Search

Bu araştırma, prematüre bebek bakımı konusunda kaygı yaşayan annelerde çözüm odaklı yaklaşımın etkisini değerlendirmek amacıyla ön test-son test randomize kontrollü deneysel olarak yapılmıştır. Etik kurul onayı, kurum izni, prematüre bebek annelerinden yazılı ve sözlü izin alınmıştır. Araştırmaya, Sivas il merkezinde bulunan üç hastaneden 38. gebelik haftasının altında (0.05) tanıtıcı özellikler yönünden benzerdir (p0.05). Kontrol grubunun Çözüm Odaklı Envanter'den aldığı puan ortalamaları incelendiğinde, izlemler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Araştırmanın sonucunda; prematüre bebek bakımı konusunda kaygı yaşayan annelere uygulanan Bireysel Çözüm Odaklı Yaklaşım müdahalesinin, annelerin bebek bakımı konusundaki kaygılarını azalttığı, çözüm odaklı baş etme becerilerini ise artırdığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Prematüre Bebeği Olan Anne, Prematüre Bebek Bakımı, Kaygı Düzeyi, Çözüm Odaklı Yaklaşım, Hemşirelik This research has been conducted as a pretest-posttest randomized controlled experimental for the purpose of evaluating the effect of the solution-focused approach in mothers who are concerned about premature baby care. The ethics committee approval, the institution's consent, the written and verbal permission from the mothers of premature babies have been obtained. The study consists of (20 test, 20 control) mothers with premature babies born under the 38th pregnancy week(< 37 weeks + 6 days) in three different hospitals in the city centre of Sivas, reaching the discharge process and meeting the criteria for inclusion in the research. By the researcher have the data been collected through face-to-face meetings during the first, second and third follow-ups of both groups in the same periods. As the data collection tools, we have used: `Introductory Information Form` which includes the identifying features of mothers, fathers and premature babies; `Form of Assessment of Baby Care Needs of Mothers with Premature Babies at Home`; `Solution Focused Inventory` and `State-Trait Anxiety Inventory`. A Solution-Focused Approach intervention –lasting for 30-40 minutes consisting of a meeting interview and eight individual interviews– has been applied to the intervention group. The data were evaluated with the SPSS 23.0 program, and its normality was checked with the Shapiro-Wilk test. Appropriate statistical tests were used in the evaluation of the data, including sample t test, F test (ANOVA), Tukey, Tamhane's T2 tests, and the value p0.05). It has been determined that, compared to the first and third follow-up, the State-Trait Anxiety Inventory score averages decreased in the second and third follow-up of premature infant mothers in the intervention group, while the Solution-Focused Inventory score averages increased. According to the results of the research, the rates of mothers in this group feeling themselves sufficient about the care of premature babies increase compared to the pre-intervention. In the control group, the declines in status and continuous anxiety inventory score averages of mothers experiencing anxiety about premature infant care were not significant except for the first and last follow-up and second and last follow-up scores of status anxiety scores (p>0.05). When the control group's score averages were analyzed, there was no statistically significant difference between the follow-ups (p>0.05). As a result of the research; it has been determined that the individual Solution Focused Approach intervention applied to mothers -who are concerned about premature baby care- reduces their anxiety about baby care and increases their solution-focused coping skills.Key Words: Mother with a Premature Baby, Premature Baby Care, Anxiety Level, Solution-Focused Approach, Nursing 139

Bebeğin doğum haftası ne kadar küçük ise yaşanabilecek sağlık sorunları da aynı oranda artmaktadır. Prematüre (PM) bebeklerin bakımında ideal beslenmenin sağlanması çok önemlidir. Doğumu izleyen ilk altı ay içinde, bebeklerin sadece anne sütüyle (SAS) beslenmesi sayesinde, gelişmekte olan ülkelerde beş yaş altı çocuk ölümlerinin %13 oranında azaltılabileceği bildirilmektedir. Prematüre bebeklerin beslenmesinde de aynı term bebeklerdeki gibi ilk tercih anne sütüdür (AS) ve PM bebeklerin de SAS ile beslenmesi önerilmektedir. Bu çalışmanın amacı; prematüre bebeklerde AS alım oranlarını belirlemek ve AS alımı üzerine olumlu veya olumsuz etkili faktörleri araştırmaktır.Çalışmamız retrospektif ve tanımlayıcı kesitsel bir çalışmadır. Örneklem grubunu Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YDYBÜ) Ocak 2013- Aralık 2018 tarihleri arasında yatarak izlenen PM bebekler oluşturmuştur. Bu tarihlerde hastanemiz YDYBÜ'nde prematürite tanısıyla yatan 632 bebeğin dosyası değerlendirilmiştir. Kromozom/konjenital anomali, metabolik, endokrinolojik, nörolojik hastalığı olan bebekler, çoğul doğumlar, doğum haftasına göre düşük doğum ağırlığı olan ve ölen bebekler ile çalışmaya katılmak istemeyen ve ulaşılamayan aileler dışlandığında çalışmamıza toplam 173 bebek dahil edilmiştir. Bebeklerin doğum bilgileri ve YDYBÜ'nde yattıkları sıradaki tıbbi tanıları ile tedavi uygulamaları hasta dosyalarından elde edilmiştir. Tüm bebeklerin annelerine telefon ile ulaşılarak, bebeklerin YDYBÜ'nden taburculuk sırasındaki beslenme şekilleri, taburculuk sonrası ilk 6 ay bebeğin evdeki beslenme şekli, bebeğin toplam anne sütü (TAS) alma süresi, annenin emzirme eğitimi alma durumu, annenin bebeğini daha uzun süre emzirmek konusundaki düşünceleri ve postpartum depresyon (PPD) varlığı sorgulanmıştır. Çalışmamızda prematüre bebeklerin SAS alım oranları hem kronolojik hem de düzeltilmiş yaşa (DY) göre ilk 4 ve 6 ay boyunca değerlendirilmiş ve TAS alım süreleri 0-6 ay, 6-12 ay ve >12 ay şeklinde gruplandırılmıştır. Ayrıca PM bebeklerin SAS süresi, DY'a göre SAS süresi ve TAS alım süresi saptanmıştır. Annenin ve bebeğin sosyodemografik özellikleri, bebeğin prematürelik derecesi, bebeğin tıbbi tanıları ve tedavi uygulamalarının AS alım oranlarına ve süresine etkisi olup olmadığı değerlendirilmiştir.Çalışmamızda bebeklerin hastaneden taburculuk sırasında %62,4'ü SAS ile beslenirken, %28,3'ü AS ve mama ile, %9,2'si ise sadece mama ile beslenmektedir. Evde ilk 6 ayda SAS alan bebek oranı %43,9 iken, bebeklerin %37'si AS ve mama ve %19,1'i mama ile beslenmektedir. Bebeklerin SAS ile beslenme süresi ortalama 4,17±3,96 ay, DY'a göre SAS süresi ortalama 2,82±3,51 ay ve TAS alma süresi ise 13,3±10,01 aydır. Bebeklerin prematürite derecesi ile SAS, DY'a göre SAS ve TAS alım süreleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Ancak DY 4 ayda SAS oranları erken PM bebeklerde orta ve geç PM lerden anlamlı olarak daha düşüktür. Ayrıca erken PM bebeklerin 6 ay veya daha kısa AS alma oranları orta ve geç PM'lerden anlamlı olarak yüksektir. Bebeklerin doğum haftası ile DY'a göre SAS süresi ve TAS alım süresi arasında pozitif yönlü bir korelasyon saptanmıştır. Bebeklerin doğum şekli, doğum kilosu, cinsiyeti, hastaneye doğumda veya sonradan yatmış olmasının AS alım süre ve oranlarına etkisi olmadığı belirlenmiştir. Annelerin parite, eğitim düzeyi ve aile yapısının AS alım süresi ve oranları üzerine herhangi bir etkisi bulunmazken multipar annelerde primipar annelere kıyasla >12 ay TAS verme oranları daha yüksek bulunmuştur. Çalışmamızda annelerin %55,5 i gebelik sırasında veya doğum sonrasında emzirme eğitimi almış olup, AS ve emzirme eğitimi alan ve almayan annelerin bebeklerini AS ile besleme süre ve oranları benzer bulunmuştur. Postpartum depresyon tanısı olmayan annelerin olanlara göre bebeklerini ilk 4 ve 6 ay SAS ile besleme oranları daha yüksek bulunmuştur. Fakat DY'a göre SAS oranları gruplar arasında benzerdir. Ayrıca PPD tanısı olan anneler bebeklerini daha erken sütten kesmektedir. Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde yatarken sepsis tanısı alan bebeklerin SAS ve DY'a göre SAS ve TAS alım süreleri sepsis tanısı olmayanlara göre daha kısadır. Sürfaktan tedavisi ihtiyacı olan bebeklerin tedaviye ihtiyacı olmayan bebeklere göre SAS, DY'a göre 4. ayda SAS alım süreleri daha kısadır. Fakat DY'a göre 6. ayda SAS ve TAS alım süreleri gruplar arasında benzerdir. Taburculukta SAS ile beslenen bebeklerin SAS, DY'a göre SAS ve TAS alım süreleri taburculukta AS ve mama yada sadece mama ile beslenen bebeklere göre daha uzundur. Hastanede yatışı sırasında annelerin bebeklerinin yanında kalmasının AS alım oran ve süreleri üzerine etkisi bulunmamıştır. Bebeklerin 1. ve 5. dakika APGAR skorları arttıkça SAS alım süreleri uzamaktadır. Gebelik günü, doğum kilosu, anne yaşı, 1. ve 5. dakika APGAR skorları arttıkça DY'a göre SAS ve TAS alım süresi uzamakta, bebeğin YDYBÜ'nde kalış süresi uzadıkça kısalmaktadır.Anahtar Kelimeler: Prematüre, anne sütü, sadece anne sütü The smaller the baby's birth week, the health problems that can be experienced increase at the same rate. It is very important to provide ideal nutrition in the care of premature babies. In the first six months after birth, it is reported that infant mortality can be reduced by 13% in developing countries by exlusive breastfeeding. Breast milk is the first choice for the feeding of premature babies, just like term babies and premature babies are recommended to be exclusively breastfed. The purpose of this study; to determine the rates of breastfeeding in premature babies and to investigate positive or negative factors affecting breastfeeding. Our study is a retrospective and descriptive sectional study. The sample group consisted of premature babies who were hospitalized in Sivas Cumhuriyet University Faculty of Medicine, Neonatal Intensive Care Unit between January 2013 and December 2018. At this time, files of 632 babies who were hospitalized in our hospital's NICU with the diagnosis of prematurity were evaluated. When the babies with chromosome / congenital anomaly, metabolic, endocrinological and neurological diseases, multiple births, babies with low birth weight, babies who died, families that could not be reached and families who do not want to participate in the study were excluded, a total of 173 babies were included in our study. The birth information of the babies and their medical diagnoses and treatment practices at the time of their hospitalization were obtained from the patient files. Mothers of all babies are reached by phone, the feeding patterns of the babies during discharge from the NICU, the baby's diet at home for the first 6 months after discharge, the total breastfeeding time of the baby, the mother's breastfeeding education, the mother's thoughts about breastfeeding her baby longer and presence of postpartum depression was questioned. In our study, exclusive breastfeeding (EBF) rates of premature babies were evaluated according to both chronological and corrected age (CA) for the first 4 and 6 months, and total breastfeeding times were grouped as 0-6 months, 6-12 months and> 12 months. In addition, the duration of feeding of premature babies with EBF, duration of EBF according to CA and total breastfeeding time were determined. The sociodemographic characteristics of the mother and the baby, baby's prematurity degree, the medical diagnoses of the baby and whether the treatment practices have an effect on the breast milk intake rates and duration were evaluated. In our study, 62.4% of babies were exclusively breastfed during discharge from hospital, 28.3% of them were fed with breast milk and formula, while 9.2% of them were fed only with formula. While the rate of babies who exclusively breastfed at home is 43.9% in the first 6 months, 37% of babies are fed with breast milk and formula and 19.1% with formula. The average duration of EBF of babies is 4.17±3.96 months, the average duration of EBF according to CA is 2.82±3.51 months and the total duration of breastfeeding is 13.3±10.01 months. No significant correlation was found between the baby's prematurity degree and EBF, EBF according to the CA and total breastfeeding times. However, the rate of EBF is significantly lower in early premature babies than in moderate and late premature babies in children with a CA of 4 months. Also, breastfeeding rates of early premature babies for 6 months or less are significantly higher than that of moderate and late premature babies. According to the age of the babies and the CA, a positive correlation was found between feeding time of EBF and total breast milk intake. It was determined that the type of birth, birth weight, sex, and hospitalization of babies at birth or later had no effect on the duration and rates of breastfeeding. While the parity, education level and family structure of the mothers did not have any effect on the duration and rates of breastfeeding, total breastfeeding rates of >12 months were found higher in multiparous mothers compared to primiparous mothers. In our study, 55.5% of the mothers received breastfeeding training during pregnancy or postpartum, and the duration and rates of breastfeeding of the babies of mothers who received and did not receive breastfeeding training were found similar. Mothers who were not diagnosed with postpartum depression were found to have higher rates of EBF for the first 4 and 6 months. However, the proportion of EBF according to CA is similar between groups. In addition, mothers diagnosed with postpartum depression are weaning their babies earlier.EBF, EBF according to CA and total breast milk intake times of babies diagnosed with sepsis while lying in NICU are shorter than those without diagnosis. Infants who need surfactant treatment have a shorter duration of EBF and EBF at the CA 4 months compared to babies who do not need treatment. However, EBF at the CA 6 months and breast total milk intake times are similar between the groups. Babies who are exclusively breastfed have a higher EBF, EBF according to CA and total breast milk intake times than babies who are fed with breast milk and formula and babies who are fed with formula at discharge. There was no effect of mothers staying with their babies during their hospital stay on the rate and duration of breastfeeding. As the babies' 1st and 5th minute APGAR scores increase, the duration of EBF increases. EBF according to CA and total breastfeeding time increases as the day of gestation, birth weight, maternal age, 1st and 5th minutes APGAR scores increase, and decreases as the baby's stay in the NICU is extended.Keywords: Premature, Breast Milk, Exclusive Breastfeeding 89

Bu araştırma, preterm bebek annelerine verilen yenidoğan bakımına ilişkin planlı eğitimin, annelerin bilgi düzeyleri ve öz yeterlik algıları üzerine etkisini belirlemek amacıyla deneysel olarak gerçekleştirilmiştir.Araştırmaya katılan çalışma ve kontrol grubundaki annelerin yaşı, öğrenim durumu, çalışma durumu, sosyal güvencesi, gelir durumu, aile tipi, gebelik öyküsü, doğum şekli değişkenleri ve yenidoğanların; cinsiyet, solunum şekli, gebelik haftası, doğum ağırlığı, doğum boyu değişkenleri arasında istatistiksel olarak fark olmayıp gruplar homojen dağılmaktadır. Çalışma ve kontrol grubundaki annelerin eğitim öncesi bilgi ve öz yeterlik puan ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız olup gruplar homojen dağılmıştır (p>0,05). Çalışma grubundaki annelerin eğitim sonrası öz yeterlik toplam puan ortalaması (78,61±4,26), kontrol grubu toplam öz yeterlik puanından (57,07±12,02) yüksek bulunmuş olup sonuç istatistiksel olarak anlamlıdır (p0,05). Kontrol grubundaki annelerin çalışma grubuna kıyasla az bir artış olmakla birlikte bilgi testi son test puan ortalamaları ön test puan ortalamalarına göre daha yüksek bulunmuştur (p0,05). The self-efficacy post-education mean scores of the mothers in the study group (78,61±4,26) were higher than the self-efficacy total score of the control group (57,07±12,02) and the result was statistically significant (p0.05). Although there was a slight increase in the mothers of the control group compared to the study group, the knowledge test scores were higher than the pre-test mean scores (p

Prematür doğum 37. gebelik haftasından önce gerçekleşen doğum olarak tanımlanmaktadır. Prematür doğumların yarısından fazlasının tam nedeni bilinmemekle birlikte bazı risk faktörlerinin prematür doğum riskini arttırdığı bilinmektedir. Çalışmamızla prematür doğumlarla ilişkili risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır.Vaka-kontrol tipinde planlanan araştırmanın evrenini Mersin Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinde doğum yapan kadınlar oluşturmaktadır. Vaka grubunu 37. gebelik haftasından önce, kontrol grubunu ise 37. gebelik haftasından sonra doğum yapan kadınlar oluşturmaktadır. Minumum örnek büyüklüğü %20 prevelans, OR=2, %95 CI ve %80 güç ile hesaplandı ve çalışmaya 187 vaka, 187 kontrol alınmasına karar verildi. Veri formu sosyodemografik bilgiler, doğurganlık özellikleri ve bebekle ilgili bölümlerden oluşmaktadır. Veriler 01.09.2016 – 31.07.2017 tarihleri arasında toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, ki-kare önemlilik testi, t test ve Mann Whitney U testi kullanıldı. Prematür doğumla ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesinde Multiple Binary Logistik Regresyon analizi kullanıldı. İstatistiksel olarak önemlilik düzeyi p

Amaç: Çalışmada term bebeklerde kordon klempleme zamanı ve erken ten temasının anne doğum memnuniyetine etkilerinin deneysel olarak belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Randomize kontrollü deneysel çalışma. Çalışma verileri 1 Haziran -31 Aralık 2018 tarihleri arasında toplanmış olup, 40 deney 40 kontrol grup olmak üzere toplam 80 katılımcı ile tamamlanmıştır(Güç analizi: Tip I hata: 0.05, test gücü: 0.80=minimum 37 denek).Bulgular: Çalışma sonucunda; yenidoğanların ilk emzirilme zamanı deney grubu için 11,20±5,16 dk, kontrol grubu için 44,55±18,03dk (p

Bu çalışmada anemik prematüre olan 40 (kırk) bebekte lenfosit alt grupları CD4–CD8, B Lenfosit CD19, T Lenfosit belirteci CD3, Doğal öldürücü Naturel Killer CD16+CD56 Monoklonal antikorlarının flow sitometri cihazında ışınlanmamış eritrosit transfüzyonu öncesinde ve sonrasında ölçümleri yapıldı sonuçları değerlendirildi. Her iki kategorinin sonuç değerlendirmesine ve karşılaştırma farklılıklarına bakıldı. Çalışmada anemik prematüre anemisi tanısı ile takip edilen postkonsepsiyonel 36. hafta ve altındaki prematüre 40 (kırk) bebekten K2 Edtalı kan tüplerine alınan kanları kullanıldı. Testlerde üç gurup oluşturuldu; Grup I (Kontrol): 37 ve 40 haftalık anemik olmayan prematüre 22 (yirmiki) bebekten alınan kanlar. Grup II: Eritrosit transfüzyonu öncesinde 40 (kırk) postkonsepsiyonel 36. hafta ve altındaki prematüre bebekten alınan kanlar. Grup III: Grup II deki bebeklere eritrosit transfüzyonu uygulandıktan sonra aynı 40 (kırk) bebekten alınan kanlarının oda ısısında en fazla 12 saat içerisinde BD Facs Canto II flow sitometri cihazında test analizleri yapıldı. Bu çalışmamızda anemik olmayan 37. ve 40. haftalarda doğmuş prematüre bebeklerden oluşturulan kontrol grubu ile çalışma gruplarındaki bazı parametreler arasındaki farklılıkların yapılan çalışmaların ortalamalarına bakıldığında anlamlı olmadığı görüldü. Çalışma gruplarını oluşturan postkonsepsiyonel 36. hafta ve altındaki prematüre bebeklerin lenfosit alt grupları ve naturel killer sonuç ortalamalarının daha önce yapılan benzer çalışmaların 6-12 ay, 1-2 yaş ve 2- 6 yaş ortalamalarıyla uyumlu olduğu gözlemlendi. Çalışmamız ES transfüzyonlarının prematüre immünitesinde özellikle lenfosit alt gruplarına ve dağılımlarına olumsuz etkisinin olmadığını göstermektedir. Bu nedenle organizmaya bu açıdan olumsuz olmayan, güvenilir bir tedavi yöntemi olarak kabul edilebileceğini düşünmekteyiz. Sonuçlar literatür ışığında tartışılmıştır. . In this study, lymphocyte subgroups CD4 – CD8, B Lymphocyte CD19, T Lymphocyte marker CD3, Natural killer CD16 + CD56 Monoclonal antibodies were measured before and after irradiated erythrocyte transfusion in 40 (forty) anemic premature infants. Evaluation of results and comparison differences of both categories were examined. In this study, blood samples were taken from K2 EDTA containing blood tubes from 40 premature (40) infants who were followed up with postconceptional 36th week and below with the diagnosis of anemic premature anemia. Three groups were formed in the tests; Group I (Control): Blood from 22 (twenty-two) infants of 37 and 40 weeks of non-anemic premature. Group II: Blood samples taken from the premature infant at 40 (forty) postconceptional week 36 and below before erythrocyte transfusion. Group III: After erythrocyte transfusion was applied to the babies in Group II, blood samples taken from the same 40 (forty) babies were analyzed in BD Facs Canto II flow cytometry device within 12 hours at room temperature. In this study, it was seen that the differences between some parameters in the control group and preterm infants born at 37th and 40th weeks of non-anemic studies were not significant when the average of the studies were examined. It was observed that the mean results of lymphocyte subgroups and natural clays of premature infants at 36 weeks postconceptional age and below were consistent with the previous 6-12 months, 1-2 years and 2-6 years. Our study shows that ES transfusions have no negative effect on premature immunity, especially lymphocyte subgroups and distributions. There was no significant difference between all parameters measured before transfusion and after transfusion. Therefore, we think that it can be accepted as a reliable treatment method that is not negative to the organism in this respect. The results were discussed in the light of literature. 57

Amaç: Bu araştırmanın amacı, prematüre bebeklerde masajın bilirubin düzeyine etkisini incelemektir. Yöntem: Örneklem grubunu Kasım 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırılan 64 prematüre bebek oluşturmuştur (masaj grubu:32; kontrol grubu: 32). Veriler, yenidoğana ait tanıtıcı bilgilerin bulunduğu `Veri Toplama Formu` ve transkutan bilirubin ölçer cihaz kullanılarak toplandı. Her iki gruptaki bebeklerin 5 gün süresince günlük transkutan bilirubin değerleri ölçülmüş, günlük dışkılama sayısı, günlük vücut ağırlığı ve yaşam bulguları (SPO2, nabız, solunum sayısı) ve hastanede yatış süresi kaydedilmiştir. Masaj grubundaki bebeklere 5 gün süresince günde iki kez sabah ve akşam 10-15 dakika bebek masajı yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Skewness, Kurtosis, Yates düzeltmeli ki-kare testi, Fisher exact testi, bağımsız gruplarda t testi, bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon Signed rank testi, Mann Whitney U testi kullanılmıştır.Bulgular: Masaj grubundaki prematüre bebeklerin günlük TcB düzeyi üçüncü, dördüncü ve beşinci günlerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur (p.05). Sonuç: Bebek masajı, prematüre bebeklerin dışkılama sıklığını arttırmada ve bilirubin düzeyini azaltmada etkili bir yöntemdir. Bebek masajının, prematüre bebeklerde bilirubin düzeylerinin artmasını önlemek için ve sarılığın terapötik tedavisine (farmakolojik tedavi, fototerapi ve kan transfüzyonu) olan ihtiyacı azaltmak için alternatif ve tamamlayıcı bir uygulama olarak kullanılması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler; yenidoğan sarılığı; bebek masajı; transkutan bilirubin düzeyi; prematüre bebek. Aim: The aim of this study was to investigate the effect of massage on bilirubin levels in premature infants.Methods: The sample group consisted of 64 premature infants who were hospitalized in the neonatal intensive care unit between November 2018 and April 2019 (massage group: 32; control group: 32). Data were collected using the `Data Collection Form` and the transcutaneous bilirubin meter. Daily transcutaneous bilirubin values of the babies in both groups were measured for 5 days, daily defecation number, daily body weight and vital signs (SPO2, pulse rate, respiration rate) and duration of hospitalization were recorded. The babies in the massage group were given a baby massage for 5 days twice a day for 10-15 minutes. Number, percent, mean, standard deviation, Skewness, Kurtosis, Yates corrected chi-square test, Fisher exact test, t test in independent groups, t test in dependent groups, Wilcoxon Signed rank test, Mann Whitney U test were used in the evaluation of the data. Results: The daily TcB level of premature babies in the massage group was found to be significantly lower on the third, fourth and fifth days compared to the control group (p .05).Conclusion: Infant massage is an effective method to increase the frequency of defecation and decrease bilirubin levels of premature babies. It is recommended that baby massage can be used as an alternative and complementary treatment to prevent the increase of bilirubin levels in premature infants and can reduce the need for therapeutic treatment of jaundice (pharmacological treatment, phototherapy and blood transfusion).Keywords; neonatal jaundice; baby massage; transcutaneous bilirubin level; premature baby. 96

Amaç: Bu çalışma yenidoğan yoğun bakım ünitesi (YYBÜ)'nde yatan prematüre bebeklerde yapılan hemşirelik bakım uygulamalarının bebeklerin konforlarına ve Near Infrared Spectroscopy (NIRS) düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metod: Kesitsel analitik bir çalışmadır. Araştırma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi (ESOGÜ) Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi YYBÜ'de 1 Mart-26 Nisan 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmamızda örneklem hesabına gidilmemiş olup 1 Mart-26 Nisan 2019 tarihleri arasında YYBÜ'de yatan, çalışma seçim kriterlerine uyan ve ebeveynlerinden bilgilendirme sonrası onam alınan tüm yenidoğanlar dahil edilmiştir. Çalışma 40 yenidoğan ile tamamlanmıştır. Veri toplamak amacıyla `Tanımlayıcı Bilgi Formu`, `Yenidoğan Konfor Davranış Ölçeği (YKDÖ)` ve `Yapılan İşlemler Çizelgesi` kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler IBM SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Statistics 24 (IBM corp. Relased 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, version 24.0 Armonk, NY: IBM corp.) paket programı ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Çalışma kapsamına alınan hemşirelik bakım uygulamaları ile yenidoğanların NIRS (Near Infrared Spectroscopy) değerleri, YKDÖ puanları, oksijen saturasyonları (SpO2) ve kalp tepe atım (KTA) değerleri arasında önemli fark olduğu saptanmıştır (p

Prematüre Bebeklerde Masajın Vital Bulgular ve Büyüme Parametrelerine Etkisinin İncelenmesi Amaç: Bu araştırmanın amacı, prematüre bebeklerde masajın vital bulgular ve büyüme parametrelerine etkisini incelemektir. Yöntem: Örneklem grubunu Ağustos 2018- Mayıs 2019 tarihleri arasında YYBÜ'ye yatırılan 33 prematüre bebek oluşturmuştur (masaj grubu:17; kontrol grubu: 16). Masaj grubundaki bebeklere 5 gün süreyle günde iki kez 10-15 dakika bebek masaj uygulanmıştır. Her iki gruptaki bebeklerin vücut ağırlığı her gün ölçülüp kaydedilmiştir. Baş çevresi ve boy uzunluğu ise çalışmanın başlangıcında ve bitiminde ölçülüp kaydedilmiştir. Masaj grubundaki bebeklerin vital bulguları (SPO2, kalp atım hızı, solunum sayısı) masaj öncesi, masaj sonrası 1. dakika ve 10. dakikalarda olmak üzere 3 kez kaydedilmiştir. Her iki gruptaki bebeklerin hastanede kalma süreleri kaydedilmiştir. Bulguların analizinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Ki-Kare testleri, Fisher exact testi, bağımsız gruplarda t testi, bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon signed ranks testi, Mann whitney U testi kullanılmıştır. Önemlilik düzeyi p05). Sonuç: Bebek masajı prematüre bebeklerin vücut ağırlığını artırmada etkili bir yöntemdir. YYBÜ'deki hemşireler prematüre bebeklerin büyüme ve gelişimini desteklemek için bebek masajını kullanabilir., Investigation Of The Effectof Massage On Vital Signs And Growth Parameters In Premature Infants Aim: The aim of this study was to investigate the effect of massage on vital signs and growth parameters in premature infants. Methods: The sample group consisted of 33 premature infants who hospitalized in the NICU between August 2018 and May 2019 (massage group: 17; control group: 16). Infants in the massage group were given infant massage for 10-15 minutes twice a day for 5 days. Daily body weight of babies in both groups were measured and recorded for 5 days. Head circumference and height were measured and recorded at the beginning and end of the study. Vital signs (SPO2, heart rate, respiration rate) of the babies in the massage group were recorded 3 times massage before, 1. minutes and 10. minutes after the massage. Length of hospital stay of infants in both groups were recorded. Number, percentage, mean, standard deviation, chi-square tests, Fisher exact test, t test in independent groups, t test in dependent groups, Wilcoxon signed ranks test, Mann Whitney U test were used to evaluate the data.Significance level was accepted p 05). Conclusion:Infant massage is an effective method to increase the body weight of premature babies. Nursing staff in the NICU can use baby massage to promote the growth and development of premature babies.

Pretermlere Verilen Cenin Pozisyonunun Yenidoğanın Konforuna ve Emme Başarısına EtkisiAmaç: Araştırma preterm bebeklere verilen cenin pozisyonunun yenidoğanın konforuna ve emme başarısına etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Çalışma, Erzurum'da bulunan bir devlet hastanesinin yenidoğan yoğun bakım ünitesinde 29 Kasım 2018 – 03 Temmuz 2019 tarihleri arasında randomize kontrollü deneysel tasarımda yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, 01 Şubat 2019 – 31 Nisan 2019 tarihleri arasında araştırmanın yapıldığı birimde yatan 35-37. gestasyon haftasındaki yenidoğanlar oluşturmuştur. Örneklemi, belirtilen tarihlerde yenidoğan yoğun bakım ünitesine başvuran ve araştırma grubu seçim kriterlerini taşıyan 89 yenidoğan oluşturmuştur. Veriler `Yenidoğan Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Fizyolojik Parametre Takip Çizelgesi`, `Yenidoğan Konfor Davranış Ölçeği`, `LATCH Emzirme Tanılama Formu` ile toplanmıştır. Çalışmada deney grubundaki yenidoğanlara (n=44) cenin pozisyonu verilerek yenidoğanın konforu ve emme başarısı değerlendirilmiştir. Kontrol grubundaki yenidoğanlara (n=45) ünitenin rutin uygulaması yapılmıştır. Verilerin analizi SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 22 paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın her aşamasında etik ilkeler gözetilmiştir. Bulgular: Araştırmada deney grubundaki preterm yenidoğanların fizyolojik parametreleri kontrol grubundan anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p0.001).Sonuç: Preterm yenidoğanlara verilen cenin pozisyonunun yenidoğanın konforunu artırdığı ve emme başarısını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Destekleyici gelişimsel pozisyonlardan cenin pozisyonunun erken dönemde bebeklere uygulanması önerilir. Anahtar Kelimeler: Cenin, emme başarısı, konfor, preterm, hemşirelik. Effect of Facilitated Tucking Position on the Newborn Comfort and Breastfeeding Success in Preterm InfantsAim: The study was conducted with the aim of evaluating the effect of facilitated tucking position on the newborn comfort and breastfeeding success in preterm infants.Materials and Methods: The study was conducted with randomized controlled experimental research design between 29.11.2018-03.07.2019 in the neonatal intensive care unit of a state hospital in the Province of Erzurum, Turkey. The study population consisted of neonates in the 35-37 gestational week, admitted to the research unit between February 1st, 2019 and April 31st, 2019. The sample of the study consisted of 89 neonates, who admitted to the neonatal intensive care unit at the specified dates and met the research inclusion criteria. Data were collected with `Newborn Introductory Information Form`, `Physiological Parameter Follow-Up Chart`, `Newborn Comfort Behavior Scale`, `LATCH Breastfeeding Assessment Tool`. In the study, newborns in the experimental group (n=44) were put into the facilitated tucking and the comfort and breastfeeding success of the newborns were evaluated. The routine application of the unit was applied to the newborns in the control group (n=45). Data analysis was performed with SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 22 software package. Ethical principles were adhered at all stages of the study.Results: The physiological parameters of the preterm neonates in the experimental group were significantly lower than the control group (p0.001).Conclusion: The facilitated tucking position given to preterm neonates was found to increase the comfort of neonates and positively affect the breastfeeding success. Among the supportive developmental positions, application of the facilitated tucking position is recommended in infants in the early period.Keywords: Absorption success, comfort, facilitated tucking position, preterm, nursing. 78

Bu araştırma yenidoğan yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyon desteği alan pretermlere kan gazı alımı sırasında verilen terapötik pozisyonun fizyolojik parametreler ve konfor düzeyine etkisini değerlendirmek amacıyla deneysel olarak gerçekleştirilmiştir.Araştırma Mayıs 2018-Mayıs 2019 YDYBÜ'nde şeçim kriterlerine uygun prematürelerde (prone pozisyon grubu=35, supine pozisyon grubu=35) gerçekleştirilmiştir. Veriler Yenidoğan Konfor Davranış Ölçeği ve Girişim İzlem Formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırma gruplarına işlem öncesi bir gruba prone diğer gruba supine pozisyonu verilip topuktan kan gazı alım işlemi gerçekleştirilmiştir. İşlemden 5 dk. önce, işlem sırasında ve işlem bittikten 5 dk. sonrada fizyolojik parametreleri ve konfor düzeyi değerlendirilip kaydedilmiştir. Veriler SPSS 21.0 programında uygun istatistiksel yöntemlerle değerlendirilmiştir. Araştırmada topukta kan gazı alma işlemi sırasında supine ve prone pozisyon verilen preterm gruplar; cinsiyet, tanı, konjenital anomali, genetik hastalık varlığı, beslenme şekli, ventilasyon tipi, anne yaşı, gebelik sayısı, gestasyon haftası, düzeltilmiş gestasyon haftası, doğum ve şimdiki kilosu, boyu, baş çevresi açısından homojen dağılmaktadır (p>0,05). Kan gazı alma işlemi süresince prone ve supine pozisyon uygulanan prematüre bebeklerin; işlem öncesi ve sırasında kalp tepe atımları (KTA) oksijen saturasyonları, solunumları, vücut ısıları ve konfor puan ortalamaları arasında fark olmayıp grupların fizyolojik parametreler ve konfor puanlarının homojen dağıldığı belirlenmiştir (p>0,05). İşlemden 5 dakika sonra ise; grupların KTA, saturasyon, vücut ısıları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız bulunmuştur (p>0,05). Bununla birlikte prone pozisyonu verilen pretermlerin işlemden 5 dakika sonra solunum sayısının ve konfor puan ortalamasının supine pozisyon verilen pretermlere göre daha düşük olduğu belirlenmiş olup, gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p0.05). Before and during the operation, there was no difference between cardiac apex beat, saturation, respiration, body temperature and comfort scores averages of premature infants who were given prone and supine position during blood gases intake. It is determined that physiological parameters and the comfort levels of groups were homogeneously distributed. The difference between the cardiac apex beat, saturation and body temperature was found to be statistically insignificant 5 minutes after the operation (p>0.05). However, 5 minutes after the operation, it is determined that respiratory rate and comfort scores averages of given prone position preterms were lower than given supine position preterms. Difference between the groups was found to be statistically significant (p

Amaç: Çalışma preterm doğan bebeklerde oral stimulasyon ve emzirme destek sisteminin tam anne memesine geçme süresi ve emme başarıları üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, longitudinal, randomize kontrollü deneysel tasarımda gerçekleştirilmiştir. Örneklemini 70 (35 deney-35 kontrol) preterm bebek oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, `Preterm Bebeği Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Bebek İzleme Formu` ve `LATCH Emzirme ve Tanılama Formu` kullanılmıştır. Bulgular: Deney ve kontrol gruplarında tanımlayıcı değişkenler açısından anlamlı fark olmadığı saptanmıştır (p>0,05). Deney ve kontrol grupları arasında oral beslenmeye geçiş süresi, geçiş ağırlığı, tam anne memesine geçiş süresi, taburculuk yaşı, süresi ve ağırlığı, LACTH puan ortalamaları, taburculuk sonrası birinci ayda emmeye devam etme ve vücut ağırlık ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (p0,05). Vital bulgularda grup etkisinden bağımsız olarak zamana göre anlamlı farklılık saptanmıştır (p0.05). Significant difference was found between two groups according to time to transition to oral feeding, transition weight, time to full maternal breast, discharge age, duration and weight, LATCH mean scores, continue to suck in the first month after discharge, and body weight averages (p0.05). Regardless of the effect of the group, there was a significant difference in the vital signs according to time (p

Araştırma, emzirmenin prematüre bebeklerin ve annelerinin konfor düzeyine etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemine 01 Şubat – 30 Haziran 2018 tarihleri arasında 34 hafta ve 37/6 hafta arasında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Uygulama ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde yatan prematüre bebekler içinden araştırmaya, araştırmanın amacı açıklandıktan sonra çalışmaya katılmaya yazılı olarak olur veren 100 anne ve bebeği katılmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen ''Anneleri Tanıtıcı Bilgi Formu, Prematüre Bebeği Tanıtıcı Bilgi Formu, Doğum Sonu Konfor Ölçeği (DSKÖ), Prematüre Bebek Konfor Ölçeği (PBKÖ), Emzirme Gözlem Formu (EGF)'' kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde parametrik test sayımları yerine getirildiğinde Kolmogorow- Simirnov, tekrarlı ölçümlerde Varyans analizi, önemlilik kararı verildiğinde farklılık yapan grupları bulabilmek için Tukey ve Bonferroni testi, parametrik test varsayımları yerine getirilemediğinde ölçümle elde edilmiş bir değişken yönünden bağımsız iki grup karşılaştırılırken Mann Whitney-U testi, ikiden fazla grup karşılaştırılırken Kruskall- Wallis testi, aynı bireylerden değişik zamanlarda elde edilmiş ikiden fazla ölçüm değeri karşılaştırılırken Friedman testi, önemlilik kararı verildiğinde farklılık yapan ölçüm ya da ölçüm gruplarını bulmak için Wilcoxo testi, değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek için korelasyon analizi uygulanmıştır. Veriler tablolarda aritmetik ortalama, standart sapma, ortanca, minimum değer, maximuma değer, birey sayısı ve yüzdesi şeklinde belirtilerek, yanılma düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. DSKÖ'e göre emzirme öncesi ile emzirme sırası, emzirme öncesi ile emzirme sonrası arasındaki farklılık önemli bulunurken (p0.05). Değişik zamanlardaki PBKÖ puanları karşılaştırıldığında emzirme öncesi ile emzirme esnası, emzirme öncesi ile emzirme sonrası ve emzirme esnası ile emzirme sonrası puanlar arasındaki farklılık önemli bulunmuştur (p0,05). When the PICS scores at different times were compared, the differences between pre-breastfeeding and breastfeeding duration, pre-breastfeeding and post-breastfeeding, breastfeeding duration and post-breastfeeding was significant (p

Yüksek Lisans Tezi, Araştırmanın evrenini Konya il merkezinde bulunan bir hastanenin YYBÜ'de tedavi ve bakım alan, gebelik yaşları ≥28 ve ≤ 37 hafta olan bebekler oluşturdu. Araştırmanın örneklemi 'olayın ortalaması incelenecek ise örnekleme alınacak sayının hesaplanması için' evreni bilinmeyen örneklem hesaplama formülü ile hesaplandı ve örnekleme 128 bebek alındı. Örneklem sayısının yeterliliği güç analizi ile desteklendi. Araştırmanın verileri; bebeğe ait özellikleri belirlemek amacıyla "Tanımlayıcı Bilgi Formu", "Prematüre Bebek Konfor Ölçeği" (PBKÖ), "Toplu Bakım Uygulama Kontrol Listesi" ile Kasım 2017-Şubat 2018 tarihleri arasında toplandı. Araştırmanın bağımlı değişkenini araştırmada kullanılan prematüre bebek konfor ölçeğinden alınan konfor puanı, bağımsız değişkenini bebeğe ait tanımlayıcı bilgiler ve toplu bakım uygulama kontrol listesinde yer alan bakımlar oluşturdu. Veriler sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma, tekrarlı ve bağımsız ölçümlerde varyans analizi ve Friedman testi, bağımsız gruplarda t testi, Kruskal Wallis testi ile analiz edildi. Önemlilik düzeyi p.05). Prone pozisyonu verilen bebeklerin konfor düzeyi üç ölçümde de anlamlı şekilde yüksek bulundu (p, This is a descriptive study that was carried out to determine the comfort levels of premature infants that receive mass care hospitalized at the Newborn Intensive Care Unit before care, right after care and one hour after care. The population of the study consisted of the infants with gestational ages of ≥28 and ≤ 37 weeks that received treatment and care at an NICU of a hospital that is located in the city center of Konya. For calculating the number of subjects to be included in the sample for examining the average status of the phenomenon, the sample size was calculated by a formula for an unknown population, and 128 infants were included. The sufficiency of the sample size was confirmed by power analysis. The data were collected between November 2017 and February 2018 by using a "Descriptive Information form", the "Premature Infant Comfort Scale" (PICS) and the "Mass Care Implementation Checklist". The dependent variable of the study was the comfort score obtained from PICS, while the independent variables consisted of the descriptive information about the infant and the care practices found in the checklist. The data were analyzed by frequencies, percentages, means and standard deviations, repeated- and independent-measures analysis of variance and Friedman test, independent-samples t-test and Kruskal Wallis test. Level of significance was accepted as p.05). The comfort levels of the infants that were put in a prone position were significantly higher in all three measurements (p

Giriş ve amaç: Prematürite günümüzde yenidoğan dönemiyle ilişkili mortalite ve morbiditelerin önemli nedenini oluşturmaktadır. Günümüze kadar premetüre bebeklerde kısa ve uzun dönem morbiditeleri öngörmede çeşitli belirteçler araştırılmıştır, ancak bunların çoğunun klinik pratikte kullanımı zordur ya da öngörü değeri çok düşüktür. Çalışmamızın amacı 32. gestasyonel haftadan küçük prematüre bebeklerde kord kanında ve erken postnatal dönemde bakılan ayrıntılı tam kan sayımı parametrelerinin bu bebeklerin izleminde gelişen prematüriteyle ilişkili morbiditeler ve mortalite üzerindeki öngörü değerini ortaya koymaktır.Yöntem: Retrospektif tanımlayıcı kesitsel olarak planlanan çalışmaya 1 Ocak 2015 – 31 Aralık 2018 tarihleri arasında 32. gestasyonel haftanın altında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesinde doğan ve yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatarak tedavi gören 162 bebek dahil edilmiştir. Bebeklere ait maternal ve perinatal özelliklere, yoğun bakım sürecindeki morbidite ve mortalite verilerine hasta dosyaları ve hastanenin elektronik bilgi sisteminden ulaşılmıştır. Prematüriteyle ilişkili morbiditeler olarak respiratuar distres sendromu (RDS), patent duktus arteriyozus (PDA), intraventriküler kanama (IVH), erken ve geç neonatal sepsis, nekrotizan enterokolit (NEK), periventriküler lökomalazi (PVL), bronkopulmoner displazi (BPD), prematüre retinopatisi (ROP) değerlendirmeye alınmıştır. Kan sayımında değerlendirilen paramatreler [beyaz küre sayısı (BK), mutlak nötrofil sayısı (ANS), mutlak lenfosit sayısı (ALS), monosit sayısı (MONO), eozinofil sayısı (EOZ), bazofil sayısı (BAZO), kırmızı küre sayısı (KKS), hemoglobin (HGB), hematokrit (HKT), ortalama eritrosit hacmi (OEH), ortalama eritrosit hemoglobini (OEHB), ortalama eritrosit hemoglobin konsantrasyonu (OEHBK), kırmızı küre dağılım genişliği (KKDG), trombosit sayısı (TS), ortalama trombosit hacmi (OTH), plateletkrit (PKT)] kord kanı ve postnatal 1. haftada çalışılan tüm kan sayımları için ayrı ayrı kaydedilmiş, postmenstrual 30-36. haftaki tüm kan sayımları her hafta için ayrı olarak kaydedilmiştir. Sonuçların etkilenmemesi için postnatal ilk haftada transfüzyon yapılan bebeklerde transfüzyon öncesine kadar olan hemogram parametreleri değerlendirilmiştir. Perinatal risk faktörleri ve kan sayımı parametreleri ile mobiditeler ve mortalite arasındaki ilişki tek yönlü analizlerle değerlendirilmiş, istatistiksel anlamlı bulunan parametrelerin tanısal değeri ROC analiziyle incelenmiştir. ROC analizinde eğri altında kalan alanı %70'den fazla olan parametreler için kestirim değerleri belirlenmiştir ayrıca bu paramatreler ve her bir morbidite ve mortalite için data mining (veri madenciliği) yöntemleri kullanılarak çok yönlü analizlerle değerlendirilmiştir.Bulgular: Hastaların ortanca gestasyonel haftaları 28,6 (min-max: 22,1-31,9) ortama doğum ağırlıkları 1130 gram (min-max: 400-2018) olup gestasyon haftası ve doğum ağırlığı azaldıkça morbidite ve mortalite riskinde anlamlı artış saptanmıştır. Mortaliteyi ve morbiditeleri etkileyen en önemli risk faktörleri doğum ağırlığı, gebelik haftası, korioamnionit, invazif mekanik ventilasyon süresi, ektra uterin büyüme geriliği ve izlem süresince yapılan kan transfüzyon sayısıdır. Kan sayımı parametreleri morbiditelerle karşılaştırıldığında çalışılan pek çok paramatrenin çeşitli morbiditelerle ilişkisi gösterilse de çok azında ROC analizinde tanısal anlamlı değerlere ulaşmıştır. Öngörü düzeyi en yüksek paramatrelerin özellikle 3. gün kan sayımındaki eritrosit sayısı ve indeksleriyle ilgili olduğu gözlenmiştir. Postnatal 3. gün bakılan kırmızı küre sayısının (KKS) 4 milyon/mm3 altında olması veya hematokritin (HKT) %40'ın altında saptanmasının ROP ve BPD riskini arttırırken ortalama eritrosit hemoglobin konsantrasyonunun (OEHB) 33,5 gr/dl' nin üzerinde olması da artmış ROP riski ile ilişkilendirilmiştir. Hastaların tedavi sürecinde aldığı eritrosit replasman sayısının 4'ün üzerinde olması ROP, BPD ve mortalite açısından anlamlı risk faktörü olarak saptanmıştır. Data mining yöntemleri kullanarak çok yönlü analizlerle değerlendirildiğinde gestasyonel yaş, doğum ağırlığı, koryoamniyonit, ekstrauterin gelişme geriliği, invazif mekanik ventilasyon süresi, eritrosit transfüzyon sayısı ve anlamlı çıkan kan sayım parametreleriyle PVL, BPD, ROP ve mortalite için duyarlılığı ve pozitif prediktif değeri %85'in üzerinde olan çeşitli modeller geliştirilmiştir.Sonuç: Gestasyon haftası, doğum ağırlığı ve bilinen perinatal ve postnatal risk faktörlerinin yanısıra; erken neonatal dönemde özellikle eritrosit sayısı ve indeksleriyle ilgili parametrelerin prematüre komplikasyonlarını öngörmede anlamlı olduğu saptanmıştır. Bu bulgular klinik pratikte hemogram parametrelerini değerlendirirken farklı bir bakış açısı sağlayacağı gibi daha kapsamlı prospektif çalışmalarla desteklenmesi durumunda öngörü düzeyi yüksek risk skorlama sistemleri geliştirebilir. Background: Prematurity is an important cause of mortality and morbidity associated with neonatal period. Until today, various markers have been investigated for predicting short and long-term morbidities in preterm infants, however, most of them are difficult to use in clinical practice or the predictive values are very low. The aim of this study is to determine the predictive value of detailed complete blood count parameters in cord blood and early postnatal period for prematurity related morbidities and mortality in premature infants under 32 th gestational weeks.Method: A retrospective descriptive cross-sectional study included 162 infants born before 32nd gestational week in the Dokuz Eylül University Hospital and hospitalized in the neonatal intensive care unit between the dates of January 1, 2015 and December 31, 2018. The maternal and perinatal characteristics of the infants and the morbidity and mortality data in the intensive care process were obtained from the patient files and the electronic information system of the hospital. Respiratory distress syndrome (RDS), patent ductus arteriosus (PDA), intraventricular hemorrhage (IVH), early or late onset neonatal sepsis, necrotizan enterocolitis (NEC), periventricular leukomalasia (PVL), brochopulmonary dysplasia (BPD), retinopathy of prematurity (ROP) were evaluated for prematurity related morbidities. The parameters used in complete blood count (CBC) [(white blood cell count (WBC), absolute neutrophil count (ANC), absolyte lymphocyte count (ALS), monocyte count (MONO), eosinophil count (EOS), basophil count (BAZO), red blood cells count RBC, hemoglobin (HGB), hematocrit (HCT), mean corpuscular volume (MCV), mean corpuscular hemoglobin (MCH), mean corpuscular hemoglobin concentration (MCHC), red blood cell distribution width (RDW), platelet count (PLT), mean platelet volume (MPV), plateletcrit (PCT)] were recorded separately for all blood counts of cord blood and first postnatal week, postmenstrual CBC values in 30-36th weeks were recorded separately for each week. CBC parameters of infants who were transfused in the postnatal first week before transfusion were evaluated in order not to affect the results. The relationship between perinatal risk factors and CBC parameters and morbidity and mortality was evaluated with univariate analysis, than the diagnostic value of the parameters which were found statistically significant was investigated by ROC analysis. In the ROC analysis, the predictive values were determined for the parameters with more than 70% of the area under the curve, and these parameters were evaluated by data mining methods for each morbidity and mortality.Results: Median gestational week and birth weight of infants were 28,6 weeks (min-max: 22,1-31,9) and 1130 grams (min-max: 400-2018) respectively. As the gestational week and birth weight decreased, there was a significant increase in morbidity and mortality risk. The most important risk factors affecting mortality and morbidity were related with birth weight, gestational week and chorioamnionitis, duration of invasive mechanical ventilation, extrauterin growth retardation and the number of blood transfusion. Although many CBC parameters were related with certain morbidities in the univariate analysis, a small proportion had reached significant values by ROC analysis. The highest predictive parameters were related to the erythrocyte mass and index of erythrocytes when evaluated in the third day blood count. Red blood cells count (RBC) less than 4 million / mm3 or hematocrit (HCT) below 40% increased the risk of ROP and BPD. Mean corpuscular hemoglobin concentration (MCHC) over 33,5 gr/dl was also associated with increased risk of ROP. In adition, total number of erythrocyte replacement more than 4 times during the treatment process was found to be a significant risk factor for ROP, BPD and mortality. Finally, new models to predict PVL, BPD, ROP and mortality including gestational age, birth weight, type of delivery, chorioamnionitis, extrauterine growth retardation, duration of invasive mechanical ventilation, number of erythrocyte replacement and CBC parameters (HCT, RBC, MCHC) had revealed sufficient sensitiviy and positive predictive values (>85% ) by data mining methodsConclusion: The present study suggests that, in addition to gestation week, birth weight and other well known risk factors, certain paramaters in CBC, related with erythrocyte mass and index predicts the premature complications. These findings may provide a different point of view in evaluating hemogram parameters in clinical practice. If these results can be supported by more comprehensive prospective studies, advanced scoring sytems may be developed. 95

İntrauterin hayattan ekstrauterin hayata geçişte en önemli değişiklik, plasental gaz değişiminden akciğer solunumuna geçiştir. Bu süreçte pulmoner adaptasyon mekanizmalarının bozulması ile yenidoğanlarda solunum sıkıntısı gelişebilmektedir. Yenidoğan döneminde en sık görülen solunum sıkıntısı nedeni yenidoğanın geçici takipnesi (YGT)'dir. Yenidoğanın geçici takipnesi, fetal akciğer sıvısının yetersiz ve/veya gecikmiş geri emilimine bağlı olarak gelişen akciğer ödemi ile karakterize klinik bir durumdur. Sıklıkla term ya da geç preterm yenidoğanlarda görülmektedir. Elektif sezaryen (C/S), preterm doğum, erkek cinsiyet, çoğul gebelik, diyabetik anne bebeği olma ve makrozomi YGT gelişiminde önemli risk faktörlerindendir. Fetal akciğer sıvısının geri emilim mekanizmaları tam olarak açıklanamamakla birlikte özellikle distal hava yollarındaki sıvı; başta epitelyal Na+ kanalı (ENaC) olmak üzere, Na+-K+-ATPaz ve aquaporinler (AQP) gibi çeşitli kanallar ile temizlenmektedir. Akciğer epitel hücrelerinde sodyum (Na+)'un ve beraberinde suyun aktif olarak geri emilmesinin, fetal akciğer sıvısının temizlenmesinde esas mekanizma olduğu düşünülmektedir. Doğuma yakın ve doğum esnasında meydana gelen endokrinolojik değişiklikler fetusun dış ortama hazırlanmasında önemlidir. Epinefrin, oksijen (O2), glukokortikoid ve tiroid hormonları akciğer sıvısının temizlenmesini sağlayan Na+ pompa aktivitesini uyararak, Na+ ve beraberinde suyun geri emilimini artırmaktadır. Term ve geç pretermlerde YGT gelişimi iyi bilindiği halde doğumdaki stres hormon seviyelerinin YGT gelişimine katkı sağlayıp sağlamadığı net gösterilememiştir. Çalışmamızda; 340/7-426/7 gestasyonel haftada doğup; YGT tanısıyla yenidoğan yoğun bakım (YDYB) ünitesinde yatan 25'i term ve 20'si geç preterm 45 yenidoğan ile poliklinik kontrolüne gelen 28'i term ve 17'si geç preterm 45 sağlıklı yenidoğan, toplam 90 yenidoğan değerlendirmeye alındı. Olguların doğum şekilleri C/S veya vajinal yolla olarak belirtildi. Yenidoğanın geçici takipnesi tanısı almış term ve geç preterm yenidoğanlar ile kontrol grubunu oluşturan sağlıklı term ve geç preterm yenidoğanlarda kortizol, epinefrin, tiroid stimülan hormon (TSH), serbest tiroksin (sT4), serbest triiyodotironin (sT3) hormon düzeyleri ölçüldü. Çalışma sonucunda, YGT tanılı yenidoğanlarda C/S yolla doğum oranı anlamlı olarak yüksek saptanırken; özellikle elektif C/S yolla doğum, YGT gelişimi için risk faktörü olarak saptandı. Yenidoğanın geçici takipnesi tanılı yenidoğanlarda kontrol grubuna göre kortizol, epinefrin, TSH, sT4 ve sT3 düzeyleri daha düşük seviyelerde saptanırken; sadece epinefrin ve TSH düzeylerinde istatiksel olarak anlamlı azalma saptandı. Anahtar Sözcükler: Epitelyal Na+ kanalı (ENaC), yenidoğanın geçici takipnesi, epinefrin, kortizol, tiroid hormonu The most important change during transition from intrauterine life to extrauterine life is initiation of lung respiration instead of placental gas exchange. During this process, respiratory distress may develop in newborns due to impaired pulmonary adaptation mechanisms. The most common respiratory distress in the neonatal period is the transient tachypnea of the newborn (TTN). TTN is a clinical condition characterized by pulmonary edema caused by inadequate and/or delayed reabsorption of fetal lung fluid. It is frequently seen in term or late preterm newborns. Elective cesarean (C/S), preterm delivery, male gender, multiple pregnancy, presence of diabetic mother and macrosomy are important risk factors for TTN. Reabsorption mechanisms of fetal lung fluid have not been thoroughly described. Particularly the liquid in the distal airways; is cleaned with various channels such as Na+-K+-ATPase and aquaporins (AQP), especially epithelial Na+ channel (ENaC). Active reabsorption of sodium (Na+) and accompanying fluid in lung epithelial cells is considered as main mechanism of clearance of fetal lung fluid. Endochrinological changes which occur near birth or during birth are important for preparation of fetus to external life. Epinephrine, oxygen (O2), glucocorticoid and thyroid hormones increase reabsorption of Na+ and fluid by stimulating Na+ pump activity causing clearance of lung fluid. Although TTN development in term and late preterm has been well-known, it has not been clearly demonstrated that whether stress hormone levels during birth contribute TTN development. In our study; a total of 90 newborn including 45 newborn (25 term and 20 late preterm) in newborn intensive care unit (NICU) due to TTN diagnosis and 45 healthy newborn (28 term and 17 late preterm) in polyclinic follow-up, who were all born between 340/7- 426/7th gestational weeks was evaluated. Delivery types of cases were recorded as C/S or vaginal. Hormone levels of cortisole, epinephrine, thyroid stimulating hormone (TSH), free thyroxine (fT4) and free triiodothyronin (fT3) were measured in both term and late preterm newborns with TTN and control group including healthy term and late preterm newborns. According to results of our study, rate of C/S delivery was significantly high in newborns with TTN diagnosis and especially elective C/S type birth was identified as risk factor for TTN development. Cortisole, epinephrine, TSH, fT4 and fT3 levels were lower in newborns with TTN than control group whereas there was only statistically significant decrease in epinephrine and TSH levels. Keywords: Epithelial Na channel (ENaC), transient tachypnea of newborn, epinephrine, cortisole, thyroid hormone. 104

Amaç: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde takip edilen prematüre olguların Uluslararası Çocuk Gelişimi İzleme ve Destekleme Rehberi'nin (GİDR) Türk çocuklarında standardize edilmiş formu ile nörogelişim basamaklarının incelenmesi ve demografik özelliklerinin değerlendirilmesidir.Metot: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Ocak 2015-Aralık 2016 tarihleri arasında takip edilen 37. gestasyon haftası altı doğan prematüre hastalar takip dosyaları ile retrospektif olarak incelendi. Hastalar Hastanemize davet edilerek detaylı nörolojik muayeneleri yapıldı ve nörogelişimsel gelişimleri Uluslararası GİDR ile değerlendirildi. Bütün veriler bilgisayar ortamında SPSS 15.0 (SPSS, Inc., Chicago, Illinois, USA) istatistik programı kullanılarak incelendi. Tüm veriler için öncelikle tanımlayıcı istatistikler uygulandı. GİDR'ye göre kalma üzerine etkili olan klinik ve demografik veriler lojistik regresyon analizi ile değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya 241 prematüre infant dahil edildi. 28-32 hafta arası 24 (%10) (ortalama gebelik haftası 30,35±7,8), 32-37 hafta arası 217 (%90) (ortalama gebelik haftası 34,32±7,8) preterm yenidoğan mevcuttu. Her iki grup arasında GİDR geçme yönünden anlamlı fark saptanmadı. Gebelik haftasının küçük olması, Apgar skorunun 1. ve 5. dakika düşük olması, erkek cinsiyet olmak, sepsis, respiratuar distres sendromu, intrakranial kanama, bronkopulmoner displazi, indirekt hiperbilirubinemi varlığı, venöz kateter kullanımı, sürfaktan kullanımı, nazal CPAP, hood içi ve küvöz içi oksijen kullanımının GİDR'ye göre kalan infantlarda anlamlı olarak daha yüksek olduğunu gözlendi.Sonuç: Preterm yenidoğanlarda nörogelişimin gecikmesinde en çok etkili olan faktörün 6 kat risk artışı ile intrakranial kanama olduğunu; ardından bronkopulmoner displazi (5 kat), sepsis (4 kat) risk artışı yarattığını, respiratuar distres sendromunun (1 kat) risk artışı oluşturduğunu gözlemledik.Anahtar Sözcük: Çocuk Gelişimi İzleme ve Destekleme Rehberi, GİDR, Nörogelişim, Prematür, Yenidoğan. Aim: Investigation of neurodevelopment and demographic findings of premature infants who were followed up in the Intensive Care Unit of Düzce University, Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, by the standardized form of the International Guide for Monitoring Child Development (GMCD) on Turkish children.Methods: Premature patients born under the 37th gestational week followed in The Newborn Intensive Care Unit of Düzce University Medical Faculty Hospital between January 2015 and December 2016 were retrospectively investigated through follow-up files. The patients were invited to Our Hospital for detailed neurological examinations and their neurodevelopmental processes were evaluated by the GMCD. All data were evaluated by using SPSS 15.0 (SPSS, Inc., Chicago, Illinois, USA) statistical program and descriptive statistics were primarily applied for all data. Clinical and demographic data affecting the failing at guide were evaluated by logistic regression analysis.Results: 241 infants were included in this study, There were 24 (10%) (mean gestational age 30.35±7,8) preterm newborns between 28-32 weeks of gestation and 217 (90%) (mean gestational age 34.32±7.8) preterm newborns were present between 32-37 weeks, there was no significant difference between the two groups from the aspect of success at GMCD. We have observed that small gestational age, low APGAR score at 5 minutes, male gender, sepsis, intracranial hemorrhages, bronchopulmonary dysplasia, presence of indirect hyperbilirubinemia, use of venous catheter, respiratory distress syndrome, surfactant therapy, nasal CPAP, usage of oxygen inside incubator and oxygen therapy in hood were significantly higher at infants failed at GMCD. Conclusion: We observed that the most effective factors in delaying neurodevelopment at preterm newborns were intracranial hemorrhage with 6-fold increased risk, followed by bronchopulmonary dysplasia (5-fold), sepsis (4-fold) and respiratory distress syndrome (1 fold).Keywords: GMCD, International Guide for Monitoring Child Development, Neurodevelopment, Newborn, Premature. 83

Bu tezin amacı, preterm bebeklere uygulanan masajın büyüme ve stres belirtilerine etkisini deneysel olarak araştırmaktır. Araştırmanın evrenini, Ocak 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında Medicalpark Batman Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan preterm bebekler, örneklemini ise araştırmaya alınma kriterlerine uyan 60 preterm bebek oluşturmuştur. Veriler, Preterm Bebek Tanıtıcı Özellikler Formu, Preterm Bebek İzlem Formu ve Yenidoğan Stres Ölçeği ile toplanmıştır. Deney grubundaki bebeklere 10 gün süreyle günde 3 kez masaj uygulanırken, kontrol grubundaki bebeklere ünitenin standart hemşirelik bakımı verilmiştir. Deney ve kontrol grubundaki bebeklerin araştırmacı tarafından 1., 5. Ve 10. gün vücut ağırlığı, boy uzunluğu ve baş çevresi ölçümleri yapılmıştır. Masaj uygulanan gruptaki bebeklerin stres durumlarını değerlendirmek amacıyla uygulamanın 1., 5. ve 10. günlerinde masaj uygulamasından 15 dakika öncesi ve sonrasında kamera kayıtları alınmıştır. Kontrol grubundaki bebeklerin de, masaj uygulanan grup ile benzer saatlerde kamera kayıtları alınmıştur. Kamera kayıtları çalışmaya kör iki gözlemci tarafından izlenerek bebeklerin stres düzey değerlendirmeleri yapılmıştır. Verilerin analizinde Sınıf İçi Korelasyon, Frekans, Levene, Karışık Desenli Faktöryel ANOVA, Tekrarlı Ölçümler ANOVA testleri kullanılmıştır. Masaj uygulamasının büyüme ölçümlerine (vücut ağırlığı, boy uzunluğu ve baş çevresi) etkisi incelendiğinde; ölçüm günü ilerledikçe hem masaj hem de kontrol grubunda vücut ağırlığı, boy uzunluğu ve baş çevresi uzunluğunun arttığı görülmektedir. Bu artışın; masaj grubunda, kontrol grubuna göre daha yüksek düzeyde görüldüğü ve iki grup arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlemlenmiştir (p

Amaç: Çok düşük doğum ağırlıklı (ÇDDA) bebeklerde patent duktus arteriyozus (PDA) sık görülen, önemli morbiditeler ve mortalite ile ilişkili bir durumdur. Çalışmamızda 29. haftadan önce doğan prematürelerde PDA sıklığının, ekokardiyografik tarama ve tedavi oranlarının belirlenmesi ve erken ekokardiyografik taramaya eşlik eden tedavinin (≤48 saat) pulmoner kanama (PK), bronkopulmoner displazi (BPD) ve mortalite üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 1.5.2012 – 31.12.2018 tarihleri arasında 29. gebelik haftasından önce hastanemizde doğmuş, doğum ağırlıkları 600-1500 g arasında olup Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YYBÜ) izlenen bebekler alındı. Olgular; ilk 48 saatte ekokardiyografik değerlendirme yapılmış veya klinik değerlendirme ile PDA tanısı koyulup tedavi başlanmış hastalar (Grup 1, n=100) ve 48. saatten sonra ekokardiyografi yapılmış veya klinik değerlendirme ile PDA tanısı koyulup tedavi başlanan hastalar (Grup 2, n=78) şeklinde gruplandı. Bulgular: Yüz kırksekiz (%83,1) prematürede PDA, 132 (%74,1)'sinde hemodinamik anlamlı PDA (HAPDA) saptandı. Gebelik haftası, doğum ağırlığı, PDA risk faktörleri, endotrakeal ve nazal ventilasyon süresi, PK, BPD ve mortalite oranı, ölüm zamanı, hastanede kalış süresi açısından gruplar arasında fark yoktu. Grupların ortalama PDA çapı, Sol atrium: Aorta kökü oranı, ek kardiyak anomali sıklığı benzerdi. HAPDA saptanan 132 (%74,1) bebeğin hepsine medikal tedavi verildi. Medikal tedavide en sık kullanılan ilaç parasetamoldü (%86). Persistan PDA ve tedaviye yanıt oranları her iki grupta benzerdi. Tekrarlayan medikal tedavi kürlerine yanıtsız üç (%2,3) hastada cerrahi uygulandı. Sonuç: Prematürelerde HAPDA için en uygun tedavi zamanlaması tüm dünyada tartışmalıdır. Çalışmamızda 29. gebelik haftasından önce doğan prematüre bebeklerde HAPDA'nın erken (≤48 saat) tarama ve tedavisinin geç tarama ve tedaviyle karşılaştırıldığında PK, BPD gibi neonatal morbiditeler ve mortalite açısından üstünlüğü gösterilememiştir. Aim: Patent ductus arteriosus (PDA) is a common condition with significant morbidities and mortality in very low birth weight infants. The aim of this study was to determine the incidence of PDA, echocardiographic screening and treatment rates in infants born before 29 weeks of gestation and evaluate the effect of treatment accompanying early echocardiographic screening (≤48 hours) on pulmonary hemorrhage (PH), bronchopulmonary dysplasia (BPD) and mortality.Material and Method: Babies born before 29 weeks of gestation in our hospital and hospitalized in neonatal intensive care unit between 1 May 2012- 31 December 2018 with birth weight between 600-1500 g were included in the study. The cases were divided into two groups: Babies who underwent echocardiographic screening or diagnosed as PDA by clinical evaluation and received treatment within the first 48 hours of life constituted Group 1 (n=100), whereas babies who underwent echocardiographic screening or diagnosed as PDA by clinical evaluation and received treatment after 48 hours of life constituted Group 2 (n=78).Results: In the study group, PDA was detected in 148 (83.1%) patients and hemodynamically significant PDA (hsPDA) was detected in 132 (74.1%). Gestational age, birth weight, PDA risk factors, duration of endotracheal and nasal ventilation, PH, BPD and mortality rates, time of death, duration of hospital stay were similar between groups. Echocardiographic examination was performed in 155 (87%) patients and it was more frequent in Group 2 (82% vs 93.5%, p=0,039). PDA diameter, left atrium: aortic root ratio and the incidence of additional cardiac anomalities were also similar between two groups. Medical treatment for hsPDA was given to 132 (74.1%) patients and surgical treatment was required in three (2.3%) who were unresponsive to recurrent medical cures. Paracetamol was the most commonly used drug for the treatment of hsPDA (86%).Conclusion: The debate on the optimum timing of treatment hsPDA for preterm babies still continue. In the present study, early echocardiographic screening and treatment (

AMAÇ: Dünya sağlık örgütünün normal doğum tanımlaması `kendiliğinden başlar, doğum eylemi başlangıcında düşük risklidir ve süreç boyunca bu şekilde devam eder. Bebek gebeliğin tamamlanmış 37 ve 42 haftası arasına baş gelişte spontan olarak doğar. Doğum sonrası bebek ve anne iyi durumdadırlar.` şeklindedir. Normal doğum uterusta giden değişikliklere karşılık gelecek şekilde 4 evreye bölünür: 1) başlangıç, 2) hazırlık, 3) ilerleme, 4) iyileşme. Birinci evrede uterin sessizlik ve servikal yumuşama olmaktadır. Servikal yumuşama, artmış damarlanma, stromal ve glandüler hipertrofi ve hiperplazi gibi ekstrasellüler matrikste bileşimsel veya yapısal değişimlerin sonucu olarak gelişmektedir. İkinci evrede uterusta doğum kontraksiyonlarına hazırlanmak için CAPs (`contractions assosiated proteins`) , oksitosin reseptörü, prostaglandin F reseptörü ve konneksin 43 proteinlerinin sentezi artar ve servikste bağ doku değişikliklerini kapsayan servikal olgunlaşma gerçekleşir. Üçüncü evrede aktif doğum eylemi gerçekleşmektedir. Bu evre servikal açılma ve silinmeye neden olan uterin kontrakiyonlarla başlar ve plasentanın ayrılması ile sonlanır. Dördüncü evrede uterus gebelikten önceki durumuna dönmektedir.Miyometrial kontraksiyon aktin ve miyozin proteinleri arasındakı etkileşimler sonucu oluşmaktadır. Bu etkileşimler miyozin hafif-zincir kinaz enziminin aktifleştirilmesi sonucu gerçekleşir. Enzim aktivasyonu sitokinler, hormonlar ve gerilme gibi birçok faktörler tarafından olmaktadır. Servikal açılma ve doğum eylemi sırasında İL-1β, İL-6, İL-8 ve TNF-α konsantrasyonları artar. Bu enflamatuar süreç hücre içi kalsiyum konsantrasyonunu ve kalsiyum-bağlayıcı düzenleyici bir protein olan kalmoduline kalsiyumun bağlanmasını arttırır. Kalsiyum-kalmodulin kompleksi miyozin hafif-zincir kinaz enzimine bağlanır ve onu aktive eder.Bizim bu çalışmadaki amacımız enflamasyon sürecinin doğum eylemindeki rolünü araştırmaktı. Bu çalışmada Aktivatör Protein-1 (AP-1) transkripsiyon faktörü ailesi üyelerinin enflamasyon sürecinin belirlenmesindeki rolleri araştırıldı. Yapılan hayvan çalışmalarında AP-1 protein ailesi üyelerinin doğum sürecinde enflamasyon yolağında rollerinin olduğu gösterilmiştir. AP-1 (Aktivatör Protein-1 ) ailesi üyesi olan proteinler Jun (c-Jun, JunB, JunD), Fos (c-Fos, FRA1, FRA2, FosB, FosB2 ) homodimerler (Jun) veya heterodimerler (Fos ve Jun) oluştururlar ve AP-1 bölgeleri ile (TGAG/CTCA) DNA'ya bağlanarak farklı şekillerde transaktivasyon ve transrepressyon yaparlar. Bu çalışmada doğum eyleminde olan ve olmayan gebe kadınların miyometrium ve serum örneklerinde c-Jun, c-Fos ve FRA2 proteinlerinin gen ekspresyonlarındakı farkı araştırıldı.GEREÇ VE YÖNTEM: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum kliniğinde doğum servisine yatırılan 20 gebe çalışmaya dahil edildi. Bunlardan 10'u kontrol grubunda ve diğer 10'u çalışma grubundaydı. Çalışmaya alınma kriterleri: 18-35 yaş aralığında, bilinen kronik hastalığı olmayan, sürekli kullandığı bir ilaç bulunmayan, aktif su gelişi olmayan, polihidramniyozis veya plasenta previa gibi patolojik gebelik bulguları olmayan, sigara ve alkol kullanmayan ≥37 hafta gebelerdi. Çalışmaya alınan tüm gebelerde sezaryen öncesi NST (non-stress test) bağlandı. Kontraksiyon saptanan gebeler vajinal tuşe edildi. Çalışma grubunda olan gebelerde NST'de 20 dakikada ≥ 4 veya 60 dakikada ≥ 8 kontraksiyon veya vajinal tuşede ≥ 3 cm servikal açıklık vardı. Kontrol grubundakı gebelerde NST'de kontraksiyon yoktu ve elektif nedenlerle sezaryen yapılmıştı. Sezaryen sırasında alınan miyometrium ve serum örneklerinde c-Jun, c-Fos, ve FRA2 proteinlerinin gen ekspresyonları araştırıldı. Sonuçların istatistiksel analizi SPSS Version20 programında yapıldı.BULGULAR: Grublar arası değişkenlerin normal dağılım eğilimleri belirlendikten sonra her iki grupta doku ve serum örneklerindeki c-Jun, c-Fos ve FRA2 genlerinin anlatım seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p˃0.05). Rölatif karşılaştırma sonucunda doğum eyleminde olan grupta doku ve serum örneklerinde c-Jun, c-Fos ve FRA2 genlerinin anlatımında artış saptandı.SONUÇ: Doğum eyleminde olan gebelerde c-Jun, c-Fos ve FRA2 genlerinin anlatımı seviyelerinde doku ve serum örneklerinde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı fark olmamaktadır, ancak bu genlerin anlatım seviyeleri doğum eyleminde olan grupta artmaktadır.Anahtar kelimeler: Erken doğum, AP-1, prematürite AIM: The World Health Organization defines normal birth as `spontaneous in onset, low-risk at the start of labor and remaining so throughout labor and delivery. The infant is born spontaneously in the vertex position between 37 and 42 completed weeks of pregnancy. After birth, mother and infant are in good condition`. Labor is divided 4 stages, which corresponds with uterine changes: 1) beginning, 2) preparation, 3) progression, 4) healing. Uterine quiescence and cervical softening occur in the first stage. Cervical softening occurs in consequence of compositional or structural changes in the extracellular matrix, like increased vascularization, stromal and glanduler hypertrophy and hyperplasia. In the second stage, in the uterus the synthesis of CAPs (contractions assosiated proteins), oxytocin receptor, postaglandin F receptor and connexin 43 proteins is increased to prepare for labor contractions and in the cervix occurs cervical maturation, which includes changes in the connective tissue. In the third stage occurs active labor process. This stage begins with the uterine contractions, which cause cervical opening and effacement, and ends with the placental separation. In the fourth stage uterus returns to its pre-pregnancy state.Myometrial contractions occur in the result of interactions between actin and myosin proteins. This interactions occur in result of myosin light chain kinase enzyme activation. Enzyme activation occur by a lot of factors, such as cytokines, hormones and stretching. İL-1β, İL-6, İL-8 and TNF-α concentrations increase during cervical opening and labor. This inflammatory process increases intracellular calcium concentrations and calcium binding to calmodulin, which is the calcium-binding protein. Calcium-calmodulin complex bind to myosin light chain kinase enzyme and activate it.In this study our aim was to investigate the role of the inflammation in the birth. In this study the role of the members of Activator Protein-1 (AP-1) transcription factor's family was investigated in the determining of the inflammation. İn the animal studies it has been shown that AP-1 protein family members have a role in the preterm labor via inflammation pathway. Jun (c-Jun, JunB, JunD) and Fos (c-Fos, FRA-1, FRA-2, FosB, FosB2 ) proteins, which are the members of the AP-1 family, form homodimers ( Jun) and heterodimers (Jun and Fos) and do different transactivation or transrepression by binding to the DNA via AP-1 regions (TGAG/CTCA). İn this study the difference between c-Jun, c-Fos and FRA2 gene expressions in the myometrium and peripheral blood samples in the pregnant women who are in the labor and who are not in the labor was investigated.MATERIAL AND METHODS: In Cerrahpasha Medical Faculty, Department of Obstetrics, Istanbul University, 20 pregnant women, who were hospitalized to the pregnant patient floor, were included to the study. 10 of them were in the control group and the other 10 women were in the working group. Study including criterias : ≥37 weeks of the pregnant women, between 18-35 ages who were not smoking or alcohol using, hadn't any chronic disease, hadn't any drug for continuous use, hadn't preterm rupture of fetal membranes, hadn't any pregnancy pathology such as polyhydramnios or plasenta previa. NST (non-stress test) was performed for all pregnant women, who were included to the study. Cervical examination was performed for women who had contractions in the non-stress test. In the pregnant women who were in the working group there were ≥ 4 contractions in the 20 minutes, or ≥ 8 contractions in the 60 minutes in the non-stress test or ≥ 3 cervical opening in the cervical examination. In the pregnant women, who were in the control group, there wasn't any contraction in the non-stress test and elective caesarean section was performed. The gene expressions of c-Jun, c-Fos, and FRA2 proteins were investigated in the serum and myometrium samples, which were taken during caesarean section. Statistical analyze of the results was performed in the SPSS Version20 programme.RESULTS: After providing normal distribution tendency in comparison between the groups, there was not significantly difference between the levels of c-Jun, c-Fos and FRA2 gene expressions in the tissue and serum samples in both groups (p˃0.05). As a result of relative comparison in the group, which was in labor, the level of c-Jun, c-Fos and FRA2 gene expressions were increased.CONCLUSION: İn comparison with control group, among pregnant women, who are in the labor, there is not significant statistically difference between the levels of c-Jun, c-Fos and FRA2 gene expressions in the tissue and serum samples, but the expression levels of these genes increases in the labor group.Key words: Preterm labor, AP-1, prematurity 61

Tüm dünyada her yıl yaklaşık 15 milyon bebek erken doğmaktadır. Prematüre bebekler sağlık sorunları ortadan kalkıncaya kadar Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde (YYBÜ) tedavi görmektedir. Yoğun bakım ortamı bebeklerin aşırı ışık ve gürültü gibi uyaranlar ile karşılaşmasına ve stres yaşamasına neden olmaktadır. Bu stres yenidoğanda gelişimsel ve nörolojik sorunlara yol açabilmektedir.Araştırma, YYBÜ'de, yüksek/düşük ışık ve ses ortamında prematüre bebeklerin stres düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın evrenini Meram Tıp Fakültesi Hastanesi YYBÜ'de yatan ve 28-37 gestasyonel hafta arasında olan prematüre bebekler oluşturdu. Araştırmanın örneklemini 67 bebekten oluştu. Veri toplama aracı olarak `Bebek Bilgi Formu` ve `Yenidoğan Stres Ölçeği` kullanıldı. Araştırma sonucunda, prematüre yenidoğanların %50.7'sinin erkek, %62.7'sinin 33-37 gestasyonel hafta arasında olduğu bulundu. Yoğun bakım ünitesinde yatan prematüre bebeklerin yüksek ışık-ses seviyesindeki ortamda stres puan ortalamasının (4.48±2.52) düşük ışık-ses seviyesindekine (1.03±1.95) göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu belirlendi. Yüksek ışık-ses düzeyinde 3. basamakta yatan prematüre bebeklerin stres ölçeği puan ortalamasının 2. basamakta yatanlara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı. Yüksek ve düşük ışık-ses düzeyinde prematüre bebeklerin vücut ısısı, nabız sayısı ve SPO2 değerlerinin ortalaması arasında anlamlı düzeyde fark bulunmadığı ancak yüksek ışık-ses düzeyinde solunum sayısı ortalamasının düşük ışık-ses düzeyine göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulundu. Yüksek ışık-ses düzeyinde ebeveyni bakıma katılmayan prematüre bebeklerin stres ölçeği puan ortalamasının ebeveyni bakıma katılanlara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı. Yüksek ışık-ses düzeyinde gestasyonel yaşı 28-32 hafta arasında olan prematüre bebeklerin stres ölçeği puan ortalamasının gestasyonel yaşı 32 haftalıktan büyük olanlara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulundu.Sonuç olarak; yenidoğan yoğun bakım ünitesindeki prematüre yenidoğanların yüksek ışık ve ses ortamındaki stres puan ortalamalarının yüksek olduğu saptandı ve ortam ışık ve ses düzeyinin azaltılmasına yönelik önlemlerin alınması önerildi. About 15 million babies are prematurely born each year worldwide. Premature babies are being treated in neonatal intensive care units (NICUs) until the health problems disappear. The intensive care environment causes infants to experience stimuli and excessive stress. This stress can lead to developmental and neurological problems in the newborn.The research was carried out to determine the stress levels of premature babies in high / low light and sound environment in NICU. The universe of the study consisted premature infants who were between 28-37 gestational weeks and were hospitalized at the NICU of Meram Medical Faculty Hospital. The sample of the study consisted of 67 babies. Data collection tool is used `Baby Information Form` and `Newborn Stress Scale`. As a result of the study, 50.7% of premature newborns were male and 62.7% were between 33-37 gestational weeks. Stress-scorehad of premature infants in the high light-sound level (4.48 ± 2.52) in the intensive care unit significantly higher than the low-light-sound level (1.03 ± 1.95). Mean score of the stress scale of the premature infants who were stay at the 3rd grade at high light-sound level was significantly higher than the ones who were in the 2nd grade. No significant difference was found between body temperature, pulse rate and SPO2 values of premature babies at the high and low light-volume levels. However, at the high light-volume level, the respiratory rate was found to be significantly higher than the low light-sound level. It was found that the mean score of the stress scale of premature babies who did not participate in parental care at a high light-volume level was significantly higher than who participate in parenteral care. The mean score of the stress scale of premature infants with gestational age at 28-32 weeks of gestation at a high light-volume level was found to be significantly higher than those with gestational age greater than 32 weeks.As a result; The mean score of premature newborns at a high-light and sound environment was found to be high in the neonatal intensive care unit. Measures to reduce ambient light and noise are recommended. 67

Gerek erken gerekse de geç başlangıçlı neonatal sepsiste presepsinin güvenilir bir biyobelirteç olduğu öne sürülmektedir. Erişkinde miyokard enfarktüsü, hipertansiyon gibi inflamatuar durumlarda da anlamlı yükseldiği belirlenen presepsinin, nekrotizan enterokolit (NEK), intraventriküler kanama (İVK), patent duktus arteriozus (PDA), bronkopulmoner displazi (BPD) gibi ileri derecede preterm yenidoğanlarda sık görülen morbiditeleri ve mortaliteyi öngörebilme durumunu belirlemeyi amaçladık.Yenidoğan yoğun bakım ünitemize (YYBÜ) Haziran 2017- Haziran 2018 tarihleri arasında yatırılan ≤32 gebelik haftası doğan ve konjenital anomalisi olmayan tüm preterm yenidoğanlar prospektif olarak çalışmaya dahil edildiler. 24. ve 72.saatte ve ilk morbidite geliştiğinde presepsin içinkan örneği alındı ve kemiluminans enzim immunassay yöntemi ile çalışıldı. İlk 24 saatte ayrıca SNAPPE skorlaması yapıldı.Ünitemizde takip edilen 52 ileri derecede preterm (28,7±2,6 hafta ; 1225±446 gr) yenidoğandan 4'ü kültür pozitif sepsis olduğu için değerlendirme dışı bırakıldı.İVK, PDA, NEK ve BPD olgularının 24.saat ve 72.saat laboratuvar değerlerinde presepsin, CRP, lökosit, MNS ve platelet açısından anlamlı fark görülmedi. Olguların ilk tanı anında alınan tetkiklerine bakıldığında ise CRP, lökosit, MNS ve platelet açısından anlamlı fark yokken; presepsin NEK grubunda bu kez belirgin yüksek görülmesine rağmen istatistiksel anlamlı farklılık bulunmadı. Bu durum vaka sayımızın azlığından kaynaklanabileceği için, dahageniş vaka gruplarıyla daha fazla çalışma yapılması halinde NEK ile presepsin arasında anlamlı bir ilişki saptanabileceği sonucuna vardık.Yaşayan 38 olgunun 16'sı en az bir morbidite geliştirdi. Bu hastaların tekrarlayan presepsin ölçümlerinde 24., 72. saat ve tanı anı presepsin değerleri arasında istatistiksel fark olmadığı fakat tanı anında presepsin değerinin hafif artmış olduğu gözlendi (p=0,102). NEK grubunda tekrarlayan presepsin değerleri 24. saatte düşük iken 72.saatte anlamlı daha yüksekti (p=0,024).Takipleri sırasında hiçbir morbidite gelişmeyen 10 olgunun 24 ve 72.saat presepsin değerleriyle morbidite geliştiren hastaların tekrarlayan presepsin ölçümleri karşılaştırıldığında, morbidite gelişmeyen 10 olgu ile IVK (n=13), NEK (n=15), PDA (n=5) ve BPD (n=5) gelişen olguların 24. saat ve 72. saat presepsin değerleri arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu.Sonuç olarak, ileri derecede preterm yenidoğanlarda presepsinin morbidite ve mortaliteyi öngörmede yetersiz olduğu saptanmış olup daha büyük ölçekli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. It is suggested that presepsin is a reliable biomarker for both early and late onset neonatal sepsis. We aimed to determine whether presepsin, which increases significantly in inflammatory conditions such as myocardial infarction and hypertension in adults, can predict the mortality and common morbidities of preterm newborns such as necrotizing enterocolitis (NEC), intraventricular hemorrhage (IVC), patent ductus arteriosus (PDA) and bronchopulmonary dysplasia (BPD).All preterm neonates without congenital anomalies who were born before 32 weeks of gestation hospitalized in our neonatal intensive care unit (NICU) between June 2017 and June 2018 were included in the study prospectively. Blood samples were taken within 24th and 72nd hours and when the first morbidity developed; serum presepsin levels were measured by chemiluminant enzyme immunoassay method. SNAPPE scoring was performed within the first 24 hours.Four of the 52 preterm infants (28.7 ± 2.6 weeks; 1225 ± 446 gr) who were followed in our unit were excluded from the evaluation because they had culture positive sepsis.There was no significant difference between the 24th and 72nd hour laboratory values of IVK, PDA, NEC and BPD cases in terms of presepsin, CRP, leukocyte, MNS and platelet.There was no significant difference in terms of CRP, leukocyte, MNS and platelet counts in the first diagnosis. Although presepsin values were significantly elevated in the NEC group, no statistically significant difference was found. As this may be due to the small number of cases, we concluded that a significant relationship could be found between NEC and presepsin if more studies were performed with larger case groups.16 of 38 survivors developed at least one morbidity. In the repeated measurements of those patients, the values of presepsin were slightly increased at the moment of diagnosis but no significant difference was observed (p = 0.102). 24th hour values were significantly lower and 72nd hours were significantly higher (p = 0.024) in the NEC group.The 24th and 72nd hour presepsin values of 10 patients who had no morbidity during the follow-up period were compared with the patients who developed morbidity IVK (n = 13), NEC (n = 15), PDA (n = 5) and BPD ( n = 5). There was no statistically significant difference between the 24th and 72th hour presepsin values of the two groups.In conclusion, it is found that presepsin is insufficient in predicting morbidity and mortality in very preterm newborns and larger scale studies are needed. 63

Araştırma, yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan prematüre bebeklerin annelerine verilen aile merkezli gelişimsel bakım programının bebeğin kilo alımı, solunum destek tedavi alma süresi, hastanede kalış süresi ve tekrar hastaneye başvurma durumu ve annenin stres düzeyine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmayı Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Bölüm 37 Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde yatan 60 prematüre bebek ve annesi (girişim grubu [n=30], kontrol grubu [n=30]) oluşturmuştur. Araştırmaya başlamadan önce kurum izni, etik kurul izni ve annelerden yazılı onam alınmıştır. Girişim grubundaki annelere 15 günlük `Aile Merkezli Gelişimsel Bakım` programı uygulanmıştır. Kontrol grubundaki anneler 15 gün süresince servisteki rutin bakım hizmetini almışlardır. Verilerin toplanmasında Kişisel Veri Toplama Formu, Bebek İzlem Formu, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi Anne-Baba Stres Ölçeği kullanılmıştır. Her iki grupta bulunan annelere programa başlamadan önce kişisel veri toplama formu ve Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi Anne Baba Stres Ölçeği program tamamlandığında ise Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi Anne Baba Stres ölçeği uygulanmıştır. Program süresince her iki gruptaki prematüre bebekler bebek izlem formu ile takip edilmiştir. Taburcu olduktan sonra ikinci hafta ve dördüncü hafta tekrar hastaneye yatış olup olmadığı ebeveynlere telefonla sorulmuştur. Araştırmada, aile merkezli gelişimsel bakım programı uygulanan girişim grubundaki annelerin bebeklerinin ventilatör kullanımlarının ortalama günlerinin (2.06±2.82) ve hastanede kalış ortalama sürelerinin (22,26 ± 9,95) kontrol grubuna göre (sırasıyla 4,86±6.36 ve 36,86 ± 27,85) düşük olduğu saptanmıştır (p

Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde bebeği yatan annelerin stres ve kaygı düzeylerinin yüksek olduğu ve anne sütü miktarının olumsuz etkilendiği bildirilmektedir.Bu araştırma, prematüre bebeği olan annelere dinletilen müziğin anne sütü üretimine etkisini belirlemek amacıyla randomize kontrollü deneysel bir çalışma olarak planlandı.Araştırmanın örneklemi Kasım 2017–Kasım 2018 tarihleri arasında İstanbul'da iki üniversite hastanesinin Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde yatmakta olan yenidoğanların anneleri arasından rastgele seçilen 20 deney ve 20 kontrol grubu anneden oluşmuştur. İlk gün tüm annelere pompa ile süt sağma eğitimi verildi. İkinci ve dördüncü günler arasında deney grubundaki annelere 11.00 ve 16.00'da iki seans 15 dakika müzik dinleme ve pompa ile süt sağma, kontrol grubu annelere sadece iki seans süt sağma işlemi yapıldı. Annelerin stres düzeylerini değerlendirmek için çalışmanın ilk ve son günlerinde Spielberg Durumluluk Sürekli Kaygı Envanteri ve tükürük kortizol testi uygulandı. Çalışmaya katılan annelerin ortalama yaşı 28,5±5,3, gebelik haftası ortalama 32,21±2,26 ve yenidoğanların doğum ağırlığı ortalama 1748±533,4 gr bulundu. Müzik grubunun durumluluk ve toplam kaygı puanları istatistiksel olarak düştü (p0,05). Ayrıca, müzik grubu annelerin son test kortizol düzeyleri ön test ölçümlerine göre istatistiksel olarak düştü (p 0.05). In addition, the final test cortisol levels of the mothers of the music group decreased statistically (p

İştah çocuğun yemesini etkileyen önemli bir faktördür. Çocukluk döneminde iştahın azlığı büyüme geriliği; fazlalığı ise aşırı kilo alımı ile ilişkilidir. Biz de bu çalışmamızda çocuğun beslenme davranışını etkileyebilen doğum ağırlık ve haftası ile çocuğun iştah durumu arasındaki ilişkiyi ve bunların da çocuğun antropometrik ölçümleri üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçladık. Ayrıca annenin kendi ve çocuğunun kilosunu nasıl algıladığı ve buradaki algı durumunun çocuğun beslenme tutumu, özellikle de iştah durumuna etkilerini araştırmayı amaçladık.Hastane kayıtlarından Haziran 2012 ile Haziran 2015 tarihleri arasında hastanemizde doğan prematürite (PM), intrauterin gelişme kısıtlılığı (IUGK) veya haftasına göre düşük doğum ağırlıklı (SGA) doğum öyküsüne sahip 118 çocuk ile normal doğum ağırlıklı (AGA) 182 çocuk incelendi. Tüm çalışma grubunun demografik verileri ve antropometrik ölçümleri kaydedildi. Annelere Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi (ÇYDA) uygulandı. Sıvı alım isteği, gıdaya erişim ve gıdadan uzaklaşma durumlarının doğum durumu, gelişme geriliği ve obezite ile ilişkisi incelendi.Çocukların yaş ortalaması 4,7±1,3 yıl olup, 160'ı (%53,3) erkekti. Ortalama doğum haftası 36,8±3,3 hafta ve doğum ağırlığı 2798,8±766,9 gramdı. Çalışmaya alınan hastaların %33'ü PM, %2,3'ü SGA'lı, %4'ü hem PM hem de SGA'lı ve %60,7'si AGA'lıydı. PM/SGA ve AGA'lı çocukların gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma, tokluk hevesi, yavaş yeme, duygusal az yeme ve yemek seçiciliği yönünden aralarında fark saptanmadı (p>0,05). Ayrıca PM/SGA ve AGA'lı çocukların gıdaya erişim, gıdadan uzaklaşma ve sıvı alımı isteği düzeyleri arasında da fark saptanmadı (p>0,05). Duygusal az yeme ve yemek seçiciliği ile çocuk VKİ durumu arasında ilişki saptanmadı. Diğer taraftan düşük VKİ durumuna sahip çocukların gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme ve gıdadan keyif alma ölçek puanları düşük saptandı (p0.05). Moreover, there was no statistically significant difference between the children with PM/SGA and AGA in terms of food access, food withdrawal and desire for liquid intake (p>0.05). There was no correlation between emotional under eating and selective eating and the BMI status. On the other hand, it was found that the children with low BMI had low scores of food responsiveness, emotional overeating and enjoyment of food (p

Amaç: Araştırmanın amacı, yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan prematüre bebeklerin annelerinde müziğin ve oksitosin masajının süt salınımına etkisini değerlendirmektir. Yöntem ve Gereç: Araştırma, 05.03.2018-14.08.2018 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde prematüre bebeği yatan 73 anne ile kendi-kendine kontrollü deneysel bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri Tanıtıcı Bilgi Formu, Spielberger'in Sürekli ve Durumluk Kaygı Ölçeği ve Anne Sütü Takip Formu ile toplanmıştır. Araştırmada annelere müzik dinletilmiştir ve oksitosin masajı uygulanmıştır ve sonrasında anne sütü miktarı ölçülmüştür. Araştırmada verilerin analizinde, tanımlayıcı veriler yüzdelik, aritmetik ortalama ± standart sapma ile gösterilmiştir. Veriler ANCOVA, sidak çoklu karşılaştırma testi ve pearson korelasyon testi ile değerlendirilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p

Araştırmamızda, Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesinde 2013 ve 2014 yılları arasında takip edilen tekil gebeliklerde; preterm doğum sıklığını ve preterm doğumu etkileyen risk faktörlerini belirlemek; preterm doğumu önlemeye yönelik yapılan uygulamaların gebelik sonuçları üzerine olan etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Aynı zamanda Kadın Hastalıkları ve Doğum kliniklerinde uygulanan ve preterm doğumu önlemeye yönelik müdahalelerin (progesteron tedavisi, servikal serklaj, servikal pessar, tokoliz) preterm doğum üzerine etkilerini belirlemek, bulgularımızdan çıkan çoklu analiz sonuçlarımıza dayalı 34. gebelik öncesi PTD ve 37. gebelik haftası öncesi PTD olasılıklarını pratik bir şekilde hesaplanmasına olanak sağlayacak birer istatistiksel Nomogram oluşturulması amaçlanmıştır. Bu Nomogram sayesinde kadın hastalıkları ve doğum hekimlerinin, klinik uygulamaları esnasında mevcut semptomlarında göz önüne alınarak, gebelere ne oranda 34 hafta altında ve 37 hafta altında PTD riski taşıdıklarını anında belirleyebilmeleri ve PTD'yi önlemeye yönelik uygulamaları geç kalmadan yapabilmelerine katkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırmamız retrospektif kohort tipinde bir çalışmadır. Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesinde 2013 ve 2014 yıllarında takip edilen gebelikler Perinatoloji Konsey Kayıtlarından, Doğum Defterinden ve Nucleus Hasta Kayıt Sisteminden taranmıştır. Bu kayıtlar ile izlenmiş olan, preterm eylem açısından risk taşıyan ve taşımayan gebeliklerin yanı sıra müdahale yapılan ve yapılmayan gebeliklerin, preterm doğum ile olan ilişkileri araştırılmıştır. Toplam 1814 gebeden, çoğul gebelikler, yapısal anomaliler, kromozomal anomaliler dışlandığında, kalan 1453 tekil gebelik çalışma grubumuzu oluşturmuştur. Bu gebelerden preterm doğum açısından herhangi bir risk taşıyanlar (557 gebe) ve herhangi bir risk taşımayanlar (896 gebe) kayıtlardaki izlemleri değerlendirilerek preterm doğum oranları ortaya konulmuştur.34 hafta öncesinde PDT yapanlar ile yapmayanlar arasında tekli istatistiksel analizlerde anlamlı fark bulunanlar şunlardır; preterm doğum eylemine girmiş gebeler (p0,05). Bu uygulamalar zaten PTD açısından riskli kadınlara yapıldığı için uygulamalar PTD da bir azalma yapmış olabilir. Fakat bu azalmayı tespit etmek zordur. Çalışmamızda, 34 hafta öncesinde preterm doğum yapma durumuna göre çoklu regresyon analizi sonuçlarında anlamlı ilişkisi bulunanlar; kısa serviks (OR:3.47; %95 GA:0.42-28.95), gravida (OR:1.24; %95 GA:1.01-1.53), preeklamsi (OR:5.48; %95 GA:1.89-15.87), 2./3. Tr. kanaması (OR:13.38; %95 GA:2.99-59.84), PTD önleme yöntemi olarak progesteron kullananlarda 34 hafta öncesinde PTD riski 15,2 kat fazladır (OR:15.22; %95 GA: 6.69-34.62).37 hafta öncesinde preterm doğum yapma durumuna göre değişkenlerin karşılaştırılması sonuçları bakıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunanlar şunlardır: ileri anne yaşı (p=0,002), oligo/anhidramnios (p 0.05).In our study, there were significant relationships according to the results of multiple regression analysis according to preterm delivery status before 34 weeks as follows; short cervix (OR: 3.47, 95% GA: 0.42-28.95), gravida (OR: 1.24, 95% GA: 1.01-1.53), preeclamsia (OR: 5.48, 95% GA: 1.89-15.87), 2./3 . Trimester bleeding (OR: 15.22; 95% GA: 6.69-34.62) progesterone as PTD prevention method (OR: 13.38; 95% GA: 2.99-59.84).The statistically significant difference of the variables according to the preterm delivery status before 37 weeks as follows; there were statistically significant differences in the maternal age (p= 0,002), oligo/anhydramnios (p

Son önerilerin ardından, preterm bebeklerin oksijen satürasyon (SpO2) hedefi YYBÜmizde yüzde 85 ile 95 ten 90 ile 95 e değiştirildi. Amacımız, hedef satürasyon değişikliğinden önce ve sonra SpO2 hedef aralıklarına uyum oranlarını karşılaştırmak ve bunun intraventriküler kanama, nekrotizan enterokolit, bronkopulmoner displazi, prematüre retinopatisi gibi ana morbiditelerin insidansı üzerindeki getirilerini belirlemekti.YYBÜmizde, 32 gebelik haftasından küçük bebekler ile hedef aralıklar değiştirilmeden önce (Grup 1) ve sonrasında (Grup 2) bir uygulama öncesi ve sonrası (retrospektif,prospektif) çalışma yapıldı. Majör anomalisi ve ciddi kardiyovasküler hastalığı olan bebekler dışlandı. YYBÜmizde Merkezi İzleme Sistemi Veritabanından bebekler taburcu olana kadar saniye bazında zaman serileri nabız oksimetre verileri kullanılarak SpO2 değerleri toplandı. Oksijen manuel olarak ayarlandı. Hipoksemik ve hiperoksik ve hedef aralıktaki olaylar ve majör morbidite oranları incelendi.Veriler 67 bebek için analiz edildi (aralık değişmeden önce 30 ve değiştikten sonra 37). Çalışma grupları demografik, prenatal ve natal özellikler açısından oldukça benzerdi. Grup 2de oda havası sırasında olduğu kadar ek oksijen alınan dönemlerde de, hiperoksik olayların sıklığı ve ortalama SpO2 seviyeleri anlamlı derecede düşüktü ve hedef aralık içinde kalım süresi anlamlı olarak daha yüksekti. Ancak, ek oksijen alınırken hipoksik ataklar Grup 2de anlamlı Grup 1e göre anlamlı olarak düşüktü. Mortalite, BPD ve PR oranlarında, değişim sonrası grupta azalma eğilimi gözlense de, anlamlılık kazanamadılar.Yeni oksijen satürasyon hedefine uyum YYBÜmizdeki ileri derecede preterm bebeklerde bazı morbiditeleri azaltmada nispeten iyi ve faydalı görünmektedir. Bu yararlı etki, uyumluluğu artırarak daha da geliştirilebilir. Following recent recommendations, the oxygen saturation (SpO2) target for preterm infants was changed from 85 95 percent to 90 95 percent in our NICU. Our objective was to compare the compliance rates of the SpO2 target ranges between pre and post implemantation period and determine its consequences on the incidences of major morbidities such as intraventricular hemorrhage, necrotising enterocolitis, bronchopulmonary dysplasia, retinopathy of prematurity etc.A pre-post implementation (retrospective-prospective) study was performed in our NICU evaluating infants younger than 32 weeks of gestation before (Group 1) and after (Group 2) changing the target ranges. Infants with major abnormality and severe cardiovascular disease were excluded. SpO2 values collected by using seconds based time series pulse oximetry data of NICU Central Monitoring System Database till discharge. Oxygen was manually adjusted. Hypoxaemic and hyperoxic and within the target range events were analysed as well as rates of major morbidities. Data were analysed for 67 patients (30 before and 37 after the range was changed). The study groups were very similar in terms of demographic, antenatal and natal features. Whwn the infants receiving oxygen as well as during room air, the frequency of hyperoxic events and mean SpO2 levels were significantly lower and within range events were significantly higher in the after change group. However, hypoxic episodes (

Amaç: Araştırmanın amacı, preterm yenidoğanlarda Orogastrik Tüp (OGT) takma işlemi nedeniyle oluşan ağrıyı azaltmada anne sütü, sarmalama ve cenin pozisyonu verme yöntemlerinin tek başına ve kombine olarak kullanılmasının etkinliğini değerlendirmektir. Yöntem: Araştırma, randomize, çift kör ve kontrollü deneysel bir çalışmadır. Bu araştırma, Kasım 2017-2018 tarihleri arasında Antalya ilinde bulunan üç tane Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde uygulanmıştır. Araştırmada, kontrol (n=33), sarmalama (n=30), cenin pozisyonu (n=32), anne sütü (n=31), sarmalama+anne sütü (n=30) ve cenin pozisyonu+anne sütü (n=31) gruplarını oluşturan toplam 187 preterm yenidoğan yer almaktadır. Veri toplama araçları olarak; Preterm Yenidoğan Tanıtım Formu, Fizyolojik Ölçüm Formu ve Prematüre Bebek Ağrı Ölçeği (PIPP) kullanılmıştır. Pretermler video kamera ile OGT takma işlemi öncesi, işlem sırası ve sonrası kayıt altına alınmıştır. Araştırmadan bağımsız iki ağrı uzmanı tarafından video kayıtları incelenerek PIPP değerlendirmesi yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde çoklu tekrarlı ölçümlerde iki yönlü varyans analizi, shapiro-wilk, eşli örneklem t-testi, bonferroni testleri ve Genelleştirilmiş Tahmin Eşitliği logistik regresyon modeli kullanılmıştır. Bulgular: Gruplar cinsiyetlerine, gestasyon yaşlarına, postnatal yaşlarına ve vücut ağırlığına göre karşılaştırıldığında, aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı bulunmuştur (p>0.05). PIPP ölçeğinde, uzmanlar arası tutarlılık güvenirliği 0.90'dan yüksektir. Araştırmada sarmalama + anne sütü grubu ile karşılaştırıldığında, anne sütü grubunun 6.074, cenin pozisyonu grubunun 5.914, cenin pozisyonu + anne sütü grubunun 2.968, kontrol grubunun 12.396 ve sarmalama grubunun ise 7.385 kat daha fazla ağrı hissettiği belirlenmiştir (p0,05). On the PIPP scale, inter- specialist consistency reliability was> 0.90. In the study, it was determined that the breast milk group had 6.074, the facilitated tucking group had 5.914, the facilitated tucking+expressed breast milk group had 2.968, the control group had 12.396 and the swaddling group had 7.385 times more pain compared to the swaddling+expressed breast milk (p

Bu çalışma preterm bebeklerde orogastrik sonda uygulamasının konfor düzeyine ve farklı yatış pozisyonlarının beslenme toleransına etkisinin değerlendirilmesi amacı ile yapıldı.Araştırma örneklemini Kasım 2017-Ağustos 2018 tarihleri arasında Bursa Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde yatan 28-36 gestasyonel hafta arasındaki, orogastrik sonda ile beslenen ve beslenme miktarı en az 20ml/kg/güne ulaşan 50 preterm bebek oluşturdu.Araştırma grubuna alınan bebeklere yedi gün boyunca her beslenme sonrasında dört farklı yatış pozisyonu verilerek beslenme toleransına olan etkileri gözlemlendi ve orogastrik sonda takılma öncesi ve sonrasındaki ağrının bebek konforunu bozma durumu değerlendirildi.Araştırma sonucunda beslenme sonrası bebeğe verilen yatış pozisyonlarından en az rezidü ölçülen pozisyonun yüzüstü pozisyon olduğu (p

Giriş: Prematür yenidoğanlar, yaşayabilirlik sınırı olan 22 hafta üzerinde ve 37 hafta altındaki bebekler olarak tanımlanır. Çalışmada prematür bebeklerin üç yaşa kadar büyüme özelikleri incelenerek çocukluk çağı obezitesine neden olabilecek etkenlerin değerlendirilmesi ve böylece yetişkin çağda ortaya çıkabilecek metabolik hastalıkların erken dönemde önlenmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın yapısı retrospektif kohort çalışması niteliğindedir. Çalışma Mayıs 2018 - Ekim 2018 tarihleri arasında Rize ili Merkez ilçesine bağlı 18 farklı Aile Hekimliği Polikliniği'nde yürütülmüştür. 3 yaşını doldurmuş ve bu yaşa kadar tüm izlemleri aynı aile hekimi tarafından yapılmış 253 tane çocuk izlem kartı taranmıştır.Bulgular: Çalışmaya alınan bebeklerin ortalama doğum ağırlığı 2574,49±638,79 gr, ortalama boyu 46,20±4,12cm idi ve bebeklerin 123'ü (%54,7) erkek, 102'si (%45,3) kızdı. VKİ (Vücut Kitle İndeksi) değerlendirmelerine göre 2.yaşta 43 bebek (%19,1) fazla kilolu, 36 bebek (%16) obezdi. 3.yaşta ise 45 bebek (%20) fazla kilolu, 30 bebek (%13,3) obezdi. 2.yaşta fazla kilolu/obez olarak belirlenen bebeklerin anne hemoglobin değerleri zayıf/normal olarak belirlenen gruptakilere göre anlamlı olarak daha düşüktü (p:0.000). Araştırma kapsamına alınan prematür çocukların 3.yaş VKİ ile anne gebelik yaşı, gebelik boyunca takip sayısı, gebelikte annenin aldığı kilo, anne hemoglobin düzeyi, sadece anne sütü alma süresi, toplam anne sütü alma süresi, ek gıdaya geçiş zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0.05).Sonuç: Bu çalışmada 2.yaşta fazla kilolu olma ve obezite sıklığı %35,3 olarak, 3.yaşta ise %33,3 olarak saptandı. DSÖ (Dünya Sağlık Örgütü)'nün verilerine göre 2010 yılında çocukluk çağında fazla kilolu olma ve obezite sıklığı %6,7'ydi ve bu oranın 2020 yılında %9,1 olması beklenmektedir. Çalışmamızda beklenenin çok üzerinde olan fazla kilolu olma ve obezite sıklığının nedenleri araştırıldığında beslenme durumları ve maternal faktörler açısından anlamlı fark saptanmadı. 2.yaşta fazla kilolu olma ve obezite ile maternal anemi arasında anlamlı ilişki saptandı. Anahtar kelimeler: Preterm doğum, anemi, obezite Introduction: Premature newborns are defined as babies born alive before 37 weeks of pregnancy and after 22 weeks of pregnancy as a viability limit are completed. The aim of this study was to analyze the growth characteristics until 3 years old and prevention of metabolic disease that may occur in adult age at an early phase. Method: This study was conducted as a retrospective cohort study between May 2018 and October 2018 in 18 different Family Medicine Outpatient Clinics of the Central district of the Rize city. All 253 children participating in the study were at least 3 years old and their follow-up visits made by same family physician until 3 years old. Results: It was found that 54.7 % of the premature babies were males (n=123), 42.3% of these were females (n=102), average birth weight of the babies were 2574.49 ±638.79gr and average birth length of the babies were 46.20±4,12cm. According to BMI (Body Mass İndex) evaluations 19,1% of the babies were overweight (n=43), 16% of them were obese (n=36) at the age of two and 20% of them were overweight (n=45), 13.3% of them were obese (n=30) at the age of three. The mean Hb levels of the mothers whom children were overweight or obese at the age of two were statistically lower than the mothers whom children were weak or normal. There was no statictically significant difference between BMI of the children and pregnancy age of mother, follow-up numbers during pregnancy, weight gain during pregnancy, exclusive breastfeeding duration, total breastmilk taking duration, starting time of formula or supplementary food (p>0.05). Conclusion: Prevalance of overweight and obesity was 35 % at the age of 2 and was 33.3% at the age of three. According to World Health Organization, worldwide prevalance of childhood overweight and obesity was 6.7% in 2010 and it is expected to reach 9.1% in 2020. Prevalance of overweight and obesity was higher than expected level. When we search reasons of overweight and obesity, there was no significant difference related with maternal factors and feeding patterns. We found significant relationship between maternal anemia and overweight and obesity at the age of two.Key words: Preterm birth, anemia, obesity 89

Amaç: Bu çalışma, preterm bebeklerde emzirme destekleyici sistem (EDS) kullanımının tam anne memesine geçiş ve emme başarısı üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Çalışma, bir üniversite hastanesinin Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde 04 Ocak 2018- 02 Temmuz 2019 tarihleri arasında randomize kontrollü deneysel olarak yapılmıştır. Evreni, 20 Kasım 2018- 30 Nisan 2019 tarihleri arasında araştırmanın yapıldığı klinikte yatan preterm bebekler ve anneleri oluşturmuştur. Örneklemi ise araştırma grubu seçim kriterlerine uyan bebekler ve anneleri oluşturmuştur. Örneklem büyüklüğü için yapılan güç analizinde 0.05 anlamlılık seviyesinde, 0.95 güven aralığında ve 1.18 etki büyüklüğü ile araştırmanın gücünün 0.97 olduğu belirlenmiştir. Deney grubundaki bebekler (n=33) tam anne memesine geçene kadar beslenme öğünlerinde önce tek başına anne memesini emmiş, arkasından EDS ile desteklenmiş anne memesini emerek beslenmiştir. Kontrol grubundaki bebeklere (n=32) klinik beslenme protokolü dışında herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Veriler `Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Preterm Bebek İzlem Formu` ve `LATCH Emzirme Tanılama Ölçüm Aracı` ile araştırmacı tarafından toplanmıştır. Verilerin analizinde yüzdelik dağılımlar, ortalama, standart sapma, ki-kare testi, bağımsız gruplarda t-testi, Cronbach alfa katsayı hesaplaması, bağımsız gözlemciler arası uyum analizinde Kappa testi kullanılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için etik onay, resmi izin ve ailelerden aydınlatılmış onam alınmıştır.Bulgular: Çalışmada deney grubundaki preterm bebeklerin kontrol grubundan daha kısa sürede tam anne memesine geçtiği ve taburcu olduğu saptanmıştır (p0.05); son ölçümde deney grubunun emme başarısının, kontrol grubundan daha yüksek olduğu bulunmuştur (p0.05). In the last measurement, the sucking success of the experimental group was higher than the control group (p

Amaç: Bu çalışmada non invaziv bir yöntem olan ultrasonografik doppler ile değerlendirilen fetal sağ kalp doppler verilerinin akciğer maturitesinin tayinindeki etkinliğinin araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metot: Karadeniz Teknik Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı gebe izlem polikliğine başvuran gebeler çalışmaya dahil edildi. Pregestasyonel veya gestasyonel diyabet mellitus, morbid obezite, tiroid disfonksiyonu tanılı gebeler ve fetal anomali tanısı konmuş anoplöidi veya anomali saptanmış olgular çalışmaya dahil edilmedi. Bu çalışma geç preterm ve term gebelerde planlandı. 34-37 hafta arasındaki geç preterm tanılı olgular çalışma grubunu, 37 hafta üzerindeki term olgular ise kontrol grubunu oluşturdu. Ana pulmoner arter, sağ pulmoner arter doppler verileri, mitral kapak e/a dalgası oranı ve lamellar cisim sayımı ana araştırma parametreleri olarak belirlendi. Sezeryan sırasında 5cc amniyotik mayi alındı. Bu sıvıdan lamellar cisim sayımı yapıldı. Hastaların perinatal sonuçları kaydedildi. Grupların karşılaştırılmasında anlamlılık p

Öz düzenleme (self regulation), kişinin kendi amaçları doğrultusunda, biliş, duygu, eylem ve çevre özelliklerini hedef alan; çok bileşenli, yinelenen ve öz yönetimle kazanılan işlemlerdir. Çocukluk ve adölesan dönemde öz düzenlemenin geliştirilme derecesi, hayatta başarı ve mutluluğu büyük oranda öngörmektedir. Bu çalışmada amaç prematüre ve term bebeklerde 3., 6. ve 12. aylarda öz düzenleme problemlerinin prevelansını belirlemek; doğum öncesi ve sonrasında öz düzenleme problemlerinin ipucu olabilecek belirleyicileri araştırmak ve yaşamın ilk 6 aydında öz düzenleme problemi olan bebeklerin 1 yaşında öz düzenleme problemlerinin sıklığını belirlemektir. Çalışma, ulusal tek merkezli prospektif, tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Çalışma Şubat 2018 ile Mayıs 2019 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Gelişimsel Pediatri Polikliniğinde çok prematüre (ÇP) 50, orta prematüre (OP) 26, geç prematüre (GP) 50 ve kontrol grubu term 48 olmak üzere toplam 174 bebek ile yapıldı. Erken dönem öz düzenleme problemleri ağlama, uyuma ve beslenme problemleri ve birden fazla problemin aynı anda olması çoklu öz düzenleme problemi olarak tanımlandı. Annede depresyon tarandı, bebeklerin gelişim değerlendirmeleri ve nörolojik muayeneleri yapıldı. Üçüncü ayda bebeklerin %83,3'ünde, 6. ayda %71,8'inde ve 12. ayda ise %67,2'sinde herhangi bir öz düzenleme problemi; 3. ayda bebeklerin %8,6'sında, 6. ayda %4,5'inde ve 12. ayda %5,2'sinde ağlama problemi; 3. ayda bebeklerin %77,6'sında, 6. ayda %69,0'unda ve 12. ayda %64,9'unda uyku problemi; 3. ayda bebeklerin %24,1'inde, 6. ayda %20,1'inde ve 12. ayda %10,6'sında beslenme problemi vardı. Üçüncü, 6. ve 12. aylarda ağlama ve uyku problemlerinde gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Fakat 3. ayda term ve geç prematüre (GP) bebeklerde beslenme problemi daha sık iken, 12. ayda ÇP ve OP bebeklerde beslenme problemi daha sıktı. Annenin stresinin artması, erkek cinsiyet, annenin genç olması, ÇP olmak, nörogelişimin etkilenmesi, bebeğin gelişme geriliği ağlama problemi riskini arttırdı. Annenin stresinin artması, nörogelişimin etkilenmesi, beslenme problemi, bebeğin gelişime geriliği uyku problemi riskini arttırırdı. Annenin stresinin artması, kız cinsiyet, ÇP olmak, nörogelişimin etkilenmesi, uyku problemi, bebeğin gelişime geriliği beslenme problemi riskini arttırırdı. ÇP bebeklerin annesinde depresyon diğer gruplardaki bebeklerin annelerine göre daha sıktı ve beslenme problemi ile ilişkili bulundu. Üçüncü ayda uyku problemi varlığı 12. ayda uyku problemi ile ilişkili bulundu. Üçüncü ve 6. ayda beslenme problemi varlığı 12. ayda beslenme problemi ile ilişkili bulundu. Üçüncü ayda ağlama problemi varlığı ve 6. ayda uyku veya beslenme problemi varlığı bebeklerde 12. ayda çoklu öz düzenleme problemi riski arttı. Sonuç olarak prematüre ve term bebeklerde erken dönem öz düzenleme problemleri sık görülmektedir ve anne bebeğin bu sorunları açısından, stresi skoru ve depresyon açısından mutlaka değerlendirilmeli ve sorgulanmalıdır. Self-regulation, in accordance with one's own purposes, targeting cognition, emotion, action and environmental characteristics; are multi-component, repetitive and self-managed transactions. The degree of development of self-regulation in childhood and adolescence greatly predicts success and happiness in life. The aim of this study was to determine the prevalence of self-regulation problems in premature and term infants at the 3rd, 6th and 12th months; to investigate the predictors which may be the signal of self-regulation problems before and after birth and to investigate the frequency of self-regulation problems of the infants who have self-regulation problem in the first 6 months of life. This study is a national single center prospective, descriptive research. The study was conducted between February 2018 and May 2019 at Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital Developmental Pediatric Outpatient Clinic. A total of 174 infants which were very premature (VP, n=50), moderate premature (MP, n=26), late premature (LP, n=50) and control term (n= 48) were included in this study. Early self-regulation problems were defined as crying, sleep and feeding problems and multiple self-regulation problems which includes multiple problems at the same time. Maternal depression was screened, infant's developmental evaluations and neurological examinations were performed. There was a self-regulation problem in 83,3% infants at 3-month, 71,8% at 6-month, 67,2% at 12-month; crying problem in 8,6% at 3-month, 4,5% at 6-month, 5,2% at 12-month; sleep problem in 77,6% at 3-month, 69,0% at 6-month, 64,9% at 12-month; feeding problem in 24,1% at 3-month, 20,1% at 6-month, 10,6% at 12-month. No significant difference was found between the groups in crying and sleep problems at the third, 6th and 12th months. However, feeding problems were more frequent in term and late premature (LP) infants at 3 months, while feeding problems were more frequent in VP and MP infants at 12 months. Mother's stress, male gender, being young mother, being VP, neurodevelopmental disturbances, developmentalal delay increased the risk of crying problem. Mother's stress, neurodevelopmental disturbances, feeding problems, developmental delay of the baby increased the risk of sleep problems. Mother's stress, female gender, VP, neurodevelopmental disturbances, sleep problems, developmental delay of the baby increased the risk of feeding problems. Sleep problems at the third month were associated with sleep problems at 12 months. Feeding problems at the third and sixth months were associated with feeding problems at 12 months. The crying problem in the third month and sleep or feeding problem at the 6th month were associated with multiple regulatory problems at 12 months. As a result, early self-regulation problems are common in premature and term babies and the mother should be questioned about these self-regulatory problems in the baby as well as evaluated and screened for maternal stress score and depression. 155

Amaç: Bu çalışma, preterm ve term doğun yapan kadınlarda maternal bağlanma ve postpartum depresyonun değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır.Gereç ve yöntem: Bu araştırma Eskişehir Şehir Hastanesinde Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ve Yenidoğan Yoğunbakım Ünitesinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini Ocak 2019-Temmuz 2019 tarihleri arasında araştırmayı kabul eden 115 term doğum yapan kadın ve 85 preterm doğum yapan kadın oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından oluşturulan `Anne-Bebek Veri Toplama Formu`, Maternal Bağlanma Ölçeği (MBÖ)` ve `Edinbugh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği (EPDS)` kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23 paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılan term doğum yapan kadınların yaş ortalamasının 28,14, %32,2'sinin ortaokul mezunu olduğu, %79,1'inin verilerin toplandığı sürede çalışmadığı, preterm doğum yapan kadınların yaş ortalamasının 29,19, %31,8'sinin ilkokul mezunu olduğu %71,8'inin verilerin toplandığı sürede çalışmadığı saptanmıştır.Term doğum yapan annelerin anne-bebek bağlanması ile edinburgh doğum sonrası depresyon puanları arasında orta düzeyde negatif yönde (p0,05). Preterm doğum yapan annelerde bebeğin doğum haftası ve doğum kilosu ile EPDS puanı arasında orta düzeyde negatif yönde anlamlı doğrusal ilişki olduğu belirlenmiştir (p0,05).Mothers who give birth in preterm infants between birth weight and birth week with moderate EPDS score was determined to be a significant negative linear relationship (p

Amaç; Preterm doğum eyleminin etkileri bebekle sınırlı kalmamakla birlikte annelerde de adaptasyon, bebek bakımı ile ilgili sorumluluklar ve ciddi ruhsal problemlerle başetme gibi sorunları da beraberinde getirmektedir. Bu çalışmanın amacı prematüre bebeği olan annelerde yaşam kalitesini ve depresyon riski düzeylerini belirleme ve doğum sonu dönemde annenin yaşam kalitesi ile depresyon riski arasındaki ilişkiyi saptamaktır.Yöntem; Araştırma, 07 Kasım 2018 – 07 Mart 2019 tarihleri arasında, İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Süleymaniye Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları ek binasında 150 gönüllü anne ile yapılmıştır. Araştırmaya lohusa servisinde takip edilen ve miad bebeğe sahip olan 74 gönüllü anne ile bebeği ismi geçen hastanenin Yenidoğan Yoğunbakım Ünitesi'nde prematürite tanısı ile yatmakta olan 76 gönüllü anne katılmıştır. Veri toplama aracı olarak; araştırmacı tarafından literatür bilgisi doğrultusunda geliştirilen 24 soruluk anket formu, Doğum Sonu Yaşam Kalitesi Ölçeği (DSYKÖ) ve Edinburgh Doğum Sonu Depresyon Ölçeği (EDSDÖ) kullanılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. İstatistiksel analizler ve hesaplamalar için IBM SPSS Statistics 21.0 (IBM Corp. Released 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 21.0. Armonk, NY: IBM Corp.) ve MS-Excel 2007 programları kullanılmıştır.Bulgular; Çalışmada yer alan annelerin %49,3'ünün bebekleri miadında ve %50,7'sinin bebekleri ise prematüredir. Prematüre bebeği olan annelerin yaş ortalaması 29.84±6.02, miad bebeği olan annelerinki ise 28.22±4.69 olarak bulunmuştur. Annelerin yaş ortalaması benzerdir ve istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemiştir. Sigara kullanımı prematüre bebeği olan annelerde daha fazla görülmüştür (p

Bu çalışmada, klasik kuvöz kontrol sistemlerinde olan ortam parametrelerinin (sıcaklık, nem ve O2 konsantrasyonu) ölçülmesi ve istenilen seviye getirilmesi işlevlerine ilave olarak prematürenin vital (yaşamsal) parametrelerinin de (vücut sıcaklığı, nabız, SpO2, EKG) ölçülmesi ve izlenmesi sağlanmıştır. Bütün ölçüm ve kontrol sistemleri tek bir kullanıcı ara yüzüne toplanmıştır. Ayrıca bu ara yüz programında son yıllarda tıpta kullanımı yaygınlaşmaya başlayan termal görüntüleme yöntemiyle elde edilen prematüre termogramları üzerinde vücut ısı analizleri yapılmasını sağlayan bir görüntü işleme programı da tasarlanmıştır. Bu şekilde tek bir ara yüz programı ile bahsedilen tüm sistem ve fonksiyonların izlenmesi ve kontrol edilmesine olanak sağlayan bütünleşik bir sistem oluşturulması ve sağlık personellerinin daha etkin ve verimli çalışması amaçlanmaktadır. In this study, it is provided to measure and monitor the vital parameters (body temperature, pulse, SpO2, ECG) of premature in addition to the functions of measure and controlling the ambient parameters (temperature, humidity and O2 concentration) in the classical incubator control systems. All measuring and control systems are integrated into a single user interface. In addition, in this interface program, an image processing program has been designed which enables body temperature analysis on premature thermograms obtained by thermal imaging method which has become widespread in medicine in recent years. In this way, it is aimed to provide healthcare personnel to work more effectively and efficiently by creating an integrated system that allows monitoring and control of these systems and functions with a single interface program. 170

Prematüre Doğan 60-72 Aylık Çocukların Okula Hazır Bulunuşluklarının İncelenmesiOkula başlamak insan yaşamındaki en önemli dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Prematüre doğan çocukların bebeklik ve erken çocukluk döneminde karşılaştıkları gelişimsel problem ve zorlukların, okula hazırlık sürecinde etkili olduğu kabul edilmektedir. Bu çalışmada; prematüre doğan çocukların okula hazır bulunuşluk düzeylerinin ve etkili olan etmenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, nicel desende betimsel bir araştırma olarak planlanmıştır. Araştırmaya; Ankara il merkezinde bir devlet hastanesinde doğumu gerçekleşmiş, prematüre doğan (≤36 hafta), 60-72 ay arasında olan ve herhangi tanısı olmayan 150 çocuk dahil edilmiştir. Çalışmada çocuklar ve aileleriyle ilgili demografik bilgileri elde edebilmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Bilgi Formu, çocukların ilkokula hazır bulunuşluk düzeylerini belirlemek amacı Polat (2003) tarafından, Türk çocukları için geliştirilmiş ve geçerlik–güvenirlik ve norm çalışmaları yapılmış olan Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği'ni oluşturan Uygulama Formu ve Gelişim Formu kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizlerinde SPSS 17.0 paket programı ile Mann-Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p

İnvaziv ve noninvaziv mekanik ventilasyondaki prematürelerde ağrıyı değerlendirmek amacıyla yürütülen bu çalışma tanımlayıcı olarak yapıldı.Araştırmanın evrenini Konya il merkezinde bulunan üç üniversite hastanesinin YYBÜ'de yatan, gestasyon yaşları ≥25 hafta ve ≤ 36 hafta olan prematüre bebekler oluşturdu. Araştırmanın örneklemi evreni bilinmeyen örneklem hesaplama formülü ile hesaplandı ve örrneklem sayısı 110 prematüre bebekten oluştu. Güç analizi yapılarak örneklem sayısının yeterli olduğu desteklendi. Araştırmanın verileri prematüre bebeklerin özelliklerini belirlemek amacıyla Prematüre Tanımlayıcı Bilgi Formu ve Yenidoğan Ağrı ve Rahatsızlık Ölçeği (EDIN) ile Şubat 2018- Nisan 2019 tarihleri arasında toplandı. Araştırmanın bağımlı değişkenini EDIN ölçeğinden alınan ağrı puanı, bağımsız değişkenini ise bebeğe ait tanımlayıcı bilgiler ile mekanik ventilatör desteğinin günü, mekanik ventilasyon modu, basıncı ve uygulama yolu, bebeğin beslenme şekli ve deri bütünlüğü oluşturdu. Veriler sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma, bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, Pearson Spearman korelasyon analizi ve çoklu regresyon ile analiz edildi. Önemlilik düzeyi p.05). Mekanik ventilasyon uygulanan prematüre yenidoğanların yatış süresi ve mekanik ventilasyon uygulama süresi arttıkça kronik ağrı puanlarının arttığı tespit edildi (p. 05). It was found that chronic pain scores increased as the duration of hospitalization and the duration of mechanical ventilation increased in premature newborns who underwent mechanical ventilation (p

PREMATÜRE BEBEKLERDE İNTRAVENÖZ İŞLEMLER SIRASINDA KULLANILAN İKİ FARKLI YÖNTEMİN AĞRIYA, KARDİYORESPİRATUAR PARAMETRELERE VE KONFORA ETKİSİ Bu araştırma prematüre bebeklerde invaziv işlemler sırasında kullanılan anne sesiyle dinletilen ninninin ve pozisyonun ağrıya, kardiyorespiratuar parametrelere ve konfora etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma randomize kontrollü olarak deneysel bir çalışmadır. Örneklem sayısı power analizi ile hesaplanmıştır. Araştırma her bir gruba 10 prematüre yenidoğan olmak üzere 30 prematüre yenidoğan ile tamamlanmıştır. Araştırma verileri, Tanıtıcı Bilgi Formu, Hasta Takip Formu, Yenidoğan Konfor Davranış Ölçeği, Yenidoğan Bebek Ağrı Ölçeği ve SNAP-PE II Skorlama Sistemi ile toplanmıştır. Çalışma verileri SPSS istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistiklerde ortalama, standart sapma, ortanca, minimum ve maksimum değerleri, kesikli verilerde ise yüzde değerleri kullanılmıştır. Tanımlayıcı özelliklerden şuanki boy değişkeni dışında tüm tanımlayıcı özellikleri (cinsiyet, tanı, doğum şekli, doğum ağrılığı ve boyu, gestasyon haftası ve APGAR skoru) açısından gruplar homojendir. İnvaziv işlemlerde nabız ve oksijen değerleri açısından gruplar karşılaştırıldığında işlem sırasında ve işlemden hemen sonra kontrol ve pozisyon grubuna göre ninni grubundaki preamatüre yenidoğanların nabız değerlerinin daha düşük ve oksijen saturasyonu değerlerinin daha yüksek olduğu ve bu farkların istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p0.05). Yenidoğan konfor davranış ölçeği puan ortalaması açısından invaziv işlemden hemen önce, işlem sırasında, işlemden hemen sonra ve işlemden 10 dk sonrası yapılan değerlendirmelerde ninni grubunun puan ortalamasının kontrol ve pozisyon grubuna göre daha düşük olduğu ve farkın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu saptanmıştır (p0.05). In terms of the mean score of the newborn comfort behavior scale, the mean score of the lullaby group was lower than the control and position groups and the difference was statistically significant (p

Gavajla Besleme Sırasında Uygulanan Anne Sütü Kokusunun Preterm Yenidoğanlarda Besin Toleransına Etkisi Amaç: Gavajla besleme sırasında uygulanan anne sütü kokusunun preterm yenidoğanlarda besin toleransına etkisi belirlemek amacıyla yapıldı. Matertal ve Metot: Araştırma, Gaziantep Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde, Aralık 2018- Mart 2019 tarihleri arasında yarı deneysel bir tasarım olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Aralık 2018- Mart 2019 tarihleri arasında Gaziantep Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde araştırmanın yapıldığı tarihlerde yatan 1076 bebek oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini ise seçim kriterlerine uyan toplam 56 preterm bebek oluşturmuştur. Araştırma grubunda ki bir bebeğin anne sütüne ulaşılamadığından dolayı bu bebek çalışmadan çıkartılmıştır. Bu çalışma toplam 55 preterm bebek üzerinde yapılmıştır (27 araştırma grubu, 28 kontrol grubu). Örneklem büyüklüğü için yapılan güç analizinde 0.05 anlamlılık seviyesinde, 0.95 güven aralığında her grupta 27 kişi için araştırmanın gücü 0.95 olarak saptanmıştır. Araştırma grubunda ki bebeklere gavaj ile beslenem sırasında anne sütü kokusu uygulanmıştır. Kontrol grubundaki bebeklere herhangi bir girişim uygulanmamıştır. Veriler "Bebek Bigi Formu" ve " Bebek Gözlem Formu" ile araştırmacı tarafından toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ortalama, standart sapma, ki-kare testi, kategorik değişkenlerin zamansal değişiminde Cochran Q, zamansal kontrolü yapılan değişkenler için tekrarlı ölçümlerde varyans analizi ve önemlilik durumunda ikili karşılaştırmalarında Bonferroni testi kullanılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için etik onay, resmi izin ve aydınlatılmış onam alınmıştır. Bulgular: Araştırma ve kontrol grubundaki preterm bebekler cinsiyet, gestasyonel yaş, doğum ağırlığı, doğum boy uzunluğu, doğum baş çevresi, 1. ve 5. dakika APGAR puanı, doğum şekli, beslenme cinsi değişkenleri açısından karşılaştırıldığında, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı belirlenmiştir (p>0.05). Araştırma be kontrol grupları arasında GRV, kusma, defekasyon sıklğı ve abdominal çevre ölçümü açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç: Gavajla besleme sırasında uygulanan anne sütü kokusunun preterm yenidoğanlarda besin toleransı üzerine etkisi bulunamamıştır., The Effect of The Odor of Breast Milk Applied During Feeding with Gavage On Nutritional Tolerance in Preterm Newborns Objective: The aim of this study was to determine the effect of the odor of breast milk applied during feeding with gavage on nutritional tolerance in preterm newborns. Material and Method: The study was carried out design between December 2018 and March 2019 in the Neonatal Intensive Care Units of Gaziantep Cengiz Gökçek Gynecology and Pediatrics Hospital as a quasi-experimental. The study population consisted of 1076 infants who were hospitalized between December 2018 and March 2019 in the Neonatal Intensive Care Units of Gaziantep Cengiz Gökçek Gynecology and Pediatrics Hospital. The sample of the study consisted of 56 preterm babies that meet the inclusion criteria. This baby was excluded from the study because a baby's breast milk could not be reached in the study group. This study was performed on a total of 55 preterm infants (27 infants in the study group, 28 in the control group). In the power analysis carried out for the sample size, the power of the study was found to be 0.95 for the significance level of 0.05, confidence interval of 0.95 and for 27 individuals in each group. Breast milk odor was applied to the babies in the study group during feeding with gavage. No attempt was made to the babies in the control group. Data were collected by the researcher through the " Baby Information Form" and " Baby observation form". The datas were analyzed using the percentage distribution, averages, standard deviation, Chi-square test, Cochran Q in the temporal change of categorical variables, Analysis of variance in repetitive measurements for temporal control variables, Bonferroni test was used for binary comparisons the importance condition. The ethics-committee approval, official permissions and informed consent were obtained to conduct the study. Results: The results of the research showed that all of the preterm neonates were similar to each other in terms of their gender, birth weight, birth length, head circumference at birt, gestational week, postnatal age, 1 and 5 minutes APGAR score, type of birth and type of nutrition (p>0.05).There was no significant difference between the study and control groups in terms of GRV, vomiting frequency, defecation frequency, abdominal circumference measurement and body weight increase (p>0.05). Conclusion: The effect of the odor of breast milk applied during feeding with gavage was not found on nutritional tolerance in preterm newborns.

Araştırma, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde (YYBÜ) yatan preterm bebeklerde pozisyon yatağı kullanılarak verilen yüzükoyun ve yan yatış pozisyonunun preterm bebeğin konforuna etkisini belirlemek amacıyla deneysel olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini, 01.12.2017 - 01.07.2018 tarihleri arasında Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Bilim Dalı Neonatoloji Bilim Dalı-YYBÜ'de yatan preterm bebekler, örneklemini ise araştırmaya alınma kriterlerine uyan 33 preterm bebek oluşturdu. Araştırma verileri araştırmacı tarafından geliştirilen Bebek Bilgi Formu, Yenidoğan İzlem Formu, Yenidoğan Pozisyon Değerlendirme Aracı (YPDA) ve Prematüre Bebek Konfor Ölçeği (PBKÖ) ile toplandı. Bu çalışma preterm bebeklere her 3 saatte bir sırasıyla; pozisyon yatağında yüzükoyun ve yan yatış şeklinde pozisyon verilerek 2 aşamada gerçekleştirildi. Verilerin istatistiksel analizler için SPSS for Windows version 22.0 paket programı kullanıldı. PBKÖ ve YPDA puanlarının belirlenmesi için Shapiro-Wilk testi ve nonparametrik Wilcoxon işaretli sıralar analizi uygulandı ve p

Çapraz tasarım deneysel olarak yapılmış olan bu çalışmada, anne tarafından uygulanan kanguru bakımı ile baba tarafından uygulanan kanguru bakımının prematüre bebeklerin vücut sıcaklığı, nabız, solunum sayısı, kan basıncı, oksijen saturasyonu ve stres belirtilerine olan etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır.Araştırma 01 Haziran 2018-01 Nisan 2019 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde yürütülmüştür. Kanguru bakımının prematüre bebeklerdeki etkisinin araştırıldığı çalışmalar incelenmiştir, anneler ve babaların kanguru bakımını uygulaması sonucu bebek ve ebeveyn üzerindeki fizyolojik etkisi baz alınarak örneklem büyüklüğü, α:0.05 yanılma payı ve 0,5 etki büyüklüğünde P:0,85 için n: 30 olarak saptanmış olup çalışmaya 30 bebek alınmıştır.Veriler, Veri Toplama Formu, Anne/Baba Kanguru Bakımı İzlem Formu, Yenidoğan Stres Ölçeği, STAİ Durumluk Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi için normal dağılım gösterenlerde Paired-Samples T test, normal dağılıma uymayan verilerin analizinde ise non-parametrik testlerden Wilcoxon, tekrarlayan ölçümlerin analizinde Repeated Anova (Post Hoc analizi için Bonferroni) kullanılmıştır.Araştırmada anne tarafından uygulanan kanguru bakımı ile baba tarafından uygulanan kanguru bakımı karşılaştırıldığında kanguru bakımına başlamadan önce (15 dk önce) bebeğin fizyolojik parametreleri açısından fark yokken (p>0,05), kanguru bakımı sırasında (30.dk) anne tarafından uygulanan kanguru bakımındaki bebeklerin oksijen saturasyonları, baba tarafından uygulanan kanguru bakımındaki bebeklerin ise sistolik kan basınçları yüksek bulunmuştur ancak her iki ölçüm değerleri normal aralıkta seyretmiştir (p0,05). Kanguru bakımı sonrası (küvözde anne 15.dk) anne ve baba tarafından uygulanan kanguru bakımındaki bebeklerin fizyolojik parametreleri benzer bulunmuştur (p>0,05).Anne ve babalarla uygulanan kanguru bakımının bebeklerin fizyolojik parametrelerini iyileştirdiği ve stabilitesinin devamını sağladığı görülmüş olup babaların da anneler kadar kanguru bakımı uygulamasında aktif rol alabileceği sonucuna ulaşılmıştır. In this experimental cross-design study, we aimed to investigate the effect of kangaroo care applied by mother and kangaroo care applied by father on body temperature, pulse, respiratory rate, blood pressure, oxygen saturation and stress symptoms of premature babies.The research was conducted between 01 June 2018-01 April 2019 in T.C. Health Sciences University Zekai Tahir Burak Women's Health Training and Research Hospital Neonatal Intensive Care Unit. Studies on the effect of kangaroo care on premature infants were investigated. As a result of mothers and fathers applying kangaroo care, the sample size was determined based on the physiological effect on the baby and parent, α: 0.05 error margin and 0.5 effect size P: 0.85 for n: 30. 30 infants were included in the study.Data were collected with Data Collection Form, Mother / Father Kangaroo Care Follow-up Form, Newborn Stress Scale, STAI State Scale. For the analysis of the data, Paired-Samples T-test was used for the normal distribution and Wilcoxon, one of the non-parametric tests, was used for the analysis of the data that did not conform to the normal distribution, and Repeated ANOVA (Bonferroni for Post Hoc analysis) was used for the analysis of repeated measurements.Before the kangaroo care (15 min), there was no difference in the physiological parameters of the baby (p> 0.05), while the oxygen saturation of the babies in the kangaroo care (30 min) during the kangaroo care, systolic blood pressures were found to be high, but both measurements were within normal range (p 0.05). After kangaroo care (mothers 15 min in the incubator), the physiological parameters of the babies in the kangaroo care of the mother and father were similar (p> 0.05).It was found that kangaroo care with mothers and fathers improves the physiological parameters of the babies and maintains the stability and it is concluded that fathers can play an active role in kangaroo care as well as mothers. 116