Search

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2018 Libra Kayıt No: 122120 …

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde algılanan duygusal istismar ve ruminasyon ilişkisinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu Ondokuz Mayıs Üniversitesi'nin farklı bölümlerde okuyan 427 öğrenci (221'i kadın, 206'sı erkek) oluşturmuştur. Araştırmada öğrencilerin algılanan duygusal istismar düzeyini belirlemek amacıyla Yetişkinler İçin Algılanan Duygusal İstismar Ölçeği, ruminasyon düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Ruminasyon Ölçeği Kısa Formu uygulanmıştır. Demografik veriler için araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin test edilmesinde çok değişkenli varyans analizi ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin algılanan duygusal istismar ve ruminasyon düzeyinin anne, baba eğitim durumu ve cinsiyetle ilişkili olmadığı ancak algılanan sosyo-ekonomik gelirin algılanan duygusal istismar ve ruminasyonla ilişkili olduğu bulunmuştur. Aynı zamanda, algılanan duygusal istismar ve ruminasyon düzeyleri arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. The purpose of this study is to examine the Relationship between Perceived Emotional Abuse and Rumination among University Students. 427 students of the Ondokuz Mayıs University constituted the sample of the study, 221 of which were females and 206 were males. In order to understand the level of perceived emotional abuse among the students, the study applied the `Perceived Emotional Abuse Scale for Adults`, and for understanding rumination levels, it applied the `Short Form of Rumination Scale (RS_short)`. In terms of demographic data, the author prepared and applied a `Personal Information Form`. The relationship between the perceived emotional abuse and rumination levels among university students was analyzed using the Pearson Product-Moment Correlation. As a result, no relation was found between parental education and gender, and perceived emotional abuse and rumination level; whereas perceived income was found to be relational. Additionally, a medium level positive relation was found between perceived emotional abuse and rumination levels. 94

Konjenital koroner arteriovenöz fistüller tüm konjenital kalp hastalıklarının %0.2-0.4 kadarını oluşturur. Olguların % 90’nından fazlası sağ kalp yapılarına bağlanır. Çok az oranda sol atriuma ve sol ventriküle bağlanmaktadırlar. Gönümüzde cerrahi veya transkateter yol ile tedavi edilebilmektedir. Bu yazıda yenidoğan döneminden beri konjenital hipotiroidi nedeni ile takip edilen, üfürüm duyulması özerine polikliniğimize gönderilen konjenital arteriovenöz fistül olgusu sunulmuştur

Acute rheumatic fever ARF is more common in developing countries. ARF is a systemic disorder, which develops in children following group A streptococcal GAS pharyngitis. Rheumatic valvular disease is caused by autoimmune responses. Penicillin is used in the treatment of GAS tonsillopharyngitis and in primary and secondary prophylaxis against ARF. A single intramuscular IM injection of benzathine penicillin or oral penicillin V phenoxymethylpenicillin is administered as primary prophylaxis for 10 days. In the presence of rheumatic valvular disease, secondary prophylaxis with the injection of benzathine penicillin is required for life, or at least until the age of 40. IM injection of penicillin may cause fear and pain in children. Lidocaine or lidocaine-prilocaine EMLA creams can be used to decrease pain associated with IM injections. The most serious side effect of penicillin is, however, the anaphylactic reaction. This reaction can be caused by minor or major determinants of penicillin. Patients should be questioned about the past history of the penicillin allergy, and penicillin skin testing should be performed and interpreted appropriately in order to prevent anaphylactic reaction related to penicillin administration. In the presence of the suspicion of a penicillin allergy, skin testing should be avoided, and the patient should be tested by a pediatric allergy specialist using major and minor determinants to confirm a penicillin allergy. Patients who are allergic to penicillin can undergo desensitization in the absence of an alternative drug. It is a medical and legal obligation to perform and interpret the skin test appropriately, to keep the necessary equipment and drugs available for possible anaphylactic reactions, and to treat the patient appropriately in the case of an anaphylactic reaction. Penicillin is commonly used in pediatrics and pediatric cardiology, Akut romatizmal ateş ARA gelişmekte olan ülkelerde daha sıktır. ARA sistemik bir hastalık olup çocuklarda grup A streptokok GAS farenjitinden sonra gelişir. Romatizmal kapak hastalığı otoimmün cevap sonucu oluşur. Penisilin GAS ile oluşan tonsillofarenjitin tedavisinde, ARA’nın primer ve sekonder proflaksisinde kullanılmaktadır. Primer proflakside tek doz intramüsküler İM benzatin penisilin veya oral penisilin V fenoksimetilpenisilin 10 gün süre ile verilir. Romatizmal kapak hastalığı mevcut ise en az 40 yaşına kadar veya yaşam boyu benzatin penisilin ile sekonder proflaksi uygulamak gerekir. Penisilin İM enjeksiyonu çocuklarda korkuya ve ağrıya neden olabilir. İM enjeksiyon sırasında ağrıyı azaltmak için lidokain veya lidokain-prilokain EMLA krem kullanılabilir. Penisilinin en ciddi yan etkisi anaflaktik reaksiyondur. Anaflaktik reaksiyon penisilinin majör veya minör determinantı ile oluşabilir. Penisiline bağlı anaflaksiyi önlemek için penisilin alerjisini iyi sorgulamak ve deri testini uygun olarak yapmak ve yorumlamak gerekir. Penisilin alerji şüphesi varsa deri testi yapmadan hastaların pediatrik alerji tarafından majör ve minör determinant kullanılarak yapılan testler ile değerlendirilmesi ve penisilin alerjisinin aydınlatılması gerekir. Penisilin allerjisi olanlarda alternatif ilaç yokluğunda desensitizasyon yapılabilir. Penisilin uygulanırken deri testinin uygun şekilde yapılması ve yorumlanması, olası anaflaksi reaksiyona müdahale için gerekli malzemenin ve ilaçların hazırda bulundurulması ve anaflaksiye uygun müdahalenin yapılması tıbbi ve yasal açıdan önemlidir. Penisilin pediatri ve pediatrik kardiyolojide sık kullanılan bir ilaçtır

Çıkan aortadan anormal kaynaklanan sağ pulmoner arter (ÇAAKPA) nadir görülen bir konjenital kalp defekti olup genellikle başka kalp anomalilerine eşlik eder. ÇAAKPA’lı hastalarda artmış pulmoner kan akımı sonucunda konjestif kalp yetmezliği ve tek taraflı pulmoner hipertansiyon gelişir. Bu nedenle cerrahi düzeltme yapılmayan hastalar genellikle yenidoğan ya da erken süt çocukluğu döneminde hayatını kaybederler. Bu yazıda, ÇAAKPA, aortopulmoner pencere ve kesintili arkus aorta birlikteliği saptanan ve tek 3D ksenograft yama kullanılarak başarılı bir şekilde opere edilen 1.5 aylık kız hasta sunulmaktadır., Anomalous origin of the right pulmonary artery from the ascending aorta (AORPA) is a rare congenital heart defect and generally associated with other cardiac anomalies. Patients with AORPA have high pulmonary fl ow results in congestive heart failure and unilateral pulmonary hypertension. Thus, it is frequently a fatal malformation in the neonatal or early infancy periods if early surgical repair is not performed. Herein, we report a 1.5 month-old girl who was diagnosed with AORPA associated with aortopulmonary window and interrupted aortic arch and successfully operated using a single pericardial xenograft 3D patch

Giriş ve Amaç: Çocuk yaş grubunda duyulan üfürümlerin yaklaşık yarısının masum üfürüm olduğu gerçeğine rağmen, tüm dünyada çocuk kardiyoloji ünitelerine sevkin en sık nedenini kardiyak üfürümler oluşturmaktadır. Çalışmamızda çocuk hastalıkları araştırma görevlilerinin sadece klinik değerlendirme ile üfürümlü çocuğa doğru tanı koyma becerilerini ve tanılarına yönelik telekardiyografi, elektrokardiyogram ve ekokardiyografi (EKO) talep etme eğilimlerini saptamayı planladık.Gereç ve Yöntemler: Kardiyak üfürüm nedeniyle başvuran hastalar pediatri asistanları tarafından değerlendirildi. Öykü ve fizik muayenelerine göre ön tanıları ve tanıya yardımcı tetkik istekleri soruldu. Pediatrik kardiyologlar tarafından yapılan değerlendirme ve ekokardiyografi sonucundaki kesin tanıları ile karşılaştırma yapıldı. Bulgular: Araştırma görevlilerimizin patolojik üfürümü masum üfürümden ayırt edebilme becerileri beklenen düzeyin altında (%75.9) bulundu ve bu becerinin toplam eğitim süresinden ve çocuk kardiyolojisi rotasyonu süresinden etkilenmediği saptandı. Patolojik üfürümü tanımada doğru pozitiflik oranları kıdemsiz ve kıdemli hekimler için oldukça yüksek bulunurken (sırasıyla %93.6 ve %93.0), masum üfürümü tanımlamadaki yetersizlik genel başarının düşük saptanmasına neden oldu. En yüksek doğru tanı koyma oranı ventriküler septal defekt için (% 83.3) iken masum üfürümlerin % 58.6’sının doğru tanındığı, % 25.9’una yanlış olarak atrial septal defekt tanısı konduğu anlaşıldı. Gerek masum gerekse patolojik olarak tanılandırılan üfürümler için en sık istenen yardımcı yanı yöntemi EKO idi. EKO talep etme oranı masum ön tanılı üfürümler için bile %41.9 olarak bulundu.Sonuç: Masum ve patolojik üfürümlerin ayırıcı tanısında klinik değerlendirme oldukça etkili olmakla birlikte günümüzde tanı yöntemlerindeki gelişmeler sonucunda bir miktar önemini yitirmiştir. Bu nedenle çocuk sağlığı ve hastalıkları pratiğinde sık karşılaşılan bu konu ile ilgili asistanlarımızın tecrübe ve becerilerini artırmaları gerektiğini, ayrıca çocuk kardiyolojisi eğitim programlarının bu doğrultuda gözden geçirilmesini gerektiğini düşünmekteyiz., Objective: Cardiac murmurs are the most common reason of referral to a pediatric cardiologist worldwide, despite the fact that almost a half the cardiac murmurs in childhood is innocent. In our study we aimed to establish the performance of our pediatric residents are evaluating a child with cardiac murmur, and the tendency of claiming telecardiography, electrocardiography and echocardiography in order to confirm their clinical diagnosis.Material and Methods: The patients presented with cardiac murmur were evaluated by pediatric residents. Preliminary diagnoses and claimed tests were asked according to their medical history and physical examinations. These parameters were compared with the final diagnoses after evaluation by pediatric cardiologists and echocardiography.results: The performance of our pediatric residents in terms of distinguishing pathological and innocent murmurs was suboptimal (75.9%) and did not show any improvement with the duration of education or pediatric cardiology rotation. Although the ‘true positive’ results for pathologic murmurs were high in both high and low seniority groups (93.6% and 93.0%, respectively), incapability of diagnosing innocent murmurs caused the total performance to be lower. The highest true positive ratios were for ventricular septal defects (83.3%), while innocent murmurs were correctly diognesed by 58.6% and misdiagnosed as atrial septal defects by 25.9%. For both pathological and innocent murmurs, echocardiography was the most frequently claimed test, with the ratio of %41.9 even for the innocent murmurs. conclusion: History taking and clinical evaluation are still of critical importance even in the light of current advance in new diagnostic tools in distinguishing the pathological and innocent murmurs. Thus, our pediatric residents should improve their skills in evaluating cardiac murmurs and the strategies of pediatric cardiology education must be scrutinized through that issue

Tip 1 diyabetes mellitus sık görülen bir hastalık olup önemli morbidite ve mortalite nedenidir. Sıklığı giderek artmaktadır. Erken ve geç dönem komplikasyonları vardır. Geç dönem komplikasyonları nefropati, retinopati, nöropati ve koroner arter hastalığıdır. Bu komplikasyonların oluşumunda endotel disfonksiyonu ve arteriyel elastikiyet özelliğinin bozulması önemli rol oynar. Bu nedenle pratik uygulamada endotel disfonksiyonunu ve bozulmuş arteriyel elastikiyetin ortaya çıkarılması diyabetik komplikasyonların önlenmesi açısından son derecede önemlidir.Bu çalışma Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Pediatrik Kardiyoloji ve Pediatrik Endokrinoloji Polikliniğinde izlenen 42 tip 1 diyabetes mellituslu hasta ve 42 sağlıklı kontrol grubunda yapılmıştır. En az 5 yıldır tip 1 DM tanısı ile izlenen, 7-18 yaş aralığında olan diyabetik komplikasyonları (nöropati, nefropati, retinopati, koroner arter hastalığı) saptanmayan hastalar çalışmaya alındı. Bu çalışmada tip 1 DM'li hastalarda endotel disfonksiyonu, arteriyel sertlik, karotis intima media kalınlığı, kardiyak sistolik ve diyastolik fonksiyonları araştırıldı.Yaş ortalaması diyabetik grupta 13,21±2.64 yıl iken, kontrol grubunda 13,70±2.80 yıl olarak bulundu. Diyabetik grupta ortalama hastalık süresi 6.95±1.79, ortalama HbA1c değeri 9.00 ±1.40 olarak bulundu. Diyabetik hastalarda aortik strain ve aortik distensibilite değerleri azalmış olarak bulundu (p0.05). Diyabetik hastalarda FMD azalmış (p0.05). In the diabetic patients FMD was decreased (p

61

49

74