Search

Objective: The role of norepinephrine (NE) on growth, adhesion and invasion of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) ATTC 43300 was examined in human osteoblast (HOB) cells. The effects of NE and/or MRSA on the viability and cell death pathways of HOB cells were also investigated. Furthermore, the alterations of bacterial response to oxidative stress (H2O2) were analyzed in the presence/absence of NE. Materials and Methods: Bacterial growth was detected spectrophotometrically. The colony counting method was examined for adhesion-invasion. The alteration of HOB cell viability was determined by methyl thiazolyl diphenyl-tetrazolium bromide (MTT) assay. The death pathways of HOB cells were examined microscopically using acridine orange-ethidium bromide dual staining and dichlorofluorescein-diacetate (DCF-DA) dye. The bacterial response to H2O2 was investigated by agar dilution.Results: The growth of bacterium was not affected in the presence of NE. Bacterial adhesion was decreased by NE (p

Amaç: İmplant materyallerinin hücre canlılığı ve hücre adezyo-nu üzerindeki in vitro etkilerinin değerlendirilmesi, implantların biyo-uyumluluklarının tahmin edilmesi yönünde değerli bilgiler sağlayabilir. Bu nedenle, basit ve maliyetli olmayan bir yöntem kul-lanılarak, farklı yüzey özelliklerine sahip implantların hücre canlılığı ve adezyonunu etkileyip etkilemeyeceğinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Farklı diş implant yüzeylerinin (anotlanmış (AN), patlatılmış buruşuk (BW), kum/asitle aşındırılmış (GA), püs-kürtülmüş hidroksi apatit yüzey (HB)) yapışma ve canlılık üzerin-deki etkileri, adherent insan osteoblast hücre soyunda agar bazlı bir in vitro teknik kullanılarak karşılaştırılmıştır. Hücre canlılıklarının belirlenmesinde, 3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolium bromid (MTT) ve tripan mavisi boyama teknikleri uygulanmıştır. Bulgular: Hücre adezyonunun, dental implantların yüzey özellik-lerindeki farklılıklardan önemli ölçüde etkilenmediği görülmüştür (AN: 78,21±0,52; BW: 78,22±0,48; GA: 78,44±0,85; HB: 77,26±0,96). Ancak, diş implantlarının yüzey özelliklerinin, implantlara tutunan hücrelerin canlılığı üzerinde etkisi olduğu tespit edilmiştir. Tutu-nan hücrelerin canlılığının, HB yüzeyine kıyasla AN, BW, GA yüzeylerinde anlamlı olarak daha yüksek olduğu bulunmuştur (AN: 72,28±6,04, BW: 67,02±3,47, GA: 85,82±5,05 ve HB: 27,98±10,47).Sonuçlar: Çalışma kapsamında yapılan in vitro deneylerden elde edilen bulgular; AN, BW, GA yüzeylerinin adherent hücrelerin canlı-lığını korumaları için HB yüzeylerinden daha iyi bir platform sağla-yabileceğini göstermektedir., Objective:In vitro evaluation of implant materials' effects on cell adhesion and viability can provide useful information for predict-ing implant biocompatibility. Therefore by using a simple and in-expensive method, it was aimed to investigate whether different implant surface-features might have distinct effects on the viabili-ty and adherence of the cells. Material and Methods: Different dental implant surfaces (anod-ized (AN), blasted wrinkled (BW), grit/acid etched (GA), and hy-droxylapatite sprayed (HB)) were tested for their possible effects on adhesion and viability of the adherent human osteoblast cells by using an agar-based in vitro technique. Viability of the cells was assessed by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay and trypan blue staining.Results: The rate of cell adhesion did not seem to be significantly affected by the differences in surface features of dental implants (AN:78.21±0.52; BW:78.22±0.48; GA:78.44±0.85; HB:77.26±0.96). The surface features of the dental implants had an impact on the viability of the attached cells on the implants. Viability of the at-tached cells was significantly higher on AN, BW, GA surfaces when compared to the HB surface (AN: 72.28±6.04, BW: 67.02±3.47, GA: 85.82±5.05, and HB: 27.98±10.47). Conclusions:In vitro findings suggests that AN, BW, GA surfaces may provide a better platform than HB surfaces to maintain the viability of bound cells.

Mezbahadan alınan örneklerden testis ve epididimisin 3 farklı bölgesinden gelişim aşamasındaki spermatozoonlar elde edilmiştir. Koç spermatozoonlarının gelişim ve maturasyonunda geçirdiği morfolojik değişimler, kromatin kondensasyonu aşamalarının spermatozoon gelişim aşamaları ile olan ilişkisi ile birlikte ejakulat ve dondurulup çözdürülmüş koç spermatozoonlarında in vitro kapasitasyon/akrozom reaksiyonu geçirmeden ve geçirdikten sonraki yapısal özellikleri ışık mikroskopisi çalışmayla ortaya konması amaçlanmıştır. Testis ve epididimisten alınan spermatozoon örneklerinin morfolojik özellikleri elektron mikroskobik çalışma ile incelenmiştir. Aynı gruplarda immunofloresan yöntem ile Fertilin-β, Calmegin, İzumo-1, P34H, ACE ve Fibronektin'in varlıkları ve konumlarının tespit edilmesi aynı zamanda bu gruplarda western blot tekniği ile kantitatif olarak aynı proteinlerin ekspresyon analizleri yapılmıştır. Kromatin kondensasyonu çalışmasında numuneler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). İndirekt immunofloresan yöntemi ile Fertilin-β, Calmegin, P34H proteinlerinde kaput, korpus, kauda ve matur spermatozoonlarda bölgeye göre farklı yoğunluk ve dağılımda işaretlenme görülmiştür. Dondurulup-çözdürülmüş örneklerde ise hem ejakulat örneklerine hem de kauda örneklerine göre çok daha az yoğun bir işaretlenme tespit edilmiştir. İn vitro kapasitasyon/akrozom reaksiyonu geçiren örneklerde ise İzumo-1 proteini dışında diğer incelenen proteinlerde bir işaretlenme görülmemiştir. İn vitro kapasitasyondan sonra İzumo-1'lerin akrozomun üzerinde ekvatoral bölgeye doğru artan bir bant şeklinde işaretlenmesi görülürken in vitro akrozom reaksiyonu sonrası sadece ekvatoral bölgede bant şeklinde işaretlenme görülmüştür. Fibronektin antikoru ile numunelerde beklenenin tersine spermatozoonun baş bölgesinde değil de bölgeye göre farklı konumlarda non spesifik olarak işaretlenmiştir. ACE antikoru ile numunelerin hiç birinde işaretlenme görülmemiştir. Western blot yöntemi ile incelenen proteinlerin kDa düzeylerinde numunelerin alındığı bölgelere özgü farklılıklar olduğu ve koç spermatozoonlarına özgü olası izoformlar ya da benzer epitoplara sahip proteinler işaretlenmiştir. Ultrastrüktür çalışmasında da, testis ve epididimisin kaput, korpus ve kauda bölgelerindeki spermatozoonların yapısal özelliklerinin birbirlerinden farklı olmadıkları gözlenmiştir. Spermatozoas at developing stages obtained from testis and 3 different regions of epididymis. Determination of morphological changes of ram spermatozoa during development and maturation have been aimed and relation ship between chromatin condensation stages and spermatozoa developmental stages with ejaculate and structural features of freezed-thawed ram spermatozoas with and without in vitro capacitation/acrosome reaction also been evaluated by using light microscopy. Morphology of spermatozoas obtained from testis ande epididymis were evaluated by electron microscopy techniques. In the same groups, determination of existence and localisation of Fertilin-β, Calmegin, Izumo-1, P34H, ACE and Fibronectin were analyzed quantatively via their protein expression profiles by western blotting technique. In chromatin condensation experiments, statistically meaning full results could not be obtained between samples (p>0.05). Fertilin-β, Calmegin, P34H proteins in caput, corpus, cauda and mature spermatozoas showed marking in different density and distrubition with indirect immunofluorescence technique. Freezed-thawed samples had lower density and marking than both ejaculate and cauda samples. Marking was not obtained except Izumo-1 protein from the samples undergo in vitro capatitation/acrosome reaction. Marking of Izumo-1 protein was seen as increasing band formation through equatorial region on acrosome, after in vitro capacitation, however after acrosome reaction, the band formation was only equatorial region. In contrast to expected marking on spermatozoa head, non specific marking was obtained on different localization changing with the region in fibronectin antibody and samples. ACE antibody did not mark the samples. Region specific differences of proteins at kDa level were obtained with western blotting and possible isoforms specific to ram spermatozoa or proteins with similar epitops were marked. In ultrastructure study, spermatozoa structure did not show any differences in testis, caput, corpus and cauda region of epididyms. 149

Fertilin ß, spermatozoon yüzeyinde bulunan ve spermatozoon?oosit membran bağlanmasında yönlendirici bir proteindir. Cryitestin'in ise spermatozoon yüzeyinde bulunan protein türlerinden biri olduğu ve fertilin ile birlikte spermatozoonun oosit membranına bağlanmasına yardımcı olduğu bildirilmiştir. Spermatozoon maturasyonu sırasında, epididimal spermatozoonların yüzeylerinde fertilin ß ve cryitestin proteinlerinin ortaya çıktığı bilinmektedir. Her iki proteinin de spermatozoon üzerindeki yerini tespit etmek ve maturasyon mekanizmalarını anlamak fertilizasyon problemlerinin çözümü için önemlidir.Kryoprezervasyon uygulanmış koç spermaları suni tohumlama çalışmalarında düşük başarı göstermektedir. Koç spermatozoonlarının maturasyon mekanizmalarının anlaşılması suni tohumlama çalışmalarının geliştirilmesine yardımcı olacaktır.Bu çalışma yukarıdaki konuların açıklanmasına yardımcı olmak üzere iki bölüm şeklinde tasarlanmıştır.Birinci bölümde insan spermaları ile 3 grup oluşturulmuştur. Birinci grup normal spermatogenik değer gösteren fertil kişilerden alınan spermatozoonlar kullanılarak, ikinci grup oligospermi tanısı konmuş kişilerden alınan spermatozoonlar kullanılarak ve üçüncü grup ise normal spermatogenik parametreye sahip fakat infertilite problemi gösteren ve uygulama sonrası gebelik oluşmayan spermatozoonlar kullanılarak oluşturulmuştur. Gruplarda spermatozoonların yüzeyindeki fertilin ß, ADAM2 (C-15) primer antikoru ve donkey anti-goat IgG-FITC sekonder antikoru kullanılarak indirekt immunofloresan yöntemi ile işaretlenmiştir. İmmun işaretlenmiş spermatozoonların yüzdeleri saptanmıştır. Spermatozoonlardaki boyanmalar hiç, 1x, 2x ve 3x boyanma derecesi olarak sınıflandırılıp, sonuçlar istatistiki olarak değerlendirilmiştir. Spermatozoon yüzeyindeki fertilin ß proteininin sadece miktarının değil dağılımının da infertilite ile ilişkisi olduğu saptanmıştır.İkinci bölümde ise koç spermatozoonları ile çalışılmıştır. Koç spermatozoonlarında insan spermasında uygulanan fiksasyon yöntemi ile aynı yöntem uygulanarak preparatlar hazırlanmıştır. İnsana özgü fertilin ß antikorunun koç fertilin ß proteininde kros reaksiyon verdiği kanıtlanmıştır.İndirekt immunofloresan yöntemi uygulanarak farelere özgü cryitestin antikorunun ise hem insan spermatozoonunda hem de koç spermatozoonunda kros reaksiyon vermediği tespit edilmiştir. Fertilin ß is a sperm surface protein and mediates sperm-egg membrane interactions. Cryitestin is also one of the sperm proteins and includes sperm-egg membrane interactions together with fertilin . It is known that during the maturation of spermatozoon, fertilin and cyritestin proteins appear on the surface of epididymal spermatozoa. To identify the location of both protein and understanding their role in maturation mechanisms can help to understand fertilization problems.The cryopreserved ram semen shows low success on artificial insemination. Understanding the ram spermatozoa maturation mechanisms will assist development of artificial insemination with cryopreserved ram semen.This study is designed into two parts for searching the above subjects.In the first part, 3 study groups have been created with human spermatozoa. The first group has been prepared by using semen from fertile people whom sperm?s demonstrate normal spermatogenic value, the second group have been prepared by using semen whom diagnosis are oligospermia and third group have been prepared by whom sperm have normal spermatogenic value but demonstrate infertility problem and conceiv after implementation. Fertilin ß have been labelled by ADAM 2 (C-15) primary antibody and donkey anti-goat IgG-FITC secondary antibody using indirect immunoflourescence method. Percentage of labelled spermatozoon has been determined. On the other slide, stained spermatozoa have been scaled as non, 1x, 2x and 3x. Results have been evaluated statistically. The relation of infertility with fertilin ß protein on the surface of spermatozoa has been determined not only with the quantity but also with its distribution.In the second part, ram spermatozoa have been studied on three groups . The same fixation method has been used for the ram sperm. The cross-reaction of human spesific fertilin ß antibody on ram spermatozoa has been proven.It is identified that by using indirect immunofluorescence method the mice specific cryitestin antibody doesn?t give cross-reaction neither on human spermatozoa nor on ram spermatozoa. 82

Bu çalışmada, polikistik over sendromuna (PKOS) sahip in vitro fertilizasyon (IVF) hastaları (PKG) ile ovaryen sağlığı yerinde olan IVF hastalarının (HG) granuloza hücrelerineCurcuma longa bitki molekülü olan kurkumin uygulandığında, hücrelerin canlılık, proliferasyon ve apoptoz üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada, Ota Jinemed Hastanesi Tüp Bebek Merkezi'nden 10 PKG ve 10 HG olmak üzere toplam 20 hastadan alınan oositlerden elde edilen granuloza hücreleri sırasıyla; hücrelerin canlılık oranlarının saptanması amacıyla Tripan mavisi boyaması, hücrelerin proliferatif kapasitelerinin ve metabolik aktivite düzeylerinin MTT yöntemiyle saptanması, akridin turuncusu/etidyum bromür boyamasıyla apoptotik hücrelerin oranının floresan mikroskopta sayım yapılarak incelenmesi işlemleri uygulanmıştır. Elde edilen bulgular ışığında izlenen istatistiksel analiz, tek yönlü ANOVA ve Tukey çoklu karşılaştırma testi ile yapılmıştır.24 saatlik inkübasyonunda HG grubunda, 1µg/mL Kurkumin konsantrasyonunun hücre ölümünü geciktirerek koruyucu etki yaptığı, yüksek konsantrasyonların toksik etkiye neden olmadığı, canlılık oranının %100'e yakın olduğu tespit edilmiştir. Öte yandan aynı koşulların PKG grubundaki granuloza hücreleri üzerinde farklı apoptotik / nektorik etkilere sahip olduğu belirlenmiştir.1 µg/mL Kurkumin inkübasyonunda PKG grubu granuloza hücrelerinin canlılığının istatistiksel olarak P < 0.05 düzeyinde anlamlı derecede azaldığı, yüksek doz 100 µg/mL Kurkumin inkübasyonunda PKG grubu granuloza hücrelerinin canlılığının anlamlı derecede (P < 0.05) arttırdığı tespit edilmiştir.Sonuç olarak; PKOS'lu IVF hastalarının granuloza hücrelerinin kurkumin ile inkübasyonunda hücrelerinin canlılığının P