Search

Araştırma Hemşirelik Yüksekokulları son sınıf öğrencilerinin hasta verilerine dayalı olarak hemşirelik tanılarını belirleme durumlarını saptamak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, 1993-1994 öğretim yılında Hacettepe üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu, İstanbul üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu, Ege üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu, Cumhuriyet üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu ve Atatürk üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulunda okuyan son sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma kapsamına alınan yüksekokulların son sınıfında okuyan öğrencilerin % 50' si Basit Rastgele örnekleme yöntemine göre 196 kişi örneklem kapsamına alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde Ki-Kare, Fisher Kesin Ki-Kare,Kolmogorov Simirnov İki örnek Testi ve îki Yüzde Arasındaki Farkın önemlilik testleri kullanılmıştır. Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin fiziksel sorunlara yönelik verileri daha iyi değerlendirip tanıyı belirleyebildikleri görülürken, bu tanılardaki etiyolojik faktörleri belirleyen öğrenci sayısının fazla olmadığı saptanmıştır. Psikososyal boyuttaki hemşirelik tanılarını belirleyen öğrenci oranının daha düşük olduğu görül ürken, aynı tanılardaki etiyolojik faktörleri belirleme oranının ise daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bununla beraber, tüm örnek durumlardaki hemşirelik tanılarını ve bu tanılarla ilgili etiyolojik faktörleri doğru olarak belirleyen öğrenci oranının oldukça düşük olduğu belirlenmiştir. öğrencilerin hemşirelik tanılarını belirlerken en fazla yapılan hatanın yanlış hemşirelik tanısı yazmak olduğu ve sıklıkla verilerin ve tıbbi tanıların da hemşirelik tanısı olarak kaydedildiği belirlenmiştir, öğrencilerin, etiyolojik faktörleri belirlerken en fazla yapılan hatanın ise, verileri yazmak olduğu ve bunu hemşirelik tanılarının ve yanlış etiyolojik faktörlerin izlediği saptanmıştır. îki Yüzde Arasındaki Farkın önemlilik testiyle yapılan istatistiksel değerlendirmede öğrencilerin tüm örnek durumlardaki hemşirelik tanılarını ve. etiyolojik faktörleri belirleme durumlarına okudukları okulun, sağlık meslek lisesinden mezun olma-olmama özelliğinin ve uygulamalı meslek dersleri başarı puanı ortalamasının ( -^ 70 ve ^ 71) hemşirelik tanılarını ve etiyolojik faktörleri belirlemeye etkisi istatistiksel yönden önemsiz bulunmuştur. This descriptive study has been carried out in order to assess the capability of the senior students of nursing schools for establishing nursing diagnosis. The study subjects are composed of senior students of Hacettepe University Nursing School, Istanbul University Florence Nightingale Nursing School, Ege University Nursing School, Cumhuriyet University Nursing School and Atatürk University Nursing School in 1993-1994 academic year. % 50 of all students, 196 subjects were eligible and included into the sample according to simple random sampling method. Chi- Square, Fisher1 s Exact Chi-Square Test.Kolmogorov Smirnov Two Sample Test and The Significance Test Between Proportions were employed in the evaluation of the data. While it was established that the students in the study were able to interpret data concerning physical disorders and make diagnosis more successfully, the number of students who could determine the etiological factors in the diagnosis were few. On the other hand, whilst the number of students who could make nursing diagnosis of psycho-social disorders are lower, percent age of the omes able to determine etiological factors in these disorders are higher. In sum, the number of students who both made a correct diagnosis and determined the etiological factors are established to be quite low. The most common error of the students in establishing nursing diagnosis was making wrong nursing diagnosis and confusing frequently the data and medical diagnosis with nursing diagnosis.The most common mistake in determining etiological factors was found to be writing data instead of etiological factors and this was followed by nursing diagnosis and incorrect etiological factors respectively. In the statistical evaluation of the difference between the two percentages, the effect of the school studied, being hospital diploma programme and the academic performance in vocational lessons on the performance of determining etiological factors and establishing diagnosis was found to be statistically insignificant. 110

Objective: fertility is directly related to the socio-economic, political, and cultural structure of societies. Şanlıurfa is the Province with the highest fertility rate in Turkey. In Şanlıurfa, men play a decisive role regarding fertility-related issues. Therefore, this study is conducted to determine married men’s perspectives and reproductive behaviors on fertility in Şanlıurfa. Material and Method: the quantitative dimension of the study was carried out using a mixed methods approach in which 210 men were interviewed and a questionnaire was completed; the qualitative dimension was carried out through in-depth individual interviews with 8 men, using a semi-structured interview form. Analysis of the qualitative data was done using a content analysis technique. Results: in the quantitative dimension of this study, it was found that the mean number of children (3.2±2.0) in the families was high, and the most critical factor that increases the number of children was low education level (odds ratio [OR] 5.2, 95% Cl: 1.9-14.3) in men. In the qualitative dimension of this study, it was found that the most common factors increasing the number of children were "preference for male children, not knowing enough about contraceptive methods, using child labor force in agriculture, childcare being easier in an extended family." Besides, it was found that men perceive induced abortion as a sin, the crowded family as powerful, and their sons as insurance in old age. Conclusion: this study has shown that education, cultural norms, and values are instrumental in the fertility rate., NA

Objectives: this study aimed to explore healthcare providers’ perceptions of noise in the intensive care unit. Design: a qualitative exploratory study was conducted using group interviews. Setting: the setting comprised a total of 15 participants (five physicians and ten registered nurses) working in an 18-bed medical surgical intensive care unit at a teaching hospital in Istanbul, Turkey. Semi-structured questions were formulated and used in focus group interviews, after which the recorded interviews were transcribed by the researchers. Thematic analysis was used to identify significant statements and initial codes. Findings: four themes were identified: the meaning of noise, sources of noise, effects of noise and prevention and management of noise. It was found that noise was an inevitable feature of the intensive care unit. The most common sources of noise were human-induced. It was also determined that device-induced noise, such as alarms, did not produce a lot of noise; however, when staff were late in responding, the sound transformed into noise. Furthermore, it was observed that efforts to decrease noise levels taken by staff had only a momentary effect, changing nothing in the long term because the entire team failed to implement any initiatives consistently. The majority of nurses stated that they were now becoming insensitive to the noise due to the constant exposure to device-induced noise. Conclusion: the data obtained from this study showed that especially human-induced noise threatened healthcare providers’ cognitive task functions, concentration and job performance, impaired communication and negatively affected patient safety. In addition, it was determined that any precautions taken to reduce noise were not fully effective. A team approach should be used in managing noise in intensive care units with better awareness., NA

Compassionate care behavior requires understanding others' values, establishing relationships with them, and re-sponding to them in meaningful ways. Compassionate care has important effects on patient care quality and is an indispensable element of patient-centered care. In recent years, studies of the effects of compassion on patients in clinical care have started to emerge. However, the literature reports that the effect of compassionate care on patient care has not been clearly defined nor has it been examined sufficiently. This review describes the benefits of compassionate care reported in the literature and example cases. It classifies the benefits of compassionate care as: positive effects on patient outcomes, improving nurses' understanding of involving patients and families in care, the ability to identify the needs of patients and families, and the ability to use appropriate approaches. Reviewing the factors that affect compassionate care positively or negatively is important in terms of guiding nursing practices. That is why this study also discusses the barriers to the provision of compassionate care related to work environment and individual factors and recommendations for compassionate care. / Başkalarının acısını anlamayı ve azaltmak için harekete geçmeyi gerektiren ve son yıllarda hemşirelik literatüründe önem kazanan merhamet kavramı, bakımda da temel bir değer olarak düşünülmektedir. Merhametli bakım davranışı, başkalarının değerlerini anlamayı, onlarla ilişki kurmayı ve o kişi için anlamlı bir şekilde tepki vermeyi gerektirmektedir. Merhametli bakımın hasta bakım kalitesi üzerinde önemli etkilerinin olduğu bilinmekte ve hasta merkezli bakımın vazgeçilmez bir unsuru olduğu ifade edilmektedir. Son yıllarda klinik bakım ortamında merhametin hastalar üzerindeki etkilerini araştıran çalışmalar ortaya çıkmaya başlamıştır. Ancak literatürde, merhametli bakımın hasta bakımı üzerindeki etkisinin açıkça tanımlanmadığı ve yeterince incelenmediği belirtilmektedir. Bu derlemede, merhametli bakımın hastalar için yararları literatür ve vaka örnekleri ile aktarılmıştır. Merhametli bakımın yararları; ‘hemşirelerde hasta/aileleri bakıma dahil etme anlayışında artma, hastaların/ailelerin gereksinimlerini belirleyebilme ve uygun yaklaşımda bulunabilme becerisinde artma, hasta sonuçları üzerine olumlu etki’ başlıkları altında sınıflandırılarak tartışılmıştır. Ayrıca merhametli bakım sunmayı olumlu ya da olumsuz etkileyen faktörlerin gözden geçirilmesi hemşirelere uygulamada yol göstermesi bakımından önemlidir. Bu doğrultuda, literatür ışığında merhametli bakım sunmada engeller; çalışma ortamı kaynaklı ya da bireysel faktörler olarak ele alınmış ve ayrıca merhametli bakımın sunulması için öneriler sunulmuştur., NA

The concept of compassion inherent in the nursing profession is a significant value. It motivates nurses to act ethically and in a sensitive way while providing care. Compassion is an essential element of good nursing care. Thus, compassionate care is not only a significant part of modern patient care but also a vital function of professional nursing. Although it is known as a fundamental characteristic of nursing, there are limited data about the characteristics of compassion. More data is needed regarding whether and how often compassion is included in nursing practices. As with the concept of compassion, there are difficulties with the exact definition of compassionate care, what compassionate care behaviors include, and how provision of compassionate care can be proven or measured. This review comprehensively discusses information regarding the concept of compassion and its significance in nursing, compassionate care, and compassionate care behaviors. We also discuss measurement of compassionate care in accordance with the current literature. / Hemşirelik mesleğinin özünde bulunan merhamet kavramı, hemşireleri bakım verirken etik açıdan hassas bir şekilde davranmaya motive edici önemli bir değer olarak görülmektedir. İyi bir hemşirelik bakımı için, merhametin kaçınılmaz bir öge olduğu belirtilmektedir. Bu nedenle, merhametli bakımın, modern hasta bakımının önemli bir parçası olup, aynı zamanda profesyonel hemşireliğin de hayati bir fonksiyonu olduğu söylenebilir. Ancak, hemşireliğin temel özelliklerinden biri olarak bilinmesine rağmen, merhametin özellikleri, hemşirelik uygulamalarında yer alıp almadığı ya da ne sıklıkta yer aldığı gibi konularda sınırlı veri bulunmaktadır. Merhamet kavramında olduğu gibi, merhametli bakımın da tam olarak tanımı, merhametli bakım davranışlarının neler olduğu, merhametli bakımın verildiğinin nasıl kanıtlanacağı ve ölçülebileceği gibi konularda da zorluklar olduğu ifade edilmektedir. Bu derlemede, merhamet kavramı ve hemşirelikteki önemi, merhametli bakım, merhametli bakım davranışları ve merhametli bakımın ölçümü ile ilgili bilgiler mevcut literatür ışığında kapsamlı olarak tartışılmıştır., NA

Amaç: Bu çalışma, onkoloji-hematoloji alanında çalışan hemşirelere kısa süreli ve uzun süreli `Merhamet Yorgunluğu Dayanıklılık Programı`nın uygulanması sonunda hemşirelerin merhamet yorgunluğu, tükenmişlik, merhamet memnuniyeti, algılanan stres ve psikolojik dayanıklılık üzerine etkisini belirlemek için randomize-kontrollü, uzunlamasına girişimsel ve programa yönelik görüş ve önerilerini belirlemek amacıyla nitel olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini iki özel, bir üniversite hastanesinde çalışan toplam 125 onkoloji-hematoloji hemşiresi oluşturmuştur. Hastaneler, kura ile randomize bir şekilde deney I (kısa süreli), deney II (uzun süreli) ve kontrol gruplarına atanmışlardır. Ölçümler, ön-test, son-test, 3. ay, 6. ay ve 1. yılda yapılmıştır. Primer araştırma hipotezleri çok düzeyli modeller (Multilevel Models/MLM) ile test edilmiştir. Programa katılan 24 hemşire, nitel bölümün örneklemini oluşturmuştur. Nitel verilerin değerlendirilmesinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: Kısa ve uzun süreli eğitim alan ve kontrol grubundaki hemşirelerin merhamet yorgunluğu, tükenmişlik, algılanan stres ve psikolojik dayanıklılık puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır( p>0.05). Kısa süreli ve uzun süreli eğitim alan gruptaki hemşirelerin merhamet memnuniyeti puan ortalamaları kontrol grubundakilere göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p

Bu araştırmanın birinci amacı, çocuk onkoloji/hematoloji alanında çalışan hemşirelerin öz-şefkat ve ikincil travmatik stres düzeylerini ve bazı sosyo-demografik ve mesleki özellikleri ile öz-şefkat ve ikincil travmatik stres puan ortalamaları arasında fark olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın ikinci amacı ise, öz- şefkat ile ikincil travmatik stres düzeyi arasında ilişki olup-olmadığını ortaya koymaktır.Tanımlayıcı ve ilişkisel olarak yapılan çalışma, üç kamu üniversite, iki vakıf üniversite ve bir devlet hastanesi olmak üzere altı hastanede çalışan 115 hemşire ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak ''Kişisel Bilgi Formu'', ''Öz Duyarlılık Ölçeği'' ve ''İkincil Travmatik Stres Ölçeği'' kullanılmıştır. Verilerin analizinde, tanımayıcı analizler, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi, Bağımsız gruplarda t testi, Bonferroni düzeltmeli Mann Whitney u testi, Bonferroni testi ve Spearman korelasyon ve çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Tüm testler için p

Amaç: Araştırmanın amacı; psikiyatri alanında çalışan hemşirelerin klinik uygulamaları sırasında araştırmadan yararlanmaları ile ilgili engel düzeyini ve araştırma sonuçlarından yararlanmaya engel olan yordayıcıları ortaya koymaktır. Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan çalışma, İstanbul Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Özel Balıklı Rum Hastanesi ve Marmara Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde psikiyatri alanında çalışan 172 hemşire ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak `Kişisel Bilgi Formu` ve `Hemşirelerin Araştırma Sonuçlarını Kullanımda Engeller Ölçeği` kullanılmıştır. Çalışmada verilerin analizinde, parametrelerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov testi ile değerlendirilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler olarak Ortalama, Standart sapma, frekans; verilerin karşılaştırılmasında ikiden fazla bağımsız gruplar arası karşılaştırmalarda One-way ANOVA testi ve farkın hangi gruptan kaynaklandığını anlamak için Tukey HSD testi; iki bağımsız grup arası karşılaştırmalarında Independent sample t testi kullanılmıştır. Univariate analizde anlamlı çıkan bağımlı değişkenin, bağımsız değişkenler ile yordanmasında ise, çok değişkenli geriye dönük lineer regresyon (Çoklu doğrusal regresyon modeli) analizi kullanılmıştır. Tüm testler için p

Psikiyatri Servisinde Yatan Hastaların Servis Ortamı Algılarının İncelenmesiBu çalışmanın amacı, psikiyatri servisinde yatan hastaların bazı sosyodemografik, hastaneye yatma ve hastalık özelliklerinin servis ortamı algılarına etkisini incelemektir.Tanımlayıcı olarak yapılan çalışma, İstanbul Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi psikiyatri açık servislerinde yatan 150 hasta ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak `Kişisel Bilgi Formu` ve `Servis Ortamı Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde, tanımlayıcı analizler, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi, Pearson korelasyon ve Spearman's rho korelasyon testleri kullanılmıştır.Hastaların `Düzen ve Organizasyon` alt ölçek puan ortalamalarının en yüksek (6.8±2.24) ; `Otonomi` alt ölçek puan ortalamalarının ise, en düşük olduğu (3,65±1,78) belirlenmiştir. İlkokul mezunu olan hastaların `Otonomi` alt ölçek puan ortalamalarının (p0.05).Bu çalışmadan elde edilen veriler, psikiyatri servisine yatan hastalar için tedavi edici ortamın iyileştirilmesine yönelik yapılabilecek uygulamalar konusunda katkılar sağlayacaktır.Anahtar Kelimeler: Psikiyatrik hasta, psikiyatri hemşireliği, ortam, servis The aim of this study was to investigate the effects of their sociodemographic, hospitalization and disease characteristics on ward environment perceptions of inpatients.This descriptive study was carried out with 150 inpatients of İstanbul Erenköy Mental Health Research and Training Hospital Psychiatry Clinic. As data collection tool, `Personal Information Form` and `Clinical Environment Scale` were used. Descriptive analyses, Kruskal Wallis test, Mann Whitney U test, Pearson correlation test and Spearman's rho correlation test were used for data analysis.Mean `Order and Organization` (6.8±2.24) subscale score of the subjects was found to be the highest score obtained in all subscales, while mean `Autonomy` (3.65±1.78) subscale score found was found to be the lowest one. Among primary school graduate inpatients, mean `Autonomy` subscale score (p