Search

Amaç: Bu çalışma hemşirelik üçüncü sınıf öğrencilerinin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Dersi’nin klinik uygulamasında iletişim becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla planlandı. Yöntem: Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Dersini alan(n=113) öğrenciler ile tanımlayıcı tipte yapıldı. Veriler klinik uygulama öğretim rehberi içinde yer alan “İletişim Becerileri” değerlendirme formu ile toplandı. Araştırmada Öğrencilerin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Dersi klinik uygulama rehberi “İletişim Becerileri” değerlendirme formu yanıtları içerik analizi yöntemi kullanılarak değerlendirildi. Veriler yüzde, ortalama ve standart yapma ile analiz edildi. Bulgular: Öğrencilerin %79.1’ inin kadın ve %56.5’inin 19-20 yaşlarında olduğu belirlendi. Öğrencilerin çoğu agresif, stresli, ajite, ağlayan ve iletişim kurmak istemeyen çocukla iletişimi problem olarak tanımlamışlardır. Öğrenciler tanımladıkları problemleri, iletişim konusunda kendilerini geliştirme stratejisi ile çözebilmeyi hedeflemektedir.Sonuç: Öğrenciler klinik uygulamada sinirli, gergin, ajite özellikteki çocuk ya da ebeveyn ile iletişim kurmakta zorlanmaktadır. Öğrencilere iletişim konusunda seminer ve eğitimlerin verilmesi ve bu konuda simülasyon temelli eğitimlerin planlanması önerilmektedir.

Aim: We aimed to compare RT-PCR positive and RT-PCR negative patients with radiologically confirmed COVID-19 pneumonia admitted to the intensive care unit (ICU) in terms of outcome and laboratory results in the inflammation process.Material / Method: Patients who were admitted to the ICU due to respiratory failure and had typical COVID-19 pneumonia findings on thorax tomography were included in the study. Patients were grouped as RT-PCR negative and RT-PCR positive. Groups were compared for descriptive and laboratory characteristics, treatments, length of stay and outcome.Results: Lactate, D-dimer levels, and leukocyte, neutrophil counts of the RT-PCR positive group were lower than the other group (p, Amaç: Yoğun bakıma kabul edilen RT-PCR pozitif ve toraks tomografisinde Coronavirüs-19 pnömonisi bulguları olan RT-PCR negatif hastaları sağkalım ve laboratuvar sonuçları açısından karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Solunum yetmezliği ile kabul edilen, görüntülemede tipik pnömoni bulguları olan hastalar çalışmaya alındı. Hastalar RT-PCR negatif ve RT-PCR pozitif olarak gruplandı. Gruplar tanımlayıcı özellikler, sağkalım, laboratuvar, tedaviler, yatış süreleri açısından karşılaştırıldı.Bulgular: RT-PCR positif grubun Lactat, D-dimer, lökosit, nötrofil sayıları diğer gruptan düşük (p

Purpose: Technology has changed our life, and the health care system is no exception. So, the way nursing faculties teach and evaluate students must be integrated into the recent advances in the health care system. Nowadays, the assessment of nursing students has changed from the traditional techniques with written tests to a more structured technigues in clinical settings. As a result, using information technology such as electronic portfolios has become prevalent in nursing students’ evaluations. Many studies have been done and assessed the effect of e-portfolio. So, this study aimed to review the literature regarding e-portfolio. Method: This study was a literature review. The published articles were reviewed in Pubmed and Google Scholar from 2000 to 2020. The inclusion criteria were English language, articles related to the portfolio in nursing, and the accessibility to full-text. We found and reviewed 15 articles.Results: Our review showed that an e-portfolio is a new learning and evaluation method that can encourage students to self-reflect, tracks their progress in skill acquisition, and increase teacher-students interaction.Conclusion and Suggestions: Moreover, this tool can be used as a valuable tool instead of traditional evaluation systems in clinical settings, although it may have some disadvantages that can be prevented by some strategies., Amaç: Teknoloji hayatımızın birçok alanı gibi sağlık sistemini de değişime uğratmıştır. Bu yüzden, sağlık sistemindeki son gelişmeler hemşirelik fakültelerindeki öğrenciler için öğretme ve değerlendirme yöntemlerine entegre edilmelidir. Son zamanlarda, hemşirelik öğrencilerinin klinik ortamlarda değerlendirilmesi, yazılı sınavlar ve eğitmen liderliğindeki değerlendirmeler geleneksel modelden daha yapılandırılmış bir yönteme dönüşmüştür. Sonuç olarak, hemşirelik öğrencilerinin değerlendirmelerinde elektronik portfolyo gibi bilgi teknolojilerinin kullanılması yaygın hale gelmiştir. Bu konu ile ilgili birçok çalışma yapılmış ve e-portfolyonun etkisi değerlendirilmiştir. Bu çalışmada e-portfolyo ile ilgili literatürü gözden geçirmek amaçlanmıştır.Yöntem: Bu çalışma bir literatür taramasıdır. Pubmed ve Google Scholar'da 2000 yılından 2020 yılına kadar yayınlanmış makaleler incelenmiştir. Makale dilinin İngilizce olması, hemşirelik portföyü ile ilgili olması ve tam metne erişilebilir olması çalışmanın dahil edilme kriterleridir. Toplam onbeş makale incelenmiştir.Bulgular: Yapılan incelemeler; bir e-portfolyo, hemşirelik öğrencilerini kendi kendine düşünmeye teşvik edebilen, beceri edinmedeki ilerlemelerini takip edebilen, öğretici ve öğrenciler tarafından yüksek düzeyde kabul gören, öğrenci-öğretici etkileşimini artırabilen yeni bir öğrenme ve değerlendirme yöntemi olduğunu göstermiştir.Sonuç ve Öneriler: Stratejilerle önlenebilecek bazı dezavantajları olsa da bu araç klinik ortamlarda geleneksel değerlendirme sistemleri yerine kullanılabilecek değerli bir araç olarak kullanılabilir.

Type 1 Diabetes Mellitus (DM) is a chronic metabolic disease caused by beta-cell destruction due to autoimmune or other causes and resulting from absolute insulin deficiency. Type 1 diabetes is most commonly seen in children and adolescents. Because adaptation to diabetes leads to changes in the life style of the child and family, adaptation to the disease is quite difficult.Type 1 diabetes mellitus has many psychosocial effects (anxiety, fear, anxiety, mourning, anxiety) on children. In this review, we aimed to investigate the psychosocial adaptation of children and their families with Type 1 diabetes mellitus. CONCLUSION: Psychosocial evaluation, counseling and education services of children and their families diagnosed with type 1 diabetes should be provided. Thus, adaptation of the child and family to the disease will be ensured, complications will be prevented and quality of life will be improved.

Çocuk hastalıklarının önlenmesi ve sağlığının korunmasında, geliştirilmesinde büyük ilerlemeler olmasına rağmen, uygulanan işlemlerin birçoğu çocuk için travmatik, ağrılı ve korku verici nitelikte olabilmektedir. Wong tarafından geliştirilen “atravmatik bakım”; sağlık profesyonelleri tarafından çocuklar ve ailelerinin sağlık bakım ortamlarında yaşadıkları fiziksel ve psikolojik sorunları yok eden ya da azaltan terapötik bakımın verilmesini savunur. Bebeklerin/çocukların yaşadığı ağrı, davranışlarını, aile bebek/çocuk etkileşimini, beslenme düzenini, bebeğin çevreye uyumunu, büyüme ve gelişmeyi olumsuz etkilemektedir. Atravmatik bakımda temel esas zarar vermemek olup aileyi merkeze alan bir uygulamadır. Profesyonel hemşirelerden beklenen bilimsel bilgiye dayalı, güvenilir ve etkili bakım vermesidir. Güncel çalışmalar ışığında hemşirelerin atravmatik bakım konusunda bilgi ve becerilerini artırarak bunları uygulamaları önem taşımaktadır.

This study was planned to evaluate the communication skills of third grade nursing students in the clinical practice of Pediatric Nursing Course.Method: The research was conducted in descriptive type with the students who took Pediatric Nursing Course (n = 113) in 2018-2019 academic year. Data were collected with the “Communication Skills” evaluation form in the clinical practice teaching guide. Data were analyzed by percentage, average and standardization.Results: It was determined that 79.1% of the students were female and 56.5% were 19-20 years old. Most of the students defined communication with children as aggressive, stressed, agitated, crying and not wanting to communicate as a problem. The students aim to solve the problems they define with a strategy of self-improvement in communication.Conclusion: In clinical practice, students have difficulty in communicating with a nervous, agitated child or parent. It is recommended that the students be given seminars and trainings on communication and planning simulation based trainings on this subject.

It began to be accepted in the 19th century when children were not miniatures of adults, but had unique physical, psychological, cognitive and spiritual developmental processes and needs. This perspective led to the understanding that children should be treated differently than adults, and this understanding led to the opening of children's hospitals. n these hospitals, mothers were initially allowed to stay with their sick children, but families were banned from visiting and worried about the spread of infections, and this perspective continued for nearly a century (Smith 2018, Yılmaz and Gözen 2019). These events continued until the Second World War. The father of the Family Centered Care (FCC) Bowlby has revealed the devastating effects of hospitalization on children, apart from their families (Yılmaz and Gözen 2019). Dr. Bowly and Robertson's paper led to the establishment of a “maternal care organization for hospitalized children”in the UK and the preparation of the Platt Report in 1959. The Platt report includes admission of pediatric patients to the hospital with their mothers, allowing parents to visit their in-patient children, providing play opportunities, and training nurses to meet the emotional needs of children and their families (Shields and Tanner 2004). “Family-centered care ğü, which Western medicine sees as something new and different, is in fact a deep-rooted value in cultures like us that place strong emphasis on family ties and networks (Igel and Lenner 2016). We see that the concept of patient and family centered care is used more frequently. Patient and family-centered care is a collaborative approach between health professionals, patients, and families in planning, delivering and evaluating health care (Johnson and Abraham 2012). Patient and family-centered care emphasizes cooperation not only for children, but also for people of all ages in the whole care setting. This cooperation is not only related to care, but also includes quality development, research, policy-making, training of health workers, design of health care facilities and safety issues (IPFCC, 2019). In patient and family-centered care, there is no concept of “doing for patients or families”, but instead of “doing with patients and families.” In pediatric nursing, the importance of the primary caregiver role of the family in meeting the physical, cognitive, psychosocial, spiritual and developmental needs of the child and increasing the health and welfare of the child is increasingly recognized. The FCC provides a holistic approach to patient care, including psychological, spiritual, cultural and emotional dimensions. This term also recognizes the role of family members of the patient in the planning and implementation of home care. Family-centered care is beneficial not only for children but also for all (Clay and Parsh 2016). Implementation of FCC improves patient outcomes, contributes to faster recovery, reduces the number of patients coming back to the emergency room, reduces costs, and increases employee satisfaction (Clay and Parsh 2016, Öztürk, Ayar 2019). The FCC involves family involvement in care and decisions and allows the use of autonomy. In this sense, the FCC is a rising value that contributes to the ethically defensible service provided (Igel and Lenner 2016). The FCC has been listed as a “ten rules for redesigning health care to improve quality in the US by the Institute of Medical (IOM) Health Care Quality Institute (Clay and Parsh 2016).

Family-centered care is the basic care philosophy in pediatric nursing. Family-centered care has positive contributions to children, family and health care workers. Therefore, it is important to determine the level of application of family-centered care in pediatric clinics. The aim of this study was to evaluate family centered care in pediatric clinics.METHOD: This study is descriptive. The parents of the children in general pediatrics, pediatric surgery and pediatric intensive care units in Necmettin Erbakan University Meram Medical Faculty Hospital constituted the universe of the study. The sample size for this study was calculated with the formula N=t2*α2/d2 (N=1.962*16.982)/1.52) and found 108 people. Data were collected by using the Child and Family Information Form and the Family-Centered Care Assessment Scale (AMRS). Data were collected by the researcher between 22 July-23 September 2019 by face-to-face interviews with parents who volunteered to participate in the study. Obtained data were analyzed by number, percentage, mean, standard deviation, independent samples t test, variance analysis, Tukey HSD test. Significance level was accepted as p

Prematüre bebek 37. gebelik haftası dolmadan dünyaya gelen bebektir. Prematüre bebeklerin gelişimlerini tamamlayamadan dünyaya gelmeleri prematüreliğe ek olarak birçok sağlık sorununu da beraberinde getirir. Prematüre bebeklerin vücut yüzeylerinden ısı kaybı fazladır, ciltleri incedir, emme refleksleri gelişmemiştir ve akciğerleriyle yeterli gaz alış verişini sağlayamazlar. Prematüreler bu sağlık sorunları neticesinde yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde (YYBÜ) desteklenirler. YYBÜ’sinin olumsuz koşullarını en aza indirmek, bebeğin sağlığını ve konforunu en üst düzeyde desteklemek amacıyla ‘Bireyselleştirilmiş Gelişimsel Bakım’ (BGB) modeli geliştirilmiştir. Bireyselleştirilmiş gelişimsel bakım modelinin ilkelerinden biri toplu bakım vermedir. Bakımın toplu şekilde verilmesi ve kümelenmiş bakım olarak da ifade edilen toplu bakım verme, YYBÜ’lerinde prematüre bebeklerin gereksinimleri olan bakım uygulamalarının toplu şekilde, zaman içine yaymak yerine aynı bakım saatinde verilmesini ifade eder. Toplu bakım vermenin prematüre bebeklerde oksijen ihtiyacının azalması, stres tepkilerinin azalması, stresin azalması ile konfor düzeyinin artması, apne sıklığının azalması, harcanan enerjinin azalması ile birlikte kilo alımının artması, fizyolojik, duyusal, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimi olumlu etkilemesi gibi olumlu etkileri mevcuttur. YYBÜ’nde çalışan hemşirelerin hemşirelik rolleri doğrultusunda BGB kapsamında prematüre bebeklere toplu bakım vermeleri gereklidir. Bu çalışmanın YYBÜ’nde desteklenen prematüre bebeklere bakım veren hemşirelere toplu bakım kavramını açıklamak için yararlı olacağı düşünülmüştür.

Thepremature infant is the baby born before the 37th gestational week. Prematureinfants born before they can complete their development bring many healthproblems in addition to prematurity. Premature infants have more heat loss fromtheir body surfaces, skin is thin, absorption reflexes are not developed, andthey cannot provide sufficient gas exchange with their lungs. As a result ofthese health problems, premature infant are supported in neonatal intensivecare units (NICU). In order to minimize the negative conditions of the NICU andto support the health and comfort of the infant at the highest level, theIndividualized Developmental Care (IDC) ’model was developed. One of theprinciples of the individualized developmental care model is collective care.Clustered care refers to the care practices that premature infants require inthe NICUs, rather than giving them to the same care hour rather than spreadingover time. Clustered care has positive effects such as decreasing oxygen demandin premature infants, decreasing stress reactions, increasing comfort levelwith decreasing stress, decreasing the frequency of apnea, decreasing energyconsumption and increasing weight gain, and affecting physiological, sensory,mental, emotional and social development positively. Nurses working in the NICUare required to provide clustered care to premature infants within the scope ofIDC in line with their nursing roles. Practices such as regulation ofnutrition, fulfillment of hygiene requirements, providing therapeutic position,mother-infant attachment, pain and stress management, touch control, andregulation of unit conditions are among the nursing initiatives within theextend of clustered care. This study is thought to be useful to explain theconcept of clustered care to nurses who care for premature infants supported inthe NICU., Giriş:Prematüre bebek 37.gebelik haftası dolmadan dünyaya gelen bebektir. Prematüre bebekleringelişimlerini tamamlayamadan dünyaya gelmeleri prematüreliğe ek olarak birçoksağlık sorununu da beraberinde getirir. Prematüre bebeklerin vücutyüzeylerinden ısı kaybı fazladır, ciltleri incedir, emme reflekslerigelişmemiştir ve akciğerleriyle yeterli gaz alış verişini sağlayamazlar.Prematüreler bu sağlık sorunları neticesinde yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde(YYBÜ) desteklenirler. YYBÜ’sinin olumsuz koşullarını en aza indirmek, bebeğin sağlığını vekonforunu en üst düzeyde desteklemek amacıyla ‘Bireyselleştirilmiş GelişimselBakım’ (BGB) modeli geliştirilmiştir. Bireyselleştirilmiş gelişimsel bakımmodelinin ilkelerinden biri toplu bakım vermedir. Bakımın toplu şekildeverilmesi ve kümelenmiş bakım olarak da ifade edilen toplu bakım verme,YYBÜ’lerinde prematüre bebeklerin gereksinimleri olan bakım uygulamalarınıntoplu şekilde, zaman içine yaymak yerine aynı bakım saatinde verilmesini ifadeeder. Toplu bakım vermenin prematüre bebeklerde oksijen ihtiyacının azalması,stres tepkilerinin azalması, stresin azalması ile konfor düzeyinin artması,apne sıklığının azalması, harcanan enerjinin azalması ile birlikte kiloalımının artması, fizyolojik, duyusal, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimiolumlu etkilemesi gibi olumlu etkileri mevcuttur. YYBÜ’nde çalışan hemşirelerinhemşirelik rolleri doğrultusunda BGB kapsamında prematüre bebeklere toplu bakımvermeleri gereklidir. Beslenmenindüzenlenmesi, hijyen gereksinimlerinin yerine getirilmesi, terapotik pozisyonsağlama, anne-bebek bağlılığının sağlanması, ağrı ve stres yönetimi, dokunmakontrolü, ünite koşullarının düzenlenmesi gibi uygulamalar toplu bakımkapsamındaki hemşirelik girişimlerindendir. Bu çalışmanın YYBÜ’nde desteklenenprematüre bebeklere bakım veren hemşirelere toplu bakım kavramını açıklamakiçin yararlı olacağı düşünülmüştür.

Nurses should educate, counsel and guide children with asthma and parents about home design. The purpose of this study is test the validity and reliability of the home design awareness scale in children with asthma. The methodological research was conducted between January 2017 and June 2018 with a total of 479 people. The sample consisted of a nursing department students, pediatric nurses working at a university and a public hospital, and parents of children with asthma in pediatric clinics and outpatient clinics of the same hospital. Data collected with socio-demographic form and developing home design awareness scale of children with asthma. For exploratory and confirmatory actor Analysis used SPSS 21 and LISREL 9.2 programs. As a result of the factor analysis, a scale consisting of 8 sub-dimensions with 23 items was obtained. CVI 0.85, Cronbach’s Alpha 0.86, RMSEA=0.065, SRMR=0.076, CFI=0.88, NNFI=0.85, GFI=0.83 of the scale were found. The scale is a valid and reliable measurement tool.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetHemşireler ev dizaynı konusunda astımı olan çocuk ve ebeveynlerine eğitim, danışmanlık, rehberlik yapmalıdır. Bu araştırmada, geliştirilen astımlı çocuklarda ev dizaynı farkındalık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliğinin test edilmesi amaçlandı. Metodolojik tipteki araştırma Ocak 2017- Haziran 2018 tarihleri arasında toplam 479 kişi ile yapıldı. Örneklem hemşirelik bölümü öğrencileri, bir üniversite ve bir devlet hastanesinde çalışan çocuk hemşireleri, aynı hastanelerin çocuk klinikleri ve polikliniklerine başvuran astımlı çocukların ebeveynlerinden oluştu. Veriler sosyo-demografik bilgi formu ve geliştirilen astımlı çocuklarda ev dizaynı farkındalık ölçeği ile toplandı. Açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi için SPSS 21 ve LİSREL 9.2 programı kullanıldı. Faktör analizi sonucunda 23 maddeli 8 alt boyuttan oluşan bir ölçek elde edildi. Ölçeğin KGI 0.85, Cronbach’s Alpha 0.86, RMSEA=0.065, SRMR=0.076, CFI=0.88, NNFI=0.85, GFI=0.83 olduğu belirlendi. Ölçek geçerli ve güvenilir bir araçtır.

Amaç: Bu araştırma, hemşirelik eğitiminde görev alacak hemşirelere verilen rehber hemşire kursununhemşirelerin rehber hemşirelik hakkındaki görüşlerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini bir üniversite hastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayıkabul eden 220 hemşire oluşturdu. Ön test-son test tek gruplu yarı deneysel olarak yapılan araştırmanın verileri06-08 Şubat 2017 tarihleri arasında anket formu kullanılarak rehber hemşire kursundan önce ve sonra toplandı.Araştırmanın verileri sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma, Mcnemar testleri ile analiz edildi.Bulgular: Hemşirelerin rehber hemşirenin görevlerine dair görüşleri incelendiğinde, “uygulamadaeğitimci sorumluluğunu üstlenmek” (p0.001) ve “öğrencinin başarısını değerlendirmek için gerekli kanıtlarısağlamak” (p0.001) görüşleri ile; hemşirelerin rehber hemşirenin rol davranışlarına dair görüşleriincelendiğinde ise, “öğrencilerin psikomotor becerileri geliştirmesini sağlama” (p0.001), “öğrenciye ismiylehitap etme” (p0.001), “danışmanlık yaparken baskıcı tutum göstermeme” (p0.001), “performansı nasılgeliştireceği hakkında öğrenci ile görüşme” (p0.001), “eleştirel düşünme ve konuları derinlemesinearaştırmaya yardım etme” (p0.001) görüşleri, eğitim sonrasında eğitim öncesine göre önemli bir şekildepozitif yönde değiştiği belirlendi.Sonuç: Bu bulgular, hemşirelere verilen kursun hemşirelerin rehber hemşirelik hakkındaki görüşleriniolumlu yönde etkilediğini göstermektedir., Aim: This study was conducted to assess the effect of the guide nursing course on the opinions of nursesabout guide nursing.Materials and Methods: The sample of the study was 221 nurses who worked in a university hospital andagreed to participate in the research. Data from the pre-test and post-test single-group semi-experimental studywere collected before and after the guide nursing course using the questionnaire form between 06-08 February2017. The number, percentage, mean and standard deviation of the study were analyzed with McNemar tests.Results: When the opinions of the nurses on the duties of the guide nurse were examined, it was statedthat "undertaking the responsibility of the educator in practice" (p0.001) and "providing necessary evidencesto evaluate the student's success" (p0.001) opinions were found to change significantly in the positive directionafter the training compared to before the training. When the opinions of the nurses on the role behaviors of theguide nurse were examined, it was determined that "addressing students by name" (p0.001), "no repressiveattitudes when mentoring" (p0.001), "interviewing with the student about how to improve performance(p0.001), "critical thinking and helping to investigate the subjects in depth" (p0.001) opinions were found tochange significantly in the positive direction after the training compared to before the training.Conclusion: These findings showed that the given courses have a positive influence on the opinions ofnurses about guide nursing.

Aim:This study was conducted to assess the effect of the guide nursingcourse on the opinions of nurses about guide nursing.Materialsand Methods: The sample of the study was 221 nurses whoworked in a university hospital and agreed to participate in the research. Datafrom the pre-test and post-test single-group semi-experimental study werecollected before and after the guide nursing course using the questionnaireform between 06-08 February 2017. The number, percentage, mean and standarddeviation of the study were analyzed with McNemar tests.Results:When the opinions of the nurses on the duties of the guide nurse wereexamined, it was stated that "undertaking the responsibility of theeducator in practice" (p, ÖZETAmaç: Bu araştırma, hemşirelik eğitiminde görev alacak hemşirelere verilen rehber hemşire kursununhemşirelerin rehber hemşirelik hakkındaki görüşlerine etkisini incelemekamacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini bir üniversitehastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 220 hemşire oluşturdu.Ön test-son test tek gruplu yarı deneysel olarak yapılan araştırmanın verileri06-08 Şubat 2017 tarihleri arasında anket formu kullanılarak rehber hemşirekursundan önce ve sonra toplandı. Araştırmanın verileri sayı, yüzde, ortalamave standart sapma, Mcnemar testleri ile analiz edildi.Bulgular: Hemşirelerin rehber hemşireningörevlerine dair görüşleri incelendiğinde, “uygulamada eğitimci sorumluluğunuüstlenmek” (p