Search

Yonca tohum kalsidi, Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera: Eurytomidae) önemli bir yonca (Medicago sativa L.) tohumu zararlısıdır. Çalışma, B. roddi’nin Doğu Anadolu Bölgesinde Iğdır, Ağrı, Kars ve Van illerinin yonca tohumu yetiştirilen alanlarında tohumdaki bulaşıklık oranının belirlenmesi amacıyla ele alınmıştır. Tohum örneklemeleri, her iki yılda da Ağustos ve Eylül aylarında 76 yonca tarlasında 2016 ve 2017 yıllarında yapılmıştır. Bu amaçla, her yonca tarlasından 100 tohum salkımı toplanmıştır. Toplanan tohum salkımlarından 20’şer adedinin 5’er tohum kapsülü (toplam 25 tohum kapsülü) dissekte edilerek larva sayımları yapılmıştır. Sonuç olarak, çalışmaların yürütüldüğü tüm lokasyonların tamamında tohumların B. roddi ile bulaşık olduğu belirlenmiştir. Tohumlardaki ortalama bulaşıklık oranları 2016 ve 2017 yıllarında sırasıyla, Iğdır ilinde %34,3 ile %17,2, Ağrı ilinde %25,1 ile %13,6, Kars ilinde %18,4 ile %26,4 ve Van ilinde %21 ile %11,7 oranları arasında tespit edilmiştir. Bu böceğin ülkemizde yonca tohumluk üretim alanlarında dikkat edilmesi gereken bir zararlı olduğu kanısına varılmıştır., The alfalfa seed chalcid, Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera: Eurytomidae) is an important pest of alfalfa seeds (Medicago sativa L.). The study was carried out in order to determine the infestation rates of B. roddi on alfalfa seeds in alfalfa seed producing areas of Iğdır, Ağrı, Kars and Van provinces of the Eastern Anatolia Region. Seed sample surveys were performed in 76 alfalfa fields in August and September of 2016 and 2017. For this purpose, 100 seed clusters were collected from each alfalfa field. From the collected seed clusters, 5 seed capsules from each of 20 seed clusters (25 seed capsules in total) were dissected and larval counts were made. As a result, it was determined that the seeds were infested with B. roddi in all locations where the studies were carried out. On average, infestation rates of the seeds in 2016 and 2017 were 34.3% and 17.2% in Iğdır province, 25.1% and 13.6% in Ağrı province, 18.4% and 26.4% in Kars province, and 21% and 11.7% in Van province, respectively. It has been concluded that this insect is an important pest that needs attention in alfalfa seed producing areas in Türkiye.

Hesse sineği, Mayetiola destructor (Say) (Diptera: Cecidomyiidae) Kuzey Kıbrıs’ta arpa bitkisinin önemli zararlılarındanbiridir. Çalışmada, M. destructor’a karşı bazı sistemik tohum ilaçlarının (İmidacloprid 600 g L-1 (IM), Clothianidin 600 g L-1 (CL) veThiamethoxam 350 g L-1 (TH)) 3 farklı dozu uygulanmıştır. Denemeler, 3 tekerrürlü olarak tesadüf bloklarında şerit parseller denemedeseninde Athenais çeşidi kullanılarak 2 farklı lokasyonda (Türkmenköy+Paşaköy ve Güzelyurt) 3 üretim sezonu (2013-2016) boyuncayürütülmüştür. Arpa bitkisinin çıkışından ve 10 cm boya gelmesinden sonra haftada bir defa olmak üzere her parselden tesadüfi olarakalınan 25 bitkide larva sayımları yapılmıştır. Elde edilen veriler Jmp 13 istatistik paket programında analiz edilmiş ve değerler ilaçsızkontrol parselleriyle karşılaştırılmıştır. Çalışmaların sonucunda, kontrol parsellerinde ortalama 3.6 birey bitki-1 bulunurken, uygulanan enyüksek dozla bu değer 0.8 birey bitki-1 bulunmuştur. Her 3 yılın ortalamaları dikkate alındığında kardeş sayısı en yüksek CLuygulamasından Güzelyurt’ta (3.25 kardeş bitki-1) elde edilmiştir. Hektolitre ağırlığı, Güzelyurt’ta 60.96 kg iken, Paşaköy’de 48.82 kgolarak gerçekleşmiştir. İlaç uygulamalarında hektolitre; CL’da 55.51 kg, IM’da 54.49 kg, TH’de 54.66 kg olmuştur. Dozlar arasında ise,en yüksek hektolitre ağırlığı 2. ve 3. dozlarda bulunmuştur. En yüksek bin tane ağırlığı Paşaköy lokasyonunda her iki bitki korumaürünün en yüksek dozlarından elde edilmiştir. Hesse sineği için ekim öncesi tohuma ilaç uygulamalarında en yüksek verim, kontrole(117.4 kg da-1) göre tüm uygulanan ilaçların en yüksek uygulandığı dozlarından elde edilmiştir. Ancak, TH 44.7 kg da-1 (162.1 kg da-1),IM 38.5 kg da-1 (155.9 kg da-1) ve CL 47.2 kg da-1 (164.6 kg da-1) verim farkı oluşmuştur. Tohum ilaçlamasının yapıldığı parseller ileilaçlama yapılmayan parseller karşılaştırıldığında dekara % 37.1 oranında (43.5 kg da-1) verim artışı tespit edilmiştir., The Hessian fly, Mayetiola destructor (Say) (Diptera: Cecidomyiidae) is one of the important pests of barley plant inNorthern Cyprus. In the study, 3 different doses of some systemic insecticide seed (Imidacloprid 600 g L-1 (IM), Clothianidin 600 g L-1(CL) and Thiamethoxam 350 g L-1 (TH)) were applied against M. destructor. Experiments were carried out in 3 replications, in stripplots trial design in randomized blocks, using Athenais variety, in 2 locations (Türkmenköy+Paşaköy and Güzelyurt) for 3 seasons(2013-2016). After the emergence of the barley plant and its 10 cm height, larvae counts were made once a week in 25 randomly takenplants from each plot. The obtained data were analyzed by using the Jmp 13 statistical package program. Obtained values werecompared with chemical-free control plots. As a result of the studies, while the average value of 3.6 individual plant-1 was found in thecontrol plots, this value was found to be 0.8 individual plant-1 with the highest dose applied. Considering the averages of each 3 years,the highest number of siblings was obtained in Güzelyurt (3.25 siblings plant-1) from the CL application. While the test weight was60.96 kg in Güzelyurt, it was 48.82 kg in Paşaköy. Test weights were 55.51 kg in CL, 54.49 kg in IM and 54.66 kg in TH in chemicalaplicated plots. The highest test weight occurred in doses 2 and 3. The highest thousand kernel weight was obtained from the highestdoses of both plant protection products in Paşaköy location. For Hesse fly, the highest yield of pesticide application to seed beforeplanting was obtained from the highest doses of all applied pesticides compared to the control (117.4 kg da-1). However, there was ayield differences in TH 44.7 kg da-1 (162.1 kg da-1), IM 38.5 kg da-1 (155.9 kg da-1) and CL 47.2 kg da-1 (164.6 kg da-1). When theparcels where seed spraying was applied and the parcels that were not sprayed were compared, it was determined that a yield increase of37.1% (43.5 kg da-1) per decare.

This study was carried out to determine the Eurygaster (Laporte, 1832) (Hemiptera: Scutelleridae) species and their damage in the cereal cultivation areas of Iğdır province in 2015-2016. Sweeping net method was used for identification of Sunn pest species from 57 cereal cultivation fields in Aralık, Karakoyunlu, Merkez and Tuzluca districts between the periods from april to august. Overwintered adult Sunn pests and the nymphs were counted on 12 different points of each of the 24 wheat fields randomly using a ¼ m2 frame. The sucking rates (%) were identified through collection of average two kilograms of spikes from each field during the harvesting period of wheat. Sunn pest density at the wheat fields were identified as 4.69 and 2.97 nymph and OAS/m2 and the average sucking rates for grain were identified as 1.3% and 1.1% respectively for the years 2015 and 2016. However, it was observed that the sucking rates of the Sunn pests collected from the fields during the dough period of wheat cultivated in mountain villages of Tuzluca district were 3.3 % and 7.7 % for both years., Bu çalışma, 2015-2016 yıllarında Iğdır ili hububat ekiliş alanlarında Eurygaster (Laporte, 1832) (Hemiptera: Scutelleridae) türleri ve zarar durumlarını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Süne türlerinin belirlenmesinde nisan ve ağustos ayları arasında Aralık, Karakoyunlu, Merkez ve Tuzluca ilçelerinden 57 hububat tarlasından atrap yardımıyla toplanmıştır. Kışlamış ergin süneler (KES) ve nimf sayımları 24 buğday tarlasında her bir buğday tarlasının 12 farklı noktasında tesadüfi olarak ¼ m²’lik çerçeve kullanarak yapılmıştır. Emgi oranları (%) ise buğdayın hasat döneminde her tarladan toplanan ortalama ikişer kg başak alınarak belirlenmiştir. Buğday tarlalarındaki süne yoğunlukları, 2015 ve 2016 yıllarında sırasıyla ortalama 4.69 ve 2.97 nimf ve YNSE/m2 olarak belirlenmiş ve tanedeki ortalama emgi oranları ise %1.3 ve %1.1 olarak tespit edilmiştir. Ancak, Tuzluca ilçesinde dağ köylerinde yetiştirilen buğdayın sarı olum döneminde tarla çevresinden toplanan bireylerin her iki yılda da %3.7-7.7 oranlarında emgi oluşturduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada, Iğdır ilinden toplanmış Lamiaceae familyasına ait Thymus sipyleus (Boiss) subsp. rosulans (Borbas) Jalas ve Mentha longifolia (Hudson) subsp. longifolia bitkilerinin toprak üstü aksamlarından elde edilen uçucu yağların Ekin kambur biti, Rhyzopertha dominica (Fabricius), testereli böcek, Oryzaephilus surinamensis (Linnaeus), küçük kırma biti, Cryptolestes ferrugineus (Stephens), börülce tohum böceği, Callosobruchus maculatus (Fabricius) ve kırma biti, Tribolium confusum Jacquelin du Val’un ergin dönemlerine karşı fumigant etkileri incelenmiştir. Söz konusu bitkilerden elde edilen yağlar 25±1°C sıcaklık ve %65±5 orantılı nem koşullarında 5, 10 ve 15 μl petri-1 dozlarında 3 tekerrür hazırlanmış ve 12, 24, 48, 72 ve 96 saatte ölüm oranlarına bakılarak LC50 ve LC90 değerleri belirlenmiştir. Çalışmalar sonucunda, (LC50 ve LC90) değerine göre en az toksisite Thymus sipyleus Boiss. subsp. rosulans uçucu yağı için (LC50, 1.1555 μl böcek-1 ve LC90, 4.567) O. surinamensis erginleri üzerinde belirlenirken, her iki bitkinin uçucu yağının diğer tür ve dozların toksisiteye sahip oldukları tespit edilmiştir., In this study was investigated fumigant effects on adult of important pests of stored products of lesser grain borer, Rhizopertha dominica (Fabricius), sawtoothed grain beetle, Oryzaephilus surinamensis (Linnaeus), rusty grain beetle, Cryptolestes ferrugineus (Stephens), cowpea weevil, Callosobruchus maculatus (Fabricius) and confused flour beetle, Tribolium confusum Jacquelin du Val of obtained essential oils above ground of Thymus sipyleus (Boiss) subsp. rosulans (Borbas) Jalas and Mentha longifolia (Hudson) subsp. longifolia in the Lamiaceae family of plants collected from Iğdır province. The obtained essential oils of these plants were prepared in 3 replications at 5, 10 and 15 μl petri-1 doses under 25 ± 1°C temperature and 65 ± 5% relative humidity conditions. LC50 and LC90 values were determined by looking at the mortality rates at 12, 24, 48, 72 and 96 hours at different periods. In consequence of the studies, according to the LC50 and LC90 values, the least toxicity was determined for Thymus sipyleus Boiss. subsp. rosulans essential oil (LC50, 1.1555 μl insect-1 and LC90, 4.567) while the least toxicity was determined on O. surinamensis adults, while the other species and doses of the essential oils of both plants were found to have toxicity.

Anania ochrofascialis (Christoph, 1882) (Fig. 7b) Material examined: Iğdır Prov.: 3♂ 2♀ Hıdırlı / Karakoyunlu, 19.vii.2017; 1♂ Aralık, Tigem, 06.vii.2018; 2♂ Gaziler, 06.viii.2018; 1♂ 1♀ Suveren, 13.viii.2018; 1♂ Tigem. Aralık, 08.v.2019; 7♂ Iğdır. Üni. T. U.A. Melekli, 16.v.2019; 1♀ Tigem, Aralık, 28.v.2019; 3♂ 2♀ D.A. T. Arş. Ens. Merkez, 30.v.2019; 2♂ D.A. T. Arş. Ens. Merkez, 10.vi.2019; 2♂ 3♀ Tigem. Aralık, 22.vi.2019; 1♂ 3♀ Iğdır. Üni. T. U.A. Merkez, 25.vi.2019; 1♂ D.A. T. Arş. Ens. Merkez, 03.vii.2019; 1♀ Suveren, 07.vii.2019; 1♀ İ.Ü. Arşt. Melekli, 20.vii.2019; 1♀ Tigem. Aralık, 24.vii.2019; 1♂ Suveren, 18.viii.2019. Distribution: Crimea, southern part of European Russia, Daghestan, Armenia, Turkey, North Iran, Azerbaijan, Kazakhstan, South of Dead Sea, Egypt, Tunis, Morocco (Slamka, 2013). Remarks: This species is not known in checklist of the Turkish Lepidoptera (Koçak and Kemal 2018). But, Slamka (2013) reported the distribution of the species from Turkey without providing locality information. In this paper, the locality record of the species was given for the first time., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on pages 531-532, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Slamka, F. (2013) Pyraloidea of Europe (Lepidoptera). Vol. 3. Pyraustinae & Spilomelinae. Identification, Distribution, Habitat, Biologie. Frantis ˇ ek Slamka, Bratislava, pp. 357.","Kocak, A. O. & Kemal, M. (2018) A synonymous and distributional list of the species of the Lepidoptera of Turkey. Centre for Entomological Studies, Memoirs, 8, 1 - 487."]}

Loxostege deliblatica Szent-Ivány & Uhrik-Mészáros, 1942 (Fig. 7c) Material examined: Iğdır Prov.: 1♂ 1♀ Suveren, 25.viii.2016; 1♂ 1♀ Hıdırlı/Karakoyunlu, 19.vii.2017; 1♂ Su- veren, 30.vi.2018; 1♂ Aralık, Tigem, 06.vii.2018; 1♂ 1♀ Suveren, 14.vii.2018; 1♀ Gaziler, 06.viii.2018; 1♀ Gazil- er, Tuzluca, 06.vi.2019. Distribution: South and East Europe, partly in Central Europe, Canary Island, Spain, Transcaucasia, Kyrgyzstan, Kazakhstan, China, Korea (Slamka, 2013): Crotia, Serbia, Romania, Bulgaria, Macedonia, Greece (Plant and Jakšić, 2018).

Christophia bilineella (Ragonot, 1887) (Fig. 6) Material examined: Iğdır Prov.: 1♀ Merkez, Suveren, 25.viii.2016; 3♂ 3♀ Hıdırlı, Karakoyunlu, 19.vii.2017; 1♂ 3♀ Suveren, 22.vii.2017; 1♂ Merkez, Suveren, 20.viii.2017; 2♂ 2♀ Suveren, 06.vi.2018; 1♂ 3♀ Suveren, 17.vi.2018; 1♂ 1♀ Suveren, 14.vii.2018; 1♀ Taşburun, 18.ix.2018; 1♂ Suveren, 18.viii.2019. Distribution: Saudi Arabia, Kuwait, Palestine, Iraq, Iran, Afghanistan, Pakistan, Turkmenistan, Azerbaijan, Uzbekistan, Mongolia (Roesler, 1993)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 535, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Roesler, R. U. (1993) Quadrifine Acrobasiina Erster Teil (2. Teilband der Phycitinae). In: Amsel, H. G., Reisser, H. & Gregor, F. (Eds.), Microlepidoptera Palaearctica. Vol. 8 (Text & Tafeln). Verlag G. Braun, Karlsruhe, pls 1 - 82, pp. i - xxii + 1 - 305."]}

Ancylosis aspilatella (Ragonot, 1887) (Fig. 3) Material examined: Iğdır Prov.: 3♀ Hıdırlı, Karakoyunlu, 19.vii.2017; 1♀ Merkez, Suveren, 20.viii.2017; 1♂ 1♀ Suveren, 18.viii.2019. Distribution: Algeria, Tunisia, Egypt, Iran, Afghanistan, Turkmenistan, Kazakhstan (Roesler, 1973); Southern Russia (Leraut, 2014)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 532, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Roesler, R. U. (1973) Trifine Acrobasiina (1. Teilband der Phycitinae). In: Amsel, H. G., Reisser, H. & Gregor, F. (Eds.), Microlepidoptera Palaearctica. Vol. 4. Verlag Georg Fromme & Co, Wien, pp. 1 - 752 + 1 - 137.","Leraut, P. (2014) Moths of Europe. Vol. 4. Pyralids 2. N. A. P. Edition, Verrieres-le-Buisson, 69 color pls., 190 line drawings, distribution maps."]}

Calamotropha aureliellus (Fischer von Röslerstamm, 1841) (Fig. 1) Material examined: Iğdır Prov.: 1♀ D.A. T. Arş. Ens. Merkez, 10.vi.2019. Distribution: South and Central Europe, Lithuania, Kazakhstan, Amurland, Primorye (Russia), Japan (Slamka, 2008); Krasnodar (Russia) (Shchurov and Lagoshina, 2013); Slovenia, Serbia, Romania, Bulgaria, Macedonia, Al- bania, Greece (Plant and Jakšić, 2018)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 530, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Slamka, F. (2008) Pyraloidea of Europe (Lepidoptera). Vol. 2. Crambinae & Schoenobiinae. Identification, Distribution, Habitat, Biologie. Frantis ˇ ek Slamka, Bratislava, pp. 223.","Shchurov, V. I. & Lagoshina, A. G. (2013) Pyralid moths (Lepidoptera: Pyralidae, Crambidae) of the North-West Caucasus. Proceedings of the Russian Entomological Society. St. Petersburg, 84 (1), 76 - 109. https: // doi. org / 10.47640 / 1605 - 7678 _ 2013 _ 84 _ 1 _ 76","Plant, C. W. & Jaksic, P. (2018) A provisional checklist and bibliography of the Pyraloidea of the Balkan Peninsula (Lepidoptera: Pyralidae & Crambidae). Atalanta, 49, 219 - 263."]}

Sciota campicolella (Erschoff, 1874) (Fig. 10) Material examined: Turkey, Iğdır Prov.: 1♂ 2♀ Hıdırlı, Karakoyunlu, 19.vii.2017. Distribution: Kazakhstan, Pakistan, Turkmenistan, Uzbekistan (Slamka, 2019). Remarks: S. campicolellla was described by Erschoff (1874) based on the female specimen from Turkestan. The genitalia of sample has not been dissected before (Sergey Sinev (Russia) pers. com.). However, Sinev (1994) synonymized Salebria melanochreella Ragonot, 1887 with Sciota campicolella and illustrated only male genitalia of. S. melanochreella. Likewise, Slamka (2019) gave only the male genitalia of the species. In this study, female genitalia of S. campicolella is dissected and described for the first time. Female Genitalia: Papillae anales triangular. Apophysis posterior about equal length with apophysis anterior, but the latter a little thicker. 8th tergite sclerotised. Antrum membranous, ductus bursae slightly sclerotised. Connection part of ductus bursae to bursa copulatrix granulated in front-terminally with numerous very small, distinct spines, and not granulated in back-terminally with numerous very small, sparse spines. Bursa copulatrix eliptical. A bump, roundish sclerotised plate in the nearly center of bursa copulatrix and in line with ductus seminalis. And, with numerous very small, sparse spines below the sclerotised plate area., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 536, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Erschoff, N. G. (1874) Tscheschujekrylyja (Lepidoptera). In: Fedschenko, A. P., Puteschestvije v' Turkestan'. 2. Zoogeografischeskija Izsledovanija 4 (3). Izvestija Imperatorskago Obshchestva Ljubitjelej Estestvoznanija, Antropologii i Etnografii pri Imperatorskom Moskovskom Universitete, Moskva, 11 (2), (5), pp. i - vi + 1 - 128, pls. 1 - 6.","Slamka, F. (2019) Pyraloidea of Europe (Lepidoptera). Vol. 4. Phycitinae. Part 1. Identification, Distribution, Habitat, Biologie. Frantis ˇ ek Slamka, Bratislava, 432 pp.","Sinev, S. Yu. (1994) Type specimens of the narrow-winged pyralids (Lepidoptera, Phycitidae) described by N. G. Erschoff from the collection of the Zoological Museum, Moscow State Universitiy. Actias, 1, 91 - 98."]}

Hyperlais claralis (Caradja, 1910) (Fig. 2) Material examined: Iğdır Prov.: 1♀ Tigem, Aralık, 08.v.2019; 1♂ Iğdır Üni. T.U.A., Melekli, 16.v.2019; 1♂ 1♀ Suveren, 18.v.2019; 1♀ Aşağı Cıyrıklı, Tuzluca, 19.v.2019; 1♀ Suveren, 23.v.2019; 1♀ D. A. T. Arş. Ens. Merkez, 10.vi.2019. Distribution: Ukraine, Russia, Kazakhstan, China (Yepishin et al., 2020)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 530, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Yepishin, V., Bidzilya, O., Budashkin, Y., Zhakov, O., Mushynskyi, V. & Novytskyi, S. (2020) New records of little known pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Ukraine. Zootaxa, 4808 (1), 101 - 120. https: // doi. org / 10.11646 / zootaxa. 4808.1.5"]}

Prorophora curvibasella Ragonot, 1887 (Fig. 8) Material examined: Turkey, Iğdır Prov.: 1♂ 3♀ Hıdırlı, Karakoyunlu, 19.vii.2017. Distribution: Uzbekistan, Turkmenistan, Iraq, Iran, Afghanistan (Roesler, 1973)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 535, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Roesler, R. U. (1973) Trifine Acrobasiina (1. Teilband der Phycitinae). In: Amsel, H. G., Reisser, H. & Gregor, F. (Eds.), Microlepidoptera Palaearctica. Vol. 4. Verlag Georg Fromme & Co, Wien, pp. 1 - 752 + 1 - 137."]}

Turania pentodontalis (Erschoff, 1874) (Fig. 7a) Material examined: Iğdır Prov.: 1♂ Aralık, Tigem, 06.vii.2018. Distribution: Uzbekistan, Kazakhstan (Erschoff, 1874); Afghanistan (Amsel, 1957); Iran (Amsel, 1961); Turk- menistan (Arenberger, 1997)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 531, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Erschoff, N. G. (1874) Tscheschujekrylyja (Lepidoptera). In: Fedschenko, A. P., Puteschestvije v' Turkestan'. 2. Zoogeografischeskija Izsledovanija 4 (3). Izvestija Imperatorskago Obshchestva Ljubitjelej Estestvoznanija, Antropologii i Etnografii pri Imperatorskom Moskovskom Universitete, Moskva, 11 (2), (5), pp. i - vi + 1 - 128, pls. 1 - 6.","Amsel, H. G. (1957) Die Deutsche Afghanistan-Expedition 1956 der Landessammlungen fur Naturkunde in Karlsruhe. Beitrage zur naturkundlichen Forschung in Sudwestdeutschland, 16, 5 - 29.","Amsel, H. G. (1961) Die Microlepidopteren der Brandt'schen Iran Ausbeute V. Arkif for Zoologi, 13 (17), 323 - 445.","Arenberger, E. (1997) Osterreichische Turkmenistan-Expedition 1996 (Microlepidoptera). Arbeitsgemeinschaft Osterreichisch- er Entomologen, Wien, 49, 77 - 82."]}

Ancylosis igdirensis sp. nov. (Figs. 4–5) Material examined: Holotype ♂: Turkey, Iğdır Province, Taşburun-Karakoyun, 12.iv.2019. Paratype: 1♂ Tigem, Aralık, 08.v.2019, leg. C. Gözüaçık & M. Türkoğlu. The material is deposited in the laboratory of Bitlis Eren Uni- versity, Faculty of Arts and Sciences, Department of Biology. Description: Adult morphology. Forewing length 13 mm. Lateral parts of frons beige and middle part white. Tegulae and patagia covered whitish and beige color. Antennae filiform, cilia yellowish-white and as long as 5/6 of segment width. Labial palps upturned and same with color of tegulae, end of segments whitish, segment 2 about 9 X length of segment 3. Forewing narrow, nearly triangular, apex slightly pointed, length about 3.25 X of width. Ground coloration grayish beige and some parts rusty (mostly the middle part of the wing from basal to postmedial line). Costal area interspersed with black and whitish scales. Antemedial line black, oblique, approximately middle part of the line interrupted. Postmedial line black, nearly starting R3 and running obliquely towards dorsum, curving at about CU2 and ending in dorsum as parallel to thorax. Discal spots black, almost reniform. Fringes creamy proximally and dark grey distally. Hindwing grayish and cilia whitish. Male genitalia: Uncus triangular, pointy at the tip, length about 2 X of width. The anal tube about 3/4 of the uncus. Gnathos almost 0.45 X length of uncus, and the inverted part of the tip of it sharped. Tegumen a bean shaped. Anellus U-shaped, and tip of lateral arms tongue-shaped. Valvae near to elongate, costal edge convex, cucullus nar- rowing roundish or roundish. Sclerotised structure on the valvae towards amidst from the proximal of valvae, and its last part tongue-shaped. Costal bar seclerotised, ending before reaching the tip of the valvae. Sacculus nearly half of valvae and tapering distally. Vinculum ventricle of the heart-shaped, and the base slightly concave. Aedeagus cylindrical and dorsal of ductus ejaculatorius slightly curved. Culcita with a pair of scale tufts on the sides. Female and biology unknown. Habitat: Mountainous steppe area with close agricultural lands. Remarks: Ancylosis igdirensis sp. nov. is characterised by the shape of processes on the valvae in all other known species of Ancylosis. Adults of A. igdirensis sp. nov. similar to A. validella (Christoph, 1877), which is known from Iran, Kyrgyzstan, Turkmenistan and Mongolia (Roesler, 1973). In order to compare A. igdirensis sp. nov. with A. validella, the studies of Roesler (1973) and Leraut (2014) were used. Diagnosis: The new species can be distinguished from A. validella by the mainly differences stated following: In A. validella, apex of the forewing rounded, uncus pointed, clasper pointed and long, costal bar reached tip of valvae, vinculum tapering proximally, culcita with 2 pair of scale tufts on the sides. But, in A. igdirensis sp. nov., apex of the forewing and uncus slightly pointed, clasper towards amidst from the proximal of valvae, and tongueshaped in last part, costal bar ending before reaching the tip, the base of the vinculum slightly concave, culcita with pair of scale tufts on the sides. Etymology: This species is named after Iğdır province, where specimens were collected.

Pseudophycita deformella (Moschler, 1866) (Fig. 9) Material examined: Turkey, Iğdır Prov.: 3♂ 1♀ Hıdırlı, Karakoyunlu, 19.vii.2017; 1♂ Aralık, Tigem, 06.vii.2018. Distribution: South Russia, Iran, Kazakhstan, Kyrgyzstan, NW China, Crimea, Ukraine (Slamka, 2019)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 536, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Slamka, F. (2019) Pyraloidea of Europe (Lepidoptera). Vol. 4. Phycitinae. Part 1. Identification, Distribution, Habitat, Biologie. Frantis ˇ ek Slamka, Bratislava, 432 pp."]}

Myelois cinctipalpella Christoph, 1877 (Fig. 7d) Material examined: Turkey, Iğdır Prov.: 1♀ Merkez, Suveren, 15.vi.2018; 1♂ Aralık, Tigem, 06.vii.2018. Distribution: Uzbekistan, Turkmenistan, Transcaucasia (Ragonot, 1893)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 535, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Ragonot, E. L. (1893) Monographie des Phycitinae et Galleriinae I. In: Romanoff, N. M., Memories Sur les Lepidopteres. Vol. 7. Imprimerie de M. M. Stassulewitch, St. Petersburg, pp. i - lvi + 1 - 658."]}

Rungsina iranalis (Amsel, 1949) (Fig. 11) Material examined: Turkey, Iğdır Prov.: 2♂ Suveren, 08.ix.2018; 1♂ Suveren, 10.ix.2018; 7♂ Aralık, 18.ix.2018; 4♂ 1♀ Tigem, Aralık, 23.ix.2019. Distribution: Iran, Iraq (Leraut, 2014)., Published as part of Akin, Kesran, Gözüaçik, Celalettin, Seven, Erdem & Türkoğlu, Mete, 2021, New species and new records of Pyraloid moths (Lepidoptera: Pyraloidea) from Turkey, pp. 529-540 in Zootaxa 4951 (3) on page 539, DOI: 10.11646/zootaxa.4951.3.6, http://zenodo.org/record/4668411, {"references":["Leraut, P. (2014) Moths of Europe. Vol. 4. Pyralids 2. N. A. P. Edition, Verrieres-le-Buisson, 69 color pls., 190 line drawings, distribution maps."]}

The adults of Sitona humeralis Stephens, 1831 (Coleoptera: Curculionidae) cause serious damages by feeding on the leaf and shoot parts of the clover plant (Medicago sativa L.), and the larvae on the capillary root and nodocytes. This article was carried out in the clover fields and laboratory in Iğdır province in 2019-2020 in order to determine the morphology and biology of S. humeralis. In the studies, in order to determine the egg stages of S. humeralis, a 1-4 cm deep topsoil containing clover plants in 5 different parts of the field, a soil plant with a depth of 20 cm and a surface area of 20 x 20 cm to determine the larva, pupa and adult stages were taken with the root with a shovel and examined in the laboratory. As a result of the studies, it was determined that S. humeralis overwinters in egg, larva and adult stages. Female insects lay some of their eggs in October and November in the autumn, pause their egg laying with the decrease of the air temperature, and continue to lay eggs until the end of March and early May as the weather gets warmer. The eggs were laid on the soil surface in the root zone of the clover plant. While the larvae emerging from the eggs laid in early October are active in the soil until the beginning of November, they spend the winter without feeding until the end of March to the beginning of April as the weather gets colder, and the larvae that come out of the eggs laid in the late April-early May and enter the pupa stage in the late May-June. Natural deaths start in April-May in adults who spend the winter, a new generation of adults start to emerge from June and the emergence continues until mid-July. From August to mid-October, the new generation adults spend their rest in the soil around the plant roots. In the studies, it was understood that S. humeralis produce a generation a year., Sitona humeralis Stephens, 1831 (Coleoptera: Curculionidae)’in erginleri yonca bitkisinin (Medicago sativa L.) yaprak ve sürgün kısımlarında, larvaları ise kılcal kök ve nodozitelerde beslenerek ciddi zararlar oluşturmaktadır. Bu makalede, S. humeralis’in morfolojisi ve biyolojisini belirlemek amacıyla 2019-2020 yıllarında Iğdır ili yonca tarlaları ve laboratuvarda yürütülmüştür. Çalışmalarda, S. humeralis‘in yumurta dönemlerini belirlemek amacıyla, tarlanın 5 farklı yerinde içinde yonca bitkilerinin de bulunduğu 1-4 cm derinliğindeki yüzey toprağı, larva, pupa ve ergin dönemlerinin belirlenmesi için 20 cm derinliğinde ve 20 x 20 cm yüzey alanına sahip toprak bitki köküyle birlikte kürek yardımıyla alınmış ve laboratuvarda incelenmiştir. Çalışmalar sonucunda, S. humeralis kışı yumurta, larva ve ergin dönemlerinde geçirdiği belirlenmiştir. Dişi böcekler yumurtalarının bir kısmını sonbaharda ekim-kasım aylarında bırakmakta, hava sıcaklığının düşmesiyle birlikte yumurtlamaya ara vermekte havaların ısınmasıyla birlikte mart sonu ve mayıs ayı başlarına kadar yumurta bırakmaya devam etmektedir. Yumurtalar yonca bitkisinin kök bölgesine toprak yüzeyine bırakılmaktadır. Ekim ayı başlarında bırakılan yumurtalardan çıkan larvalar kasım ayı başlarına kadar toprak içerisinde aktifken, havaların soğumasıyla birlikte mart sonu nisan ayı başına kadar beslenmeden kışı geçirmekte ve nisan sonu-mayıs başlarında, ilkbaharda bırakılan yumurtalardan çıkan larvalar ise mayıs sonu-haziran ayında pupa dönemine girmektedir. Kışı geçiren erginlerde nisan-mayıs aylarında doğal ölümler başlamakta, haziran ayından itibaren yeni nesil erginler çıkmaya başlamakta ve çıkış temmuz ortalarına kadar devam etmektedir. Ağustos’tan ekim ortalarına kadar yeni nesil erginler bitki kökleri civarında toprak içerisinde dinlenerek geçirmektedir. Çalışmalarda S. humeralis’in yılda bir nesil verdikleri anlaşılmıştır.

This study was conducted to determine the parasitoids of some lepidopteran pests and their parasitisation rates in 37 main and second crop maize in Igdır Province, Turkey in 2014-2015. A total of 1799 larvae were collected and reared to obtain parasitoids under laboratory conditions of 25 ± 1°C and 70 ± 5% relative humidity. One tachinid was raised from Ostrinia nubilalis (Hübner); 3 ichneumonids and 5 braconids from Spodoptera exigua (Hübner); 1 braconid from Helicoverpa armigera (Hübner); 1 braconid and 3 tachinids from Mythimna loreyi (Duponchel); and 1 braconid, 1 ichneumonid and 2 tachinids from Agrotis ipsilon (Hufnagel) (Lep.: Noctuidae). Mean parasitization rates of lepidopteran hosts were: S. exigua 0,7-0,0% and M. loreyi 7,5-24,1% in the main crop maize; Agrotis ipsilon 0,0-23,9%; S. exigua 25,1-0,0%; M. loreyi 33,3-26,0%; O. nubilalis 39,7-21,2% and H. armigera 5,9-0,0% in 2014-2015 in the second crop maize., Bu çalışma 2014 ve 2015 yıllarında Iğdır ilinde birinci ve ikinci ürün olarak yetiştirilen 37 mısır tarlasında zararlı lepidoptera türlerinin larva parazitoitlerini ve parazitlenme oranlarını belirlemek amacıyla ele alınmıştır. İki yılda, toplam 1799 larva 25±1°C sıcaklık ve %70±5 nem oranına sahip ortamda laboratuvarda kültüre alınmıştır. Çalışmalar sonucunda; Ostrinia nubilalis (Hübner larvalarından 1 tachinid; Spodoptera exigua (Hübner)’dan 3 ichneumonid ve 5 braconid; Helicoverpa armigera (Hübner)’dan 1 braconid; Mythimna loreyi (Duponchel)’den 1 braconid, 3 tachinid ve Agrotis ipsilon (Hfn.)’dan 1 braconid ve 1 ichneumonid, 2 tachinid parazitoit türü elde edilmiştir. Çalışma alanlarında larvaların parazitlenme oranları 2014 ve 2015 yıllarında sırasıyla birinci üründe S. exigua %0,7-0,0 ve M. loreyi %7,5-24,1 ikinci üründe ise Agrotis ipsilon %0,0-23,9; S. exigua %25,1-0,0; M. loreyi %33,3-26,0; O. nubilalis% 39,7-21,2 ve H. armigera %5,9-0,0 olarak belirlenmiştir.

Karaağaç (Ulmus spp.), Iğdır ilinde hem doğal yetişen hem de süs bitkisi olarak yetiştirilebilen, ilin sembolü haline gelmiş bir ağaçtır. Karaağaç yaprak böceği, Xanthogaleruca luteola (Müller, 1766) (Coleoptera, Chrysomelidae) bu ağaçta önemli zararlara neden olmaktadır. Bu araştırma, X. luteola'nın Iğdır ilinde bazı biyo-ekolojik özelliklerini tespit etmek amacıyla 2004- 2005 yıllarında laboratuvarda ve doğa şartlarında yürütülmüştür. Araştırma sonucunda, laboratuvar şartlarında X. luteola yumurtalarının inkübasyon süresinin ortalama 6.17±0.13 günde, birinci dönem larva sürecini (L1) 6.7±2.82 günde, ikinci dönem larva (L2) sürecini 5.47±2.63 günde, üçüncü dönem larva (L3) sürecini 11.643±3.00 günde, prepupa dönemini 5.5±2.44 günde ve pupa dönemini ise 8.83±1.47 günde tamamladığı belirlenmiştir. Dişi böceğin ovipozisyon süresince en fazla yumurtayı ortalama 8.25 adet ile 9. Günde bıraktığı ve ovipozisyon süresinin yaklaşık 21 gün sürdüğü ve bu süre içerisinde ortalama 59.75 adet yumurta bıraktığı tespit edilmiştir. Doğada erginlerin birinci yılda 24/03/2014 ve ikinci yılda ise 24/04/2015 tarihlerinde ortalama sıcaklık 14°C ulaştığında ağaçlara geçtikleri ve temmuz ayına kadar ağaçta bulundukları ve çalışmalar sonucunda yılda bir nesil verdiği tespit edilmiştir., The elm (Ulmus spp.) is an important tree that grows as both natural and ornamental plant in Igdır province and has become a symbol of Iğdır. The elm leaf beetle, Xanthogaleruca luteola (Müller, 1766) (Coleoptera, Chrysomelidae) causes significant damages on this tree. This research was conducted in order to determine some bio-ecological properties of X. luteola in Iğdır province and carried out in laboratory and in nature in 2014 -2015 years. As a result of the study, in the laboratory conditions, the incubation period of X. luteola eggs was determined 6.17 ± 0.13 days, in the first stage larva 6.7 ± 2.82 days, in second stage larva 5.47 ± 2.63 days, in 3 stages larva 11.643 ± 3.00 days. The prepupa stage and the pupa stage were completed 5.5 ± 2.44 days and 8.83 ± 1.47 days, respectively. During the female insect oviposition period, it was found that the most average number of eggs was 8.25, egg-laying at 9th day and the duration of oviposion lasting approximately 21 days, egg-laying 59.75 eggs on average. Adults in the nature were found to have passed on to the trees when the average temperature reached 14°C in the first year and in the second year and they gave a generation per year under Igdir conditions.

In thisstudy, 35 specimens belonging to Coreidae (3), Lygaeidae (5), Miridae (6),Pentatomidae (12), Pyrrhocoridae (1), Reduviidae (1), Rhopalidae (3),Scutelleridae (3) and Tingidae (1) families of Heteroptera suborder (Hemiptera)have been determined in cereal agroecosystem of Turkish Republic NorthernCyprus in 2018-2019. The most of these species are new record for theselocations. Among them, Lygaeosomaanatolicum Seidenstücker, 1960 (Lygaeidae) is new record for the island ofCyprus., In thisstudy, 35 specimens belonging to Coreidae (3), Lygaeidae (5), Miridae (6),Pentatomidae (12), Pyrrhocoridae (1), Reduviidae (1), Rhopalidae (3),Scutelleridae (3) and Tingidae (1) families of Heteroptera suborder (Hemiptera)have been determined in cereal agroecosystem of Turkish Republic NorthernCyprus in 2018-2019. The most of these species are new record for theselocations. Among them, Lygaeosomaanatolicum Seidenstücker, 1960 (Lygaeidae) is new records for the island ofCyprus.

This study was carried out to identify the parasitoids larvae and parasitism rates of Hypera postica (Gyllenhal, 1813) (Coleoptera: Curculionidae) in 61 alfalfa fields of Central, Aralık, Karakoyunlu and Tuzluca districts of Igdir province in between the years of 2014 and 2015. For both years, a total of 9826 larvae were collected by hand and sweep net and kept at 25±1◦C and 75±5% RH. in plastic containers (20x20x30 cm dimension) in the laboratory. The larvae were fed with fresh alfalfa plants until reach adult stage. As a result of the study, Bathyplectes curculionis (Thomson, 1887) of the family Ichneumonidae of the order Hymenoptera were determined as larval parasitoid of H. postica. The parasitism rates, as 12.2 - 11.2% in Central, 16.8 - 9.8% in Aralık, 6.7 - 17.0% in Karakoyunlu and 21.7 - 16.9% in Tuzluca were recorded between two consecutive years, respectively., Çalışma 2014 ve 2015 yıllarında Iğdır ili Merkez, Aralık,Karakoyunlu ve Tuzluca ilçelerinde 62 yonca tarlasında Yonca hortumlu böceği, Hyperapostica Gyllenhal, 1813) (Coleoptera, Curculionidae)'nın larvaparazitoitlerini ve parazitlenme oranlarını belirlemek amacıyla ele alınmıştır.Her iki yılda, el ve atrap yardımıyla toplam toplam 9826 larva toplanmış velaboratuvarda 25 °C ve 75±5 nem ortamında 20x20x30 cm çapındaki plastikkaplarda kültüre alınmıştır. Larvalar ergin oluncaya kadar taze yoncabitkisiyle beslenmiştir. Çalışmanın sonunda, Bathyplectes curculionis (Thomson1887) (Hymenoptera, Ichneumonidae) türü belirlenmiştir. Parazitlenme oranlarıise 2014 ve 2015 yıllarında sırasıyla Merkez ilçede %12.2 - 11.2, Aralık'ta%16.8 - 9.8, Karakoyunlu'da %6.7 - 17.0 ve Tuzluca'da, %21.7 - 16.9 olarakbulunmuştur.

The host preferences of Trissolcus semistriatus Nees, an egg parasitoid of Sunnpest, Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae) were studied under laboratory conditions (25±1 ºC & 65±5% RH) in accordance with “free-choice” experimental design. For this purpose eggs of E. integriceps, Dolycoris baccarum (L.),Holcostethus vernalis (Wollf) and, Eurydema ornata (L.) and Piezedorus lituratus (Fabr.) (Hemiptera: Pentatomidae) were exposed to T. semistriatus adults for 8 days. T. semistriatus parasitized eggs of E. integriceps and above mentioned Pentatomidae species with the averages of 45.1±7.3%, 29.0±2.6%, 15.6±2.8%, 5.7±6.3% and 4.6±1.9%, respectively. According to the results, it was concluded that E. integriceps was the most preferred species, followed by D. baccarum. It was also emphasized that taking environmental precautions to maintain natural populations of these species, H. vernalis, E. ornata and P. lituratus would be in favor of sustaining bio-control of Sunn pest., Deneme laboratuar şartlarında (25 ± 1 ºC ve % 65 ± 5 orantılı nem) “çoklu tercih” düzeninde kurulmuş, bu amaçla Süne, Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae) yumurta parazitoiti, Trissolcus semistriatus Nees (Hymenoptera, Scelionidae)’un E. integriceps, Dolycoris baccarum (L.), Holcostethus vernalis (Wollf), Eurydema ornata (L.) ve Piezedorus lituratus (F.) (Hemiptera: Pentatomidae) türlerinin yumurtalarını parazitlemede 8 gün süresince tercihleri (%) belirlenmiştir. T. semistriatus, E. integriceps ve öteki Pentatomidae türlerini sırasıyla ortalama % 45.1 ± 7.3, % 29.0 ± 2.6, % 15.6 ± 2.8, % 5.7 ± 6.3 ve % 4.6 ± 1.9 oranlarında parazitlemiştir. Bu sonuçlara gore T. semistriatus’un E. integriceps’ten sonra en çok tercih ettiği Pentatomid türünün D. baccarum olduğu anlaşılmış; Süne ile biyolojik savaşta bu tür başta olmak üzere H. vernalis, E. ornata ve P. lituratus’un da doğada varlığını sürdürmesine yönelik çevre önlemlerinin alınmasının yararlı olacağı vurgulanmıştır

Nomophila noctuella Denis & Schiffermüller, 1775 (Lepidoptera: Crambidae) birçok ülkede çayır-mera yem bitkileriyle beslendiği bilinmektedir. Bu çalışma, Iğdır ili yonca (Medicago sativa L.) alanlarında zarar yaptığı belirlenen N. noctuella 'nın zararını ve doğal düşmanlarını belirlemek amacıyla 2014-2015 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmalar, Nisan-Haziran ve Eylül-Ekim aylarında 3-7 gün aralıklarla yeni ekilmiş yonca alanlarına gidilerek gözlemler yapılmış ve her tarladan larvalar toplanarak 25±1ºC ve 65±5% RH ortamında kültüre alınmıştır. Çalışmalarda, zararlının Nisan ve Eylül aylarında yeni ekilmiş yonca bitkilerini tercih ettiği, 7-10 cm boya ulaşmış bitkinin kökten 3-5 cm yukarısından keserek beslendiği tespit edilmiştir. Zararlının parazitoiti olarak Chelonus oculator (Fabricius, 1775) ve C. inanitus (Linnaeus,1767) (Hymenoptera, Braconidae) türleri elde edilmiştir. N. noctuella'nın Türkiye'de yonca bitkisinde yeni bir zararlı olduğu ve elde edilen parazitoitler içinde yeni bir konukçusu olduğu belirlenmiştir., Rush Veneer, Nomophila noctuella Denis & Schiffermüller, 1775 (Lepidoptera: Crambidae) is a pest fed with grass-pasture forage plants in many countries. The aim of this study was to determine damage state, and larvae parasitoids of N. noctuella found at alfalfa (Medicago sativa L.) fields of Iğdır province in the years 2014-2015. For this aim, a survey was performed every 3-7 days in April-June and September-December months. In the survey, each field was monitored and the larvae were collected from alfalfa fields and kept in boxes covered with nets in the laboratory at 25±1ºC and 65±5% RH. and following pupation, adult moths and larvae parasitoids were obtained. During the survey conducted at alfalfa fields, the larvae of the pest preferred alfalfa fields planted in April month and damaged the plantation at changing rates by cutting-eating them from 3-5 cm upper part of root of alfalfa plants at the height of 7-10 cm. Of larvae cultivated in the laboratory, Chelonus oculator (Fabricius, 1775) C. inanitus (Linnaeus, 1767) parasitoids belonging to Braconidae (Hymenoptera) family were also obtained in the study. As a result, the present study revealed that Rush Veneer, N. noctuella for alfalfa plants was a new pest recorded for the first time in Turkey. N. noctuella is the new host of C. oculator and C. inanitus in the world.

Bu çalışma Yonca tohum kalsiti Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera, Eurytomidae)’nin bulaşma oranları ve zararını belirlemek amacıyla, 2013 ve 2014 yıllarında Iğdır, Kars ve Van illerinde 22 farklı yerde yerde yürütülmüştür. Çalışmalarda ortalama 100 g ağırlığında ticari ve çiftçilerden 230 tohumluk yonca toplanmıştır. Toplanan tohumlar 25±1°C sıcaklıkta ve 65±5% nem ortamında laboratuvarda kültüre alınmıştır. Her bir örnekte ergin çıkışları gözlemlenmiş, bulaşma ve zarar oranlarını belirlemek amacıyla tohumlar tartılarak sayılmıştır. Sonuç olarak, toplanan örneklerin % 94.8’nin bulaşık olduğu belirlenmiş ve ortalama 17 060.54 tohum örneğininin %0.25 oranında zarar gördüğü ve %0.09 ağırlık kaybına uğradığı bulunmuştur., This study was conducted to determine the infection and damage rates of the alfalfa seed chalcid, Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera, Eurytomidae) in alfalfa seeds stored at 22 locations in Iğdır, Kars and Van provinces of the Eastern Anatolia region in 2013-2014 years. In the study carried out for the frst time in Turkey, the total 230 samples were collected in the average amount of 100 g from commercial and domestic alfalfa seeds for each location. These seeds were cultivated at 25±1°C and 65±5% RH in the laboratory. With the aim of determining the infection and damage rates, the adult insects emerging, the damaged and non-damaged seeds were counted and weighed for each sample. Consequently, it was determined that 94.8% of those samples collected for the study were infected with B. roddi and average 17 060.54 seeds in those samples were damaged at the rate of 0.25% and the infection caused the weight loss of 0.09%.