal supplement were stinging nettle (13.8%) and black cumin oil (10.3%). No differences in demographic characteristics were found for users and non-users. A significant difference was found between users and non-users of plant products according to their place of residence, most of the users lived in the provincial capital. We found that herbal supplement use was higher among older women (69% of those who use herbal products are old female person). Conclusion: the study shown that 15.7% of old people have used herbal supplements. There is a need for extensive research on the use of plant products by older people., Amaç: Yaşlı bireylerde bitkisel ürün kullanımlarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma kesitsel bir çalışmadır ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde 01 Aralık 2016-01 Mart 2017 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden 185 yaşlı katılımcı rastgele örneklem yöntemi ile Türkiye’deki bir üniversite hastanesinesinin geriatri kliniğinden seçilmiş ve yapılandırılmış görüşmelere katılmıştır. Veriler, geriatrik bireylerden bir anket formu ile yüz yüze görüşmelerle toplanmıştır. Veriler, sayı, yüzde ve ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Bireylerin çoğu kadın (%56,2) olup, %15,7'si bitkisel takviyelerden en az birini kullandığını bildirmiştir. Bireylerin yaş ortalaması 76,24±8,22 (min.63-max.98) yıl idi. En çok kullanılan bitkiler ısırgan otu (%13,8) ve çörek otu yağı (%10,3) idi. Demografik özelliklerde, bitkisel ürün kullanan ve kullanmayanlar arasında fark bulunmadı. Bitkisel ürün kullananlar ve kullanmayanlar arasında yaşanılan yere göre anlamlı bir fark bulunmuştur, bitkisel ürün kullanan bireylerin çoğu il merkezinde yaşamaktadır. Bitkisel ürün kullanımının yaşlı kadınlar arasında daha yaygın olduğunu tespit ettik (bitkisel ürünler kullananların %69’u yaşlı kadın kişilerdir). Sonuç: Çalışma, yaşlı insanların %15.7'sinin bitkisel takviyeleri kullandığını göstermiştir. Yaşlıların bitki ürünleri kullanımı hakkında kapsamlı bir araştırmaya ihtiyaç vardır.

Amaç: Bu araştırmanın amacı, Kardiyovasküler Hastalık Risk Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe versiyonunun psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesidir. Yöntemler: Metodolojik tipteki bu araştırma, Nisan-Ağustos 2018 tarihleri arasında 301 birey ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma örneklemi, Mardin ilinde yer alan iki devlet hastanesinin kardiyoloji polikliniklerine/kliniklerine başvuran hastaların kardiyovasküler hastalığı olmayan yakınlarından oluşmaktadır. Veriler, Birey Tanıtım Formu ve Kardiyovasküler Hastalık Risk Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği (KHRFDÖ) kullanılarak toplanmıştır. Ölçeğin dil eşdeğerliği için çeviri-geri çeviri yöntemi; içerik geçerliği için uzman görüşüne başvurularak kapsam geçerlik indeksi hesaplanmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğinin incelenmesinde; açımlayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Güvenirlik analizinde ise, cronbach alfa iç tutarlık analizi ile test-tekrar test yöntemi uygulanmıştır. Bulgular: Bu çalışmada kapsam geçerlik indeksi 0.80’in üzerinde bulundu. Yapı geçerliğinin değerlendirilmesi için yapılan açımlayıcı faktör analizinde ölçek maddelerinin faktör yüklerinin 0.515 ile 0.935 arasında olduğu saptandı. Toplam puan korelasyonları ise r=0.019-0.796 arasında değişmekte idi (p

Coronavirus disease-2019 (COVID-19) had an unprecedented effect all over the world, especially in older individuals. The aim is to evaluate the social isolation, loneliness and quality of life of elderly individuals dur-ing the COVID-19 pandemic and to map suggestions to reveal and improve the current situation. This was a scoping review. Articles since December 2019 to March 2021 published on PubMed, Scopus, ProQuest, Cochrane Library, CINAHL databases with the following MeSh terms ('COVID-19', 'coronavirus', 'quality of life' 'aging', 'older people', 'elderly', 'loneliness' and 'social isolation) in English were included. The research, by consensus, resulted in seven studies selected for full reading, including three descriptive and cross-sec-tional studies, a quasi-experimental study, a pre-post pilot program, an editorial note and a correspondence. In generally, these recommendations were grouped as evaluating the current state of loneliness and isolation in elderly people, making more use of technology opportunities, using cognitive behavioral therapies and dif-ferent individual intervention components. (c) 2021 Elsevier Inc. All rights reserved.

Objective: This study was conducted to determine the risk of falls in patients receiving hemodialysis treatment. Method: The descriptive and cross-sectional study was carried out in a private dialysis center. The sample consisted of 331 volunteer patients who received hemodialysis treatment between March and August 2019 from the dialysis center where the study was conducted. The data were collected using the Individual Information Form, the Itaki Falling Risk Scale, and the Morse Falling Risk Scale. Percentage, mean, standard deviation, t-test, chi-square, and Kruskal Wallis analysis were used in the analysis of the data. Results: The average age of the patients included in the study was 67.41 ± 12.64 years, and the mean duration of hemodialysis treatment was 56.53 ± 52.68 months. 53.2% of the patients are male, 88.5% are married. 10.3% of patients use cigarettes and 8.5% use alcohol. It was found that 87.9% of patients receiving hemodialysis treatment received an additional treatment other than this treatment, and again 99.1% of the patients had an additional disease other than chronic renal failure. It was determined that 50.8% of the patients were in the low-risk group according to the fall risk scale, and 70.4% of the patients were in the low-risk group according to the Morse Fall Risk Scale. It was observed that 49.2% of the patients who made the sample according to the Itaki Falling Risk Scale had a high risk of falling and 52.8% of the patients in this high-risk group were women. According to the Morse Fall Risk Scale, most of the individuals in the medium and high-risk groups are women, while it is seen that there are more men in the low-risk group. After the chi-square analysis, it was determined that women had a higher risk of falling compared to men in both the risk of falling in itas scale (p = 0.03) and morse risk of falling (p = 0.006). Conclusion: The risk of falling is high in approximately half of the patients receiving hemodialysis treatment; women were found to have a higher risk of falling than men. For this reason, it is important to use the fall risk determination tools effectively in determining the risk patients., Amaç: Bu çalışma hemodiyaliz tedavisi alan hastalarda düşme riskinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Method: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan çalışma özel bir diyaliz merkezinde gerçekleştirilmiştir. Örneklemi, çalışmanın yapıldığı diyaliz merkezinde Mart-Ağustos 2019 tarihleri arasında hemodiyaliz tedavisi alan 331 gönüllü hasta oluşturmuştur. Veriler, Birey Tanıtım Formu, İtaki Düşme Riski Ölçeği ve Morse Düşme Riski Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde yüzdelik, ortalama, standart sapma, t testi, ki-kare ve Kruskal Wallis analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalaması 67.41±12.64 yıl olup, ortalama hemodiyaliz tedavi alma süresi 56.53±52.68 aydır. Hastaların %53.2’si erkek, %88.5’i evlidir. Hastaların %10.3’ü sigara, %8.5’i alkol kullanmaktadır. Hemodiyaliz tedavisi alan hastaların %87.9’unun bu tedavi dışında ek bir tedavi daha aldığı ve yine hastaların %99.1’inin kronik böbrek yetmezliği dışında ek bir hastalığının olduğu bulunmuştur. Hastaların %50.8’inin İtaki Düşme Riski Ölçeği’ne göre düşük risk grubunda, Morse Düşme Riski Ölçeği’ne göre hastaların %70.4’ünün düşük risk grubunda olduğu belirlenmiştir. İtaki Düşme Riski Ölçeği’ne göre örneklemi oluşturan hastaların %49.2’sinin yüksek düşme riskine sahip olduğu ve bu yüksek risk grubundaki hastaların %52.8’ini kadınların oluşturduğu görülmüştür. Morse Düşme Riski Ölçeği’ne göre orta ve yüksek risk grubundaki bireylerin çoğunu kadınların oluşturduğu görülürken, düşük risk grubunda daha çok erkeklerin olduğu görülmektedir. Yapılan ki-kare analizi sonrasında hem İtaki Düşme Riski Ölçeği (p=0.03) hem de Morse Düşme Riski Ölçeği’nde (p=0.006) kadınların erkeklere göre daha yüksek düşme riskine sahip oldukları belirlenmiştir. Sonuç: Hemodiyaliz tedavisi alan hastaların yaklaşık yarısında düşme riski yüksek olup; kadınların erkeklere göre daha yüksek düşme riskine sahip olduğu görülmüştür. Bu nedenle, kliniklerde düşme risk belirleme araçlarını etkin kullanmak riskli hastaları belirlemede önemlidir.

Objective: This study was conducted to examine postgraduate theses in the field of internal medicine nursing. Material and Methods: This study, registered in the archives of Higher Education Council National Thesis Center, examined 332 theses, between January 01, 2009, and January 01, 2019. the theses were accessed online by entering “internal medicine nursing” in the search section of the detailed search department of Higher Education Council National Thesis Center. A descriptive research design was used in the research model, and the data were collected using the “Thesis Review Form” created by the researchers. Data were analyzed using descriptive statistical methods. Ethical approval was obtained from the scientific ethics committee of a university. Results: of the total theses examined, 71.1% belonged to master’s degree and 28.9% belonged to doctorate degree. Master’s theses are mostly descriptive (67.4%), experimental (15.7%), and methodological (12.7%). the majority of doctoral theses were experimental (76%), methodological (15.7%), and cross-sectional (6.25%). When the distribution of the theses was examined according to the subjects, it was determined that the master’s theses were mostly directed to the fields of hematology-oncology, cardiovascular diseases, and endocrinology. Doctoral theses were frequently conducted in the fields of endocrinology, cardiovascular diseases and hematology-oncology. Conclusion: It is seen that both the master’s and doctoral theses have the same subject areas. Besides, it is seen that theses gained momentum in terms of quantity and quality. It is thought that determining the study areas and the gaps in this area will contribute to academic development., Amaç: Çalışma iç hastalıkları hemşireliği alanında yapılmış olan lisansüstü tezleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Yükseköğretim Kurulu (YÖK) Ulusal Tez Merkezi arşivinde kayıtlı lisansüstü tezlerin incelendiği araştırmada, 01 Ocak 2009-01 Ocak 2019 yılları arasında “İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı” alanında 332 tez incelenmiştir. Tezlere YÖK Ulusal Tez merkezinde detaylı tarama motorunun anabilim dalı arama bölümüne “İç Hastalıkları Hemşireliği” yazılarak online ulaşılmıştır. Tarama modelinde betimsel araştırma deseni kullanılan çalışmada veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan “Tez İnceleme Formu” ile toplanmıştır. Veriler betimsel istatistiki yöntemler kullanılarak çözümlenmiştir. Bir üniversitenin bilimsel araştırma ve yayın etiği kurulundan etik onay alınmıştır. Bulgular: Tezlerin %71,1’i yüksek lisans, %28,9’u doktora alanına aittir. Yüksek lisans tezleri çoğunlukla tanımlayıcı (%67,4), deneysel (%15,7) ve metodolojik (%12,7) tiptedir. Doktora tezlerinin ise çoğunluğunun deneysel nitelikte (%76), metodolojik (%15,7) ve kesitsel (%6,25) tipte olduğu görülmüştür. Tezlerin konulara göre dağılımına bakıldığında yüksek lisans tezlerinin sıklıkla hematoloji-onkoloji, kalp damar hastalıkları ve endokrinoloji alanlarına yönelik yapıldığı belirlenmiştir. Doktora tezlerinin ise sıklıkla endokrinoloji, kalp damar hastalıkları ve hematoloji-onkoloji alanlarında yapıldığı saptanmıştır. Sonuç: Hem yüksek lisans hem de doktora tezlerinde aynı konu alanlarında yoğunluğun olduğu görülmektedir. Yanı sıra tezlerin nicelik ve nitelik bakımından yıllara göre ivme kazandığı görülmektedir. Çalışma alanlarının ve bu alandaki boşlukların belirlenmesinin akademik gelişime katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmada, 10-18 yaş grubu çocukların anne babalarının ebeveyn tutumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, tanımlayıcı ve kesitsel tiptedir. Araştırma, İstanbul ili Avrupa yakası Kağıthane ilçesi; Anadolu yakası Pendik ve Tuzla ilçelerinde 2018-2019 yılında öğrenimini sürdüren 10-18 yaş grubu 47'si kız, 60'ı erkek olmak üzere toplam 107 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ve Yılmaz (2000) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan Anne Baba Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 25.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Kolmogorov Smirnov testi ile verilerin dağılımının normal olmadığı görülmüştür. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotların (ortalama, standart sapma, frekans) yanı sıra non-parametrik veriler için Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Anlamlılık tüm değerler için p

Bu çalışmanın amacı, serbest güreş milli takım sporcularının beslenme durumlarını incelemek, vücut kompozisyonlarını ve ağırlık kontrolünde kullandıkları yöntemleri tespit etmektir. Çalışma, Mart 2017-Ağustos 2017 tarihleri arasında Türkiye Güreş Federasyonu Serbest Güreş Büyükler Kategorisi Milli Takım Avrupa ve Dünya Şampiyonası hazırlık kamplarında bulunan 28 gönüllü erkek sporcu ile yürütülmüştür. Sporcuların yaş ortalaması 23,4±3,7 yıl olarak belirlenmiştir. Sporcuların genel bilgileri, sıkletleri, antrenman ve müsabaka bilgileri, spor yaralanma durumları, sigara ve alkol kullanımları, ergojenik destek kullanımları, ağırlık kontrolü yöntemlerine ilişkin bilgi edinilmiş ve Biyoelektrik Impedans Analizi (BİA) yöntemi ile vücut analizleri yapılmıştır. Sporcuların günlük diyetlerinde aldıkları enerji ortalaması 4600,1±1055,1 kkal, protein yüzdesi ortalaması %19,6±4,0, yağ yüzdesi ortalaması %40,5±3,7, karbonhidrat yüzdesi ortalaması %39,7±6,3 bulunmuştur. Sporcuların günlük diyetle aldıkları vitamin ve mineral tüketim ortalamalarının RDA önerileri ile karşılaştırıldığında önerilerin üzerinde olduğu görülmüştür. Vücut yağ oranları ortalama %12,4±5,1 olarak saptanmıştır. Sporculara sıkletlerine düşerken kaybettikleri ağırlık sorulduğunda ortalamanın 3,8±1,4 kg olduğu tespit edilmiş, sıkletlerine ortalama 10,4±5,6 günde düştükleri saptanmıştır. Sporcuların ağırlık kaybı için uyguladıkları yöntemler değerlendirildiğinde sporcuların %70,8'inin (n=17) kademeli diyet (2 hafta veya daha uzun sürede ağırlık kaybı) yönetimini, %77,8'inin (n=21) kısıtlı beslenme ya da öğün atlama yöntemini, %77,8'inin (n=21) sauna yöntemini kullandıkları tespit edilmiştir. Sonuç olarak; güreşçilerin beslenme durumlarının ve vücut yağ yüzdelerinin Amerikan Beslenme ve Diyetetik Akademisi (ADA) önerilerilerine uygun olduğu, ağırlık kontrol yöntemlerinin çoğunun dehidrasyona ve performans düşüklüğüne neden olan uygulamalar olduğu sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Ağırlık kontrolü, Beslenme durumu, Güreşçiler, Serbest güreş, Vücut kompozisyonu The aim of this study is to investigate the nutritional status of the national wrestling team athletes and to determine their body composition and weight control methods. This study, was conducted with 28 male athletes who volunteers in Turkey Wrestling Federation Freestyle Wrestling National Team Category Large European and World Championship training camp between March 2017-August 2017. The average age of the athletes was 23,4 ± 3,7 years. General information about the athletes, their weight, training and competition information, sports injuries, smoking and alcohol use, ergogenic support usage, weight control methods were obtained and body analyzes were performed with Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) method. The average energy intake of athletes in their daily diet was 4600,1 ± 1055,1 kcal, the mean protein percentage was 19,6 ± 4,0%, the mean fat percentage was 40,5 ± 3,7%, and the carbohydrate percentage was 39,7 ± 6,3%. The average daily intake of vitamins and minerals by athletes was higher than the RDA recommendations. The average body fat percentage was 12,43 ± 5,1%. When the athletes were asked the weight they lost while falling to their weight, it was found that the average was 3,8 ± 1,4 kg and their weight decreased on average 10,4 ± 5,6 days. When the methods used by athletes for weight loss were evaluated, 70.8% (n = 17) of the athletes managed gradual diet (weight loss in 2 weeks or more), 77.8% (n = 21) restricted diet or skipping method, 77.8% (n = 21) used the sauna method. As a result; It was concluded that the nutritional status of body wrestlers and body fat percentages are in accordance with the recommendations of the American Academy of Nutrition and Dietetics (ADA), and most of the weight control methods are practices that cause dehydration and poor performance.Keywords: Weight control, Nutritional status, Wrestlers, Free wrestling, Body composition 119

Objectives: the aim of this study was to evaluate the validity and reliability of the Turkish version of the Brief Pain InventoryShort Form for patients with chronic nonmalignant pain. Methods: An analytical design was used. A total of 192 patients were included in the study. A demographic questionnaire and the Brief Pain Inventory-Short Form were used to collect data. Content validity was assessed by experts and construct validity was tested using exploratory factor analysis. Reliability analyses estimated the internal consistency and test-retest reliability. Cronbach’s alpha and the item-total correlations were calculated for the subscales to examine internal consistency. Results: Exploratory factor analysis yielded 2 factors: pain severity and pain interference, which accounted for 68.81% of the total variance. the coefficient alpha of both subscales demonstrated good internal consistency. the item-total correlations of the scale ranged between 0.56 and 0.87. the test-retest reliability was r=0.774 for pain severity and r=0.808 for pain interference (p=0.001). Conclusion: the Turkish version of the Brief Pain Inventory-Short Form is a valid and reliable instrument to assess chronic nonmalignant pain., Amaç: Bu çalışmanın amacı, kronik nonmaling ağrısı olan hastalarda Brief Ağrı Envanteri Kısa Formu’nun Türkçe versiyonunun geçerliğini ve güvenirliğini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Analitik çalışma deseni kullanıldı. Çalışmaya 192 hasta dahil edildi. Veri toplamada sosyodemografik soru formu ve Brief Ağrı Envanteri Kısa Formu kullanıldı. Envanterin geçerliğini değerlendirmek için içerik ve yapı geçerliği kullanılmıştır. Içerik geçerliği uzman görüşü ile değerlendirildi. Yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Güvenirlik analizi için iç tutarlılık ve test tekrar test güvenirlik analizleri yapılmıştır. İç tutarlılık için alt boyutların Cronbach alfa ve maddetoplam korelasyonları hesaplandı. Bulgular: Açımlayıcı faktör analizi 2 faktör göstermiştir, ağrı şiddeti ve ağrı girişimi. İki faktör toplam varyansin %68.81’ini açıklamıştır. Her iki alt boyutun alfa katsaysı iyi iç tutarlılık göstermiştir. Ölçeğin madde toplam korelasyonları 0.56 ile 0.87 arasındadır. Test–retest güvenirliği ağrı şiddeti için r=0.774 ve ağrı girişimi için r=0.808’dir (p=0.001). Sonuç: Brief Ağrı Envanteri Kısa Formu’nun Türkçe versiyonu, kronik nonmaling ağrıyı değerlendirmek için güvenilir ve geçerli bir araçtır.

Ülkelerin sahip olduğu altyapı; gelişmişlik seviyelerini yansıtmaktadır. Altyapı; bir ülkedeki sistemlerin etkin ve verimli çalışması, sektörlerin karlılık oranları, halka sunulan hizmet seviyesi ve genel olarak hayat kalitesini doğrudan etkilemektedir. Dolayısı ile altyapı kurulumunun söz konusu ülkenin ekonomisi ile de doğrudan bir ilişkisi de bulunmaktadır.Altyapı; elektrik, su, doğalgaz, iletişim, ulaştırma gibi temel sektörleri ve bunların bileşenlerini ihtiva etmektedir. Buradan hareketle, ülkenin sahip olduğu altyapı çeşitliliğinin de yine o ülkenin altyapısının gelişmişlik düzeyi ile doğrudan bağlantılı olduğu söylenebilir. Ülkelerin ekonomilerine göre ilk elden, gelişmemiş ülkeler, gelişmekte olan ülkeler ve gelişmiş ülkeler olarak tasnifi mümkündür. Bu gelişmişlik seviyeleri sadece ekonomiyi değil aynı zamanda, doğrudan ya da dolaylı yoldan söz konusu ülkenin teknik, sosyal, politik ve kültürel gelişmişliğini de ifade etmektedir.Gelişmiş ülkelerde altyapı yatırımlarının yıllık yatırım bütçesinden aldığı pay sınırlıdır. Zira söz konusu ülkelerde altyapı kurulumu büyük ölçüde tamamlanmıştır, ekonomik ve benzeri fazlarda bulunulan noktayı korumaya yönelik bir durağanlık bulunmaktadır. Gelişmemiş ülkeler ise gelişme ve kurulum dinamiklerini harekete geçirecek olan ekonomik güce ulaşamamaktadırlar. Dolayısı ile altyapı başta olmak üzere, henüz kurulum ve kalkınma sürecine başlayamamışlardır. Gelişmekte olan ülkeler ise sahip oldukları dinamikleri belli ölçüde harekete geçirmiş olduklarından dolayı kalkınma sürecine ve yoğun bir şekilde altyapı kurulum sürecine girmişlerdir. Dolayısı ile gelişmekte olan ülkelerde, altyapı yatırımlarının yıllık bütçeden aldığı pay oldukça büyüktür. Bir ülkedeki temel sektörler; eğitim, sağlık, hizmet, güvenlik olarak değerlendirildiği zaman, ulaştırma sektörünün bütün bu sektörler ile karşılıklı bir ilişki içerisinde olduğu görülmektedir. Diğer taraftan altyapı anlamında da ulaştırmanın yeri ve rolü ortadadır. Bütün bunlardan dolayı temel bir sektör ve altyapı unsuru olarak ulaştırma, gelişmekte olan ülkelerde, altyapı yatırımlarında en büyük paylardan birisini almaktadır.Gelişmekte olan bir ülke olarak Türkiye'de de durum benzerdir. Türkiye'nin yıllık yatırım bütçeleri içerisinde altyapı yatırımlarının çok ciddi bir payı vardır. Altyapı yatırımları içerisinde son yıllarda bir numaralı kalem olan ulaştırma, günümüz itibari ile artık neredeyse yarı yarıya bir pay almaktadır.Bu kapsamda ulaştırma yatırımlarının bir ülkenin ekonomik göstergeleri açısından sahip olduğu rol oldukça önemlidir. Bu anlamda da detaylı olarak incelenmesine ihtiyaç bulunmaktadır. The infrastructures of the countries reflect the development levels of the nations. Infrastructure affects running effective and efficient of systems, profitability of sectors, level of service that is presented to public and generally quality of life of countries directly. Because of this, establishment of infrastructure has a directly relationship with the mentioned country.Infrastructure consists of basic sectors as electricity, water, naturalgas, communication, transportation and related elements of these. Thus it can be said that infrastructural variety and development level of infrastructure of countries has a directly relationship too. Basicly a classification can be done as undeveloped, developing and developed countries in terms of the economical levels of the countries. These developing levels present not only economical but also technical, social, political and cultural levels too. The annual budget share of infrastructure investments is limited in developed countries. Likewise infrastructural establishment period has completed majorly in relevant countries, there is stability for preserving the existing level on ecomonical and related phases. Undeveloped countries can not reach the economical power that move developing and establishing dynamics. Becuase of this, stil they can not start the period of development and establishment. Developing countries start to the period of development period and densely infrastructural investment period because of the ability of moving their dynamics on various doses. Accordingly the share of infrastructure on annual investment budget is quite high on developing countries. The bilateral relationship of transportation with each sectors is seen when the basic sectors of a country is considered as education, health, service and security. On the other hand, the role and position of transportation is clear when it is considered on the context of infrastructure. Because of all of these, transportation as a basic sector and infrastrucutral component gets one of the highest share on infrastructure investments in developing countries. Thecase is similar in Turkey as a developing country. Infrastructural investments has a very significant share on annual investment budgets of Turkey. Transportation is the first issue on investments for last years which has almost half of the total as of today. On this context, the role of transportation investments in terms of economical implications of a country is very important. At this point, it is a necessity to make more detailed investigations. 70

Ölüm, inanç ve kültürlere göre çeşitli farklılıklar göstermekle birlikte yaş ve bireysel değer yargılarından etkilenen, yaşam kalitesini etkileyen bir kavramdır. Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışma; yaşlı bireylerin ölüm kaygıları ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya bir devlet hastanesinin İç Hastalıkları Kliniğinde yatan ya da polikliniğe başvuran, araştırmaya alınma kriterlerine uyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 84 yaşlı birey dahil edilmiştir. Veriler, Birey Tanıtım Formu, Ölüm Kaygısı Ölçeği ve SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde student t testi, tek yönlü varyans analizi, pearson ve spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Çalışmaya katılan yaşlı bireylerden sözlü onam alınmıştır. Örnekleme dahil edilen yaşlı bireylerin %81’i genç yaşlı, %16,7’si orta yaşlı, %2,4’ü ileri yaşlı olup; yaş ortalaması 70,36±4,98’dir. Çalışmaya dahil olan yaşlı bireylerde herhangi bir ölümcül hastalık bulunmazken yarısından fazlasında (%60,7) en az bir kronik hastalığın var olduğu görülmüştür. Örnekleme alınan bireylerin ölüm kaygısı ölçek puan ortalamaları 7,73±2,63 olup; yaş grupları, cinsiyet, kronik hastalık varlığı gibi değişkenlere göre ölüm kaygısının değişmediği görülmüştür. Yaşam kalitesi alt boyutlarının puan ortalamasına bakıldığında; fonksiyonel durum alt boyutunun 77,77±19,40, esenlik alt boyutunun 59,44±15,43, genel sağlık anlayışı alt boyutunun 54,44±16,62 olduğu saptanmıştır. Global yaşam kalitesi puan ortalaması ise; 63,88±14,41’dır. Ölüm kaygısı ile global yaşam kalitesi ve yaşam kalitesinin tüm alt boyutları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı saptanmıştır (p>0,05).Yaşlı bireylerin yüksek düzeyde ölüm kaygısı yaşadığı, yaşam kalitelerinin “orta düzeyde” olduğu ve yaşadıkları ölüm kaygısının yaşam kalitelerini etkilemediği görülmektedir. Çalışmanın daha geniş yaşlı popülasyonları ile farklı bölgelerde tekrar yapılması önerilmektedir., Death, according to the beliefs and cultures that are affected by age and individual values will vary, but is a concept that affects the quality of life. This descriptive and cross sectional study; with death anxiety of elderly people was carried out to examine the relationship between quality of life. The study applying to the a state hospital inpatient or outpatient internal medicine clinic, meet the criteria of the research and who agreed to participate were included in the study, 84 elderly. The data, Individual Identification Form, Death Anxiety Scale and collected using the SF-36 Quality of Life Scale. Data to evaluate the student's t test, one-way analysis of variance, Pearson and Spearman correlation analysis was used. The elderly verbal consent was obtained in the study.The sample of elderly individuals were included 81% of young and old, 16.7% of middle-aged, 2.4% is the elderly; the mean age was 70.36 ± 4.98.Elderly individuals involved in the study are not any fatal disease, over half of (60.7%) were found to be have at least one chronic disease.Death Anxiety Scale score of the individuals in the sample is 7.73 ± 2.63; according to variables such as age group, gender, the presence of chronic disease it was seen that change of death anxiety. When looking at the average scores of quality of life subscales functional status of the dimensions 77.77 ± 19.40, dimensions of well-being 59.44± 15.43 understanding of the general health subscale 54.44 ± 16.6 that has been determined.The average global of quality of life score; 63.88 is ± 14.41. Death anxiety between all dimensions of global quality of life and quality of life it was found to be a significant relationship (p> 0.05)The elderly where high levels of death anxiety, quality of life "moderate" and of where they live in fear of death seems to affect their quality of life. The study is recommended to be done again in different regions with larger elderly populations.

Bu çalışma, Türk Anesteziyoloji ve Reanimasyon Derneği 48. Ulusal Kongresi, 25-29 Ekim 2014, Ankara’da poster olarak sunulmuştur. Çalışmamızda Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı tarafından gerçekleştirilen santral ven kateterizasyonu (SVK) işlemlerini retrospektif olarak inceleyerek oluşan mekanik komplikasyonları, nedenlerini ve işlemin başarısını etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçladık. Kasım 2009-Haziran 2012 tarihleri arasında ameliyathane ve yoğun bakımda SVK işlemi gerçekleştirilen 922 hastanın verileri retrospektif incelendi. Hastaların demografik özellikleri, girişimin özellikleri, uygulayıcının deneyimi ve mekanik komplikasyonlar ile ilgili veriler değerlendirildi. Hastalardan 23’ü verilerin eksikliği nedeniyle çalışma dışı bırakıldı ve toplam 899 hasta incelendi. En sık sağ internal juguler venin (%84.1) kullanıldığı saptandı. Zor kateterizasyon (ikiden fazla deneme gereken) hasta yaşı (p

The purpose of retrospective study is to determine mechanical complications, their reasons and factors related to success rate of central venous catheterizations (CVC) in 922 patients in the Department of Anaesthesiology and Reanimation between November 2009-June 2012.Demographic characteristics of patients, characteristics of attempts, experience of performer and mechanical complications were evaluated. 23 of patients were excluded and 899 patients were investigated. Mostly right internal jugular vein was used (%84.1). Difficult catheterization was related with age (p, Çalışmamızda Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı tarafından gerçekleştirilen santral ven kateterizasyonu (SVK) işlemlerini retrospektif olarak inceleyerek oluşan mekanik komplikasyonları, nedenlerini ve işlemin başarısını etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçladık. Kasım 2009-Haziran 2012 tarihleri arasında ameliyathane ve yoğun bakımda SVK işlemi gerçekleştirilen 922 hastanın verileri retrospektif incelendi. Hastaların demografik özellikleri, girişimin özellikleri, uygulayıcının deneyimi ve mekanik komplikasyonlar ile ilgili veriler değerlendirildi. Hastalardan 23’ü verilerin eksikliği nedeniyle çalışma dışı bırakıldı ve toplam 899 hasta incelendi. En sık sağ internal juguler venin (%84.1) kullanıldığı saptandı. Zor kateterizasyon (ikiden fazla deneme gereken) hasta yaşı (p

Objective: In this research, it was aimed to determine the relationship between the level of burnout of anesthesiologists with job satisfaction and suicide ideation.Methods: 109 anesthesiologists working in education and research, university, private and public hospitals in Istanbul, Ankara, Bursa, Izmir, Kütahya, Denizli, Antalya, Samsun, Bolu, Rize, Erzurum, Amasya, Gaziantep, Şanlıurfa, Ağri, Iğdir, Mus were included in the study. Sociodemographic data form, Minnesota Job Satisfaction Scale, Maslach Burnout Inventory Scale and Suicidal Ideation Scale were used to collect data in research. Descriptive statistics and statistical analysis of study, correlation and regression analysis tests were used.Results: The level of emotional burnout and reduced personal accomplishment of anesthesiologists was found to reduce the overall level of satisfaction of feeling (ß = -0,380) (ß = -0,292), and the level of depersonalization to affect the overall level of satisfaction (p=0,432). Also there is a relationship between emotional burnout, depersonalization, reduced personal accomplishment and suicide ideation (p˂0,001). It was found that the level of emotional burnout of anesthesiologists to increase levels of suicide ideation (ß = 1,286). Conclusion: In our study, it was concluded that burnout among anesthesiologists has a relationship between job satisfaction and suicide ideation. It was determined that emotional exhaustion and reduced personal accomplishment diminish the overall level of satisfaction. Moreover it was concluded that emotional burnout increased suicide ideation. J Clin Exp Invest 2015; 6 (2): 175-182, Amaç: Bu araştırmada anestezistlerin tükenmişlik düzeylerinin iş tatmini ve intihar düşüncesi ile olan ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntemler: İstanbul, Ankara, Bursa, İzmir, Kütahya, Denizli, Antalya, Samsun, Bolu, Rize, Erzurum, Amasya, Gaziantep, Şanlıurfa, Ağrı, Iğdır, Muş illerindeki eğitim araştırma, üniversite, özel ve devlet hastanelerinde görev yapan 109 anestezi uzmanı çalışmaya dahil edildi. Araştırmada veri toplama aracı olarak sosyodemografik veri formu, Minnesota İş Tatmini Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği ve İntihar Düşünce Ölçeği kullanıldı. Araştırmanın istatistiksel analizinde tanımlayıcı istatistikler, korelasyon ve regresyon analizi testleri kullanıldı.Bulgular: Anestezistlerin duygusal tükenme düzeyi ve düşük kişisel başarı hissi düzeyinin genel tatmin düzeyini azalttığı (ß=-0,380) (ß=-0,292), duyarsızlaşma düzeyinin ise genel tatmin düzeyini etkilemediği bulunmuştur (p=0,432). Ayrıca duygusal tükenme, duyarsızlaşma, düşük kişisel başarı hissi ile intihar düşüncesi arasında ilişki olduğu belirlendi (p˂0,001). Anestezistlerin duygusal tükenme düzeyinin intihar düşüncesi düzeyini arttırdığı bulundu (ß=1,286).Sonuç: Çalışmamızda, anestezi uzmanlarındaki tükenmişlik ile iş tatmini ve intihar düşüncesi arasında ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Duygusal tükenmişlik ve düşük kişisel başarı hissinin genel tatmin düzeyini azalttığı belirlenmiştir. Ayrıca duygusal tükenmenin intihar düşüncesini arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar kelimeler: Anesteziyoloji, iş tatmini, intihar