Search

Shawkani's work called Fethu'l-kadir al-cami' beyne fenneyi'r-rivaye ve'd-diraye min 'ilmi't-tafsir is a work that interprets the verses of the Qur'an linguistically. In the work, almost every verse has been i'râb and different i'râb aspects have been pointed out. The grammatical issues that emerged during this time were examined in detail and different views of language schools were included. In addition, grammatical issues related to the views of leading grammar scholars such as Khalil b Ahmed and Sibeweyh are based. İn the work acumen and narration methods were combined in the work and a grammatical method was followed while interpreting the verses. In this article, the linguistic analyzes of Shawkani in the mentioned work and the grammatical method he followed in these analyzes are mentioned. At the same time, the method of preference or criticism between different grammatical views and the technique of avoiding repetitions while doing all these are included. At the same time, the method of transferring from famous language scholars in grammar explanations and their preferences about the related grammar subject are explained with examples. With the examples included in the study, it is aimed to show that during the analysis of the verse in terms of lexicon or grammar, it is not satisfied with just one view, on the contrary, many different views are repeatedly referred to. Thus, it is aimed to reveal the author's method in intertwining tafsir and grammatical sciences., Şevkânî’nin Fethu’l-kadîr el-cami‘ beyne fenneyi’r-rivâye ve’d-dirâye min ‘ilmi’t-tefsir adlı çalışması, Kur’ân ayetlerini dilbilimsel açıdan tefsir eden bir eserdir. Eserde neredeyse her ayetin i‘râbı yapılmış ve farklı i‘râb vecihlerine işaret edilmiştir. Bu esnada ortaya çıkan gramer konuları ayrıntılı bir şekilde incelenmiş ve dil ekollerinin farklı görüşlerine yer verilmiştir. Ayrıca Halîl b. Ahmed ve Sîbeveyh gibi öncü gramer âlimlerinin görüşleri ile ilgili gramer konuları temellendirilmiştir. Eserde dirayet ve rivayet yöntemleri birleştirilmiş ve ayetler tefsir edilirken gramer ağırlıklı bir metot izlenmiştir. Bu makalede Şevkânî’nin sözü edilen eserindeki dilbilimsel tahlilleri ve bu tahlillerde izlediği gramatik metodu zikredilmiştir. Farklı gramer görüşleri arasındaki tercih veya eleştirme metoduna ve bunları yaparken tekrarlardan kaçınma tekniğine yer verilmiştir. Aynı zamanda gramer izahatlarında meşhur dil âlimlerinden nakilde bulunma yöntemi ve ilgili gramer konusu hakkındaki tercihleri örneklerle açıklanmıştır. Çalışmada yer verilen örneklerle ayetin lügat veya gramer açısından tahlili esnasında, sadece bir görüş ile yetinilmediğini aksine art arda birçok farklı görüşe atıf yapıldığını göstermek hedeflenmiştir. Böylece müellifin, tefsir ve gramer ilimlerini iç içe işlemedeki metodu ortaya konulması amaçlanmıştır.

Bu çalısmamızda, ondukuzuncu yüzyılda Yemen’in sayılı âlimlerinden biri olan Sevkânî’nin (1173-1250/1760-1834), 1223/1808 yılında baslayıp 1229/1814 yılında tamamladıgı “Fethü’l-kadîr” isimli tefsirindeki kaynaklarını ve metodunu incelemeye çalıstık. Çalısmamız bir giris ve iki bölümden olusmustur. Giris kısmında; çalısmamızın önemini, amacını ve metodunu açıkladık. Birinci bölümde; müellifimizin hayatını, ailesini, yetistigi ortamı, ilmî sahsiyetini, hocalarını, talebelerini, çesitli alanlardaki ilmî eserlerini ve kaynaklarını inceledik. Ve tefsirin mukaddimesi, yazılıs gayesi ve özellikleri üzerinde durduk. kinci bölümde ise tefsiri rivâyet, dirâyet ve Kur’ân ilimleri açısından inceledik. Neticede gördük ki Fethü’l-kadîr’de, Kur’ân’ın Kur’ân’la ve Sünnetle tefsirine öncelikle dikkat edilmis; ayetlerdeki belâgî inceliklere yer verilmistir. Tefsirde lügat, sarf ve nahiv konularına deginilmis, kıraat noktasında bolca örnekler verilmis; Fıkhî ve Kelâmî konular kendine has üslupla ele alınmıstır. Kaynaklar özenle seçilmis; slâm dünyasında muteber kabul edilen tefsirlerden nakiller yapılarak birçok görüs bir arada sunulmustur. Kısacası bu eserle, tefsir sahasında kendisinden sonraki nesillere kalıcı ve oldukça zengin bir miras bırakılmıstır., In this study, we examined the sources and method of Shawkânî (1173- 1250/1760- 1834), was one of the scholars of Yemen, in his Qur’anic exegesis “Fath al-Qadir.” began to write his exegesis in 1223/1808 (a.d.) and finished in 1229/1814 (a.d.). Our work consists of an introduction and two chapters. In the introduction, we presented the significance, object, and methodology of our study. In the first chapter we examined his life, his family, his environment, his scholarly character, his teachers and students, his works on various Islamic sciences and sources. And we studied the prologue of the exegesis, its purpose and main characteristics. In the second chapter, we examined the exegesis from the perspective of of dirayah (comprehension) and riwayah (narrative) methods and Qur’anic sciences. In the conclusion, we found out that riwayah and dirayah methods were used in “Fath al-Qadir” equally. The author paid attention to interpreting Qur’anic verses with the help of other verses and the sayings of the Prophet. He also pointed out the rhetorical aspects of the verses. Linguistic and grammatical issues were stated; and different styles of recitation were explained through several examples. Legal and theological matters were examined by means of a specific approach. Sources were selected with special care and quotations from widely-accepted works of exegesis were presented along with various views. In short, the author has left a significant and rich work for the future generations in the field of Qur’anic exegesis.