Search

Giriş ve Amaç: Nitelikli insan gücü, hizmet sektörünün ilk sıralarında yer alan hastaneler için stratejik öneme sahiptir. Özellikle hastanelerdeki etik iklimin, çalışanların motivasyonun yüksek olmasında etkisi yüksektir. Etik iklimin yüksek olduğu kurumlarda hizmet kalitesinin ve müşteri memnuniyetinin de yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca hastanelerde çalışanlar ve yöneticiler arasında iletişimin önemi büyüktür. Bu çalışma ile bir kamu hastanesinde mevcut etik iklim algısı ile enformel iletişim arasındaki ilişkinin ne yönde olduğunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, basit rastgele örneklem yöntemi uygulanarak, 62 soruluk anket formu bir kamu hastanesinde çalışan hekim dışı personelin (444 kişi) 236’sının katılımıyla gerçekleşmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak Cullen, Victor ve Bronson (1993) tarafından oluşturulan ve Eser (2007) tarafından Türkçeye uyarlanan “Etik İklim Algısı ölçeği” ve Uğurlu (2014) tarafından geliştirilen “Enformel İletişim Ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular ve Sonuç: Enformel iletişimin etik iklim algısı üzerine etkisinin incelendiği bu çalışmada, enformel iletişimin etik iklim algısını etkilediği sonucuna varılmıştır. Bir kamu hastanesinde yapılan araştırmaya katılanların çoğunluğunu kadınlar, evliler, 30 yaş üstü çalışanlar ve genel idari hizmetler personeli oluşturmaktadır. Yapılan çalışmada etik iklim algısı açısından medeni duruma göre farklılıklar bulunmuştur. Enformel iletişime göre medeni duruma, mesleğe ve yaşa göre farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Etik iklim algısı yüksek olan çalışanların etik dışı bir durum ile karşılaştıklarında bu durumu formel ve enformel iletişim kanallarını kullanarak yönetimi bilgilendirebileceği düşünülmektedir. Enformel iletişim her ne kadar negatif bir algı ortaya çıkarsa da, etik iklim algısının yüksek olduğu bir kurumda pozitif yönde de kullanılabileceği öngörülmektedir., Introduction and Purpose: Qualified human power has strategic priorities for hospitals in the first place in the service sector. Especially when the ethical climate in hospitals is high, the motivation of the employees is high. It has been seen that service quality and customer satisfaction are high in institutions where ethical climate is high. In addition, communication has an important place among employees and managers in hospitals. This study aims to determine the relationship between ethical climate perception and informal communication in a public hospital. Materials and Methods: Quantitative research method was used in the research. The research was conducted in a public hospital. The universe of the research is composed of 444 persons except the physicians working at the hospital and the sampling is 236 people. A simple random sampling method was used in the study. The limit of the research is that it is only done in a public hospital. Demographic information such as gender, age, marital status, education status, occupation, duration of institutional work were used as data collection tools. In this research, “Ethical Climate Questionnaire” developed by Cullen, Victor and Branson (1993) and adapted to Turkish by Eser (2007) and “Informal Communication Scale” developed by Uğurlu (2014) were used in this research. For statistical analysis of research data, SPSS 23.0 package program was used. Findings and Conclusion: In this study, it was found that informal communication affected ethical climate perception. The majority of people involved in this work in a public hospital are women, married people, people over 30 years old and nurses. In the study conducted, there were differences according to marital status in terms of ethical climate perception. It has been determined that there are differences according to marital status, occupation and age by informal communication. Employees with high ethical climate perceptions are thought to be able to inform management when they encounter an unethical situation, using formal and informal communication channels. Although the perception of informal communication is negative, it is predicted that informal communication can act positively with the high level of ethical climate perception in the institution.

Yeni kamu yönetim anlayışı ile birlikte öncelikle özel sektörde uygulanan ve daha sonra kamu sektörüne transfer olan modellerden biri de performans yönetimidir. Etkin, verimli, ekonomik hizmet sunumunun yanı sıra vatandaşların beklenti ve taleplerinin karşılanmasında, kalite, şeffaflık, hesap verebilirlik ve adalet ilkelerinin hâkim kılınmasında performans yönetiminin önemi ve etkisi kabul edilmektedir. Performans yönetimi uygulamalarının etkilediği alanlardan biri de sağlık sektörüdür. Bu araştırma sağlık personelinin performans yönetimine ilişkin görüşleri üzerinde kişisel faktörlerin etkisini incelemek amacıyla Sağlık Bakanlığına bağlı 6 hastanede gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen veriler tanımlayıcı analizlerin yanı sıra, tek yönlü ANOVA analizi ile değerlendirilmiştir. İstatistiki analizler sonucunda elde edilen bulgulara bakıldığında sağlık personelinin performans yönetimine ilişkin görüşlerinin olumsuz olduğu görülmüştür. One of the models, which has long been applied in private sector later to be borrowed by the public sector with the notion of New Public Management is performance management. In addition to efficient, effective, and economic service provision, performance management has a major role in meeting the expectations and demands of citizens as well as putting the principles of quality, openness, accountability and equity into practice. Health sector is a field affected by performance management practices. This research was conducted in six hospitals affiliated to the Ministry of Health in order to explore the effects of individual factors on views of health staffs about performance management. The data collected in the course of the research were evaluated by the one-way ANOVA analysis, along with descriptive analyses. The findings show that health employees have mostly negative views about performance management.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Günümüz koşullarında iş yaşamı ve rekabet koşulları hızlı bir şekilde değişmektedir. Değişen koşullara sağlık kurumları ve çalışanlarının uyum sağlaması son derece önemlidir. Sağlık çalışanlarında inovatif düşünce yaklaşımlarından biri olan iç girişimcilik yaklaşımının varlığı, ilgili sağlık organizasyonuna dinamik, sürekli gelişen ve stratejik bir avantajı da beraberinde getirecektir. Literatür incelendiğinde iç girişimciliğin özellikle faaliyetleri devam eden organizasyonlarda yapılan yenilik faaliyetleri olarak tanımlandığı görülmektedir. Değişen piyasa koşullarına ayak uyduramayıp kendini yenileyemeyen organizasyonlar rekabet etme becerisini de elinde tutamayacaktır. Bu durum özellikle hizmet yoğun sektörlerden biri olan sağlık hizmetlerinde büyük bir öneme sahiptir. Sağlık hizmeti alan hastaların, sağlık çalışanları ve aldıkları hizmetlerden memnuniyetinin hizmet kalitesi açısından önemli bir unsur olduğu günümüzde, faaliyetleri devam eden sağlık organizasyonlarının inovatif düşünmesini mecbur kılmaktadır. Bu nedenle sağlık organizasyonlarında iç girişimcilik yaklaşımının sağlık profesyonellerine benimsetilmesinin önemli olduğu değerlendirilmektedir. Bunun yanında günümüzde hekim merkezli yaklaşımdan hasta merkezli yaklaşıma geçişle birlikte, hasta merkezli bakım yaklaşımının benimsenmesi ile sağlıkta kalitenin artacağı ve bu yaklaşımın benimsenmesi ile sağlığın gelişimine de katkı sağlanacağı değerlendirilmektedir. Bu sayede hastalar, tedavi ve bakım süreçlerinde kararlara dâhil edilmekte ve oluşturulan bu ortak karar alma ortamı ile hasta memnuniyetinin de artırıldığı değerlendirilmektedir. Literatür incelendiğinde daha önce iç girişimcilik üzerine çalışmalar yapılmış, klinik uygulamalar ve hastalık türleri gibi spesifik özelliklere göre hasta merkezli bakım araştırmaları yapılmış ancak hemşirelerin iç girişimcilik özelliklerin hasta merkezli bakım yetkinliği üzerine etkisinin araştırıldığı bir çalışmaya rastlanılmamış olup bu açıdan çalışma özgün bir niteliğe sahiptir. Bu çalışma ile İstanbul'da yer alan bir eğitim araştırma hastanesinde görevli hemşirelerin iç girişimcilik davranışlarının hasta merkezli bakım yetkinlikleri üzerine etkisinin ölçülmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada nicel yöntem kullanılmış, veri toplamak için Durmaz (2011) tarafından geliştirilen İç Girişimcilik Ölçeği ve Hwang (2015) tarafından geliştirilen, Arslanoğlu ve Kırılmaz (2019) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Hasta Merkezli Bakım Yetkinliği Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerin yanı sıra, korelasyon ve regresyon analizleri ile bağımsız örneklerde t testi ve tek yönlü varyans analizinden yararlanılmıştır. Yapılan korelasyon analizinde, iç girişimcilik ile hasta merkezli bakım yetkinliği (r=0,888; p

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Hasta güvenliği son dönemde hem ulusal hem de uluslararası literatürde üzerinde önemle durulan bir konu haline gelmiştir. Hasta güvenliğine farklı açılardan bakmak önemlidir. Günümüzün karmaşık ve değişen sağlık hizmetleri ortamlarında hasta refahını korumak için tek bir eğitim aracı veya değerlendirme aracı yeterli olmayacaktır. Hasta güvenliği ile ilgili endişeler sağlık çalışanlarının içinde yer alırken, hasta güvenliği ikliminin kabul edilmesi, ölçülmesi ve yönetilmesi nispeten yeni gelişmelerdir. Bu bağlamda bu tezde sağlık çalışanlarının hasta güvenliği iklimi algılarının ölçülmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda bir kamu hastanesinde çalışan 254 sağlık çalışanı üzerinde anket çalışması yürütülmüştür. Çalışmada Sexton ve arkadaşları (2003) tarafından geliştirilen, Budak (2008) tarafından Türkçeye uyarlanan Güvenlik İklimi anketi kullanılmıştır. Nicel verilerin analizi frekans ve fark analizleri yapılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre, demografik değişkenlerden eğitim düzeyi ile hasta güvenliği iklimi algısı arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Katılımcıların hasta güvenliği iklimi algılarını değerlendirildiğinde 116 (%45,7) kişinin hasta güvenliği iklimini iyi seviyede algıladığı tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, eğitim düzeyi arttıkça hasta güvenliği iklimi algısının da arttığı görülmüştür. Araştırmanın yapıldığı kurumda sağlık çalışanlarının yaklaşık olarak yarısı olumlu bir hasta güvenliği iklimi algılamaktadır. Recently, patient safety has become an important matter in both national and international literature. It is important to see patient safety from different perspectives. In today's complicated and changing health service environment, only one education or assessment tool will not be sufficient in order to maintain patient comfort. While health employees carry worries regarding patient safety with them, acceptance, measurement, and management of patient safety climate are relatively new developments. In this thesis, the measurement of patient safety climate perceptions of health employees was aimed. In accordance with this aim, a survey study was made on 254 health employees in a public hospital. In this study, the Safety Climate survey was used, which was developed by Sexton et al. (2003) and translated to Turkish by Budak (2008). The analysis of quantitative data was evaluated by analyzing frequency and difference. According to the findings of this research, a significant difference between the demographic variables, education level, and patient safety climate perception was found. When patient safety climate perception of the participants was evaluated, it was determined that 116 (45.7%) participants perceived patient safety climate at a good level. According to the results of this research, it was seen that once the education level increases, patient safety climate perception increases equally. In the institution where the research took place in, almost half of the health employees perceive a positive patient safety climate.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Organizasyonlardaki bürokratik yapılanma sebebi ile artan hiyerarşik kademeler iletişimi güçleştirmektedir. Çalışanlar memnun olmadıkları durumları üst yönetime dile getirmek yerine sessiz kalmayı tercih etmektedirler. Üst yönetime karşı sessizlik gösteren çalışanların mesai arkadaşları ile memnuniyetsizliklerini paylaşma eğiliminde olmaları sebebi ile örgütsel sessizliğin informal iletişimi etkilediği düşünülmektedir. Bu çıkış noktası ile çalışmanın amacı, örgütsel sessizliğin informal iletişime etkisinin bulunup bulunmadığı ve hangi yönde olduğu konusunu belirlemeye yöneliktir. Çalışmada örgütsel sessizlik düzeyini ölçmek için Dyne (2003) tarafından geliştirilen ve Şehitoğlu (2010) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Örgütsel Sessizlik Ölçeği; informal iletişim düzeylerini ölçmek için ise Bektaş (2014) tarafından geliştirilen İnformal İletişim Kanalları Ölçeği ile çalışanların cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi gibi sosyo-demografik özelliklerinin yer aldığı bir anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde öncelikle güvenilirlik analizleri, tanımlayıcı istatistiksel yöntemler, Mann Whitney U, Kruskal Wallis testleri, korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen verilere göre; katılımcıların, genel örgütsel sessizlik ve informal iletişim düzeyleri arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki ve örgütsel sessizliğin informal iletişim üzerinde pozitif yönlü anlamlı bir etkisi bulunmuştur. İlişki ve etki boyutu düşük düzeyli olsa bile katılımcıların örgütsel sessizlik düzeyleri arttığında, informal iletişim düzeylerinde de artış olacağı beklenmektedir. Bu nedenle çalışanların örgütsel sessizlik eyleminde bulunmalarına sebep olan faktörler göz önünde bulundurularak etkili iletişimin sağlanabileği çalışma ortamları oluşturarak, informal iletişimi olumlu yönde beslemek sağlık kuruluşları için önemli görülmektedir. Anahtar Kelimeler: Örgütsel Sessizlik, İnformal İletişim, Sağlık Kuruluşları Increasing hierarchical levels due to bureaucratic structuring in organizations makes communication difficult. Employees prefer to remain silent rather than expressing their dissatisfaction to senior management. It is thought that organizational silence affects informal communication because employees who show silence towards top management tend to share their dissatisfaction with their colleagues. The aim of this study is to determine whether organizational silence has an impact on informal communication and in which direction. In the study, Organizational Silence Scale developed by Dyne (2003) and adapted to Turkish by Şehitoğlu (2010) was used to measure the level of organizational silence; In order to measure the level of informal communication, Informal Communication Channels Scale developed by Bektaş (2014) and a questionnaire including socio-demographic characteristics of employees such as gender, age and education level were used. Firstly, reliability analyzes, descriptive statistical methods, Mann Whitney U, Kruskal Wallis tests, correlation analysis and regression analysis were used in the analysis of the data. According to the data obtained from the study; There was a positive relationship between participants' general organizational silence and informal communication levels and a significant positive effect of organizational silence on informal communication. Even if the relationship and impact dimension is low level, it is expected that the levels of informal communication will increase when the organizational silence levels increase. Therefore, considering the factors that cause employees to take organizational silence action, it is considered important for health institutions to create a working environment where effective communication can be achieved and to feed informal communication positively. Key Words: Organizational Silence, Informal Communication, Health Institutions

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bir örgüt içerisinde hangi çıktıların adalet algılarıyla ilişkili olduğu son yıllarda sıklıkla sorgulanan bir konu haline gelmiştir. Çalışanların davranış ve tutumlarını etkilemesinden dolayı, özellikle insan hayatı gibi, hataların tolere edilemeyeceği hassas konularda faaliyette bulunan sağlık kuruluşları için bu konu çok daha önemli görülmektedir. Bununla birlikte, sıklıkla etik ikilemlerle karşılaşılan sağlık kuruluşları için önemli olan diğer bir faktör ise çalışanlarının etik duyarlılık düzeyleridir ve bu iki değişkenin birbiriyle ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Bu kapsamda hazırlanan tez çalışmasının amacı örgütsel adalet algısı ile etik duyarlılık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığının belirlenmesi ile örgütsel adaletin etik duyarlılığı etkileyip etkilemediğini ve katılımcıların sosyo-demografik özelliklerinin örgütsel adalet algıları ve etik duyarlılık düzeyleri üzerinde bir farklılık oluşturup oluşturmadığını ortaya koymaktır. Çalışmada örgütsel adalet algısını ölçmek için Niehoff ve Moorman (1993) tarafından geliştirilen Örgütsel Adalet Ölçeği; etik duyarlılık düzeyini ölçmek için Kim Lutzen (1994) tarafından geliştirilen Etik Duyarlılık Anketi ile katılımcıların sosyo-demografik özelliklerinin yer aldığı bir anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde öncelikle güvenilirlik analizleri, tanımlayıcı istatistiksel yöntemler, bağımsız örneklerde t testi, tek yönlü varyans (ANOVA) analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen verilere göre; katılımcıların çalıştıkları kurum, eğitim düzeyi ve kurumdaki çalışma süreleri gibi özellikleri bakımından örgütsel adalet algıları ve etik duyarlılık düzeyleri üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı farklılıklar bulunmaktadır. Bununla birlikte, genel örgütsel adalet algıları ile etik duyarlılık düzeyleri arasında pozitif yönlü düşük düzeyde bir ilişki bulunmuştur. Ölçeklere ait alt boyutlar arasında ise en yüksek ilişkinin adil dağıtım ve oryantasyon boyutu arasında olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre, örgütsel adalet algılarındaki artışa bağlı olarak etik duyarlılık düzeylerinde de bir artış olacağı beklenmektedir. Bu nedenle çalışanların örgütsel adalet algılarını etkileyen faktörleri göz önünde bulundurarak adil çalışma ortamları oluşturmak ve etik duyarlılığı olumlu yönde beslemek sağlık kuruluşları için son derece önemli görülmektedir. In recent years, which outputs are related to perceptions of justice in an organization has become a subject that is frequently questioned. This issue is seen as more important for health institutions operating on sensitive issues, especially such as human life, where errors cannot be tolerated, because of they affect the behavior and attitudes of employees. However, another factor that is important for the health institutions that often face ethical dilemmas is the level of ethical sensitivity of their employees and these two variables are thought to be related to each other. Therefore, the aim of this thesis is to find out whether there is a significant relationship between organizational justice perception and ethical sensitivity levels, whether organizational justice affects ethical sensitivity and whether the socio-demographic characteristics of participants create a difference on organizational justice perceptions and ethical sensitivity levels. This in study, the Organizational Justice Scale developed by Niehoff and Moorman (1993) to measure the perception of organizational justice; the Ethical Susceptibility Questionnaire developed by Kim Lutzen (1994) in order to measure the level of ethical sensitivity with a questionnaire form which included the socio-demographic characteristics of the participants were used. In the analysis of the data, firstly reliability analyzes, descriptive statistical methods, t test in independent samples, one-way variance (ANOVA) analysis, correlation analysis and regression analysis were used. According to the data obtained from the study; There are statistically significant differences in organizational justice perceptions and ethical sensitivity levels in terms of the characteristics of the participants such as the institution they work at, the level of education and working hours in the institution. However, there was a low positive correlation between general organizational justice perceptions and ethical sensitivity levels. Among the sub-dimensions of the scales, it was determined that the highest relationship was between fair distribution and orientation dimension. According to these results, it is expected that there will be an increase in ethical sensitivity levels due to the increase in perceptions of organizational justice. For this reason, considering the factors affecting the perceptions of employees about organizational justice, creating a fair working environment and feeding the ethical sensitivity positively is seen as very important for health institutions.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmanın amacı, Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde poliklinik hizmetlerinden yararlanan hastaların memnuniyetinin düzeyini ölçmek ve algılanan sağlık hizmetlerinin kalitesinin hastaların memnuniyetinde ne kadar etkili olduğunu belirlemektir. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve hizmet kalitesi ölçeği Zeithmal, Berry ve Parasuraman (1985) tarafından geliştirilmiş olup, orijinali 22 madde olan ölçek Babakus ve Mangold (1992) tarafından hastanelere uyarlanma sürecinde 15 madde ve beş boyuta indirgenmiştir. Ölçeğin Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği Sevimli (2006) tarafından yapılmıştır ve Yurtsever (2013) tarafından geliştirilen hasta memnuniyeti ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre katılımcıların hizmet kalitesi algı düzeylerinin orta düzeydedir. Katılımcıların cinsiyeti, medeni durum, gelir durum ve yaşlarına göre hizmet kalitesi algılarında anlamlı fark bulunmamaktadır. Buna karşılık katılımcıların eğitim düzeylerine göre istatiksel olarak anlamlı fark vardır. Öte yandan hizmet kalitesi ile hasta memnuniyeti arasında anlamlı, pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki bulunmaktadır. Ayrıca hizmet kalitesi algısı hasta memnuniyeti düzeyini anlamlı bir şekilde etkilemektedir. Sonuç olarak sağlık kurumlarında hizmet kalitesine önem verilmesi sonucunda hasta memnuniyetinin artacağını söylemek mümkündür. The aim of this study is to measure the level of satisfaction of patients who benefit from outpatient services in Sakarya Training and Research Hospital and to determine how effective the quality of perceived health services is in the satisfaction of patients. Descriptive research model was used in the research. In this study, service quality scale which were developed by Babakus and Mangold (1992) and adapted to Turkish by Sevimli (2006), patient satisfaction scale developed by Yurtsever (2013) and personal information form were used. According to the findings of the study, it was seen that the service quality perception levels of the participants were good. There was no significant relationship between gender and marital status and service quality perception levels of the participants. Similarly, no significant relationship was found between the ages of participants and their income status and the level of perception of service quality. However, a significant relationship was found between the educational level of the participants and their perception of service quality. On the other hand, there was a significant and positive relationship between service quality and patient satisfaction. In conclusion, it is possible to say that the perception of service quality has a significant effect on patient satisfaction level which is dependent variable. As a result, it is possible to say that patient satisfaction will increase as a result of giving importance to service quality in health institutions.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Sağlık turizmi içinde önemli bir konuma sahip olan medikal turizmin günümüzde cazip bir sektör haline gelmesi ile beraber artan rekabet ortamında ülkeler ve sağlık işletmeleri medikal turizm pazarından daha fazla pay alabilmek için yoğun araştırma ve yatırım maliyetlerine girmektedir. Bununla birlikte, hastaların aldıkları sağlık hizmetine ilişkin algılarını ölçebilmek, istek ve beklentilerini öngörmek ve bunları karşılayabilmek sağlık işletmeleri için çok daha önemli bir konu haline gelmektedir. Ayrıca, hastaya sunulan tedavi hizmetlerine yönelik oluşacak yeterlilik algısı ile hasta memnuniyetinin birbiriyle ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Buradan hareketle çalışmanın amacını, sağlık turizmi kapsamında Türkiye'ye gelen medikal hastaların aldıkları tedavi hizmetlerine yönelik genel yeterlilik algıları ile genel memnuniyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve demografik bilgilere göre farklılaşmasının anlamlı olup olmadığının belirlenmesi oluşturmaktadır. Bu amaçla araştırmaya medikal turizm kapsamında İstanbul ili merkez ve ilçelerindeki özel sağlık işletmelerine başvuran 447 medikal hasta katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında anket yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örnekler t-testi, tek yönlü varyans (ANOVA) analizi ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen verilere göre; medikal hastaların aldıkları tedavi hizmetlerine yönelik genel yeterlilik algıları ile aldıkları hizmetlerden genel memnuniyet düzeylerinin, cinsiyete, yaşa, eğitim durumuna, aylık toplam gelire, sigorta durumuna, uyruğa, bölgeyi tercih etme nedenine ve tedavi merkezine geliş kanalına göre anlamlı farklılıkları bulunmaktadır. Ayrıca, medikal turizm hizmetlerinden genel memnuniyet düzeyi ile bölgesel yeterlilik arasında anlamlı bir ilişki olmadığı fakat tedavi hizmetlerine yönelik genel yeterlilik algısı, konaklama tesisleri yeterliliği algısı, sağlık hizmetleri yeterliliği algısı, emniyet yeterliliği algısı ve ek hizmet yeterliliği algısı arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre, hastaların medikal turizm hizmetlerini yeterli buldukları oranda memnuniyetleri de artmaktadır. Bununla birlikte hastaların, memnuniyet düzeyini artıracak faktörleri göz önünde bulundurmak, bir sonra ki tedavi için tekrardan ülkemizi ve sağlık işletmesini seçmesi ve yakınlarına tavsiye etmesi açısından oldukça önemli görülmektedir. Ayrıca ülkemizin uluslararası pazarda rekabet edebilecek bir konumda olmasına katkı sağlaması, medikal turizmin gelişimi ve vizyonu için de büyük önem taşımaktadır. Countries and healthcare businesses conduct intense investigations and investments to increase their share in the medical tourism sector, which has an important position in health tourism, in the competitive environment that is boosted when medical tourism became an attractive sector. In addition to this, it is becoming more and more important for healthcare businesses to measure the perceptions of patients regarding the healthcare services they receive, to predict and meet the patients' wishes and expectations. Moreover, it is considered that the perception of qualification for treatment services offered to the patient and patient satisfaction may be related to each other. From this point of view, the aim of this study is to investigate the relationship of the perception of medical patients who travel to Turkey within scope of medical tourism on general qualification regarding the treatment services they receive and their general satisfaction and whether deviations according to demographics are significant or not. Accordingly, 447 medical patients are enrolled who presented to private businesses in Istanbul and its districts within scope of medical tourism. Survey method is used to collect the study data. Unpaired T test, one-way ANOVA and Pearson's correlation analysis are used to analyze the data. The study demonstrated that general perception of medical patients on qualification of healthcare services they receive and their overall satisfaction vary significantly according to gender, age, educational status, total monthly income, coverage of insurance policy, nationality, the reason to prefer a certain region and the route of referral to the healthcare facility. Moreover, there is no significant relation between the overall satisfaction for medical tourism services and the regional sufficiency, but a significantly positive correlation is noted between the general perception on sufficiency of healthcare services and perception on sufficiency of accommodation facilities, sufficiency of healthcare services, sufficiency of safety and sufficiency of additional services. According to these results, patients' satisfaction is in direct proportion to the qualification of medical tourism services they receive. Additionally, considering the factors that will increase the satisfaction level of patients will be very important for the patients to make them choose our country and the healthcare business again for the next treatment and recommend it to their relatives. Moreover, it is also very important for the contribution to our country's position to compete in the international market and for the development and vision of medical tourism.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmanın amacı, tüketim toplumu ve kültürü etkisiyle bireylerin bedenleri üzerinden yeni tüketim alanlarının nasıl yaratılmaya çalışıldığını anlamak, bedene dair müdahale pratiklerini medya içeriklerindeki kavramsallaştırmalar ışığında çözümlemektir. Modernizm ve geç modernizm olarak postmodernizmin estetik cerrahi operasyonlar yoluyla beden tüketimine etkisini konu edinen bu çalışmanın sorunsalı, medyanın beden tüketimi olgusunu estetik cerrahi operasyonlara dair haberlerinde nasıl ele aldığıdır. Bu kapsamda çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde modernizm, post modernizm ve tüketim toplumu süreçleri değerlendirilmiştir. Medyanın tüketim toplumu ve kültürüne etkisi tartışılmıştır. İkinci bölümde beden kavramına dair tartışmalara odaklanmaktadır. Bedenin tüketimi nesneleşmesi üzerinde durulmaktadır. Üçüncü bölüm ise araştırma alanından oluşmaktadır. Bu kapsamda nitel araştırmadan faydalanılmıştır. Hürriyet, Milliyet, Habertürk ve Posta gazetelerinin internet sayfaları 1 Ocak 2012 ile 31 Aralık 2014 tarihleri arasında taranmıştır. Tıbbı gerekçesi bulunmayan estetik cerrahi operasyonları konu edinen 251 haber metni analiz edilmiştir. Haber içeriklerinin alt kodları, kodları, temaları belirlenmiştir. İmaj ve kimlik inşası, Normalleştirme, Operasyonelleştirme ve Problem şeklinde üst temalar ortaya çıkmıştır. Kadın veya erkek bedenine dair ideal kalıplar, kusurlu beden parçaları, estetik görünme isteği, estetik cerrahi yöntemleri ve harcamalarına dair ifadelere rastlanmaktadır. Estetiğin modasının olduğu görülmektedir. Bu modanın ise insanları bedenlerine müdahale etmelerine neden olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, haber içeriklerinden bedenin nesneleştirilmesi ve tüketilmesine dair argümanlara ulaşılmıştır. Bu argümanlardan görüntüsel bir sağlıklı olma kültürünün oluşturulmasında medyanın moderatörlük üstlendiği belirlenmektedir. Anahtar Kavramlar: Beden tüketimi, Estetik cerrahi, Tüketim toplumu This study aims to realize how new areas of consumption are tried to be created over the bodies of individuals with the influence of consumption society and culture and to analyze the practices of intervention in body in the light of conceptualizations in media contents. The research question of the present study, whose subject is the effect of modernism and postmodernism on body consumption via plastic surgery operations, is how media covers the phenomenon of body consumption in news about plastic surgery operations. In this regard, this study consists of three parts. The first part discusses modernism, postmodernism, and consumption society. In addition, the impact of media on consumption society and culture is addressed in this part. The second part deals with discussions about the concept of body. Attention is focused on the consumption and commoditization of body. The third part is about the research area. This is a qualitative research. The webpages of newspapers Hürriyet, Milliyet, Habertürk, and Posta from the 1st of January 2012 to the 31st of December 2014 were reviewed. 251 news texts about plastic surgery operations without any medical reason were analyzed. Sub-codes, codes, and themes were determined for news contents. The themes were image and identity construction, normalization, operationalization, and problem. The news were seen to contain statements or expressions about ideal patterns of woman's body or man's body, imperfect body parts, desire for looking aesthetic, plastic surgery methods, and plastic surgery expenditures. Aesthetics was seen to have a fashion, which causes people to intervene in their bodies. To conclude, arguments about the commoditization and consumption of body were obtained from the news contents. Based on these arguments, the media was seen to play the role of moderator in the creation of healthiness based on appearance culture. Keywords: Consumption of body, Plastic surgery, Consumer society