Search

Bu çalışmada, gentamisin'in neden olduğu nefrotoksisiteye karşı kril yağının koruyucu etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmada yedi gün boyunca oral yolla kontrol ve ikinci grubuna (GI) distile su verilirken, üçüncü (GII) ve dördüncü (GIII) gruplarına 500mg/kg krill yağı verildi. Ayrıca çalışma boyunca subkutan yolla kontrol ve GIII gruplarına izotonik tuzlu su uygulanırken, GI ve GII gruplarına 80 mg/kg gentamisin uygulandı. Plazma alanin aminotransferaz (ALT) ve gama glutamiltransferaz (GGT), total kolesterol, üre ve kreatinin düzeylerine, hem plazma hem de böbrek doku süpernatından ise malondialdehit (MDA) ve total antioksidan kapasitesi (TAS) düzeylerine değerlendirildi. Histopatolojik olarak tubul ve glomeruluslardaki değişimler ile damarsal değişiklikler skorlanarak değerlendirildi. Üre düzeyi ve ALT aktivitesi GI gruba göre GII ve GIII verilen grupta anlamlı düzeyde düşük bulundu (p, This study aimed to evaluate the protective effect of krill oil against nephrotoxicity caused by gentamicin. Distilled water was given orally to the control and second groups (GI) for seven days while 500 mg/kg krill oil was given to the third (GII), fourth (GIII) groups. In addition, isotonic saline was administered subcutaneously to the control and GIII groups throughout the study, while 80 mg/kg gentamicin was administered to the GI, and GII groups. Alanine aminotransferase (ALT) and gamma glutamyltransferase (GGT) peptidase, total cholesterol, urea, and creatinine levels in plasma and, malondialdehyde (MDA) and total antioxidant status (TAS) levels in both plasma and kidney tissue supernatant were evaluated. Histopathological changes in tubules and glomeruli and vascular changes were evaluated by scoring. Urea level and ALT activity were found to be significantly lower in the GII and GIII groups compared to the GI group (p

Bu çalışmada; sığır solunum yolu hastalıkları tedavisinde kullanılan tildipirosinin, sığır trakea epitel hücresi üzerinde in vitro yara iyileşmesi etkisinin araştırılması amaçlandı. In vitro yara yöntemi ile her kuyucuğa ekilmiş olan sığır trakea epitel hücreleri üzerinde, 200 μL’lik pipet ucu (dikey) aracılığıyla bir yara alanı oluşturuldu. In vitro yara oluşturulmuş sığır trakea epitel hücreleri üzerine tildipirosinin konsantrasyonları (5 μg/mL, 10 μg/mL, 25 μg/mL, 50 μg/mL) ve kontrol grubu uygulandı. In vitro yara görüntüleri; 0’ıncı saat, 24’üncü saat ve 48’inci saatte izlendi. Çalışmanın 24’üncü saatinde yara alanı kapanma yüzdesi, kontrol grubuna kıyasla; tildipirosinin 50 μg/mL konsantrasyonda istatistiki olarak önemli fark bulunamazken 5, 10 ve 25 μg/mL konsantrasyonlarında istatistiki olarak fark anlamlı bulundu. Çalışmanın 48’inci saatinde,kontrol grubuna kıyasla 25 ve 50 μg/mL tildipirosin konsantrasyonları arasında istatistiki olarak önemli fark bulunamazken, 5 μg/mL (%96,61±1,69) ve 10 μg/mL (%96,42±1,78) tildipirosin konsantrasyonları arasında yara alanı kapanma yüzdeleri arasında istatistiki olarak fark anlamlı bulundu. Sonuç olarak tildipirosinin düşük konsantrasyonlarındaki yara iyileşme yüzdelerinin (48’inci saat) yaklaşık olarak %96 olması, hastalıkların tedavisine ek olarak çeşitli mikroorganizma ve maddeler tarafından epitel hücrelerinde meydana gelen hasarlara karşı doku bütünlüğünü koruma ve tedaviye katkı sağlayabilir., This study aimed to investigate the in vitro wound healing effect of tildipirosin, used in treating bovine respiratory diseases, on bovine tracheal epithelial cells. With an in vitro wound method, a wounded area was created on bovine tracheal epithelial cells found in each well with a 200 μL pipette tip (vertical). Concentrations of tildipirosin (5 μg/mL, 10 μg/mL, 25 μg/mL, 50 μg/mL) and control group were applied on in vitro wound formed bovine tracheal epithelial cells. In vitro wound images were monitored at 0th, 24th and 48th hours. No statistically significant difference was found at 50 μg/mL concentration of tildipirosin at the 24th hour of the study regarding to wound healing area. In contrast, the difference was statistically significant at 5, 10, and 25 μg/mL concentrations of tildipirosin as compared to control group. At the 48th hour of the study, there was no statistically significant difference between 25 and 50 μg/mL concentrations of tildipirosin compared to the control group. In contrast, 5 μg/mL (%96,61±1,69) and 10 μg/mL (%96,42±1,78) tildipirosin statistically increased the wound healing percentage. To conclude, the wound healing rate (48th hour) at low concentrations of tildipirosin was approximately %96, and this may contribute to the protection and treatment of tissue integrity against epithelial cell damage by various microorganisms and substances in addition to the treatment of diseases.

Coronaviruses are factors that affect the respiratory tract of mammals, including humans, leading to mild or severerespiratory infections. The disease caused by coronavirus-2, which is characterized as severe acute respiratorysyndrome, COVID-19 epidemic has affected the whole world. It increases its severity day by day. Drugs or vaccineswith proven efficacy have emerged as an urgent need to treat or prevent human coronavirus infection. Researchesare being carried out all over the world and remedies are sought. In this review, the items to be qualified as potentialtherapeutic agents are briefly mentioned. Since the effects of these substances for the Covid-19 outbreak are generallyexamined in vitro, research is needed on the reactions to be given when they are given to the living organism. In orderto show the effectiveness of the drug, it must be absorbed from the application site and reach the target point.Likewise, the negative effects on the living organism should be minimal. This can be demonstrated by the efficacy,safety and pharmacokinetic studies to be performed. More clinical studies are needed to confirm the efficacy andsafety of these substances in the treatment of COVID-19., Koronavirüsler, insanlar dahil memelilerin solunum yollarını etkileyen, hafif yada şiddetli solunum yolu enfeksiyonlarınayol açan etkenlerdir. Şiddetli akut solunum sendromu olarak nitelenen ve koronavirüs-2’nin neden olduğu hastalıkCovid-19 salgını tüm dünyayı etkisi altına almıştır. Günden güne de ciddiyetini arttırmaktadır. İnsan koronavirüsenfeksiyonunu tedavi etmek veya önlemek için etkinliği kanıtlanmış ilaçlar veya aşılar acil bir ihtiyaç olarak gündemegelmiştir. Dünya genelinde devamlı olarak araştırmalar yapılmakta olup hastalığa çare aranmaktadır. Bu derlemedepotansiyel terapötik ilaç olarak nitelendirilecek maddelerden kısaca bahsedilmiştir. Bu maddelerin Covid-19 salgınıiçin genelde in vitro ortamlarda etkilerinin incelenmesinden dolayı, canlı organizmaya verildiğinde göstereceğireaksiyonlar üzerine araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır. İlaç etkinliğini gösterebilmesi için uygulama yerindenemilmesi ve hedef noktaya ulaşması gerekir. Aynı şekilde canlı organizma üzerinde de olumsuz etkilerinin en azdüzeyde olması gerekir. Bu durum yapılacak etkinlik, güvenlik ve farmakokinetik çalışmalar ile ortaya konulabilir.Bu maddelerin COVID-19’un tedavisindeki etkinliğinin ve güvenliğinin doğrulanması için daha fazla klinik çalışmalaraihtiyaç vardır.

Eski çağlarda hastalıkların tedavi edebilmesi vekoruyucu sağaltım amacıyla çeşitli yöntemler denenmiştir. Bu yöntemler arasındabitkiler en başta gelmektedir. Buna bağlı olarak zengin bir bilgi birikimi ortayaçıkmıştır. Ülkemizde halk arasında tedavi amaçlı çok fazla bitki türününkullanıldığı ifade edilmektedir. Gilaburu (Viburnum opulus L.)’da bu amaçlakullanılan bitkiler arasında gösterilmektedir. Gilaburu meyvesi içerisindebulunan biyoaktif maddeler üzerine yapılacak araştırmalarla bu meyvenin tıbbiilaç olarak kullanımının önemi vurgulanmalıdır., In ancienttimes, various methods have been tried to treat diseases and preventivetreatment. Among these methods, plants are the first. A rich accumulation ofknowledge emerged. It is stated that a lot of plant species are used fortreatment in our country. Gilaburu (Viburnumopulus L.) is also shown among the plants used for this purpose. Researchon bioactive substances in the Gilaburu fruit should be emphasized theimportance of using this fruit as a medicinal drug.

Amaç: Algan hemostatik ajan (AHA), Türkiye’de üretilen bitkibazlı hemostatik bir maddedir. Hemostatik teknolojilerdekibüyük gelişmelere rağmen, kanamanın kontrolünde kullanılmaküzere daha etkili hemostatik ürünlerin üretilmesi gerekmektedir.Bu çalışmanın amacı, AHA’nın sıçanlarda parsiyel splenektomimodelindeki etkinliğini göstermektir. Ayrıca bu modelde batınyapışıklığı değerlendirilmiştir.Gereçler ve Yöntemler: Bu çalışmada 5-7 haftalık 64 sıçankullanıldı. Sıçanların her biri sekiz sıçandan oluşan 8 grubaayrıldı (heparinize edilmiş 4 grup ve heparinize edilmemiş 4grup). Deneysel splenektomi yapıldı ve kontrol grubuna hemorajikontrolü için serum fizyolojik emdirilmiş gazlı bez uygulandı,deney gruplarına AHA sıvı emdirilmiş gazlı bez, jel ve toz formuuygulandı.Bulgular: Komple hemostaza ulaşma süresi, tüm AHAgruplarında kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak daha kısa idi.AHA’nın toz ve jel formları heparinize ve heparinize olmayangruplarda 1 saniyede kanamayı durdurdu. AHA sıvı (sünger)formu, kontrol grubunda ilk uygulamada tüm sıçanlarda kanamayıdurdurdu (10 saniyenin altında). Kanama, heparinize edilmişkontrol grubunda (serum fizyolojik emdirilmiş gazlı bez) ortalama55 saniyede ve heparinize olmayan kontrol grubunda 38 saniyedekontrol edilebildi.Sonuç: Bu çalışma, AHA’nın hemorajinin kontrol edilmesindeyararlı olabilecek oldukça etkili bir hemostatik ajan olduğunugöstermiştir., Objective: Algan hemostatic agent (AHA) is a plant-basedhemostatic agent produced in Turkey. Although, there is a greatimprovement in the hemostatic technologies, more effectivehemostatic products are required to be produced. The aim ofthis study was to demonstrate the efficacy of AHA in a partialsplenectomy model in rats. In addition, in this model, postoperativeabdominal adhesion was evaluated.Materials and Methods: In this study 5-7 weeks old 64rats were used. Rats were randomly divided into 8 groups, eachconsisting of eight rats (4 groups heparinized and 4 groups nonheparinized).Experimental splenectomy was performed and thegauze impregnated with saline was applied to the control group forthe hemorrhage control, the gauze impregnated with liquid AHA,gel and powder form of AHA, was applied to the experimentalgroups.Results: The time to reach complete homeostasis wassignificantly shorter in all AHA groups compared to the controlgroup. The powder and the gel forms of AHA stopped the bleedingin heparinized and non-heparinized groups in 1 second. The AHAfluid (sponge) form stopped the bleeding in the first applicationin the control group less than 10 seconds and the second timeapplication was not necessary. The bleeding was able to becontrolled in the heparinized control group (saline impregnatedsponge) by 55 seconds and in the non-heparinized control groupby 38 seconds.Conclusion: This study showed that AHA is a highly effectivehemostatic agent, which would be beneficial in controllinghemorrhage.

Besinlerdeki ilaç ve metabolitlerinin kalıntıları ilgili yerel makamlar tarafından düzenli olarak araştırılmaktadır; ancak bu kalıntıların çevredeki akıbeti bilinmemektedir. Akvakültür endüstrisinin giderek artan önemi ve antibiyotiklerin bu endüstri ile birlikte kullanımının giderek yaygınlaşmasına rağmen doğal balık, sediment ve deniz suyu kalıntıları ile ilgili araştırmalar Türkiye’de sınırlıdır. Bu araştırmada oksitetrasiklin, ivermektin ve emamektin benzoat kalıntıları; ilaç kullanımının daha fazla olduğu dört ay içerisinde, Ege Denizi, Bodrum, Salihli Adası çevresindeki balık çiftlikleri etrafından avlanan doğal ortam balıkları (Oblada melanura, Mullus barbatus), deniz suyu ve sediment örneklerinde Yüksek Basınçlı Sıvı Kromatografisi (YBSK) yöntemi kullanılarak ve her bir matriksin validasyonunu takiben araştırıldı. Numunelerde, valide edilmiş metodlardaki tespit limiti üzerinde herhangi bir kalıntıya rastlanmadı. Akvakültürde kullanılan veteriner antibiyotiklerinin ekosistem üzerinde özellikle düşük dozlarda akümülasyona bağlı oluşabilecek potansiyel risklerinin değerlendirilebilmesi için, farklı analitlerde tarama testlerinin yaygınlaştırılması ve arttırılması yararlı olacaktır, Veterinary drug residues and their metabolites in food are regularly investigated by local authorities; however their fate in the environment is still unknown. Despite the importance of the aquaculture industry and the widespread use of antibiotics; limited scientific information regarding their residue in natural fish, sediment and sea water are available in TURKEY. The current study; which is the first study in this area, was undertaken to determine the oxytetracycline (OTC), ivermectin (IVM) and emamectin benzoate (EMA) residues from samples of wild fishes (Oblada melanura, Mullus barbatus), sea water and sediment collected in four different months, caught around the fish cages near Salihli Island in Bodrum, Aegean Sea. Samples were analyzed by High Pressure Liquid Chromatography (HPLC) followed by the validation for each matrix. No residues were found to be above the Limit of detection (LOD) levels of the validated methods in the screened samples. In order to understand the possible risk of veterinary antibiotics, especially for low dose accumulation, to the ecosystem for sustainable aquaculture, conduction of more screening analysis with expanded possible matrices would be beneficial

Bu çalışmada hazırlanan farmakovijilans anketinde bakteriyel hastalıkların ticari broiler ve damızlık broiler işletmelerindegörülme sıklığına, antibakteriyel ilaç kullanımından önce antibiyogram yaptırma ve bunların tedaviye yanıtverme durumu ile farmakovijilans bildirimi gibi bazı sorular yöneltilmiştir. Bu amaçla oluşturulan formlar Bolu ilinde ticaribroiler kanatlı sektöründe çalışan 110 adet veteriner hekim (10 adet ticari işletmede) ve 14 adet damızlık broiler sektö-ründe çalışan veteriner hekimlere (4 adet damızlık işletmede) doğrudan ulaştırılmıştır. Anket çalışması sonucuna göre;işletmelerin son bir yıl içerisinde %92.8’unda (13 adet işletmede) bakteriyel kaynaklı hastalıklar görüldüğü, hastalıkvakalarının %70.16’sında (87/124) antibiyogram yapılmadan antibakteriyel ilaç kullanıldığı, antibiyogram yapılmadanilaç kullanılması durumunda yaklaşık %58.6’sının bazen tedaviye yanıt aldığı, ilaç seçiminde ticari kanatlı sektöründeçalışan veteriner hekimlerin uygulanabilirliğe, damızlık işletmelerde ise edinilebilirliğe önem verdikleri saptanmıştır.&nbsp, Pharmacovigilance survey prepared in this study included the incidence of bacterial diseases, status ofperforming antibiogram before using the antibacterial drugs and responsiveness to treatment with theirpharmacovigilance notification as well as some questions were asked. Forms created for this purpose were delivereddirectly to 110 veterinarian working in commercial broiler enterprises (10 enterprises), and to 14 veterinarian working inbreeding broiler enterprises (4 enterprises) in Bolu Province. According to the survey results, 92.8% (13 enterprises) ofbusinesses in the last year experienced diseases of bacterial origin; and 70.16% (87/124) of cases with diseases usedantibacterial drug without antibiyogram. Those using drug without antibiogram received a response from approximately58.6%. Veterinarian working in commercial broiler enterprises emphasis applicability in drug selection has been foundand Veterinarian working in breeding broiler enterprises emphasis easy access in drug selection has been found

It was aimed to determine the levels of Total Aflatoxin (AfTotal), Aflatoxin B1 (AfB1) and Ocratoxin A (OA) in the ruminant and poultry feed samples collected from Ankara, Konya and Bolu province using ELISA test by the present study. AfB1 and AfTotal analysis in the 150 feed samples and OA analysis in the 56 feed samples were done using ELISA test. AfB1 in the 90,2% of feeds (138 feeds), AfTotal in the 90,2% of feeds (138 feeds) and OA in the 91,07% of feeds (51 feeds) were determined in the different levels. AfB1 levels in the 5,07% of feeds analysed (7 feeds) were determined to be higher than the values permitted in the feeds. Similarly OA values in the 3,92% of feeds (2 feeds) were found to be higher than the the values permitted in the feeds. Although most of the feeds were contamined with mycotoxins, nearly all of the present values were seen in the limitations permitted in the notification for Maximum Contaminant Limits in Food Materials and in Feed Regulation., Bu araştırmada Ankara, Konya ve Bolu illerinden toplanan ruminant ve kanatlı yemlerinde toplam aflatoksin (AfTotal), aflatoksin B1 (AfB1) ve okratoksin A (OA) düzeylerinin ELISA yöntemi kullanılarak belirlenmesi amaçlandı. ELISA yöntemi kullanılarak toplam 150 adet hayvan yemi örneğinde AfB1, AfTotal ve 56 adet örnekte de OA analizleri yapıldı. Numunelerin %90,2’sinde (138 adet) AfB1, %90,2’sinde (138 adet) AfTotal ve %91,07’sinde (51 adet) OA farklı düzeylerde saptandı. Analiz edilen yemlerin %5,07’sindeki AfB1 düzeylerinin (7 adet yem) yemlerde bulunmasına izin verilen değerlerin üzerinde olduğu tespit edildi. Benzer şekilde yemlerin %3,92’sindeki (2 adet) OA değerlerinin yemlerde bulunmasına izin verilen değerlerin üzerinde olduğu bulundu. Sonuç olarak, analizleri yapılan yemlerin büyük bir bölümünün mikotoksinler yönünden bulaşık olmasına rağmen, saptanan bu miktarların örneklerin büyük bir bölümünde yemlerde bulunmasına izin verilen sınırlar içerisinde olduğu gözlendi.

Bu araştırmada Ankara, Konya ve Bolu illerinden toplanan ruminant ve kanatlı yemlerinde toplam aflatoksin (AfTotal), aflatoksin B1 (AfB1) ve okratoksin A (OA) düzeylerinin ELISA yöntemi kullanılarak belirlenmesi amaçlandı. ELISA yöntemi kullanılarak toplam 150 adet hayvan yemi örneğinde AfB1, AfTotal ve 56 adet örnekte de OA analizleri yapıldı. Numunelerin %90,2’sinde (138 adet) AfB1, %90,2’sinde (138 adet) AfTotal ve %91,07’sinde (51 adet) OA farklı düzeylerde saptandı. Analiz edilen yemlerin %5,07’sindeki AfB1 düzeylerinin (7 adet yem) yemlerde bulunmasına izin verilen değerlerin üzerinde olduğu tespit edildi. Benzer şekilde yemlerin %3,92’sindeki (2 adet) OA değerlerinin yemlerde bulunmasına izin verilen değerlerin üzerinde olduğu bulundu. Sonuç olarak, analizleri yapılan yemlerin büyük bir bölümünün mikotoksinler yönünden bulaşık olmasına rağmen, saptanan bu miktarların örneklerin büyük bir bölümünde yemlerde bulunmasına izin verilen sınırlar içerisinde olduğu gözlendi. It was aimed to determine the levels of Total Aflatoxin (AfTotal), Aflatoxin B1 (AfB1) and Ocratoxin A (OA) in the ruminant and poultry feed samples collected from Ankara, Konya and Bolu province using ELISA test by the present study. AfB1 and AfTotal analysis in the 150 feed samples and OA analysis in the 56 feed samples were done using ELISA test. AfB1 in the 90,2% of feeds (138 feeds), AfTotal in the 90,2% of feeds (138 feeds) and OA in the 91,07% of feeds (51 feeds) were determined in the different levels. AfB1 levels in the 5,07% of feeds analysed (7 feeds) were determined to be higher than the values permitted in the feeds. Similarly OA values in the 3,92% of feeds (2 feeds) were found to be higher than the the values permitted in the feeds. Although most of the feeds were contamined with mycotoxins, nearly all of the present values were seen in the limitations permitted in the notification for Maximum Contaminant Limits in Food Materials and in Feed Regulation.

Bu çalışma Türkiye'de kanatlılarda içme suyuna katılarak kullanılmak üzere ruhsatlandırılmış florfenikol (FF) içeren 3 müstahzarın biyoeşdeğerliğini incelemek; ülkemizdeki FF kullanım durumu ve FF'den kaynaklanan ters ilaç tepkimelerinin olup olmadığını araştırmak; FF'nin farklı saklama koşullarında tutulması ve bu koşullardaki etkin madde miktarlarındaki değişimi belirlemek amacı ile yapıldı.Çalışmada 30 günlük, ilaç uygulanmamış, 28 adet (Ross 308 ırkı) etlik piliç kullanıldı. Hayvanlar her grupta 7 hayvan olacak şekilde 4 deneme grubuna ayrıldı. Grup I'dekilere damar içi, Grup II (referans ilaç), Grup III (Test 1 ilaç) ve Grup IV (Test 2 ilaç)'deki hayvanlara kursak içi yoluyla (40 mg/kg c.a FF) ilaç verildi;Grup I'dekilere ilaç verildikten sonra 5., 10., 20., 30 ve 45. dakikalar ile 1., 1,5., 2., 4., 8., 12., 18. ve 24. saatlerde diğer gruplardan ise 10., 20., 30 ve 45. dakikalar ile 1., 1,5., 2., 4., 8., 12., 18., 24. ve 36. saatlerde steril tüplere kan örnekleri alındı. Biyoeşdeğerliği incelen bu 3 müstahzar farklı saklama koşullarında (oda ısısı ve +4°C buzdolabı) muhafaza edildi, başlangıçta, 3, 6 ve 9. aylarda etkin madde miktarları yönüyle analizleri yapıldı ve fiziki yönden de (bulanıklık, partikül madde, çökme ve renk değişimi) değerlendirildi. FF içeren müstahzarlara yönelik olumsuz etki bildirimlerini değerlendirmek için 17 farklı ilde toplam 80 adet kanatlı sektöründe çalışan veteriner hekime farmakovijilans anketi uygulandı.Yöntemin duyarlılığı FF için 0,017 ?g/ml, florfenikol amin (FFA) için ise 0,78 ?g/ml; geriye kazanç FF için % 83,4-84,6 ve FFA için de % 82,2-83,8 olarak tespit edildi. FF ortalama 21,69. dakikada; FFA'nın 9,72. dakika; İnternal standardın 25,55. dakikada pik verdikleri belirlendi. Biyoeşdeğerliğin değerlendirilmesinde Referans, test 1 ve test 2 ilaçlarının EAA, Ydoruk ve tdoruk değerlerleri karşılaştırıldığında, test 1 ilaçda bu üç değerin de kabul edilebilir sınırlar içerisinde (%80-125) olduğu, test 2 ilaçda ise EAA ve Ydoruk değerleri yönünden değerlendirildiğinde bu sınırlar içerisinde olmadığı görüldü. Farklı saklama koşullarında muhafaza edilen bu üç ilaç 3., 6. ve 9. aylarda başlangıçtaki durumlarına göre bulanıklık, partikül madde, çökme ve renk değişimi yönünden herhangi bir farklılık tespit edilmedi. Referans ilacının oda sıcaklığında başlangıçta, 3., 6. ve 9. aylarda gerçekleştirilen analizlerinde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla % 95,85, % 95,85, % 90,2 ve % 85; aynı şekilde +4°C'de gerçekleştirilen analizlerinde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla % 86,55, % 83,95, % 78,8 ve % 74,15 olduğu tespit edildi. Test 1 ilacının oda sıcaklığında başlangıçta, 3., 6. ve 9. aylarda gerçekleştirilen analizlerde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla 88,45, % 88,4, % 88,35 ve % 88,3; aynı şekilde +4°C'de gerçekleştirilen analizlerinde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla % 81, % 80,95, % 80,9 ve % 80,85 olduğu tespit edildi. Test 2 ilacının oda sıcaklığında başlangıçta, 3., 6. ve 9. aylarda gerçekleştirilen analizlerde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla % 74,45, % 74,4, % 74,3 ve % 74,25; aynı şekilde +4°C'de gerçekleştirilen analizlerinde etkin madde miktarlarının oransal olarak sırasıyla % 89,1, % 89, % 88,95 ve % 88,85 olduğu tespit edildi. Farmakovijilans anketlerinde (17 ilde toplam 80 ankette) veteriner hekimlerin ters etki bildirdiği ilaçların %23,75 (19 adet)'inin referans ilaç, % 41,25 (33 adet)'inin test 1 ilaç ve % 35 (28 adet)'sının ise test 2 ilaç olduğu tespit edildi.Çalışmadan elde edilen veriler sonucunda FF içeren test 1 ilacın referans ilaç ile biyoeşdeğer olduğu, FF içeren test 2 ilacının ise referans ilaç ile biyoeşdeğer olmadığı anlaşıldı. Elde edilen değerlerden Referans ve test 2 ilaçlarının farklı saklanma koşulları arasında etkin madde kaybı açısından bir fark olduğu, test 1 ilacında ise bir fark olmadığı söylenebilir. En fazla farmakovijilans bildiriminin biyoeşdeğerlik değerlendirmeleri sonucunda biyoeşdeğer olan test 1 ilacına ait olduğu saptandı This study was aimed to determine the bioequivalence of the three preparations of florfenicol (FF) licenced for poultry given by drinking water administration; to evaluate the state of utilization of FF, along with the investigation of adverse drug reactions and to evaluate the active susbstance content in different storage conditions.In this study, 30 day old, non-drugged 28 (Ross308 strain) broiler chickens, divided in four groups with 7 animals in each group were used. Group I had intravenous application whereas Group II (reference drug), Group III (Test 1 drug) and Group IV (Test 2 drug) had FF by intra craw oral administration (40 mg/kg bw). After the drug administration to Group I, blood samples were taken to streile tubes in 5,10,20,30,45 minutes and 1,1.5,2,4,8,12,18 hours whereas for the other groups the samples were taken at 10, 20, 30, 45 minutes and 1,1.5,2,4,8,12,18 hours. The same preparations were kept in different storage conditions (room temperature and +4°C refrigerator) and active substance content wlong with physical composition (opacity, particulation, precipitation and colour change) was determined at the beginning, 3rd,6th and 9th months. 80 surveys conducted to the veterinarians working in poultry sector in 17 different province was evaluated for the negative feedback of these FF preparations.Limit of detection of the method was found as 0,017 ?g/ml and 0,78 ?g/ml with the recovery values of % 83,4-84,6% and 82,2-83,8% for FF and florfenicol amine (FFA) respectively. The peaks were detected at 21,69 min for FF; 9,72 min for FFA and 25,55 min for the internal standart. AUC, Cmax, tmax were compared for the evaluation of the bioequivalence of the drugs in reference drug, test 1 drug, test 2 drug and for all three parameters test 1 drugs were found in acceptable levels (80-125%) whereas test 2 drugs were found under the limits for AUC and Cmax parameters. No physical difference was observed for different condition storage preparations. For reference drug active substance content at room temperature were found as 95.85, 95.85, 90.2, 85 in percentage and at +4°C as 86.55, 83.95, 78.8, 74.15 in percentage relatively; for test 1 drugs active substance content at room temperature were found as 88.45, 88.4, 88.35, 88.3 in percentage and at +4°C 81, 80.95, 80.9, 80.85 in percentage relatively; for test 2 drugs active substance content at room temperature were found as 74.45, 74.4, 74.3, 74.25 in percentage and at +4°C as 89.1, 89, 88.95, 88.85 was asceirtained for 0, 3, 6, 9 month storage period respectively. In pharmacovigilance surveys (80 surveys in total from 17 province); adverse drug complaints inwhich veterinary surgeons reported were mostly from test 1 drug (41.25%, 33 forms), following test 2 drug (35%, 28 forms) and the reference drug lastly (23.75%, 19 forms).Overall, test 1 drug was found to be bioequivalent to the reference drug whereas the test 2 drug as non-bioequivalent. Active substance content lost was seen for reference drugs and test 2 drugs whereas no difference was observed for test 1 drugs and according to bioequivalence evaluations, most pharmacovigilance feedback were found from the test 1 drug. 79