Search

Objective:According to the International Labor Organization, 153 workers are injured and one worker dies because of occupational accidents or diseases every 15 seconds. Every day, 6,300 people die due to occupational accidents or work-related diseases in the world.Methods:Forensic investigation documents and autopsy reports of patients who were autopsied between 2011 and 2015 at the Forensic Medicine Department of Morgue Specialization in Trabzon Group Presidency and whose causes of death were related to occupational accidents were examined retrospectively.Results:It was determined that 111 (99.1%) were male and 1 (0.9%) were female from a total of 112 worker deaths. Their ages ranged between 18 and 64 years. When the distribution of cases by business types was analyzed, it was determined that 61 (54.5%) cases worked in the construction sector and 12 (10.7%) in the energy sector. It was determined that work accidents occurred due to falling from height in 34 (30.4%) cases and electric shock in 19 (17%) cases. There were skull bone fractures in 44 (39.3%) cases and rib cage fractures in 22 (19.6%) cases during autopsies. In histopathological examinations, there were cardiovascular pathologies in 13 (11.6%) cases, edema and bleeding in the lungs in 20 (17.9%) cases.Conclusion:According to the results of this study, construction sector took place on the top, which is consistent with the national work accident statistics. As a cause of death, general body traumas due to falling from high, electric shocks and work machine accidents come to the fore.

Physical abuse of children covers all types of non-accidental and preventable physical violence and injury perpetrated by the caregiver.The study included children in the 0-3 years age group who presented at the Emergency Department (ED) with the finding of intracranial hemorrhage during the 5-year period of 2017-2021. These children were evaluated retrospectively, and findings that should be considered were revealed.In the 32 cases included in the study, the most common cranial finding was subdural hematoma, and the most common extracranial finding was ecchymoses. Presentation at the ED was seen to be 2 days after the trauma in 9.37% of the cases.Any physician who encounters findings related to physical abuse of a child must make a forensic and social services report. Physicians who do not make the necessary reports or act to the contrary have both a legal and moral responsibility in the subsequent process.

Introduction and objective Burns are thermal injuries that may have a wide variety of clinical consequences from simple injuries to mortality. There are many aspects that must be medicolegally addressed in both non-survivors and survivors from burn injuries. The objective of this study was to determine sociodemographic characteristics, injury patterns, treatment requirements and prognoses of patients with burn injuries to evaluate the findings of neglect-abuse and forensic reporting processes. This study also aimed to contribute to the medicolegal classification criteria in respect of the factors that have an effect on the prognosis in the analyses. Material and method The study was conducted by retrospective review of digital files and paper records of patients who received therapy in the Burns Unit of KTU Farabi Hospital between 1st January, 2013, and 31st December, 2017. Results Evaluation was made of a total of 1225 patients, comprising 769 (62.8%) males and 456 (37.2%) females, with a mean age of 21.8 ± 23.8 years (range, 1–89 years). The mean burnt body surface area was 14.29 ± 13.74. A trauma-related psychiatric disorder was diagnosed in 60 (4.9%) patients during treatment. When the medical history and physical examination findings were evaluated together, burn injuries suggested physical abuse in 54 patients (4.4%). The doctors who evaluated the patients with burn injuries in the emergency room and those who applied treatment in the Burns Unit made a forensic notification for 379 (30.9%) patients. The mean age of non-survivors was significantly higher than that of patients who survived to discharge (56.54 ± 28.60 years for non-survivors and 19.39 ± 23.12 years for survivors; p Conclusion Burn injuries are frequently encountered, and they require precautionary measures. Burn injuries due to abuse are more frequently observed in the elderly and especially in children. Thus, the findings must be correctly interpreted, and more effort should be made to improve the knowledge of healthcare professionals about forensic reporting. Moreover, regulations should be implemented in respect of the medicolegal classification of trauma.

Background The fire is a public health problem that occurs because of various reasons, threatens the lives of organisms, and may cause economic losses. The forensic investigation and the crime (event) scene investigation and first medical examination to be performed for the persons in the fire scene might reveal important evidences. Methods The autopsy reports prepared in Trabzon Branch Office, The Ministry of Justice Council of Forensic Medicine, for the death cases found in fire scene between 2007 and 2016 were retrospectively examined. Results As a result of analyzing the 10-year archive data, it was determined that 100 (63.3%) of 158 cases, which have been found in the fire scene and undergone forensic autopsy, were male and 58 (36.7%) were female. By excluding the group of cases with undetected origin, it was determined that there was a statistically significant difference between the homicide-caused deaths and the deaths with other causes (accident and suicide) in terms of the carboxyhemoglobin (HbCO) levels. By grouping the fire scene as outdoor and indoor areas, the comparison made between the HbCO levels of cases is presented in table. The difference between the two groups was found to be statistically significant (p Conclusion Starting from the crime scene investigation, a detailed radiological, toxicological, and pathological investigation must be performed for the persons taken out from the fire scenes. It was observed that the HbCO levels can be used in determining the space in which death occurred, the origin, and the comorbidities of the individual.

Amaç – Personel güçlendirme, işgörenlere yetki ve güç devredilerek işleri ile ilgili konularda bağımsız kararlar almalarını sağlayan yönetsel bir anlayış olarak tanımlanabilir. Davranışsal ve psikolojik boyutları bulunmaktadır. İş performansı ise, bir görevin önceden belirlenen standartlar çerçevesinde yerine getirilmesi için yapılan çabaların tümü olarak tanımlanabilir. Görev ve bağlamsal boyutları bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı, Afyonkarahisar’daki beş yıldızlı otel işletmelerinin yiyecek içecek bölümlerinde çalışan işgörenlerin güçlendirme algılarının işgören performansı düzeyleri üzerindeki etkisini belirlemektir. Yöntem – Çalışmanın evreni, Afyonkarahisar ve Sandıklı ilçesinde faaliyet gösteren beş yıldızlı otel işletmelerinin yiyecek içecek bölümü işgörenlerinden oluşmaktadır. Veri toplama tekniği olarak anket yöntemi kullanılmış; uygulama bölgedeki on adet beş yıldızlı otelde 513 işgören üzerinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde, betimsel istatistikler, korelasyon, basit ve çoklu doğrusal regresyon analizleri yapılmıştır. Bulgular – Araştırma sonucunda işgörenlerin güçlendirme ve iş performansına ilişkin algılarının orta düzey ve üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca korelasyon ve regresyon analizleri sonucunda davranışsal ve psikolojik güçlendirme ile görev/ bağlamsal ve genel iş performansı arasında orta ve yüksek kuvvette pozitif bir ilişkiler olduğu tespit edilmiştir. Tartışma – Araştırma sonuçları, işgörenlerin güçlendirme düzeylerinin artmasıyla birlikte iş performans düzeylerinin de artacağını ortaya koymaktadır. Dolayısıyla işgören performansının hizmet kalitesi ve müşteri memnuniyetinin belirleyicisi olduğu otel işletmelerinde işgörenlerin güçlendirilmesinin hedeflenen amaçlara ulaşmayı kolaylaştırıcı bir etkiye sahip olduğu söylenebilir. Ayrıca çalışmada güçlendirme ve iş performansı kavramları tüm boyutları ile ele alınıp aralarındaki ilişkiler ortaya konulmuştur. Bu yönüyle otel yöneticilerine ve ilgili yazına önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir. Bu husus, gerçekleştirilen araştırmayı, konuyla ilgili şimdiye kadar yapılan çalışmalardan da farklı kılmaktadır. Purpose – Personnel empowerment can be defined as a managerial approach that enables employees to make independent decisions on issues related to their works by transferring authority and power to them. It has behavioral and psychological dimensions. Business performance can be defined as; all efforts to fulfill a task within the framework of pre-determined standards. It has task and contextual dimensions. The aim of this study is to determine the effects of empowerment perceptions on the employees' performance levels of employees that are working in food and beverage departments in Afyonkarahisar. Design/methodology/approach – Research population consists of the employees of the food and beverage division (service and kitchen) of the five-star hotel businesses in Afyonkarahisar province and Sandıklı district. As the data collection technique, survey method was used; 513 employees in 10 five star hotels in Afyonkarahisar and Sandıklı were participated in the survey. In the analysis of the data descriptive statistics, correlation, simple and multiple linear regression analyzes were conducted. Findings – As a result of the research, it was determined that employees' perceptions of empowerment and job performance are the medium level and above. However, as a result of correlation and regression analyzes, it was found that there was a positive, medium and high strength relationship between behavioral and psychological empowerment and task/context and overall work performance. Discussion – The results of the research reveal that the level of job performance will rise with the increase of employees' empowerment levels. Therefore, it can be said that strengthening the employees in the hotel enterprises where the performance of the employees is the determinant of service quality and customer satisfaction has a facilitating effect on reaching the intended goals. In addition, the strengthening and business performance concepts were discussed with all dimensions and the relationships between them were revealed. In this respect, it is thought that it will provide important contributions to hotel managers and related literature. This makes the present study different from other studies on this subject.

Günümüzde bilgi ve iletişim teknolojileri, hayatın her alanında olduğu gibi çalışma hayatında da her geçen gün önemini arttırmakta; çalışanların çalışma koşulları ve çalışma düzenlerinde büyük değişikliklere yol açmaktadır. Bu durum bilgi ve iletişim teknolojilerini etkili ve verimli bir şekilde kullanabilmek için gerekli bilgi, beceri ve donanıma sahip olan çalışanlar arasında olumlu anlamda farklılık yaratabilmekte ve bireylerin iş hayatında kabul görmesini hızlandırmaktadır. Eğitim kurumları bu bilginin kazanıldığı iş hayatından önceki en önemli kurumlardır. Bu eğitimlerde bilgi ve iletişim teknolojilerini tanıma, kullanma ve eğitim aldıkları alanla ilgili kullanılan bilgi teknolojileri hakkında temel bilgi ve becerileri kazandırma olanağı yaratılmaktadır. Turizm sektörü bilgi, iletişim ve emeğe dayanan yoğun bir sektördür. Bu doğrultuda yapılan bu çalışmanın amacı; meslek yüksekokulunda turizm ve otelcilik ile aşçılık programlarında eğitim görmekte olan öğrencilerin; bilgi ve iletişim teknolojilerini tanıma ve kullanma becerilerine yönelik yeterliliklerinin belirlenmesi, katılımcıların konu hakkındaki mevcut durumunun ortaya konulmasıdır. Bu kapsamda çalışmanın evreni olarak Afyon Meslek Yüksekokulunda, Otel, Lokanta ve İkram Hizmetlerinde okuyan öğrenciler belirlenmiştir. Çalışmada teorik ve kavramsal altyapısı literatür doğrultusunda oluşturulmuştur. Çalışmanın uygulama kısmında ise; veri toplamak amacıyla anket tekniği uygulanmıştır. Yapılan analizlerin sonucunda BİT yeterlilik alt ölçeklerine yönelik algılama düzeylerinin hesap çizelgesi programı kullanım yeterliliği hariç orta ve üzeri düzeyde olduğunu işaret etmekte ve katılımcıların bu konuda olumlu yargılara sahip olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin demografik ve bireysel özelliklerine göre BİT yeterlilik düzeylerini algılama düzeylerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılığın olup olmadığı incelendiğinde; hangi sınıfta oldukları, bilgisayar sahipliği, sertifika/kurs alma, daha önce ders alma durumu, yaş, bilgisayar kullanım süresi ve günlük internet kullanım sürelerine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir.

Burun, solunum ve koku organı olmasının yanı sıra anatomik olarak yüzün orta hattında önemli bir estetik unsurdur ve travmalara açık bir organdır. Bu nedenle özellikle şiddet olaylarında burun yaralanmaları ile sık karşılaşmaktayız. Aile içi şiddeti, kadına şiddeti ve yaşlı istismarını nadir görülen bir olgu üzerinden tartışarak, ileri yaş grubunda da şiddetin değişik boyutlarda karşımıza çıkabileceğini hatırlatmayı amaçladık. Şiddet eylemleri içerisinde anatomik yapısı itibariyle çıkıntılı organlara ya da estetik organlara saldırı eğilimleri de mevcuttur. Tarihte zina ve hırsızlık suçunun cezası olarak nazal piramidin ampütasyonu eski uygarlıklarda hukuki bir yaptırım olarak karşımıza çıkmaktadır. Yüzün önemli bir estetik unsuru olan burnun, kıskançlık ya da intikam alma amacıyla da bilinçli olarak saldırıya uğraması mümkündür. Olgumuzda olduğu gibi yaşlı istismarının ve kadına şiddetin bir türü olarak karşımıza çıkabilmektedir. Dünya Sağlık Örgütü Toronto Deklarasyonu’na göre yaşlı istismarı: “güven beklentisi olan herhangi bir ilişkide, yaşlıya zarar veren veya onu strese sokan bir defa ya da tekrarlayan uygunsuz davranışlarda bulunulması”dır. Günümüz tıbbi imkanlarında her ne kadar başarılı burun replantasyon ve rekonstrüksiyon uygulamaları yapılabiliyor olsa da maruz kalınan ruhsal travmanın izlerinin silinmesi hiç de kolay değildir. Bu sebeple tüm yaş gruplarında, şiddet ve istismarı önlemede yasal düzenlemeler yapılmalı, eğitici programlar ve sivil toplum faaliyetleri planlanarak farkındalık yaratılması amaçlanmalıdır. Tüm koruyucu önlemlere rağmen meydana gelmiş istismar olgularında erken dönemde olgunun tıbbi ve sosyal destek sağlanması, ilerleyen dönemde takiplerinin yapılması ikincil ve üçüncül koruma kapsamında oldukça önemlidir.

Multidisipliner bir alan olan adli bilimler, adaletin toplum ve toplumu olusturan bireyler arasinda esit olarak saglanabilirligine hizmet eden saglik, fen ve sosyal bilimler gibi egitsel, teknolojik ve pozitif bilimler toplulugunu kapsar. Bu bilimsel alanda teorik ve uygulamanin birbirleriyle ortusen ve ortusmeyen bircok noktasi bulunmaktadir. Teorik bilgilerin havada ucustugu cagimizda bu bilgilerin adli bilimlerin uygulama alanina yansimasi cok onemlidir. Adli tip, hukuk, psikoloji, sosyal hizmet, cocuk gelisimi, kriminoloji, antropoloji, ogretmenlik, medya, polis ve jandarma gibi guvenlik birimlerini de iceren toplumun cok genis bir alaninda birlikte calismaya ve uretmeye gereksinim bulunuyor. Egitim ve ogretimin en onemli parcasini deneyimlerimiz ve uygulama alanlari yani “olgu temelli” yaklasim belirliyor. Olgu, bilgiyi dogru kullanim, gelisim ve degisimin temeli olma yaninda egitim ve ogretimin ayrilmaz bir parcasidir. Bu paradigma ile elinizde tutugunuz “Olgularla Adli Tip & Adli Bilimler” kitabinin tip fakultesi ogrencileri, adli tip asistanlari, adli tip uzmanlari, adli bilimlerin farkli alanlarinda lisans, yuksek lisans ve doktora ogrencileri basta olmak uzere tip, hukuk, psikoloji, dis hekimligi, kriminoloji, sosyal hizmet, antropolojigibi cok cesitli adli bilimler alaninda calisanlara en son guncel literatur bilgileri yaninda olgularla yeni perspektifler de kazandiracagi kanisindayim. Kitabin okuyucuya multidisipliner bir yaklasim yaninda evrensel etik ilkelere de bagli bir adli tip/adli bilimler yaklasimi kazandirmasini diliyorum. Kitabin yaziminda katkilari olan bolum yazari hocalarimiza, meslektaslarimiza, asistanlarimiza, ogrencilerimize ve destek ve katkilari icin Akademisyen Yayinevi sahibi Yasin Dilmen’e sonsuz tesekkur ediyorum. Bilimselligin ve liyakatin gelecegin adli bilimlerini insa etmede tek gercek oldugu bilinciyle kitabin alanimizin bilimsel niteligini daha da yukseklere tasinmasina aracilik etmesi dilegiyle… Prof. Dr. Halis DOKGOZ Mersin, 2020

Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (BİT) eğitim amaçlı kullanımı öğretim elemanı ve öğrenci gibi insan gücü kalitesini etkilediği gibi, fiziksel ortam ve eğitimde kullanılan araç-gereç kalitesini de etkilemektedir. BİT’in kullanımı ile birlikte, öğretim yöntemleri ve uygulamaları ile içerik ve değerlendirme süreçleri de gelişmiştir. Öğretim elemanlarının görüşleri BİT’in eğitim alnında etkin kullanılmasını sağlayan en önemli konulardan biridir. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı, öğretim elemanlarının BİT’in kullanımına ilişkin görüşlerinin belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, Afyon Kocatepe Üniversitesi’ne bağlı Afyon Meslek Yüksekokulunda görevli olan ve bu çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden öğretim elemanları oluşturmaktadır. Öğretim elemanlarının öğretim materyallerinde bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımına ilişkin görüşlerini ortaya koymak için yapılan bu çalışmada veri toplama yöntemi olarak anket kullanılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak kullanılan anket Berkyürek (2008) tarafından da yapılmış olan BİT’e Yönelik Görüş Ölçeğinden yararlanılarak öğretim elemanlarına uygun olarak araştırmacılar tarafından oluşturulmuştur. Ankete katılan öğretim elemanlarının demografik ve diğer özelliklerin belirlenmesinde yüzde ve frekans analizleri, BİT eğitim sürecinde kullanımına yönelik görüşlerinin tespitinde ise standart sapma ve aritmetik ortalama analizleri kullanılmıştır. Bununla birlikte araştırmada, öğretim elamanlarının BİT kullanımına yönelik görüşleri arasında demografik ve diğer özellikleri açısından karşılaştırılmasında t testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Sonuçta, katılımcıların BİT kullanımı ile ilgili olumlu görüşlere sahip oldukları ve BİT hakkındaki görüşlerinde daha önce ders alma durumlarına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenirken diğer değişkenlere yönelik anlamlı bir farklılık olmadığı ortaya çıkmıştır.

Introduction Suicide is defined as an individual taking action towards themselves with the intention of terminating their own life. According to the World Health Organisation (WHO), 800,000 deaths per year worldwide are due to suicide. In 2012, suicide cases constituted 1.4% of all the deaths worldwide. In most countries throughout the world, the suicide rates of the elderly are higher than those of other age groups. Epidemiological studies have concluded that suicide rates increase with advancing age in all societies, this increase accelerates after the age of 65 years and the highest rates are reached after the age of 75 years. The aim of this study was to evaluate the demographic features, suicide methods and reasons for suicide in geriatric suicide cases between 2009 and 2013 using the data of the Turkish Statistics Institute (TUIK). Material and methods A retrospective evaluation was made of the TUIK data related to proven suicide cases aged 65 years and older in the 5-year period of 2009–2013. Results A total of 1723 geriatric suicides were determined in Turkey between 2009 and 2013. These comprised 1284 (74.5%) males and 439 (25.5%) females, showing a rate of males approximately 3 times higher than that of females. An increase of approximately 10% was seen in the deaths by suicide in 2013 compared to 2009. The highest rate of geriatric suicides within total geriatric deaths was observed to be in 2012 (15.2%) and the lowest rate was in 2010 (12.4%). The most common method of suicide in both genders was hanging. In the majority of cases of geriatric suicide of both genders, the reason could not be determined. In those cases where the reason was known, the most common reason was illness. Conclusion It has been reported that the most significant factors in suicide prevention are friends and family. As there continues to be an extensive family structure and family connections are strong in Turkey, this can be considered to be one of the reasons for lower rates of geriatric suicide compared to other countries. As there is a strong adherence to Islam in Turkey, another significant reason for the low rate could be the effect of the belief that suicide is a sin in the Islamic religion.

Interleukin-1 beta (IL-1β), IL-6, tumour necrosis factor-alpha (TNF-α) and epidermal growth factor (EGF) play important roles in the wound healing process. In the present study, human wound specimens (n = 50) were collected from cases of death due to injuries from firearms, penetrating trauma by sharp objects and blunt trauma with a known time of injury and death identified by forensic autopsy. Full-thickness tissue specimens were obtained from injured skin sites, and equally sized intact tissues obtained from the same person were used as controls. Protein determination was performed using ELISA according to the Bradford method for each specimen, and results were provided for individual proteins. IL-1β levels did not reach statistical significance in any of the wound groups and were not markedly higher than those in the control group. However, IL-6 showed a biphasic pattern and reached statistical significance in the group with wounds less than 30 min old and in the group with wounds more than 18 h old. IL-6 was consistently higher in all wound groups than in the control group. TNF-α showed a statistically significant increase within the first 30 min and remained at a high level in all groups except for those with wounds 2–4 h old. On the other hand, EGF was high in all groups excluding those with wounds 2–4 h old and more than 18 h old, but statistical significance was not reached. Our results suggest that IL-6 and TNF-α in particular may be used as early-phase markers. We believe that IL-1β and EGF should be more extensively evaluated in further studies.

WOS: 000354134000005, PubMed ID: 26625512, Criminal death incidence of women varies between developed and developing countries, and it has become a common public problem in almost every country. We do not have any data about femicide cases published in Turkey until today. In our study, we tried to call attention to femicide cases. In our study, we evaluated 141 cases of female homicides with an interval of 10 years between January 1996 and May 2005, retrospectively. Data retrieved were statistically evaluated using chi-square test. Most of the cases were between 21 and 35 years of age. Spouse murders are usually witnessed during the process of divorce. Establishment of institutions which will ensure the security of women during this period is of paramount importance. If we protect women during divorce and separation proceedings, we can prevent femicide cases. We also think that laws may be strengthened for protecting women who are vulnerable at such times.

Birincioğlu, İsmail (Balikesir Author), İmza; atan kişiyi kesin bir şekilde belirleyen ve atıldığı belgeyi onaylama iradesini belirten, kişiye ait el yazısı yanında her çeşit işarete verilen isim olarak tanımlanmaktadır. Kişinin kendisi tarafından atılmayan yani kendi eli ürünü olmayan sahte imzalar çeşitli yöntemler kullanılarak elde edilmektedirler. Bunlar, üstten kopyalama, bakarak taklit, serbest taklit yöntemi ile atılan imzalar, üzerinde imza ihtiva eden pulların sökülerek başka belgelere nakli, bilgisayar ve fotokopi teknolojileriyle atılan imzalar ve hayali kişiler adına atılmış uydurma imzalar olarak sıralanabilmektedir. Buna son zamanlarda icat edilerek giderek artan sıklıkla karşılaştığımız imza makineleriyle atılanlar eklenebilir. Sıraladığımız bu yöntemler içerisinde "Serbest Taklit Yöntemi" ile yapılan imza sahteciliği belirli yönleriyle diğer yöntemlerden ayrılmaktadır. Serbest Taklit Yöntemi ile atılan imzalarda sahteci, günlerce atacağı imzaya özen içinde çalışıp denemeler yaparak, imzayı tüm yönleriyle hafızasına alır ve taklidini oluşturabileceğine kanaat getirdiğinde bir bütün olarak atar. Sahtecinin birçok kez deneme yapma şansı olması nedeniyle de orjinale oldukça benzeyen, tespiti güç bir imza modeli ortaya çıkması hiç te uzak bir ihtimal değildir. Bu nedenlerden ötürü, farklılıklar detaylarda gizli kalabilmektedir. Birçok özelliğiyle bu yöntem, incelemeciler açısından ortaya çıkarılması en güç olan sahtecilik tipidir.Olgumuza konu olan inceleme konusu imzaya ve karşılaştırma imzalarına baktığımızda, hız, işleklik, istif, eğim, kalem bası dereceleri de dahil olmak üzere birçok tanı unsuru yönünden birbirine benzer özellikler içerdiklerini görmekteyiz. Ancak imzalar daha ayrıntılı incelendiğinde; özellikle başlangıç ve bitiş noktalarında, ara grama yapıları ve sayılarında, imzaların dikey olarak yukarı doğru çıkan ve aşağı doğru inen gramalarında, kement ve kıvrımlarında ciddi farklılıklar olduğu anlaşılmaktadır. Bu yönleriyle değerlendirildiğinde olgumuzun konusu olan imzaların, serbest taklit yöntemiyle atılmış oldukları kanaatine varılmıştır.Bu çalışmada tespiti nispeten güç olan bir imza sahteciliği olgusunun örnek görüntülerle sunulması ve bu konuda dikkatli olunması gerekliliğine ve deneyimli uzman görüşü alınmasının önemine vurgu yapılması amaçlanmıştır., Signature is defined as any kind of distinctive mark which assures the identity of its generator in a certain way while demonstrating the generator's will for approval of the content of the document to which it is subscribed, not limited to those generated with a person's handwriting, Forged signatures, that is, the signatures not generated by its owner himself on the related document, can be produced by various methods. Those methods can be listed as tracing, freehand simulation using a model, freehand simulation from memory, revenue stamp transferring, photocopying or computer assisted reproduction techniques and fabricating on behalf of imaginary identities. Generation via signature machines, a recently invented way gradually becoming more frequent, can be added to this list. Freehand simulation from memory is distinguished from other afore-mentioned methods in certain aspects. Simulator studies the genuine signature carefully for days, learns its all features by heart, make trials of generation and finally executes the simulation in one move when convinced for success. This method is the hardest to reveal for examiners with its distinct features.In our case, the signature subject to forgery investigation and the signatures obtained for comparison were found to be similar in signature characteristics such as signature velocity, dysfluency (jerk), slant and pen pressure. With a more detailed examination, it is understood that signatures are far different regarding start and stop points, stroke settings and counts, upstroke and down stroke patterns. Considering those findings, it is inferred that signature subject to investigation is generated by simulation using freehand method by memory.In this study, a forgery case relatively hard to detect is presented with sample images with the aim to emphasize acting in a very sensitive manner and asking for experienced specialist view for such cases is a must.

İnsanın bir başka canlıyı özellikle de bir başka insanı bilerek isteyerek öldürmesi cinayet olarak adlandırılır. Bu durum, neredeyse her toplumda kabul edilemez bir insanlık suçudur. Bir bireyin kendi çocuğunu öldürmesine ise her zaman için sebepleri ve sonuçları bakımından anlaşılması ve anlamlandırılması çok daha zor ve karmaşık bir durum olarak bakılmıştır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı; çocuk cinayetlerinin failleri ve sebepleri üzerinden irdelenirken, çocuk istismarının özel ve nadir bir türü olarak tanımlayabileceğimiz ‘Medea Kompleksini’ ele alarak çocuk istismarının tanınması, önlenmesi ve rehabilitasyon süreçlerinde yapılması gerekenleri adli tıbbi açıdan değerlendirilmesi şeklindedir. Bir çocuğun kendi ebeveynlerinden biri tarafından öldürülmesi, parental fiilisid olarak adlandırılmaktadır. Filiside etki eden faktörler incelendiğinde partnerden intikam alma (spouse revenge filicide) durumunun kadınlarda çok daha sık rastlanılıp, oldukça dikkat çekici olduğu görülmektedir. Bu durum “Medea Kompleksi” olarak adlandırılmaktadır. Adını mitolojik çağlardan alan bu karmaşık durum, hikayesi eşliğinde incelenerek çocuk istismarı kapsamında tartışılmıştır. Sonuç olarak; çocuk istismarı kaza dışı ve önlenebilir bir sebebe bağlı gerçekleşir. Yapılan birçok çalışmada bu olguların korunabilir olduğu tespit edildiğine göre; 21. yüzyılda istismardan koruyamadığımız her çocuk, insanlığımızın ayıbı olacaktır.

Discrimination between antemortem and postmortem lesions inflicted by animals from other traumas, and contribution of these injuries to the cause of death which is often encountered in forensic autopsies may cause some difficulties. Detailed identification, and, evaluation of bite marks which has the depth and shape of the teeth and jaw of the animal interfering to the cadaver, tissue losses, paw and tooth marks nd vital signs must be performed during autopsy. Current autopsy reports filed in the Morgue Department of Council of Forensic Medicine between the years of 1996 and 2001 had been retrospectively screened and various cases inflicted by animals during antemortem, perimortem and postmortem periods had been included in the study in order to determine emerging problems in autopsy cases with signs of animal attack and develop recommendations for points to be considered in these cases. Location of animal attack, severity of injury, typical wound characteristics, differential diagnosis among other lesions, the cause of death and effects on identification of the victim and consequences in terms of forensic medicine were evaluated based on autopsy reports of 130 cases. Postmortem (n=129 cases) and antemortem (n=1) signs of animal attack were detected. Lesions were commonly caused by marine animals, and observed on the head region. The identity of the victims, and cause of death couldn't be determined in 22, and 48 % of the cases, respectively. When we consider the problems encountered during phases of determination of the cause and type of death and identification of the signs of postmortem animal scavening, the importance of forensic medicine approach in crime scene investigation on antemortem and/or postmortem animal attacks, identifying the profile of the offending animal and the challenging autopsy procedure becomes much more clear. [Med-Science 2014; 3(2.000): 1209-23]

İntihar tüm dünyada ve ülkemizde önemli bir toplumsal sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. İntihar yöntemleri çeşitli toplumlara göre değişiklik göstermekle birlikte ası, kimyevi madde kullanımı, ateşli silahlar (tabanca, av tüfeği) ile intiharlar en sık görülen intihar çeşitleri arasında yer almaktadır. Ulaşılabilirliğin daha kolay olması nedeni ile av tüfeğine bağlı intihar olguların da son yıllarda belirgin bir artış gözlenmektedir. Çalışmamızda av tüfeği ile intihar, atış mesafesi ve özellikleri, orijin, intihar bölgesi, olay yeri, cinsiyet ve yaş açısından değerlendirilmesi amaçlandı.

The child abuse is an important public health problem. It constitutes all kinds of non-accidental physical or emotional ill-treatment, sexual abuse, neglect or negligent treatment, or commercial or other exploitation applied by the child’s parents or caretakers, that is harmful to the child’s health, development or dignity. That treatmentshould be inconsistent with cultural values of that society and confirmed as child abuse by the experts. In memory of humanity's common and secret mythology, old traditions, as well as the relationship between the archaic religions, the origins ofthe gods, their heroes and ancient people's ideas about how the world exists the relationship between holistic science. Making story and transfer of real events by the people we find in mythology. The most famousGreek-Roman Mythology and mythological narratives of child abuse in which we find here. This paper is intended to show that child abuse is as old as human history.

WOS: 000410171400001, PubMed ID: 28889143, Background: Sexual abuse in childhood is a significant public health problem because of the destructive results both to the individual and to the community. The aim of this study was to examine the sociodemographic characteristics of children who were victims of sexual abuse, the relationship of the victim and abuser, and the findings of sexual abuse. Material/Methods: An examination was made of the results of forensic medicine and psychiatric evaluations of child victims of sexual abuse. The sociodemographic characteristics of the cases and the characteristics of the incidents of sexual abuse were evaluated at the Forensic Medicine Department of Cumhuriyet University between 2013 and 2016. Results: A total of 55 cases were included in the study, comprising eight males (14.5%) and 47 females (85.5%) in the age range of 5-17 years. The vast majority of the cases were high school students. The place of the abuse incident was the home of the victim or the perpetrator in 29 cases (52.7%). The sexual abuse was determined to be bodily penetration in 32 cases (58.1%). In 32 cases (58.1%), the perpetrator was known to the victim. Conclusions: The study findings that the perpetrator of the sexual abuse was known to the child, that predominantly female children were attacked, and the low sociocultural level of the cases were consistent with other studies reported in the literature. To prevent sexual abuse of children, to make an early diagnosis, and to provide rehabilitation for the abused children, it is essential that the evaluations of these cases are made using a professional multidisciplinary approach.

Femisid kavramı ilk olarak 1801 yılında İngiltere’de bir kadını öldürmek anlamında kullanılmakla beraber güncel olarak 1970’lerdeki feminist hareketlerce cinsiyetçi baskıya karşı kullanılmaya başlanmıştır. Diana Russell ise bu terimi 1976’da mahkemede kullanmıştır. Burada birçok cinayetin aslında femisid olduğunun farkına varılması gerektiğinden bahsetmiş ve yeni bir tanıma ihtiyaç olduğunu dile getirmiştir. Böylece birçok toplumda karşımıza çıkan infantisidlerin, geçmişte görülen cadı yakmaların, hala işlenen namus adına cinayetlerinin gözle görülür hale geleceğini ifade etmiş, kız bebekleri de kadın terimi içerisine dahil etmiştir (1).1992 yılında Russell ve Radford yeniden bir tanım yaparak; femisidi erkekler tarafından kadın düşmanlığı ile işlenen kadın cinayetleri olarak tanımlamış, Radford da seksüel şiddetin bir türü olduğundan bahsetmiştir (2). Campbell ve Runyan ise 1998 yılında failin güdüsü veya durumu ne olursa olsun bütün kadın cinayetleri için bu terimi kullanmıştır. 2001 yılında Russell tanımını modifiye ederek; “kadınların erkekler tarafından kadın oldukları için öldürülmesi” olarak bahsetmiştir (3). Desmond ve Dekesedery’ye göre ise femisid bir kadının erkek tarafından kasten öldürülmesi olarak tanımlanmıştır (4).En güncel tanım olarak; Birleşmiş Milletler Akademik Çalışmalar Birliği (UNSA) femisid ve/veya cinsiyetle ilintili diğer cinayetleri “bir kadını kadın olduğu veya bir kızı kız olduğu için öldürmek” olarak tanımlamaktadır (5).Femisidler salt kadın cinsiyetteki insanların öldürüldüğü cinayetler olarak algılanmamalıdır. Aslında femisidler, tüm kadın cinsiyetteki saldırı sonucu ölümlerin bir alt grubudur. Nefretle işlenen bu cinayetlerde, saldırıya uğrayan şey kadın kimliğidir. Bu saldırı; yasal olan ülkelerde çocuk sahibi olma sürecinde tıbbi olarak embriyonun cinsiyetinin seçilmesinde karşımıza çıkabildiği gibi, bazı toplumda sık görülen diri diri gömülen bebekler, namus-töre bahanesi ile öldürülen kadınlar örneklerinde de gözle görülür hale gelmektedir.Tüm bunların yanında kadına yönelik şiddet, psikiyatrik olarak da kadınları ciddi olarak etkilemekte, aile içi ya da toplumsal baskı intihar ile sonuçlanabilmekte daha dramatik olarak, kadınlar tehdit baskı ve zorlama ile intihara sürüklenebilmektedir.O halde bize göre yeniden kapsayıcı ve kullanılabilir bir tanıma ihtiyaç vardır:Femisid; embriyodan cenine, bebekten çocuğa, erişkinden yaşlıya kadar tüm kadın cinsiyetteki bireylerin sadece cinsiyetlerinden dolayı ya da toplumsal cinsiyet kimliği algısına aykırı eylemleri bahane edilerek, bir erkek tarafından ya da erkeğin motivasyonu ile bir kadın veya çocuk tarafından öldürülmesi ya da intihara zorlanmasıdır. Femisid bir nefret suçudur.Konu ile ilgili çalışan tüm araştırıcıların tanıma uygun olarak bahsi geçen vakalarda femisid kavramını kullanmasını, bunun yaygınlaşması ve genel kabul görmesi ile bu nefret suçunun daha iyi tanımlanarak görünür hale geleceği ve böylece bu suçun üzerine kararlılıkla gidilebileceği düşüncesindeyiz. Aynı zamanda tanımda da belirtildiği gibi otopsi yapan uzmanların ve diğer kamu görevlilerinin zorlamalı intiharlar konusunda daha dikkatli olmaları gerektiği kanaatindeyiz.

Nose is an organ for breathing and smelling and an important aesthetic factor in the middle of the face and it is vulnerable to traumas. Thus, we encounter nosebleeds frequently particularly in violence cases. We aim to remember that violence can come across clinicians in different formats in elderly patients by discussing domestic violence, violence to women and elderly abuse on a rare case. In act of violence, there is also a tendency of attacking aesthetic organs and protruding organs due to their anatomic forms. We encounter the amputation of nasal pyramid in history as a punishment of adultery and thievery in ancient civilizations as law enforcements. Nose as an important aesthetic factor of face, is possible to be attacked on purpose in order to take revenge or is jealousy cases. Similar to our case, we might encounter it as a type of elderly abuse and violence against women. According to World Health Organization Toronto Declaration, elderly abuse is: “acts of one or multiple inconvenient behaviors that harm the elders or distress them in a relationship with expectations of trust” Although nose replantation and reconstruction can be performed successfully with modern medical possibilities, erasing the marks of mental trauma is not easy at all. Therefore, in all age groups, legal acts must be done, educational programs and social society activities must be planned and creating awareness must be aimed in order to prevent violence and abuse. In abuse cases despite all protective measures, as a part of secondary and tertiary protection, it is significant to provide social and medical support and fallow-up in oncoming periods., Burun, solunum ve koku organı olmasının yanı sıra anatomik olarak yüzün orta hattında önemli bir estetik unsurdur ve travmalara açık bir organdır. Bu nedenle özellikle şiddet olaylarında burun yaralanmaları ile sık karşılaşmaktayız. Aile içi şiddeti, kadına şiddeti ve yaşlı istismarını nadir görülen bir olgu üzerinden tartışarak, ileri yaş grubunda da şiddetin değişik boyutlarda karşımıza çıkabileceğini hatırlatmayı amaçladık. Şiddet eylemleri içerisinde anatomik yapısı itibariyle çıkıntılı organlara ya da estetik organlara saldırı eğilimleri de mevcuttur. Tarihte zina ve hırsızlık suçunun cezası olarak nazal piramidin ampütasyonu eski uygarlıklarda hukuki bir yaptırım olarak karşımıza çıkmaktadır. Yüzün önemli bir estetik unsuru olan burnun, kıskançlık ya da intikam alma amacıyla da bilinçli olarak saldırıya uğraması mümkündür. Olgumuzda olduğu gibi yaşlı istismarının ve kadına şiddetin bir türü olarak karşımıza çıkabilmektedir. Dünya Sağlık Örgütü Toronto Deklarasyonu’na göre yaşlı istismarı: “güven beklentisi olan herhangi bir ilişkide, yaşlıya zarar veren veya onu strese sokan bir defa ya da tekrarlayan uygunsuz davranışlarda bulunulması”dır. Günümüz tıbbi imkanlarında her ne kadar başarılı burun replantasyon ve rekonstrüksiyon uygulamaları yapılabiliyor olsa da maruz kalınan ruhsal travmanın izlerinin silinmesi hiç de kolay değildir. Bu sebeple tüm yaş gruplarında, şiddet ve istismarı önlemede yasal düzenlemeler yapılmalı, eğitici programlar ve sivil toplum faaliyetleri planlanarak farkındalık yaratılması amaçlanmalıdır. Tüm koruyucu önlemlere rağmen meydana gelmiş istismar olgularında erken dönemde olgunun tıbbi ve sosyal destek sağlanması, ilerleyen dönemde takiplerinin yapılması ikincil ve üçüncül koruma kapsamında oldukça önemlidir.

İnsan vücudunda anatomik nörolojik ve fizyolojik bir dizi sistemin çalışması sonucu gerçekleştirilen karmaşık bir eylem olan el yazısı ve imza, kimlik tespitinde yararlanılan ve hala güncelliğini koruyan önemli bir parametredir. El yazısı ve/veya imza ile oluşturulan belgelerin bilimsel olarak incelenmesi neredeyse 100 yıldır adli bilimlerin ayrılmaz bir parçası olmuştur. Bu çalışma Trabzon il ve ilçelerinden yasal mevzuat çerçevesinde resen bilirkişi ataması ile rapor tanzim edilmek üzere bir belge inceleme bilirkişisine verilen adli belge dosyaları üzerinde yapılmıştır. Çalışmada kayıtlı 780 olgu geldikleri adli merciler, inceleme konusu belge adetleri, türleri ve nitelikleri, sorular, elde edilen sonuçlar ve raporların teslim süreleri yönünden incelenmiştir. Sonuç olarak ülkemizde laboratuvar eksikliğinden çok tecrübeli ve bilgili uzman açığı ciddi bir sorun olmakla birlikte belgeler belirli bir formata veya standarda sahip olmadıklarından incelemelerde kıyaslanacak örnek materyal bulma konusunda çok güçlükler yaşanmaktadır. Bu hususta ciddiyetle çalışılmalı ve belgelere bir standart getirilmelidir.Anahtar Kelimeler: Yazı-İmza, Belge İnceleme, Trabzon

Objectives: This investigation was performed to determine opinions of forensic medicine specialists about the concept of death. Methods: This descriptive, cross-sectional and qualitative study was performed on 103 forensic medicine specialists who consented to participate in the study between 2011-2012. Data were recruited during face-to-face interviews and via e-mail. Results: Forensic medicine specialists participated in this study were mostly (74.8%) male, married (81.6%) with a mean age of 40.45 ± 6.85 years. A 24.3%of them were practicing their speciality for 11-15 years. This study revealed that forensic medicine specialists demonstrate a lower level of death anxiety. Conclusions: Forensic medicine specialists demonstrated a moderate level of avoidance attitude, while they manifested depressive mood towards death. The opinions of forensic medicine specialists about the concept of death were somewhat determined in our study.

Objective Burnout syndrome can significantly reduce the performance of health workers. Although many factors have been identified as antecedents of burnout, few studies have investigated the role of organisational commitment in its development. The purpose of the present study was to examine the relationships between subdimensions of burnout syndrome (emotional exhaustion, depersonalisation and personal accomplishment) and subdimensions of organisational commitment (affective commitment, continuance commitment and normative commitment). Methods The present study was a cross-sectional survey of physicians and other healthcare employees working in the Ministry of Health Ordu University Education and Research Hospital. The sample consisted of 486 healthcare workers. Data were collected using the Maslach Burnout Inventory and the Organisation Commitment Scale, and were analysed using the canonical correlation approach. Results The first of three canonical correlation coefficients between pairs of canonical variables (Ui , burnout syndrome and Vi, organisational commitment) was found to be statistically significant. Emotional exhaustion was found to contribute most towards the explanatory capacity of canonical variables estimated from the subdimensions of burnout syndrome, whereas affective commitment provided the largest contribution towards the explanatory capacity of canonical variables estimated from the subdimensions of organisational commitment. Conclusions The results of the present study indicate that affective commitment is the primary determinant of burnout syndrome in healthcare professionals. What is known about the topic? Organisational commitment and burnout syndrome are the most important criteria in predicting health workforce performance. An increasing number of studies in recent years have clearly indicated the field’s continued relevance and importance. Conversely, canonical correlation analysis (CCA) is a technique for describing the relationship between two variable sets simultaneously to produce both structural and spatial meaning. What does this paper add? To our knowledge, CCA has not been used to determine the relationships between burnout and organisational commitment of physicians and other healthcare staff. Accordingly, the present study adds information regarding the relationship between burnout and organisational commitment variables determined using CCA. This analysis is used to describe the relationship between two variable sets simultaneously and allows for an easy method of interpretation. What are the implications for practitioners? Burnout syndrome is a major threat to both the health workforce and its organisations. In addition, it affects the quality and effectiveness of health care. Thus, the findings of the present study offer a solid foundation from which actions to decrease burnout levels in healthcare professionals can be implemented by successfully increasing levels of organisational commitment.

Background Violence within the family is a significant health problem which threatens the health of the community. The global rates of domestic violence directed at women have been reported as 10%–69% and in Turkey as 25%–30%. Materials and Methods The data of our study were obtained from the database of the official internet website of the Turkish Statistics Institute as the data related to violence between 2007 and 2012. In the evaluation of the data, SPSS 11.0 statistics software was used. Results Although it was determined that women from all groups experienced sexual, physical and emotional violence, higher rates were observed in those living in rural areas compared to those in urban areas, in the eastern region compared to all other regions, in the 45–59 years age group, those with low level of income and with a low level of education. Conclusion When physicians encounter women who have experienced violence, by evaluating the violence in the context of a legal case, violence is identified and not allowed to become a cycle passed from generation to generation, and in addition to the medical intervention, without forgetting that violence is a public health problem, it is necessary to find a way to provide psychosocial and legal support for the victim.