Search

Amaç: Protez vasküler greft enfeksiyonu damar cerrahisinden sonra görülen en ciddi komplikasyonlardan biridir. Protez greft ameliyatları sonrası görülen enfeksiyon, mortalite ve morbidite açısından önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu enfeksiyonlara en sık sebep olan etken ise metisiline dirençli Staphylococcus aureus'dur (MRSA).Biz bu çalışmada MRSA ile deneysel olarak oluşturulan vasküler greft enfeksiyonu modelinde linezolid, teikoplanin ve vankomisinin etkinliğini göstermeyi amaçladık.Materyal ve Metod: 50 rat 5 gruba ayrıldı. 1 cm2 olarak hazırlanan politetrafloroetilen greftler ratların sırtlarında oluşturulan cilt altı ceplerine aseptik şartlarda yerleştirildi. Grup 1'deki 10 rat kontrol grubunu oluşturdu. Geriye kalan 40 rattaki greftler 2X107 koloni oluşturan ünite konsantrasyonda (cfu/ml) MRSA' nın topikal olarak inoküle edilmesiyle enfekte edildi. Grup 2'ye herhangi bir tedavi verilmezken grup 3'e linozolid, grup 4'e vankomisin ve grup 5'e teikoplanin tedavisi uygulandı. Tedavinin ilk dozu greft implantasyonundan 30 dakika önce ve sonraki iki doz greft implantasyonundan 24 ve 48 saat sonra yapıldı. Ratlara toplam 3 defa 10mg/kg/gün dozunda antibiyotik intraperitoneal olarak verildi. Postoperatif 7. gün tüm ratlara anestezi intra kardiyak kan alınarak ötönazi yapıldı. Greftler mikrobiyolojik ve histolojik araştırma için çıkarıldı. Alınan kan örneklerinden biyokimyasal çalışma yapıldı. Bulgular: Mikrobiyolojik olarak yapılan kantitatif kültür analizine göre kontrol grubunda (grup I) enfeksiyon tespit edilmedi. Grup II'de greftlerde fazla sayıda bakteri tespit edildi (5,7x104±1,49x104 cfu/cm2). İntraperitoneal linezolid ve vankomisin alan gruplarda grup II'ye göre daha az bakteri üremesi vardı (sırasıyla 4,0x103±9,66x103, 4,0x103±6,99x103 cfu/cm2). Teikoplanin tedavisi alan grup V'de bakteriyel üreme görülmedi. Grup II'deki bakteri sayısı, kontrol ve tedavi gruplarıyla karşılaştırıldığında fazlaydı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p