Search

Bu çalışmanın amacı seçilmiş Sahra Altı Afrika ülkeleri örneğinde küreselleşmenin ve küreselleşme türleri olan ekonomik küreselleşme, politik küreselleşme ve sosyal küreselleşmenin ekonomik büyüme üzerinde etkisinin olup olmadığını saptamaktır. Bu bağlamda seçilmiş 34 Sahra Altı Afrika ülkesine ait olan 1990-2019 yılları arasındaki veri seti kullanılarak iki aşamalı sistem GMM kullanılarak dinamik panel veri analizi yapılmıştır. Ekonometrik modelde işgücüne katılım oranı, toplam doğal kaynak gelirlerinin gayrisafi milli hasılaya oranı, Gayri Safi Sabit Sermaye Yatırımı ve küreselleşmeyi temsilen de sırasıyla KOF küreselleşme endeksi, ekonomik küreselleşme endeksi, sosyal küreselleşme endeksi ve politik küreselleşme endeksi kullanılarak 4 ayrı ekonometrik model oluşturulmuştur. Yapılan ekonometrik analiz sonucunda küreselleşme, ekonomik küreselleşme ve sosyal küreselleşmenin seçili 34 Sahra Altı Afrika ülkesinin ekonomik büyümesi üzerinde pozitif; ancak sosyal küreselleşmenin negatif etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Human capital is a one of the essential components in the economic growth and development. Also, the belief that education and health level, which are the main components of human capital, are main features of a happy and healthy society, is getting stronger. But there is a fact that crime is a destructive notion that affects a society’s human capital. In this context, this study aims to create an alternative social welfare measurement method that includes crime rates as a component to human capital on 35 European countries. In this regard, first, a general crime index was generated by using 13 different crime categories of the 35 European countries, and then this index was adapted to the Human Capital Index. As a result, the Crime-Adjusted Human Capital Index (CAHCI) was obtained. It was observed that the country rankings we obtained based on the CAHCI differ significantly from the rankings made based on the Human Capital Index. Significant number of countries, which ranks high in the Human Capital Index, ranks lower when crime rates are considered, indicates that the reliability of social welfare measures based on human capital should be questioned.

Bu çalışma, 1990-2019 döneminde 30 Sahra Altı ülkesi için Keynesyen yaklaşımın mı, yoksa Wagner yasasının mı geçerli olduğunu araştırmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, Sahra Altı Afrika ülkelerinde Wagner yasasının ve Keynesyen yaklaşımın geçerliliği Payne -Ewing modelinden türetilen bir ekonometrik model kullanılarak test edilmiştir. Panel katsayı tahmincisi olarak ise, Eberhardt ve Teal (2010) tarafından türetilen ve genişletilmiş ortalama grup tahmincisi olarak bilinen (Augmented Mean Group Estimator) tercih edilmiştir. Analiz neticesinde, Sahra Altı Afrika ülkelerinde kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerinde etkisi olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle denilebilir ki, Sahra Altı Afrika ülkeleri için Keynesyen Yaklaşım geçerlidir. Bu etkinin yönü ve büyüklüğü incelendiğinde, Sahra Altı Afrika ülkelerinde kamu harcamalarının ekonomik büyümeyi düşürdüğü tespit edilmiştir. Söz konusu Afrika ülkelerinde, kamu harcamalarında yapılan her 1 birimlik artış; ekonomik büyümede 0.3 birimlik azalmaya yol açmaktadır. Bu bulgu, Robert Barro'nun (1990) araştırmasıyla tutarlıdır. Barro (1990) çalışmasında kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerinde etkisinin olabileceğini, ancak bu etkinin her zaman olumlu yönde olmayacağını ifade etmiştir., This study aims to research whether Keynesian approach or Wagner Law is valid for 30 Sub-Saharan countries between the period of 1990-2019. The validity of the Wagner law and Keynesian approach has been tested by using an econometric model, which is derived from the Payne -Ewing model. As a panel coefficient estimator, the AMG estimator has been preferred that derived by Eberhardt and Teal (2010). As a consequence, it is concluded that government expenditure affects economic development in Sub-Saharan African countries. It is determined that government expenditure affects economic growth, and the direction of this effect is negative. This means government expenditure decreases economic growth in Sub-Saharan African countries. Consequently, Keynesian approach is valid for Sub-Saharan African countries. Each 1-unit increase in public expenditures in the African countries in question; it causes a 0.3-unit decrease in economic growth. The finding is consistent with that of Robert Barro's (1990) research that stated public expenditures may have an effect on economic growth, but this effect will not always be positive.

Gelir eşitsizliğinin insani gelişme endeksini (İGE) nasıl etkilediğini açıklamak çok boyutlu yoksulluk sorununun nereden kaynaklandığını anlamak için çok önemlidir. Bu çalışma, Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika Cumhuriyeti (BRICS) için İGE ve gelir dağılımı eşitsizliğini gösteren Gini katsayısını birlikte analiz etmeyi ve böylece gelir dağılımı eşitsizliğinin İGE’yi nasıl etkilediğini anlamayı amaçlamaktadır. Bu kapsamda BRICS ülkelerinin 1990-2018 dönemi Gini katsayısı bağımsız değişken, İGE de bağımlı değişken olarak modele dahil edilmiş ve panel veri analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Ayrıca modele açıklayıcı değişken olarak ekonomik büyüme eklenmiştir. Bu analizde, yatay kesit bağımlılığı ve eşbütünleşme testi yapıldıktan sonra katsayı homojenliği bulunamadığı ve birimler arasında korelasyon olduğu için katsayı tahmini için Artırılmış Ortalama Grup Tahmincisi (AMG) kullanılmıştır. Sonuç olarak BRICS ülkeleri grubunda Gini katsayısı ile İGE arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Ancak ülke bazlı analizler incelendiğinde Gini katsayısındaki değişimlerin Brezilya ve Rusya'da İGE'yi etkilediği görülmektedir. Bu etki Brezilya'da ters yönlü iken; Rusya'da doğrusaldır., Understanding how income inequality affects the human development index (HDI) is crucial to understand where the multidimensional poverty problem originates from. The Gini coefficient expresses income inequality and allows the comparison of income distributions between countries. This study aims to use the HDI and the Gini coefficient, which shows the income distribution inequality, to analyse Brazil, Russia, India, China, and the Republic of South Africa (BRICS countries) and thus to understand how the income distribution inequality influences the human development index values. In this context, the Gini coefficient of the BRICS countries for the period 1990-2018 was analyzed with the panel data analysis method as the independent and the HDI data as the dependent variable. In addition, the economic growth variable was added as an explanatory variable to the model. In this analysis, the Augmented Mean Group Estimator (AMG) was used because the coefficient homogeneity could not be found after the cross-section dependence and cointegration test was performed and there was a correlation between the units. As a result, it was determined that there was no statistically significant relationship between the Gini coefficient and the HDI among BRICS countries. However, country-based showed that the changes in the Gini coefficient affected HDI in Brazil and Russia. While the direction of this effect was opposite in Brazil, it was linear in Russia.

This study aims to determine the variables which have effects on female poverty in 27 EU countries. For this purpose, an econometric model was established by using EU countries' 2005-2017 data set. The dependent variable is female poverty (Female at risk of poverty or social disclusion) independent variables are; Unemployment Rate of Active Female Population, % of women with higher education graduation, % of women with Primary School Graduation, wage and salaried female workers (% of female employment ). The Augmented Mean Estimator is used as the econometric analysis method for the models. This estimator is also known suitable model when heterogeneity and correlation between units exist As a result, unemployment rate of active female population and increased wage and salaried workers rate have statistically significant effects on % risk of female’s Social exclusion and poverty. The unemployment rate has same-direction relationship with risk of social exclusion and poverty. But the percentage of wage and salaried working women has reverse-direction relationship with social exclusion and poverty. It is an proof that shows poverty is not only income based issue but also multidimensional., Bu çalışma 27 AB ülkesinde kadın yoksulluğu üzerinde etkisi olan değişkenleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla AB ülkelerinin 2005-2017 veri seti kullanılarak ekonometrik bir model oluşturulmuştur. Bağımlı değişken kadın yoksulluğudur (Kadın yoksulluk veya sosyal dışlanma riski) bağımsız değişkenler; Aktif Kadın Nüfusundaki İşsizlik Oranı, yüksek öğrenim mezunu kadınların yüzdesi, İlkokul mezunu kadınların yüzdesi, ücretli ve maaşlı kadın işçiler (kadın istihdamının yüzdesi)’dir.Modeller için ekonometrik analiz yöntemi olarak Genişletilmiş Ortalama Grup Tahmincisi (AMG) kullanılmıştır. Bu tahminci, birimler arasında heterojenlik ve korelasyon olduğunda da uygun bir model olarak bilinir. Sonuç olarak, aktif kadın nüfusunun işsizlik oranı ve ücretli ve maaşlı işçi oranı, kadınların sosyal dışlanma ve yoksulluk yüzdesi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkilere sahiptir. İşsizlik oranı, sosyal dışlanma ve yoksulluk riski ile aynı yönde ilişkiye sahiptir. Ancak ücretli ve maaşlı çalışan kadınların yüzdesi, sosyal dışlanma ve yoksulluk ile ters yönlü bir ilişkiye sahiptir. Bu ise yoksulluğun sadece gelir temelli bir mesele olmadığını, aynı zamanda çok boyutlu olduğunu gösteren bir kanıttır.

Ülkeler arasındaki refah farkını oluşturan temel nedenlerden biri gelir farklılıklarıdır. Yapılan birçok araştırmada bir ülkenin gelir seviyesi arttıkça daha yüksek bir refaha ve kalkınmışlığa eriştiği görülmektedir. Bu durumun toplumdaki yansıması ise bireylerin yaşam memnuniyetlerinin artması kendini gösterir. Ancak bireylerin yaşam memnuniyetlerinin, dolayısı ile mutluluklarının artış gösterebilmesi için tek başına gelir seviyesinin artması yeterli değildir. Ekonomik kalkınmanın gerçekleşebilmesi için gelir artışının yanı sıra sosyal, kültürel, politik alanlarda da iyileşmenin gerçekleştirilmesi gerekir. Ancak anaakım neoklasik iktisatta, daha çok ekonomik büyümenin özetle gelir artışının önemi üzerinde durulmaktadır. Bu noktada amacın mutluluk artışı mı yoksa tek başına gelir artışını mı gerçekleştirebilmek olduğu bir yaklaşım sorunu olarak da karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı temel olarak dünya ülkelerinin gelir seviyesi ile ülke vatandaşlarının mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi açıklayabilmektir. Bu amaç doğrultusunda İnsani Gelişim Endeksi, Dünya Mutluluk Raporu ve Gayri Safi Milli Mutluluk Endeksi Çerçevesinde konu ele alınmıştır. Çalışmada görülmüştür ki genel olarak gelir seviyesi yüksek olan ülkelerin refah ve mutluluk seviyeleri de daha yüksektir, ancak bu örneğe uymayan ülkeler de mevcuttur., One of the main reasons for the welfare difference between countries is income differences. In many studies, it is seen that as an income level of an country increases, it reaches a higher level of refinement and development. This is the reflection of the society, the individual's life satisfaction increases. However, it is not enough to increase the level of income alone so that individuals' happiness of life, and therefore happiness, can increase. In order for economic development to take place, improvements must be made in social, cultural and political spheres as well as income growth. However, in the mainstream neoclassical economics, the economic growth is, in summary, largely emphasized on the importance of the income increase. At this point, there is also a challenge as an approach problem where the aim is to increase happiness or increase income alone. The purpose of this study is mainly to explain the relationship between the level of income of the world countries and the happiness levels of the citizens of the country. For this purpose, the subject was covered in the Human Development Index, the World Happiness Report and the Gross National Happiness Index. It is seen in the study that countries with generally high income levels have higher welfare and happiness levels, but countries that do not follow this example also exist.