Search

The aim of this study was to determine the effects of dietary sepiolite on performance, egg quality, egg yolk cholesterol content and some blood parameters of laying hens during 22 weeks period. For this purpose a total of 135 Lohmann Brown laying hens, 38 weeks of age, were allocated to one control group and two treatment groups. Sepiolite was used at the level of 0, 0.5 and 1% for the diets of control group and the first and second treatment groups, respectively. Dietary sepiolite supplementation did not significantly affect feed intake, egg production, egg weight and feed conversion ratio. The values of egg breaking strength (p, Bu araştırma, yumurta tavuğu rasyonlarına sepiyolit ilavesinin 22 hafta süreyle performans, yumurta kalitesi ve bazı kan parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 38 haftalık yaşta 135 adet Lohmann Brown yumurta tavuğu 1 kontrol ve 2 deneme grubuna ayrılmıştır. Sepiyolit kontrol, birinci ve ikinci deneme gruplarının rasyonlarında sırasıyla % 0, 0.5 ve 1 olacak şekilde ilave edilmiştir. Sepiyolit ilavesi yem tüketimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı ve yemden yararlanmayı etkilememiştir. Rasyonlarda %1 düzeyinde sepiyolit kullanılmasıyla yumurta kırılma mukavemeti (p

Bu çalışmada bazı yem hammaddeleri (arpa, buğday, soya küspesi) ile broyler yemine (arpa, buğday ve soya küspesini içeren) enzim ilavesinin [Enzim A (Energex CT); Enzim B (Biofeed Plus CT)] [0.5g/kg Enzim A (Energex CT) (fungal b-glukanaz 50 FBG/g, pektinaz 5000 PSU/g, endo-b-glukanaz 200 EGU/g, hemiselülaz 120 kVHCU/g) ; 0.5g/kg Enzim B (Biofeed Plus CT) (fungal ksilanaz 800 FXU/g, pentosanaz 2 500 PTU/g, fungal b-glukanaz 75 FBG/g, endo b-glukanaz 120 EGU/g)] metabolize olabilir enerji (TME ve GME) değerlerine ve broylerlerin performansı üzerine etkisi 3 ardışık deneme ile incelenmiştir. İlk denemede ortalama 2,5 kg canlı ağırlığında, 24 haftalık yaşta 30 adet ATE-K erişkin horoz kullanılmıştır. Horozlar bireysel olarak telden yapılmış kafeslerde barındırılmıştır. Tüm horozlara 48 saat açlık periyodunu takiben tüple yemleme tekniği ile 40 g deneme yemi (arpa, buğday, soya küspesi ile broyler yemi enzimli ve enzimsiz olarak) verilmiştir. Tüple yemlemeden sonra 48 saat dışkı toplandı. Endojen kayıplar 11 erişkin horozda ölçülmüştür. Endojen dışkı miktarı 5.36 g, endojen enerji ve azot kaybı ise sırası ile 18.47 kcal ve 1.14 g olarak tespit edilmiştir. Arpa, buğday ve soya küspesine Enzim B ilavesi azota göre düzeltilmiş gerçek metabolik enerji (GME) değerini sırasıyla %10.27, 5.24 ve 6.00 oranında yükseltmiştir (P, The effects of enzyme supplementation [Enzyme A (Energex CT); Enzyme B (Biofeed Plus CT)] [0.5g/kg Enzim A (Energex CT) (fungal b-glukanaz 50 FBG/g, pektinaz 5000 PSU/g, endo-b-glukanaz 200 EGU/g, hemiselülaz 120 kVHCU/g) ; 0.5g/kg Enzim B (Biofeed Plus CT) (fungal ksilanaz 800 FXU/g, pentosanaz 2 500 PTU/g, fungal b-glukanaz 75 FBG/g, endo b-glukanaz 120 EGU/g)] to some feedstuffs (barley, wheat, soybean meal) and broiler diet (containing barley, wheat and soybean meal) on ME (AME and TME) values and performance of broiler chickens were investigated in three successive trials. In the first experiment thirty 24 weeks of age adult ATE-K cockerels with a mean weight of 2.5 kg were used. Cockerels were kept in individual wire cages. Following 48 hours of fasting all cockerels were fed 40 g of experimental diets with tube feeding method (barley, wheat, soybean meal and broiler diet with or without enzyme). Excreta were collected for 48 h after tube feeding period. Endogenous losses were measured at 11 adult cockerels. The amount of endogenous excreta was found as 5.36 g and the average endogenous energy and nitrogen losses of cockerels were

Bu çalışmanın amacı, broyler rasyonlarına %5 düzeyinde ilave edilen chia tohumunun broyler üzerinde canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, göğüs eti yağ asidi profili, bazı kan parametleri (AST, ALT, ürik asit, kolesterol, trigliserid), et raf ömrü, sıcak karkas ağırlığı ve karkas randımanı üzerine olan etkisini belirlemektir. Denemede günlük yaşta toplam 112 adet Sasso civciv kullanılmıştır. Civcivler 56 hayvandan oluşan 2 gruba ayrılmıştır. Her grup 7 broylerden oluşan 8 alt gruba bölünmüştür. Deneme grubu rasyonu 14. günden itibaren %5 chia tohumu içerecek şekilde hazırlanmıştır. Deneme süresince yem ve su ad libitum olarak verilmiştir. Deneme öncesi tüm gruplara 14 gün başlangıç rasyonu uygulanmıştır. Deneme 49 gün sürmüştür. Araştırmada canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketim ve yemden yararlanma oranları bakımından gruplar arasında istatistiki fark bulunmamıştır (P>0,05). Deneme sonunda, deneme grubunun (%2,02) göğüs eti Linolenik asit oranı kontrol grubundan (%1,07) önemli oranda yüksek bulunmuştur (P0,05). The aim of this study is to increase the weight of the chia seed on broiler rations by 5%, live weight, live weight gain, feed consumption, feed conversion rate, breast meat fatty acid profile, some blood parameters (AST, ALT, uric acid, cholesterol, triglyceride) To determine the effect on meat shelf life, hot carcass weight and carcass yield. A total of 112 Sasso broiler chicks were used in the study. The chicks are divided into 2 groups of 56 animals. Each group was divided into 8 subgroups consisting of 7 broilers. The experimental group ration was prepared to contain 5% chia seed from day 14. During the trial, broilers were fed as feed and water ad libitum. 14 days of pre-trial exercise was applied. The trial lasted 49 days. There was no statistical difference between the groups in terms of live weight, body weight gain, feed consumption and feed conversion rates (P> 0.05). At the end of the experiment, the experimental group (2.02%) was significantly higher in the control group (1.07%). Arachidonic acid ratio was significantly lower in the experimental group than in the control group (P 0.05). 62

Araştırmada maş fasulyesi çeşitlerinden Adıyaman ve Karaman'ın çiçeklenme ve bakla bağlama dönemlerinde biçilmesi ile önce kaba yem potansiyeli ve ardından farklı katkı maddeleri ilave edilerek hazırlanan silaj kalitesi ve mikrobiyel özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. Bu amaçla maş fasulyesi silajında arpa ve melas katkı maddeleri ayrı ayrı ve birlikte (arpa+melas) ilave edilerek silaj hazırlanmıştır. Her gruptan 7 tekerrür halinde hazırlanan cam kavanozlar içindeki maş fasulyesi silajlarının örneklerinde fiziksel ve kimyasal ve mikrobiyolojik analizler (tekerrürler birleştirilerek karışımda) yapılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre melas ilave edilen gruplarda DLG puanları artmış ve 'çok iyi'sınıfına katılmıştır. Yine melas uygulaması ile ADF, NDF ve amonyak azotu içeriklerinde azalma, protein oranında artış meydana gelmiştir. Silaja arpa ve melasın hem ayrı ayrı hemde birlikte katılması ile kuru madde oranının arttığı, ADF ve NDF içeriğinin azaldığı tespit edilmiştir. Katkı maddesinin ilavesi ile pH değeri Adıyaman çeşidinin daha fazla, KM oranı ve Flieg puanı Karaman çeşidinde fazla olarak belirlenmiştir. Katkı maddelerinin ilavesi ile uçucu yağ asitlerinin üzerine olumsuz etkileri olmuştur. Ancak laktik asit özelliğinde Karaman çeşidi ve çiçeklenme dönemindeki biçim ön plana çıkmaktadır. Sonuç olarak, maş fasulyesinden başarılı silaj yapabilmek için Karaman çeşidine melas + arpa kırması katkı maddesi kullanılarak silolanması, bakla döneminde biçimin yapılması önerilebilir. In research, the effects of Adıyaman and Karaman mung bean cultivars on flowering and poding periods of adding different additives firstly forage potantial and their effects on silage quality and microbial properties were first investigated. For this purpose, silage was prepared by adding barley and molasses additives separately and together (barley + molasses) in mung bean silage. Physical, chemical and microbiological analyzes (replicates consist of mixed) of mung bean silages in glass jars prepared with 7 replicates from each group were performed. Accordingly, in the molasses added groups, DLG scores were increased and they joined the 'very good' class. Again with molasses application; ADF, NDF and ammonia nitrogen contents decreased with the addition of additives, protein content was increased. It was found that the ratio of dry matter increased with the addition of barley and molasses both separately and together, and the ADF and NDF were decreased. The pH value of Adıyaman cultivar was higher with addition of additive and KM ratio and flieg score were higher in Karaman cultivar. Addition of additives had negative effects on volatile fatty acids. However, lactic acid, Karaman variety and cutting during flowering period come to the fore. As a result, to make successful silage from mung beans, it may be suggested to silage the Karaman variety using molasses + barley application and to make cutting in the pod period. 79

Çalışmada, karma yeme farklı düzeylerde katılan kitosanın oğlaklarda besi performansı, kan ve rumen parametreleri üzerine etkisi incelenmiştir. Bu amaçla, 30 adet ortalama 5-6 aylık yaşta benzer canlı ağırlıkta Honamlı melezi (Kıl keçisi x Honamlı) erkek oğlak kullanılmıştır. Denemede kullanılan hayvanlar her biri 10'ar oğlak içeren bir kontrol iki deneme grubu olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubu konsantre yemine kitosan ilave edilmemiş, birinci deneme grubu konsantre yemine 100 mg/kg, ikinci deneme grubu konsantre yemine 200 mg/kg kitosan ilave edilmiştir. Deneme; 7 gün alıştırma yapılmış olup deneme 56 gün sürmüştür. Deneme süresince hayvanlara konsantre yeme ilaveten yonca kuru otu, buğday samanı ve ad libitum su verilmiştir. Oğlaklar denemenin 0, 14, 28, 42 ve 56. günü sabah yemlemesinden önce tartılmıştır. Çalışmanın 56. gününde her gruptan rastgele seçilen 7 hayvandan kan örnekleri, her gruptan rastgele seçilen 5 hayvandan rumen sıvısı örnekleri alınmıştır. Alınan kan örneklerinde kan hematoloji değerlerine [PCV(%), Hb(g/l), RBC(x106il), MCHC(g/dl), MCH(i/g), MCV(fl), WBC(x103il), lenfosit(%), monosit(%), granulosit(%)] ve serum biyokimya (albumin, total protein, kreatin, üre, kolesterol, ALT, AST, ürik asit, glikoz, trigliserit, klor, potasyum, magnezyum, demir, fosfor, kalsiyum) değerlerine bakılmıştır. Rumen sıvısında pH, protozoa sayısı, uçucu yağ asidi (asetik asit, propiyonik asit, bütirik asit) düzeyleri belirlenmiştir. Deneme sonunda, besi performansı, kan serum biyokimyasal değerleri, uçucu yağ asidi düzeyleri ve pH'da istatistiksel bir fark oluşmazken, tam kan değerlerinden WBC, RBC ve MID değerlerinde, protozoa sayısında istatiksel fark bulunmuştur. Bu çalışmada oğlak rasyonlarına kitosan ilave edilmesinin besi performansı, bazı kan ve rumen parametreleri üzerinde önemli bir fark yaratmadığı sonucuna varılmıştır. Kitosanın oğlak besisi üzerinde etkisinin anlaşılabilmesi için, farklı dozlarda daha uzun deneme süresinde benzer çalışmaların yapılmasının faydalı olacağı düşünülmektedir. In this study, the effects of different levels of chitosan addition to the diets on fattening performance, blood and rumen parameters were investigated in goat. With this purpose, thirty Honamlı hybrid male goats, each 5-6 month-old and at similar weight were used in this trial. Animals were divided into three groups, as one control and two test groups, each consisting10 goats. While chitosan was not added to the concentrate of the control group,100 ppm and 200 ppm chitosan was added to the concentrate of the first and second experimental groups, respectively. The experiment was carried out for a total of 63 days, including 7 days of adaptation and 56 days of experimentation period. During the trial, in addition to the concentrate feed, alfafa, and wheat straw were given to animals and water ad libitum. The goats were weighed before feeding in the morning at day 0, 14, 28, 42 ve 56. On the day of 56, blood sampling was performed from randomly selected 7 animals from each group and rumen fluid was taken from randomly selected 5 animals from each group. Whole blood counts and biochemical parameters in blood. serum values were analyzed. The pH, protozoa count, and volatile fatty acid levels were determined in the rumen fluids at the end of the experiment. No significant difference was observed in serum biochemical values, volatile fatty acid levels and Ph in rumen, however, there was a statistically significant difference in the number of protozoa, WBC, RBC, and MID values in the whole blood. In this study, it was concluded that chitosan addition to the diets did not make any significant differences on fattening performance and some blood and rumen parameters. In order to understand the effects of chitosan in goat diets, it would be beneficial to perform similar studies at higher doses in a longer period. 63

Bu çalışma, Türkiye'nin Denizli ili, Tavas ilçesi'ndeki hayvancılıkişletmelerinin demografik, coğrafi ve sosyoekonomik özelliklerini ve tarım vehayvancılık faaliyetlerini incelemeyi amaçlamıştır. Yüz yüze görüşme, 16mahalledeki 939 işletmeyi en iyi temsil edecek şekilde seçilen %25.24'ünde (237hayvancılık işletmesinde) yapıldı ve 73 sorudan oluşan bir anket kullanarakgerçekleştirmiştir. işletme sahiplerinin %84,81‟inin ilkokul mezunu, %66,25‟nin 40-59 yaş arasında ve yaş ortalamasının 51,31 olduğu; %61,71‟inin en az birkooperatif/birlik üyesi olduğu %96,20‟sinin süt sağım makinası kullandığı,%2,95‟inin yemleme römorku (TMR) ile yemleme yaptığı anlaşılmıştır. işletmesahiplerinin %77,21‟inin yıllık gelirinin 20.000 TL‟nin altında olduğu, işletmelerinyarısının yemin %80‟den fazlasının satın aldıkları, yem bitkisi ekilişlerinin ve silajüretiminin yetersiz olduğu, %99,16‟sının kaba yemin kalitesini görüntüsündenanladığı, konsantre yemin kalitesini ise %78,90‟ının deneyerek anladığı, beğenirsealmaya devam ettiği tespit edilmiştir. Kaba yemin %81,02‟sinin, konsantre yemin%87,35‟nin samanlıkta ve ahır içerisinde muhafaza edildiği %89,87‟sinin ambalajlıyem maddelerini istiflerken ambalajlı yem maddeleri ile yer arasına 10-15 cm ve%71,73‟ünün ambalajlı yem maddeleri ile duvar/tavan arasına 15-20 cm mesafebıraktığı ve %46,83‟ünün üst üste 6-7 çuval, %36,02‟sinin üst üste 4-5 çuval yemkoyduğu, %98,73‟ünün yem kaynaklı zehirlenme olayı yaşamadığı, %98,31‟ininfabrika yemini analiz yaptırmadığı görülmüştür. işletme sahiplerinin yem depolarınınsıcaklık ve nemini, konsantre yemin, kaba yemin ve silajın nemini ölçmediği,yemlerde ve sütte aflatoksin analizi yaptırmadığı görülmüştür. işletme sahiplerininyem depolarının bağıl nem ve ideal sıcaklık değerinin, konsantre yemlerinindepolama koşularını, nem miktarının maksimum değerini bilmediği tespit edilmiştir.Yem depoları boşaldığında ve yeni yem depoya istiflenmeden önce, gerekli temizlikve dezenfeksiyonun yapıldığı ve yem depolarında kuşlara, kemirgenlere vehaşerelere karşı mücadele edildiği görülmüştür. işletme sahiplerinin tamamının tarımve hayvancılık konusunda yeterli bilgiye sahip olduğunu düşündüğü ancak hayvanbesleme, Rasyon hazırlama ve silaj hazırlama konusunda, profesyonel destekalmadığı, hayvan besleme ile ilgili düzenlenecekkurs/panel/seminer/eğitim/toplantıya katılmak istediği belirtilmiştir. Denizli Tavasilçesindeki işletme sahiplerinin, tarım ve hayvancılık konusunda bilgilerinin yetersizolduğu, tarım ve hayvancılık konusunda danışmanlık hizmeti almadığı, yemmaddeleri depolama ve muhafaza konularında gerekli hassasiyet ve önemingösterilmediği tespit edilmiştir. Sonuç olarak bu konularda yetiştiricilerin eğitilmesive daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Denizli ili Tavas ilçesi, Hayvancılık işletmesi, Yem Koruma veDepolama This study aimed to explore the demographic, geographical, andsocioeconomic characteristics, and agricultural and livestock activities of livestockenterprises in Tavas District of Denizli Province, Turkey. The face-to-face interviewwas conducted in 25.24% (237 livestock holdings), which were selected to bestrepresent 939 holdings in 16 neighborhoods, using a questionnaire of 73 questions.The results of the study showed that 84.81% of the owners of the businesses wereprimary school graduates; 66.25% were aged 40–59 years, and the average age was51.31 years. Further, 61.71% of them were members of at least onecooperative/union, 96.20% of them used milking machine, and 2.95% of themperformed the feeding with a feeding trailer (Total Mixed Ration-TMR). Also,77.21% had an annual income of less than 20,000 Turkish Liras (TL); half of theenterprises bought more than 80% of the fodder. Fodder plant cultivation and silageproduction were insufficient; 99.16% understood the roughage quality from theappearance, and 78.90% understood the concentrated fodder quality by using thefodder; they continued buying the fodder if they liked its quality. Moreover, 81.02%of the roughage and 87.35% of the concentrated fodder were stored in the hayloft andin the barn, respectively; 89.87% packed the fodder bags 10–15 cm above theground, and 71.73% left a space of 15–20 cm between the packaged feedstuff and thewall/ceiling. Further, 46.83% put 6–7 sacks on top of each other, 36.02% put 4–5sacks on top of each other, 98.73% did not have a situation of poisoning cause fromfodders, and 98.31% did not have an analysis of the factory fodders. The owners didnot measure the temperature and humidity of feed stores, concentrates, roughage, andsilage, performed no aflatoxin analysis in forages and milk. The owners did not knowthe relative humidity and ideal temperature value of the forage stores, the storageconditions of the concentrated forages, and the maximum amount of moisture. Thenecessary cleaning and disinfection were performed when the fodder storages wereemptied and before the storages were filled with the new fodder. Also, effectivemeasures were taken against birds, rodents, and pests in the fodder storages. It isthought that all owners had sufficient knowledge of agriculture and livestock, butthey did not receive professional support in animal nutrition, ration preparation, andsilage preparation. They admitted to attendcourses/panels/seminars/training/meetings about animal nutrition. Hence, the ownersof Tavas District were not sufficiently informed about agriculture and livestockproduction, they did not receive consultancy services, and they was not shownenough attention for storage and preservation of fodders. The study concluded thatthe owners needed to be trained and further investigation were required for detailedinsights.Key words: Denizli Province; fodder preservation and storage, livestock enterprise,Tavas District 115

Bu çalışma, Denizli İli Bozkurt İlçesindeki buzağı, kuzu ve oğlak işletmelerinin hayvan varlıklarını, işletmelerin yapısal durumlarını, yetiştiricilerin sosyo- ekonomik durumlarını, hayvan besleme hakkında bilgi düzeylerini ortaya koymak, mevcut hayvansal üretim düzeyini artırmaya yönelik çözüm önerileri getirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın ana materyalini Bozkurt ilçesi ve mahallelerindeki işletmeler oluşturmuştur. Hayvancılık faaliyetinde bulunan 30 buzağı, 15 kuzu ve 11 oğlak için olmak üzere toplam 56 işletme ziyaret edilmiştir. Bu araştırmanın verilerini birebir görüşme yoluyla yapılan anketlerden elde edilen orijinal veriler oluşturmuştur. Ziyaret edilen buzağı işletmelerinin %93,33'ü, oğlak ve kuzu işletmelerinin tamamının süt ikame yemi kullanmadığı belirlenmiştir. Buzağı işletmelerinin %86,67' si, oğlak ve kuzu işletmelerinin tamamı yaşlarına göre hayvanlarını sütten kestiklerini belirtmiştir. Buzağı işletmelerinin %56,67'si buzağılara kaba yemi ilk hafta vermektedir. Buzağı işletmelerinin %73,33'ü, kuzu işletmelerinin %93'ü süt emme döneminde başlangıç yemi verdiği belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %47'lik bir kısmı uyguladıkları geleneksel besleme yöntemlerini doğru kabul ettiklerinden yeni bilgiye ihtiyaç duymadıkları ve dolayısıyla mesleki bilgiye sahip teknik elemanlardan yararlanmadıklarını belirtmişlerdir. İşletmelerde büyük çoğunlukla günde iki kere yemleme tercih edilmektedir. İşletmelerde yeme ek yem katkı maddesi verilme durumu ise buzağı işletmelerinde %93,33, kuzu işletmelerinde %86,67 ve oğlak işletmelerinde %90,91 oranında verilmemektedir. Yaptığımız çalışmadaki işletmelerin çoğunun ilkokul mezunu olmasından dolayı eğitimin daha kapsamlı ve teknik bilgileri açıklayıcı şekilde verilmesi zorlaşmaktadır. Doğru, karlı ve sağlıklı hayvanlar yetiştirmek için eğitimin kaçınılmaz olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar kelimeler: Buzağı, Kuzu, Oğlak, Hayvan Besleme, İşletme This hereby study has been conducted in order to outline the animal assets of the calf, lamb and goat breeding business in Bozkurt District of Denizli Province, to show their structural status, to show the social – economic state of the breeders and to indicate their level of knowledge regarding the animal husbandry and in order to bring up suggestions for solutions towards increasing the current level of animal production. The main material of the study is comprised of the enterprises, located in Bozkurt District and its neighborhood. A total of 56 enterprises, including 30 calf, 15 lamb and 11 goat kids, which conduct animal production activities, were visited. The data of the study was compiled from the original data, obtained from the surveys that were conducted through face-to-face meetings. It was determined that 93,33% of the calf producing businesses and the entirety of the lamb and goat business do not use milk substitutes as feed. %86,67 of the calf husbandries as well as the entirety of the lamb and goat husbandries indicated that they wean the animals depending on their age. 56,67 of the calf business feed the roughage to the calf within the first week. It was also found out that %73,33 of the calf husbandries and %93 of the lamb husbandries provide starter feed during the breastfeeding period. %47 of the breeders pointed out that since they consider the traditional feeding methods that they use as correct and true, they do not require new information and knowledge and therefore, they do not employ or use technical experts with vocational knowledge. The businesses predominantly prefer feeding twice a day. As for providing supplements in addition to the feed, 93,33% of the calf business, 86,67% of the lamb businesses and 90,91 of the goat business do not provide supplements. Due to the fact that most of the breeders in our study are primary school graduates, it gets harder to provide comprehensive and technical knowledge in an explanatory manner as training. It was concluded that training and education are inevitable in order to breed correct, profitable and healthy animals. Keywords: Calf, Lamb, Goat kids, Animal Husbandry, Farm 91

Bu çalışmanın amacı, yumurta tavuğu rasyonlarına ilave edilen bitkisel yağ adsorbe edilmiş, genleştirilmiş perlitin yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, yumurta iç ve dış kalitesi (Şekil indeksi, Haugh birimi, albümin indeksi, yumurta sarısı indeksi, yumurta sarısı kolesterol içeriği ve yumurta sarısı yağ asidi bileşeni) ve bazı kan parametreleri (serum total kolesterol, trigliserit, glukoz, ALT, AST) üzerine olan etkilerini belirlemektir. Denemede 20 haftalık yaşta toplam 60 yumurta tavuğu kullanılmıştır. Bu tavuklar 12 tavuktan oluşan 5 gruba ayrılmıştır. Her grup 2 tavuktan oluşan 6 alt gruba bölünmüştür. Kontrol grubu % 6 bitkisel yağ, P1 grubu % 1,5 genleştirilmiş perlite ayrı olarak % 6 bitkisel yağ, P2 grubu % 3 genleştirilmiş perlite ayrı olarak % 6 bitkisel yağ, P3 grubu % 1,5 genleştirilmiş perlite emdirilmiş % 6 bitkisel yağ, P4 grubu % 3 genleştirilmiş perlite emdirilmiş % 6 bitkisel yağ içermektedir. Rasyonlar izokalorik ve izonitrojenik olarak ayarlanmıştır. Deneme süresince yumurta tavuklarına su ve yem ad libitum olarak verilmiştir. Deneme 90 gün sürdürülmüştür.Deneme başı ve sonu canlı ağırlıkları, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, yumurta verimleri, yumurta ağırlığı, sarı indeksi değerleri, Haugh birimleri yumurta kabuk külü ve kan parametreleri bakımından istatistik fark önemli bulunmamıştır (P>0.05). Yumurta verimleri sırasıyla % 73.50, % 81.17, % 81.50, % 75.00, % 73.83; yemden yararlanma oranları 1.96, 1.94, 1.96, 1.91, 1.88 olarak bulunmuştur. Albümin indeksi, şekil indeksi, yumurta sarı rengi bakımından istatistik fark önemli bulunmuştur (P0.05). Egg yields and feed conversion ratios were found as 73.50 %, 81.17 %, 81.50 %, 75.00 %, 73.83 % and 1.96, 1.94, 1.96, 1.91, 1.88, respectively. There were significant differences in terms of albumen index, shape index and egg yolk colour (P