Search

çalışma, Türkiye’de kamu sektörü reformunda uluslararası danışmanlık firmalarınınrolü ve etkisini sağlık sektörü bağlamında incelemektedir. 1980 sonrası yönetimdanışmanlığı olgusunun yaygınlaşması ile birlikte uluslararası danışmanlık firmaları,gelişmekte olan ülkelerde özelleştirme ve piyasalaştırma ekseninde kamu sektörüyönetim reformunda öncü rol oynamışlardır. Bu yıllarda söz konusu firmalar, işletmeyönetimindeki düşünce ve değerlerin üretilmesi, yayılması ve kamu sektörüneaktarılmasında bir köprü görevi görmüştür. Özellikle, kamuoyunda “Büyük Dörtlü”olarak anılan Deloitte Touche Tohmatsu (Deloitte), Ernst & Young (EY), KPMG vePricewaterhouseCoopers (PwC) firmaları; büyüme, ortaklıklar ve şirket birleşmeleriyoluyla sektörün egemen aktörleri haline gelmişlerdir. Bu dört büyük firma, 2019verilerine göre 150’den fazla ülkede faaliyet göstererek bir milyondan fazla kişiyiistihdam etmekte ve 155 milyar dolardan fazla gelir elde etmektedir.2000’li yıllarda ise Yeni Kamu İşletmeciliği araçları olan stratejik planlama, performansyönetimi, değişim yönetimi, yönetişim, örgütsel tasarım ve kamu-özel ortaklığı gibimodelleri yoğun şekilde kullanarak reformların taşıyıcısı olmuşlardır. Ancak literatürdemodern yönetim bilgisinin taşıyıcıları ve örgütsel değişimin aracıları olarak görülenuluslararası danışmanlık firmalarının küresel kamu politikaların yayılması ve transferikonusundaki rolü şaşırtıcı bir şekilde ihmal edilmiştir. Türkiye’de ise dünyaki gelişmelerekoşut biçimde 1980 sonrası ofis açmaya başlayan bu firmalar, kapitalist dünyaekonomisi ile derinden bütünleşmeyi hedefleyen neoliberal politikaların etkisiylegiderek faaliyetlerini artırmışlardır.Çalışmada, Türkiye’de Dünya Bankası ve USAID gibi kuruluşların finansal desteğiile bu danışmanlık firmalarının sağlık sektörü reform projelerinin tasarlanması veuygulanması süreçlerinde önemli bir aktör olarak yer aldıkları ileri sürülmektedir. Kamusektörü reform sürecinde danışmanlık firmalarının faaliyetleri ve rolü; kişisel anlatılaradayalı bir biçimden ziyade tarihsel bağlamı içinde ele alınarak, literatürün yetersizliğive ampirik kanıt bulmanın zorluğunun elverdiği imkanlar ölçüsünde kurumsal bilgive belgeler üzerinden doküman analizi yaklaşımı ile çözümlenmeye gayret edilmiştir.Nitekim stratejik olarak kamu politikalarına özel önem veren bu firmalar, özelliklekamu politikaları yapım sürecinde ‘uluslararası modelleri’ ve ‘iyi uygulama örnekleri’niyenilikçi bir yaklaşımla sunmaktadırlar. Bu bağlamda uluslararası danışmanlık firmaları,sağlık politikalarını ve örgütlenmesini sektörün tüm paydaşlarını kapsayacak şekildedönüştürmeye hatta bir bütün olarak sağlık sisteminin geleceğini şekillendirmeyeçalışmaktadır.

Turkeyapplied a “open door” policy to the Syrians who were victimized after the civilwar that began on 15 March 2011 in Syria and gave them a “temporary protectionstatus”. Turkey became the world's largest refugee country with a registeredSyrian population of 3.6 million. Public health and access problems createdby Syrians have become an important pressure factor affecting service qualityand threatening social cohesion. In order to prevent these problems, the“Sıhhat project” was developed as part of the Syrian Crisis Action Plan betweenthe EU and the Turkish government in 2016.Theproject, which worth 300 million euros and is a direct grant, covers athree-year period (2016-2019). The aim of the study is to systematicallyexamine and evaluate the Sıhhat Project, which is presented as a solution tothe health problems of Syrians in line with the process model used in publicpolicy analysis. Thisstudy was supported by qualitative and quantitative data obtained from theMinistry of Health. In study, it is argued that the definition of the problemof health policy for Syrians is strategic for the EU and includes actions toprotect the status quo. Althoughit is early to assess the impact on financial sustainability of the Turkishhealth system, it is foreseen that such projects for Syrians will continue todiversify with the financial support of the EU., Türkiye,Suriye’de 2011 yılında başlayan iç karışıklık sonrası mağdur olan Suriyelilere“açık kapı” politikası uygulamış ve onlara “geçici koruma statüsü” vermiştir. 3,6milyonu bulan kayıtlı Suriyeli sayısı ile dünyanın en çok mülteci barındıranülkesi konumuna gelen Türkiye’de Suriyelilerinyarattığı halk sağlığı ve erişim sorunları hizmet kalitesini etkileyen vesosyal uyumu tehdit eden önemli bir baskı unsuru haline gelmiştir. Busorunların önüne geçmek amacıyla AB ile imzalanan geri kabul anlaşmasıçerçevesince, 2016 yılında AB ile Türk Hükümeti arasında Suriye krizine yönelikeylem planının bir parçası olarak “Sıhhat Projesi” geliştirilmiştir. 300 milyonAvro değerinde ve doğrudan hibe niteliğinde olan proje, üç yıllık bir dönemi(2016-2019) kapsamaktadır. Çalışmanın amacı, Suriyelilere yönelik sağlık sorunlarına çözüm olarak sunulan SıhhatProjesi’nin kamu politikası analizinde kullanılan süreç modeli doğrultusundasistematik olarak incelenmesi ve değerlendirilmesidir. Sağlık Bakanlığındanelde edilen nitel ve nicel verilerle desteklenen çalışmada,Suriyelilere yönelik sağlık politikasının problem tanımının AB açısındanstratejik olduğu ve statükoyu korumaya yönelik eylemleri içerdiği ilerisürülmektedir. Türk sağlık sisteminin finansal sürdürülebilirliği üzerineetkisini değerlendirmek için erken olmakla birlikte, AB’nin finansal desteğiile Suriyelilere yönelik bu tür projelerin çeşitlenerek devam edeceğiöngörülmektedir.

Kamu politikalarının geliştirilmesinde veya reforma tabi tutulmasında hayırseverler, politika ağıaktörleri olarak önemli bir rol oynamaktadırlar. 1913 yılında kurulan Rockefeller Vakfı da geliştirdiği ‘bilimselhayırseverlik’ yaklaşımı ile birçok alanda kamu politikası sürecinin önemli bir aktörüdür. İkinci Dünya Savaşısonrası, nüfus artışı ve açlıkla mücadele sorunlarına Vakfın yaklaşımı, nüfus planlaması ve tarımsal üretimartışı stratejilerini hayata geçirmek olmuştur. Bu amaçla, bir yandan gıda üretiminde yeşil devrim olarak bilinenMeksika Tarım Programı başlatılmış, diğer yandan çeşitli ülkelerde nüfus araştırma merkezi kurularak nüfusplanlaması programları hayata geçirilmiştir. Böylece Vakıf, Soğuk Savaş hegemonya mücadelesi bağlamındaözellikle üçüncü dünya ülkelerinde tarımı metalaştırma ve nüfus planlaması yoluyla nüfus sorunu ve gıda arzınıgüvenceye almayı hedeflemiştir. Bu çalışma, Rockefeller Vakfı’nın 1950 sonrası Türkiye’de tıbbi eğitim, nüfuskontrol ve tarım politikalarının dönüşümünde oynadığı rolü incelemektedir. Vakfın Neo-maltusyen ideoloji iledesteklenen bu hayırseverliğinin, Amerikan kapitalizminin ekonomik ve siyasi çıkarlarını arttırma çabasınınbir ürünü olduğu ileri sürülmektedir. Bu açıdan Vakfın, nüfus ve tarım gibi özel amaçlı bazı politikaları finansalaraçlarla desteklemesi, “stratejik hayırsever yatırım” olarak da değerlendirilebilir., Philanthropists play an important role as policy network actors in the development or reform of public policies. The Rockefeller Foundation, which is founded in 1913, is an important actor in the public policy process in many areas with ‘scientific philanthropy' approach. After the Second World War, The Foundation's approach to the problems of population growth and hunger was to realize the "family planning" and "agricultural production increase" strategies. For this purpose, the Mexican Agriculture Program, which is known as the green revolution in food production, has been initiated. On the other hand, population control programs have been implemented by establishing a population research center in various countries. Thus, in the context of the Cold War hegemony struggle, the Foundation aimed to secure the population problem and food supply through commodification in agriculture and population planning especially in third worldcountries. This study, after 1950 examines the role to play of the Rockefeller Foundation in the transformation of medical education, agriculture and population control policies in Turkey. It is argued that this philanthropy supported by the Neo-malthusian ideology is the product of an effort to increase the economic and political interests of American capitalism. In this respect, it can be considered as a "strategic philanthropic investment" supported some special purpose policies such as population and agriculture with financial instruments by theFoundation.

Bu tez çalışması, kamu yönetimi alanında devletin dönüşümü olgusunu diyalektik bir yaklaşımla sağlık örgütlenme mantığının değişimi ekseninde analiz etmeyi amaçlamaktadır. Türkiye bağlamında tarihsel süreçte kapitalizm ve sermaye birikimi açısından sağlık hizmetlerinin gördüğü çeşitli işlevlere göre örgütlenme yapısındaki dönüşüm araştırmanın temel inceleme nesnesini oluşturmaktadır. Çalışmanın temel tezi, sağlığın eskiden meta üretiminin bir tamamlayıcısı iken günümüzde meta üretiminin öznesi konumuna gelmesinin izdüşümü olarak Türkiye'de sağlık hizmetlerinin örgütlenmesinin, Erken Cumhuriyet döneminden itibaren sermaye birikiminin önkoşullarını sağlamaya yönelik iken, 1980 sonrası sermaye birikiminin nesnesi haline geldiğidir. Sağlık Bakanlığının kuruluşundan itibaren devlet, temel sağlık hizmetlerinin gelişimi (halk sağlığı, bulaşıcı ve salgın hastalıklara karşı koruma, ana çocuk sağlığı, sağlık eğitimi gibi) ile sermaye birikiminin maddi koşullarını yerine getirmeye çalışarak altyapı boşluğunu doldurmaya yönelik örgütlenirken, kapitalizm açısından emeğin yeniden üretimi asli işlev niteliğine sahipti. 1980 sonrası neoliberal politikaların etkisiyle sağlıkta piyasalaşma ve işletmecilik esaslı yönetim anlayışı yerleşmeye başlamıştır. Bu doğrultuda 1990'lı yıllarda Dünya Bankası proje kredileri ile yönlendirilen reform girişimleri iktisadi krizler, sınıfsal çelişkiler, siyasi bunalımlar gibi faktörlerin de etkisiyle kısmen sekteye uğramıştır. 2003 yılında ise Sağlıkta Dönüşüm Programı ile sağlık hizmetlerinin metalaştırılması yoluyla ciddi bir yatırım alanına dönüşen sağlık alanında devlet, 663 sayılı KHK ile stewardshiplik fonksiyonuna uygun olarak ilaç ve tıbbi cihaz, tıp eğitimi, hastane hizmetleri, Ar-Ge, biyoteknoloji gibi üretici politikalar ile sağlık turizmi, KÖO modeli ile inşa edilen sağlık kampüsleri gibi araçlarla doğrudan sermaye birikimine katkı sağlayan bir işlev yerine getirmeye başlamıştır. Bu bağlamda da sağlık politikalarının odağı ve dolayısıyla sağlık hizmetlerinin örgütlenmesi sağlık hizmetlerinden sağlık endüstrilerine doğru bir değişim göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Sağlık Hizmetleri, Devlet, Kapitalizm, Sermaye Birikimi, Emeğin Yeniden Üretimi. This thesis study aims to analyze the way in which the role of the state in Turkey was transformed in the field of public administration, on the axis of the changes the rationale behind the organization of health with the dialectical approach. The main subject examined in this study is the transformation which the organizational structure of healthcare in Turkey have experienced over time, depending on the different functions they fulfilled, and also with respect to capitalism and the accumulation of capital. The main argument of the study is that the organization of healthcare in Turkey, when health was a complement to the production of commodity in the past, as the projection of commodity production as the subject of the present day, from the early republican period principally focused on ensuring the infrastructural prerequisites for the accumulation of capital, they have, in the period after 1980, actually become the object of the accumulation of capital.Since the establishment of the Ministry of Health, the state's activities were organized to ensure the development of basic healthcare (such as public health, protection against infectious and epidemic diseases, maternal child health, health education) and to meet the physical requirements for the accumulation of capital, with the underlying intention to remedy the existing deficiencies in terms of infrastructure. In this context, the state had, from the standpoint of capitalism, assumed a principal role in the reproduction of labor. In the period after 1980, the influence of neoliberal policies led to the growing prevalence of a new administration mind that emphasized marketization and management in healthcare. In this direction, reform initiatives driven by World Bank project loans in the 1990s, were partly interrupted due to factors such as economic crises, class contradictions and political crises.In 2003, the state transformed the health sector into a serious investment area thanks to the commodification of health services through the Health Transformation Program. Pursuant to the Decree Law No. 663, in accordance with the stewardship function, it has begun to fulfill a function that contributes directly to capital accumulation through productive policies – covering areas such as R&D, biotechnology, medical education, hospital services, pharmaceuticals and medical devices and such instruments health tourism, health campuses built with the P3 model. In this context, the focus of health policies and therefore the organization of healthcare has shifted from healthcare to the health industries.Key Words: Healthcare, Capitalism, State, Capital Accumulation,Reproduction of Labor Power. 442

Today, parallel to changes in the organizational style and functioning of public institutions triggered by the “new” understanding of public management the employment regime of the state is also being transformed. Personnel management practices of the new public health enterprises are one of the most significant areas to observe this trend. In due process, practices such as "family medicine" and "public hospital associations" reflecting the change in health care organization are based on models of staff employment based on "contractual system". Furthermore service contracts with private law paved the way for outsourcing to third parties "employing subcontractor personnel" in order to develop private hospital management and meet the requirement of cheap labour, “foreign medical personnel” is employed. In this study, it is argued that the transformation of health services towards the direction of the employment of health personnel and that of public-private partnership staff towards contractual system will pave the way for personnel outsourcing and increase the employment of foreign medical personnel., Günümüzde yeni kamu işletmeciliği anlayışının etkisiyle kamu kurumlarının işleyiş ve örgütlenme tarzındaki değişime paralel olarak devletin istihdam ettiği personelin çalıştırılma rejimi de değişime uğramaktadır. Sağlık alanı yeni kamu işletmeciliğinin personel yönetimine ilişkin uygulamalarının en belirgin görüldüğü alanlardan biridir. Bu süreç dahilinde, sağlık hizmetlerinde örgütlenme değişimini yansıtan “aile hekimliği” ve “kamu hastane birlikleri” modellerinde personel istihdamı “sözleşmelilik” esasına dayandırılmakta; hizmetin özel hukuk sözleşmeleri ile üçüncü kişilere yaptırılmasının yolunu açan “taşeron personel çalıştırma” düzenlemesine gidilmekte; özel hastane işletmeciliğinin geliştirilmesi ve ucuz işgücü ihtiyacını karşılamaya yönelik “yabancı sağlık personeli” istihdamının yolu açılmaktadır. Çalışmada, sağlık hizmetlerinin niteliğindeki dönüşümün sağlık personeli istihdamının yönünü kadroluluktan sözleşmeliliğe doğru çevireceği ve kamu-özel ortaklığı ile kamu hastane birlikleri tarzındaki örgütlenme değişiminin taşeron personel ile yabancı sağlık personeli istihdamını arttıracağı ileri sürülmektedir.

Bir kamu hizmeti olarak tıbbi hizmet, kamu kesimindeki sağlık kurum ve kuruluşları tarafından yerine getirilir. Tıbbi kamu hizmeti, anayasal düzenlemelerle Devlete yüklenmiş bir ödev olup, söz konusu görevin geç, hiç ya da gereği gibi yerine getirilmemesi yani kusurlu bir şekilde yerine getirilmesi idarenin hukuki sorumluluğuna yol açar. `Tıbbi hizmet kusuru` olarak nitelendirdiğimiz bu durumda, hizmetten yararlananların uğradıkları zararlar idare tarafından karşılanır. Danıştay, tıbbi hizmetlerin yürütülmesi sırasında verilen zararlardan, idarenin sorumluluğuna hükmederken genellikle ağır hizmet kusuru şartım aramakta olup, bünyesinde risk taşıyan hizmetlerden olan tıbbi hizmetlerde ise kusursuz sorumluluk esaslarının uygulanamayacağını savunmaktadır. Bilindiği gibi, idare tıbbi kamu hizmetlerini, memur veya sözleşmeli personel statüsündeki tıbbi personel aracılığıyla yürütür ve bunların kusurlu tıbbi eylemlerinden dolayı bir zarar söz konusu olmuşsa zararı yine kendisi tazmin etmek zorundadır. Ancak, `görev kusuru` olarak adlandırabileceğimiz bu durumda idare, daha sonra Anayasanın 129/V. maddesi ile Devlet Memurları Kanununun 13. maddesine dayanarak genel hükümlere göre kusurlu tıbbi personele rücu hakkını kullanacaktır. Tıbbi personelin `salt kişisel kusuru`ndan dolayı ise kendisine karşı adli yargıda doğrudan doğruya dava açılabilecektir. Tıbbi hizmetlerden ötürü haklan zarara uğrayanlar tam yargı davası açarak zararlarının telafi ve tatmin edilmesini sağlayabilirler. Bu tazmin borcunun kapsamına maddi ve manevi zararlar girmektedir. Maddi tazminat ile zarara uğrayan kişi, gelirinde, kazancında, beden gücünde meydana gelen azalmaları ya da giderlerindeki artışları isteyebilir. Maddi tazminat genellikle bilirkişiler tarafından objektif kriterlere göre hesaplamr. Manevi tazminat ise zarara uğrayan kişinin duyduğu acı ve üzüntüyü kısmen de olsa giderebilmek için mahkeme tarafından takdiren hükmedilen manevi bir tatmin aracıdır. Anahtar Kelimeler : Tıbbi Hizmet, Kusurlu Sorumluluk, Hizmet Kusuru, Görev Kusuru, Kişisel Kusur, Zarar Tazmini Danışmanı : Doç. Dr. Kemal GÖZLER Sayfa sayısı : 136 ıı As a public service, medical service is carried out by health organisations and institutions in the public sector. Public-medical service is a duty of the state which is attributed to it by constitutional regulations. If this duty is carried out late, or isn't performed at all or isn't carried out as it should be, that is if it is carried out in a faulty manner, than it leads to juridical liability of the administration. In this case which we characterised as `medical service fault`, damages of those who utilise the service compensated by the administration. Council of State, looks for `heavy fault` condition when arriving to the decision in terms of liability of administration. It defences that faultless liability bases can't be applied in case of medical services which have structural risks. As it is known, administration conducts public-medical services through civil servants or contractual personnel which works in the status of medical personnel. If any damage occurs because of their faulty medical acts than administration have to compensate the damage. But in this case which we may call as `fault of duty`, administration, than will use rescinding right to the faulty health personnel in accordance with the 129/V article of the constitution and 13th article of the State Civil Service Law. If this damage exclusively caused by the personnel faulty of medical personnel than administration may bring to suit against he or she in directly. Those whose rights are damaged because of medical services may compensate and satisfy their damages through starting complete lawsuit. This indemnification burden includes material and spiritual harms. By material indemnification harmed persons may demand decreases of his physical strength or income or his or her increases of his expenditure. Material indemnification generally is calculated by experts according to the objective criterions. Psychological indemnification is a moral indemnification means decided by judicial discretion of the cord in order to remove sufferance and sorrow of the damaged person. Key words : Medical service, faulty liability, service failure, fault of duty, personal fault, damages which may be compensated. Advisor : Doç.Dr. Kemal GÖZLER Page : 136 111 150

Bu çalışma, yönetim kuram ve uygulamalarında dinin rolü ve etkisini incelemektedir. Yönetim olgusunun tarihselliğine bağlı olarak, yönetim pratikleri ve teknikleri genellikle belirli ideolojileri destekleyici mahiyette bir değer sistemi içermektedir. Gerek geleneksel/bürokratik modelde gerekse yeni kamu işletmeciliği modelinde kullanılan dini kavramlar ve değerler/inanışlar da bunun bir kanıtı niteliğindedir. Ancak yönetim pratiklerinde dinsel bilgi, metaforlar, mitler ve sembollerin yeri ve önemi literatürde neredeyse tamamen göz ardı edilmiştir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, yönetim ve din ilişkisinin şekillenmesinde tarihsel uğrak noktalarını ortaya çıkarmak ve dinin kamu hizmeti etiğini ve değerlerini nasıl etkilediğini belirlemektir. Yönetim bilimi tartışmalarının Kuzey Avrupa ve Amerika eksenli biçimlenmesi nedeniyle Hristiyan düşünce sistemine daha fazla odaklanılsa da, diğer dini inanışların etkisine de kısmen değinilmiştir. Çalışmada, yönetim pratiklerinin altında dışarıdan bakıldığında çoğu zaman görülemeyen ancak yönetim anlayışının ve örgütsel kültürün dönüşümünü pekiştirici dini-ahlaki söylem ve metaforların saklı olduğu öne sürülmektedir., This study examines the role and effect of religion in management theories and practices. Depending on the historicity of the phenomenon of management, management practices and techniques often include a value system that supports certain ideologies. The religious concepts and values/beliefs used in both the traditional/bureaucratic model and the new public management model are proof of this. However, the place and importance of religious knowledge, metaphors, myths and symbols in management practices have been almost completely ignored in the literature. In this context, the aim of the study is to reveal the historical moments of shaping the relationship between management and religion and to determine how religion affects the ethics and values of public service. Although it was more focused on the Christian thought system as a result of the formulation of the debates on Management Science in axis North Europe and America, the effects of other religious beliefs were partly mentioned. In the study, it is asserted to hidden that religious-moral discourse and metaphors, which are not often seen from the outside under management practices, but support the transformation of management understanding and organizational culture.

Gelişmekte olan ülkelerde ekolojik ve mali açıdan en önemli olgulardan biri olan tıbbi atıklar için harcanan kaynaklar son derece sınırlıdır. Bu nedenle, son yıllarda atık yönetimi süreçlerinin özelleştirilmesi, çeşitli kamusal hizmet türlerinin alternatif bir finansman yöntemi olarak birçok ülkede giderek daha fazla benimsenmeye başlamıştır. Ülkemizde de tıbbi atık yönetiminin özelleştirilmesi sonucu bertaraf teknolojilerinin yaygınlaşması ile tıbbi atıkların taşınması ve bertarafı için ödenen ücretler giderek artış göstermiştir. Artan maliyet baskısı sağlık tesislerinin, atıkların azaltılması ve geri dönüşümü ile personel alışkanlıklarını değiştirmek için eğitim ve bilinçlendirme çalışmalarına ağırlık vermesini zorunlu kılmaktadır. Diğer taraftan, tıbbi atıkların çevreye olan risklerinin en aza indirilmesi için en uygun teknoloji kullanılarak bertaraf edilmesi gerekmektedir. Bu da tıbbi atık yönetiminin yönetsel ve mali açıdan sürdürülebilir kılınabilmesi için sürecin diğer aktörleri olan belediyeler ve bertaraf firmalarının; bertaraf yöntemleri, bertaraf teknolojilerinin uygunluğu, tesislerin işletilmesi, çevresel kontrol ve izleme, kamusal algılar ve finansal mekanizmalar gibi birçok alanda tedbir almalarını gerektirmektedir. Bu makale, tıbbi atıklarının üretimi ve yönetimi için etkin ve sürdürülebilir bir sistem tanımlamanın ekonomik faydalarını ortaya koymayı, bertaraf teknolojileri ve yöntemlerini karşılaştırarak tıbbi atık yönetiminin finansal boyutlarını irdelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada tıbbi atıkların genel karakteristikleri, yaklaşımlar, sorun alanları ve çözüm arayışları bağlamında tıbbi atık yönetimi ile ilgili yasal-yönetsel sürecin yeniden ele alınması gerektiği değerlendirilmektedir, In developing countries, the resources used for the medical waste, which is highly essential from the perspectives of ecology and finance, are very limited. Therefore, the privatization of waste management processes has increasingly been adopted by many countries as an alternative method of financing various types of public services in recent years. With the widespread use of disposal technologies as a result of the privatization of medical waste management, the fees for the waste hauling and removal has gradually increased in Turkey. Increased costs require the medical facilities to reduce and recycle their wastes and to give weight to the training and awareness raising activities in order to change the personnel habits. On the other hand, to minimize the risks posed by medical wastes to the environment, medical wastes must be treated with the most appropriate technologies. This, in turn, requires other relevant actors, namely, the municipalities and the waste disposal firms to take measures in various areas such as disposal methods, the appropriateness of disposal technologies, operation of facilities, environmental control and monitoring, public perceptions and financing mechanisms, etc., for the administrative and financial sustainability of the medical waste management. The aim of this article is to set forth the economic benefits of establishing an effective and sustainable system for medical waste production and management and to analyze the financial aspects of the medical waste management through comparing the disposal technologies and methods. In this study, it is considered that the legal and administrative process related to the medical waste management needs to be re-addressed within the framework of the general characteristics of medical wastes, approaches, problematic areas and solutions