Search

Mindfulness-based approaches, which have been used in many fields in recent years, have been widely accepted especially in practices in psychology and psychiatry, and have been integrated into traditional treatment methods. In parallel with the positive effects of the concept of mindfulness on mental, spiritual and physical well-being, researches have also steadily increased and various scales have been developed to measure mindfulness which can be summarized as the mindful awareness of the moment by accepting one’s experience without judgment.Some of these scales were adapted to Turkish in the last decade. Considering the extensive usage of the concept of mindfulness in health-related fields, this study aimed to introduce the State Mindfulness Scale into Turkish, as one of the important scales to be evaluated on a more solid theoretical and methodological basis. Accordingly, the source scale was translated into Turkish through the steps suggested by WHO. Confirmatory factor analysis (CFA) was performed for the validity of the scale. Cronbach alpha reliability coefficient, Item Total Score Analysis, Guttman reliability coefficients, Spearman-Brown confidence coefficients were evaluated and the findings regarding the internal consistency of the scale were used in terms of the reliability analysis of the scale. For CFA and other analyses, 345 students at Akdeniz University were included in the study. As a result of CFA, it was found that the 21 item 2-factor structure in the source scale was compatible with the target culture (X2/Sd: 3,41; RMSEA: 0,088: CFI: 0,95). The correlation reliability coefficients of the scale ranged from 0.484 to 0.743. The Cronbach alpha value of the first factor of the scale was 0.899, the Cronbach alpha value of the second factor was 0.728, and the Cronbach alpha value for the total score was 0.921. The findings show that the validity and reliability of the State Mindfulness Scale has been ensured and the scale has been successfully adapted to Turkish.

This study, which focuses on the use of problematic technology in university students, focuses on the dimensions of the relationship university students establish with technology, and aims to reach a holistic and deep understanding of the negative and destructive effects and consequences of this relationship. The research designed in quantitative design is based on the relational screening model. Within the scope of the research, it was aimed to look at the technology usage habits of the participants. For this purpose; Personal Information Form, Technology Addiction Scale and Technological Addiction Scale were used. The sample of demographic information obtained from university students at a foundation university consists of 392 participants, 340 (86.7%) female and 52 (13.3%) male students. Participants' technology usage characteristics, time spent with technology, thoughts about the COVID-19 process and addiction levels were revealed within the scope of the findings. Considering that deprivation, difficulty in control, impaired functionality and social exclusion are indicators of problematic technology use, it is seen that the time spent on technological components and usage habits are predictors of problematic use. The results have been discussed in the light of the current literature.

Bu çalışmada, Leung ve Cheung (2013) tarafından geliştirilen “ASK Cultural Competency Self-Assessment Scale” adlı ölçek, ölçeğin geliştiricilerinden gerekli izinler alınarak Türkçeye uyarlanmıştır. Çalışma grubunu sosyal hizmet alanında aktif olarak çalışan 246 sosyal hizmet uzmanı oluşturmaktadır. İç tutarlılık katsayısı (Cronbach’s alpha) ölçek bütünü için 0,952; tutum değerlendirme boyutu için 0,875; beceri değerlendirme boyutu için 0,864 ve bilgi değerlendirme boyutu için 0,926 olarak hesaplanmıştır. Güvenirlik işlemlerini sağlamak amacıyla %27’lik alt ve üst gruplar arasındaki farklar incelenmiştir. Yapılan çözümlemede (t (130):21,93, p

Bu araştırma Koronavirüs 2019 (Covid-19) hastalığını ev izolasyonunda geçiren bireylerin psikolojik deneyimlerini keşfetmeyi amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemiyle tasarlanmış olan bu araştırmada fenomenolojik yaklaşım temel alınmıştır. Bu bağlamda hastalık sürecini ev izolasyonunda atlatan hastaların psikolojik deneyimleri kendi bakış açıları doğrultusunda anlaşılmaya çalışılmıştır. Kartopu örnekleme yoluyla 7’si kadın, 3’ü erkek toplam 10 Covid- 19 hastası ile yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla yüz yüze ve telefon görüşmesi şeklinde veriler toplanmıştır. Veriler Colaizzi’nin fenomenolojik yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan hastaların yaş dağılımı 35-65 arasındadır. 3 hastada kronik rahatsızlık bulunmaktadır. Görüşmeler sonucunda elde edilen bulgular “hastalık öyküsü”, “izolasyon sürecindeki duygular”, “hastalığın yarattığı tepkiler” ve “izolasyon sonrası psikolojik görünüm” olmak üzere dört ana temada değerlendirilmiş ve bu ana temalara bağlı alt temalar geliştirilmiştir. Katılımcıların hastalık öyküleri incelendiğinde ilk aşamada hastalığı inkâr ettikleri, tanı konulduktan sonraki aşamada şaşkınlık ve korku içerisinde oldukları, suçluluk duygusu hissettikleri görülmüştür. İzolasyon sürecinde yalnızlık ve damgalanmışlık hissi ağır basmaktadır. Hastalığın yarattığı tepkilerde, yeme-içme ve temizlik alışkanlıklarında değişimlerin olduğu ve ilaçlara karşı güvensizlik duyulduğu belirtilmiştir. İzolasyon sonrası psikolojik görünümde ise aile ve akraba desteğinin yüceltildiği, rahatlama ve cesaretin olduğu görülmektedir.

Kültürel yetkinliğin temel alındığı bu çalışma kültürün, sosyal hizmet uygulamalarını etkileyebilecek ve yönlendirebilecek şekilde merkezi bir konuma taşınmasının önemli olduğu düşüncesi ile hazırlanmıştır. Postmodern dönemle birlikte farklılıkların giderek daha görünür olması sosyal hizmet alanında kültürel yetkinlik konusuna duyarlılığın artmasına neden olmuş ve sosyal hizmet müdahalelerinde kültürel yetkinliğin ön plana çıkmasını sağlamıştır. Geniş bir yelpazeye sahip olan insan farklılığının günümüzde daha da çeşitlendiği görülmektedir. Bu noktada kültürel yetkinlik, ırk ve etnik köken farklılığının dışında diğer farklılıkları da içine alan bir kapsayıcı kavram olarak ortaya çıkmaktadır. Daha geniş tanımıyla, ırk ve etnik köken dışındaki renk, sosyal sınıf, dini ve manevi inançlar, göçmen statüsü, cinsel yönelim, cinsel kimlik veya ifadesi, yaş, medeni hal ve fiziksel veya mental anlamda engelli olmak üzere insanların sosyo-kültürel deneyimlerini içermektedir. Sosyal hizmetin mikro, mezzo ve makro uygulama boyutlarını kapsayan kültürel yetkinlikte amaç; kültürlerarası uygulamalarda etkin ve etik sosyal hizmet müdahalelerini mümkün kılmaktır. Dolayısıyla bu çalışma sosyal hizmet ve diğer insan hizmetleri literatürünün kültürel açıdan uygun ve yetkin müdahalelere hitap eden bir içeriğe sahip olması gerekliliğini savunmaktadır.

“Village institutes”, the most original model of their time, targeted the development of the entire society starting from the village local and provided important developments in a short time. Macro-social work practice can be explained as the focus on organization and advocacy on the basis of progressive goals by utilizing social development, social planning and social action models for the development of society in general. In this article, an evaluation was made from the perspective of macro social service models of the Village Institutes. For this purpose, the intersection points of macro social work models and village institutes have been examined. Thus, it was tried to be conveyed as an example to the social workers who are working with the village institutes and who have been contributing to social development and modernization with the theory, application techniques and contributions to the society and the social social service application which has become increasingly important., Kendi zamanının en özgün eğitim modeli olan “Köy Enstitüleri”, köy yerelinden başlayarak tüm toplumun gelişimini hedef almış ve kısa sürede önemli gelişmeler sağlamıştır. Toplumla sosyal hizmet uygulaması da aynı felsefe ile hareket ederek genel olarak toplumun gelişimi için toplumsal kalkınma, sosyal planlama ve sosyal eylem modellerinden faydalanarak, toplumun ilerici hedefler ekseninde örgütlenmesi ve savunuculuğa odaklanması olarak açıklanabilir. Bu makalede toplumla sosyal hizmet uygulama modelleri perspektifinden Köy Enstitülerinin analizi yapılmıştır. Toplumla sosyal hizmet uygulama modelleri ile köy enstitülerinin kesişen noktaları incelenerek köy enstitüleri ile yürütülmüş ve toplumsal kalkınma ve çağdaşlaşmaya katkı vermiş olan uygulama örnekleri ile gittikçe önemi artan toplumla sosyal hizmet uygulamasına teori, uygulama teknikleri ve topluma katkıları ile toplumla çalışan sosyal hizmet uzmanlarına bir örnek olarak aktarılmaya çalışılmıştır.

Associated with globalization, transformation and mobility all around the world may result in positive and negative impacts on welfare of the countries as well as on psycho-social and economic positions of the individuals. Especially in under developed and developing countries, such effects are more evident. The individuals living in these countries are forced to leave their homeland and become refugees in some other countries due to social, economic, psychological and environmental effects. Migration process has become a threat for physical, psychological, social, economic and cultural development of these children at present and in the future. This study is a content analysis on the position of Syrian children and how they are mentioned in three mainstream newspapers in Turkey (March-April-May 2016). These newspapers are Star, Hürriyet and Cumhuriyet. Only headlines were analyzed and columns were not taken into consideration. News from these papers are categorized according to subjects and contents and then sub-categories were composed. How Syrian children in Turkey have been generally mentioned, on which occasions they have been mentioned and which of their problems have been stated in printed media were analyzed in this study.

Bu araştırmada yaratıcı drama yönteminin sosyal hizmet öğrencilerinin iletişim becerilerine etkisi incelenmiştir. Araştırma Ankara ilinde bir sosyal hizmet bölümünde öğrenim gören 1. sınıf öğrencileri arasından seçilen 58 denekle (28 deney grubu, 26 kontrol grubu) yürütülmüştür. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Deney grubuna araştırmacılar tarafından geliştirilen oniki oturumluk iletişim becerileri geliştirme programı uygulanmıştır. Ölçme aracı olarak Korkut, (1997) tarafından geliştirilen İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ) kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubu puanları arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını test etmek için Wilcoxon Testi ve Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre deney grubunda yer alan öğrencilerin öntest-sontest puanları arasında son-test puanları lehine anlamlı bir artış görülmüşken, kontrol grubunda bir değişim gözlenmemiştir.

As a result of globalization of capitalism, change of social structure,increase of working hours and the involvement of both men and women in paidlabour, child care in the family can be carried out by grandparents.Grandparents' child care generally positively effects their well-being.However, grandparents' psychological and social lives can be adversely affectedbecause of the new and unexpected role of them, their psychological-physicalconditions, financial conditions and problems faced with their grandchildren.Social work policies and practices play a major role in solving these problems.In Turkey, the rate of grandparents who care for their grandchildren isnot fixed by statistical data. However, according to the information from theobservation, the number of grandparents who care for grandchildren isincreasing day by day. In order to solve current problems, countries aim tosolve the problems of grandparents and increase their psychosocial well-beingin accordance with various policies and programs. In Turkey, there is a gap inpolicies and practices related to grandparents' providing full-time orpart-time care. In this article, at first we discussed the psychosocialproblems of grandparents in order to eliminate existing deficiencies and toenhance the quality of their lives and later some recommendations are took partin the macro-size (social policy), mezzo size (school social work, supportgroups), micro-size (case management, counseling) to solve the problems., Kapitalizminküreselleşmesi, toplumsal yapının değişmesi, çalışma saatlerinin artması vebuna paralel hem kadınların hem de erkeklerin ücretli iş gücüne katılmasısonucu ailedeki çocuk bakım işi büyük ebeveynler tarafından yerinegetirilebilmektedir. Büyük ebeveynlerin çocuk bakmaları onların iyilik halinigenel olarak olumlu etkilemektedir. Bununla birlikte büyük ebeveynlerin yeni vebeklenmedik bir rol oynamaya başlamaları, psikolojik-fiziksel sağlık durumları,finansal durumları ve torunları ile yaşadıkları sorunlar nedeniyle depsikolojik ve sosyal hayatları olumsuz olarak etkilenebilmektedir. Busorunların çözümü konusunda sosyal hizmet politika ve uygulamaları büyük roloynamaktadır.Türkiye’de torunlarınabakım veren büyük ebeveynlerin sayısı istatistiki verilerle sabit değildir.Ancak gözlemden gelen bilgiye göre torun bakımı veren büyük ebeveyn oranınıngünden güne arttığı görülmektedir. Var olan sorunların giderilebilmesi adınaülkeler çeşitli politika ve programlar doğrultusunda büyük ebeveynlerinsorunlarını çözüp psiko-sosyal iyilik hallerini arttırmayı amaçlamaktadırlar.Türkiye’de de yaşlı ve engellilere bakım veren kişiler ile ilgili sosyal hizmetpolitikaları uygulanmaktadır. Ancak; tam zamanlı veya yarı zamanlı bakım verenbüyük ebeveynlerle ilgili politika ve uygulamalarda bir açıklık olduğu farkedilmiştir. Bu makalede mevcut eksikliğin giderilmesi ve büyük ebeveynlerinhayat kalitelerinin arttırılması amacıyla öncelikle büyük-ebeveynlerinpsiko-sosyal sorunlarından bahsedilmiş daha sonra problemlerin giderilmesiamacıyla makro boyutta (sosyal politika), mezzo boyutta (okul sosyal hizmeti,destek grupları), mikro boyutta (vaka yönetimi, danışmanlık) önerilersunulmuştur.

This chapter aims to summarize the development of investigative interviewing of children especially in the UK and Turkey to give short information about the methods which have been implemented by police officers during interviews. The role of the interviewers during the interview will be outlined and some information will be given about children as witnesses. This book chapter will also express the risks and difficulties of conducting interviews with children. Moreover, it will be briefly underlined the harmfull effects of re-interviewing of children. All these subjects were examined comprehensively Interviewing is at the heart of any police investigation and thus is the root of achieving justice in society.

This research was conducted with a view to ascertaining the perceptions, feelings, and thoughts of the women who care for patients with schizophrenia regarding the challenges they face and stigma. This research was conducted by using qualitative research method. To this end, in-depth interviews were made with 10 women who care for schizophrenia patients. As a result of the research, it was found out that the women who care for patients often care of the patient on their own, and thus, they have some psychosocial challenges. The disease negatively affects family relationships, but some families, on the contrary, have positive changes in their relationships. The parents accuse themselves as they are the cause of the disease and they are accused by the social circles. The women who care for patients are exposed to stigma during almost the all processes of the disease and some women internalize being stigmatized and they mostly tend to hide the disease in order to cope with the stigma.

Turkiye’de Saglik Bakanligi, 2010 yilindan itibaren kendisine bagli hastanelerde, noromuskuler hastalara yonelik teshis, tedavi ve rehabilitasyon hizmetlerinin standardize edilmesi ve yurutulmesi amaciyla Noromuskuler Hastaliklar Merkezi acilmasi calismalarina baslamistir. Henuz cok yeni olan bu merkezlerde, hastalara ve ailelerine yonelik etkin hizmetlerin planlanmasinda ve verilmesinde hastalarin uyesi oldugu aile sisteminin incelenmesi, yasadiklari gucluklerin bilinmesi oldukca onemlidir. Ailelerin ve yasadiklari gucluklerin bilinmesinin oneminden hareketle bu arastirmada, noromuskuler hasta ailelerinin yasadiklari gucluklerin degerlendirilerek ortaya konmasi amaclanmistir. Ailelerin yasadiklari guclukler; cevresel, ekonomik ve psiko-sosyal guclukler alt basliklarinda ele alinmistir. Bu kapsamda, Noromuskuler Hastaliklar Merkezlerinden 1 Haziran- 30 Eylul 2012 tarihleri arasinda hizmet alan, arastirmaya katilmaya istekli oldugunu belirten 126 gonullu noromuskuler hasta aile uyesi ile gorusulmustur. Arastirma sonuclarina gore; ailelerin merkeze gelip gitmekte zorlandigi, yasadiklari sosyal cevrede ulasim kolayligina, cevrenin ve evin noromuskuler hastanin saglik durumuna uygun duzenlenmesine ve maddi/psikolojik/sosyal destege ihtiyac duydugu, gelirlerinin masraflarini karsilamaya yetmedigi, hastalarin tedavi masraflarinin butcelerini etkiledigi ve ekonomik acidan hastalarinin masraflarini karsilamada gucluk yasadigi gorulmustur. Ailelerin hastalarinin gunluk bakimi ve diger hazirliklarindan oturu kendilerini yorgun ve halsiz hissettikleri, kendilerine zaman ayirmada ve sosyal aktivitelere katilmada gucluk yasadiklari gorulmustur.

Bu arastirma ile kurum bakimi deneyimi olan bireylerin is ve yasam doyumlarinin incelenmesi amaclanmistir. Arastirma 2012 Ekim-2013 Aralik aylari arasinda Ankara’da, kurum bakimi deneyimi olan 82 kisi ile gerceklestirilmistir. Arastirmanin sonuclari genel olarak soyledir: Arastirmaya katilanlarin %83’u 19-34 yas arasi bireylerden olusmaktadir, katilimcilarin %31,7’si kadin, %68,3’u erkek ve %40,2’si evlidir. Katilimcilarin kurum (is yeri) degisikligi sayilarina bakildiginda, 4-7 arasinda kurum degisikligi yapanlarin, 1-3 arasinda kurum degisikligi yapan katilimcilara gore yasam doyumlarinin daha yuksek oldugu gorulmustur. Katilimcilardan bir cocuk sahibi olanlarin ise is doyumlarinin ve dissal doyumlarinin yuksek oldugu, cocuk sahibi olmayanlarin ise is doyumlari ile dissal doyumlarinin dusuk oldugu gorulmustur. Ekonomik durumunu yuksek olarak belirten katilimcilarin, is ve yasam doyumu alt olceklerinden aldiklari puan, ekonomik durumu dusuk olan katilimcilarin is ve yasam doyumundan aldiklari puanlarindan daha yuksek oldugu saptanmistir.

Social work schools were present since the beginning of the 20th century in the world, however, in Turkey, social work education was started in 1961. The first social work school, Hacettepe University, have existed as the only one providing social work education, until 2002. With the increasing need for the social workers in the country, the new schools/departments have established. In this study, development process of the social work profession and social work education in Turkey have elaborated critically together with the conditions of the newly constructed social work departments in recent years.