Search

This study aimed to evaluate internet usage habitsand possible internet addiction and the cyberbullying-victimization levels of adolescents who werefound to engage in self-destructive behaviors.Material and MethodsThis was a case-control study. This study includeda total of 206 adolescents between 14 and 18 yearsand they were examined under two groups as ‘self-destructive adolescents’ (n= 103) and ‘Control’ (n=103). The Self-Harm Behavior Questionnaire (SHBQ)was administered to 14- to 18-year-old adolescentsadmitted to our outpatient clinic. Then The InternetUsage Form (IUF), Internet Addiction Inventory (IAI),and Cyber Victim and Bullying Scale (CVBS) wereadministered to both groups.ResultsThe case group was found to use significantly moresocial networking sites, chatrooms, shopping websites,and instant messaging sites. The case group wasdetermined to use the internet significantly more toestablish communication and to access the internetsignificantly more every day. When the total scoresand subscale scores of CVBS of the groups wereexamined, the case group was determined to havesignificantly higher scores. The case group was foundto be significantly more possible internet addicts andto display significantly more risky internet behaviors.ConclusionsThe self-destructive adolescents in our study whouse the internet in risky ways and are at risk for internetaddiction show that this group is vulnerable tothe dangers of the virtual world. Taking this into consideration,examining the internet usage habits of self-destructive adolescents who are assessed in AdolescentMental Health Clinics would be a preventiveapproach., AmaçBu çalışma kendine zarar verme davranışında bulunanergenlerin internet kullanım alışkanlıklarını veolası internet bağımlılığı ile siber zorbalık-mağduriyetdüzeylerini değerlendirmeyi amaçlamıştır.Gereç ve YöntemBu bir olgu kontrol çalışmasıydı. Bu çalışma “kendinezarar veren ergenler” (n = 103) ve “Kontrol” (n = 103)olmak üzere iki grup altında incelenen 14-18 yaşlarıarasındaki toplam 206 ergeni kapsamaktadır. Polikliniğimizebaşvuran 14-18 yaş arası ergenlere KendineZarar Verme Davranışı Anketi uygulandı. Dahasonra her iki gruba İnternet Kullanım Formu, İnternetBağımlılığı Envanteri ve Siber Mağdur ve Zorbalık Ölçeği(CVBS) uygulandı.BulgularOlgu grubunun sosyal paylaşım sitelerini, sohbet odalarını,alışveriş sitelerini ve anlık mesajlaşmayı sağlayansiteleri anlamlı oranda daha fazla kullandıklarısaptanmıştır.. Olgu grubunun interneti anlamlı orandadaha fazla iletişim kurmak için kullandığı ve anlamlıoranda daha fazla haftanın her günü internete girdikleribelirlenmiştir. Grupların siber mağdur ve zorbalıkölçeği toplam puanları ve alt ölçek puanlarına bakıldığındaolgu grubunun anlamlı oranda daha yüksekpuanlar aldıkları belirlenmiştir. Olgu grubunun anlamlıoranda daha fazla olası internet bağımlısı oldukları veanlamlı oranda daha fazla riskli internet davranışlarısergiledikleri bulunmuştur.SonuçÇalışmamızdaki kendine zarar veren ergenlerin internetiriskli şekilde kullanmaları ve internet bağımlılığı açısından risk altında olmaları bu grubun sanaldünyadaki tehlikelere açık bir grup olduğunu göstermektedir.Bu durum göz önüne alındığında ergen ruhsağlığı polikliniklerinde değerlendirilen kendine zararveren ergenlerin internet kullanım özelliklerinin sorgulanmasıkoruyucu bir yaklaşım olacaktır.

Amaç: Bu çalışmada akneli ergenlerin psikiyatrik komorbidite ile kendine zarar verme, intihar olasılığı, yaşam doyumu, benlik saygısı ve yanlızlık düzeyleri açısından kontrol grubuyla karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Araştırma Süleyman Demirel Üniversitesi Dermatoloji Polikliniğine 1 yıllık süre içinde başvuran 104 akneli ergen ile yaş ve cinsiyet açısından olgu grubuna benzer 102 sağlıklı kontrol ile yürütülmüştür. Olgu ve kontrol gruplarına Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, İntihar Olasılığı Ölçeği(İOÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu ve Kendine Zarar Verme Davranışı(KZVD) Değerlendirme Envanteri uygulanmıştır. Her iki grup Okul Çağı Çocukları İçin Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli Türkçe uyarlaması ile değerlendirilmiştir. Ayrıca olgu grubuna Akne Yaşam Kalite Ölçeği, Global Akne Derecelendirme Sistemi, Görsel Analog Skala uygulanmıştır. Sonuçlar: Akneli ergenlerin kontrollere kıyasla benlik saygıları ve yaşam doyumlarının daha düşük ve yanlızlık düzeylerinin daha yüksek olduğu saptanmıştır. İOÖ ve bu ölçeğin olumsuz kendilik değerlendirmesi ve düşmanlık alt ölçek puan ortalamalarının akneli ergenlerde kontrol grubuna göre anlamlı oranda daha yüksek olduğu saptanmıştır. Akneli ergenlerde KZVD ve ruhsal tanı varlığının kontrol grubuna göre daha yüksek oranlarda görüldüğü ve bu farkın anlamlı olduğu saptanmıştır. Akneli ergenlerde en sık saptanan tanı yaygın anksiyete bozukluğu olup kontrol grubuna göre anlamlı oranda daha fazla görülen ruhsal tanılar ise travma sonrası stres bozukluğu, yaygın anksiyete bozukluğu, depresyon ve bulimiya nervosadır. Tartışma: Çalışmamızdaki akneli ergenlerde psikiyatrik komorbidite, intihar olasılığı, kendine zarar verme davranışının yüksek oranlarda saptanması akne tedavi planında psikiyatrik değerlendirmeye yer verilmesinin gerekliliğini düşündürmüştür. Bu çalışma ile akne hastalarının tedavisinde multidisipliner yaklaşımın önemi ortaya çıkmaktadır.Anahtar Kelimeler: Akne vulgaris, ergen, kendine zarar verme davranışı, intihar, komorbidite. Objectives: The aim of this study was to assess psychiatric comorbidity and levels of self-injurious behavior, suicide probability, life-satisfaction, self-esteem, and loneliness in adolescents with acne as compared with a control group. Method: The study was conducted with 104 adolescents with acne who were admitted to the Dermatology Outpatient Clinic of the Suleyman Demirel University Medical Faculty during a one-year period and with 102 age- and sex-matched healthy controls. The Rosenberg Self-Esteem Scale, Suicide Probability Scale (SPS), Life Satisfaction Inventory, Short-form of the UCLA Loneliness Scale, and Inventory of Statements About Self-Injury (ISAS) were administered to the case and control groups. Both groups were assessed according to the Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Age Children-Present and Lifetime Version-Turkish Version. Additionally, the Acne Quality of Life Scale, Global Acne Grading System, and Visual Analog Scale were administered to the case group.Results: Adolescents with acne were found to have lower levels of self-esteem and life satisfaction and higher levels of loneliness compared to controls. The mean scores of SPS and its negative self-evaluation and hostility subscales were found to be significantly higher in adolescents with acne. The presence of self-injurious behavior and psychiatric comorbidity were shown to be significantly higher in the case group than the control group, and this difference was statistically significant. The most common diagnosis in adolescents with acne was generalized anxiety disorder, and psychological diagnoses such as post-traumatic stress disorder, generalized anxiety disorder, depression, and bulimia nervosa were significantly more common in adolescents with acne compared to the control group.Discussion: The presence of high levels of psychiatric comorbidity, suicide probability, and self-injurious behavior in adolescents with acne in our study suggests that psychiatric evaluation should be included in acne treatment plans. Our study demonstrates the importance of a multi-disciplinary approach for acne treatment.Key Words: Acne vulgaris, adolescent, self-injurious behavior, suicide, comorbidity. 100

Amaç: Bu çalışmada akneli ergenlerin psikiyatrik komorbidite ile kendine zarar verme, intihar olasılığı, yaşam doyumu, benlik saygısı ve yanlızlık düzeyleri açısından kontrol grubuyla karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma Süleyman Demirel Üniversitesi Dermatoloji Polikliniğine 1 yıllık süre içinde başvuran 104 akneli ergen ile yaş ve cinsiyet açısından olgu grubuna benzer 102 sağlıklı kontrol ile yürütülmüştür. Olgu ve kontrol gruplarına Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, İntihar Olasılığı Ölçeği(İOÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu ve Kendine Zarar Verme Davranışı(KZVD) Değerlendirme Envanteri uygulanmıştır. Her iki grup Okul Çağı Çocukları İçin Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli Türkçe uyarlaması ile değerlendirilmiştir. Ayrıca olgu grubuna Akne Yaşam Kalite Ölçeği, Global Akne Derecelendirme Sistemi, Görsel Analog Skala uygulanmıştır. Sonuçlar: Akneli ergenlerin kontrollere kıyasla benlik saygıları ve yaşam doyumlarının daha düşük ve yanlızlık düzeylerinin daha yüksek olduğu saptanmıştır. İOÖ ve bu ölçeğin olumsuz kendilik değerlendirmesi ve düşmanlık alt ölçek puan ortalamalarının akneli ergenlerde kontrol grubuna göre anlamlı oranda daha yüksek olduğu saptanmıştır. Akneli ergenlerde KZVD ve ruhsal tanı varlığının kontrol grubuna göre daha yüksek oranlarda görüldüğü ve bu farkın anlamlı olduğu saptanmıştır. Akneli ergenlerde en sık saptanan tanı yaygın anksiyete bozukluğu olup kontrol grubuna göre anlamlı oranda daha fazla görülen ruhsal tanılar ise travma sonrası stres bozukluğu, yaygın anksiyete bozukluğu, depresyon ve bulimiya nervosadır. Tartışma: Çalışmamızdaki akneli ergenlerde psikiyatrik komorbidite, intihar olasılığı, kendine zarar verme davranışının yüksek oranlarda saptanması akne tedavi planında psikiyatrik değerlendirmeye yer verilmesinin gerekliliğini düşündürmüştür. Bu çalışma ile akne hastalarının tedavisinde multidisipliner yaklaşımın önemi ortaya çıkmaktadır. Anahtar Kelimeler: Akne vulgaris, ergen, kendine zarar verme davranışı, intihar, komorbidite., Objectives: The aim of this study was to assess psychiatric comorbidity and levels of self-injurious behavior, suicide probability, life-satisfaction, self-esteem, and loneliness in adolescents with acne as compared with a control group. Method: The study was conducted with 104 adolescents with acne who were admitted to the Dermatology Outpatient Clinic of the Suleyman Demirel University Medical Faculty during a one-year period and with 102 age- and sex-matched healthy controls. The Rosenberg Self-Esteem Scale, Suicide Probability Scale (SPS), Life Satisfaction Inventory, Short-form of the UCLA Loneliness Scale, and Inventory of Statements About Self-Injury (ISAS) were administered to the case and control groups. Both groups were assessed according to the Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Age Children-Present and Lifetime Version-Turkish Version. Additionally, the Acne Quality of Life Scale, Global Acne Grading System, and Visual Analog Scale were administered to the case group. Results: Adolescents with acne were found to have lower levels of self-esteem and life satisfaction and higher levels of loneliness compared to controls. The mean scores of SPS and its negative self-evaluation and hostility subscales were found to be significantly higher in adolescents with acne. The presence of self-injurious behavior and psychiatric comorbidity were shown to be significantly higher in the case group than the control group, and this difference was statistically significant. The most common diagnosis in adolescents with acne was generalized anxiety disorder, and psychological diagnoses such as post-traumatic stress disorder, generalized anxiety disorder, depression, and bulimia nervosa were significantly more common in adolescents with acne compared to the control group. Discussion: The presence of high levels of psychiatric comorbidity, suicide probability, and self-injurious behavior in adolescents with acne in our study suggests that psychiatric evaluation should be included in acne treatment plans. Our study demonstrates the importance of a multi-disciplinary approach for acne treatment. Keywords: Acne vulgaris, adolescent, self-injurious behavior, suicide, comorbidity., Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Beken, Serdar/0000-0002-8609-2684; BAS, AHMET YAGMUR/0000-0002-1329-2167; Bulbul, Ali/0000-0002-3510-3056; Karatekin, Guner/0000-0001-7112-0323, WOS: 000534242500056, PubMed: 31851725, Objective To investigate the early neonatal outcomes of very-low-birth-weight (VLBW) infants discharged home from neonatal intensive care units (NICUs) in Turkey. Material and methods A prospective cohort study was performed between April 1, 2016 and April 30, 2017. the study included VLBW infants admitted to level III NICUs. Perinatal and neonatal data of all infants born with a birth weight of.1500 g were collected for infants who survived. Results Data from 69 NICUs were obtained. the mean birth weight and gestational age were 1137 +/- 245 g and 29 +/- 2.4 weeks, respectively. During the study period, 78% of VLBW infants survived to discharge and 48% of survived infants had no major neonatal morbidity. VLBW infants who survived were evaluated in terms of major morbidities: bronchopulmonary dysplasia was detected in 23.7% of infants, necrotizing enterocolitis in 9.1%, blood culture proven late-onset sepsis (LOS) in 21.1%, blood culture negative LOS in 21.3%, severe intraventricular hemorrhage in 5.4% and severe retinopathy of prematurity in 11.1%. Hemodynamically significant patent ductus arteriosus was diagnosed in 24.8% of infants. Antenatal steroids were administered to 42.9% of mothers. Conclusion the present investigation is the first multicenter study to include epidemiological information on VLBW infants in Turkey. Morbidity rate in VLBW infants is a serious concern and higher than those in developed countries. Implementation of oxygen therapy with appropriate monitoring, better antenatal and neonatal care and control of sepsis may reduce the prevalence of neonatal morbidities. Therefore, monitoring standards of neonatal care and implementing quality improvement projects across the country are essential for improving neonatal outcomes in Turkish NICUs., Turkish Neonatal Society [2-2016]; Turkish Neonatal Society, This study was supported by the Turkish Neonatal Society, http://www.neonatology.org.tr, number 2-2016, received by AYB. Turkish Neonatal Society funded the study's online registry system. the funder had no role in study design, data collection and analysis, decision to publish, or preparation of the manuscript.

Background To evaluate the prevalence, risk factors and treatment of retinopathy of prematurity (ROP) in Turkey and to establish screening criteria for this condition., Methods A prospective cohort study (TR-ROP) was performed between 1 April 2016 and 30 April 2017 in 69 neonatal intensive care units (NICUs). Infants with a birth weight (BW)=1500 g or gestational age (GA) 1500 g or GA> 32 weeks with an unstable clinical course were included in the study. Predictors for the development of ROP were determined by logistic regression analyses., Results The TR-ROP study included 6115 infants: 4964 (81%) with a GA 32 weeks. Overall, 27% had any stage of ROP and 6.7% had severe ROP. A lower BW, smaller GA, total days on oxygen, late-onset sepsis, frequency of red blood cell transfusions and relative weight gain were identified as independent risk factors for severe ROP in infants with a BW=1500 g. Of all infants, 414 needed treatment and 395 (95.4%) of the treated infants had a BW, Conclusions Screening of infants with a GA