Search

Aim: This research was conducted to determine the relationship between women's attitudes towards complementary alternative therapy and fear of COVID-19. Method: The population of this descriptive cross-sectional study consisted of 572 women. Personal information form, COVID-19 Fear Scale, Holistic Complementary and Attitude towards Alternative Medicine Scale were used as data collection tools. Results: The average age of the women participating in the study was 24.84 ± 7.72, 70.6% had information about complementary alternative therapy (CAT), 59.3% found this treatment partially safe, 63.8% did not use complementary alternative therapy, and 59.4% of those using this treatment method. It was determined that reputation drank herbal teas and 41.8% used CAT to increase body resistance. Conclusions and Suggestions: It was determined that the mean scores of COVID-19 fear and attitude towards complementary alternative treatment were moderate, and there was a negative significant relationship between fear of COVID-19 and complementary alternative treatment attitude. In the study, it was determined that variables such as education level, marital status, chronic illness, having COVID-19, and finding complementary alternative treatment safe affected the use of alternative treatment. It is recommended to pay attention to the use of complementary alternative treatment methods in epidemic diseases and to obtain information from health professionals., Amaç: Bu araştırma kadınların tamamlayıcı alternatif tedaviye yönelik tutumlarının COVID-19 korkusuyla ilişkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Tanımlayıcı kesitsel tipte yapılan araştırma 572 kadın ile yapıldı. Veri toplamada kişisel bilgi formu, COVID-19 Korkusu Ölçeği, Bütüncül Tamamlayıcı ve Alternatif Tıbba Karşı Tutum Ölçeği kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan kadınların yaş ortalamasının 24.84±7.72 olduğu, %70.6’sının tamamlayıcı alternatif tedavi (TAT) hakkında bilgisinin olduğu, %59.3’ünün bu tedaviyi kısmen güvenli bulduğu, %63.8’inin tamamlayıcı alternatif tedaviyi kullanmadığı, bu tedavi yöntemini kullananların %59.4’ünün bitki çayları içtiği, %41.8’inin vücut direncini arttırmak için TAT kullandığı belirlendi. COVID-19 korku ve tamamlayıcı alternatif tedaviye karşı tutum puan ortalamalarının orta düzeyde olduğu, COVID-19 korkusu ile tamamlayıcı alternatif tedavi tutumu arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu saptandı.Sonuçlar ve Öneriler: Araştırmada eğitim düzeyi, medeni durum, kronik hastalık, COVID-19 geçirme, tamamlayıcı alternatif tedaviyi güvenli bulma gibi değişkenlerin alternatif tedaviyi kullanımı etkilediği belirlendi. Salgın hastalık durumlarında tamamlayıcı alternatif tedavi yöntemlerinin kullanımına dikkat edilmesi ve sağlık profesyonellerinden bilgi alınması önerilmektedir.

Amaç: Bu araştırma ebe ve hemşirelerin iletişim beceri düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan çalışmanın evrenini Kahramanmaraş il merkezinde bulunan25 Aile Sağlığı Merkezinde çalışan hemşire ve ebeler oluşturdu. Örneklemi ise, araştırmayakatılmayı kabul eden 110 ebe ve hemşire oluşturdu. Veri toplama aracı olarak tanıtıcı anketformu ve İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ) kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesindesayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Krusskal Wallis ve Minn-Whitney U testi kullanıldı.Bulgular: Araştırmada 18-23 yaş grubu, bekar, lisans mezunu ve ebe olanların iletişim becerilerinindaha yüksek olduğu saptandı.Sonuç: Araştırma sonucunda yaş ve çalışma yılı arttıkça iletişim becerisinin azaldığı belirlenmiştir.İletişim becerilerini geliştirilmek için hizmet içi eğitimlerin arttırılması önerilebilir.Anahtar kelimeler: Ebe; Hemşire; İletişim becerisiABSTRACTAim: This study was conducted to determine midwives and nurses communication skills levels.Material and Methods: The population of descriptive study was consisted of nurses and widwiveswho work in 25 Family Health Center in Kahramanmaras city center. The sample consisted of110 midwives and nurses who agreed to participate in the study. The data collection was usedintroductory questionnaire and Communication Skills Evaluation Scale (CSES). Evaluation ofthe data was used number, percentage, mean, standard deviation, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U test.Results: It was found that the communication skills of the 18-23 age group, single, undergraduateand midwife were higher in the study.Conclusion: It was determined that an increased age and years of age decreased communicationskills. Increasing in-service training can be recommend for improving communication skills.Key words: Midwife; Nurse; Communication skill

Amaç: Araştırma Neuman Sistem Modeline göre evde verilen bakımın hemodiyaliz hastalarında fiziksel ve psikolojik semptomları giderme ve yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Araştırma ön test- son test randomize kontrollü çalışma modeli olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi, Özel Diyaliz Merkezi ve Malatya Devlet Hastanesi hemodiyaliz ünitelerinde tedavi gören ve il merkezinde ikamet eden 290 yetişkin hastanın tamamı oluşturmuştur. Örneklemini ise; güç analizi ile çift yönlü önem düzeyinde 0.6 etki büyüklüğünde, evreni 0.97 temsil gücüyle, 0.05 yanılgı düzeyinde 160 hasta oluşturmuştur. Hastalar randomize olarak sıralı biçimde bir deney bir kontrol grubuna olmak üzere 80 deney, 80 kontrol grubuna alınmıştır. Deney grubundaki hastalara araştırmacı tarafından hastaların evlerinde Neuman Sistem Modeli'ne göre hazırlanan hemşirelik bakımı iki haftada bir üç kez uygulanmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hastaların evlerinde yüz yüze görüşme tekniğiyle toplanmış ve verilen hemşirelik bakımı ortalama 30-60 dk. sürmüştür. Verilerin analizinde; sayı, yüzde, ki kare, bağımlı gruplarda t testi ve bağımsız gruplarda t testi kullanılmıştır.Bulgular: Son test verilerine göre; deney grubunun diyaliz semptom indeksi puan ortalaması 28.52±17.67, yaşam kalitesi ölçeği fiziksel sağlık puanı ortalaması 53.35±11.91, mental sağlık puanı ortalaması 50.10±9.59; kontrol grubunun diyaliz semptom indeksi toplam puan ortalaması 59.78±19.07, fiziksel sağlık puan ortalaması 37.05±9.68, mental sağlık puan ortalaması 35.42±11.47 olarak saptanmıştır. Girişim sonrasında deney grubundaki hastaların semptom düzeyinin azalarak yaşam kalitelerinin arttığı ve gruplar arasındaki puan ortalamaları farkının istatistiksel olarak önemli olduğu saptanmıştır (p=0.000).Sonuç: Hemodiyaliz tedavisi alan hastalara Neuman Sistem Modeli'ne göre verilen bakım, hastaların yaşadığı semptomları azaltarak yaşam kalitelerini arttırmıştır.Anahtar Kelimeler: Hemodiyaliz, Neuman Sistem Modeli, Diyaliz semptom, Yaşam Kalitesi, Hemşirelik Aim: The aim of the study is to determine the effect of home care on physical and psychological symptomatic relief and quality of life in patients undergoing hemodialysis according to Neuman System Model.Material and Method: The study was conducted as a preliminary test-post-test randomized controlled study model. The population of the study consisted of 290 all of the adult patients residing in the city center of Malatya, and receiving treatment in the hemodialysis units of Inönü University Turgut Özal Medical Center, Private Dialysis Center and Malatya State Hospital. The sample consisted of 160 patients at significance level of 0.05, the effect size of 0.6, and the population representation power of 0.97 as a result of power analysis. The patients were randomly assigned as 80 in the experimental group and 80 in the control groups. The nursing care, which was prepared by the researcher according to Neuman System Model, was applied to the patients in the experimental group at their homes three times every two weeks. The data were collected by the researcher at face-to-face interviews in the patients' homes and the nursing care provided was 30-60 min. Number, percentage, chi square, and dependent samples t test, and independent samples t test were used to analyze the data.Results: It was found that total mean score of DSI was 28.52±17.67, quality of life scale physical health score mean was 53.35±11.91, mental health score mean was 50.10±9.59 in the experimental group; the mean score of the dialysis symptom index of the control group was 59.78±19.07, physical health mean score was 37.05±9.68, mental health score mean was 35.42±11.47. The symptom level of the patients in the experimental group decreased and the quality of life increased after the intervention and a statistically significant difference was found among the posttest mean scores.Conclusion: The care provided to the patients receiving hemodialysis treatment according to the Neuman System Model decreased the symptoms experienced by the patients and enhanced their quality of life.Key words: Hemodialysis, Neuman System Model, Dialysis symptom, Quality of Life, Nursing 103

Amaç: Araştırma kalp yetersizliği olan yaşlı hastaya bakım verenlerin bakım yükü ve anksiyete düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Materyal ve Metot: Araştırma Haziran 2013-Temmuz 2015 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Kardiyoloji servisinde kalp yetersizliği tanısıyla yatmakta olan 65 yaş ve üzeri yaşlı hastaya hastaneye yatmadan önce ve hastanede bakım veren 290 kişi oluşturmuştur. Örneklemi; bu hastanede kalp yetersizliği tanısıyla yatmakta olan 65 yaş ve üzeri yaşlı hastaya bakım veren, evreni bilinen örneklem formülüne göre hesaplanmış 165 bakım veren oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan bakım veren bireyi tanıtıcı anket formu, yaşlı hastayı tanıtıcı anket formu, bakım verme yükü ölçeği (BYÖ) ve durumluk sürekli kaygı envanteri kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından kardiyoloji servisinde yaşlı hastalara bakım veren aile bireyleri ile yüz-yüze görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzde, bağımsız gruplarda t-testi, Kruskal Wallis, Mann-Whitney U, ANOVA ve Korelasyon kullanılmıştır.Bulgular: Araştırmada bakım verenlerin çoğunluğunun kadın, evli, kız çocuklarının bakım verdikleri ve çoğunluğunun bakım vermeden memnun olduğu belirlenmiştir. Araştırmada yaş, çalışma durumu, kronik hastalık, yaşlıya yakınlık derecesi, bakım vermekten memnun olmanın bakım yükünü; yaş, kronik hastalık, yaşlıya yakınlık derecesi ve bakım vermekten memnun olma gibi faktörlerin anksiyete düzeyini etkiledikleri saptanmıştır. Sonuç: Bakım yükü arttıkça anksiyete düzeyinin arttığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda bakım verenlerin bakım yükü ve anksiyete düzeylerini azaltmak için sağlık ekibi üyeleri özelliklede hemşireler tarafından desteklenmesini ve danışmanlık programlarının arttırılmasını önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Yaşlı, Kalp Yetersizliği, Bakım Veren, Bakım Yükü, Anksiyete, Hemşire Aim: The aim of this descriptive study is to determine the burden of caregiving and the anxiety levels of caregivers in charge of elderly patients with heart failure.Material and Method: This study was done between June, 2013 and July, 2015. The study universe consisted in 290 caregivers in charge of patients aged 65 or more who were hospitalized in the İnönü University Turgut Ozalp Medical Center Cardiology Department with a diagnosis of heart failure. A total of 165 caregivers made up the study sample, a size calculated according to a formula applicable to a known study universe. Tools for data collection were a personal data questionnaire for the caregiver and the patient, respectively, a Caregiver Burden Scale (CBS) and the State-Trait Anxiety Inventory. Data were registered using face-to-face interviews between the investigator and the caregiving family members of the patients. Descriptive data were summarized as absolute numbers and percentage; independent group comparisons used the t-test, the Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests, analysis of variance and Pearson's correlation coefficient.Results: This research found that most of the caregivers were married and single females, and that many of the caregivers were satisfied with the care they gave. It was determined that age, working status, chronic disease, level of intimacy with the geriatric patients and being satisfied with care-giving affected the burden of care-giving. Age, chronic disease, level of intimacy with the geriatric patients and being satisfied with caregiving also affected anxiety levels. Conclusion: It has been determined that an increased care burden increases anxiety levels. In accordance with these results, support of caregivers by the health care professional team, especially the nurses, and increased counseling programs may be proposed to reduce the caregiving load and anxiety levels in the caregivers. Key Words: Elderly, Heart Failure, Caregiver, Burden of Caregiving, Anxiety, Nurse 58

Araştırma yaşlı hastaya evde bakım verenlerin yaşam doyumları ile bakım yükleri arasındaki ilişki ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla ilişkisel tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma, Adıyaman il merkezinde bulunan Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesine bağlı ek 1 binası Evde Bakım Merkezi?ne kayıtlı yaşlı bireye bakım verenlerin evlerinde Temmuz 2012-Haziran 2013 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi ek 1 binası Evde Bakım Merkezi?ne kayıtlı olan 65 yaş ve üzeri yaşlı hastaya bakım veren 200 bakım verici oluşturmuş, evrenin tümünün araştırmaya alınması amaçlandığı için örneklem büyüklüğü hesaplaması yapılmayıp herhangi bir örnekleme yöntemi kullanılmamıştır. Yaşlı hastaya bakım veren 160 bakım verici araştırmaya katılmıştır. Veri toplamada araştırmacı tarafından oluşturulan bakım veren bireyi tanıtıcı anket formu, yaşlıyı tanıtıcı anket formu, bakım yükü ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hafta içi 5 iş günü evde bakım ekibi ile birlikte hasta ziyaretleri esnasında yaşlıya bakım veren aile bireyleri ile yüz-yüze görüşme tekniğiyle toplanmış, görüşme ortalama 20-25 dk. sürmüştür. Verilerin analizinde sayı, yüzde, Bağımsız gruplarda t testi, ANOVA ve Korelasyon kullanılmıştır. Araştırmada bakım vericilerin çoğunluğunun kadın ve evli oldukları, kız çocuklarının bakım verdikleri, bakım yükü ve yaşam doyumlarının orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Cinsiyet, gelir durumu, kronik hastalığın olması, bakımdan memnuniyet, yaşlıya bakma nedeni ve yaşlının günlük yaşam aktivitelerindeki bağımlılık durumunun bakım yükünü, eğitim düzeyi, çocuğa sahip olma, yaşlı bireye bakma nedeni gibi faktörlerin ise yaşam doyumunu etkiledikleri belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda bakım vericilerin yükünü azaltmak ve yaşam doyumlarını arttırmak için eğitim ve danışmanlık programlarının yaygınlaştırılmasını önerebiliriz.Anahtar kelimeler: Yaşlı, Bakım Verici, Bakım Yükü, Yaşam Doyumu, Hemşirelik This relational descriptive research was carried out to determine the relationship between life satisfaction and care burden in those who give care to an ill elderly at home and the factors that affect such relationship.The research was conducted between July 2012 and June 2013 at the homes of those who were giving care to an elderly who was registered with the Home Care Center in annex 1 building of Adiyaman University Training and Research Hospital located in the provincial center of Adiyaman, Turkey. The research population consisted of 200 caregivers who were giving care to an ill elderly 65 years of age or older who was registered with the Home Care Center in annex 1 building of Adiyaman University Training and Research Hospital and since it was aimed at including the entire population in the research, no calculation of the sample size was attempted and no sampling method was used. One hundred and sixty caregivers who were giving care to an ill elderly were included in the research. In collecting the data, a Questionnaire prepared by the investigator to describe the caregiver, the caregiver burden scale and the life satisfaction scale were used. The data were collected by the investigator and the home care team through face-to-face interviews with the family members giving care to their elderly during home visits on 5 working days in a week and the interviews lasted 20-25 minutes on the average. For analyzing the data, percentages, t-test for Independent groups, ANOVA and Correlations were used. The majority of the caregivers were observed to be women and married, their daughters also gave care and their care burden and life satisfaction were at a moderate level. Factors such as gender, income status, presence of a chronic disease, care satisfaction, reason for giving care to the elderly and dependence of the elderly in daily living activities affected care burden, whereas education level, having children and the reason for giving care to the elderly affected life satisfaction. In the light of these results, we can recommend that training and consultancy programs should be made available to reduce care burden and enhance life satisfaction in caregivers. Key words: Elderly, Caregiver, Care Burden, Life Satisfaction, Nursing. 65

Aim: The study was planned to determine the prevalence of obesity and factors affecting obesity in individuals who applied to the Family Medicine Centers.Method: A total of 1929 subjects, aged 20 and olde r, who applied to Family Medicine Centers in Artvin Province and Districts in the period January 2011 for diagnostic or therapeutic purposes and who agreed to participate in this descriptive study consitituted the sample population.Results: Women constituted 51.1%‘s of the sampling. 22.8%of the subjects were categorizied as obese, and 36.8% as overweight, while 34.1% displayed normal body mass index (BMI). In comparison of women and men , respectively, 35% and 34.1% were considered in normal weight ranges, whereas 55.3% and 63.9% were included in the obese group (mild overweight or obese). Generally, the ratio of the obese subjects was 59.6% across the sample group. The average age of the subjects and the number of main meals during the day were found positively correlated with BMI (p, Amaç: Araştırma, Aile Hekimliği Merkezlerine başvuran bireylerin obezite sıklığı ve ilişkili etmenlerin belirlenmesi amacıyla planlandı. Yöntem: Tanımlayıcı olarak gerçekleştirilen, çalışmanın örneklemini 01-31 Ocak 2011 tarihleri arasında Artvin İli ve İlçeleri Aile Hekimliği Merkezleri’ne tanı ya da tedavi amaçlı başvuran, araştırmaya katılmayı kabul eden, 20 ve üstü yaş, toplam 1929 kişi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak literatür taramaları sonucu oluşturulan bireylerin beslenme özelliklerini belirlemeye yönelik soruları da içeren sosyo-demografik özellikler formu kullanılmıştır. Obezite kriteri olarak “Beden Kitle İndeksi” hesaplaması kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, ortalama, yüzde, korelasyon, varyans analizi ve t testi kullanıldı. Bulgular: Bulgulara göre %51.1’i kadınlardan oluşan örneklemin %22.8’i obez kategorisine girerken, %36.8’i aşırı kilolu, %34.1’i ise normal beden kitle indeksine (BKİ) sahip bireylerden oluşmaktadır. Kadınların %35’i normal kiloda iken erkeklerde bu oran 34.1’dir. Kadınların %55.3’ü şişman grubuna (hafif şişman veya obez) girerken erkeklerin %63.9 şişman grubunda yer almaktadır. Örneklemin genelinde ise şişman bireylerin oranı %59.6’dır. Örneklemin yaş ortalaması ve tüketilen ana öğün sayısı ile BKİ arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulundu (p < 0.01). Sonuç: Örneklemin yarısından fazlasının hafif şişman veya obez olduğu, obezitenin erkeklerde kadınlardan daha fazla görüldüğü; ayrıca yaşlı, ev hanımı veya emekli olan bireylerin obezite açısından riskli gruplar olduğu belirlendi.

Aim: This study was conducted to determine the effect of incontinence on quality of life in women 65 years and older. Methods: The population of this cross-sectional study included 1258 women 65 years of age and older, who were selected from three Family Healthcare Centres in the central Malatya province, Turkey by using cluster sampling method; and the sample of the study consisted of 126 women selected from the clusters by using random sampling method, parallel to the proportion to the population. Research data were collected by the investigators between 12 March and 10 April 2013 through face-to-face interview and administering the Patient Information Form and Incontinence Quality of Life Questionnaire. Percentage distribution, ANOVA, Kruskal-Wallis and t tests were used for data analysis. Results: The mean age of participants was 67.27±3.8. It was found that 61.2% experienced urinary leakage once a week and the amount of leakage was mostly a drop, and that 71.1% did not see a doctor with the complaint of incontinence. It was determined that there was a significant difference between the Incontinence Quality of Life Questionnaire total score and incontinence frequency, psychosocial effects and social isolation, and that the quality of life scores decreased with the increase in incontinence frequency. Conclusion: The quality of life of the women who participated in the study was low, with social isolation being the most affected subdomain. It was determined that the women’s quality of life was affected by age, marital status, level of education, number of children; frequency, amount and type of incontinence, and that the women did not refer to healthcare providers for their incontinence problems, Amaç: Bu çalışma, 65 yaş ve üstü kadınlarda üriner inkontinansın 65 yaş ve üzeri kadınların yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Kesitsel türde yapılan araştırmanın evrenini Malatya il merkezindeki Aile Sağlığı Merkezlerinden küme örnekleme yöntemi ile seçilen üç merkeze kayıtlı 65 yaş ve üzeri 1258 kadın; örneklemini ise kümelerden evren oranına paralel olarak basit rastgele örneklem yöntemiyle seçilen 126 kadın oluşturdu. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından, 12 Mart-10 Nisan 2013 tarihleri arasında, Hasta Bilgi Toplama Formu ve İnkontinans Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak yüzyüze görüşme yöntemiyle toplandı. Verilerin analizinde; yüzdelik dağılımlar, ANOVA, Kruskal-Wallis ve t testleri kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan kadınların yaş ortalaması 67.27±3.8, %61.2’si haftada bir kez idrar kaçırdığı ve kaçırılan miktar çoğunlukla damla şeklinde olduğu, %71.1’i inkontinas şikayetinden dolayı hekime baş vurmadığı saptandı. İnkontinans Yaşam Kalitesi Ölçeği toplam puanı ile kaçırma sıklığı, psikososyal etkilenme ve sosyal izolasyon arasındaki farkın önemli olduğu ve kaçırma sıklığı arttıkça yaşam kalitesi puanlarının azaldığı belirlendi.Sonuç: Araştırmaya katılan kadınların inkontinans yaşam kalitesinin düşük olduğu, en fazla sosyal izolasyon alt boyutunun etkilendiği tespit edildi. Kadınların yaşam kalitelerinin yaş, medeni durum, eğitim düzeyi, çocuk sayısı, inkontinansın sıklığı, miktarı, tipi gibi durumlardan etkilendiği ve kadınların inkontinans sorunları için hekime başvurmadıkları tespit edildi