Search

This study investigated the effects of reusing the growing media (TSW; tomato stalk waste, PTSW; pretreated tomato stalk waste, Peat + Perlite, Cocopeat) used in soilless agriculture on soilless lettuce cultivation. Significant effects of growing media on stem diameter, root length,total dry weight, yield, titratable acidity, SSC and Vitamin C values of lettuce (Maritima) grown without soil were determined (p, This study investigated the effects of reusing the growing media (TSW; tomato stalk waste, PTSW; pretreated tomato stalk waste, Peat + Perlite, Cocopeat) used in soilless agriculture on soilless lettuce cultivation. Significant effects of growing media on stem diameter, root length, total dry weight, yield, titratable acidity, SSC and Vitamin C values of lettuce (Maritima) grown without soil were determined (p

This study was carried out to reveal the feasibility of fiber flax cultivation as a profitable production activity in the Middle Black Sea Region and whether it can be an alternative product to winter wheat. The main materials of the research were the production data of fiber flax grown under farmer conditions in the trial areas in 3 locations in Sinop and Samsun provinces during the 2019-2020 production period. Flax production costs and profitability were calculated separately for the locations of Elifli village in Bafra district of Samsun province, Taşmanlı village of Sinop province central district and Söküçayırı village of Sinop province Ayancık district, and then compared with the average wheat production cost of Samsun and Sinop provinces. It was determined that variable costs constitute the largest share of the costs in all of the locations examined in the study. Approximately 89% of the total expenses in Söküçayırı village in Ayancık district of Sinop province, 83% in Taşmanlı village in the central district of Sinop province and 81% in Elifli village of Bafra district in Samsun province consist of variable expenses. It was also observed that the enterprises in Sinop province central district Taşmanlı village and Samsun province Bafra district Elifli village could cover all the production costs, while the enterprises in Söküçayırı village of Ayancık district in Sinop province cannot cover even the variable costs of production. As a result of the research, it was determined that fiber flax production, which is partially or entirely mechanized, is more profitable than the wheat grown in the region. After covering all their expenses, the enterprises made a net profit of 715.3 TL da-1 in the Taşmanlı village of central district in Sinop province and 533.2 TL da-1 in the Elifli village of Bafra district in Samsun. It was determined that farmers growing flax fiber by hand made a loss. Therefore, it was suggested that all processes should be done with mechanization for high efficiency, and profitability in fiber flax cultivation, as well as cultural practices should be paid attention., Bu çalışma liflik keten yetiştiriciliğinin Orta Karadeniz Bölgesinde kârlı bir üretim faaliyeti olarak yapılabilirliğini ve kışlık buğdaya alternatif bir ürün olup olamayacağını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın ana materyalini 2019-2020 üretim döneminde Sinop ve Samsun illerinde 3 farklı lokasyonda yapılan deneme alanlarında çiftçi koşullarında yetiştirilen liflik keten üretim verileri oluşturmuştur. Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyü, Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyü ve Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyü lokasyonları için keten üretim maliyetleri ve karlılığı ayrı ayrı hesaplanmış, daha sonra Samsun ve Sinop illeri ortalama buğday üretim maliyeti ile karşılaştırılmıştır. Araştırmada incelenen lokasyonların tamamında masraflar içerisinde en büyük payı değişken masrafların oluşturduğu saptanmıştır. Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyünde toplam masrafların yaklaşık %89’u, Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyünde %83’ü ve Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyünde %81’i değişken masraflardan oluşmaktadır. Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyü ve Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyü lokasyonlarında keten üretim faaliyetinde bulunan işletmeler üretim masraflarının tamamını karşılayabiliyorken, Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyü lokasyonunda faaliyet gösteren işletmelerin üretimin değişken masraflarını dahi karşılayamadıkları gözlenmiştir. Araştırma sonucunda, kısmen veya tamamen mekanizasyonla yapılan liflik keten üretiminin bölgede yetiştirilen buğdaya göre daha kârlı olduğu tespit edilmiştir. İşletmeler tüm masraflarını karşıladıktan sonra Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyünde 715.3 TL da-1, Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyünde 533.2 TL da-1 net kâr elde etmişlerdir. Tamamen el işçiliği ile üretilen keten lifinden ise zarar edildiği saptanmıştır. Araştırma sonucunda, liflik keten yetiştiriciliğinde yüksek verim ve kârlılık için tüm işlemlerin mekanizasyonla yapılmasının yanı sıra, bakım ve kültürel işlemlere gerekli özenin gösterilmesi önerilmektedir.

Bu araştırmanın temel hedefi, Samsun ili Bafra ilçesi sağ sahil sulamaalanında, sulama suyu tedarik sistemi içinde yer alan su tedarikçisi AltınkayaSulama Birliği ile su kullanıcısı tarım işletmelerini, sulama işletmeciliğiçiftçi ilişkileri ve çiftçilerin su kullanım karakteristikleri açısındanincelemektir. Araştırmanın ana materyalini, Altınkaya Sulama Birliği ile sulamabirliğinden su temin eden tarım işletmeleri arasından tabakalı tesadüfiörnekleme yöntemi ile seçilmiş 128 tarım işletmesinden anket yoluyla eldeedilen veriler ve alanda yapılan gözlemler oluşturmaktadır. Araştırmadatanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Altınkaya SulamaBirliğinin sulama projelendirme ve işletmecilik çalışmalarında, çiftçiyibilgilendirme, modern sulama tekniklerini benimsetme ve sulama konusundabilinçlendirmeye yönelik bir çalışma yapılmadığı tespit edilmiştir. Araştırmaalanındaki işletme sahipleri, sulama birliğinin bakım onarım ve su ulaştırmagörevlerini yeterince yerine getirmediğini düşünmektedir. Tarım arazilerininsulamaya iyi hazırlanabilmesi, aşırı su kullanımının engellenmesi, drenaj,yüksek taban suyu, tuzluluk gibi sorunların aşılabilmesi için işletmesahiplerinin sulama konusundaki bilgi ve becerilerinin geliştirilmesigerekmektedir. Bu amaçla ilgili kurumların (Tarım İl ve İlçe Müdürlükleri, DSİ,Araştırma Enstitüleri ve Ziraat Fakülteleri) bir araya gelerek sulamaeğitimleri hazırlaması ve bu eğitimlere çiftçilerin ve hatta sulama birliğiçalışanlarının katılımının sağlanması yerinde olabilecektir., The purposes of thestudy were to investigate the characteristics of supplier, Altinkaya IrrigationUnion, and users of irrigation water, which were the main actors of irrigationsupply system, and to explore the interaction between farmers and the union inBafra irrigation area of Samsun province. Research data were collected fromAltinkaya Irrigation Union and randomly selected 128 farms by usingwell-structured questionnaire. Duringthe stage of socio-economic and water use characteristics analysis, classicaleconomic analysis approach and descriptive statistics were used, respectively.Research results showed that during the irrigation project preparation andmanagement studies of Altinkaya Irrigation Union, there had been no anyactivities done for enhancing the farmer's knowledge and skills on irrigationwater use and adapting modern irrigation methods. Owners of the farms in theresearch area think that the union has insufficient repair and maintenanceservice and water transportation. Farmer education programme may decrease theoveruse of irrigation water and problems of salinity and high level ofgroundwater. By means of coordinative study with a collaboration of differentinstitutions, training programmes in irrigation methods can be organized, andfarmers and employees of the irrigation union can be encouraged to join theseprogrammes.

WOS: 000390641900026 The study examined the energy forms and balance in peach production and determinants of energy use efficiency in Samsun province, Turkey. Research data were collected from 43 randomly selected peach producers by using a well-structured questionnaire. Both energy analysis and the stochastic production frontier approach were used to investigate the energy balance between the energy inputs and yield in peach production and reveal determinants of energy inefficiency. The research showed that output energy was greater than energy inputs for peach production and farm level energy efficiency scores differed associated with the characteristics of farms and peach producers in the research area. The energy productivity, specific energy, energy intensiveness and net energy of peach production were 0.60 kg MJ(-1), 1.67 MJ kg(-1), 1.73 MJ $(-1) and 2429.96 MJ ha(-1), respectively. Energy analysis also showed that the main determinants, which influenced the energy use efficiency positively, were schooling, experience, the ratio of peach orchards to farmland and family size. However, the variables of total assets, working capital, number of trees and number of plots showed a negative relationship with energy efficiency. The study proposes strategies such as providing better extension services and farmer training programs, enhancing specialization in peach production, decreasing the number of plots and balancing the working capital use together with controlling the distribution of total assets in order to increase the energy use efficiency for peach production in Samsun province. Ondokuz Mayis University Project Administration OfficeOndokuz Mayis University [PYO. SMY.1901.12.001] This research was supported by Ondokuz Mayis University Project Administration Office (Project Code: PYO. SMY.1901.12.001)

Tarım ürünleri üretiminin en temel girdilerinden biri olan suyun ücretlendirilmesi konusu bütün dünyada oldu ğ u gibi Türkiye'de de gündemdeki bir konudur. Tarımsal sulama suyunun ücreti dünyada farklı yöntemlerle belirlenmektedir ve ücretlendirmenin serbest piyasaya bırakılıp bırakılamayacağ ı dünyada ve Türkiye'de cevap aranan soruların baş ında gelmektedir. Bu sebeple bu ara ştırmada tarımsal sulama suyunun ücretlendirilmesinde kullan ılan yöntem ve yakla şımları teori ve uygulama aç ısından ortay a koymak, sulama suyunun ücretlendirilmesinin serbest piyasaya bırakılıp bırakılamayacağ ı sorusuna cevap bulmak ve sürdürülebilir ücretlendirme için model önermek amaçlanmıştır. Çalış man ın ana materyalini dünyada ve Türkiye'de yapılmış daha önceki teorik ve uygulamalı çalış malardan elde edilen veriler ile Samsun ili Bafra ilçesi Altınkaya Sulama Birliğ i, Antalya ili Aksu ilçesi Perge Sulama Birliğ i ve Çanakkale ili Biga ilçesi Biga Ovas ı Sulama Birliğ inden anket yoluyla sağ lanan veriler olu şturmu ş tur. Ara ştırma sonuçları Türkiye'de sulama suyunun ücretlendirilmesinin serbest piyasaya bırakılmasın ın önünde ba şta mevzuat ve alt yapı olmak üzere önemli engellerin oldu ğ unu göstermiş tir. Araştırmada ayrıca sulama suyunun ücretlendirilmesinde sosyal yakla şımların ön planda oldu ğ u ve merkezi yapın ın hala a ğ ırlığ ın ı sürdürdü ğ ü tespit edilmiştir. Sulama suyunun tarım iş letmelerine sağ ladığ ı marjinal de ğ ere dayanan ücretlendirme modeli daha sürdürülebilir bir ücretlendirme yakla şımı olabilecektir. The issue of pricing irrigation water, which is the basic input of crop production, is the vital all over the world. Different methods were used for pricing irrigation water and there is much debate on possibilities of occuring irrigation water pirice under free market conditions in the world, as well as Turkey. The study therefore analyzed the methods and approaches for pricing irrigation water in theory, discussed the possibilities of pricing irrigation water under free market condition in Turkey by using case study an d designed the sustainable pricing model for research area. Research data were gathered from irrigatio n union in Bafra, Biga and Perge by using well structured questionnaire. Research results showed tha t prevailing legislation related water pricing and insufficient infrastructure were the main bariers for free market guidance in Turkey. In addition, social approaches and central tendency had still priority when determining the irrigation water price in Turkey. The study suggest that marginal value based model is more appropriate and sustainable for pricing irrigation water.

Bu araştırmanın temel amacı, Samsun ili Bafra ilçesi sağ sahil sulama alanında, sulama suyu tedarik sistemi içinde yer alan su tedarikçisi Altınkaya Sulama Birliği ile su kullanıcısı tarım işletmelerini, sulama işletmeciliği ve su kullanım karakteristikleri açısından incelemek ve sulama suyu fiyatlandırma sistemini analiz etmektir. Araştırma verileri Altınkaya Sulama Birliği ile sulama birliğinden su temin eden tesadüfi olarak seçilmiş 128 tarım işletmesinden anket yoluyla toplanmıştır. İncelenen işletmelerin ekonomik analizinde klasik ekonomik analiz yaklaşımları, sulama suyu işletmeciliğinin analizinde performans göstergeleri, optimum işletme organizasyonlarının belirlenmesinde doğrusal programlama metodu ve sulama suyu birim fiyatlarındaki değişimin optimum plana etkilerini belirlemede değişken fiyatlı programlama metodu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları üçüncü grupta yer alan tarım işletmelerinin ekonomik performansının, diğerlerinden daha iyi olduğunu göstermiştir. Araştırma sonuçları işletme büyüklük gruplarının tamamında tarım işletmelerinin mevcut durumdan olması gereken organizasyona geçtiklerinde, brüt ve tarımsal gelirlerinin yükseleceğini göstermiştir. Brüt gelir artışı, birinci grup işletmelerde yaklaşık iki kat, ikinci grup işletmelerde %69 ve üçüncü grup işletmelerde %9'dur. Sulama suyu birim fiyatı yükseldikçe işletme büyüklük gruplarının tamamında işletmelerin brüt gelirlerinin azaldığı tespit edilmiştir. Sulama suyunun fiyatında meydana gelecek %1'lik artış, inceleme alanında faaliyet gösteren işletme büyüklük gruplarının tamamında, brüt karın %1'in altında azalmasına yol açmaktadır. İşletme büyüklük gruplarının tamamında sulama suyu birim fiyatı yükseldikçe optimum plana kuru tarım koşullarında üretimi yapılan ürünler girmeye başlamaktadır. Araştırma sulama suyu ücretlerinin belirlenmesinde işletme büyüklük gruplarının farklılıklarının dikkate alınmasını önermektedir. Ayrıca sulama suyu fiyatları, sulama suyunun marjinal değerine göre belirlenmelidir ve çiftçilerin ödeme gücünü aşarak sulu tarımdan vazgeçmelerine yol açmayacak ve sulama birliğinin masraflarını karşılayabilecek düzeyde olmasına dikkat edilmelidir. Anahtar kelimeler: Samsun, Bafra, Sulama işletmeciliği, Sulama suyunun fiyatlandırılması, Fiyat değişkenliği, Sulama suyunun marjinal değeri The purposes of the study were to investigate the characteristics of supplier, Altınkaya Irrigation Union, and users of irrigation water, which were the main actors of irrigation supply system and to analyze water pricing system in Bafra irrigation area of Samsun province. Research data were collected from Altınkaya Irrigation Union and randomly selected 128 farms by using well-structured questionnaire. During the stage of financial analysis, managerial analysis, developing optimum farm plan and exploring the effects of irrigation water prices variation on farm organizations, classical economic analysis approach, performance indicators, linear programming and variable price programming were used, respectively. Research results showed that the third group of sample farms was financially successful comparing to others. Research results also showed that the gross income of the sample farms would increase if they adapted themselves to the optimum farm plan. The increase in gross income of first, second and third group farms would be two times, 69% and 9%, respectively. Farm income decrease was associated with the increase in price of irrigation water in sample farms. Increase in price of irrigation water by 1% would led to decrease in gross farm income by less than 1%. In the research area, farmers tended to increase dryland farming when the price of irrigation water would increase. The study suggested the considering the difference among the farms having different scale when determining the irrigation water price. When determining the irrigation water price, marginal value of the irrigation water should be considered farmers' payment capacity and the union management and maintenance costs.Key words: Samsun, Bafra, Irrigation management, Irrigation water pricing, Price variability, Marginal value of irrigation water 229

Bu araştırmada, Amasya ili Merzifon ilçesinde süt sığırcılığı yapan işletmelerde çiftçilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesi, risk kaynaklarının tespit edilmesi, karşılaşılan riskin ölçülmesi ve uygulanabilecek risk yönetimi stratejilerinin oluşturulması amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler 2006-2007 üretim dönemine ait olup, tabakalı tesadüfî örnekleme yöntemi ile seçilmiş 67 işletmeden anket yoluyla elde edilmiştir. Çiftçilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesinde von Neuman Morgenstern modelinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları üçüncü grup işletmelerin diğerlerine oranla daha başarılı olduğunu, birinci ve ikinci grup işletmelerin yatırmış oldukları toplam ve öz sermaye karşılığında tatminkar gelir elde edemediklerini göstermiştir. Araştırmada, incelenen çiftçilerin % 31’inin riski sevdiği ve % 69’unun riski sevmediğini ortaya çıkarmıştır. Risk analizi sonuçlarına göre işletmelerin karşılaştıkları riskin temel kaynağı, fiyat riskidir. Araştırma alanında sütün fiyat riski % 7, buğdayın fiyat riski % 21 ve kuru soğanın fiyat riski % 81 olarak ölçülmüştür. Fiyat riskine karşı incelenen işletmelerin riski kontrol ederek, üretim faaliyetlerinde çeşitlendirme yapmalarının en uygun risk yönetim stratejisi olduğu tespit edilmiştir. Araştırma alanında, buğday ve riski çok yüksek olan kuru soğan üretim faaliyeti yerine, daha az fiyat değişimi gösteren şeker pancarı, arpa ve mısırın yetiştirilmesi daha uygun olacaktır. The objectives of this study were to elicit risk attitudes of dairy farmers, to explore risk sources, to quantify risk and to design risk management strategies for dairy farms in Merzifon district of Amasya province. The data used in the research belong to the 2006–2007 production period and gathered from 67 dairy farms selected by stratified sampling method from using questionnaire. von Neuman-Morgenstern model was used for eliciting risk attitudes of dairy farmers. The results showed that the larger farms were economically more successful than the smaller ones. Return on asset and equity of small and medium farms were not at satisfactory level. The study revealed that 31% of the sample dairy farmers were risk lover while that of risk averse was 69%. Based on the results of risk analysis, the basic risk faced by dairy farmers was price risk. Price variation for milk, wheat and dry onion were 7%, 21% and 81%, respectively. The best risk management strategy for avoiding price risk was found to be a diversified cropping plan. Risk averse dairy farmers should prefer to raise crops having low price variation such as sugar beet, barley and maize instead of dry onion and wheat.

Bu araştırmada, Amasya ili Merzifon ilçesinde süt sığırcılığı yapan işletmelerin ekonomik özelliklerinin, sermaye yapılarının ve yıllık faaliyet sonuçlarının saptanması, üreticilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesi ve risk kaynakları ile uygulanabilecek risk yönetimi stratejilerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır.Araştırmada kullanılan veriler, 2006-2007 üretim dönemine ait olup, tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiş 67 işletmeden anket yoluyla elde edilmiştir. İşletmelerin ekonomik analizinde sermaye fonksiyonlarına göre sınıflandırılmıştır. Çiftçilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesinde von Neuman Morgenstern modelinden yararlanılmıştır.Ekonomik analiz sonuçları, üçüncü grup işletmelerin diğerlerine oranla daha başarılı olduğunu, birinci ve ikinci grup işletmelerin yatırmış oldukları toplam ve öz sermaye karşılığında tatminkar gelir elde edemediklerini göstermiştir.Araştırmanın riske karşı tutumla ilgili bulguları, incelenen çiftçilerin %31'inin riski sevdiği ve %69'unun riski sevmediğini ortaya çıkarmıştır. Risk analizi sonuçlarına göre işletmelerin karşılaştıkları riskin temel kaynağı, fiyat riskidir. İnceleme alanında sütün fiyat riski %7, buğdayın fiyat riski %21 ve kuru soğanın fiyat riski %81 olarak ölçülmüştür. Fiyat riskine karşı incelenen işletmelerin riski kontrol ederek, üretim faaliyetlerinde çeşitlendirme yapmalarının en uygun risk yönetim stratejisi olduğu tespit edilmiştir. İnceleme alanında, buğday ve riski çok yüksek olan kuru soğan üretim faaliyeti yerine, daha az fiyat değişimi gösteren şeker pancarı, arpa ve mısırın yetiştirilmesi daha uygun olacaktır In this research, it is aimed to determine the economic characteristics, capital structures and annual performances of dairy farms, to elicit risk attitudes of dairy farmers, to explore risk sources and to design risk management strategies for dairy farms in Merzifon district of Amasya province.The data used in the research belong to the 2006?2007 production period and gathered from 67 dairy farms selected by stratified sampling method from using questionnaire. Capital was functionally classified when performing economic analysis. von Neuman-Morgenstern model was used for eliciting risk attitudes of dairy farmers.The results of economic analysis showed that large farms were economically more successful than others. Return on asset and equity of small and medium farms were not at satisfactory level.The findings of risk attitudes revealed that 31% of the sample dairy farmers was risk lover while that of risk averse was 69%. Based on the results of risk analysis, the basic risk faced by dairy farmers was price risk. Price variation for milk, wheat and dry onion were 7%, 21% and 81%, respectively. The best risk management strategy for avoiding price risk was found to be a diversified cropping plan. Risk averse dairy farmers should prefer to raise crops having low price variation such as sugar beet, barley and maize instead of dry onion and wheat. 106

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2009 Libra Kayıt No: 65212 Bu araştırmada, Amasya ili Merzifon ilçesinde süt sığırcılığı yapan işletmelerin ekonomik özelliklerinin, sermaye yapılarının ve yıllık faaliyet sonuçlarının saptanması, üreticilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesi ve risk kaynakları ile uygulanabilecek risk yönetimi stratejilerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, 2006-2007 üretim dönemine ait olup, tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiş 67 işletmeden anket yoluyla elde edilmiştir. İşletmelerin ekonomik analizinde sermaye fonksiyonlarına göre sınıflandırılmıştır. Çiftçilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesinde von Neuman Morgenstern modelinden yararlanılmıştır.Ekonomik analiz sonuçları, üçüncü grup işletmelerin diğerlerine oranla daha başarılı olduğunu, birinci ve ikinci grup işletmelerin yatırmış oldukları toplam ve öz sermaye karşılığında tatminkar gelir elde edemediklerini göstermiştir. Araştırmanın riske karşı tutumla ilgili bulguları, incelenen çiftçilerin %31’inin riski sevdiği ve %69’unun riski sevmediğini ortaya çıkarmıştır. Risk analizi sonuçlarına göre işletmelerin karşılaştıkları riskin temel kaynağı, fiyat riskidir. İnceleme alanında sütün fiyat riski %7, buğdayın fiyat riski %21 ve kuru soğanın fiyat riski %81 olarak ölçülmüştür. Fiyat riskine karşı incelenen işletmelerin riski kontrol ederek, üretim faaliyetlerinde çeşitlendirme yapmalarının en uygun risk yönetim stratejisi olduğu tespit edilmiştir. İnceleme alanında, buğday ve riski çok yüksek olan kuru soğan üretim faaliyeti yerine, daha az fiyat değişimi gösteren şeker pancarı, arpa ve mısırın yetiştirilmesi daha uygun olacaktır.

Bu çalışma liflik keten yetiştiriciliğinin Orta Karadeniz Bölgesinde kârlı bir üretim faaliyeti olarak yapılabilirliğinive kışlık buğdaya alternatif bir ürün olup olamayacağını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın anamateryalini 2019-2020 üretim döneminde Sinop ve Samsun illerinde 3 farklı lokasyonda yapılan denemealanlarında çiftçi koşullarında yetiştirilen liflik keten üretim verileri oluşturmuştur. Samsun ili Bafra ilçesi Elifliköyü, Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyü ve Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyü lokasyonları için ketenüretim maliyetleri ve karlılığı ayrı ayrı hesaplanmış, daha sonra Samsun ve Sinop illeri ortalama buğday üretimmaliyeti ile karşılaştırılmıştır. Araştırmada incelenen lokasyonların tamamında masraflar içerisinde en büyük payıdeğişken masrafların oluşturduğu saptanmıştır. Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyünde toplam masraflarınyaklaşık %89’u, Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyünde %83’ü ve Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyünde %81’ideğişken masraflardan oluşmaktadır. Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyü ve Samsun ili Bafra ilçesi Elifli köyülokasyonlarında keten üretim faaliyetinde bulunan işletmeler üretim masraflarının tamamını karşılayabiliyorken,Sinop ili Ayancık ilçesi Söküçayırı köyü lokasyonunda faaliyet gösteren işletmelerin üretimin değişkenmasraflarını dahi karşılayamadıkları gözlenmiştir. Araştırma sonucunda, kısmen veya tamamen mekanizasyonlayapılan liflik keten üretiminin bölgede yetiştirilen buğdaya göre daha kârlı olduğu tespit edilmiştir. İşletmeler tümmasraflarını karşıladıktan sonra Sinop ili Merkez ilçe Taşmanlı köyünde 715.3 TL da-1, Samsun ili Bafra ilçesiElifli köyünde 533.2 TL da-1 net kâr elde etmişlerdir. Tamamen el işçiliği ile üretilen keten lifinden ise zararedildiği saptanmıştır. Araştırma sonucunda, liflik keten yetiştiriciliğinde yüksek verim ve kârlılık için tümişlemlerin mekanizasyonla yapılmasının yanı sıra, bakım ve kültürel işlemlere gerekli özenin gösterilmesiönerilmektedir. This study was carried out to reveal the feasibility of fiber flax cultivation as a profitable production activity in the Middle Black Sea Region and whether it can be an alternative product to winter wheat. The main materials of the research were the production data of fiber flax grown under farmer conditions in the trial areas in 3 locations in Sinop and Samsun provinces during the 2019-2020 production period. Flax production costs and profitability were calculated separately for the locations of Elifli village in Bafra district of Samsun province, Taşmanlı village of Sinop province central district and Söküçayırı village of Sinop province Ayancık district, and then compared with the average wheat production cost of Samsun and Sinop provinces. It was determined that variable costs constitute the largest share of the costs in all of the locations examined in the study. Approximately 89% of the total expenses in Söküçayırı village in Ayancık district of Sinop province, 83% in Taşmanlı village in the central district of Sinop province and 81% in Elifli village of Bafra district in Samsun province consist of variable expenses. It was also observed that the enterprises in Sinop province central district Taşmanlı village and Samsun province Bafra district Elifli village could cover all the production costs, while the enterprises in Söküçayırı village of Ayancık district in Sinop province cannot cover even the variable costs of production. As a result of the research, it was determined that fiber flax production, which is partially or entirely mechanized, is more profitable than the wheat grown in the region. After covering all their expenses, the enterprises made a net profit of 715.3 TL da-1 in the Taşmanlı village of central district in Sinop province and 533.2 TL da-1 in the Elifli village of Bafra district in Samsun. It was determined that farmers growing flax fiber by hand made a loss. Therefore, it was suggested that all processes should be done with mechanization for high efficiency, and profitability in fiber flax cultivation, as well as cultural practices should be paid attention.