Search

Giriş ve amaç: Bu tez çalışmasında infektif endokardit tanısı ile izlenen hastaların klinik, laboratuvar, ekokardiyografik, mikrobiyolojik, epidemiyolojik özellikleri ve prognozları değerlendirilmiştir.Çalışma planı: 1998-2016 yılları arasında çalışma kapsamında olan kliniklerde modifiye Duke kriterlerine göre kesin ve olası İE tanısı konan 86 hasta ve 90 endokardit atağının, klinik kayıtları ve tedavi sonuçlarıyla prognozları geriye dönük incelenmiştir.Bulgular: Başvuruda en sık yakınmalar halsizlik, terleme, ateş yüksekliği olarak saptanmıştır. Edinsel kardiyak risk faktörlerinden ilk sırada protez kapak varlığı yer almaktayken, sırasıyla romatizmal kapak, dejeneratif kapak takip etmektedir. TTE ile 84 hastada vejetasyon izlenirken, 11 hastada vejetasyon görülmemiştir. En sık aort kapak tutulmuştur. 56 hastada doğal kapak, 34 hastada protez kapak endokarditi görülmüştür. Elli hastada akut endokardit, 79 hastada toplum kökenli endokardit saptanmıştır. Sağlık hizmeti ilişkili endokardit sayısı 11 bulunmuştur. 71 hastada kan kültürlerinde ve/veya serolojik testlerle endokardit etkenleri mevcutken; 19' unda etken gösterilememiştir. En sık etken streptokoklar iken, bunu stafilokoklar ve enterokoklar izlemektedir. Tüm komplikasyonlar içinde embolik komplikasyonlar ilk sıradadır, bunu kapak yetmezlikleri ve kalp yetmezliği takip etmektedir. Hastaların 28' ine kapak replasmanı yapılmış; tüm hastalar içinde 13 hasta kaybedilmiştir.Sonuç: Çalışmamızda 50 yaş altı hastalarda konjenital kalp hastalıklarını; 50 yaş üzeri hastalarda ise dejeneratif kapak varlığını kardiyak risk faktörleri içinde en önemli risk faktörleri olarak göstermektedir. Elli yaş üzeri hastalarda kronik böbrek yetmezliği kardiyak dışı risk faktörleri içinde anlamlı bulunmuştur. İV ilaç kullanımı ise halen ülkemizde sorun teşkil etmemektedir. Romatizmal kapak hastalarında streptokoklar en sık etken olarak karşımıza çıkmaktayken; stafilokoklar protez kapak ve sağlık hizmeti ilişkili endokarditlerde en sık saptanan etkenlerdir. Objectives:This study was designed to evaluate clinical, laboratory,microbiological, echocardiographic characteristics and prognosis of infective endocarditis.Study design: Based on a systematic retrospective review of clinical records covering 1998 to 2016, we analyzed data, outcomes and prognosis of 86 patients with definite or possible IE according to the modified Duke criteria.Results: The most common complaint on presentation was fatigue, followed by sweating and fever. The most frequent predisposing factor was prosthetic valve, rheumatic heart disease and degenerative heart disease. TTE was sufficient to detect vegetations in 84 patients. The most common involvement was seen in the aortic valve. Native valve endocarditis was seen in 56 patients and prosthetic valve endocarditis was seen in 34 patients. Fifty patients had acute endocarditis, 79 patients had community-acquired endocarditis and 11 patients had healthcare acquisition endocarditis. The causative microorganism was identified in 71 patients and undefined in 19 patients. The most common causative microorganisms were streptococci, staphylococci and enterococci. Embolic complications being the most common and developed 35,5%. 28 patients underwent combined medical and surgical treatment. In-hospital mortality occurred in 13 patients.Conclusion: In our study, younger population, with kongenital heart disease as the most common underlying heart disease. Over 50 ages, degenerative heart disease ve chronic renal failure is the most frequent predisposing factor. But IVDU is still not a problem in Turkey. Streptococci were the most causative microorganism of rheumatic heart disease. Conversly, staphylococci were the most causative microorganism of prosthetic valve and healthcare acquisition endocarditis. 96

Uysal, Serhat (Balikesir Author), Aim Influenza vaccination is the most effective method in prevention of influenza disease and its complications. Our study aimed to investigate the rates of vaccination and the behaviours and attitudes against the vaccine in healthcare workers in Turkey. Methods This multicentre national survey is a descriptive study in which 12 475 healthcare workers. Healthcare workers were asked to answer the questionnaire consisting of 12 questions via the survey. Results It was found that 6.7% of the healthcare workers regularly got vaccinated each year and that 55% had never had the influenza vaccine before. The biggest obstacle against getting vaccinated was determined as not believing in the necessity of the vaccine (53.1%). Conclusion The rates of influenza vaccination in healthcare workers in Turkey are quite low. False knowledge and attitudes on the vaccine and disease are seen as the most important reasons to decline vaccination. It is important to detect reasons for anti-vaccination and set a course in order to increase the rates of vaccination.