Search

ÖZAmaç: Acil servislerde ileri görüntüleme yöntemleri giderek artan oranlarda kullanılmaya başlamıştır. Bu hızlı artış beraberinde; hem söz konusu görüntüleme yöntemlerinin tanı verimliliğinin düşük olması olasılığını; hem de bu metotlara bağlı gelişebilecek olası zararları gündeme getirmiştir. Bu konuda acil servislerde pulmoner emboliden (PE) şüphelenilen hastalarda ileri görüntüleme yöntemlerinden pulmoner bilgisayarlı tomografi anjiografi (pulmoner BTA) kullanımı özellikle ön plana çıkmaktadır.Akut PE dünya genelinde önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir Biz bu çalışmada Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi’ne başvuran ve PE ön tanısı ile pulmoner BTA tetkiki istenen hastalarda pulmoner BTA tetkikinin tanı verimliliğini araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem:Çalışma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’ndan onay alındıktan sonra Ocak 2016 ile Haziran 2018 ayları arasında acil servise başvuran ve PE ön tanısı ile pulmoner BTA tetkiki istenen hastaların radyolojik görüntülerinin ve medikal kayıtlarının retrospektif olarak incelenmesi yöntemiyle yapıldı. Çalışmaya alınan hastaların klinik bilgileri iki acil servis hekimi tarafından, radyolojik görüntüleri iki radyolog tarafından kör bir şekilde incelendi.Çalışma verileri SPSS 19 paket programı kullanılarak analiz edildi. Sayısal değişkenlerin karşılaştırmasında Mann Whitney U testi kategorik değişkenlerin karşılaştırmasında Ki-Kare testi kullanıldı. İstatistiksel verilerin yorumunda p 0.05; Tablo-2) PE tespit edilen (Grup-1) hastalarda trombosit sayısı ve laktat değeri PE tespit edilmeyen (Grup-2) hastalara göre daha yüksek (sırasıyla 341.71±146.23, 263.72±107.28 hücre/ml; 5.93±6.97, 2.22±2.07 mg/dL ), olmakla birlikte düşük, orta ya da yüksek düzeyde trombosit ve düşük ya da yüksek düzeyde laktat grupları ile PE tespit edilen (Grup-1) ve PE tespit edilmeyen (Grup-2) grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). (Tablo-3 ve 4)PE tespit edilen (Grup-1) hastalarda klor değeri PE tespit edilmeyen (Grup-2) hastalara göre daha düşük (sırasıyla 94.92±5.38, 99.41±5.15 mmol/L) bulundu. Düşük, orta ya da yüksek düzeyde klor grupları ile PE tespit edilen (Grup-1) ve PE tespit edilmeyen (Grup-2) grupları arasında istatistiksel anlamlı olarak farklılık elde edildi (p, Purpose:The use of advanced medical imaging in the emergency department (ED) has increased substantially. With this rapid increase; the possibility of both the low diagnostic efficiency of these imaging methods; as well as the possible damages that may occur due to these methods. In this regard, the use of pulmonary computed tomography angiography (pulmonary CTA), which is one of the advanced imaging methods in patients with suspected pulmonary embolism (PE), stands out.Acute PE is an important cause of morbidity and mortality worldwide.In this study, we aimed to investigate the diagnostic efficiency of pulmonary CTA in patients who applied to Çanakkale Onsekiz Mart University Hospital Emergency Service and requested pulmonary CTA with a pre-diagnosis of PE.Material -method:After ethics committee approval this study was carried out by retrospectively examining the radiological images and medical records of patients who were admitted to Çanakkale Onsekiz Mart University Emergency Department between January 2016 and June 2018, and requested pulmonary CTA examination with a pre-diagnosis of PE, The clinical information of the patients included in the study were examined by two emergency room doctors; and radiological images by two radiologist blindly. Study data were analyzed using SPSS 19 package program. Mann Whitney U test was used for comparison of numerical variables and Chi-Square test was used for comparison of categorical variables. İn the interpretation os statistical data, p< 0.05 was considered significant. Results:İn this study, a total of 233 patients who were admitted to the emergency department between January 01 2016- June 01 2018 and had pulmonary CTA with a pre-diagnosis of PE were identified. Eleven of the patients were excluded from the study because of insufficient pulmonary CTA image quality due to artifacts. The data of the remaining 222 patients were analyzed. While pulmonary embolisim was found in 19 (8.6%) patients (Group-1), pulmonary embolisim was not found in 203 (91.4%) patients (Group-2). No pathology was observed in two (0.9%) of the patients without embolism and reported as normal. İn both groups, the patients most frequently applied to the emergency department with complaints of shortness of breath and secondly, chest pain.Although the D-Dimer values of the patients were above normal in all patients; found higher in group-1 than group-2 (6.42 ± 8.02 µg/L in Group-1; 2.38 ± 1.99 µg/L in Group-2 N:< 0.5 µg/L). However, the finding was not statistically significant (p> 0.05; Table-2).Platelet count and lactate value was higher in patients with PE (Group-1) compared to patients without PE (Group-2) (341.71 ± 146.23, 263.72 ± 107.28 cells / ml; 5.93 ± 6.97, 2.22 ± 2.07 mg / dL, respectively) However, no statistically significant difference was found between the low, medium or high level platelet and low or high level lactate groups and the groups with PE (Group-1) and those without PE (Group-2). (p> 0.05; Table-3-4).Chlorine value was found to be lower in patients with PE (Group-1) compared to patients without PE (Group-2) (94.92 ± 5.38, 99.41 ± 5.15 mmol / L, respectively). A statistically significant difference was found between low, medium or high chlorine groups and PE (Group-1) and PE (Group-2) groups (p

ÖZETAmaç: Diz ekleminde önemli bir biyomekanik etkiye sahip olan menisküsün yapısal bozukluklar ile, erişkinbireylerde sık rastlanan osteoartrit süreci ile olan ilişkisinin neden-sonuç ilişkisi bakımından irdelemek.Yöntem: 46 kadın ve 48 erkekten oluşan hastalara ait 94 diz MR tetkiki retrospektif olarak gözden geçirildi.Bu olgularda medial meniskal yer değişiklikleri-ekstrüzyonlar ve aynı zamanda MR görüntülerde tibiofemoralkartilaj kalınlıkları, eklem mesafeleri ve medial menisküsü destekleyen temel ligamanlardan olan MCL’nindurumu ya da hasar dereceleri değerlendirildi ve bulgular karşılaştırıldı.Bulgular: Yaş ortalaması 47,9±12,7 olan 46 kadın ve 48 erkek hastaya ait toplamda 94 diz MR değerlendirildi.Olguların yaş ortalamaları arttıkça medial eklem aralığı ve medial menisküs ekstrüzyon (MME) derecesi arasındaanlamlı korelasyon saptandı. Medial eklem mesafesi ile medial ve lateral kartilaj kalınlıkları arasındave lateral eklem aralığı arasında pozitif korelasyon saptandı. Medial menisküs hasar derecesi arttıkça medialkartilaj kalınlıkları azalırken MME derecesi artmakta idi. Ayrıca lateral kartilaj kalınlıkları ile lateral meniskalekstrüzyon (LME) derecesi arasında negatif korelasyon saptandı. MCL hasar derecelerine göre gruplar arasındamedial ekstrüzyon (MME) açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p

ÖZETMonoparezi tek ekstremitede kuvvet kaybı olarak tanımlanan nöroloji polikliniğine başvuru sebeplerindenbiridir. Etyolojide; santral sinir sistemini etkileyen vasküler (iskemi, hemoraji) nedenler,yer kaplayıcı lezyonlar ve periferik sinir hastalıkları gibi nedenler yer almaktadır. Akutarteriyel oklüzyon ise nadir görülen ancak erken tanı ile sekelsiz iyileşebilen nedenlerdendir. Solüst ekstremitede akut kuvvet kaybı yakınması ile başvuran akut arteriyel oklüzyona bağlı monopareziolgusu; tedavi sonrasında normal kas gücü bulgularına ulaşmıştır. Monoparezi ile başvuranhastada, etyoloji araştırılırken nadir görülen sebeplerden biri olan arteryel oklüzyon acil venöroloji hekimlerince göz önünde bulundurulmalıdır.Anahtar Sözcükler: Monoparezi; Arter; Tromboz

Amaç: Bu çalışmamızda amacımız, safra yollarında ve pankreatik kanalda görülen anatomik varyasyonların sıklığını saptamak ve bu varyasyonlar ile safra kesesi ve pankreas enflamasyonu arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.Metod: Ocak 2016-Ocak 2019 tarihleri arasında hastanemize pakreatobiliyer hastalık şüphesi ile başvuran 326 hastanın MRKP görüntüleri retrospektif olarak incelendi. Daha sonra medikal kayıtlardan safra kesesi ve/veya pankreas enflamasyonu tanısı konmuş hastaları tespit ederek anatomik varyasyonlar ile enflamasyon ilişkisi değerlendirildi.Bulgular: Çalışma kapsamına alınan 326 hastadan %73'ünde normal anatomi izlenirken; %27 hastada çeşitli düzeylerde anatomik varyasyon tespit edildi. Beş olguda iki farklı anatomik varyasyon, bir olguda ise üç farklı anatomik varyasyon olmak üzere çoklu varyasyon görüldü. Anatomik varyasyon saptanan hastaların 40'ında intrahepatik safra kanalları düzeyinde, 30 hastada sistik kanal düzeyinde ve 30 hastada ise pankreatik kanal düzeyinde çeşitli anatomik varyasyonlar görüldü. İntrahepatik safra kanalları düzeyinde en sık trifikasyon varyasyonunu, sistik kanal düzeyinde en sık uzun sistik kanal ve sistik kanalın ortak hepatik kanalın distal ve medial kesmine açılmasını, pankreatik kanal düzeyinde ise en sık pankreatik kanalın ayrı olarak duodenuma drene olduğu varyasyon tipleri görüldü. Bu hastaların %22,5'inde safra kesesi ve pankreas enflamasyonu görülürken, %77,5'inde bu patolojiler saptanmamış olup istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmadı.Sonuç: Çalışmamızda safra yolları ve pankreatik kanalda görülen anatomik varyasyonlar ile safra kesesi ve pankreas enflamasyonu arasında anlamlı istatistiksel ilişki bulunamamış olsa da; özellikle safra yollarının girişimsel işlemleri ve organ nakli cerrahisine yardımcı olma açısından biliyer sistemin anatomik varyasyonlarının işlem öncesi MRKP ile tespit edilmesinin önemli olduğu sonucuna vardık. Aim: The aim of this study is to determine the frequency of anatomic variations in the biliary tract and pancreatic duct, and to evaluate the relationship between these variations and gallbladder and pancreatic inflammation.Method: MRCP images of 326 patients admitted to our hospital with suspicion of pancreato-biliary disease between January 2016 and January 2019 were reviewed retrospectively. Afterwards, patients' medical records were analyzed to identify patients with gallbladder and / or pancreatic inflammation, and the relationship between anatomical variations and inflammation was evaluated.Results: Of the 326 patients included in the study 73% had normal anatomy. On the other hand, we identified various levels of anatomical variations on 27%. Multiple anatomical variations were seen in 6 patients, 5 patients had two different anatomical variations, and one patient had three different anatomical variations. 40 of the patients with anatomical variations had intrahepatic bile duct variants, 30 patients had cystic duct variants and 30 patients had pancreatic duct variants. In intrahepatic bile variants most frequent variation was trifurcation. Long cystic duct and cystic duct draining to common hepatic ducts from distal and medial segment were the most common variations of cystic duct variants. In pancreatic duct variants most common variation was pancreatic duct draining to duodenum separate from main bile duct. While 22.5% of these patients had gallbladder and pancreatic inflammation, 77.5% had no pathology. There was no statistically significant relationship.Conclusion: In our study, although no significant statistical relationship was found between the gallbladder and pancreatic inflammation and the anatomical variations seen in the biliary tract and pancreatic duct; we concluded that the anatomical variations of the biliary system should be detected by MRCP before the invasive procedures of the biliary tract and assisting organ transplant surgery. 81