Search

Giriş: Hayatı tehdit eden komplikasyonlara neden olabildiğinden, yenidoğanlarda yetersiz emzirmeye bağlı hipernatremik dehidratasyonun tanı ve tedavisi önemlidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 2006-2012 yılları arasında sadece anne sütüyle beslenen ve hipernatremik dehidratasyon (serum Na≥150 mEq/L) saptanan 37-42 haftalık yenidoğanların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Hipernatremik dehidratasyon saptanan 26 yenidoğanın ortalama gebelik yaşı, doğum ağırlığı, ağırlık kaybı, anne yaşı ve tanı yaşı sırasıyla 38,8±1,1 hafta, 3292±458 gr, %13,5±5,5, 27,6±4,9 yaş ve 3,9±3,5 gündü. Kız cinsiyet, sezaryen doğum ve primipar anne oranları sırasıyla %57,6, %61,6 ve %57,6 idi. Başvuru şikâyetleri ateş (%30,7), emmede azalma ve sarılık (%26,9), huzursuzluk ve hipoaktivite (%7,6) idi. İlk beş gün içinde, yaz mevsiminde ve hastanede yatarken hipernatremik dehidratasyon sıklığı sırasıyla %84,6, %73 ve %42,3 idi. Ortalama BUN, kreatinin ve sodyum düzeyleri sırasıyla 45,6±64,1 mg/dl, 1,5±2,3mg/dl ve 157±11,9 mEq/L bulundu. Yirmialtı annenin %57,6’sı emzirme eğitimi almışken, %84,6’sı yeterli sıvı almamıştı. Konvülziyon saptanan dört hastanın birinde diyaliz gerektiren renal yetmezlik, üçünde prerenal böbrek yetmezliği ve birinde beyin ödemi gelişti. Serum sodyum düzeyleri primipar anne bebeği olan (p=0,002), dış merkezde doğan (p=0,012), anne yaşı küçük olan (p=0,035), emzirme eğitimi almayan (p=0,007) ve hastaneye geç başvuran bebeklerde (p

Amaç: Büyük çocuklarda sıklıkla üst solunum yolu enfeksiyonu etkeni olan respiratuvar sinsisyal virüs (RSV), süt çocuklarında ve yenidoğanlarda genellikle bronşiolit veya pnömoni gibi alt solunum yolu enfeksiyonu (ASYE) nedenidir. Kronik akciğer hastalığı, konjenital kalp hastalığı ve prematüre doğum ağır RSV enfeksiyonu için önemli risk faktörleridir. Bu çalışmada, ASYE nedeniyle yenidoğan yoğun bakım ünitesi (YYBÜ)'ye yatırılan ve RSV saptanan yenidoğan olgular literatür eşliğinde tartışılarak; yenidoğanlarda RSV enfeksiyonunun önemine dikkat çekilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Çalışmada, ASYE tanısı ile Şubat-Mart 2014 tarihleri arasında YYBÜ'ye yatırılan, nazofaringeal sürüntü örneklerinde PCR yöntemi ile RSV saptanan olguların demografik özellikleri, klinik ve laboratuvar bulguları değerlendirildi. Bulgular: On bir olgunun yedisinin nazofaringeal sürüntü örneği solunum panelinde RSV-A saptandı; bunların birinde rinovirüs birinde ise koronavirüs birlikteliği vardı. Diğer dört olgunun birinde sadece adenovirüs, birinde koronavirüs pozitif saptanmış olup; kalan iki olgunun solunum panelinde etken bulunamadı. RSV-A pozitif olguların üçü prematüre ve ikisi konjenital kalp hastasıydı. ASYE kliniği ile başvuran bu olgularda %28.5 koinfeksiyon saptandı. Uygun semptomatik tedavi ile kısa sürede şifayla taburcu edilerek ayaktan izleme alındılar.Sonuç: RSV enfeksiyonu hem preterm hem de term yenidoğanlarda ASYE'nin önemli nedenlerinden biridir. Prematüre doğum ve konjenital kalp hastalığı olanlarda daha ağır klinik seyir görülse de erken tanı ve uygun tedaviyle başarılı sonuçlar alınabilmektedir.

Objective: Periventricular/intraventricular hemorrhage (PV/IVH) is the most common type of intracranial hemorrhage in the neonatal period. PV/IVH may cause significant neurodevelopmental problems for preterms, even it can be fatal. Low-birth weight and gestational age are the most important risk factors. Methods: In this study, predisposing risk factors were investigated by bedside cranial ultrasonography in 24 patients with PV/IVH in our neonatal intensive care unit retrospectively. Results: Predisposing risk factors were determined as need for ventilator therapy (87.5%), 5th minute Apgar score

Amaç: Bu çalışma ile pnömotoraks nedeniyle hastanemiz pediatri ve çocuk cerrahisi yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde tedavi edilen hastaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Ocak 2008-Mayıs 2013 yılları arasında tedavi edilen hastaların kayıtları incelenmiştir. Hastaların demografik özellikleri, risk faktörleri, tedavi detayları ve sonuçları değerlendirilmiştir.Bulgular: Pnömotoraks nedeniyle tedavi edilen 30 (17E, 13K) hastanın ortalama doğum ağırlığı 2497±781 g (800-3900 g), ortalama gebelik yaşı 34.7±3.8 hafta idi. Hastaların %63.3'ü prematür olup sezaryen ile doğum oranı %70 idi. %76.7'sinde pnömotoraks ilk 48 saatte meydana gelmiştir. Hastaların 10 (%33.3)'unda doğumda resüsitasyon uygulanmış, yarısında mekanik ventilatörde iken pnömotoraks gelişmişti. Hastaların on ikisinde yenidoğanın geçici taşipnesi, onunda RDS, ikisinde pnömoni ve üçünde konjenital kalp hastalığı var idi. Bir aort koarktasyonu, iki PDA ameliyatı olmak üzere üç hastada postoperatif pnömotoraks saptanmıştır. Pnömotoraks hastaların 12'sinde sağ, 12'sinde sol ve 6'sında bilateral idi. 13 (%43.3) hastaya sürfaktan uygulanmıştır. 27 hastaya toraks tüpü takılmış, üç hasta konservatif izlenmiştir. Ortalama tüp torakostomi süresi 4.9±2.5 gün idi. Yalnız üç hasta (%10.0) kaybedilmiştir.Sonuç: Hastalarımızda yenidoğanın geçici taşipnesi ve RDS pnömotoraksın en sık nedeni olarak bulunmuş olup mortalite oranının düşüklüğü dikkat çekicidir.

Objectives: To evaluate the impaired glucose metabolism and their possible risk factors in beta thalassemia major (TM) patients negative for hepatitis serology and PCR Design: Prospective descriptive study Setting: Department of Pediatric Hematology, Pamukkale University Faculty of Medicine, Denizli, Turkey Subjects: Patients with history of familial diabetes mellitus (DM) and hepatitis serology and polymerase chain reaction (PCR) positive TM patients were excluded. An oral glucose tolerance test (OGTT) was done on 32 TM patients. Insulinogenic index, ß-cell function index and insulin resistance index were calculated. Main Outcome Measures: Glucose metabolism in beta TM patients negative for hepatitis serology and PCR Results: Seven patients (1.8%) had impaired glucose metabolism (IGM). Three patients (9.3%) were diagnosed with DM, one (3.1%) patient with impaired glucose tolerance (IGT) and three (9.3%) patients with impaired fasting glucose (IFG). Cases with IGM had significantly higher, annual erythrocyte consumption rate (ml/kg/year), ferritin, alaninaminotransferase (ALT), post-splenectomy period, age at first transfusion when compared with normal glucose metabolism (NGM) patients (p < 0.05). Insulinogenic index decreased in IGM patients compared to NGM patients (p < 0.005). Conclusions: Our results show that annual erythrocyte consumption rate, ferritin, post-splenectomy period, insulinogenic index and ALT values are predictive of IGM in TM patients negative for hepatitis serology and PCR.

Alkol intoksikasyonu yenidoğan döneminde oldukça nadirdir. Klinikte letarji, tremor, haŞ f ateş, hipoglisemi, hipotoni, solunum depresyonu ve koma bulguları görülmektedir. İntoksikasyon genellikle ailenin ihmali veya kazayla bebeğe alkol verilmesi şeklinde gelişmektedir. Tedavide temel prensip alkolün vücuttan eliminasyonu gerçekleşene kadar bebeğin klinik stabilizasyonunun sağlanması ve destek tedavisidir. Annesi tarafından yanlışlıkla %70 etil alkol, gaz damlası sanılarak bebeğinin ağzına damlatılırken, açılan ilaç kapağından bolca alkol döküldükten sonra hastanemiz acil sevisine 25 günlük bir kız olgu getirildi. Fizik muayenesi normal, serum etil alkol düzeyi 12,3 mg/dl 0,12 promil saptandı. Klinik stabilizasyonu sağlanan ve sadece destek tedavisi uygulanan olgu dört gün sonra şifa ile taburcu edildi. Bu olgu sunumu ile yenidoğanlarda ilaç uygulaması konusunda ailelerin ve/veya bakıcıların iyi eğitilmesi gerektiği vurgulanmak istendi, Alcohol intoxication is extremely rare in the neonatal period. Clinical presentation may be occurred by lethargy, tremor, mild fever, hypoglycemia, hypotonia, respiratory depression and coma. Intoxication usually appears as giving the baby alcohol with neglect of family or accident. The basic principle of therapy is support therapy and provision of clinical stabilization of the baby the elimination of alcohol from the body until it does. When the drops of 70% ethyl alcohol that her mother thought the gas drops unintentional was dripped to baby’s mouth, lid of drug cover was opened and poured abundantly. Afterward, a 25 days old female case was presented to our hospital emergency service. Her physical examination was normal, serum ethyl alcohol level was 3.12 mg/dl 0.12 per mil . This case, that was provided clinical stabilization and applied only supportive therapy, was discharged four days later. In this report, we wanted to emphasize that family and/or caregivers should be well-trained drug administration in neonates

Penile length, penile diameter and testicular volume at birth reflect the activity and normality of the hypothalamus-pituitary-testicular axis. In this prospective longitudinal study, we aimed to measure penis and testicular size in healthy newborns at birth and 6 and 12 months of age. Seven hundred forty-six term healthy male newborns were enrolled in the study. According to measurements taken within 48 hours after birth, mean penile length (MPL) was 2.81 +/- 0.32 cm, mean penile diameter (MPD) 1.04 +/- 0.09 cm, right testicular volume (TV) 1.73 +/- 0.45 ml, and left TV 1.64 +/- 0.48 ml. At 6 months of age, MPL was 3.67 +/- 0.35 cm, MPD 1.23 +/- 0.08 cm, right TV 2.07 +/- 0.31 ml, and left TV 2.00 +/- 0.27 ml. At 12 months of age, MPL was 4.47 +/- 0.43 cm, MPD 1.25 +/- 0.09 cm, right TV 2.01 +/- 0.12 ml, and left TV 2.01 +/- 0.13 ml. There was a weak albeit statistically significant correlation between weight, length and PL at birth. In conclusion, the MPL of newborns was shorter than that reported in the published data from other populations. This situation may be related to ethnicity in addition to the lower birth weight and length of our subjects when compared to the newborns in other populations. We observed a significant increase, more marked during the first six months, in MPL, MPD and TV, which can be explained by the hormonal mechanism during minipuberty.

Çocuklardaki Visceral Leishmaniasis (VL), sıklıkla 2-4 yaş arasında görülür ve infeksiyon uzun süren ateş, halsizlik, kilo kaybı, hepatosplenomegali ve pansitopeniye sebep olur. Türkiye’deki VL etkeni Leishmania infantum’dur. Bu çalışmada 4 pediatrik VL hastası retrospektif olarak incelenmiştir. Kemik iliği aspirasyonu 2 hastaya yapıldı ve Leishmania amastigotları saptanamadı.Tüm hastalarda Leishmania antikorları indirek immun floresan antikor (IFAT) ile pozitif bulundu. IFAT’ın pediatrik hastalarda güçlü klinik şüphe var ise VL’in kesin tanısında parazit saptanması için uygun bir alternatif olduğunu düşünmekteyiz.

Giriş: Psödohipoaldosteronizm, aldosterona periferik direnç sonucu gelişen ve tuz kaybı ile karakterize bir hastalıktır. Olgu Sunumu: Emmede azalma, emerken uyuklama şikayetiyle getirilen hastada hiponatremi, hiperkalemi, metabolik asidoz, yüksek renin ve aldosteron düzeyi saptandı. Olguya sistemik form psödohipoaldosteronizm tanısı konuldu. Oral tuz ile tedavisine devam edildi. Tartışma: Psödohipoaldosteronizm primer, sekonder ve Gordon sendromu olarak üç tiptir. Primer form epitelyal sodyum kanalı ve mineralokortikoid reseptör genindeki mutasyondan, sekonder form sıklıkla üriner malformasyon ve idrar yolu enfeksiyonlarından kaynaklanır. Gordon sendromunda ise plazma aldosteron düzeyi genellikle normal olup, mineralokortikoidlere yeterli cevap vardır ve plazma renin aktivitesi baskılanmıştır. Olgumuzda üriner enfeksiyon saptanması nedeniyle aynı zamanda sekonder psödohipoaldosteronizm olasılı¤ı araştırıldı. Ter testinin pozitif olması ve tuz ihtiyacının uzun süre devam etmesi nedeniyle hasta sistemik form primer psödohipoaldosteronizm olarak kabul edildi. Introduction: Pseudohypoaldosteronism is a disease which occurs as a result of peripheral resistance to aldosterone and is characterised by salt wasting. Case Report: Hyponatremia, hyperkalemia, metabolic acidosis, high renin and aldosterone levels were determined in the patient admitted with decrease in sucking and getting sleepy during breast-feeding. The case was diagnosed as systemic form of pseudohypoaldosteronism. His treatment was continued with oral salt. Conclusion: Pseudohypoaldosteronism has three types as primary, secondary and Gordon syndrome. Primary form is due to epithelial sodium channel and mineralocorticoid receptor gene mutation, whilst secondary form is frequently caused by urinary malformation and urinary tract infections. In Gordon syndrome, plasma aldosterone level is usuallly normal, and plasma renin activity is depressed, there is an adequate response to mineralocorticoids. Probability of secondary pseudohypoaldosteronism was investigated at the same time because of the urinary infection present in our subject. The patient was accepted as systemic form of primary pseudohypoaldosteronism because of positive sweat test result and prolonged salt necessity.

Kliniğimizde, göğüs duvarı tutulumlu, kistik higromalı iki yenidoğan olguda kistler cerrahi olarak tümüyle çıkarılmıştır. Herhangi bir komplikasyon ile karşılaşümamıştır. Bu tür kistlerin atipik yerleşimli ve erken cerrahi girişimle iyi prognozlu oldukları dikkate alınmalıdır.

Konjenital şilotoraks plevra boşluğunda şilöz sıvı birikmesidir. Yenidoğan döneminde plevral efüzyonun en sık sebebidir. Şilotoraksın geleneksel tedavisi konservatiftir. Konservatif tedavi göğüs drenajı, anne sütünün kesilmesi, orta zincirli trigliserid içeren formula veya total parenteral nutrisyon uygulanmasıdır. Son yıllarda şilotoraks tedavisinde uzun etkili somatostatin analoğu olan ve lenfatik sıvı üretimini azaltarak etki gösteren oktreotid, yeni tedavi seçeneği olarak kullanılmaktadır. Prenatal ultrasonografide sağ akciğerde plevral efüzyon saptanan term bebekte, doğum sonrası konjenital şilotoraks tanısı kesinleştirildi. Öncelikle göğüs tüpü uygulandı, daha sonra orta zincirli trigliseridden zengin formula başlandı. Şilöz sıvı birikimi azalmayan olguya subkutanöz oktreotid tedavisi uygulandı ve yan etki görülmeden şilotoraks tedavi edildi. İnatçı şilotoraks olgularında cerrahi uygulamaya alternatif, umut verici bir tedavi seçeneği olan oktreotid, yenidoğan bebeklerde güvenle kullanılabilmektedir, Congenital chylothorax, an abnormal accumulation of chylous fluid in the pleural space, is a common cause of pleural effusion in the neonatal period. The traditional management of chylothorax is conservative. Conservative therapy includes chest drainage, cessation of breast feeding, and using of medium chain triglycerides or total parenteral nutrition. Recently, octreotide, a long-acting somatostatin analog reduced lymphatic fluid production, has been used as a new treatment strategy in the therapy of chylothorax. In a full term newborn with right pleural effusion diagnosed by prenatal ultrasound, congenital chylothorax is confirmed after birth. This patient was initially treated with chest tube insertion. Afterward a mediumchain-triglyceride-enriched formula was initiated. Subcutaneous octreotide was administered to the patient because of non-responded to conservative therapy. The chylothorax resolved promptly with no observed side effects. Octreotide appears to have a good safety drug in newborn infants and remains a promising alternative therapy to surgery for intractable cases with chylothoraces

Introduction: Pseudohypoaldosteronism is a disease which occurs as a result of peripheral resistance to aldosterone and is characterised by salt wasting. Case Report: Hyponatremia, hyperkalemia, metabolic acidosis, high renin and aldosterone levels were determined in the patient admitted with decrease in sucking and gettingsleepy during breast-feeding. The case was diagnosed as systemic form of pseudohypoaldosteronism. His treatment was continued with oral salt.Conclusion: Pseudohypoaldosteronism has three types as primary, secondary and Gordon syndrome. Primary form is due to epithelial sodium channel and mineralocorticoid receptor gene mutation, whilst secondary form is frequently caused by urinary malformation and urinary tract infections. In Gordon syndrome, plasma aldosterone level is usualllynormal, and plasma renin activity is depressed, there is an adequate response to mineralocorticoids. Probability of secondary pseudohypoaldosteronism was investigated at thesame time because of the urinary infection present in our subject. The patient was accepted as systemic form of primary pseudohypoaldosteronism because of positive sweat testresult and prolonged salt necessity, Giriş: Psödohipoaldosteronizm, aldosterona periferik direnç sonucu gelişen ve tuz kaybıile karakterize bir hastalıktır. Olgu Sunumu: Emmede azalma, emerken uyuklama şikayetiyle getirilen hastada hiponatremi, hiperkalemi, metabolik asidoz, yüksek renin ve aldosteron düzeyi saptandı. Olguyasistemik form psödohipoaldosteronizm tanısı konuldu. Oral tuz ile tedavisine devam edildi.Tartışma: Psödohipoaldosteronizm primer, sekonder ve Gordon sendromu olarak üç tiptir. Primer form epitelyal sodyum kanalı ve mineralokortikoid reseptör genindeki mutasyondan, sekonder form sıklıkla üriner malformasyon ve idrar yolu enfeksiyonlarındankaynaklanır. Gordon sendromunda ise plazma aldosteron düzeyi genellikle normal olup,mineralokortikoidlere yeterli cevap vardır ve plazma renin aktivitesi baskılanmıştır. Olgumuzda üriner enfeksiyon saptanması nedeniyle aynı zamanda sekonder psödohipoaldosteronizm olasılığı araştırıldı. Ter testinin pozitif olması ve tuz ihtiyacının uzun süre devam etmesi nedeniyle hasta sistemik form primer psödohipoaldosteronizm olarak kabul edildi

Beken, Serdar/0000-0002-8609-2684; BAS, AHMET YAGMUR/0000-0002-1329-2167; Bulbul, Ali/0000-0002-3510-3056; Karatekin, Guner/0000-0001-7112-0323, WOS: 000534242500056, PubMed: 31851725, Objective To investigate the early neonatal outcomes of very-low-birth-weight (VLBW) infants discharged home from neonatal intensive care units (NICUs) in Turkey. Material and methods A prospective cohort study was performed between April 1, 2016 and April 30, 2017. the study included VLBW infants admitted to level III NICUs. Perinatal and neonatal data of all infants born with a birth weight of.1500 g were collected for infants who survived. Results Data from 69 NICUs were obtained. the mean birth weight and gestational age were 1137 +/- 245 g and 29 +/- 2.4 weeks, respectively. During the study period, 78% of VLBW infants survived to discharge and 48% of survived infants had no major neonatal morbidity. VLBW infants who survived were evaluated in terms of major morbidities: bronchopulmonary dysplasia was detected in 23.7% of infants, necrotizing enterocolitis in 9.1%, blood culture proven late-onset sepsis (LOS) in 21.1%, blood culture negative LOS in 21.3%, severe intraventricular hemorrhage in 5.4% and severe retinopathy of prematurity in 11.1%. Hemodynamically significant patent ductus arteriosus was diagnosed in 24.8% of infants. Antenatal steroids were administered to 42.9% of mothers. Conclusion the present investigation is the first multicenter study to include epidemiological information on VLBW infants in Turkey. Morbidity rate in VLBW infants is a serious concern and higher than those in developed countries. Implementation of oxygen therapy with appropriate monitoring, better antenatal and neonatal care and control of sepsis may reduce the prevalence of neonatal morbidities. Therefore, monitoring standards of neonatal care and implementing quality improvement projects across the country are essential for improving neonatal outcomes in Turkish NICUs., Turkish Neonatal Society [2-2016]; Turkish Neonatal Society, This study was supported by the Turkish Neonatal Society, http://www.neonatology.org.tr, number 2-2016, received by AYB. Turkish Neonatal Society funded the study's online registry system. the funder had no role in study design, data collection and analysis, decision to publish, or preparation of the manuscript.

Background To evaluate the prevalence, risk factors and treatment of retinopathy of prematurity (ROP) in Turkey and to establish screening criteria for this condition., Methods A prospective cohort study (TR-ROP) was performed between 1 April 2016 and 30 April 2017 in 69 neonatal intensive care units (NICUs). Infants with a birth weight (BW)=1500 g or gestational age (GA) 1500 g or GA> 32 weeks with an unstable clinical course were included in the study. Predictors for the development of ROP were determined by logistic regression analyses., Results The TR-ROP study included 6115 infants: 4964 (81%) with a GA 32 weeks. Overall, 27% had any stage of ROP and 6.7% had severe ROP. A lower BW, smaller GA, total days on oxygen, late-onset sepsis, frequency of red blood cell transfusions and relative weight gain were identified as independent risk factors for severe ROP in infants with a BW=1500 g. Of all infants, 414 needed treatment and 395 (95.4%) of the treated infants had a BW, Conclusions Screening of infants with a GA