Search

Teknoloji, hayatın tüm alanında büyük değişikliklere ve etkilere neden olmaktadır. Teknolojinin kullanım alanlarının artması, toplumsal cinsiyet ve teknoloji etkileşimi bağlamında da tartışılmaktadır. Bu çalışmada, evli erkelerin ev içi teknolojik araçların kullanımına ilişkin görüşlerinin, toplumsal cinsiyet ve teknoloji ilişkisi açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini farklı eğitim, yaş, gelir, evlilik süreleri olan ve Giresun’da yaşayan 26 erkek katılımcı oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri, yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi ile sağlanmıştır. Elde edilen veriler, nitel araştırma yöntemi olan içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırna sonuçları değerlendirildiğinde araştırmaya katılan evli erkeklerin, en çok eğlenme ve dinlenme araçlarını kullandıkları belirlenmiştir. Televizyonu kullanma nedenlerinin keyif alma, bilgisayarı ise dizi ve film seyretme amacına yönelik olduğu anlaşılmıştır. Katılımcı erkeklerin en az kullandıkları ya da hiç kullanmadıkları araçların ise çamaşır makinesi ile bulaşık makinesi olduğu belirlenmiştir. Bulaşık ve çamaşır yıkamayı erkek işi olarak değil, kadının ev içi bir görevi olarak değerlendirdikleri tespit edilmiştir. Nitekim eş ve annelerine alacakları armağan seçimlerinin ,çoğunlukla küçük ev aletlerinden yana olduğu dikkat çekmiştir. Buradan hareketle çalışmada; ev içi teknolojilerin kadın işi olarak görüldüğü ve cinsiyetleştirildiği, katılımcıların ev içi teknolojik araçların kullanımına ilişkin tutumlarının şekillenmesinde geleneksel yaklaşımların etkili olduğu ve bunun sonucunda ev içi teknolojik araçların kullanımından daha çok kadınların sorumlu olduğu sonucuna varılmıştır.

Bu çalışma, COVID-19 salgın sürecinde Giresun ilinde yaşayan yaşlı bireylerin salgın sürecini nasıl değerlendirdikleri ve bu sürecin yaşlılar üzerindeki etkileri ile ilgili görüşlerini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Bu amaçla 11 kadın, 9 erkek toplam 20 katılımcıya yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan mülakat uygulanmıştır. Çalışmanın potansiyel katılımcı örneklemi; cinsiyet, medeni durum, sağlık durumu, sosyo-ekonomik durum, eğitim düzeyi gibi farklı özellikler dikkate alınarak seçilmiştir. Katılımcılar 65 ile 93 yaş aralığındadır. Nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik yaklaşımla hazırlanan çalışmada elde edilen bulgular betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Bu çalışmada COVID-19 algısı, salgınla başa çıkmada etkili olan faktörler, COVID-19’un yaşlılar üzerindeki etkileri (psikolojik etkiler, sosyal ve kültürel etkiler, ekonomik etkiler), değişen günlük yaşam pratiğinde geliştirilen stratejiler ve coğrafi çevrenin etkilerine odaklanılmıştır. Türkiye nüfusundaki yaşlı oranı (% 9,1) sürekli artış göstermektedir. Bu nedenle çalışmanın, yaşlı nüfusa yönelik hizmetlerin planlanması noktasında katkı sunacağı kanaatini taşımaktayız. Elde edilen bulgulara göre, Giresun’un küçük ölçekli bir şehir olması ve ikili yaşamın (kır ve şehir yaşamı) varlığının bu süreçte olumlu etki yarattığı sonucu dikkat çekmiştir. Özellikle bahçeli evler, kırsal yaşam ile bağlantı ve geniş aile yapısında bulunan katılımcıların salgındaki günlük yaşamlarında büyük değişiklik olmadığı belirlenmiştir. Salgınla ilgili yaklaşım ve başa çıkma stratejisinde dini inanç ve kader anlayışının da önemli olduğu görülmüştür. Bu süreçte toplumsal cinsiyet rollerinin devam ettiği, erkek katılımcıların daha çok kamusal alanda yer aldıkları, kadınların ise temizlik ve hijyen gibi ev işlerini yürüttükleri tespit edilmiştir. Ekonomik olarak dezavantajlı yaşlıların bu süreci daha zor geçirdikleri ve yalnız yaşayan bazı katılımcıların gönülsüz olarak çocuklarının yanına gittikleri belirlenmiştir. Araştırmanın başlangıç aşamasında, salgın sürecinin yönetimine ilişkin, katılımcıların yaklaşımları nispeten olumlu olarak görülmüştür. Ancak 65 yaş ve üstü nüfus için sokağa çıkma kısıtlamasının başlatılması ve serbest gün uygulamasının zamanlaması ve içeriği, katılımcılarda olumsuz duyguların yoğunlaşmasına zemin hazırlamıştır. Bu nedenle salgın sürecindeki kısıtlamaların, kronolojik yaşa göre değil; sağlık durumları, yaşanılan yerin doğal-kültürel yapısı ve mekânsal özellikleri dikkate alınarak yerel önlemlerin daha faydalı olacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmada, lise coğrafya programında yer alan konular ile diğer branşlardaki ortak konular incelenerek zümreler arası işbirliğinin önemi ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda Giresun şehrindeki liselerde görev yapan 37 coğrafya öğretmeni ile mülakat yapılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlere sorular yöneltilmiş ve alınan cevapların değerlendirilmesi sonucunda, Coğrafya derslerinde yer alan konuların hangilerinde diğer branşlarla işbirliği yapılabileceği ve öğretmenlerin zümre işbirliğine yönelik yaklaşımları belirlenmiştir. Elde edilen verilerin analizleri nitel yöntemler kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Ulaşılan sonuçlara bağlı olarak çözüm önerilerine de yer verilmiştir. Zümreler arası işbirliğini formalite olmaktan çıkarmak, zümre toplantılarının etkinliğini ve önemini artırmak, ortak konuların işlenmesinde diğer zümre öğretmenleriyle yapılacak örnek çalışmaları ortaya koymak, ve coğrafi gezilerde zümre işbirliğinin yapılması başlıca çözüm önerileridir. Anahtar Kelimeler: Coğrafya eğitimi, Zümreler arası işbirliği, Ortak konular.ABSTRACT In this study, it was tried to reveal the importance of cooperation among group teachers by examining the topics in high school geography curriculum and the common topics in other branches. In this context, 37 geography teachers working in secondary schools in Giresun were interviewed. The teachers participated in the study were asked questions, and as a result of the evaluation of the responses, the subjects that co-operation with other branches could be realized and the attitudes of the teachers towards co-operation were determined. The data obtained were analyzed using qualitative methods. Depending on the results, some solutions were suggested. These suggestions were that the cooperation among group teachers must be informal, the efficiency and the importance of the group teachers meetings must be improved, sample studies that would be conducted with the teachers of other branches must be showed in teaching common topics and the group teachers must be cooperate in geographical trips. Key Words: Geography education, Cooperation among group teachers, Common topics.