Search

Bu çalışmanın amacı amatör ve profesyonel liglerde mücadele eden futbolcuların öfke düzeylerinin belirlenmesi ve farklı değişkenler açısından ele alınmasıdır. Araştırmaya Türkiye Futbol Federasyonu’na bağlı liglerde mücadele eden 20-38 yaş arasındaki 114 amatör ve 40 profesyonel erkek futbolcu katılmıştır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarz ölçeği kullanılmıştır. Oluşturulan anket formu Google formlar üzerinden düzenlenerek katılımcılara uygulandı. Yapılan normallik analizleri sonucu, veriler normal dağılım göstermediği karşılaştırmalarda Mann Whitney U testi ile Kruskal Wallis testi kullanıldı. Ayrıca ilişki düzeyinin belirlenmesinde Spearman Korelasyon testi kullanıldı. Futbolcuların eğitim durumları açısından içe yönelik öfke alt boyutunda anlamlı fark olduğu, futbolcuların anne eğitim durumları açısından öfke ölçeğinin tüm alt boyutlarında anlamlı fark olduğu, futbolcuların baba eğitim durumları açısından içe yönelik öfke ve öfke kontrol alt boyutlarında anlamlı fark olduğu, futbolcuların yaşanılan çevre açısından öfke ölçeğinin tüm alt boyutlarında anlamlı fark olduğu, futbolcuların gelir durumu açısından öfke ölçeğinin tüm alt boyutlarında anlamlı fark olduğu, futbolcuların spor geçmişi açısından öfke ölçeğinin tüm alt boyutlarında anlamlı fark olduğu, futbolcuların sporcu düzeyi açısından içe yönelik öfke ve öfke kontrol alt boyutlarında anlamlı fark olduğu görüldü (p

Amaç: Bu araştırma sporcuların saldırganlık düzeylerini belirleyerek çeşitli değişkenler açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Yöntem: Bu araştırma betimsel bir nitelik taşımakta olup tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, spor müsabakalarına katılan 73 (%39.5)’ü kadın ve 112 (%60.5)’si erkek olmak üzere toplam 185 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu” ile Buss ve Perry (2012) tarafından geliştirilen ve Demirtaş-Madran (2012)’ın Türkçe’ye uyarladığı “Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkenini saldırganlık, bağımsız değişkenlerini ise cinsiyet, yaş, algılanan gelir düzeyi, spor yapma yılı, spor branşı ve eğitim düzeyi oluşturmaktadır. Veri toplama süreci sonucunda elde dilen bulgular bilgisayar ortamına aktarılmış, verilerin çözüm ve yorumlanmasında betimsel istatistikler (frekans, aritmetik ortalama, standart sapma), t-testi, tek faktörlü varyans analizi (One-Way ANOVA) ve Pearson korelasyon testi kullanılmıştır.Bulgular ve Sonuç: Araştırmada yapılan istatistiksel analizler neticesinde araştırmaya dahil edilen sporcuların saldırganlık düzeyleri ile yaş, spor yapma yılı ve eğitim düzeyi arasında anlamlı bir ilişki görülürken, cinsiyet, ekonomik durum ve spor branşına göre anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir., Purpose: This research aims to determine the aggression levels of athletes and examine them in terms of various variables.Method: This study has a descriptive nature and was carried out according to the scanning model. The study group of the research consisted of 185 athletes, 73 (39.5%) women and 112 (60.5%) men participating in sports competitions. As a data collection instruments, we used “Personal Information Form” which was designed by the researchers and the "Buss-Perry Aggression Scale" developed by Buss and Perry (2012) and adapted into Turkish by Demirtaş-Madran (2012) were used as data collection tools in the study. The dependent variable of the study is aggression, while the independent variables are gender, age, perceived income level, year of doing sports, sports branch and education level. As a result of the data collection process, the obtained data were transferred to computer, descriptive statistics (frequency, arithmetic mean, standard deviation), one-way ANOVA (one-way ANOVA) and Pearson correlation test were used in the analysis and interpretation of the data.Results and Conclusion: As a result of the analysis, a significant relationship was observed between the aggression levels of the athletes included in the study and their age, years of doing sports and their education level, while no significant relationship was found according to gender, economic status and sports branch.

Bu çalışmanın amacı; spor müsabakalarına katılan Rize Spor Lisesindeki sporcuların stresle başaçıkma düzeylerinin farklı değişkenler bakımından incelenmesi ve sonuçlarının ortaya konmasıdır.Çalışma ölçek araştırması deseninde olup, çalışmaya 207 sporcu katılmıştır. Veriler, “StresleBaşa Çıkma Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Versiyonu” kullanılarak Google form aracılığıyla onlinetoplanmıştır. Veri analizinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemlere ek olarak, Tek Yönlü VaryansAnalizi ve Tukey çoklu karşılaştırma testleri kullanılmıştır. Veriler, SPSS 26 lisanslı istatistik programıile analiz edilmiştir. Sporcuların cinsiyet, yaş, spor dalı ve spor yapma yılı açısından stresle başaçıkma stratejileri ölçeği alt boyut düzeylerinde anlamlı farklar tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuçkullanılan değişkenlerin stresle başa çıkma düzeylerini etkilemediği belirlenmiştir. Sporcularınstresle başa çıkma stratejilerinde en fazla kendine güvensiz yaklaşımı, boyun eğici yaklaşımı vesosyal destek arama yaklaşımını tercih ettiği görülmüştür. Anlamlı fark olmamasına rağmenortalamalara bakıldığında sporcuların kendilerine yeteri kadar güvenmediği ve dışardan gelecek birdestek arayışı içerisinde oldukları tespit edilmiştir., The aim of this study is to determine how well student athletes attending Rize Sports High Schoolcope with stress. The study follows a scale research design and was conducted with 207 studentathletes. The Turkish version of the Stress Coping Strategies Scales was completed by participantsvia an online Google form. In addition to descriptive statistical methods, both a One Way Analysis ofVariance and Tukey multiple comparison tests were used to analyze data. No significant differencewas found in the scale’s sub-dimensions by gender, age, sport branch, and years of participation insports (p>0.05). The variables examined were found not to affect participants’ abilities to cope withstress. It was observed that the participants mostly exhibited insecurity, submissiveness, and helpseeking.Although no significant difference was found, the averages revealed that participants didnot have sufficient levels of confidence in themselves and frequently sought support from a thirdparty.

The main purpose of this research is to determine how stressful the athletes perceive the situations they encounter in their lives during the epidemic and to determine whether some variables make a difference on the stress levels of the athletes. While the quantitative research method was used in this study, the survey technique was preferred as the data collection technique. The study group of the research consisted of 448 athletes who voluntarily participated in the study within the framework of convenience sampling method. Socio-demographic information consisting of 7 questions in the first part and a questionnaire containing the Perceived Stress Scale in the second part were applied to the athletes using Google Doc. After the normality test applied to the data, T-Test was used for pairwise comparisons and One Way ANOVA test was used for group comparisons of three or more, considering the normality of the data. Tukey test was used as the second level test to determine the difference between the groups that were considered significant. In addition, while Pearson Correlation test was applied to determine the relationship between the variables, Cohen's d values were examined in order to determine the effect level between the variables. It was observed that male athletes had lower stress perceptions than female athletes, athletes competing in team sports had lower stress perceptions compared to athletes competing in individual sports, and athletes who regularly participated in competitions/competitions during the epidemic period experienced lower levels of stress than those who did not. In addition, it was observed that the athletes were less stressed as the number of years of doing sports increased, and they had a lower perception of stress as the number of training sessions per week increased. Despite these situations, it was determined that the athletes with covid-19 during the epidemic period and the athletes who did not have similar stress perceptions. As a result of the study, it was determined that those who trained regularly and participated in competitions during the epidemic had less stress perception., Bu araştırmanın temel amacı, salgın döneminde sporcuların yaşantılarında karşılaştıkları durumları ne kadar stresli algıladıklarını belirlemek ve bazı değişkenlerin sporcuların stres düzeyleri üzerinde farklılık yaratıp yaratmadığı tespit etmektir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılırken, veri toplama tekniği olarak anket tekniği tercih edildi. Araştırmanın çalışma grubunu kolayda örnekleme yöntemi çerçevesinde çalışmaya gönüllü olarak katılan 448 sporcu oluşturdu. İlk kısmında 7 sorudan oluşan sosyo-demografik bilgiler, ikinci kısmında Algılanan Stres Ölçeği yer alan anket formu Google Doc kullanılarak sporculara uygulandı. Verilere uygulanan normallik testi sonrasında verilerin normalliği göz önünde bulundurularak ikili karşılaştırmalar için T-Testi, üç ve üzeri grup karşılaştırmalar için One Way ANOVA testi kullanıldı. Anlamlı görülen gruplar arasındaki farklılığın tespiti için 2. seviye testi olarak Tukey testi uygulandı. Ayrıca değişkenler arasındaki ilişkinin tespiti için Pearson Korelasyon testi uygulanırken değişkenler arasındaki etki düzeyinin belirlenmesi amacı ile Cohen’s d değerleri incelendi. Erkek sporcuların kadın sporculara oranla stres algılarının daha düşük olduğu, takım sporlarında yarışan sporcuların bireysel sporlarda yarışan sporculara kıyasla stres algılarının daha düşük olduğu, salgın döneminde yarışma/müsabakalara düzenli olarak katılan sporcuların katılmayanlara göre daha düşük düzeyde stres yaşadıkları görüldü. Ayrıca sporcuların spor yapma yılı arttıkça daha az stresli oldukları, haftada yapılan antrenman sayısı arttıkça daha düşük stres algısına sahip oldukları görüldü. Bu durumlara karşın salgın döneminde covid-19 olan sporcular ile olmayan sporcuların benzer stres algılarına sahip oldukları belirlendi. Elde edilen bulgulardan hareketle çalışmanın sonucunda salgın döneminde düzenli antrenman yapan ve yarışma/müsabakalara katılanların daha az stres algısına sahip oldukları tespit edildi.

The aim of this study Rize Turkey Olympic Preparation Centers to investigate the work of the athletes and to compare levels of exercise addiction in terms of variables. Working, Turkey 210 athletes who work their Olympic preparation centers participated as volunteers. The participants were administered a questionnaire questioning demographic characteristics and Exercise Dependence Scale-21. SPSS 26 statistical package program was used in the analysis of the data. In the tests, the t-test was used to determine the difference between gender and exercise dependence level, the one-way Anova test was used to determine the difference between the sports year, the number of weekly training and the level of exercise addiction from the sport branch. After the Anova test, Tukey test was used as a post-hoc analysis to determine between which groups the differences were. The significance level in the analyzes was determined as p, Bu çalışmanın amacı Rize Türkiye Olimpik Hazırlık Merkezlerinde çalışma yapan sporcuların egzersiz bağımlılığı düzeylerinin araştırılması ve değişkenler açısından karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya Türkiye olimpik hazırlık merkezlerinde çalışma yapan 210 sporcu, gönüllü olarak katıldı. Katılımcılara demografik özelliklerin sorgulandığı anket formu ile ve Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21 uygulandı. Verilerin analizinde SPSS 26 istatistik paket programı kullanıldı. Testlerde cinsiyet ile egzersiz bağımlılığı düzeyi arasındaki farkı belirleyebilmek için t-testi, spor yapma yılı, haftalık antrenman sayısı ve spor dalı ile egzersiz bağımlılığı düzeyi arasındaki farkı belirleyebilmek için Tek Yönlü Anova testi kullanıldı. Anova testi sonrasında farklılıkların hangi gruplar arasında olduğunu tespit etmek için post-hoc analizi olarak Tukey testi kullanıldı. Analizlerde anlamlılık düzeyi p

This cross sectional descriptive survey study intended to assess the healthy lifestyle behaviours of high school students by investigating whether the development of healthy lifestyle behaviours on the part of the students, lead to an increase in their quality of life. Furthermore, understanding whether engagement in sports as a licensed athlete leads to any difference in terms of healthy lifestyle behaviours and quality of life was included. Data was collected from 824 high school students using “Personal Information Form”, “Health Promoting Lifestyle Profile-II (HPLP-II)”, and the Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQL-Adolescent Form)”. The analysis included descriptive statistics, one-way analysis of variance (one-way ANOVA), MANOVA and Pearson correlation analyses. In terms of Healthy Lifestyle Behaviour Total Score those who do sports with a license (χ=126.28) were significantly higher than those who do not (χ=116.14). The average total quality of life score was regarded as a high score. A weak correlation was observed between the healthy lifestyles and levels of quality of life. The students who engaged in sports as licensed athletes were found to have significantly higher levels of healthy lifestyle behaviours and quality of life. © 2021, North-West University, Potchefstroom. All rights reserved.

The purpose of the present study is to compare certain motor skills of the students enrolled at sports high schools and other high schools, with a view to revealing any differentiation between the groups. The research group is composed of 129 senior-year students who were enrolled at Trabzon Sports High School, Trabzon Science High School, Trabzon Fatih Sultan Mehmet Anatolian High School and Akçaabat Multi-Program Anatolian High School. The data gathering tool employed to establish the motor skill levels of the students was the "personal info sheet", applying hand reaction, elasticity (sitting-laying), standing long jump (horizontal leap), push-up, crunch, balance, 20 m sprint and endurance (yo-yo test) motor tests. The tests revealed that the motor skills of sports high school students had been superior to those of the students of other high schools. It is possible to argue, however, that the difference may be due to the fact that athletes comprise the student body of sports high schools, rather than the training itself provided at the school.

Giriş Ve Amaç: Bütün spor dallarında önemli olmakla beraber mücadele sporlarında özellikle de bisiklet gibi sporcunun kendi, rakibi ve doğa ile mücadelesinin üst düzeyde sergilendiği spor dallarında zihinsel dayanıklılık daha fazla önem arz etmektedir. Bu çalışmada Türkiye Dağ Bisikleti Şampiyonası gibi üst düzeyde mücadelenin sergilendiği yarışmalara katılan bisikletçilerin zihinsel dayanıklılıklarının araştırılması amaçlanmıştır.Yöntem: Bisikletçilerin zihinsel dayanıklılıklarını araştırmak için 19-20 Temmuz 2018 tarihleri arasında Rize’de yapılan Dağ Bisikleti Türkiye Şampiyonasına katılan sporculara “Sporda Zihinsel Dayanıklılık Ölçeği” uygulandı. Ölçeği eksiksiz dolduran 146 sporcuya ait veriler çalışma için değerlendirildi. Sheard ve arkadaşları (2009) tarafından geçerlik ve güvenilirlik analizi yapılan, Zihinsel Dayanıklılık Ölçeğinin Türkçe uyarlaması Altıntaş ve Koruç (2016) tarafından gerçekleşti. Ölçek, üç alt boyut ve toplam 14 sorudan oluşmaktadır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenilirlik katsayıları sırasıyla; Güven 0.72, Devamlılık 0.71 ve Kontrol 0.66 şeklindedir. Ölçekten elde edilen verilere öncelikli olarak normallik testi uygulandı. Uygulanan normallik testi sonucunda, normal dağılıma sahip veriler için ikili grup karşılaştırmalarında T-testi, üç ve üzeri grup karşılaştırmalarında One-way Anova Testi; normal dağılıma sahip olmayan verilerde ise Mann Whitneu-U ve Kruskal Wallis H testi uygulandı. Veriler α= 0.05 anlamlılık düzeyinde sınandı.Bulgular ve Sonuç: Araştırmanın bulguları dağ bisikletçilerinin zihinsel dayanıklılık düzeyleri üzerinde yaş, spor yapma yılı ve cinsiyet değişkenlerinin etkili olduğunu gösterdi. Sonuç olarak bisikletçilerin yaşları yükseldikçe kendilerine olan güven duygusunun arttığı görüldü. Erkek bisikletçilerin bayanlara göre baskı altında ve beklenmedik durumlarda daha kontrollü ve rahat oldukları söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Bisiklet, Spor, Zihinsel Dayanıklılık

Buaraştırmanın amacı Kiphard ve Schilling (1974) tarafından geliştirilen ve 2007yılında tekrar modernizasyonu yapılan 5-14 yaş çocuklar için motorkoordinasyonu ölçen KTK: Körperkoardinations Test für Kinder (Çocuk BedenKoordinasyon) testinin Türk çocukları örneklemi için geçerlik ve güvenirliğinindeğerlendirilmesidir. Örneklem grubu Trabzon ili Akçaabat ilçesinde yer alan202 (86 kız, 116 erkek; x̄ =12,27 yaş) ortaokul öğrencisinden oluşmaktadır. Nicelyöntem çerçevesinde yürütülen araştırmada literatürdeki ismi KTK olarak bilinenÇocuk Beden Koordinasyon testi kullanılmıştır. Testinin Türk çocukları içingeçerlik ve güvenirlik değerlendirilmesinin yapılmış olduğu bu araştırmada,geçerlik değerlendirmesi için yapı geçerliği ve içerik geçerliği; güvenirlikdeğerlendirmesi için test-tekrar test güvenirliği ile alt ve üst %27’ likgrupların madde analizleri vasıtasıyla ayırt edicilik indekslerininhesaplanması yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerinanalizi için IBM SPSS 21 ve AMOS 20 istatistik paket programlarıkullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde geçerlik için Lawshe Tekniği ilekapsam geçerliği indeksi, alt test korelasyon, eşzaman geçerliği ve doğrulayıcıfaktör analizi işlemleri; güvenirlik için ise pearson korelasyon analizivasıtasıyla ayırt edicilik indeksi ve test tekrar test yöntemlerikullanılmıştır. DFA faktör yapısının değerleri χ2/sd, GFI, AGFI, CFI, RMSA veIFI uyum indeksleri ile incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre; KTK testininTürk ortaokul öğrencileri örneklemi açısından geçerlik ve güvenirlikdeğerlerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu gözlenmiştir.

The purpose of this study was to determine the effects of different warm-up durations (5, 10, 15, 20, 25, 30 minutes) on Wingate anaerobic power and capacity results. 13 male handball players volunteered to participate in this investigation. The anaerobic power and capacity values of the participants were determined by Wingate test. After a 5, 10, 15, 20, 25 and 30-minute warm-up efforts, participants were applied to anaerobic power and capacity tests performed at least within 48-hour intervals. Furthermore, after the study ended, participants were subjected to another second anaerobic test including 5-minute warm-up duration to determine whether this study created any training effects on the participants. At the end of One-way ANOVA test, it was found that there were no significant differences in terms of absolute peak power (F5,60=0.768; P>0.05), relative peak power (F5,60=0.908; P>0.05), absolute average power (F5,60=0.440; P>0.05) and relative average power (F5,60=0.347; P>0.05) of the handball players after the 5, 10, 15, 20, 25 and 30-minute warm-up durations. As a consequence of the performed study, Paired Samples T test was applied in repetitive measures to eliminate the possible training effects. The results indicated that there was no training effect in terms of absolute peak power, relative peak power, absolute average power and relative average power (p>0.05) At the end of this study, it has been found that different warm-up durations performed within 5 to 30-minute intervals on the bicycle ergometer at a certain intensity have no effects on the Wingate anaerobic power and capacity values

Bu araştırma, bölümlerinde ‘Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi’ dersini alan ve henüz almamış üniversite öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor hakkındaki görüşlerini inceleyebilmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya, 2014-2015 eğitim öğretim yılında Recep Tayip Erdoğan Üniversitesinde öğrenim gören 95 kız ve 119 erkek öğrenci olmak üzere toplamda 214 üniversite öğrencisi katılmıştır. Öğrencilerin tutumlarının değerlendirilebilmesi için Demirhan ve Altay (2001) tarafından geliştirilen, 12’si olumlu 12’si ise olumsuz olmak üzere toplam 24 maddeden oluşan Beden Eğitimi ve Spor Tutum Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Ölçekten alınabilecek en yüksek puan 120, en düşük puan 24’tür. Veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) istatistik paket programı kullanılarak analiz edilecektir. Araştırmada verilerin çözümlenmesi için tek yönlü ANOVA ve t testi kullanılacaktır ve verilerin çözümlenmesi sonucunda, öğrencilerin verdikleri cevaplar değerlendirilerek beden eğitimi ve spora ilişkin tutum puanları arasında istatiksel farkın bulunup bulunmadığına bakılacaktır

Öğretmenlerin özyeterlik inançları, bir meslek olan öğretmenliğin gerektirdiği bilgi, beceri ve yeterliklere sahip olma ve karşılaşabilecekleri durumların üstesinden gelebilecekleriyle yakın ilişkilidir. Pedagojik formasyon eğitimi alan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu mezunları ile diğer bölümlerden mezun öğretmen adaylarının özyeterlik inançlarının belirlenmesi, meslek yaşantılarında etkili bir performans sergilemeleri açısından önem arz etmektedir. Bu araştırmanın amacı, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi ve Adnan Menderes Üniversitesinde pedagojik formasyon eğitimi alan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu mezunları ile diğer bölümlerden mezun öğretmen adaylarının özyeterlik inanç düzeylerini belirlemek ve bu özyeterlik inanaçlarının belirli değişkenlere (cinsiyet, yaş, medeni durum) göre değişimini ortaya koymaktır. Çalışmaya, 2014-2015 eğitim öğretim yılında Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi’nden 72 ve Adnan Menderes Üniversitesi’nden 48 olmak üzere toplam 120 formasyon eğitimi alan öğretmen adayı katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Tschannen-Moran ve Woolfolk Hoy (2001) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlama çalışması Çapa, Çakıroğlu ve Sarıkaya (2005) tarafından yapılan ‘Teachers’ Sense of Efficacy Scale’ (TSES-Öğretmen Özyeterlik Ölçeği) kullanılmıştır. Ölçek, ‘öğrenci katılımı, öğretim stratejileri ve sınıf yönetimine yönelik özyeterlik olmak üzere üç alt boyuttan oluşmaktadır. Veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) istatistik paket programı kullanılarak analiz edilecektir. Araştırmada one way Anova ve t testi kullanılacaktır ve Öğretmen adaylarının verdikleri cevaplar değerlendirilerek özyeterlik inançlarını ne derece etkilediği belirlenecektir., Öğretmenlerin özyeterlik inançları, bir meslek olan öğretmenliğin gerektirdiği bilgi, beceri ve yeterliklere sahip olma ve karşılaşabilecekleri durumların üstesinden gelebilecekleriyle yakın ilişkilidir. Pedagojik formasyon eğitimi alan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu mezunları ile diğer bölümlerden mezun öğretmen adaylarının özyeterlik inançlarının belirlenmesi, meslek yaşantılarında etkili bir performans sergilemeleri açısından önem arz etmektedir. Bu araştırmanın amacı, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi ve Adnan Menderes Üniversitesinde pedagojik formasyon eğitimi alan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu mezunları ile diğer bölümlerden mezun öğretmen adaylarının özyeterlik inanç düzeylerini belirlemek ve bu özyeterlik inanaçlarının belirli değişkenlere (cinsiyet, yaş, medeni durum) göre değişimini ortaya koymaktır. Çalışmaya, 2014-2015 eğitim öğretim yılında Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi’nden 72 ve Adnan Menderes Üniversitesi’nden 48 olmak üzere toplam 120 formasyon eğitimi alan öğretmen adayı katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Tschannen-Moran ve Woolfolk Hoy (2001) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlama çalışması Çapa, Çakıroğlu ve Sarıkaya (2005) tarafından yapılan ‘Teachers’ Sense of Efficacy Scale’ (TSES-Öğretmen Özyeterlik Ölçeği) kullanılmıştır. Ölçek, ‘öğrenci katılımı, öğretim stratejileri ve sınıf yönetimine yönelik özyeterlik olmak üzere üç alt boyuttan oluşmaktadır. Veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) istatistik paket programı kullanılarak analiz edilecektir. Araştırmada one way Anova ve t testi kullanılacaktır ve Öğretmen adaylarının verdikleri cevaplar değerlendirilerek özyeterlik inançlarını ne derece etkilediği belirlenecektir

Bu çalışmanın amacı akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obzite durumlarının; cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmanın çalışma gurubu 2015-2016 eğitim öğretim döneminde Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde görev yapan 290 akademisyenden (163 erkek, 127 kadın; 23-60 yaş) oluşmaktadır. Çalışma gurubuna kişisel bilgi formu ile birlikte uluslararası fiziksel aktivite (IPAQ) anketinin kısa formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde Tek Faktörlü Varyans Analizi(ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre akademisyenlerin fiziksel aktivite katılımları ; % 39 inaktif, %50 az aktif, %11 fiziksel olarak aktif seviyelerinde iken obezite durumları %2,8 zayıf, % 44,8 normal, % 41 kilolu ve %11,4 obez seviyesindedir. Test sonuçları akademisyenlerin fiziksel aktivite ve obezite durumlarının cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre α =0.05 düzeyinle anlamlı faklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak yaş, akademik ünvan ve çalışma yılına göre akademisyenlerin fiziksel olarak aktif olma zamanları azalmakta, kiloluluk oranları ise artmaktadır. Kadınların fiziksel olarak aktif olma zamanları erkeklere oranla daha fazla iken evli bireylerin kiloluluk durumları bekarlara oranla daha fazladır., Bu çalışmanın amacı akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obzite durumlarının; cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmanın çalışma gurubu 2015-2016 eğitim öğretim döneminde Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde görev yapan 290 akademisyenden (163 erkek, 127 kadın; 23-60 yaş) oluşmaktadır. Çalışma gurubuna kişisel bilgi formu ile birlikte uluslararası fiziksel aktivite (IPAQ) anketinin kısa formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde Tek Faktörlü Varyans Analizi(ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre akademisyenlerin fiziksel aktivite katılımları ; % 39 inaktif, %50 az aktif, %11 fiziksel olarak aktif seviyelerinde iken obezite durumları %2,8 zayıf, % 44,8 normal, % 41 kilolu ve %11,4 obez seviyesindedir. Test sonuçları akademisyenlerin fiziksel aktivite ve obezite durumlarının cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre α =0.05 düzeyinle anlamlı faklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak yaş, akademik ünvan ve çalışma yılına göre akademisyenlerin fiziksel olarak aktif olma zamanları azalmakta, kiloluluk oranları ise artmaktadır. Kadınların fiziksel olarak aktif olma zamanları erkeklere oranla daha fazla iken evli bireylerin kiloluluk durumları bekarlara oranla daha fazladır

Araştırmanın amacı, sporcu öğrencilerin baskın öğrenme stillerini belirleyerek, eğitim kademesi ve akademik başarıları açısından incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 350’si ortaöğretim ve 132’si yükseköğretimde öğrenim gören, 482 sporcu öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kolb Öğrenme Stili Envanteri-III (KÖSE-III) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, χ2 (Chi-square) ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılmıştır. Sporcu öğrencilerin öğrenme stilleri eğitim kademesine göre farklılaşmazken, akademik başarıları öğrenme stillerine göre farklılık göstermiştir. Araştırma sonucunda, sporcu öğrencilerin en fazla değiştirme, en az ise yerleştirme öğrenme stillerine sahip oldukları görülmüştür. Buna ek olarak, yerleştirme öğrenme stillerine sahip öğrencilerin akademik başarılarının değiştirme öğrenme stiline sahip öğrencilerin akademik başarılarından yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca eğitim kademesi değişkeninin, sporcu öğrencilerin öğrenme stillerini belirleyici bir özellik olmadığı söylenebilir

WOS: 000384945800006, PubMed: 25924567, BACKGROUND: Kinesio taping is a therapeutic method used by physiotherapists during musculoskeletal and neuromuscular disorders. Efficacy of the kinesio taping implementation on sport performance is inconsistent. The purpose of this study was to determine the effects of kinesio taping on 30 second-repeated jump power, wingate anaerobic power and wingate anaerobic capacity results. METHODS: Thirty one healthy male athletes volunteered to participate in this study. The subjects were randomly assigned to one of two groups: a kinesio taping group (16 subjects; X age: 21.87 +/- 2.02 years) and a without kinesio taping group (15 subjects; X age: 21.66 +/- 1.67 years). The Kinesio taping group was taped with a Y-shaped kinesio tape at the quadriceps muscles according to the Kenzo Kase's Kinesio taping manual. RESULTS: A dependent t-test was used to compare the anaerobic power and capacity measurements before and after the kinesio taping application. CONCLUSIONS: No significant differences were found for absolute wingate anaerobic power, relative wingate anaerobic power, absolute wingate anaerobic capacity, relative wingate anaerobic capacity and 30 second-repeated jump power outputs after the kinesio taping application (P>0.05).

Güreş en çok kilo düşmenin yaşandığı ağır b ir spor dalıdır. Güreşçiler zaman zaman sağlığa zararlı şekilde kilo düşmektedir. Antrenörlerde güreşçiyi bir alt sıklette güreştirerek başarı kazanmak için kilo düşmeyi teştik etmektedir. Bu nedenle, bu çalışmada; yanlış kilo düşmenin zararlarını ve doğru kilo düşmenin metotlarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Hem fazla kilolu olma, nem de yanlış kilo düşme sporcunun performansını bozmaktadır. Hatta bilinçsiz kilo düşme; dolaşım, karaciğer, böbreklerle ilgili fonksiyonel aksaklıklar meydana getirmektedir, sauna, bunar banyoları, naylon giysiler ve diüretikler kullanılarak kilo düşülebilir. Fakat en sağlıktı kilo düşme alınan besinlerdeki kalori miktarını ayarlayarak ve egzersiz yaparak hatta da 1 kilo vermektir, sonuç olarak, kilosu fazla olan güreşçi; zamanında kilo düşmeye başlaman, ayrıca nem diyetini ayarlamalı, nem de egzersiz yaparak kilo düşmelidir.

The aim of this study is to analyse the changes in blood lactate and heart rate levels of indoor sports athletes as a response to various loads in cycle ergometer. The participants of the study are 28 male volunteer athletes of indoor sports active in basketball, volleyball, handball league. Age: 21.00 ±1.56 years, height: 181.54 ± 7.67 cm, weight: 83.04 ± 10.69 kg. Heart rate and lactate measurements of the subjects were taken from their fingertips at rest and following every load increase. With the initial load of 1 kg, the subjects were exposed to 0.5 kg load increase every three minutes. Since only 3 subjects completed with the final load of 4.5 kg, the values of this load was excluded. Pearson multiplications Moment Correlation was used to determine the relation between the load increase of the groups and their heart rate and between the load increase of the groups and their blood lactate values. The test results revealed a significant relation between the load means applied on the subjects and their heart rate at the rate of -0.99; between the applied load means and blood lactate at the rate of 0.97, The aim of this study is to analyse the changes in blood lactate and heart rate levels of indoor sports athletes as a response to various loads in cycle ergometer. The participants of the study are 28 male volunteer athletes of indoor sports active in basketball, volleyball, handball league. Age: 21.00 ±1.56 years, height: 181.54 ± 7.67 cm, weight: 83.04 ± 10.69 kg. Heart rate and lactate measurements of the subjects were taken from their fingertips at rest and following every load increase. With the initial load of 1 kg, the subjects were exposed to 0.5 kg load increase every three minutes. Since only 3 subjects completed with the final load of 4.5 kg, the values of this load was excluded. Pearson multiplications Moment Correlation was used to determine the relation between the load increase of the groups and their heart rate and between the load increase of the groups and their blood lactate values. The test results revealed a significant relation between the load means applied on the subjects and their heart rate at the rate of -0.99; between the applied load means and blood lactate at the rate of 0.97.

Bu çalışmanın amacı; 11-14 yaş arası spor yapmayan çocukların esneklik ve sürat özelliklerinin cinsiyete göre karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya 11-14 yaşları arasında spor yapmayan (Erkekler için yaş: 12,8 yıl, boy: 158,1 cm, vücut ağırlığı: 50,2 kg olarak; kızlar için yaş: 12,7 yıl, boy: 155,6 cm, vücut ağırlığı: 48,7 kg) 280 erkek ve 221 kız gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmaya katılan deneklerin esneklik ve sürat kuvveti değerleri arasındaki farkın cinsiyete göre anlamlı olup olmadığını belirlemek için bağımsız gruplarda t testi, yaş değişkenine göre anlamlı olup olmadığını belirlemek için tek yönlü ANOVA testi uygulanmıştır. Test sonuçları çalışmaya katılan kız çocuklarının esneklik ve sürat kuvveti değerlerinin erkek öğrencilerinkinden anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermiştir (p, The purpose of this study was to compare flexibility and speed characteristics of the 11-14 age children, who did not actively participated in sports, in terms of gender. 280 boys and 221 girls (Average values for boys; age: 12,8 years, height: 158,1 cm, weight: 50,2 kg and for girls; age: 12,7 years, height: 155,6 cm, weight: 48,7 kg) volunteered to participate in this study. Independent sample t test was used to compare whether the differences in flexibility and speed of boys and girls were significant. One way ANOVA was conducted to evaluate the effect of age. Test results showed that flexibility and speed of the girls were significantly higher than boys (p

Bu çalışmada, basketbol yaz okuluna katılan çocukların fiziksel yapılarının, bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikler üzerine etki düzeyinin araştırılması amaçlandı. Çalışmaya 22 erkek basketbolcu gönüllü olarak katıldı. Basketbolcu çocukların ortalama yaşları 10,5±1,4 yıl, spor yaşları 2,3±2,4 yıl, boyları 1,46±0,1 m. ve vücut ağırlıkları da 38,5±13,4 kg.idi. Araştırmada kol, göğüs, karın, kalça, uyluk ve bacak çevre ölçümleri, göğüs genişlik ve derinlik ölçümleri, spirometrik ölçümler (VC, FVC, FEV1, FEV1%) ve biyomotorik ölçümler (squat dikey sıçrama, durarak uzun atlama, dinamik dikey sıçrama, şınav, mekik, sağ-sol el kavrama) tanımlayıcı ve multiple regresyon istatistik yöntemleri kullanılarak değerlendirildi. Test sonuçları, dikey sıçrama ile karın ve kalça çevre ölçümleri arasında (p0,05). Bu araştırmada elde edilen sonuçlara göre, basketbolcu çocukların fiziksel yapılarının bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikler üzerinde etkili olduğu görüldü. Gelişim çağında bulunan çocuklara uygulanan antrenman programının bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikleri etkilediği düşünülmektedir, This study aims to research into the effects of physical structures of young basketball players in summer schools on their biomotoric and physiological features. Twenty-two basketball voluteers participated in the study. Their mean age was 10.5±1.4 years mean height 1.46±0.1 m, mean sport age 2.3±2.4 years and their mean weight was 38.5±13.4 kg. Circumference measurements (arm, stomach, hip, thigh and leg), chest wideness and depth measurements, physiological measurement (VC, FVC, FEV1, FEV1 measurement (squat, vertical jumping, standing long jumping, dynamic jumping, sit-up, push-up, right and left hand clutch) were obtained for this study. Descriptive statistics and multiple regression were applied as the statistical method. The results showed that there were significant relationships, between vertical jumping and hip, abdomen circumferences (p