Search

Amaç: Klinimizde, non-Hodgkin lenfoma tanısı konulan ve tedavi edilen çocuk hastalarımızın demografik ve klinik özelliklerini, tedavi yaklaşımlarını ve sonuçlarını değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: 2006-2002 yılları arasında non-Hodgkin lenfoma tanısı alan ve takip edilen hastaların onkolojik dosyaları geriye dönük olarak incelendi.Bulgular: Bu çalışmaya Hodgkin dışı lenfomalı seksen çocuk dahil edildi. Elli beş erkek (%68,8) ve 25 kız (%31,2) vardı. Hastaların yaşları 2 ile 18 yıl arasında değişmekteydi (ortanca: 11,1 yıl). Dokuz hastada (%11,3) primer immün yetmezlik vardı. Hastaların 63'ü evre III (%78,7) idi. Çoğunluk patolojik alt tip Burkitt lenfoma idi (n: 31, %38,8). Genel sağkalım ve olaysız sağkalım oranları sırasıyla %71,7 ve %71,5 idi. Primer immün yetmezliği olmayan ve olan hastaların genel sağkalım oranları sırasıyla %81,1 ve %11,1 idi. Bu iki grup arasında anlamlı bir fark vardı. Cox regresyon analizi, ileri evre ve eşlik eden primer immün yetmezliğin prognoz için risk faktörleri olduğunu göstermiştir.Sonuç: Yoğun tedavi yaklaşımları, Hodgkin olmayan lenfoma olan çocuklarda genel sağkalım oranlarını artırmıştır. Ancak primer immün yetmezliği olan non-Hodgkin lenfoma çocuklarında bu başarı oranı elde edilememektedir., Aim: To evaluate the demographic and clinical characteristics, treatment approaches and outcomes of our pediatric patients with non-Hodgkin lymphoma diagnosed and treated in our center.Material and Methods: Between 2006 and 2002, the oncologic charts of the patients diagnosed and followed up as non-Hodgkin lymphoma were reviewed retrospectively.Results: Eighty children with non-Hodgkin lymphoma were included in this study. There were 55 boys (68.8%) and 25 girls (31.2%). The patients’ ages ranged from 2 to 18 years (median: 11.1 years). Nine patients (11.3%) had primary immunodeficiency. Sixty-three of the patients were stage III (78.7%). The majority pathologic subtype was Burkitt lymphoma (n: 31, 38.8%). The overall survival and event-free survival rates were 71.7% and 71.5%, respectively. The patients’ overall survival rates without and with primary immunodeficiency was 81.1% and 11.1%, respectively. There was a significant difference between these two groups. Cox regression analysis showed that advanced stage and concomitant primary immunodeficiency have been risk factors for prognosis. Conclusion: Intensive treatment approaches have increased overall survival rates in children with non-Hodgkin lymphoma. However, this success rate cannot be achieved in non-Hodgkin lymphoma children with primary immunodeficiency.

Delftia acidovorans is an aerobic, non-fermented Gram-negative bacillus. After PDA ligation and pulmonary banding operation, a 4-month-old female patient who was followed up in the cardiovascular surgery intensive care unit had a general status deterioration and fever on the 22nd postoperative day. Blood cultures were taken from the patient who was evaluated as nosocomial sepsis, and K. Pneumonia and D. Acidovorans were detected in the blood culture of the patient who was given cefepime treatment for 5 days. Colistin and meropenem treatment was started with the diagnosis of septicemia due to K. Pneumonia and D. Acidovorans. Despite the use of multiple antibiotherapy, since resistant microorganism growth was detected, immunological examinations were performed and intravenous immunoglobulin treatment was given due to immune deficiency, but the patient died on the 33rd day of follow-up. Since there is no case of D. Acidovorans-associated bacteremia in pediatric immunodeficiency patients in the literature, a case of D. Acidovorans-associated nosocomial sepsis developed in an immunocompromised pediatric patient after pulmonary banding and PDA ligation is presented., Delftia acidovorans aerobik, non-fermente bir Gram-negatif basildir. PDA ligasyonu ve pulmoner banding operasyonu sonrasında kardiyovasküler cerrahi yoğun bakım ünitesinde takip edilen 4 aylık kız hastanın postoperatif 22. gününde genel durum bozukluğu ve ateşi mevcuttu. Nozokomial sepsis lehine değerlendirilen hastadan kan kültürleri gönderilmiş, 5 gün süre ile sefepim tedavisi verilen hastanın kan kültüründe K. Pneumonia ve D. Acidovorans üremesi saptanmıştır. K. Pneumonia ve D. Acidovorans’a bağlı septisemi tanısıyla kolistin ve meropenem tedavisine geçilmiştir. Çoklu antibiyoterapi kullanımına rağmen dirençli mikroorganizma üremeleri saptandığı için immünolojik tetkikleri yapılmış, intravenöz immunglobulin tedavisi verilmiştir, ancak hasta takibinin 33. gününde kaybedilmiştir. Literatürde pediatrik immun yetmezlik hastalarında D. Acidovorans ilişkili bakteriyemi olgusu bildirilmediğinden, pulmoner banding ve PDA ligasyonu sonrasında immün yetmezlikli pediatrik bir hastada gelişen D. Acidovorans ilişkili nozokomiyal sepsis olgusu sunulmuştur.

© 2022, Turkish National Pediatric Society. All rights reserved.Background. Nasopharyngeal carcinoma (NPC) is one of the rare malignant diseases of childhood, of which only 1% occurs in children. In recent years, genetic factors have attracted attention in NPC. A very limited data have been reported about clustering within families. Case. Herein, the familial clustering of nasopharyngeal carcinoma in the family of an adolescent with nasopharyngeal carcinoma is presented. Conclusions. There is familial clustering in nasopharyngeal carcinoma (NPC), but our knowledge on this subject is limited, especially in children or adolescent populations. Therefore, we should be more careful in NPC in childhood, especially in first-degree relatives.

Bu çalışmanın amacı, çeşitli kopigment kaynaklarından (gül yaprağı, kiraz sapı, nar kabuğu, vişne sapı ve yeşil çay) elde edilen sulu ekstraktların ve farklı tatlandırıcıların (sakkaroz, maltoz şurubu ve bal), vişne ve çilek nektarlarının renk yoğunluğu ve stabilitesi üzerine etkilerini belirlemek ve 20°C'de sırasıyla 168 ve 42 gün depolanmaları süresince renkte meydana gelen değişimleri saptamaktır. Bu amaçla, nektarlarda hiperkromik etki ve batokromik kayma takip edilmiştir.Vişne nektarlarının 20°C'de 168 gün depolanması sonunda batokromik kayma gözlenen kopigment kaynakları; gül yaprağı, nar kabuğu ve gallik asittir. En yüksek hiperkromik etki; nar kabuğu ve balın birlikte kullanıldığı nektarlarda gözlenmiş, bu nektarların absorbans değerinde %9 artış tespit edilmiştir. Çilek nektarlarının 20°C'de 42 gün depolanması süresince kopigment olarak kullanılan gallik asit ve gül yaprağı ekstraktı batokromik kayma gösterirken, vişne sapı ekstraktı %12–32 düzeyinde hiperkromik etki göstermiştir. Maltoz şurubu ile hazırlanan ve kopigment içermeyen çilek nektarlarının Cy-3-glu içeriğinde %90 düzeyinde parçalanma gözlenirken, vişne sapı ekstraktı içerenlerde bu oran, %59 düzeyinde olmuştur.Elde edilen sonuçlar; vişne ve çilek nektarlarının renk yoğunluğu ve stabilitesinin artırılmasının polifenolce zengin bitki ekstraktları ilavesi ile sağlanmasının mümkün olduğunu göstermiştir. Vişne nektarlarında gül yaprağı renk yoğunluğunun artırılmasında; gallik asit ise, renk stabilitesinin sağlanmasında olumlu etki göstermiştir. Nar kabuğu ekstraktı ise, hem renk yoğunluğunu artırmış hem de renk stabilitesini artırmıştır. Çilek nektarlarında; gül yaprağı ekstraktı ve gallik asit batokromik kayma sağlarken, vişne sapı ekstraktı renk yoğunluğu ve renk stabilitesini en çok artıran kopigment olmuştur. The objective of this study was to determine the effects of water extract obtained from various copigment sources (rose petal, sour cherry stem, pomegranate rind, cherry stem and green tea) and the various sweeteners (saccharose, maltose syrup and honey) on colour intensity and stability of sour cherry and strawberry nectars and to determine the changes in colour during storage at 20°C for 168 and 42 days, respectively. For this purpose, hyperchromic effect and bathocromic shift were observed in nectars.After the storage at 20°C for 168 days, bathocromic shift observed in copigment sources were rose petal, pomegranate rind and gallic acid. The highest hyperchromic effect was observed in nectars containing both pomegranate rind and honey and 9% increase was determined in the absorbance value of these nectars. While gallic acid and rose petal extracts used as copigments created a bathocromic shift in strawberry nectars during 42 days of storage at 20°C, sour cherry stem extract exhibited an hyperchromic effect at 12–32% levels. While 90% of Cy-3-glu degraded in strawberry nectars prepared with maltose syrup and containing no copigment extract, this ratio was 59% in nectars containing cherry stem extract.Results indicated that the color intensity and stability of sour cherry and strawberry nectars could be increased by the incorporation of polyphenol-rich plant extracts to these nectars. In sour cherry nectars, rose petals extract was effective in increasing the color intensity while gallic acid showed the positive effect on color stability. The pomegranate rind extract was effective in increasing both color intensity and color stability. In strawberry nectars, while rose petals extract and gallic acid created a bathocromic shift, sour cherry stem extract was the most effective copigment in increasing color intensity and color stability. 187

Milk analyzers with optical infrared system are commonly used in medium and large scale dairies and many research centers nationwide for raw milk principal component analyses, and the results can be given within minutes. The aim of this study is to optimize milk analyzer with optical infrared system, which is commonly used in the main component analysis of raw milk, for the determination of dry matter, protein and fat contents of cheeses. This method may be a faster and safer alternative to official methods. In this study, dry matter, protein and fat contents of white cheese, Tulum cheese, Ezine-type cheese, süzme and labneh type cheeses were determined by the analyzer as well as official methods of analysis, and the correlation between the two methods was determined. Homogenized cheese samples were diluted with distilled water at about 60°C at three different ratios to obtain a solution having the dry matter content similar to raw milk 10, 12 and 14% by weight . After solutions were filtered with the bag with integrated filter layer, their dry matter, protein and fat contents were determined by milk analyzer. Using the equations of the graph plotted cheese ratio of solutions against dry matter, fat or protein contents, the original contents of the cheeses without water were calculated. Deviations in sample readings by the milk analyzer were reduced by the appropriate modifications in sample preparation step. On the other hand, it was observed that the regression line of the three solutions was not always linear. Although the filtration by the use of integrated filter bag reduced the deviation between readings of milk analyzer, the results obtained from the regression lines for original cheese samples were generally lower than those from the official methods of analysis. The difference in dry matter content results between two methods was 3%, the lowest among the cheese samples studied. After the optimization of the sample preparation step, dry matter contents in samples of the Ezine, white cheese and Tulum cheese were 74, 83 and 82% lower than the results of official methods, respectively. Fat contents in samples of the Ezine, white cheese and Tulum cheese were 48, 52 and 56% lower than the results of official methods, respectively. Modified method underestimated the protein contents of the Ezine, white cheese and Tulum cheese by 71, 72 and 80%, respectively. Consequently, under the conditions studied the potential of the proposed method for the determination of dry matter, fat and protein contents of süzme and labneh, full fat white cheese, Ezine and Tulum cheese was found to be significantly low. Nonlinearity of regression line for cheese solutions and filtration step in sample preparation to protect the milk analyzer inlet are major restrictions for the potential use of milk analyzers, Optik infrared analiz sistemli süt analizörleri orta ve büyük ölçekli süt işletmeleri ile ulusal çapta birçok araştırma merkezinde sütlerin temel bileşen analizinde yaygın bir şekilde kullanılmakta ve çiğ sütlerin temel bileşen analizi dakikalar içerisinde verilebilmektedir. Bu çalışmanın amacı optik infrared analiz sistemli süt analizörünün, peynirlerin kuru madde, protein ve yağ içeriklerinin hızlı ve güvenli bir şekilde belirlenmesinde kullanım potansiyelinin belirlenmesidir. Çalışmada süzme, tam yağlı beyaz peynir, tulum peyniri, Ezine tipi peynir ve labne tipi değişik markalardaki peynirlerin kuru madde, protein ve yağ içerikleri hem analizör ile hem de resmi analiz yöntemleri ile belirlenmiş ve iki yöntem arasındaki ilişki ortaya konulmuştur. Homojen hale getirilmiş peynir örnekleri çiğ sütün kuru madde içeriğine yakın olacak şekilde ağırlıkça %10, 12 ve 14 üç farklı su sıcaklık yaklaşık 60°C oranı ile homojenizer kullanılarak karıştırılmış ve peynir fraksiyonları farklı olan üç farklı çözelti elde edilmiştir. Peynir fraksiyonu ile süt analizöründe çözeltilerin kuru madde, yağ ve protein içeriklerine karşılık grafiklerden elde edilen denklemler yardımıyla, peynir fraksiyonunun bir 1.0 olması durumunda örnekteki kuru madde, yağ ve protein içerikleri hesaplanmıştır. Süt analizörü kullanılan yöntemde örnek hazırlama basamağı optimize edilmiş ve örnek okumaları arasındaki sapma minimal seviyeye indirilmiştir. Ancak üç noktalı eğim çizgilerinin her zaman doğrusal olmadığı görülmüştür. Filtre entegreli poşetlerin kullanılması okumalar arasında sapmayı azaltmakla birlikte, sonuçlar resmi analiz yöntemlerinden genel olarak düşük bulunmuştur. Kuru madde içeriği bakımından iki analiz sonucu arasında en düşük fark %3 labne peyniri için bulunmuştur. Örnek hazırlamanın optimize edilmesi sonrasında Ezine, beyaz peynir ve tulum peyniri örneklerinde kuru madde içerikleri, resmi yöntem sonuçlarıyla kıyaslandığında sırasıyla %74, 83 ve 82 düşük bulunmuştur. Yağ içerikleri söz konusu olduğunda ise, resmi yöntem sonuçlarıyla kıyaslandığında optimize yöntem sonuçları sırasıyla %48, 52 ve 56 düşük olurken, protein içerikleri ise sırasıyla %71, 72 ve 80 düşük hesaplanmıştır. Sonuç olarak, çalışılan koşullar altında optik infrared analiz sistemli süt analizörünün süzme, tam yağlı beyaz peynir, tulum peyniri, Ezine tipi peynir ve labne peynirlerinin kuru madde, yağ ve protein içeriklerinin belirlenmesindeki potansiyelinin önemli oranda düşük olduğu görülmüştür. Bu düşüklüğün ana nedenleri arasında, farklı peynir fraksiyonları içeren çözeltiler için elde edilen içeriklere ait eğim çizgilerinin doğrusallığının her zaman yakalanamaması ve süt analizörünün filtresini korumak amaçlı kullanılan filtrasyon aşamasında içeriklerde önemli kayıpların görülmesi sayılabilir. İleride yapılacak çalışmalarda farklı örnek hazırlama teknikleri ile süt analizörünün potansiyelinin daha detaylı incelenmesi faydalı olabilir

Amaç: Bu çalışmanın amacı, çocuklarda primer malign böbrek tümörlerinin klinik özellikleri, tedavi yaklaşımları ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 2006 ile 2020 yılları arasında primer malign böbrek tümör tanısı alan ve izlenen çocuk hastaların onkoloji dosyaları geriye yönelik incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri ile tedavi yaklaşımları ve izlemleri not edildi. Bulgular: Bu yıllar arasında izlenen 950 malign hastalıklı çocuğun 49’unda(%5,2) primer malign böbrek tümörü vardı. Hastaların yaşı üç gün ile 13 yıl arasında değişiyordu (ortanca, 3 yıl). Erkek kız oranı 25/24’dü. En sık görülen semptom ve bulgu karında kitle idi. İki hastada bilateral hastalık vardı (%4,1). Patolojik tanılar, Wilms tümörü (n = 44, % 89,8), mezoblastik nefroma (n=2, % 4,1), böbreğin clear hücreli sarkomu (n=2, % 4,1) ve böbreğin primer sinovyal sarkomuydu (n=1, %2). Wilms tümörlü hastalardan sadece ikinde diffüz anaplazi vardı. Hastalarımızın risk grupları düşük (n = 4, % 8.3), orta (n = 35, % 72.9) ve yüksek riskli (n = 9, % 18.8) idi. Hastaların takip süreleri iki ay ile 15 yıl (ortanca, 5 yıl) arasında değişiyordu. Primer böbrek tümörlerinde genel ve olaysız sağ kalım oranları sırasıyla % 72,7 ve% 59,7 idi. Wilms tümörlü hastaların genel ve olaysız sağ kalım oranları %79 ve %63’dü. Sonuç: Primer malign böbrek tümörlerinde özellikle de Wilms tümöründe multidisipliner yaklaşımlarla başarı oranları yükselmiştir. Bundan sonra hem tedavi başarısının daha da artırılması hem de tedavi ilişkili yan etkilerin azaltılması üzerinde durulmalıdır., Objective: The aim of this study is to evaluate the clinical features, treatment approaches and outcomes of primary malign renal tumors in children. Material and Methods: The oncology charts of children diagnosed and followed up with primary malign renal tumors between 2006 and 2020 were retrospectively analyzed. Demographic and clinical characteristics, treatment approaches and follow-up of the patients were noted. Results: In this period, 49 of 950 children with malignant disease had primary renal kidney tumors (5.2%). The patients’ age ranged from three days to 13 years (median, 3 years). The male to female ratio was 25/24. The most common symptom and signs were abdominal mass. Both patients had bilateral disease (4.1%). Pathological diagnoses were Wilms tumor (n = 44, 89.8%), mesoblastic nephroma (n = 2, 4.1%), clear cell sarcoma of the kidney (n = 2, 4.1%), and primary synovial sarcoma of the kidney (n = 1, 2%). Only two of the patients with Wilms tumor had diffuse anaplasia. The risk groups of our patients were low (n=4, 8.3%), intermediate (n=35, 72.9%) and high risk (n=9, 18.8%). Follow-up periods ranged from two months to 15 years (median, 5 years). Overall and event free survival rates were 72.7% and 59.7%, respectively. Overall and event-free survival rates of Wilms tumor were 79% and 63%. Conclusion: Multidisciplinary approaches have increased success rates in primary malignant kidney tumors, especially in Wilms tumor. After that, it should be focused on both increasing the success of the treatment and reducing the treatment-related side effects.