Search

Bu araştırmanın amacı; ortaokul öğretmenlerinin ve okul yöneticilerinin mekanik itaat ve bilinçli uyum ikileminde yönetimsel disiplin olgusuna ilişkin düşüncelerini betimlemektir. Araştırma nitel yaklaşımlardan fenomenoloji deseninde yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu ortaokul yöneticileri ve ortaokul öğretmenlerinden seçilen toplam 29 kişi oluşturmaktadır. Çalışma grubu, veri toplama aşamasında Covid-19’un ortaya çıkması sonucu kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi ve kartopu örnekleme yöntemleriyle oluşturulmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanmış yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizi için içerik analizi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre okul yöneticileri ve öğretmenler -her ne kadar mekanik itaat temelli yönetim anlayışları insanı nesneleştirse de- bu anlayışların kullanılmadığı durumlarda kaos ve disiplinsizliğin ortaya çıkacağını belirtmişlerdir. Bir başka bulguya göre öğretmenler yönetimsel bağlamda özellikle adalet ve eşitlik sağlanması gerektiğini vurgulamışlardır. Araştırma sonunda uygulayıcılara öğretmenlerin yöneticilerden beklentileri üzerine adil ve eşit bir yönetim anlayışı geliştirmeleri önerilmiştir.

Bu makalede, Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile başlayan ve yüzyılını doldurma eşiğinde bulunan Cumhuriyetin Eğitim Devrimi, amaç gerçekleştirme başarısı bakımından literatür ve belgeler desteğinde kuramsal/tarihsel bakış yöntemiyle irdelenmiş ve değerlendirilmiştir. Vaki değerlendirme sonucu konu hakkında erişilen kritik bulgular; hukuki referansı Tevhid-i Tedrisat Kanunu, kök değerleri ise Millilik ve Laiklik olan eğitim devriminin, gelinen durum itibariyle farklı sosyal hayat alanlarına hitap eden cumhuriyet devrimleri arasında amaç gerçekleştirme başarısı en sınırlı kalan devrimsel girişim olduğu, bahse konu neticenin beşeri fenomenlerde tarih bilinci eşliğinde öznel nadas yöntemiyle sağlanan gelenek-yenilik kutupsal sinerjisi üzerinden dikey mutasyon-aşkınlık-devrimsel büyüme kanuniyetine aykırı bir yola girilmiş olması, bu meyanda millilik ve laiklik değerlerinin sürecin başında buharlaşmasıyla oluşan tepkisel iklimde baskılanmış köklerin toprak altında vahşileşerek toprak üstü oluşumları bloke etmiş olması, kökten beslenerek kökleri üzerinde büyüyemediği için hırpalanmış durumdaki formal sistemin mevcudiyet eksikliğinde ise gelenekçi teist fırsatçıların millilik, pragmatist-ateist fırsatçıların da laiklik damarını istismar ederek gölge sistem halinde devreye girmesiyle ilişkili olduğudur. Gerçekten de hem yaşam enerjisi tükenmiş gölge medrese-tekke modelinin hala itibar görmesi ve halktan güç devşirmeye devam eden korsan yıkıcı gidişatı, hem de anlam paralizasyonuyla malül aynı tepkisel iklimde diğer rövanşist fırsatçılara yönelen teveccüh, insanların formal sistemle tinsel meşruiyetten yoksun mesafeli ilişkisi ve doğanın boşluk kaldırmaması nedeniyle insan/eğitim tefecilerinin merdiven altı korsan çözümlerine tepkisel akışından öte bir anlam ifade etmemektedir.

İnsanın tabii gerçeklik hakkındaki bilgi düzeyi ve insan-tabiat ilişkilerinde ulaşılan akılcı çizgi, beşeri gerçeklik için düşünüldüğünde henüz emekleme çağındadır. Aynı evrenin parçası olmak hasebiyle, beşeri gerçekliği objeleştiremeyen insanoğlu, gerek kendisini, gerekse kendi türünden olanların teşkil etmiş olduğu toplum denen beşeri ortaklığı, bilimsel anlamda yeni yeni inceleme olgunluğuna erişmiştir. Yoğunlaşan bir tempoyla XX. yüzyılda insan ve toplum gerçeğine çevirilen araştırıcı bakışlar, bu gerçeklik alanının yapı ve işleyiş sırlarına ulaşma çabası içinde, sosyal ve kültürel varlıkların oluşum ve gelişim boyutlarını kadrosuna alan tarih disiplini ve tarihi bilgi ihtiyacını önemli hale getirmiştir.