Bu çalışmada üstün zekâlı ve normal zekâlı öğrencilerin uzamsal düşünme gerektiren soruların çözümünde kullandıkları yaklaşım ve stratejiler ile bunların arka planındaki bilişsel süreçler incelenmektedir. Örnek olay yönteminin kullanıldığı bu çalışma 191 ortaokul öğrencisinin (52 üstün zekalı, 139 normal zekalı) katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Yazılı sınav ve mülakatlardan elde edilen veriler içerik ve söylem analizi metotları kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular uzamsal düşünmenin her üç alt alanını ilgilendiren (uzamsal görselleştirme, uzamsal ilişki ve uzamsal yönelim) problemlerin çözümünde üstün zekalı öğrencilerin akranlarına kıyasla daha başarılı olduklarını göstermektedir. Çok daha önemlisi ise üstün zekâlı ve normal zekâlı öğrenciler arasındaki temel farkın işe koşulan düşüncenin niteliğiyle alakalı olduğu gerçeğidir. Normal zekâlıların, verilen şeklin/cismin kritik noktaları ve yüzeyleri üzerindeki desenler türünden referans noktalarına yoğunlaştıkları, düşüncenin objesi olarak bu noktaları kullandıkları ve prosedürel yaklaşımlar içeren çözümler yaptıkları görülmüştür. Üstün zekâlıların ise verilen şekli/cismi zihinlerinde bir bütün olarak canlandırabildikleri ve bu bütünü istenilen süreçler içerisinde tek bir matematiksel obje (nesne) gibi kullanabildikleri görülmüştür. Bu durum, içerdiği düşünce derinliği ve gerektirdiği zihinsel gayretler açısından uzamsal düşünme stratejileri arasında hiyerarşik bir yapının olduğuna ve uzamsal düşünebilme yeteneğinin üstün zekâlılığın temel göstergelerinden bir tanesi olduğuna işaret etmektedir. This study investigates approaches and strategies used by gifted and non-gifted students when solving problems that requested spatial thinking. The research employed qualitative case study, and it was carried out with the participation of 191 secondary school students (52 gifted and 139 non-gifted students) Data were obtained from written exam and semi-structured interviews. They were analyzed using content and discourse analysis methods. The research findings indicated that gifted students are more successful than their peers in solving problems in three sub-domains of the spatial thinking, namely spatial visualization, spatial relations and spatial orientation. In fact, the differences between gifted and non-gifted students is grounded in the quality of their thinking processes. Non-gifted students displayed procedural approaches in that they utilized points of references or physical aspects of geometrical figures and carried out the solution process in a step by step manner. On the other hand, gifted students employed visual approaches. They constructed mental structures of the given objects in their minds and, then, used these objects as a single mathematical entity in the solution processes. Also, in solving the given problems gifted students displayed more flexible thinking and capitalized upon other strategies and notions, such as functional thinking, pattern searching and the notion of symmetry. , 187