Search

Biomoleculardetection has become a current issue together with the increase inelectrochemical sensor studies. The effect of Aflatoxin B1 and Aflatoxin G1 onDNA hybridization was analyzed with electrochemically by using pencil graphiteelectrode. For this purposes; the changes in guanine currents were monitoredbefore and after hybridization occurred between DNA complementary basesequences using differential pulse voltammetry (DPV). In the first step of thiswork the capture probe was immobilized by wet adsorption onto the surface ofPGE optimizing concentration and immobilization time and then hybridizationevent was performed between capture and its target probe. In the second stepthe hybridization experiments were repeated using inosine modified captureprobe instead of capture probe which used in the first step. As differentlyfrom the first step the inosine modified probe was interacted with 2 µg/mL and4 µg/mL of AFB1 for 10 min before allowing hybridization and the same protocolwas repeated for AFG1. The decrease in guanine current after hybridization wasthe reference for the genotoxic effects of aflatoxins. The decrease in guanineoxidations in the cases of 2 µg/mL and 4 µg/mL AFG1 and 2 µg/mL and 4 µg/mLAFB1 concentrations were found to be 18% and 26 % for AFG1; and 50% and 61% forAFB1, respectively. AFB1 showed the maximum genotoxic effect to DNAhybridization., Biyomoleküler analizlerde yeni teknolojilerin gelişmesi, elektrokimyasalsensör alanındaki çalışmaların da katılmasıyla güncel bir konu olmuştur. Buçalışmada Aflatoksin B1'in (AFB1) ve Aflatoksin G1'in (AFG1) DNA hibridizasyonuüzerindeki etkisi, kalem grafit elektrot (PGE) kullanılarak elektrokimyasal yöntemlerleanaliz edildi. Bu amaçla; guanin oksidasyon akımlarındaki değişiklikler,diferansiyel puls voltametrisi (DPV) ile birbirlerini eşleniği olan DNA bazsekansları arasında hibridizasyon oluşmadan önce ve sonra izlendi. Çalışmanınilk aşamasında, yakalama probu ıslak adsorpsiyonla PGE yüzeyine immobilizeedilirken prob derişimi ve adsorpsiyon süresi optimize edildi ve sonra, hedefprop ile hibritleşmeye tabi tutulurken hedef proba ait konsantrasyon vehibridizasyon süresi optimize edildi. İkinci aşamada, hibridizasyon deneyleri,birinci aşamada kullanılan yakalama probu yerine inosin modifiye edilmişyakalama probu kullanılarak tekrarlandı. Ancak, ilk aşamadan farklı bir şekildeinosin modifiye edilmiş prob, hibridizasyona tabi tutulmadan önce 10 dakika süreile 2 µg / mL ve 4 µg / mL AFB1 ile etkileştirildi ve aynı protokol, aynıkoşullarda AFG1 için de tekrarlandı. Hibridizasyondan sonra guanin oksidasyonakımındaki azalma, aflatoksinlerin DNA sekanslarının hibridizasyonuna etkisininbir sonucu olup, AFB1 ve AFGl'in DNA üzerine genotoksik etkisinin birgöstergesidir. Guanin oksidasyon sinyalindeki azalmalar 2 µg/mL ve 4 µg/mL AFG1için % 18 ve % 26; 2 µg/mL ve 4 µg/mL AFB1 için % 50 ve % 61 olarak bulundu.Sonuç olarak AFB1'in DNA üzerindeki genotoksik etkisi AFG1'e göre çok dahafazla olarak tespit edildi.

Fungusların tür sayısının 2.2 ile 3.8 milyon arasında olduğu tahmin edilmektedir. Bu çeşitliliğe rağmen günümüzde tanımlanmış tür sayısı sadece 120.000’dir. Günümüzde ökaryotik makro organizmalara ait olan bazı fosillerin fungus olabileceği düşünülmektedir. Ökaryotik mikrofosiller üzerinde yapılan çalışmalar ise bu fosillerin fungus olduğunu aynı zamanda fungusların tahmin edilenden daha antik canlılar olduğunu göstermiştir. Bu fosillerle günümüzdeki fungusların morfolojik farklılıklarının analiz edilmesi, genomların karşılaştırmalı analizleri ve filogenetik analizler fungusların evriminde etkili olan faktörlerin aydınlatılmasını sağlayacaktır. Aynı zamanda fungusların içerdiği enzimler ve bunları kodlayan genlerin filogenetik analizleri antik fungusların beslendikleri organizmalarla ilgili bilgi edinilmesini ve diğer organizmalarla ilişkilerinin belirlenmesi ya da tahmin edilmesinde kullanılabilmektedir. Bu çalışmaların kombine bir şekilde yapılması fungusların evrimi hakkındaki bilgi birikiminin artmasını sağlayabilecektir. Bir patojenin evrimi üzerine birden fazla faktör etki edebilmektedir. Aynı zamanda, türlerde varyasyona neden olan bu faktörlerin etkisi patojene göre değişebilmektedir. Bu derleme bitki patojeni fungusların evriminde hangi faktörlerin etkili olduğuyla ilgili bilgi vermek amacıyla yazılmıştır. Bu faktörlerin ele alınması fungusların evrimsel süreçlerinin değerlendirilmesinde, bitki koruma açısından agresif ırkların oluşmasını engellemede ya da yavaşlatmada ve bu ırklarla mücadelede yol gösterici olabilir., The number of species of fungi is estimated to be between 2.2 and 3.8 millions. Despite this diversity, only 120,000 species have been identified currently. Today, some fossils belonging to eukaryotic macro organisms are thought to be fungi. Studies on eukaryotic microfossils have shown that these fossils are fungi, but also that the fungi are more ancient than expected. Analyzing the morphological differences between these fossils and the current fungi, comparative analysis of genomes and phylogenetic analyzes will provide an insight into the factors influencing the evolution of fungi. At the same time, the enzymes contained in the fungi and the phylogenetic analysis of the genes encoding them can be used to obtain information about the organisms they feed on, and to determine or predict their relationship with other organisms. Conducting these studies in a combined way will increase the knowledge about the evolution of fungi. More than one factor can influence the evolution of a pathogen. At the same time, the effect of these factors, which cause variation in species, may vary according to pathogen. This review is written to give information about which factors are effective in the evolution of plant pathogenic fungi. Consideration of these factors may be helpful in evaluating the evolutionary processes of fungi and to preventing or slowing down the formation of aggressive races and controlling of these races in terms of plant protection.

Fosil yakıtların giderek azalması ve fosil yakıt kullanımının olumsuz çevresel etkileri, sıfır emisyonlu ulaşım araçlarını gündeme getirmiştir. Sıfır emisyonlu hava araçlarının üretilmesi ve güvenle kullanılabilmesi için birçok çalışma yapılmaktadır. Mevcut teknolojideki batarya sistemleri ve yakıt hücresi sistemlerinde ilave ağırlık, maliyet, menzil, şarj süreleri gibi sorunlarla karşılaşılmaktadır. Bu bağlamda, hibrit tahrik sistemleri; elektrikli ve yakıt hücreli araçlara geçiş aşamasında önem kazanmıştır. Bu çalışmada; piston prop motor ve elektrik motoru kullanılan paralel hibrit hafif genel maksat helikopterin enerji ve çevresel etkileri incelenmiştir. En fazla gücün harcandığı kalkış fazı için farklı irtifalar ve farklı hibridizasyon dereceleri için yakıt tüketimi, CO2 üretimi; insan sağlığı; ekosistem kalitesi hesaplanarak değerlendirilmiştir. Hesaplamalar deniz seviyesinden 3000 m irtifaya kadar çeşitli irtifalar için yapılmıştır. 3000 m irtifada, hibridizasyon derecesinin %6 olduğu durumda yakıt tüketimi ve CO2 üretiminin en fazla %3.91 oranında azaldığı görülmüştür. Aynı irtifa ve hibridizasyon derecelerinde insan sağlığı ve ekosistem kalitesi sırasıyla %3.27 ve %2.92 oranında daha az etkilenmiştir. The gradual decrease in the amount of fossil fuels on earth and the negative environmental effects of fossil fuel usage have brought the importance of zero emission transportation vehicles to the agenda. Various studies have discussed production and secure application of Zero Emission Aircrafts in the past. With current technology, existing battery and fuel cell systems have problems such as additional weight, cost, range, charging times. In this context, hybrid propulsion systems have gained importance in the transition stage to electrical and fuel cell vehicles. In this study, energy consumption and environmental effects were analyzed for parallel hybrid light utility helicopter with piston engine and electric motor. Fuel consumption, CO2 production, impact on human health and ecosystem quality were examined and evaluated for different altitudes and different hybridization factors for during take-off where the maximum power is needed. The calculations were made for various altitudes up to 3000 m above mean sea level. Fuel consumption and CO2 production decreased by 3.91% in the case of hybridization factor 6%, at an altitude of 3000 m. At the same altitude and same hybridization factor, impact on human health and ecosystem quality were determined to be less, drop of 3.27% and 2.92% respectively. 139

Heterorhabditis bacteriophora Poinar, 1976 (Rhabditida: Heterorhabditidae) dünya üzerinde biyolojik mücadele içerisinde tarımsal zararlılara karşı etkin olarak kullanılan bir entomopatojen nematod (EPN) türüdür. Yüksek biyolojik mücadele potansiyeline sahip olan bu EPN türünün hedef alınan zararlı böcek üzerindeki etkinliği farklı iklim özelliklerine sahip olan bölgelerde değişiklik göstermektedir. Diğer yandan bu EPN türü 1. dölünde kendileme yoluyla üreyen hermafrodit bireyleri oluştururken, 2. dölünde ise eşeyli üreme yeteneğindeki dişi ve erkek bireyleri meydana getirir. Bu durum kalıtım çalışmalarında bir avantaj sağlamaktadır. Böylelikle istenilen bir özellik 2. dölde meydana gelen erkek ve dişi bireylerin hibridizasyonu yoluya diğer nesillere aktarılabilirken, 1. dölde meydana gelen hermafrodit bireylerin kendileme yoluyla üremesi sebebiyle de bu özellik yeni nesillerin bünyesinde korunabilmektedir. Bu tez çalışması kapsamında; Antalya (H.b. 6) , Çanakkale (H.b. 876), Kırklareli (H.b. 17), İzmir (H.b. HIZ), Şanlıurfa (H.b. HSU) ve Adana (H.b. 10) illerinden izole edilmiş olan 6 farklı H. bacteriophora ırkı kullanılmış olup, bu ırkların etkinlikleri Galleria mellonella (Lepidoptera: Pyralidae)' nın son dönem larvaları üzerinde 5, 10, 20, 50, 75 ve 100 IJ/Larva olmak üzere 6 farklı uygulama dozunda belirlenmiş, en düşük etkinlik değerine sahip olan ırkın dişi ve erkek bireyleri ile denemelerde kullanılan diğer tüm ırkların erkek ve dişi bireyleri in vitro ortam koşullarında hibritlenerek 10 farklı yeni ırk elde edilmiştir. Hibridizasyon sonucunda elde edilen ırkların G. mellonella larvaları üzerindeki etkinlikleri ebeveyn ırklar ile aynı şekilde belirlenmiştir. Çalışma sonunda ebeveyn ve hibrit ırklara ait olan etkinlik verileri karşılaştırılmış ve elde edilen 10 yeni hibrit ırkın %70' inin ebeveynlerine göre yüksek, %30' unun ise ebeveynlerine göre daha düşük değerde etkinlik gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca hibrit ırkların böcek üzerindeki etkinlik değeri üzerine erkek ve dişi bireylerin farklı etkiler gösterdiği de tespit edilmiştir. Ebeveynlerine göre yüksek etkinlik değerine sahip olan hibrit ırkların etkinlik değerlerinin %57.1' inin dişi, %42.9' unun ise erkek bireylerin etkisi altında kaldığı bulunmuştur. Ebeveynlerine göre düşük seviyede etkinlik gösteren hibrit ırkların etkinlik değerinin %66.7' sinde erkek bireylerin, %33.3' ünde ise dişi bireylerin etkisiyle azaldığı da belirlenmiştir. Ebeveyn ırklar 5 IJ/larva uygulama dozunda G. mellonella larvaları üzerinde ortalama %13.33 ile 60 oranları arasında etkinlik göstermişken, hibrit ırkların aynı uygulama dozunda larva üzerindeki etkinlikleri ortalama %26.67 ile 83.33 oranları arasında bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Heterorhabditis bacteriophora, biyolojik mücadele, entomopatojen nematod, etkinlik, hibridizasyon, in vitro Heterorhabditis bacteriophora Poinar, 1976 (Rhabditida: Heterorhabditidae), which is used against agricultural pests in biological control on all world, is a species of entomopathogenic nematodes (EPNs). However, effectiveness of this EPN species having high biological control potential, can be changed on targeted insect pests in different climatic zone. On the other hand, H. bacteriophora is produced self-fertilizing hermaphrodite individuals in a first generation and, this species gives rise to a second generations consisting of amphimictic males and females. This situation provides advantage in genetic studies, because a feature could be transmitted new generations through hybridization of males and females individuals, which they comprised in the second generations of H. bacteriophora. Moreover, the feature could be protected in structure of new generations, because of self-fertilizing hermaphrodites. In this study, six different H. bacteriophora strains, which isolated in following different cities from Turkey; Antalya (H.b. 6), Çanakklae (H.b. 876), Kırklareli (H.b. 17), İzmir (H.b. HIZ) and Adana (H.b.10), were used, and their effectiveness were determined on last instar of Galleria mellonella (Lepidoptera: Pyralidae) at six different dosage 5, 10, 20, 50, 75 and 100 IJ/Larva. Then male and female individuals of having lowest effectiveness strains were made crossbreeding with other females and males individuals of other using strains on in vitro conditions. In this way, ten different strains were obtained by hybirization and their effectiveness was determined on last instar of G. melonella in the same way with parents. At the end of study, effectiveness of parents and hybridized strains of H. bacteriophora were compared each other. According the results 70% of hybridized strains are more effective and 30% of them are less effective than their parents against G. mellonella was detected. The results indicated that male and female individuals have different effect on effectiveness against target insects. The hybridized strains, which they are more effective than their parents, were influenced from 57.1% female and from 42.9% male individuals. Other hybridized strains, which have less effectiveness than parents have, were influenced from 66.7% male and from 33.3% female individuals as well. At the applied dose of 5 IJ/Larva, the mean mortality of G. mellonella ranged from 13.33 to 60%, and from 26.67 to 83.33 in parent and hybridized strains, respectively.Key words: Heterorhabditis bacteriophora, biological control, entomopathogenic nematodes, effectiveness, hybridization, in vitro 127