Search

Introduction: The thymus slowly involutes with age after puberty. Various stress conditions accelerate the involution of the thymus and cause changes in the histologic structure of the gland. Objective: The present study performed histomorphological and immunohistochemical (IHC) evaluations of the thymus glands removed during surgical repair in patients with cyanotic or acyanotic congenital heart disease (CHD). The thymus glands in the hypoxic group were compared to those in the non-hypoxic group. This study suggested that the activation of HIF-1 alpha promotes tumor progression and impair prognosis due to the inhibition of apoptosis, increased population of stem cells, and induction of angiogenesis also suggested that inactivation of HIF-1 alpha in tumor-infiltrated tissues could halt tumor progression and improve prognosis. Materials and methods: The study included 76 thymus glands removed from patients who underwent an operation due to CHD. Of these cases, 38 had cyanotic CHD, and constituted the hypoxic group. The remaining 38 patients had acyanotic CHD, and constituted the non-hypoxic group. IHC procedures were performed for HIF-1 alpha, FoxP3, CD44, Bcl-2, and CD34. Results: There were statistically significant differences between the hypoxic and non-hypoxic groups only in terms of medullary enlargement toward the cortex and effacement of the corticomedullary junction. In the immunohistochemical examination for five markers, staining intensity and staining rates increased with decreasing oxygen saturation. Conclusion: It can be concluded that the activation of HIF-1 alpha promotes tumor progression and impair prognosis due to the inhibition of apoptosis, increased population of stem cells, and induction of angiogenesis.

Amaç: Bu çalışmada koroner arter bypass cerrahisi planlanan sigara içen hastalarda desfluranın solunum mekaniklerine etkisi araştırıldı. Metod: Randomize, kontrollü, prospektif olarak elektif koroner arter bypass cerrahisi planlanan ASA II-III grubu, 30–80 yaş arası hastalar sigara içen ve kontrol grubu olarak iki gruba ayrıldı. İntravenöz anestezi indüksiyonundan sonra FiO2 % 60 – 80 oksijen ve kuru hava karışımı içine 1 MAC (% 6) desfluran başlandı. Kardiyopulmoner bypass dönemi hariç operasyon süresince desflurana devam edildi. İki grubun kalp atım hızı (KAH), ortalama arter basıncı (OAB), periferik oksijen satürasyonu (SpO2), endtidal CO2 (Et CO2) değerleri ve solunum mekaniği parametreleri ((havayolu direnci (Paw), dinamik kompliyans (Cdyn), tepe hava yolu basıncı (PIP)) entübasyon sonrası (başlangıç) desfluran solumaya başlandıktan sonra 5. ve 20. dakika, sternum açılma, sternum kapama 0., 5. ve 20. dakikalarda kaydedildi. Bulgular: Her iki grup arasında tüm dönemlerde KAH, OAB, SpO2, EtCO2, Paw, Cdyn, PIP değerleri benzer bulundu (p>0.05). Sonuç: İki grup arasında anlamlı bir fark bulunmaması; sigara içen hastaların preoperatif solunum fonksiyon testlerinin normal sınırlarda olmasına bağlı olabilir., This study was planned coronary artery bypass graft surgery in patients who smoke to investigate the effect of desflurane respiratory mechanics Method: ASA II-III group, undergoing coronary artery bypass surgery were classified as smokers and non-smokers. After induction of intravenous anesthesia, FiO2 60 - 80% of dry air into a mixture of oxygen and 1 MAC (6%) desflurane was started. Desflurana except for the period of cardiopulmonary bypass was continued during the operation.Two groups, heart rate (HR), mean arterial pressure (MAP), peripheral oxygen saturation (SpO2), end-tidal CO2 (Et CO2) and respiratory mechanics parameters (airway resistance (Paw), dynamic compliance (Cdyn), peak airway pressure (PIP)) after intubation (baseline) after the initiation of breathing desflurane 5th and 20th minutes, opening the sternum, sternal closure at 0, 5th and 20th minutes were compared. Results: All measurement periods HR, MAP, EtCO2, SpO2, PIP, Paw, Cdyn values were not significantly different between the two groups. Conclusions: Similar effects are seen in both groups. It may be due to smokers in the study having normal preoperative pulmonary function tests.

Bu prospektif klinik çalışma, hastanemiz etik kurul izni ile hastaların yazılı onayları alınarak, ASA I - II grubu, 18- 65 yaş arası, alt gastro intestinal sistem endoskopisi (kolonoskopi) uygulanan 60 hastada randomize olarak gerçekleştirildi. Sedasyon ve analjezi amacı ile Grup I'deki hastalara 0.02 mg/kg midazolam ve 5-10 Ì/kg alfentanil, Grup II'deki hastalara 0.02 mg/kg midazolam ve 0.5-1Ì/kg remifentanil intravenöz yoldan bolus olarak uygulandı. İşlemden önce, ilaç verilmesinden 5 dakika sonra, derlenme ve taburcu döneminde olmak üzere kalp tepe atımı (KTA), ortalama arter basıncı (OAB), periferik oksijen saturasyonu, solunum sayısı, Ramsey sedasyon skalası kaydedildi. İşlem sonrası derlenme süreleri, hasta ve doktor memnuniyeti kaydedildi ve karın ağrısı vizüel anolog skala (VAS) ile değerlendirildi. Demografik veriler, solunum sayısı, RSS, VAS değerleri açı- sından her iki grup benzer bulundu. İlaç uygulandıktan 5 dakika sonra ve derlenme döneminde OAB ve KTA değerlerinde Grup II'de Grup I'e göre daha fazla azalma saptandı. (p, Sixty patients (ASA I-II) were randomly divided into two groups following the ethical committee approval and written informed consent. Patients in group I (n=30) received 0.02 mg/kg midazolam and 5-10 mcg/kg alfentanil, patients in group II (n=30) received 0.02 mg/kg midazolam and 0.5- 1 mcg/kg remifentanil intravenously for sedation and analgesia. Heart rate (HR), mean arterial pressure (MAP), peripheral oxygen saturation, respiratory rate, Ramsey Sedation Scala were recorded before the procedure, at five minutes after drug administration and at the time of recovery and discharge. Recovery time, the patient and physician satisfaction after the procedure were recorded and abdominal pain was evaluated with visual analogue scale (VAS). Demographic data, respiratory rate, RSS, VAS values were found similar in both groups. At five minutes after drug administration and the recovery period, MAP and HR values showed more decrease in Group II compared to that in Group I (p

Koroner arter bypass greft operasyonlarında intratekal morfin uygulamasının cerrahi travmaya stres, hemodinamik yanıt ve postoperatif ağrı üzerine etkileri değerlendirildi. Prospektif, randomize bu çalışmaya etik komite izni ve hastaların bilgilendirilmiş onayı alındıktan sonra, ASA II-III grubu, elektif koroner arter cerrahisi planlanan, 35-70 yaş arası 40 hasta dahil edildi. Operasyon odasında L2-3 aralığından intratekal yolla Grup ITM'ye 20 mcg kg-1 morfin verildi. Grup K'ya hiçbir şey uygulanmadı. Tüm hastalara standart genel anestezi, cerrahi ve kardiyopulmoner bypass teknikleri uygulandı. Operasyon süresince kullanılan toplam fentanil miktarı kaydedildi. Ortalama arter basıncı, kalp hızı, SpO2 değerleri ile plazma kortizol düzeyleri; anestezi indüksiyon öncesi, sternotomi sonrası, KPB ilk 5. dakika, AKK sırasında, KPB ısınma sonu, hastanın (YBÜ) transferinden sonra, postoperatif 8. saat, postoperatif 1. gün olmak üzere kaydedildi. Hastalara postoperatif dönemde hasta kontrollü anestezi (HKA) cihazı takıldı. Ekstübasyon sonrası 0-6, 6-12, 12- 24, 24-48. saatlerde kümülatif morfin miktarları kaydedildi. Hastaların ağrı düzeyi; ekstübasyondan hemen sonra ve ekstübasyon sonrası 6, 12, 24, 36, 48. saatlerde Vizüel anolog skala (VAS) ile değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirmede; t- Student testi; Ki-kare testi kullanıldı. Demografik, intraoperatif ve hemodinamik veriler, postoperatif ekstübasyon süreleri, postoperatif komplikasyonlar açısından iki grup benzer bulundu. Operasyon süresince kullanılan fentanil miktarı Grup ITM'de Grup K'ya göre daha düşük bulundu. Postoperatif kümülatif morfin tüketimi ITM Grubunda K Grubuna göre anlamlı olarak düşük bulundu. YBÜ'e transferden sonra, postoperatif 8. saat ve postoperatif 1.gün alınan kan örneklerindeki serum kortizol düzeyleri Grup ITM'de K Grubuna göre anlamlı olarak düşük saptandı. Öksürme halindeki VAS değerleri Grup ITM'de Grup K'a göre ekstübasyon sonrası, ekstübasyondan sonra 6, 12, 24 ve 36. saatlerde anlamlı olarak düşük bulundu. (p, Aim: The effects of intrathecal morphine application upon surgical insult stress, hemodynamic response and postoperative pain in the operations of coronary arterial bypass graft have been evaluated. Material and Method: After getting permission of ethics committee and informed consent of patients,a prospective randomized study was planned. A total of 40 patients (age range: 35-70 years) of whom elective coronary artery surgery (ASA II-III groups), have been planned were included into the study. In the operating room, 20 mcg kg-1 morphine has been given to Group ITM within the range of L2-3 by the way of intrathecal. Group “K” received no treatment. Standard general anesthesia, surgical and cardiopulmonary bypass techniques have been applied to all patients. Total amount of fentanyl, used during the operation, has been recorded. The average of blood pressure, heart rate, SpO2 values and the levels of blood plasma cortisol; before induction, after sternotomy, at the initial 5 minutes of CPB during AKK, at the end of CPB warm up, after transfering the patient to Intensive Care Unit (ICU) at postoperative 8th hour and postoperative 1st day have been recorded. Patient controlled anesthesia device has been mounted to patients during the postoperative period. After extubation, cumulative morphine portions have been recorded at 0-6, 6-12, 12-24, 24-48. hours. Soon after extubation and at 6, 12, 24, 36, 48. hours after etubation; pain levels of patients have been evaluated with Visual Analogue Scale (VAS). At statistical evaluation; t-Student test; chi square test has been used. Results: Demographic, intraoperative and hemodynamic parameters, postoperative extubation terms have been found similar in the way of postoperative complications in two groups. Fentanyl dosage, used during the operation, has been found lower in group ITM compared to group K. In group ITM, consumption of postoperative cumulative morphine has been found significuntly low compared to group K. Following the transfer to ICU, serum cortisol levels, in the blood samples drawn at postoperative 8th hour and postoperative 1st day, have been detected superior in ITM group to at group K. Shortly after extubation and at 6, 12, 24, 36 hours after extubation, VAS values during coughing have been detected significantly lower in group ITM compared to group K. (p

&nbsp

Amaç: Bu çalışmada, Kardiyovasküler hastalık potansiyeli taşıyan periferik arter hastalarının spinal anestezisinde %0,5 bupivikain ve %0,5 levobupivakain'in anestezik ve hemodinamik parametreler yönünden karşılaştırılması amaçlandı. Yöntemler: ASA II-III grubu 40 hasta randomize olarak 2 gruba ayrıldı; Grup B'de 3.5 mL %0,5'lik bupivakain, Grup L'de 3.5 mL %0.5'lik levobupivakain intratekal yoldan uygulandı. Sempatik blok soğuk sprey, duyusal blok düzeyi pinprick test ve motor blok derecesi Bromage skala ile değerlendirildi. Motor blok, sempatik blok ve duyusal blok başlama, üst segment yükselme süreleri kaydedildi. Duyusal bloğun en üst segmentten iki segment gerilemesi iki segment gerileme süresi, motor bloğun bir derece azalması bloğun geri dönüş zamanı, Bromega skala 0 motor blok kalkma zamanı olarak kaydedildi. Ortalama arter basıncı (OAB), kalp atım hızı (KAH) ve periferik oksijen satürasyonu (SpO2) değerleri spinal anestezi öncesi ölçülerek başlangıç değerleri olarak kabul edildi ve işlem sonrası 1, 5, 10, 15, 20, 30, 45, ve 60. dakikalarda değerlendirildi. Postoperatif ağrı düzeyleri vizüel anolog skala (VAS) ile değerlendirildi. Bulgular: İstatistiksel Değerlendirmelerde, gruplar arasında demografik özellikler, SpO2, VAS değerleri benzer bulundu. OAB ve KAH'nın; başlangıç değerine göre tüm ölçüm zamanlarında her iki grupta da anlamlı olarak azaldığı, ancak gruplar arasında bir fark olmadığı saptandı (p>0,05). Sempatik, duyusal ve motor blok başlama, üst dermatomlara ulaşma, motor blok gerileme ve motor blok kalkma süreleri iki gruptada benzer bulundu (p>0,05). İki segment gerileme süresi grup B'deki olgularda grup L'e göre ileri düzeyde anlamlı olarak düşük saptandı (p, Objective: In this study, it is aimed to compare 0,5% bupivacain and 0,5% levobupivacain in spinal anesthesia for the peripheral arterial disease patients who have a probability of cardiovascular diseases in terms of anesthetic and hemodynamic parameters. Methods: 40 patients in ASA class II or III are randomly separated into 2 groups; in Group B 3,5 ml of bupivacain and in Group L 3,5 ml of levobupivacain have injected intrathecally. Symphatetic blockage is evaluated by cold spray, sensorial blockage is evaluated by pinprick test and the motor blockage is evaluated by Bromage Scale. The beginning and the ascencion to a higher level times of the motor, sympathetic and the sensorial blockages are noted down. 2 levels of regression from the highest level of the sensorial blokcage time is noted as the “2 levels regression time”, 1 grade decrease of the motor blockage time is noted as the “reversion of the motor blockage” and Bromage Scale grade 0 time is noted as the “end of the motor blockage time”. Mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR) and peripheral oxygen saturation (SpO2) values are measured before the spinal anesthesia and noted as the beginning values and datas at 1, 5, 10, 15, 20, 30, 45 and 60 minutes after the spinal anesthesia are noted. Postoperative pain levels are evaluated with visual analog scale (VAS). Results: Statistical evaluations of the demographic characteristics, SpO2 and VAS values between the two groups are found similar. MAP and HR are found statistically significantly lower in all of the measurement times in both groups but there is no statistically difference between the two groups (p>0,05). The times of the beginning and the reach to the higher dermatomes of the sympathetic, sensorial and motor blockages, decrease and the end times of the motor blockage are found similar in both groups (p>0,05). 2 levels regression times in Group B are found extremely lower than Grop L (p

Amaç: Çok-Kesitli Bilgisayarlı Tomografi taraması koroner arter anatomisini incelemede yüksek doğrulukta bilgi veren noninvaziv tanısal bir tetkiktir. Günümüzde beta bloker ilaçlar; işlem öncesinde rutin medikasyon uygulaması halini almıştır. Çalışmamızda, Kartal Koşuyolu Y.İ.E.A.Hastanesi Radyoloji Bölümünde Çok kesitli bilgisayarlı tomografi koroner anjiografi (ÇKBTKA) görüntülemesi yapılacak ASA I ve II grubundaki hastalarda; sedatif, anksiyolitik etkinlikleri bulunan midazolam ve hidroksizinin kısa etkili beta bloker olan esmololle beraber işlem öncesi kullanımının hedef kalp hızına ulaşılmasındaki etklinliğini ve güvenilirliğini araştırmak amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Hastanemiz radyoloji bölümüne, BTKA görüntülenmesi amacıyla yönlendirilmiş ve kalp hızı 70 vuru/dk’ nın üzerinde olan 63 hastaya çalışmamız anlatı larak yazılı onamları alındı. Hastalar rastgele üç gruba ayrı ldı, görüntüleme öncesi hazırlanma odasında Beck Anksiyete Ölçeği ile değerlendirildi, işlem öncesi kan basınçları, kalp hızları kaydedildi ve damar yolları açıldı. M grubuna görüntülemeden 10 dakika önce Midazolam 0.05 mgr/kg İV yoldan verildi. H grubuna görüntülemeden yarım saat önce Hidroksizin 1 mgr/kg oral yoldan verildi. Kontrol grubuna ise sedatif anksiyolitik uygulanmadı. ÇKBTKA görüntüleme odasına alınan hastaların kalp hızları tekrar değerlendirildi. Kalp hızları 70-80 vuru/ dk olanlara Esmolol 1 mgr/kg’dan, kalp hızları 80-90 vuru/ dk olanlara Esmolol 2 mgr/kg’dan IV olarak uygulandı. 2 dakika sonra hedef kalp hızına ulaşılamayan olgulara Esmolol 1 mg /kg IV ek doz uygulandı. Geliş kalp hızı 90 vuru/dk’nın üzerinde olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. İşlem sırasında sedasyon derinliği Ramsey Sedasyon Skalası kullanılarak değerlendirildi. Her grup için görüntüleme öncesi, görüntüleme esnası, görüntüleme sonrası üç dönemde kan basıncı, kalp hızı, periferik oksijen saturasyon değerleri, toplam kullanılan esmolol dozu, komplikasyonlar (hipotansiyon, bradikardi, hipoksi) kaydedildi. İşlem sonrasında tüm hastalar anestezist tarafından değerlendirilip Modifiye Aldrete Skorlaması 10 puan üzerinde olunca taburcu edildi. Bulgular: Üç grup arasında demografik özellikler açı- sından anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Hidroksizin uygulanan grupta midazolam uygulanan gruba göre daha fazla hastada hedef kalp hızına ulaşılmış ve esmolol ihtiyacı daha az bulunmuştur (p, Objective: Multi-slice computed tomography is a highly accurate non-invasive diagnostic test for coronary artery analysis. In present day, beta-blocker drugs are routine medications before the procedure. In our work, we aimed to study the effectiveness and reliability of use of midazolam and hydroxyzine (which have sedative and anxiolitic effects) along with esmolol (which is a short term beta blocker) in reaching targeted heart rates. The study was done with ASA I and II patients who will have multislice computerized tomography coronary angiography at the radiology department at the Kartal Kosuyolu Medical Training and Research Hospital. Method: 63 patients who are selected for multislice computed tomography coronary angiography (CTCA) and whose heart rates are over 70 pulse/minute are informed for the study and approvals are gained. Patients are randomly divided into three groups, assessed with Beck Anxiety Scale and arterial blood pressures and heart rates are noted down. An intravenous line is opened before the procedure. In group M, midazolame 0.05 mg/kg is given intravenously 10 minutes before the procedure. In group H, hydroxyzine 1 mg/kg is given perioral. In control group, no sedative anxiolytic drug is added. Every patient undergone to the multislice CTCA procedure are reevaluated. Patients who have heart rates between 70 to 80 pulse/min are given 1 mg/kg esmolol and patients with heart rates between 80 to 90 pulse/min are given 2 mg/kg esmolol intravenously. 2 minutes after the medication, patients who could not reach the target heart rates are received esmolol with an additional dose of 1 mg/kg intravenously. Patients with heart rates over 90 pulse/min are not included to the study. Intraoperative sedation is evaluated by using Ramsey Sedation Scale. In every group, arterial blood pressures, heart rates, peripheral oxygen saturations, total esmolol doses, complications (hypoxia, bradycardia, hypotension) are noted down before, at the time of and after the procedure. After the procedure, each patient is evaluated by anesthesiologist with Modified Aldrete Scale and discharged when the score becomes 10 points. Results: There is no statistically difference between three group(p>0,05).We have observed a higher number of patients with targeted heart rate in the group of patients who had hydroxyzine than the group who were given midazolam; moreover the need for esmolol was lower in the group who had hydroxyzine (p

This study was planned coronary artery bypass graft surgery in patients who smoke to investigate the effect of desflurane respiratory mechanics Method: ASA II-III group, undergoing coronary artery bypass surgery were classified as smokers and non-smokers. After induction of intravenous anesthesia, FiO2 60 - 80% of dry air into a mixture of oxygen and 1 MAC 6% desflurane was started. Desflurana except for the period of cardiopulmonary bypass was continued during the operation.Two groups, heart rate HR , mean arterial pressure MAP , peripheral oxygen saturation SpO2 , end-tidal CO2 Et CO2 and respiratory mechanics parameters airway resistance Paw , dynamic compliance Cdyn , peak airway pressure PIP after intubation baseline after the initiation of breathing desflurane 5th and 20th minutes, opening the sternum, sternal closure at 0, 5th and 20th minutes were compared. Results: All measurement periods HR, MAP, EtCO2, SpO2, PIP, Paw, Cdyn values were not significantly different between the two groups. Conclusions: Similar effects are seen in both groups. It may be due to smokers in the study having normal preoperative pulmonary function tests., Amaç: Bu çalışmada koroner arter bypass cerrahisi planlanan sigara içen hastalarda desfluranın solunum mekaniklerine etkisi araştırıldı. Metod: Randomize, kontrollü, prospektif olarak elektif koroner arter bypass cerrahisi planlanan ASA II-III grubu, 30–80 yaş arası hastalar sigara içen ve kontrol grubu olarak iki gruba ayrıldı. İntravenöz anestezi indüksiyonundan sonra FiO2 % 60 – 80 oksijen ve kuru hava karışımı içine 1 MAC % 6 desfluran başlandı. Kardiyopulmoner bypass dönemi hariç operasyon süresince desflurana devam edildi. İki grubun kalp atım hızı KAH , ortalama arter basıncı OAB , periferik oksijen satürasyonu SpO2 , endtidal CO2 Et CO2 değerleri ve solunum mekaniği parametreleri havayolu direnci Paw , dinamik kompliyans Cdyn , tepe hava yolu basıncı PIP entübasyon sonrası başlangıç desfluran solumaya başlandıktan sonra 5. ve 20. dakika, sternum açılma, sternum kapama 0., 5. ve 20. dakikalarda kaydedildi. Bulgular: Her iki grup arasında tüm dönemlerde KAH, OAB, SpO2, EtCO2, Paw, Cdyn, PIP değerleri benzer bulundu p>0.05 . Sonuç: İki grup arasında anlamlı bir fark bulunmaması; sigara içen hastaların preoperatif solunum fonksiyon testlerinin normal sınırlarda olmasına bağlı olabilir.

Sixty patients ASA I-II were randomly divided into two groups following the ethical committee approval and written informed consent. Patients in group I n=30 received 0.02 mg/kg midazolam and 5-10 mcg/kg alfentanil, patients in group II n=30 received 0.02 mg/kg midazolam and 0.5- 1 mcg/kg remifentanil intravenously for sedation and analgesia. Heart rate HR , mean arterial pressure MAP , peripheral oxygen saturation, respiratory rate, Ramsey Sedation Scala were recorded before the procedure, at five minutes after drug administration and at the time of recovery and discharge. Recovery time, the patient and physician satisfaction after the procedure were recorded and abdominal pain was evaluated with visual analogue scale VAS . Demographic data, respiratory rate, RSS, VAS values were found similar in both groups. At five minutes after drug administration and the recovery period, MAP and HR values showed more decrease in Group II compared to that in Group I p, Bu prospektif klinik çalışma, hastanemiz etik kurul izni ile hastaların yazılı onayları alınarak, ASA I - II grubu, 18- 65 yaş arası, alt gastro intestinal sistem endoskopisi kolonoskopi uygulanan 60 hastada randomize olarak gerçekleştirildi. Sedasyon ve analjezi amacı ile Grup I'deki hastalara 0.02 mg/kg midazolam ve 5-10 Ì/kg alfentanil, Grup II'deki hastalara 0.02 mg/kg midazolam ve 0.5-1Ì/kg remifentanil intravenöz yoldan bolus olarak uygulandı. İşlemden önce, ilaç verilmesinden 5 dakika sonra, derlenme ve taburcu döneminde olmak üzere kalp tepe atımı KTA , ortalama arter basıncı OAB , periferik oksijen saturasyonu, solunum sayısı, Ramsey sedasyon skalası kaydedildi. İşlem sonrası derlenme süreleri, hasta ve doktor memnuniyeti kaydedildi ve karın ağrısı vizüel anolog skala VAS ile değerlendirildi. Demografik veriler, solunum sayısı, RSS, VAS değerleri açı- sından her iki grup benzer bulundu. İlaç uygulandıktan 5 dakika sonra ve derlenme döneminde OAB ve KTA değerlerinde Grup II'de Grup I'e göre daha fazla azalma saptandı. p

In this paper we aimed to present a case and its treatment with the resistance of heparin before during cardiopulmonary bypass. 725.000 IU of heparin and 2 units of fresh frozen plasma were administered to patient undergoing coronary artery bypass graft surgery to reach required activated clotting time for secure aortic cannulation and cardiopulmonary bypass. Heparin resistance was considered to be improved depending on the previous heparin treatment. The effectiveness of heparin fulfilled with the treatment of fresh frozen plasma., Bu yazıda, kardiyopulmoner bypass sırasında karşılaşılan heparin direncine sahip bir olguyu ve tedavisini sunuyoruz. Koroner arter bypass greft cerrahisi planlanan hastaya güvenli aortik kanulasyon ve kardiyopulmoner bypass için gerekli olan aktive pıhtılaşma zamanına ulaşabilmek için 725.000 IU heparin ve 2 unite taze donmuş plazma verildi. Hastada önceki heparin tedavisine bağlı olarak heparin direnci gelişmiş olduğu düşünüldü. Taze donmuş plazma ile tedavi etmek heparinin etkinliğini yerine getirdi.