Search

Çalışmanın amacı TKP operasyonu yapılan hastalarda kullanılan farklı anestezi tekniklerinin maliyet analizlerinin ortaya konulması, maliyete etkili olan faktörlerin tespit edilmesi, intraoperatif ve postoperatif değişkenlerin analiz edilerek tıbbi karar vericilere önerilerde bulunulmasıdır. Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra 01 Ocak 2012 ve 01 Ocak 2018 tarihleri arasında opere edilen 388 hastanın hastane bilgi otomasyon sisteminde bulunan kayıtları ve arşiv dosyaları retrospektif olarak incelendi. Dışlama kriterlerinden sonra kalan 204 hasta genel anestezi (GA), spinal anestezi (SA) ve kombine spinal-epidural anestezi (KSEA) olarak 3 gruba ayrılarak preoperatif, intraoperatif ve postoperatif parametreleri incelendi. Postoperatif parametreler her ASA skoru için ayrı ayrı incelendi. Gruplar arasında cinsiyet, CCI, laboratuvar parametreleri açısından fark bulunmadı; ancak yaş, ASA skoru ve sigara kullanımı açından anlamlı farklılık bulundu. İntraoperatif yapılan kan transfüzyon miktarı ve vazopresör kullanımı, ameliyat süresi, hastanede kalış süresi ve mortalite açısından gruplar benzerdi. Yoğun bakıma kabul durumu sadece ASA III hastalarda GA grubunda fazlaydı. Anestezi maliyeti her ASA skoru için gruplar arasında anlamlı çıktı ve en ucuz SA tekniği tespit edildi. Üç grupta yoğun bakım maliyeti açısından fark yoktu. Toplam hastane maliyeti sadece ASA II hastalarda istatiksel olarak anlamlıydı. Buna göre en ucuz teknik SA, en pahalı teknik GA idi. Toplam hastane maliyetini etkileyen parametrelerin lineer regresyon sonuçlarına göre ASA skorundaki her birim artışın 1542,259₺, kan transfüzyonu yapılmasının 297,054₺, hastane yatış süresindeki her birim artışın 1726,709₺, YBÜ yatışı olmasının 2764,411₺, mortalite durumunun ise 7008,357₺ toplam hastane maliyetini artırdığı belirlenmiştir. Sonuç olarak anestezi tekniklerinin tek başına toplam maliyeti etkilemediği, hastanın komorbid durumunun maliyet üzerine daha etkili olduğu kanısındayız., The aim of the study is to reveal the cost analysis of the different anesthesia techniques used in patients undergoing THA operation, to determine the factors affecting the cost, to analyze the intraoperative and postoperative variables and to make recommendations to medical decision makers. After the approval of the faculty ethics committee, the records and archive files of 388 patients who were operated between 01 January 2012 and 01 January 2018 were analyzed retrospectively. 204 patients who remained after exclusion criteria were divided into 3 groups as general anesthesia (GA), spinal anesthesia (SA) and combined spinal-epidural anesthesia (KSEA), and their preoperative, intraoperative and postoperative parameters were examined. Postoperative parameters were examined separately for each ASA score. There was no difference between the groups in terms of gender, CCI, laboratory parameters; however, a significant difference was found in terms of age, ASA score and smoking. The groups were similar in terms of the amount of intraoperative blood transfusion and vasopressor use, duration of surgery, length of hospital stay, and mortality. Admission to intensive care unit was higher in the GA group only in ASA III patients. The cost of anesthesia was significant between the groups for each ASA score, and the cheapest SA technique was detected. There was no difference in the cost of intensive care for the three groups. Total hospital cost was statistically significant only in ASA II patients. Accordingly, the cheapest technique was SA, the most expensive technique was GA. According to the linear regression results of the parameters affecting the total hospital cost, each unit increase in ASA score is 1542,259₺, blood transfusion is 297,054₺, each unit increase in hospital stay is 1726,709₺, ICU hospitalization is 2764,411₺, and mortality status is 7008,357₺. It has been determined to increase the total hospital cost. As a result, we believe that anesthesia techniques alone do not affect the total cost, and the comorbid condition of the patient is more effective on the cost., Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2020., Kaynakça var.

Pödokolinesteraz enzim eksikliği, kalıtımsal ya da kazanılmış olarak görülebilen nadir bir durumdur. Klinikteki etkisi süksinilkolin ve mivaküryum gibi ekzojen kolin ester ilaçlarının yıkılmasında anormal uzama şeklinde görülür. Gebelerde hızlı anestezi indüksiyonu için süksinilkolin yaygın olarak kullanılmaktadır. Biz de süksinilkolin kullanımı sonrası uzamış apne gelişen bir gebeyi sunmayı amaçladık.

Objectives: In this study, we intended to compare effects of morphine or fentanyl which are added to intratechally adminstered bupivacain for spinal anesthesia. Materials and Methods: In this study, 90 ASA I-II patients were included. Group M was 10 mg bupivacain and 1 mg morphine, group B was 12 mg bupivacain and group F was 10 mg bupivacain and 20 µg fentanyl. Hemodynamic, motor and sensorial block developing and regression times, first analgesic need time, newborn APGAR score and umbilical cord blood gas sample results were recorded.Results: Maximum sensorial block time was 6.6 minute in group B. Operation starting time was 8.76 minute in group F. In group F two segment regression time was high (101.3 minute) (p< 0.05). Motor block regression time was lower than other groups in group B. First analgesic administration time was 1336 minute in group M (p< 0.05). APGAR 1st and 5th minute scores were lower in group M but they were not statistically significant. Conclusion: As a result, optimal anesthesia and analgesia were provided in all groups. But longer anesthesia and analgesia time was seen in morphine added bupivacaine group. According to these results additional morphine to bupivacaine for caesarean operation is more effective than other strategies.

Amaç:Sıçanlarda deneysel akut inflamasyon modeli oluşturarak lornoksikam, tramadol ve ketaminin antiinflamatuar etkinliğini ve akut faz proteinleri (CRP, IL-1, IL-6 ve TNF α) üzerine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem:Hayvan etik kurul onayı alındıktan sonra 159-208 gr Wistar-albino cinsi 55 adet sıçan rastgele dört gruba ayrıldı. Lornoksikam, tramadol, ketamin grupları 15'er kontrol grubu 10 adet sıçandan oluşturuldu. Deney hayvanının sağ arka pençe hacmi, deney tüpü yöntemi ile ölçüldü. Lornoksikam grubuna 1,3 mg/kg, Tramadol grubuna 10 mg/kg, Ketamin grubuna 10 mg/kg, Kontrol grubuna 0,5 mL serum fizyolojik intraperitoneal yoldan uygulandı. 15 dk. sonra deneğin arka pençe subplantar bölgeye 0,1mL carragenan enjeksiyonu yapıldı. Bu uygulamalardan 3 ve 6 saat sonra deney tüpü yöntemi ile ölçümler tekrarlandı ve kaydedildi. 6. saatte ayrıca akut faz protein değerleri için 0,5 mL kan alındı.Bulgular: 6. saatte kontrol grubunun sıçan pençe hacmine göre lornoksikam ve ketamin grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşük değerler bulundu(p:0.004, 0.003). Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında tüm gruplarda CRP, IL-1, IL-6 ve TNF α değerleri daha düşük bulundu ama ketamin ve lornoksikam grubunda IL-1 değerleri anlamlı düşük bulundu(0,023-0,014).Sonuç: Lornoksikam ve ketaminde daha iyi değerler olmakla birlikte her üç ajanın da antiinflamatuar faaliyetleri vardır. Onlar postoperatif ağrı tedavisi için iyi bir seçim olabilirler.

Akut inflamasyon oluşturduğumuz sıçanlarda lornoksikam, tramadol ve ketaminin anti inflamatuar etkinliği ve akut faz proteinleri (CRP, IL-1, IL-6 ve TNF .) üzerine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Metod: Hayvan etik kurul onayı alındıktan sonra 159-208 gr Wistar-albino cinsi 55 adet sıçan rastgele dört gruba ayrıldı. Lornoksikam, tramadol, ketamin grupları 15.er kontrol grubu 10 adet sıçandan oluşturuldu. Denek pençe hacmi ölçümü için iki adet deney tüpü çeşme suyu ile silme dolduruldu. Deney hayvanının sağ arka pençesi, lateral malleolün hemen üzerinden, bir kalemle işaretlendi. Tüpün içine işaretli yerine kadar daldırılarak tüpteki suyu taşırması sağlandı. Daha sonra insülin enjektörü aracılığı ile bu tüp tekrar su ile doldurularak taşan miktar hesaplandı. Bu ölçümler işlem öncesi, carragenan verildikten 3 ve 6 saat sonra tekrarlandı ve kaydedildi. Deneğin pençesinin subplantar bölgesine 0,1ml hacimde verilen carragenan solüsyonun enjeksiyonundan 15 dk. Önce antiinflamatuar etkinliği ölçülecek ilaç, intraperitoneal yoldan verildi. 6. saatte pençe hacmi ölçüldü ve akut faz protein değerleri için 0,5 ml kan alındı. Bulgular: 6. saatte kontrol grubunun sıçan pençe hacmine göre lornoksikam ve ketamin grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşük değerler bulundu (p:0.004, 0.003). Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında tüm gruplarda CRP, IL-1, IL-6 ve TNF . değerleri daha düşük bulundu ama ketamin ve lornoksikam grubunda IL-1 değerleri anlamlı düşük bulundu (0,023-0,014). Sonuç: Lornoksikam ve ketaminde daha düşük değerler olmakla birlikte her üç ajanın da antiinflamatuar faaliyetleri vardır. Onlar postoperatif ağrı tedavisi için iyi bir seçim olabilirler. Anahtar Kelimeler: İnflamasyon, lornoksikam, tramadol, ketamin, CRP, IL-1, IL- 6, TNF., We aimed to study the anti-inflammatory activities of lornoxicam, tramadol and ketamine in rats during acute inflammation we produced and to compare their effects on acute phase proteins (CRP, IL-1, IL-6 and TNF .). Methods: 55 Wistar-albino rats weighing between 159 gr and 208 gr were randomly seperated into four groups after the ethics committee approval obtained. Lornoxicam, tramadol and ketamine groups consisted of 15 rats, and the control group of 10 rats. Before starting the procedure, paw volume measurement of hind legs was done in order to set the basic values. Two test tubes were filled to the brim with tap water. The right hind paw of the experimental animal was marked with a pen right over the lateral malleolus. The paw was submerged to the signed level into test tube and the displaced volüme of water was measured using an insulin injector. Drug, of which the antiinflammatory efficacy was to be measured, wasintraperitoneally administered 15 minutes after 0.1 ml injection of carragenan solution into the subplantar area of the subject.s paw. Paw volume of the subjects was measured at 6th hour, immediately afterwards, 0.5 ml blood sample was obtained to measure acute phase protein values. Results: According control group.s rat paw volumes, lornoxicam and ketamine groups had statistically significant lower values at 6th hour (p:0.004, 0.003). Compared with control group, all the groups had lower CRP, IL-1., IL-6, and TNF. values but lornoxicam and ketamine group had statistically significant low IL-1. values(0,023-0,014). Conclusions: Although lornoxicam and ketamine had lower values all three agent had effective antiiflamatory activities and they can be a good choice for postoperative pain management. Keywords: Inflammation, lornoxicam, tramadol, ketamine, CRP, IL-1, IL-6, TNF., Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Çalışmanın amacı, infraklavikuler katater aracılığıyla verilen bupivakainin infüzyon ve bolus dozlarının etkinliğini karşılaştırmak. Ortopedi veya plastik cerrahi tarafından acil ya da elektif tek taraflı önkol cerrahisi uygulanmış, infraklavikuler blok ve katater uygulanmış, yaşları 18-75 arasında değişen ASA I-II, kataterden postoperatif analjezi amacıyla lokal anestezik ilaç verilmiş hastalar çalışmaya alındı. Dosya kayıtları incelenen hastalar, katater aracılığıyla bupivakain verilen iki gruba ayrıldılar. Grup Bolus (B): VAS>3 olması halinde kataterden 4-5 cc bupivakain uygulanan, Grup İnfüzyon (İ): PCA cihazıyla uygulanmak üzere 20 mg bupivakain 100 cc SF içine konarak 24 saatte katater aracılığıyla infüzyon yapılan hastalar. Anestezi takip fişlerinden; demografik veriler, vital bulgular, algoloji takip formlarından; toplam ilaç miktarı, ilaç veriliş şekli, postoperatif VAS değerleri ve memnuniyet skorları kaydedildi. Demografik veriler, intraoperatif ve postoperatif vital bulgular açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı. İnfüzyon grubunda bolus grubuna göre daha az bupivakain verildi. VAS ve memnuniyet skorları karşılaştırıldığında infüzyon grubundaki hastaların VAS değerleri daha düşük seyrederken, memnuniyet skorları da yüksek bulundu. İki grup arasındaki bu farklar istatiksel olarak anlamlı bulundu. Sonuç olarak, bolus ve infüzyon yöntemlerinin her ikisinde de yeterli analjezi ve hasta memnuniyeti sağlandı. Uyguladığımız düşük konsantrasyona rağmen infüzyon grubunda anlamlı olarak daha düşük VAS değerleri ve yüksek memnuniyet skorlarına ulaşıldı. Anahtar Kelimeler: İnfraklavikuler blok, infraklavikuler perinöral katater, bupivakain,infüzyon, bolus, The aim of the study was to compare the efficacy of infusion and bolus doses of bupivacaine given via infraclavicular catheters. Emergency or elective one-sided forearm surgery was performed by orthopedic or plastic surgery, infraclavicular block and catheter were applied, ASA I-II, aged 18-75 years, and catheter patients who were given local anesthetic drugs for postoperative analgesia were included in the study. Patients whose file records are being examined are divided into two groups given bupivacaine via the catheter. Group Bolus (B): Patients who were given catheter 4-5 cc bupivacaine if VAS> 3.Group Infusion (I): Patients who were infused with catheter at 24 h in SF 100 cc bupivacaine 20 mg for PCA. From anesthesia forms; demographic data, vital signs, algology forms; total drug amount, drug administration type, postoperative VAS values and satisfaction scores were recorded. There were no significant differences between groups in terms of demographic data, intraoperative and postoperative vital signs. In the infusion group less bupivacaine was given than in the bolus group. VAS values of patients in the infusion group were lower and satisfaction scores were higher when VAS and satisfaction scores were compared. These differences between the two groups were statistically significant. As a result, sufficient analgesia and patient satisfaction were provided for both bolus and infusion methods. Significantly lower VAS values and high satisfaction scores were achieved in the infusion group despite the low concentration we were applying. Keywords: Infraclavicular block, infraclavicular perineural catheter, bupivacaine, infusion, bolus, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2008., Kaynakça var.

Çalışmanın amacı, total abdominal histerektomi geçiren hastalarda, epidural kataterden verilen bupivakaine eklenmiş deksmedetomidinin postoperatif aneljezik kullanımına etkilerini araştırmak. Bu çalışmada; operasyonu 150 dakikayı geçmeyen genel anestezi uygulanmış, operasyon öncesi postoperatif aneljezi sağlamak için epidural katater takılmış, cilt kapatılmaya başlayınca epidural kataterden bolus şekilde bupivakain veya bupivakain+deksmedetomidin yapılmış ve postoperatif epidural HKA cihazı takılmış, ASA I-II, 30-60 yaş arası hastaların verileri çalışmaya dahil edildi. Dosya kayıtları incelenen hastalar 2 gruba ayrıldı; Deksmedetomidin grubu (GRUP D): 30-60 yaş arası 5ml 0.5% bupivakain, 1ml deksmedetomidin (0.5μg/kg), 10ml 0.9% sodyum klorür kullanılan, Bupivakain grubu (GRUP B): 30-60 yaş arası 5ml 0.5% bupivakain, 11 ml 0.9% sodyum klorür kullanılan. Anestezi takip fişlerinden; demografik ve hemodinamik veriler, algoloji takip formlarından; analjezik talep sayıları, analjezik tüketimleri, VAS skorları, Ramsay sedasyon değerleri ve yan etkiler kaydedildi. Demografik veriler, hemodinamik parametreler, VAS skorları, Ramsay sedasyon değerleri ve yan etkiler açısından gruplar arasında fark bulunmadı. Postoperatif 30.dakikadan itibaren Grup D de, Grup B ye göre daha az analjezik talebi, daha az bupivakain ve morfin tüketimi olduğu görüldü ve istatiksel olarak anlamlı bulundu (p, The aim of the study was to investigate the effects of epidurally admistrated dexmedetomidine + bupivacaine for postoperative analgesic use in patients undergoing total abdominal hysterectomy. In the study; ASA I-II patients, aged 30-60 years, under general anesthesia, whose operation was not exceed 150 minutes; epidural bupivacaine or bupivacain+dexmedetomidine were given via catheter when the skin was closed to provide postoperative analgesia; and patients who had postoperative epidural PCA device were included in the study. Patients whose file records are being examined are divided into two groups. Group Dexmedetomidine (Group D): 30-60 years of age, 5 ml 0.5% bupivacaine + 1 ml dexmedetomidine (0.5 μg / kg)+10 ml 0.9% sodium chloride, Group bupivakain (group B): 30-60 years of age 5 ml 0.5% bupivacaine + 11 ml 0.9% sodium chloride. According anesthesia forms; demographic and hemodynamic data, algology forms; analgesic demand rate, analgesic consumption, VAS scores, Ramsay sedation scales and side effects were recorded. There was no difference between the groups in terms of demographic data, hemodynamic parameters, VAS scores, Ramsay sedation scales and side effects. From the 30th minute post-operative, group D showed less analgesic demand, bupivacaine and morphine consumption than group B and statistically significant (p, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Çalışmamızda elektif sezeryan ameliyatında intratekal bupivakaine eklenen fentanil ve morfinin etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurul onayı alındıktan sonra 2012-13 yılında spinal anestezi ile elektif sezaryen ameliyatı yapılan hastaların medikal ve anestezi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. ASA I-II, spinal anestezinin kontrendike olmadığı ve lokal anestezik duyarlılığı olmayan 90 olgu çalışmaya alındı. Gruplar Grup M (n: 30): 10 mg bupivakain ve 1 mg morfin (morfin HCl), Grup B (n: 30): 12 mg bupivakain Grup F (n: 30): 10 mg bupivakain ve 20μg fentanil şeklinde oluşturuldu. Hemodinamik, motor ve sensoryal blok gelişme ve gerileme zamanları, ilk analjezik ihtiyaç zamanı ayrıca yeni doğan APGAR Skoru ve umblikal kan gazı değerleri kaydedildi.Demografik, hemodinamik veriler ve yan etkiler açısından gruplar arasında herhangi bir fark yoktu. Maksimum sensoryal blok zamanını Grup B'de 6,60 dakika bulundu.Operasyon başlama zamanını çalışmamızda Grup F de 8,76 dakika tespit ederek anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p, In this study, we intended to compare effects of morphine or phentanyl which are added to intratechally adminstered bupivacain for spinal anesthesia. After Süleyman Demirel University Faculty of Medicine Ethics Committee approvaled medical and anesthesia records of patients were retrospectively evaluated between 2012-13 years patient who underwent ceserean whith spnal anesthesia. In this study, 90 ASA I-II patients going to elective cesarian operation were included. There was not local anesthetic sensitivity or spinal anesthesia contraindication in any patient. They were divided into 3 groups. Group M (n:30) was 10 mg bupivacain and 1 mg morphine, group B (n:30) was 12 mg bupivacain and group F was 10 mg bupivacain and 20 μg phenthanyl. Hemodynamic, motor and sensorial block developing and regression times, first analgesic need time, newborn APGAR score and umbilical cord blood gas sample results were recorded.There was no statistically significant difference in demographic, hemodynamic findings and side effects in any group. Maximum sensorial block time was 6,6 minute in group B. Operation starting time was 8,76 minute in group F and it was statistically significant (p, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Organofososfatlar oksidatif stres üretimini artırarak hücreye zarara verdikleri iyi bilinmektedir. Ayrıca, organofosfatlar nörodejeneratif bozukluklara ve ağrıya neden olduğu iyi bilinmesine rağmen bozukluğun mekanizması henüz tam olarak bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında, arka kök gangliyon (AKG) hücrelerinde, methyl parathion (MPT)'nin neden olduğu lipit peroksidasyon (LP), indirgenmiş GSH (GSH) ve GSH peroksidaz (GSH-Px) değerleri üzerinde selenyum (Se) ve E vitaminin (VE) koruyucu etkileri araştırıldı.Etik kurul onayı alındıktan sonra ağırlıkları 250-300 g, 12-16 haftalık 48 adet erkek wistar albino rat rastgele dört gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki (Grup K, n=8) ratlara hiçbir uygulama yapılmadı. İkinci gruptakilere (n=10) MPT (3 mg/kg) gavaj yoluyla 28 gün süreyle verildi. MPT+Se (1.5 mg/kg), MPT+VE (150 mg/kg) ve MPT+Se (0.3 mg/kg)+VE (150 mg/kg) gruplarındakilere, MPT ilave olarak sırası Se, VE ve Se+VE 28 gün süreyle gavaj yolu ile verildi. Yirmidokuzuncu günde arka kök gangliyon hücreleri çıkartılarak LP, GSH, GSH, GSH-Px ve kalsiyum sinyali analizleri yapıldı.Çalışma sonuçlarında, kontrol grubu ile MPT grubu kıyaslandığında arka kök gangliyon hücrelerinde LP ve hücre içi kalsiyum iyonu düzeylerinin arttığı, GSH ve GSH-Px değerlerinin ise azaldığı gözlemlendi. MP+Se ve MPT+Se+VE gruplarında, MPT grubuna kıyasla GSH-Px aktiviteleri yüksek bulundu. Bu sonuçlar dışında, ayrı ayrı veya birlikte selenyum ve E vitamini uygulamalarının AKG sinir hücrelerinde oksidatif stres ve kalsiyum iyon akışı değerleri üzerinde etkilerinin olmadığı gözlemlendi. Sonuç olarak kronik MPT zehirlenmesi AKG'nde oksidatif strese neden olduğu ve sitozolde kalsiyum iyon miktarın artırdığı gözlemlendi. Selenyum ve E vitamini uygulamalarının antioksidan savunma sistemini desteklemiş ancak hücrelerin korunmasında yetersiz kalmıştır. Farklı dozlarda, organofosfat maruziyetinde koruyucu etki göstereceği düşünülen farklı antioksidan maddelerle yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Methyl parathion, Vitamin E, selenyum, oksidatif stres, apoptozis, arka kök ganglionları., It is very well known that organophosphates damage cells by increasing the oxidative stress parameters levels. Moreover, organophosphates trigger pain and neurodegenerative disorders. The basic mechanism is not very well clarified yet. In the current study, we aimed to determine effects of selenium (Se) and Vitamin E (Vit E) on the the levels of lipid peroxidation (LP), glutathione (GSH), glutathione peroxidase (GSH-Px) and calcium signaling in DRG neurons. Rats were randomly divided into four groups as control (n=8), MPT (n=10), MPT+Se (10), MPT+Se+VE (n=10). MPT was administered as orally as 3 mg/kg for 28 days. Following this administration Se (1.5 mg/kg) and VE (150mg/kg) were administered via oral gavage for 28 days in group three and four. On the 29th day rats were decapitated and DRG neurons were isolated. LP, GSH, GSH-Px and calcium signaling analyses were performed from this samples. When we compared the results with control groups, we determined LP levels and [Ca2+]i levels were increased, but GSH and GSH-Px levels were decreased. When we compared MP+Se and MPT+Se+VE with MPT group, GSH-Px activity was increased. Moreover, when we incubate DRG neurons with combinations of Se and Vit E and also separately, we did not determine any statistical difference between groups. In conclusion; we observed that MPT intoxication causes significant increase in oxidative stress parameters and Ca2+ levels in cytosol in DRG neurons of rats. Se and VE supported antioxidant defense mechanism but this protection did not sufficient to protect DRG neurons against oxidative stress. Further experiments must be performed to clarifying the effects of different antioxidant molecules against organophosphate intoxication. Keywords: Methyl parathion, Vitamin E, selenium, oxidative stress, apoptosis, dorsal root ganglions, Tez (Uzmanlık Tezi)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Bu çalışmanın amacı hızlı üst çene genişletilmesi uygulanan çocuklarda tedavinin ekspansiyon ve retansiyon dönemlerinde stres hormonu (kortizol), basınç ağrı eşiği, anlık sürekli anksiyete düzeyleri ve bildirilen ağrıyı değerlendirmektir. Bu çalışmanın materyali 10-14 yaşları arasında 20.si kız, 20.si erkek toplam 40 bireyden oluşmaktadır. Tüm bireyler daimi dişlenme döneminde maksiller darlık nedeni ile tek ya da çift taraflı çapraz kapanışa sahip hızlı üst çene genişletilmesi uygulanacak hastalar arasından seçilmiştir. Bu araştırmada hastaların anksiyete düzeylerini belirlemek için Spielberger'in Çocuklar için Anlık-Sürekli Anksiyete Ölçekleri kullanılmıştır. Tükürük örnekleri stres hormonu (kortizol) düzeyinin değerlendirilmesi için kullanılmıştır. Tedaviye başlanmadan önce, tedavinin ilk döneminde ve retansiyon sonrasında hastalardan her iki skalayı doldurmaları ve tükürük örneklerini toplamaları istenmiştir. Görsel Analog Skalası genişletilme vidasının aktivasyonu sonrası ağrı hissinin değerlendirilmesinde kullanılmıştır. Tedavi öncesi basınç ağrı eşiği algometre ile ölçülmüştür. Çalışmanın sonuçları tedavi süresince kortizol düzeyinde gün ve saat faktörlerinin seviye ortalamaları arasında istatistik olarak önemli farklar olduğunu göstermiştir (p0.05). Tedavi öncesi ve sonrasında anlık-sürekli anksiyete değerleri istatistik olarak önemli farklar göstermiştir (p, The aim of this study was to evaluate stres hormone (cortisol) level, pain pressure threshold, state-trait anxiety and reported pain during the expansion and retention phase of rapid maxilary expansion (RME) in children. The sample of this study consists of 10-14 year old a total of 40 patients of which 20 are female and 20 are male. All patients were chosen from applicants who demonstrated either unilateral or bilateral crossbites as a result of maxillary constriction during permanent dentition period and undergone RME. In this research to determine the anxiety levels of the patients .Spielberger.s State-Trait Anxiety Inventory for Children. was used. Salivary samples were collected for stress hormone (cortisol) level determination. Patients completed two scales and saliva samples were collected before and after first phase of treatment and after retention. Visual Analog Scale was used for pain determination after activation of expansion screw. Pain pressure threshold was determined by using algometer before the treatment. The results of this study showed that the differences were statistically significant within-day (p0.05) at all times. There were statistically significant differences of state-trait anxiety levels between pre and post-treatment stages (p, Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Çalışmanın amacı TKP operasyonu yapılan hastalarda kullanılan farklı anestezi tekniklerinin maliyet analizlerinin ortaya konulması, maliyete etkili olan faktörlerin tespit edilmesi, intraoperatif ve postoperatif değişkenlerin analiz edilerek tıbbi karar vericilere önerilerde bulunulmasıdır. Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra 01 Ocak 2012 ve 01 Ocak 2018 tarihleri arasında opere edilen 388 hastanın hastane bilgi otomasyon sisteminde bulunan kayıtları ve arşiv dosyaları retrospektif olarak incelendi. Dışlama kriterlerinden sonra kalan 204 hasta genel anestezi (GA), spinal anestezi (SA) ve kombine spinal-epidural anestezi (KSEA) olarak 3 gruba ayrılarak preoperatif, intraoperatif ve postoperatif parametreleri incelendi. Postoperatif parametreler her ASA skoru için ayrı ayrı incelendi. Gruplar arasında cinsiyet, CCI, laboratuvar parametreleri açısından fark bulunmadı; ancak yaş, ASA skoru ve sigara kullanımı açından anlamlı farklılık bulundu. İntraoperatif yapılan kan transfüzyon miktarı ve vazopresör kullanımı, ameliyat süresi, hastanede kalış süresi ve mortalite açısından gruplar benzerdi. Yoğun bakıma kabul durumu sadece ASA III hastalarda GA grubunda fazlaydı. Anestezi maliyeti her ASA skoru için gruplar arasında anlamlı çıktı ve en ucuz SA tekniği tespit edildi. Üç grupta yoğun bakım maliyeti açısından fark yoktu. Toplam hastane maliyeti sadece ASA II hastalarda istatiksel olarak anlamlıydı. Buna göre en ucuz teknik SA, en pahalı teknik GA idi. Toplam hastane maliyetini etkileyen parametrelerin lineer regresyon sonuçlarına göre ASA skorundaki her birim artışın 1542,259₺, kan transfüzyonu yapılmasının 297,054₺, hastane yatış süresindeki her birim artışın 1726,709₺, YBÜ yatışı olmasının 2764,411₺, mortalite durumunun ise 7008,357₺ toplam hastane maliyetini artırdığı belirlenmiştir. Sonuç olarak anestezi tekniklerinin tek başına toplam maliyeti etkilemediği, hastanın komorbid durumunun maliyet üzerine daha etkili olduğu kanısındayız. The aim of the study is to reveal the cost analysis of the different anesthesia techniques used in patients undergoing THA operation, to determine the factors affecting the cost, to analyze the intraoperative and postoperative variables and to make recommendations to medical decision makers. After the approval of the faculty ethics committee, the records and archive files of 388 patients who were operated between 01 January 2012 and 01 January 2018 were analyzed retrospectively. 204 patients who remained after exclusion criteria were divided into 3 groups as general anesthesia (GA), spinal anesthesia (SA) and combined spinal-epidural anesthesia (KSEA), and their preoperative, intraoperative and postoperative parameters were examined. Postoperative parameters were examined separately for each ASA score. There was no difference between the groups in terms of gender, CCI, laboratory parameters; however, a significant difference was found in terms of age, ASA score and smoking. The groups were similar in terms of the amount of intraoperative blood transfusion and vasopressor use, duration of surgery, length of hospital stay, and mortality. Admission to intensive care unit was higher in the GA group only in ASA III patients. The cost of anesthesia was significant between the groups for each ASA score, and the cheapest SA technique was detected. There was no difference in the cost of intensive care for the three groups. Total hospital cost was statistically significant only in ASA II patients. Accordingly, the cheapest technique was SA, the most expensive technique was GA. According to the linear regression results of the parameters affecting the total hospital cost, each unit increase in ASA score is 1542,259₺, blood transfusion is 297,054₺, each unit increase in hospital stay is 1726,709₺, ICU hospitalization is 2764,411₺, and mortality status is 7008,357₺. It has been determined to increase the total hospital cost. As a result, we believe that anesthesia techniques alone do not affect the total cost, and the comorbid condition of the patient is more effective on the cost. 69

Çalışmanın amacı meme cerrahisi uygulanan hastalarda yapılan serratus plan bloğun (SPB) ve parasternal blokla (PB) birlikte yapılan serratus plan bloğunun postoperatif ağrı kontrolü ve analjezik tüketimi üzerine etkilerini araştırmak. Fakülte etik kurulu onayı alındıktan sonra 1 Kasım 2017- 31 Aralık 2018 tarihleri arasında elektif meme cerrahisi uygulanan, bilgilendirilmiş hasta onam formu alınmış, 18-65 yaş arası, ASA I-III toplam 110 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Dışlanma kriterlerinden sonra kalan 90 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar 3 gruba ayrıldı. Serratus grubu (Grup S: 30): Cerrahi bitiminden sonra genel anestezi sonlandırılmadan ultrasonografi eşliğinde 20 cc %0.25 bupivakain ile SPB uygulanan. Serratus ve Parasternal grubu (Grup P: 30): Cerrahi bitiminden sonra genel anestezi sonlandırılmadan ultrasonografi eşliğinde 20cc %0.25 bupivakain ile SPB ve 20cc %0.25 bupivakain ile PB uygulanan. Kontrol grubu (Grup K: 30): Herhangi bir blok uygulanmayan. Tüm hastalara postoperatif hasta kontrollü analjezi (HKA) tramadol i.v. uygulanmış olmasına dikkat edildi. Anestezi ve algoloji takip formlarından; demografik ve hemodinamik veriler, postoperatif 1., 2., 6., 12., 24. saatlerde; istirahat ve hareket sırasındaki VAS değerleri, kan basıncı, nabız, tramadol tüketim miktarı, tramadol talep sayıları, ek analjezik kullanımı ve yan etkiler olup olmadığı kaydedildi.Hastaların demografik özellikleri, ASA ve cerrahi tipleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Postoperatif nabız, kan basıncı, saturasyon, istirahat ve hareket VAS değerleri arasında fark bulunmadı. Grup S ve Grup P, Grup K ile karşılaştırıldığında postoperatif HKA ile tramadol tüketimi 1., 2., 6., 12., 24. saatlerde anlamlı olarak düşük bulundu (p 0.05). HKA talep sayısı ve ek parasetamol tüketimi de istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Yan etkiler açısından sadece Grup K' da dört hastada bulantı kusma görüldü. Herhangi bir komplikasyon görülmedi.Yapılan çalışmalar ve olgu sunumlarında meme cerrahisinde SPB ve PB'nin birlikte kullanımının yeterli anestezi ve analjezi sağladığı bildirilmiştir. Çalışmamızda PB'yle birlikte yapılan SPB'nin, tek başına yapılan SPB'e göre analjezik talep sayısı ve tramadol tüketim miktarı üzerine anlamlı farklılık görülmemiştir. Bu nedenle meme cerrahisinde postoperatif ağrı kontrolü için tek başına SPB'inin yeterli analjezi sağladığı kanısındayız.Anahtar Kelimeler: Meme cerrahisi, Serratus plan, Parasternal The aim of the study is investigate the effects of serratus plane block (SPB) and serratus plane block carried out with parasternal block on postoperative pain management and analgesic consumption in the patients treated with breast surgery.After the faculty ethic delegation approval, between the dates 1 November 2017 - 31 December 2018 patient approval forms of 18-65 years old who got elective breast surgery have been obtained. Files of total 110 patients with ASA (American Society of Anesthesiologists) I-III have been examined retrospectively. After the exclusion criterias, remaining 90 patients were included in the study. Patients were divided into 3 groups.Serratus group (Group S:30): Those who got SBP along with 20 cc %0.25 bupivakain after the surgery, before the general anesthesia ends. Serratus and Parasternal group (group P:30): Those who got 20cc %0.25 bupivakain along with ultrasonography and PB along with 20cc %0.25 bupivakain after the surgery ,before the general anesthesia ends. Control group(Group K:30): With no block. All patients should be implemented with postoperative patient controlled analgesia (HKA) tramadol i.v. was followed and observed.From anesthesia and algology monitoring forms, whether there was side effects or not, at postoperative 1., 2., 6., 12., 24. hours blood pressure, pulse, visual analogue scala (VAS) values during rest and action time, tramadol consumption rate, tramadol demand figures, demographic and hemodynamic datas, additional analgesic use has been recorded.There was no significant difference between the demographic characteristics of the patients, their ASA and surgery types. There was no difference between postoperative pulse, blood pressure, saturation, rest and action VAS values. Group S and Group P, when compared to group K, postoperative HKA and tramadol consumption were significantly low at 1., 2., 6., 12., 24 hours (p0.05). HKA demand figure and additional parasetamol consumption also did not show statistically significant difference. In terms of side effects, only in four patients form Group K showed nausea and vomiting. There was no complications.In conducted studies and case reports, it is reported that in breast surgery co-use of SPB and PB provides sufficient anesthesia and analgesia.In our study SBP implemented with PB did not show significant difference in terms of analgesic demand figure and tramadol consumption rate compared to SBP only. For this reason in breast surgery we are of the opinion that SBP on its own is enough in providing analgesia for postoperative pain management.Key words: Breast surgery, Serratus plane, Parasternal 63

Önkol Cerrahisi Yapılan Hastalarda İnfraklavikuler Katater İle Uygulanan Bupivakainin İnfüzyon ve Bolus Dozlarının Postoperatif Analjezi Süresi ve İhtiyacı Üzerine Etkilerinin KarşılaştırılmasıÇalışmanın amacı, infraklavikuler katater aracılığıyla verilen bupivakainin infüzyon vebolus dozlarının etkinliğini karşılaştırmak. Ortopedi veya plastik cerrahi tarafından acil ya daelektif tek taraflı önkol cerrahisi uygulanmış, infraklavikuler blok ve katater uygulanmış,yaşları 18-75 arasında değişen ASA I-II, kataterden postoperatif analjezi amacıyla lokalanestezik ilaç verilmiş hastalar çalışmaya alındı. Dosya kayıtları incelenen hastalar, katateraracılığıyla bupivakain verilen iki gruba ayrıldılar.Grup Bolus (B): VAS>3 olması halinde kataterden 4-5 cc bupivakain uygulanan, Grup İnfüzyon (İ): PCA cihazıyla uygulanmak üzere 20 mg bupivakain 100 cc SF içine konarak 24 saatte katater aracılığıyla infüzyon yapılan hastalar.Anestezi takip fişlerinden; demografik veriler, vital bulgular, algoloji takipformlarından; toplam ilaç miktarı, ilaç veriliş şekli, postoperatif VAS değerleri ve memnuniyetskorları kaydedildi.Demografik veriler, intraoperatif ve postoperatif vital bulgular açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı. İnfüzyon grubunda bolus grubuna göre daha az bupivakain verildi. VAS ve memnuniyet skorları karşılaştırıldığında infüzyon grubundaki hastaların VAS değerleri daha düşük seyrederken, memnuniyet skorları da yüksek bulundu. İki grup arasındaki bu farklar istatiksel olarak anlamlı bulundu.Sonuç olarak, bolus ve infüzyon yöntemlerinin her ikisinde de yeterli analjezi ve hastamemnuniyeti sağlandı. Uyguladığımız düşük konsantrasyona rağmen infüzyon grubundaanlamlı olarak daha düşük VAS değerleri ve yüksek memnuniyet skorlarına ulaşıldı.Anahtar kelimeler: İnfraklavikuler blok, infraklavikuler perinöral katater, bupivakain,infüzyon, bolus Comparison of The Effects of Bupivacaine Infusion and Bolus Doses Used With Infraclavicular Catheter on Postoperative Analgesia For Forearm SurgeryThe aim of the study was to compare the efficacy of infusion and bolus doses of bupivacaine given via infraclavicular catheters. Emergency or elective one-sided forearm surgery was performed by orthopedic or plastic surgery, infraclavicular block and catheter were applied, ASA I-II, aged 18-75 years, and catheter patients who were given local anesthetic drugs for postoperative analgesia were included in the study. Patients whose file records are being examined are divided into two groups given bupivacaine via the catheter.Group Bolus (B): Patients who were given catheter 4-5 cc bupivacaine if VAS> 3.Group Infusion (I): Patients who were infused with catheter at 24 h in SF 100 cc bupivacaine 20 mg for PCA.From anesthesia forms; demographic data, vital signs, algology forms; total drug amount, drug administration type, postoperative VAS values and satisfaction scores were recorded.There were no significant differences between groups in terms of demographic data, intraoperative and postoperative vital signs. In the infusion group less bupivacaine was given than in the bolus group. VAS values of patients in the infusion group were lower and satisfaction scores were higher when VAS and satisfaction scores were compared. These differences between the two groups were statistically significant.As a result, sufficient analgesia and patient satisfaction were provided for both bolus and infusion methods. Significantly lower VAS values and high satisfaction scores were achieved in the infusion group despite the low concentration we were applying.Key words: Infraclavicular block, infraclavicular perineural catheter, bupivacaine, infusion,bolus 52

Epidural Kateter Uygulanan Total Abdominal Histerektomi Operasyonu Geçiren Hastalarda Deksmedetomidinin Postoperatif Analjezik Kullanımına EtkileriÇalışmanın amacı, total abdominal histerektomi geçiren hastalarda, epidural kataterden verilen bupivakaine eklenmiş deksmedetomidinin postoperatif aneljezik kullanımına etkilerini araştırmak. Bu çalışmada; operasyonu 150 dakikayı geçmeyen genel anestezi uygulanmış, operasyon öncesi postoperatif aneljezi sağlamak için epidural katater takılmış, cilt kapatılmaya başlayınca epidural kataterden bolus şekilde bupivakain veya bupivakain+deksmedetomidin yapılmış ve postoperatif epidural HKA cihazı takılmış, ASA I-II, 30-60 yaş arası hastaların verileri çalışmaya dahil edildi. Dosya kayıtları incelenen hastalar 2 gruba ayrıldı;Deksmedetomidin grubu (GRUP D): 30-60 yaş arası 5ml 0.5% bupivakain, 1ml deksmedetomidin (0.5μg/kg), 10ml 0.9% sodyum klorür kullanılan,Bupivakain grubu (GRUP B): 30-60 yaş arası 5ml 0.5% bupivakain, 11 ml 0.9% sodyum klorür kullanılan.Anestezi takip fişlerinden; demografik ve hemodinamik veriler, algoloji takip formlarından; analjezik talep sayıları, analjezik tüketimleri, VAS skorları, Ramsay sedasyon değerleri ve yan etkiler kaydedildi.Demografik veriler, hemodinamik parametreler, VAS skorları, Ramsay sedasyon değerleri ve yan etkiler açısından gruplar arasında fark bulunmadı. Postoperatif 30.dakikadan itibaren Grup D de, Grup B ye göre daha az analjezik talebi, daha az bupivakain ve morfin tüketimi olduğu görüldü ve istatiksel olarak anlamlı bulundu (p

Spinal Anestezi Uygulanan Elektif Sezaryenlerde Bupivakaine Eklenen Fentanil ve Morfinin Etkilerinin KarşılaştırılmasıÇalışmamızda elektif sezeryan ameliyatında intratekal bupivakaine eklenen fentanil ve morfinin etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurul onayı alındıktan sonra 2012-13 yılında spinal anestezi ile elektif sezaryen ameliyatı yapılan hastaların medikal ve anestezi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. ASA I-II, spinal anestezinin kontrendike olmadığı ve lokal anestezik duyarlılığı olmayan 90 olgu çalışmaya alındı. Gruplar Grup M (n: 30): 10 mg bupivakain ve 1 mg morfin (morfin HCl), Grup B (n: 30): 12 mg bupivakain Grup F (n: 30): 10 mg bupivakain ve 20µg fentanil şeklinde oluşturuldu. Hemodinamik, motor ve sensoryal blok gelişme ve gerileme zamanları, ilk analjezik ihtiyaç zamanı ayrıca yeni doğan APGAR Skoru ve umblikal kan gazı değerleri kaydedildiDemografik, hemodinamik veriler ve yan etkiler açısından gruplar arasında herhangi bir fark yoktu. Maksimum sensoryal blok zamanını Grup B'de 6,60 dakika bulundu. operasyon başlama zamanını çalışmamızda Grup F de 8,76 dakika tespit ederek anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p

Kronik Methyl Parathion İntoksikasyonu Oluşturulan Sıçanlarda Selenyum ve E Vitamini'nin Arka Kök Ganglion Hücrelerinde Kalsiyum Sinyali ve Oksidatif Stres Üzerine Etkilerinin AraştırılmasıOrganofososfatlar oksidatif stres üretimini artırarak hücreye zarara verdikleri iyi bilinmektedir. Ayrıca, organofosfatlar nörodejeneratif bozukluklara ve ağrıya neden olduğu iyi bilinmesine rağmen bozukluğun mekanizması henüz tam olarak bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında, arka kök gangliyon (AKG) hücrelerinde, methyl parathion (MPT)'nin neden olduğu lipit peroksidasyon (LP), indirgenmiş GSH (GSH) ve GSH peroksidaz (GSH-Px) değerleri üzerinde selenyum (Se) ve E vitaminin (VE) koruyucu etkileri araştırıldı.Etik kurul onayı alındıktan sonra ağırlıkları 250-300 g, 12-16 haftalık 48 adet erkek wistar albino rat rastgele dört gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki (Grup K, n=8) ratlara hiçbir uygulama yapılmadı. İkinci gruptakilere (n=10) MPT (3 mg/kg) gavaj yoluyla 28 gün süreyle verildi. MPT+Se (1.5 mg/kg), MPT+VE (150 mg/kg) ve MPT+Se (0.3 mg/kg)+VE (150 mg/kg) gruplarındakilere, MPT ilave olarak sırası Se, VE ve Se+VE 28 gün süreyle gavaj yolu ile verildi. Yirmidokuzuncu günde arka kök gangliyon hücreleri çıkartılarak LP, GSH, GSH, GSH-Px ve kalsiyum sinyali analizleri yapıldı.Çalışma sonuçlarında, kontrol grubu ile MPT grubu kıyaslandığında arka kök gangliyon hücrelerinde LP ve hücre içi kalsiyum iyonu düzeylerinin arttığı, GSH ve GSH-Px değerlerinin ise azaldığı gözlemlendi. MP+Se ve MPT+Se+VE gruplarında, MPT grubuna kıyasla GSH-Px aktiviteleri yüksek bulundu. Bu sonuçlar dışında, ayrı ayrı veya birlikte selenyum ve E vitamini uygulamalarının AKG sinir hücrelerinde oksidatif stres ve kalsiyum iyon akışı değerleri üzerinde etkilerinin olmadığı gözlemlendi. Sonuç olarak kronik MPT zehirlenmesi AKGnde oksidatif strese neden olduğu ve sitozolde kalsiyum iyon miktarın artırdığı gözlemlendi. Selenyum ve E vitamini uygulamalarının antioksidan savunma sistemini desteklemiş ancak hücrelerin korunmasında yetersiz kalmıştır. Farklı dozlarda, organofosfat maruziyetinde koruyucu etki göstereceği düşünülen farklı antioksidan maddelerle yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Methyl parathion, Vitamin E, selenyum, oksidatif stres, apoptozis, arka kök ganglionları. Investigation the Effects of Selenium and Vitamin E on Calcium Signaling and Oxidative Stress in Dorsal Root Ganglions of Chronic Methyl Parathione Intoxication Mediated RatsIt is very well known that organophosphates damage cells by increasing the oxidative stress parameters levels. Moreover, organophosphates trigger pain and neurodegenerative disorders. The basic mechanism is not very well clarified yet. In the current study, we aimed to determine effects of selenium (Se) and Vitamin E (Vit E) on the the levels of lipid peroxidation (LP), glutathione (GSH), glutathione peroxidase (GSH-Px) and calcium signaling in DRG neurons. Rats were randomly divided into four groups as control (n=8), MPT (n=10), MPT+Se (10), MPT+Se+VE (n=10). MPT was administered as orally as 3 mg/kg for 28 days. Following this administration Se (1.5 mg/kg) and VE (150mg/kg) were administered via oral gavage for 28 days in group three and four. On the 29th day rats were decapitated and DRG neurons were isolated. LP, GSH, GSH-Px and calcium signaling analyses were performed from this samples. When we compared the results with control groups, we determined LP levels and [Ca2+]i levels were increased, but GSH and GSH-Px levels were decreased. When we compared MP+Se and MPT+Se+VE with MPT group, GSH-Px activity was increased. Moreover, when we incubate DRG neurons with combinations of Se and Vit E and also separately, we did not determine any statistical difference between groups. In conclusion; we observed that MPT intoxication causes significant increase in oxidative stress parameters and Ca2+ levels in cytosol in DRG neurons of rats. Se and VE supported antioxidant defense mechanism but this protection did not sufficient to protect DRG neurons against oxidative stress. Further experiments must be performed to clarifiying the effects of different antioxidant molecules against organophosphate intoxication.Key words: Methyl parathion, Vitamin E, selenium, oxidative stress, apoptosis, dorsal root ganglions 49

Bu çalışmanın amacı hızlı üst çene genişletilmesi uygulanan çocuklarda tedavinin ekspansiyon ve retansiyon dönemlerinde stres hormonu (kortizol), basınç ağrı eşiği, anlık-sürekli anksiyete düzeyleri ve bildirilen ağrıyı değerlendirmektir.Bu çalışmanın materyali 10-14 yaşları arasında 20'si kız, 20'si erkek toplam 40 bireyden oluşmaktadır. Tüm bireyler daimi dişlenme döneminde maksiller darlık nedeni ile tek ya da çift taraflı çapraz kapanışa sahip hızlı üst çene genişletilmesi uygulanacak hastalar arasından seçilmiştir. Bu araştırmada hastaların anksiyete düzeylerini belirlemek için Spielberger'in Çocuklar için Anlık-Sürekli Anksiyete Ölçekleri kullanılmıştır. Tükürük örnekleri stres hormonu (kortizol) düzeyinin değerlendirilmesi için kullanılmıştır. Tedaviye başlanmadan önce, tedavinin ilk döneminde ve retansiyon sonrasında hastalardan her iki skalayı doldurmaları ve tükürük örneklerini toplamaları istenmiştir. Görsel Analog Skalası genişletilme vidasının aktivasyonu sonrası ağrı hissinin değerlendirilmesinde kullanılmıştır. Tedavi öncesi basınç ağrı eşiği algometre ile ölçülmüştür.Çalışmanın sonuçları tedavi süresince kortizol düzeyinde gün ve saat faktörlerinin seviye ortalamaları arasında istatistik olarak önemli farklar olduğunu göstermiştir (p0.05). Tedavi öncesi ve sonrasında anlık-sürekli anksiyete değerleri istatistik olarak önemli farklar göstermiştir (p0.05) at all times. There were statistically significant differences of state-trait anxiety levels between pre and post-treatment stages (p

Akut inflamasyon oluşturduğumuz sıçanlarda lornoksikam, tramadol ve ketaminin anti-inflamatuar etkinliği ve akut faz proteinleri (CRP, IL-1, IL-6 ve TNF ?) üzerine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.Metod:Hayvan etik kurul onayı alındıktan sonra 159-208 gr Wistar-albino cinsi 55 adet sıçan rastgele dört gruba ayrıldı. Lornoksikam, tramadol, ketamin grupları 15'er kontrol grubu 10 adet sıçandan oluşturuldu. Denek pençe hacmi ölçümü için iki adet deney tüpü çeşme suyu ile silme dolduruldu. Deney hayvanının sağ arka pençesi, lateral malleolün hemen üzerinden, bir kalemle işaretlendi. Tüpün içine işaretli yerine kadar daldırılarak tüpteki suyu taşırması sağlandı. Daha sonra insülin enjektörü aracılığı ile bu tüp tekrar su ile doldurularak taşan miktar hesaplandı. Bu ölçümler işlem öncesi, carragenan verildikten 3 ve 6 saat sonra tekrarlandı ve kaydedildi. Deneğin pençesinin subplantar bölgesine 0,1ml hacimde verilen carragenan solüsyonun enjeksiyonundan 15 dk. önce antiinflamatuar etkinliği ölçülecek ilaç, intraperitoneal yoldan verildi. 6. saatte pençe hacmi ölçüldü ve akut faz protein değerleri için 0,5 ml kan alındı.Bulgular: 6. saatte kontrol grubunun sıçan pençe hacmine göre lornoksikam ve ketamin grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşük değerler bulundu(p:0.004, 0.003). Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında tüm gruplarda CRP, IL-1, IL-6 ve TNF ? değerleri daha düşük bulundu ama ketamin ve lornoksikam grubunda IL-1 değerleri anlamlı düşük bulundu(0,023-0,014).Sonuç: Lornoksikam ve ketaminde daha düşük değerler olmakla birlikte her üç ajanın da antiinflamatuar faaliyetleri vardır. Onlar postoperatif ağrı tedavisi için iyi bir seçim olabilirler.Anahtar Kelimeler: İnflamasyon, lornoksikam, tramadol, ketamin, CRP, IL-1, IL-6, TNF ?. We aimed to study the anti-inflammatory activities of lornoxicam, tramadol and ketamine in rats during acute inflammation we produced and to compare their effects on acute phase proteins (CRP, IL-1, IL-6 and TNF ?).Methods:55 Wistar-albino rats weighing between 159 gr and 208 gr were randomly seperated into four groups after the ethics committee approval obtained. Lornoxicam, tramadol and ketamine groups consisted of 15 rats, and the control group of 10 rats. Before starting the procedure, paw volume measurement of hind legs was done in order to set the basic values. Two test tubes were filled to the brim with tap water. The right hind paw of the experimental animal was marked with a pen right over the lateral malleolus. The paw was submerged to the signed level into test tube and the displaced volume of water was measured using an insulin injector. Drug, of which the antiinflammatory efficacy was to be measured, was intraperitoneally administered 15 minutes after 0.1 ml injection of carragenan solution into the subplantar area of the subject?s paw. Paw volume of the subjects was measured at 6th hour, immediately afterwards, 0.5 ml blood sample was obtained to measure acute phase protein values.Results: According control group?s rat paw volumes, lornoxicam and ketamine groups had statistically significant lower values at 6th hour (p:0.004, 0.003). Compared with control group, all the groups had lower CRP, IL-1ß, IL-6, and TNF? values but lornoxicam and ketamine group had statistically significant low IL-1ß values(0,023-0,014).Conclusions: Although lornoxicam and ketamine had lower values all three agent had effective antiiflamatory activities and they can be a good choice for postoperative pain management.Key Words: Inflammation, lornoxicam, tramadol, ketamine, CRP, IL-1, IL-6, TNF?. 51

Klinik tecrübe ile öngörü sağlanabilse de aynı cerrahi işlem uygulanan hastalarda farklı düzeylerde analjezik ihtiyacı olabilir. Bu çalışmayla hastanın preoperatif basınç ağrı eşiği, anksiyete düzeyi ve kortizol düzeyleri ve demografik verileri ile postoperatif ağrı düzeyi ve analjezik ihtiyacı arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık.Etik kurul onayı ve hastaların yazılı izni alındıktan sonra laparoskopik kolesistektomi uygulanacak ASA I-II 40 hasta çalışmaya alındı. Preoperatif durumluluk kaygı ölçeği uygulandı. Basınç ağrı eşiği her iki el 3 ve 4. parmak pulpalarından algometre ile ölçüldü, kortizol düzeyi için kan alındı. Monitörizosyaon sonrası bazal değerler kaydedilip standart anestezi indüksiyonu uygulandı. %50/50 oranında O2/hava karışımı içinde %2 sevofluran inhalasyonu ile idame sağlandı. Postoperatif kortizol düzeyi için kan alındı. Tramadol 50 mg verildikten sonra HKA ağrı pompası 10 mg bolus, 10 dk kilit süresi ayarlanarak takıldı. Hastaların 10.,20.,30. dakikalarda ve 2.,4.,6.,12.,24. saatlerde hemodinamik parametreleri, VAS skorları, bolus doz sayısı, butona basma sayısı ve verilen analjezik miktarları kaydedildi.Hastaların cinsiyet, yaş, BMI, eğitim seviyesi, anestezi deneyimi, durumluluk kaygı puanları, kortizol ve basınç ağrı eşiği düzeyleri ile postoperatif VAS, bolus doz, butona basma sayısı ve verilen analjezik miktarları karşılaştırıldı.Basınç ağrı eşiği kadınlarda erkeklere göre daha düşüktü ( p= 0.015) Eğitim seviyesi arttıkça ağrı eşiği düzeyinde düşme gözlendi (p=0.016). Erken postoperatif dönemde butona basma sayısı endişeli grupta anlamlı olarak yüksekti. Basınç ağrı eşiği yüksek olanlarda endişe düzeyi daha azdı ( p= 0.03).Postoperatif ağrı ve gerekebilecek analjezik miktarı hastaların fiziksel ve psikolojik durumları ile birlikte preoperatif olarak planlanmalıdır. The amount of analgesia required for pain treatment can be predicted by using clinical experiences although it can vary within every individual patient who goes under surgery. In this study we aimed to evaluate correlations of preoperative pain pressure threshold (PPT), anxiety level, cortisol level and demographic data with postoperative pain and analgesia requirement.After approval of ethic committee and receving written consent of the patients, 40 patients with ASA I-II scheduled for laparoscopic cholecystectomy, were enrolled in this study. Preoperative stait anxiety inventory (STAI) was applied to patients and PPT measured from 3rd and 4th finger pulps in both hands by using algometer. Blood samples were taken for cortisol level determination. Basal vital signs values of monitorized patient was recorded and induction of anesthesia was performed. 2% sevoflurane in 50% mixture of air/ oxygen was delivered. In postoperative period blood sampling was performed for cortisol level. After 50 mg tramadol was given. PCA infusion pump was programmed to deliver 10 mg bolus dose of tramadol with 10 minutes lockout time. Hemodynamic parameters, VAS scores, otal delivered bolus dose and number of pushes demand pushes were recorded at 10th, 20th, 30th minutes and 2nd, 4th, 6th, 12th, 24th hours.Sex, age, BMI, educational levels, former anesthesia experiences, STAI scores, cortisol levels, PPT of the patients and postoperative VAS scores , bolus delivered doses, number of pushes, total amount of analgesia given were evaluated.Pain pressure threshold were lower in women compare to men ( p= 0.015). PPT were lower in patients with higher educational levels (p=0.016). The number of pushes in early postoparative period were significantly higher in anxious patients. Anxiety level were lower in patients with higher PPT.Management of pain and amount of analgesia should be planned according to patient's physical and psychological status in preoperative period. 81

Çeşitli Dozlardaki Magnezyum Sülfatın Asetil Kolin, Potasyum Klorür ve Histamin ile Oluşturulan Bronkospazm Üzerine İn Vitro EtkileriBronkospazm; anestezi uygulamalarında sıklıkla karşılaşılan ve kalıcı hasarlar oluşturabilen bir problemdir. Klinikte magnezyum sülfat (MgSO4) uygulamalarının bronkospazmın düzeltilmesinde hızlı ve etkili tedavi edici olduğunun gösterilmesi ile son yıllarda önemi giderek artmaktadır. Bu çalışmada; farklı mekanizmalar üzerinden etki gösteren asetil kolin (ACh), histamin ve potasyum klorür (KCl) ile oluşturulan bronkospazm üzerine MgSO4'ın farklı dozlarının bronkodilatör etkisi incelendi.Çalışmamızda 12 adet genç-dişi Wistar albino rattan izole edilen trakealar kullanıldı. Trakea halkaları organ banyosuna yerleştirilip 1,5 saat istirahate bırakıldıktan sonra ilk olarak 10-6 M ACh verilerek, 10 dk kasılmanın stabilize olması beklendi. Ardından 10 dk aralıklarla sırasıyla 10-4, 10-3, 3x10-3, 5x10-3, 10-2, 3x10-2,10-1 M MgSO4 uygulanarak oluşan gevşeme cevabı izlendi. İşlem sonunda 30 dk istirahate bırakılan dokulara; aynı işlemler 10-5, 10-4 M ACh, 10-8, 10-5, 10-3 M histamin, 30 ve 60 mM KCL için tekrarlandı. Oluşan gevşeme cevapları % olarak değrlendirildi (trakealar kasılı iken alınan değer %0, tam gevşeme-kontrol değerine dönüş %100 ).Hem ACh, hem KCl grubunda doz bağımlı güçlü kasılma gözlendi; en güçlü kasılma 10-4 M ACh'de idi. 10-6 M ACh üzerine uygulanan MgSO4'ın artan dozlarında kontrol değerinden daha fazla gevşeme (%140) elde edilirken, 10-5 M ACh sonrası ancak 10-1 M MgSO4 ile tama yakın gevşeme (%93,6) sağlandı. 10-4 M ACh grubunda ise en fazla gevşeme % 71,7 idi. Histaminin deneyde kullandığımız dozlarının hiçbirinde anlamlı kasılma oluşmadığından değerlendirmeye alınmadı. 30 mM KCl üzerine uygulanan 5x10-3 M MgSO4 dozu ile %103,6 gevşeme elde edilirken, 60 mM KCl grubunda aynı gevşeme ancak 3x10-2 M MgSO4 ile gözlendi (%107,4). Ek olarak, 60 mM KCl grubunda düşük doz (10-4 ve 10-3 M) MgSO4 ile kontrol değerinden daha fazla kasılma olduğu görüldü (p