Search

In dit artikel wordt onderzocht of er een verband bestaat tussen leeftijd en inzetbaarheid en of het type functie van invloed is op deze relatie. Er is een secundaire analyse gemaakt van een vragenlijst- onderzoek dat is afgenomen onder 1463 werknemers en leidinggevenden uit alle leeftijdsgroepen en uit verschillende bedrijven. De analyse laat zien dat de inzetbaarheid voor de eigen functie toeneemt met leeftijd, maar voor andere functies met leeftijd afneemt. Het type functie is wel van invloed op de relatie tussen leeftijd en inzetbaarheid voor andere functies. Bij degene met een generieke, gevarieerde functie dat creativiteit en lerend vermogen vraagt, is het negatieve verband tussen leeftijd en inzetbaarheid voor andere functies kleiner dan bij degene met een specialistische functie. Naarmate een functie meer generiek is, lijkt er een minder sterk verval in inzetbaarheid voor andere functies en banen te zijn. De positieve lineaire relatie tussen leeftijd en inzetbaarheid voor de eigen functie geldt in gelijke mate voor mensen met een generieke en specialistische functie. Om werknemers langer aan het werk te houden, lijkt daarom het creeeren van generieke functies zinvol.

Welk type joystick is het meest geschikt voor welk type machine en voor welke taak? Zijn mini-joysticks handiger bij meer precieze taken? En hoe wordt optimaal gebruik gemaakt van de joystick? TNO Arbeid en de Faculteit Bewegingswetenschappen van de Vrije Universiteit proberen door wetenschappelijk onderzoek een antwoord te vinden op dit soort vragen. Hierbij wordt niet alleen de prestatie van de machinist bestudeerd (hoe snel en hoe nauwkeurig kun je werken met een joystick) maar ook het mogelijke risico op nek, schouder, arm en polsklachten als gevolg van het werken met joysticks. Deze nieuwe kennis wordt door TNO ingezet voor een betere advisering richting fabrikanten, leveranciers en gebruikers van joysticks.

Welk type joystick is het meest geschikt voor welk type machine en voor welke taak? Zijn mini-joysticks handiger bij meer precieze taken? En hoe wordt optimaal gebruik gemaakt van de joystick? TNO Arbeid en de Faculteit Bewegingswetenschappen van de Vrije Universiteit proberen door wetenschappelijk onderzoek een antwoord te vinden op dit soort vragen. Hierbij wordt niet alleen de prestatie van de machinist bestudeerd (hoe snel en hoe nauwkeurig kun je werken met een joystick) maar ook het mogelijke risico op nek, schouder, arm en polsklachten als gevolg van het werken met joysticks. Deze nieuwe kennis wordt door TNO ingezet voor een betere advisering richting fabrikanten, leveranciers en gebruikers van joysticks.

In het voorjaar van 2003 is het project Functieverbreding gestart als onderdeel van het Programma Personeel & Organisatie van het Hoofdbedrijfschap Afbouw en Organisatie (HAO) dat onder meer is gericht op het verhogen van de instroom en het tegengaan van de uitstroom van medewerkers. Het project wordt door TNO Arbeid uitgevoerd in opdracht van het HAO. In deze tussenrapportage wordt ingegaan op de bevindingen tot dusverre van het project Functieverbreding. Dit project bestaat uit de volgende fasen: Fase 1: Opzetten van het Lerend Netwerk, 3 bijeenkomsten van het lerend netwerk, tussenrapportage. Dit verslag heeft betrekking op genoemde tussenrapportage. Fase 2: Werken met ‘best practices’ en oplossingvoorstellen voor functieverbreding; dit zijn ‘pilots’ met 4 bedrijven; 3 bijeenkomsten van het lerend netwerk, rapportage. De rapportage zal ingaan op een beschrijving van de activiteiten “het werven van het netwerk” (hoofdstuk 2) en “de 1e bijeenkomst van Fase 1 over het inventariseren van voor- en nadelen van functieverbreding” (hoofdstuk 3). Op basis daarvan wordt stilgestaan bij aandachtspunten voor het vervolg van het project (hoofdstuk 4).

In het voorjaar van 2003 is het project Functieverbreding gestart als onderdeel van het Programma Personeel & Organisatie van het Hoofdbedrijfschap Afbouw en Organisatie (HAO) dat onder meer is gericht op het verhogen van de instroom en het tegengaan van de uitstroom van medewerkers. Het project wordt door TNO Arbeid uitgevoerd in opdracht van het HAO. In deze tussenrapportage wordt ingegaan op de bevindingen tot dusverre van het project Functieverbreding. Dit project bestaat uit de volgende fasen: Fase 1: Opzetten van het Lerend Netwerk, 3 bijeenkomsten van het lerend netwerk, tussenrapportage. Dit verslag heeft betrekking op genoemde tussenrapportage. Fase 2: Werken met ‘best practices’ en oplossingvoorstellen voor functieverbreding; dit zijn ‘pilots’ met 4 bedrijven; 3 bijeenkomsten van het lerend netwerk, rapportage. De rapportage zal ingaan op een beschrijving van de activiteiten “het werven van het netwerk” (hoofdstuk 2) en “de 1e bijeenkomst van Fase 1 over het inventariseren van voor- en nadelen van functieverbreding” (hoofdstuk 3). Op basis daarvan wordt stilgestaan bij aandachtspunten voor het vervolg van het project (hoofdstuk 4).

In 1995 is het Rijksmuseum verzelfstandigd. Dit heeft een verzakelijking en meer oriëntatie op efficiency met zich meegebracht. Naast een groep oude getrouwen is er met name de laatste jaren een groep nieuwe jonge mensen binnengekomen met andere ambities en verwachtingen. Voor de toekomst staan de meerjarige, gedeeltelijke sluiting in verband met de verbouwing en de mogelijke detachering van een deel van het personeel op de agenda. Velen vinden de werkdruk hoog en bij enkele afdelingen is het ziekteverzuim hoog. In opdracht van het Rijksmuseum heeft TNO Arbeid een werkdrukonderzoek uitgevoerd. Het doel van dit onderzoek is tweeledig: fase 1: inzicht krijgen in omvang van de werkdruk, de risico's en de risicogroepen voor werkstress; fase 2: komen tot maatregelen tegen werkdruk en werkdrukrisico's. In dit rapport staat fase 1 centraal: 1. Wat is de omvang van de werkdruk bij het Rijksmuseum en is er sprake van te hoge werkdruk? 2. Wat is de aard en omvang van de risico's voor werkdruk en werkstress vergeleken met andere werkenden in Nederland? 3. Welke risicogroepen voor werkdruk en werkstress zijn er binnen het Rijksmuseum te onderscheiden en hoe ziet hun risicoprofiel eruit?

In 1995 is het Rijksmuseum verzelfstandigd. Dit heeft een verzakelijking en meer oriëntatie op efficiency met zich meegebracht. Naast een groep oude getrouwen is er met name de laatste jaren een groep nieuwe jonge mensen binnengekomen met andere ambities en verwachtingen. Voor de toekomst staan de meerjarige, gedeeltelijke sluiting in verband met de verbouwing en de mogelijke detachering van een deel van het personeel op de agenda. Velen vinden de werkdruk hoog en bij enkele afdelingen is het ziekteverzuim hoog. In opdracht van het Rijksmuseum heeft TNO Arbeid een werkdrukonderzoek uitgevoerd. Het doel van dit onderzoek is tweeledig: fase 1: inzicht krijgen in omvang van de werkdruk, de risico's en de risicogroepen voor werkstress; fase 2: komen tot maatregelen tegen werkdruk en werkdrukrisico's. In dit rapport staat fase 1 centraal: 1. Wat is de omvang van de werkdruk bij het Rijksmuseum en is er sprake van te hoge werkdruk? 2. Wat is de aard en omvang van de risico's voor werkdruk en werkstress vergeleken met andere werkenden in Nederland? 3. Welke risicogroepen voor werkdruk en werkstress zijn er binnen het Rijksmuseum te onderscheiden en hoe ziet hun risicoprofiel eruit?

De Weba-methode die voor u ligt is op basis van de praktijkervaringen van de afgelopen jaren volledig vernieuwd. De vernieuwde Weba-methode bestaat uit een vier-delige reeks. Deze publikatie is deel 1 uit de reeks en bevat een handleiding voor het analyseren en beoordelen van functies op stressrisico's en leermogelijkheden. In de handleiding staat beschreven hoe een functie kan worden beoordeeld op de aanwezigheid van welzijnsrisico's, zoals bedoeld in de bepalingen over de arbeidsinhoud en de arbeidsorganisatie in artikel 3 van de Arbowet. Met behulp van deze analyse is het mogelijk gericht over verbeteringssmaatregelen na te denken. Op de mogelijke maatregelen wordt ingegaan in deel 2 van de Weba-methode. Bijgevoegd is een diskette ter ondersteuning van de handleiding.

In dit vierde deel uit de vierdelige reeks van de Weba-methode wordt getoond hoe de methode kan worden toegepast in diverse praktijksituaties. Totaal worden 14 werksoorten beschreven. Na een algemene oriëntatie op de werksoort en op het bedrijf wordt een werkplan geschetst voor een beschrijving en beoordeling van de functie. Vervolgens wordt de taakinhoud beschreven en worden de regelmogelijkheden en -problemen geïnventariseerd. Tenslotte worden de welzijnsmaatregelen beschreven die tot functieverbetering kunnen leiden. De werksoorten die worden behandeld zijn: procesoperator, gezinsverzorging, handmatige montagearbeid, keukenwerk, inpakarbeid, leidinggevend middenkader, machinearbeid aan de lijn, penitentiair inrichtingswerker, produktiemedewerker vleesindustrie, schoonmaakwerk, tekstverwerking, timmerwerk in de bouw, verpleegwerk in een algemeen ziekenhuis en winkelbediening. In de verschillende voorbeelden wordt uitgebreid verslag gedaan van het Weba-onderzoek.

De Weba-methode die voor u ligt is op basis van de praktijkervaringen van de afgelopen jaren volledig vernieuwd. De vernieuwde Weba-methode bestaat uit een vier-delige reeks. Deze publikatie is deel 1 uit de reeks en bevat een handleiding voor het analyseren en beoordelen van functies op stressrisico's en leermogelijkheden. In de handleiding staat beschreven hoe een functie kan worden beoordeeld op de aanwezigheid van welzijnsrisico's, zoals bedoeld in de bepalingen over de arbeidsinhoud en de arbeidsorganisatie in artikel 3 van de Arbowet. Met behulp van deze analyse is het mogelijk gericht over verbeteringssmaatregelen na te denken. Op de mogelijke maatregelen wordt ingegaan in deel 2 van de Weba-methode. Bijgevoegd is een diskette ter ondersteuning van de handleiding.

In dit vierde deel uit de vierdelige reeks van de Weba-methode wordt getoond hoe de methode kan worden toegepast in diverse praktijksituaties. Totaal worden 14 werksoorten beschreven. Na een algemene oriëntatie op de werksoort en op het bedrijf wordt een werkplan geschetst voor een beschrijving en beoordeling van de functie. Vervolgens wordt de taakinhoud beschreven en worden de regelmogelijkheden en -problemen geïnventariseerd. Tenslotte worden de welzijnsmaatregelen beschreven die tot functieverbetering kunnen leiden. De werksoorten die worden behandeld zijn: procesoperator, gezinsverzorging, handmatige montagearbeid, keukenwerk, inpakarbeid, leidinggevend middenkader, machinearbeid aan de lijn, penitentiair inrichtingswerker, produktiemedewerker vleesindustrie, schoonmaakwerk, tekstverwerking, timmerwerk in de bouw, verpleegwerk in een algemeen ziekenhuis en winkelbediening. In de verschillende voorbeelden wordt uitgebreid verslag gedaan van het Weba-onderzoek.

De aanleiding tot dit onderzoek is het werk van een aantal onderzoeksinstellingen rond groepswerk in de confectieindustrie. Met partners in zes landen werd gezocht naar manieren om groepswerk als middel voor confectiebedrijven te promoten omdat uit eerder onderzoek gebleken was dat groepswerk voor bedrijven een geschikt middel was om binnen de huidige economische context te opereren. Dit rapport beschrijft een project waarin getracht werd vast te stellen welke productieconcepten in de confectieindustrie voorkomen, en na te gaan welke gevolgen deze productieconcepten hebben voor de vereiste kwalificaties van de werknemers. Een vergelijkend en toetsend onderzoek werd uitgevoerd binnen zeven landen. In dit rapport worden de resultaten van het onderzoek samengevat. Aan de orde komen: beschrijving van het kwalificatieprofiel van de modinette en een analyse van de taakverdeling binnen confectiebedrijven. Op basis van de gevonden resultaten worden aanbevelingen geformuleerd ten aanzien van opleidingen en sectoraal beleid.

De aanleiding tot dit onderzoek is het werk van een aantal onderzoeksinstellingen rond groepswerk in de confectieindustrie. Met partners in zes landen werd gezocht naar manieren om groepswerk als middel voor confectiebedrijven te promoten omdat uit eerder onderzoek gebleken was dat groepswerk voor bedrijven een geschikt middel was om binnen de huidige economische context te opereren. Dit rapport beschrijft een project waarin getracht werd vast te stellen welke productieconcepten in de confectieindustrie voorkomen, en na te gaan welke gevolgen deze productieconcepten hebben voor de vereiste kwalificaties van de werknemers. Een vergelijkend en toetsend onderzoek werd uitgevoerd binnen zeven landen. In dit rapport worden de resultaten van het onderzoek samengevat. Aan de orde komen: beschrijving van het kwalificatieprofiel van de modinette en een analyse van de taakverdeling binnen confectiebedrijven. Op basis van de gevonden resultaten worden aanbevelingen geformuleerd ten aanzien van opleidingen en sectoraal beleid.

Als ziekenhuispersoneel klachten heeft, gaat het vaak over de werkplek en de werksituatie. De Arbowet verplicht iedere werkgever een arbobeleid te voeren en biedt ondernemingsraden mogelijkheden om dit beleid te toetsen. Aan de hand van de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg laat dit boek zien wat de gevolgen zijn van tillen, lopen, sjouwen, slechte verlichting, straling, onveilige apparaten, agressie en geweld, stress en tal van andere onderwerpen waarmee werknemers te maken hebben. Het biedt ondernemingsraden een methode om arbeidsomstandigheden in afdelingen te onderzoeken en aan de slag te gaan met de mogelijkheden die de Arbowet biedt.

Als ziekenhuispersoneel klachten heeft, gaat het vaak over de werkplek en de werksituatie. De Arbowet verplicht iedere werkgever een arbobeleid te voeren en biedt ondernemingsraden mogelijkheden om dit beleid te toetsen. Aan de hand van de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg laat dit boek zien wat de gevolgen zijn van tillen, lopen, sjouwen, slechte verlichting, straling, onveilige apparaten, agressie en geweld, stress en tal van andere onderwerpen waarmee werknemers te maken hebben. Het biedt ondernemingsraden een methode om arbeidsomstandigheden in afdelingen te onderzoeken en aan de slag te gaan met de mogelijkheden die de Arbowet biedt.

Als ziekenhuispersoneel klachten heeft, gaat het vaak over de werkplek en de werksituatie. De Arbowet verplicht iedere werkgever een arbobeleid te voeren en biedt ondernemingsraden mogelijkheden om dit beleid te toetsen. Aan de hand van de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg laat dit boek zien wat de gevolgen zijn van tillen, lopen, sjouwen, slechte verlichting, straling, onveilige apparaten, agressie en geweld, stress en tal van andere onderwerpen waarmee werknemers te maken hebben. Het biedt ondernemingsraden een methode om arbeidsomstandigheden in afdelingen te onderzoeken en aan de slag te gaan met de mogelijkheden die de Arbowet biedt.

Als vervolg op een in 1991 door het NIPG afgeronde studie naar de sociale en organisatorische merites van een drietal op de markt verschenen nieuwe produktiesystemen is in vier Nederlandse confectiebedrijven beschreven en geanalyseerd welke organisatorische (in plaats van technische) veranderingen zij in de naaizalen (waar voornamelijk vrouwen werken) hebben doorgevoerd met het oog op een verbeterd functioneren ten opzichte van de Quick Response-markt in de confectiebranche. Centraal in dit onderzoek staan de volgende aspecten: de veranderingen die de 4 bedrijven qua organisatiestructuur hebben doorgevoerd; het veranderingsproces dat ze daarbij hebben doorgemaakt; de effecten van deze veranderingen in termen van kwaliteit van de arbeid en kwaliteit van de organisatie. Vastgesteld kan worden dat de ingrepen in de vier bedrijven zich hebben uitgekristalliseerd in groepswerk: groepen van medewerksters zijn nu verantwoordelijk voor een deel van de produktie. Wat de effecten betreft kan opgemerkt worden dat dankzij het groepswerk het werk van de medewerksters qua arbeidsinhoud vanzelfsprekend sterk verbetert. Knelpunten blijven echter de korte cyclustijden. Teamwork in the clothing industry: analysis of 4 companies with an integrated reorganisation of production and work processes.

Het verzuim binnen de sector Verpleeghuizen is hoog in vergelijking met de overige sectoren in de intramurale gezondheidszorg en met het landelijk gemiddelde. Ook binnen de sector Bejaardenoorden valt een stijgende lijn in het verzuimpercentage te constateren. Dit zijn konklusies uit een onderzoeksrapport naar het verzuim, arbeidsongeschiktheid en de achtergronden hiervan in de genoemde sectoren. Naast een weergave van alle verzuimcijfers wordt er een profiel geschetst van de sectoren en een beeld gegeven van het personeelsbestand en de arbeidsomstandigheden.

Als vervolg op een in 1991 door het NIPG afgeronde studie naar de sociale en organisatorische merites van een drietal op de markt verschenen nieuwe produktiesystemen is in vier Nederlandse confectiebedrijven beschreven en geanalyseerd welke organisatorische (in plaats van technische) veranderingen zij in de naaizalen (waar voornamelijk vrouwen werken) hebben doorgevoerd met het oog op een verbeterd functioneren ten opzichte van de Quick Response-markt in de confectiebranche. Centraal in dit onderzoek staan de volgende aspecten: de veranderingen die de 4 bedrijven qua organisatiestructuur hebben doorgevoerd; het veranderingsproces dat ze daarbij hebben doorgemaakt; de effecten van deze veranderingen in termen van kwaliteit van de arbeid en kwaliteit van de organisatie. Vastgesteld kan worden dat de ingrepen in de vier bedrijven zich hebben uitgekristalliseerd in groepswerk: groepen van medewerksters zijn nu verantwoordelijk voor een deel van de produktie. Wat de effecten betreft kan opgemerkt worden dat dankzij het groepswerk het werk van de medewerksters qua arbeidsinhoud vanzelfsprekend sterk verbetert. Knelpunten blijven echter de korte cyclustijden. Teamwork in the clothing industry: analysis of 4 companies with an integrated reorganisation of production and work processes.

Het verzuim binnen de sector Verpleeghuizen is hoog in vergelijking met de overige sectoren in de intramurale gezondheidszorg en met het landelijk gemiddelde. Ook binnen de sector Bejaardenoorden valt een stijgende lijn in het verzuimpercentage te constateren. Dit zijn konklusies uit een onderzoeksrapport naar het verzuim, arbeidsongeschiktheid en de achtergronden hiervan in de genoemde sectoren. Naast een weergave van alle verzuimcijfers wordt er een profiel geschetst van de sectoren en een beeld gegeven van het personeelsbestand en de arbeidsomstandigheden.

De Arbowet bepaalt dat de werkgever bij het organiseren van arbeid het welzijn zoveel mogelijk moet bevorderen. In de wet wordt omschreven wat onder welzijn bij de arbeid moet worden verstaan: de inhoud en de organisatie van het werk en de ergonomie van de werkplek. Uiteen wordt gezet op welke wijze de taakinhoud kan worden geanalyseerd. Met behulp van zeven kwaliteitsvragen uit de WEBA-methodiek (Welzijn Bij de Arbeid) kan de inhoud van een functie worden vastgelegd. Deze kwaliteitsvragen hebben betrekking op: volledigheid van de functie, aanwezigheid van organiserende taken, aanwezigheid van voldoende niet-kortcyclische taken, evenwichtige moeilijkheidsgraad, autonomie in de functie, contactmogelijkheden, en informatievoorziening. Op basis van de analyse wordt het welzijnsprofiel bepaald en kan worden nagegaan welke maatregelen nodig zijn om welzijnsrisico's te verminderen. Ter illustratie worden twee voorbeeldfuncties (secretariaatswerk-tekstverwerking en machine-arbeid aan een lijn) geanalyseerd.

Dit boek behandelt een integrale aanpak van de kwaliteit van arbeid en organisatie. Er worden ontwerpprincipes, ontwerpregels en aandachtspunten gegeven. Het accent ligt op de kwaliteit van de arbeid, in de betekenis die daaraan wordt gegeven in de Arbeidsomstandighedenwet, waar bepalingen zijn opgenomen over de inhoud van functies (zie ook: Projectgroep WEBA, Functieverbetering en organisatie van de arbeid, 1989; S 71). Allererst wordt een uiteenzetting gegeven van de principes, fasen en begrippen die samen het ontwerpkader vormen, de centrale gedachtengang achter de integrale aanpak. Daarna worden ontwerpregels en aandachtspunten behandeld, uitgaande van verschillende situaties waarin ontwerpvragen in de praktijk voorkomen. Het ontwerp kan op vier niveau's plaatsvinden: herontwerp op functieniveau; herontwerp op afdelingsniveau (afdelingsorganisatie); herontwerp van produktietechniek (automatiseringsproject); herontwerp van de hele organisatie (organisatievernieuwing). Tenslotte wordt een kort overzicht gegeven van noodzakelijke begeleidende maatregelen.

De Arbowet bepaalt dat de werkgever bij het organiseren van arbeid het welzijn zoveel mogelijk moet bevorderen. In de wet wordt omschreven wat onder welzijn bij de arbeid moet worden verstaan: de inhoud en de organisatie van het werk en de ergonomie van de werkplek. Uiteen wordt gezet op welke wijze de taakinhoud kan worden geanalyseerd. Met behulp van zeven kwaliteitsvragen uit de WEBA-methodiek (Welzijn Bij de Arbeid) kan de inhoud van een functie worden vastgelegd. Deze kwaliteitsvragen hebben betrekking op: volledigheid van de functie, aanwezigheid van organiserende taken, aanwezigheid van voldoende niet-kortcyclische taken, evenwichtige moeilijkheidsgraad, autonomie in de functie, contactmogelijkheden, en informatievoorziening. Op basis van de analyse wordt het welzijnsprofiel bepaald en kan worden nagegaan welke maatregelen nodig zijn om welzijnsrisico's te verminderen. Ter illustratie worden twee voorbeeldfuncties (secretariaatswerk-tekstverwerking en machine-arbeid aan een lijn) geanalyseerd.

Dit boek behandelt een integrale aanpak van de kwaliteit van arbeid en organisatie. Er worden ontwerpprincipes, ontwerpregels en aandachtspunten gegeven. Het accent ligt op de kwaliteit van de arbeid, in de betekenis die daaraan wordt gegeven in de Arbeidsomstandighedenwet, waar bepalingen zijn opgenomen over de inhoud van functies (zie ook: Projectgroep WEBA, Functieverbetering en organisatie van de arbeid, 1989; S 71). Allererst wordt een uiteenzetting gegeven van de principes, fasen en begrippen die samen het ontwerpkader vormen, de centrale gedachtengang achter de integrale aanpak. Daarna worden ontwerpregels en aandachtspunten behandeld, uitgaande van verschillende situaties waarin ontwerpvragen in de praktijk voorkomen. Het ontwerp kan op vier niveau's plaatsvinden: herontwerp op functieniveau; herontwerp op afdelingsniveau (afdelingsorganisatie); herontwerp van produktietechniek (automatiseringsproject); herontwerp van de hele organisatie (organisatievernieuwing). Tenslotte wordt een kort overzicht gegeven van noodzakelijke begeleidende maatregelen.

Aanbeveling voor te hanteren richtlijnen bij het beoordelen en (her)ontwerpen van de organisatie van de arbeid, in het bijzonder de inhoud van functies. Bij de richtlijnen staat de zelfwerkzaamheid van ondernemingen voorop, maar ze kunnen ook gehanteerd worden door de Arbeidsinspectie en andere deskundigen. Allereerst wordt een theoretisch-strategische onderbouwing gegeven van de wijze waarop "welzijn bij de arbeid, gelet op de stand van de arbeids- en bedrijfskunde" uitgewerkt is. Vervolgens wordt de WEBA-methodiek voor het beschrijven, beoordelen en verbeteren van functies beschreven. Tenslotte worden 14 werksoorten uit de praktijk behandeld, teneinde te illustreren hoe met de WEBA-methodiek gewerkt kan worden in uitlopende praktijksituaties. Function improvement and organisation of work

Aanbeveling voor te hanteren richtlijnen bij het beoordelen en (her)ontwerpen van de organisatie van de arbeid, in het bijzonder de inhoud van functies. Bij de richtlijnen staat de zelfwerkzaamheid van ondernemingen voorop, maar ze kunnen ook gehanteerd worden door de Arbeidsinspectie en andere deskundigen. Allereerst wordt een theoretisch-strategische onderbouwing gegeven van de wijze waarop "welzijn bij de arbeid, gelet op de stand van de arbeids- en bedrijfskunde" uitgewerkt is. Vervolgens wordt de WEBA-methodiek voor het beschrijven, beoordelen en verbeteren van functies beschreven. Tenslotte worden 14 werksoorten uit de praktijk behandeld, teneinde te illustreren hoe met de WEBA-methodiek gewerkt kan worden in uitlopende praktijksituaties. Function improvement and organisation of work