Search

The aim of the paper is to analyze and evaluate the changes in the importance of Poland in the security policy of the United States after the outbreak of the war in Ukraine in 2022. The paper consists of two parts. The first one covers the importance of Poland in the US security policy after the Cold War, and the second the change of this importance after the outbreak of the full-scale war in Ukraine. The main research problem is the question of whether Poland’s importance in the US security policy has increased in connection with the Russian aggression on Ukraine? The thesis assumes that the war in Ukraine increased the importance of Poland in American security policy. This is due to three basic premises: Poland has become the main hub for American weapons supplied to Ukraine; Poland plays a key role in humanitarian support for Ukrainian refugees; and the dynamic development of the Polish army increases its importance in the defense of NATO’s eastern flank. Paradoxically, in the context of Polish-American relations, the outbreak of the war turned out to be beneficial for Poland, as earlier it was in danger of cooling down its relations with the USA in connection with the problems with adhering to the principles of the democratic state of law. Currently, this issue is overshadowed by the intensified US-Polish cooperation to help Ukraine and secure NATO’s eastern flank. The research involved interviews with scientists and analysts from scientific centers in Washington and New York., Celem artykułu jest analiza i ocena zmiany znaczenia Polski w polityce bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych po wybuchu wojny w Ukrainie w 2022 roku. Artykuł składa się z dwóch części. Pierwsza obejmuje znaczenie Polski w polityce bezpieczeństwa USA po zimnej wojnie, a druga zmianę tego znaczenia po wybuchu pełnoskalowej wojny na Ukrainie. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu, czy w związku z rosyjską agresją na Ukrainę wzrosło znaczenie Polski w polityce bezpieczeństwa USA? Teza zakłada, że wojna w Ukrainie spowodowała wzrost znaczenia Polski w amerykańskiej polityce bezpieczeństwa. Wynika to z trzech podstawowych przesłanek: Polska stała się głównym hubem dla amerykańskiego uzbrojenia dostarczanego na Ukrainę; Polska odgrywa kluczową rolę we wsparciu humanitarnym ukraińskich uchodźców; oraz dynamiczny rozwój polskiej armii zwiększa jej znaczenie w obronie wschodniej flanki NATO. Paradoksalnie w kontekście stosunków polsko-amerykańskich wybuch wojny okazał się być korzystny dla Polski, gdyż wcześniej groziło jej schłodzenie stosunków z USA w związku z problemami z przestrzeganiem zasad demokratycznego państwa prawa. Obecnie kwestia ta jest przyćmiona przez zintensyfikowaną współpracę amerykańsko-polską na rzecz pomocy Ukrainie i zabezpieczenia wschodniej flanki NATO. W ramach badań przeprowadzono wywiady z badaczami i ekspertami z ośrodków naukowych z Waszyngtonu i Nowego Jorku.

The subject of the paper is the cooperation of the United States with Kenya in the area of security in the second decade of the 21st century. The introduction contains the methodological assumptions of the paper and a synthetic historical background. The first section of the paper covers the theoretical framework. The second section outlines the increase of the United States’ strategic involvement in Africa, including East Africa, in the 21st century. The third section discusses the joint efforts of the US and Kenya in combating terrorism and piracy. The fourth section is devoted to US training and development assistance for the Kenyan security sector. The considerations are carried out within the framework of the postcolonial current of the theory of international relations. During the research, the method of analyzing text sources was used. The main thesis of the paper assumes that although Africa, including Kenya, was not a particularly important area of strategic interest of the United States, these countries had significant common security interests and undertook cooperation to implement them. First of all, it concerned counteracting international terrorism, but also the general stabilization of East Africa. In the future, the importance of East Africa in American politics might systematically increase, both in the area of economy and security, which will entail further strengthening of cooperation between the US and Kenya., Tematem artykułu jest współpraca Stanów Zjednoczonych z Kenią w obszarze bezpieczeństwa w drugiej dekadzie XXI wieku. We wprowadzeniu przedstawiono założenia metodologiczne artykułu oraz syntetyczne tło historyczne. Pierwsza część artykułu obejmuje ramy teoretyczne. Druga część przedstawia wzrost strategicznego zaangażowania Stanów Zjednoczonych w Afryce, w tym w Afryce Wschodniej, w XXI wieku. W trzeciej części omówiono wspólne wysiłki Stanów Zjednoczonych i Kenii w walce z terroryzmem i piractwem. Czwarta część poświęcona jest szkoleniom i pomocy rozwojowej dla kenijskiego sektora bezpieczeństwa. Rozważania prowadzone są w ramach postkolonialnego nurtu teorii stosunków międzynarodowych. Podczas badań skorzystano z metody analizy źródeł tekstowych. Główna teza artykułu zakłada, że chociaż Afryka, w tym Kenia, nie były szczególnie ważnymi obszarami strategicznego zainteresowania Stanów Zjednoczonych, to kraje te miały istotne wspólne interesy bezpieczeństwa i podejmowały współpracę w celu ich realizacji. Przede wszystkim dotyczyło to przeciwdziałania międzynarodowemu terroryzmowi, ale także ogólnej stabilizacji Afryki Wschodniej. W przyszłości znaczenie Afryki Wschodniej w polityce amerykańskiej powinno systematycznie rosnąć, zarówno w sferze gospodarczej, jak i bezpieczeństwa, co pociągnie za sobą dalsze zacieśnianie współpracy między USA a Kenią.

The aim of the article is to analyze the main reasons for the acceptance of violence by non-state armed groups in modern Afghanistan. The research problem is included in the question, what are the main reasons for the acceptance of military activity of non-state actors by the part of Afghan society? These are mainly radical Islamist groups, warlords and their illegal militias, but also terrorist and criminal organizations. Among the main reasons the author indicates the interference of the great powers, the occupation and activities of coalition forces, cultural conflict and violation of cultural values, corruption and incompetence of the authorities, internal conflicts and narco-business. They are of historical, political, cultural, social and economic nature and have psychological premises in their background. In addition, they are complex and interrelated. They are united by common elements, such as a different perception of the same phenomena by the parties to the conflict, a divergent worldview and a system of values, and collisional or conflicting goals and interests. Within the postcolonial approach to security, historical and contemporary relations with the great powers are of particular importance. Armed violence consumes thousands of victims each year in Afghanistan. The causes of this violence, the nature of the conflict and the specificity of the fighting parties mean that in the near future we should not expect a reduction in the level of armed violence in Afghanistan. The international community can’t turn its back on Afghanistan, because it would lead to an even more serious destabilization of the country and, in consequence, regaining power by the Taliban., Celem artykułu jest analiza głównych przyczyn akceptacji przemocy niepaństwowych ugrupowań zbrojnych we współczesnym Afganistanie. Problem badawczy ujęty został w pytaniu, jakie są główne przyczyny akceptacji przez część społeczeństwa afgańskiego prowadzenia działań zbrojnych przez podmioty niepaństwowe? Chodzi głównie o radykalne grupy islamistyczne, watażków i ich nielegalne milicje, ale także o organizacje terrorystyczne i przestępcze. Wśród głównych przyczyn autor wskazuje ingerencję mocarstw, okupację i działania wojsk koalicyjnych; konflikt kulturowy i godzenie w wartości kulturowe; korupcję i niekompetencję władz; konflikty wewnętrzne oraz narkobiznes. Mają one charakter zarówno historyczny, polityczny, kulturowy, społeczny i ekonomiczny, a w ich tle znajdują się przesłanki natury psychologicznej. Ponadto są złożone i wzajemnie ze sobą powiązane. Spajają je wspólne elementy, takie jak odmienne postrzeganie tych samych zjawisk przez strony konfliktu, rozbieżny światopogląd i system wartości oraz kolizyjne lub sprzeczne cele i interesy. W ramach postkolonialnego nurtu podejścia do bezpieczeństwa szczególne znaczenie odgrywają historyczne i współczesne stosunki z mocarstwami. Przemoc zbrojna każdego roku pochłania w Afganistanie tysiące ofiar. Przyczyny tej przemocy, natura konfliktu i specyfika walczących stron powodują, że w najbliższym czasie nie należy się spodziewać zmniejszenia poziomu przemocy zbrojnej w Afganistanie. Społeczność międzynarodowa nie może odwrócić się od Afganistanu, ponieważ to doprowadziłoby do jeszcze poważniejszej destabilizacji kraju i w konsekwencji odzyskania władzy przez talibów.

The aim of the article is to present and evaluate the participation of women in the political system of Afghanistan in the 21st century. This applies, therefore, to the period after the overthrow of Taliban rule by the international coalition under the American leadership. The main research problem lies in the question of whether the political rights guaranteed to Afghan women are actually respected, and whether women are free, equally with men, to participate in the political system of the state? During researches the method of analysis of the source text was used. In addition, based on surveys conducted in Afghanistan by the Asian Foundation. The article analyzes three main issues, ie the activity of wom- en-politicians, the barriers of women’s activity in the political sphere, and the perception of this issue by Afghans. Although significant progress has been made in the formal and practical empowerment of women in the political system of Afghanistan in the 21st century, there are still many barriers, mainly of socio-cultural and economic nature, which limit the possibility of involvement of Afghan women in political processes., Celem artykułu jest przedstawienie i ocena partycypacji kobiet w systemie politycznym Afganistanu w XXI wieku. Dotyczy to więc okresu po obaleniu władzy talibów przez międzynarodową koalicję pod amerykańskim przywództwem. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu czy zagwarantowane Afgankom prawa polityczne faktycznie są respektowane oraz czy kobiety mogą swobodnie, na równi z mężczyznami, partycypować w systemie politycznym państwa? Podczas pisania artykułu wykorzystano metodę analizy źródeł tekstowych. Ponadto oparto się na badaniach ankietowych przeprowadzonych w Afganistanie przez Fundację Azjatycką. W artykule przeanalizowano trzy główne zagadnienia, tj. aktywność kobiet-polityków, bariery działalności kobiet w przestrzeni politycznej oraz postrzeganie tej kwestii przez Afgańczyków. Mimo, że w XXI wieku osiągnięto znaczący postęp w formalnym i praktycznym upodmiotowieniu kobiet w systemie politycznym Afganistanu, to nadal istnieje wiele barier, głównie natury społeczno-kulturowej i ekonomicznej, które ograniczają możliwość większego zaangażowania Afganek w procesy polityczne.

The subject of the analysis are the circumstances and attitude of NATO towards the military policy of Russia in Ukraine. The article discusses issues such as relations between NATO and Russia after the Cold War, relations between NATO and Ukraine after the Cold War and the Alliance’s response to Russia’s military policy in Ukraine. The article is intended to answer the question of whether NATO’s response was appropriate and sufficiently determined to protect NATO’s eastern flank states from Russia, effectively discourage it from provoking members of the Alliance and force it to change its policy towards Ukraine? Actions taken by NATO in response to Russia’s military policy in Ukraine focus on strengthening security and confirming the readiness to collective defense of Alliance members. Assistance to Ukraine is of a secondary and limited nature, and its scale is insufficient to force Russia to change its policy towards that country. The events in Ukraine led to a crisis in relations between Russia and NATO, as well as reduced the chances of Ukraine to join the Alliance., Przedmiotem analizy są okoliczności i postawa NATO wobec polityki militarnej Rosji na Ukrainie. W artykule omówiono zagadnienia takie jak relacje między NATO i Rosją po zimnej wojnie, relacje między NATO i Ukrainą po zimnej wojnie oraz reakcja Sojuszu na politykę militarną Rosji na Ukrainie. Artykuł ma dać odpowiedź na pytanie czy reakcja NATO była odpowiednia i wystarczająco zdecydowana, żeby zabezpieczyć przed Rosją państwa wschodniej flanki NATO, skutecznie zniechęcić ją do prowokacji wobec członków Sojuszu oraz zmusić do zmiany polityki wobec Ukrainy? Działania podjęte przez NATO w odpowiedzi na politykę militarną Rosji na Ukrainie koncentrują się na wzmocnieniu bezpieczeństwa i potwierdzeniu gotowości do kolektywnej obrony członków Sojuszu. Pomoc Ukrainie ma charakter wtórny i ograniczony, a jej skala jest niewystarczająca, aby zmusić Rosję do zmiany polityki wobec tego państwa. Wydarzenia na Ukrainie doprowadziły do kryzysu w relacjach między Rosją i NATO, jak również zmniejszyły szansę Ukrainy na przyjęcie do Sojuszu.