Search

Travelogues may contain historical information, many of which cannot be reached with archival documents. For history and historian, human-time-space elements are essential. The witness of these three basic elements is again human. American literary and historian Francis Marion Crawford's travel book, Constantinople, published in 1895, is perhaps the least known of the more than fifty works written by the author during his lifetime. In the academic literature of our country, there is no study dealing with the author and his travel book. Foreign academic literature on the work is almost non-existent. The author of the travelogue is an intellectual who can speak and write fluently in almost fifteen different languages. It is a travel book that gives very valuable information about Istanbul in the period of Abdulhamid II in socio-cultural terms. In the content of the travel book, basic narratives such as the history of Istanbul, the historical and cultural atmosphere of the city, its institutions, art and works of art, its social texture, economic situation, geographical situation, and demographics are included in a concise manner. Perhaps the most valuable element and strength of the travelogue is the in-depth treatment of “cityscapes” including “human landscapes”. It is seen that "everyday life" in 19th century Istanbul is conveyed by using a fluent and technical style with every aspect. During his stay in Istanbul, Crawford made interesting analyzes in his travel book about many events and situations that he traveled, saw and experienced by putting the "people of Istanbul" in the center in the context of the Ottoman "millet system". Although the focus of the travelogue is the “Turks who own the city”, the social, cultural and economic panorama of the Greeks, Armenians and Jews living in the city is also given. In the study, document review method and content analysis technique were used.

Akademikcamiamızda duyuru/tanıtım afişlerinin göstergebilimsel analizi konusunu elealan araştırmaların “Türkiye’de kütüphane ve kütüphanecilik tarihi” bakımındanmevcut araştırmalar dikkate alındığında yetersiz oluşu muhtemelen yönteminbizde henüz yeni olmasından ve bu sahada henüz yeterince tatbik edilmemesindenkaynaklıdır. Devlet kurumları ya da özel kurumlar, topluma ve insanlara vermekistedikleri mesajları çeşitli araçlarla ulaştırabilmektedir. Bilhassa 20.yyiçinde bu araçlardan biri de “tanıtım afişleri” olmuştur. Halen tesirinimuhafaza eden tanıtım afişleri, toplumun kültürel ve sosyal yapısınıaksettirmek bakımından mühim bir rol üstlenmektedir. Göstergebilimselanaliz metoduyla yazılı ve görsel materyallerin hangi amaç/amaçlar içinkullanıldığını, ne türden açık ve gizli mesajlar içerdiğini ve bu mesajların anlamkatmanlarının deşifre edilmek ya da tefsir edilmek suretiyle niyetini(intentio) açık etmek mümkündür. Bu makalekapsamında T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı Kütüphaneler ve YayımlarGenel Müdürlüğü web sayfasında yer alan Kütüphane Haftası tanıtım afişlerindenyedisi göstergebilim (semiyotik metot) açısından incelenmiştir. Bu bakımdan makalenin amacı “kütüphane haftası”duyuru/tanıtım afişlerinin semiyotik analiz yöntemi kullanılarak içeriğindekiverilmek istenen mesajların çözümlenmesidir. Kütüphaneler ve Yayımlar GenelMüdürlüğü web sayfasından seçilen toplam afiş sayısı yedidir. Araştırmakapsamında amaçlı örneklem tekniği kullanılmış, Research on thesemiotic analysis of announcements/publicity posters in our academic communityis inadequate because the method is new in terms of “library and LibraryHistory in Turkey”. State institutions or private institutions can convey themessages they want to give to society and people through various means. Thesetools was “promotional posters” especially in the twenty century. Promotionalposters, which still maintain their influence, play an important role inpromoting the cultural and social structure of society.It is possible toexplain the purpose of the written and visual materials for whichpurpose/purposes are used by the method of semiotic analysis, what kind ofclear and secret messages are used, and the intention of the meaning of thesemessages to be deciphered or interpreted.In this articleseven of The Library Week publicity posters on the web page of the TurkishRepublic General Directorate of libraries and Publications of the Ministry ofCulture and Tourism have been examined from semiotics. In this regard, thepurpose of the article is to analyze the messages that are intended to beconveyed in the content by means of the semi-analytical method ofannouncement/advertisement posters. The total number of posters on the Web pageof the General Directorate of libraries and Publications is 7. Purpose samplingwas performed within the scope of the research. In semiological analysis,Roland Barthes’s method was used.

This article is about Hadji Zeynalabidin Tağıyev. He was born in 1823 as the child of a poor family in the İçerişehir in Baku, which is connected with Hadji Zeynalabidin, a businessman with great support in the construction and restoration of Azerbaijan. The oil, which has been well understood as an energy source in the world, In the last quarter of the century, with the accession of economic development movements to the locomotive status, several friends in Tağıyev entered into an oil exploration effort in Baku.His friends who were tired of calling gave up. The chance of Tağıyev supported him as a philanthropic businessman of Azerbaijan and oil was produced in all the lands he bought. Hadji Zeynelabidin Tağıyev was one of the most basic characteristics that distinguishes him from other domestic and foreign capitalists in a sense of service to the people of his country; he was the charity he did in the construction and development of Azerbaijan. He built the first school of girls in 1901 in Azerbaijan. Thanks to the support of the first seeds of the Azerbaijani media, many journals and newspapers, which could be accepted, survived with his help and continued their publishing life. In 1895, the first Qur'an was published in Azerbaijan in the newspaper “Kaspi”. Tagiyef is known to be in a conversation with Abdulhamid II. A Qur'an prepared with Azerbaijani Turkish, contrasted with precious gemstones for Abdülhamid, has been presented to mealy. Hadji Zeynelabidin Tağıyev; From time to time, he has contributed material support to Muslims in other parts of the world, such as India, Russia and Egypt. Thousands of gold has been donated to Muslims who could escape Bulgarian persecution by Tağıyev. He built a mosque in St. Petersburg. We now know that during the Balkan Wars he helped the Ottoman Empire with cash. Tağıyev is the owner of the newspaper “Yeni Hayat”, which was closed in 1908 on the grounds that he had published an Islamic conservative. Built in Edirne on 25 February 1914, five thousand manat help for “Dârü'l-Eytam”; Selimiye Mosque library books gift; He's the one who built apartments for people who burned their houses when the fire broke out. Tağıyev, who participated in the Congress of the Caucasian Muslims gathered in Baku in 1917, paid for 50000 rubles. The friendship between Nuri Pasha, the commander of the Ottoman Army, and Tağıyev, the brother of Enver Pasha, who rescued Baku from the occupation on September 15, 1918. Tağıyev, who founded the Baku Hayriyye Society with many philanthropists on October 10, 1905, will continue to be remembered as a generous and patriotic “millionaire” who has contributed a lot in the foundation and construction of Azerbaijan., Bu makale; Hacı Zeynelabidin Tağıyevhakkındadır. Azerbaycan’ın inşasında büyük desteği olan cömert işadamı Hacı Zeynelabidin Tağıyev Bakü’ye bağlı İçerişehir beldesinde yoksul bir ailenin çocuğu olarak 1823 senesinde doğmuştur. Dünyada enerji kaynağı olarak ehemmiyeti iyice anlaşılmış olan petrolün XIX. yüzyılın son çeyreğinde ekonomik kalkınma hamlelerinin lokomotifi konumuna erişmesi karşısında; Tağıyevbirkaç arkadaşıyla birlikte Bakü’de petrol arama gayreti içine girmiştir. Aramaktan yorulan arkadaşları pes etmişti. Tağıyev’in hayatında bir dönüm noktası olmak üzere; onu Azerbaycan’ın hayırsever “milyoncu” işadamı kılacak hadise, satın aldığı tüm arazilerde petrol çıkması oldu. Hacı Zeynelabidin Tağıyev’i diğer yerli ve yabancı sermayedarlardan ayıran en temel hususiyeti ülkesinin insanlarına bir hizmet duygusu içerisinde Azerbaycan’ın inşasında yaptığı dikkate değer muhtelif katkılar olmuştur. Azerbaycan’ın 1901 senesinde açılan ilk kız mektebinin bânîsi odur. Destekleri sayesinde Azerbaycan medyasının ilk tohumları kabul edilebilecek olan pek çok mecmûa ve gazete onun yardımlarıyla ayakta kalabilmiş ve yayın hayatını sürdürmüştür. Onun talimatıyla“Kaspi” gazetesinde 1895 senesinde Azerbaycan’da ilk olarak Kur’ân-ı Kerîm ve meali neşredilmiştir. Tağıyev’in Osmanlı Sultanı II. Abdülhamid ile muhabere içerisinde olduğu bilinmektedir. Sultan II. Abdülhamid’e kıymetli mücevher taşları ile tezyin edilmiş Azerbaycan Türkçesi ile hazırlanmış bir Kur’ân-ı Kerîm meali hediye etmiştir. Hacı Zeynelabidin Tağıyev; Hindistan, Rusya ve Mısır gibi dünyanın diğer bölgelerindeki Müslümanlara da zaman zaman maddi desteklerde bulunmuştur. Bulgar mezaliminden kaçabilen Müslümanlar için bin altın destekte bulunmuştur. Petersburg’da bir cami yaptırmıştır. Balkan Harpleri esnasında Osmanlı Devleti’ne çeşitliyardımlar yapmıştır. 1908 senesinde İslami muhafazakâr yayın yaptığı gerekçesiyle kapatılmış olan “Taze Hayat” gazetesinin sahibi de Tağıyev’dir. 25 Şubat 1914 yılında Edirne’de inşa edilen “Dârü’l-Eytam’a beş bin manat teberru eden, Selimiye Camii’nin kütüphanesine kitaplar hediye eden, Laleli yangını zamanı evleri yanan insanlar için apartmanlar yaptıran da odur. 1917 senesinde Bakü’de toplanan Kafkas Müslümanları Kurultayı’na katılan Tağıyev; 50.000 ruble para yardımında bulunmuştur. Bakü’yü 15 Eylül 1918 tarihinde işgalden kurtaran Enver Paşa’nın kardeşi Osmanlı Ordusu Komutanı Nuri Paşa ile Tağıyev arasında dostluk oluşmuştur. 10 Ekim 1905 tarihinde pek çok hayırsever ile birlikte Bakü Hayriye Cemiyeti’ni kuran Tağıyev Azerbaycan’ın inşasında çokça emeği geçmiş vatansever bir “milyoncu” olarak hatırlanmaya devam edecektir. Makalede biyografi metodu ve doküman inceleme tekniği kullanılmıştır.

Rus-Japon Harbi’nin (1904-1905) II. Abdülhamid ve Osmanlı kamuoyu tarafından nasıl algılandığını ortaya koymak bu makalenin temel amacı olacaktır. Osmanlı sınırlarından bir hayli uzak bir bölgede cereyan etmiş olmasına rağmen Rus-Japon Harbine, başta II. Abdülhamid olmak üzere Osmanlı Yönetimi tarafından özel bir önem verilmiş ve bu savaş; askeri, diplomatik ve siyasî açıdan çok dikkatli bir şekilde takip edilmiştir. Özellikle Osmanlı Sultanının bu yakın takibi neticesi, ülke kamuoyu, hükümet ve basın da bu savaşa özel bir önem vermiştir. Bu özel önemin tesbiti ile bu savaşın sonuçlarının ekonomik ve siyasal hayatımıza etkilerinin belgelerle ortaya konması; 20. yüzyıl başlarında Osmanlının dünyaya bakışını ortaya koyması açısından da önemli olacaktır. II. Abdülhamid’in bu savaşla ilgili olarak Osmanlı kamuoyundan farklı düşündüğü ifade edilebilir. Osmanlı Kamuoyu savaşta Japonya'nın galip gelmesinin çok iyi olacağını düşünmektedirler. Çünkü Rusya Osmanlının tarihteki kadim düşmanlarından biridir. Bu “ezeli düşmanın” Osmanlıdan bir başka güce yenilmiş olması bile, halk nezdinde bir kazançtır ve sevinç vesilesidir. Ama Padişah için meselenin bu kadar basit olmadığı anlaşılmaktadır. Rusya’nın savaşta Japonya’ya yenilmesi halinde tüm dikkatini Aksa-yı Şarktan Balkanlara teksif edip Balkanları karıştıracağını II. Abdulhamid görebilmiştir., The main aim of the present paper is to present the perception of the Russian Japanese War (1904-1905) by Sultan Abdulhamid II and the Ottoman public. Although it took place far away from the Ottoman borders, the Russian- Japanese War was given special importance by Abdulhamid II and the Ottoman administration and was followed carefully for its militarily, diplomatic, and political aspects. Due to the close follow up by the Ottoman Sultan, the Ottoman public, government, and press gave special importance to this war. After the presentation of the special interest given to this war, its impact on our economic and political life will be documented; and this will be important to put forth the world view of the Ottomans at the beginning of the 20th century. It can be stated that Abdulhamid II was differing in his views from the Ottoman public opinion regarding this war. The Ottoman public believed that Japanese victory would be beneficial as Russia is one of the archenemies of the Ottomans throughout history. The defeat of the archenemy by another force than the Ottoman Empire was a reason of joy in the public. However, it seems that the matter was not that simple for the Sultan. Abdulhamid II could foresee that a defeated Russia by Japan would cause Russia to change its focus from the Far East to the Balkans and hence this would cause problems in the Balkans.