Search

في هذه المقالة، ستتم مناقشة موضوع علاقة المعرفة بالمعتقد بالرجوع إلى آراء المفكرين في الخط الحنفي ـ الماتريدي في تقاليد الفكر ّ الإسلامي ُ . أثناء القيام بذلك، ستكون الأسئلة الأساسية التي يجب الإجابة ّٰ عنها هي: لماذا تعتبر معرفة وجود الل ّ الواجب الأو ّ ل والأساسي للإنسان؟ لماذا لا تكون الطّ ّ ريقة الص ّٰ حيحة للإيمان بوجود الل على أساس التقليد؟ ّ وماذا يقول القرآن فيمن قلد آباءه بشكل أعمى؟ ما وسائل البشر لاكتساب ّٰ المعرفة؟ كيف يمكن معرفة وجود الل ّ ككيان فوق الحس؟ ما الفرق بين العلم والاعتقاد؟ ما نوع العلاقة بين المعرفة والإيمان والثقة؟, Bu makalede İslâm düşünce geleneğinde Hanefî-Mâtürîdî çizgideki düşünürlerin görüş- lerine referansla bilgi-iman ilişkisi konusu ele alınacaktır. Bunu yaparken cevabı aranacak temel sorular şunlar olacaktır: Tanrı’nın varlığını bilmek niçin insanın birinci ve en temel görevidir? Taklide dayanarak Tanrı’nın varlığına inanmak niçin doğru bir yol olamaz? Kur’ân körü körüne atalarının yolunu taklit edenler hakkında ne söylemektedir? İnsanın bilgi edinme vasıtaları nelerdir? Duyu-ötesi bir varlık olarak Tanrı’nın varlığını bilmek nasıl mümkün olabilir? Bilmek ile iman etmek arasındaki fark nedir? Bilgi, iman ve güven arasında ne tür bir ilişki söz konusudur?

Bu makale Ebû Hanîfe’nin iman anlayışının bazı veçhelerini felsefî açıdan analiz etmeyi amaçlamaktadır. Makalede ilk olarak Ebû Hanîfe’nin din anlayışı ve delil-iman ilişkisi hakkındaki görüşleri üzerinde durulmaktadır. Daha sonra, sırasıyla, imanın tanımı, imanın mahalli ve iman-amel ayırımı hususundaki görüşleri konu edilmektedir. Sonuç kısmında Ebû Hanîfe’nin iman anlayışının çağdaş din felsefesindeki akıl-iman tartışmaları açısından ifade ettiği öneme işaret edilmektedir. Makalede savunulan temel tezler şunlardır: 1. Ebû Hanîfe’nin din anlayışı delillendirmecidir; ona göre, iman delile dayanmalıdır. 2. İmanı tanımlamak ve iman esaslarını formüle etmek için tasdîk teorisini kabul etmek gerekir. 3. İman ile küfür arasında karşıtlık değil, çelişiklik ilişkisi söz konusudur. 4. İman-amel ayırımı meselesi aynı zamanda hukukî ve politik boyutları olan bir tartışmadır., This article aims to analyze some aspects of Abū Ḥanīfa’s conception of faith from a philosophical point of view. In the article, firstly, Abū Ḥanīfa’s views on the understanding of religion and the relationship between evidence and faith are discussed. Then, his views on the definition of faith, the locality of faith and the distinction between faith and deeds are examined, respectively. In the conclusion part, the importance of the understanding of faith by Abū Ḥanīfa in terms of reason-faith debates in contemporary religious philosophy is pointed out. The main theses defended in the article are as follows: 1. Abū Ḥanīfa has a evidentialist conceptin of religion; according to him, faith must be based on evidence 2. To define faith and formulate the principles of faith, it is necessary to accept the theory of assent. 3. In logical terms, faith and blasphemy are contradictory terms, there is no a third option between them. 4. The issue of the distinction between faith and deeds is also a debate with legal and political dimensions.

In this article, I shall deal with the issue of knowledge and faith in thetradition of Islamic thought, with special reference to the views of thethinkers on the Hanafi-Maturudi school. In doing so, the main questions towhich I will seek answers are: Why is it man's first and most fundamental dutyto know the existence of God? Why is it not a right way to believe in the existenceof God without proof? What does the Qur'an say about those who imitate the wayof the ancestors blindly? What are the sources ofknowledge for humans? How is it possible to know the existence of God as anon-sensible entity? What is the difference between knowledge and faith? Whatkind of relationship is there between knowledge, faith and trust?, Bu makalede İslâm düşünce geleneğinde Hanefî-Mâtürîdî çizgideki düşünürlerin görüşlerine referansla bilgi-iman ilişkisi konusunu ele alınacaktır. Bunu yaparken cevabı aranacak temel sorular şunlar olacaktır: Tanrı’nın varlığını bilmek niçin insanın birinci ve en te- mel görevidir? Taklide dayanarak Tanrı’nın varlığına inanmak niçin doğru bir yol olamaz? Kur’ân körü körüne atalarının yolunu taklit edenler hakkında ne söylemektedir? İnsanın bilgi edinme vasıtaları nelerdir? Duyu-ötesi bir varlık olarak Tanrı’nın varlığını bilmek nasıl mümkün olabilir? Bilmek ile iman etmek arasındaki fark nedir? Bilgi, iman ve güven arasında ne tür bir ilişki söz konusudur?

Günümüz koşullarında işletmeler en önemli tutundurma faaliyetlerinden biri olan reklam üzerinden tüketici davranışlarını etkilemeye çalışmaktadırlar. Bunu yaparken de ülkemizde yüksek oranda izlenen televizyon mecrasını kullanmışlar çoğu zaman da mizah konusuna ağırlık vermişlerdir. Böylece daha geniş kitlelere ulaşmayı amaçlamışlardır. Bu bağlamdan yola çıkara televizyonlarda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerinde ne gibi değişikliler meydana getirdiği araştırılmaya çalışılmıştır.Bu tez çalışmasında televizyonlarda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerine etkisi, Antalya il sınırları içerisindeki kamu çalışanlarına yapılan bir araştırmayla incelenmeye çalışılmıştır.Bu kapsamda uygulanan anket sonucunda hipotezler belirlenmiş ve araştırmada ölçmek istenilen televizyonda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerine etkileri, sunulan imaja etkisi boyutu, markanın imajına etkisi boyutu, memnuniyet boyutu, ürün hizmet cazibesi boyutu, tutundurma çabaları boyutu, satın alma davranışı boyutu olarak altı boyutta ayrılmış ve incelenmiştir. Bu altı boyut içerisinde aylık gelir durumuna bakıldığında sadece ürün hizmet cazibesi boyutu anlamsal düzeyde farklılaşmaktadır. In today's conditions, businesses try to affect consumer behavior through advertisement which is one of the most important promotional activity. While doing that they mostly use television which is widely watched in our country and they focus heavily on humor. Thereby, they try to reach a larger audience. Starting from this point of view, this paper aims to study what types of change humorous TV advertisements have on consumer preferences.In this study, the impacts of humorous TV advertisements on consumer preferences are examined through a research on government employees within Antalya province.Within this framework, hypotheses are developed and the impacts of humorous TV advertisements on consumer preferences are separated into six aspects and examined; these six aspects are the impact on presented image aspect, the impact on brand image aspect, satisfaction aspect, product and service appeal aspect, promotion efforts aspect and lastly buying behavior aspect. Among these six aspects, when looked into monthly income, only the product and service appeal aspect had a significant difference. 98

Demokratikleşme literatürü siyasal rejim konusunda pek çok dinamikten söz etmektedir; ekonomik kalkınma, sosyal sınıflar, siyasi kurumlar, siyasi kültür ve uluslararası faktörler. Farklı yer ve zamanlarda iş dünyasının siyasi davranışını inceleyen bu makale demokratikleşmenin sosyal dinamiklerini anlaşılmasına katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Çalışma Brezilya ve Arjantin'deki iş dünyasının ülkelerindeki siyasi rejim değişikliği sürecindeki rolünü incelemektedir. Bunu yaparken her iki ülkedeki üç farkı döneme bakılmaktadır: Brezilya'da 1961-1964 Goulart dönemi, 1964-1985 askeri rejim dönemi ve 1985-1990 Yeni Cumhuriyet Dönemi; Arjantin'de 1976 darbesi, 1976-1983 askeri rejim dönemi ve 1983 sonrası demokrasiye geçiş dönemi. Çalışmanın temel tezi iş dünyasının faydacı bir aktör olarak şartlı demokrat olduğudur. Çıkar değerlendirmesine göre farklı dönemlerde demokrasinin yanında ya da karşısında olabilmektedir The democratization literature discusses various dynamics of regime change including economic development, social classes, political institutions, political culture and international factors. By examining business behavior in different temporal and spatial contexts, the article expects to enhance our understanding of social dynamics of democratization. This study examines the role of business in political change in Brazil and Argentina. The Brazilian case involves temporal comparisons across the 1961-1964 Goulart period, the 1964-1985 military regime, and the New Republic The Argentine case, on the other hand, includes three periods: the 1976 coup, 1976-1983 military regime and the post-1983 transition to democracy. This article argues that business, as a pragmatic actor, is a contingent democrat. It could be supporter of both democracy and authoritarian rule on the basis of their interest considerations

Çalışma, Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Kliniği’ne ön ekstremitelerini kullanamama şikayeti ile getirilen, klinik ve radyolojik muayeneler sonucunda dirsek eklemlerinde travmatik lezyon belirlenen değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 31 kedi üzerinde gerçekleştirildi. Değerlendirilen 31 olgudaki 32 lezyonda; humerus’un distalinde 23 kırık (7 distal diyafizer, 5 supracondyler, 2 condyler, 2 condylus medialis’te ayrılma, 1’i condylus lateralis’te ayrılma, 5 intercondyler “Y” şeklinde kırık, 1 intercondyler “T” şeklinde kırık), radius’un proksimalinde 1 kırık (caput radii’de), ulna’nın proksimalinde 4 kırık (olecranon’da), 2 lateral lüksasyon, 1 Monteggia lezyonu ve 1 dirsek eklemi ankilozu belirlendi. Bu olgulardan 1 olguda kapalı redüksiyon, 2 olguda konservatif sağaltım, 7 olguda intramedullar pin, 5 olguda transcondyler pin, 3 olguda çapraz pin, 1 olguda birbirine paralel pin uygulaması, 1 olguda transcondyler interfragmental kompresyon vidası, 3 olguda germe bandı ve 4 olguda amputasyon gerçekleştirildi. Bir olguda akciğer kontüzyonu sonucu ölüm şekillenirken, 3 olguda hasta sahibi önerilen operasyonu reddetti. Olguların 10, 21, 30 ve, In this study 31 cats of various age, race and sex which was brought to the Ankara University Faculty of Veterinary Medicine, Surgery Clinics, with inability to use their front limb and diagnosed as traumatic elbow joint injury after clinical and radiological examinations. 32 injuries in 31 cases were evaluated and classified as 23 distal humerus fracture (7 distal diaphyseal, 5 supracondylar, 2 condylar, 2 medial condylar separation, 1 lateral condylar separation, 5 “Y” and 1 “T” dicondylar fracture), 1 proximal radius fracture (at caput radii), 4 proximal ulna fracture (at olecranon), 2 lateral luxations, 1 Monteggia fracture and 1 elbow joint ankylosis. 1 case was treated by closed reduction, 2 cases were treated by conservative methods. In 7 cases intramedullar pin, 5 cases transcondylar pin, 3 cases crossed pin, 1 case parallel pin, 1 case transcondylar interfragmental compression screw, 3 cases tension band and 4 cases amputation were applied. 1 case died because of lung contusion and 3 cases owners were refused the surgery. Cases were clinically and radiologically evaluated at 10th, 21st, 30thand 45th days. During this period 14 cases were recovered functionally, in 2 cases joint stiffness and narrowing in extension angle, 1 case function loss, 1 case nonunion, 3 cases plexus brachialis paralysis were determined. 5 cases could not be surveyed

The ‘Clash of Civilizations’: Revisited after September 11

There have been hot debates among the philosophers whether Ibn Sina’s argument for God’s existence is a priori or a posteriori, today. The majority of the philosophers argue that Ibn Sina who follows Aristotle tries to explain God’s existence in a way moving from the created to The Creator. This paper undertakes the views of a not well-known Ottoman thinker, Ahmed Nuri, on this issue. In his book, “Proving God’s Existence” (Isbat al-Wajib), written in Otto-man Turkish, he examines the views of Muslim philosophers, sufi s and theolo- gians in a comparative way. In this paper I shall introduce one part of that book containing Ibn Sina’s views on proving God’s existence. The author, Ahmed Nuri, argues that for Ibn Sina God’s existence cannot be proved by means of demonstration quia, a way from the effects to the cause. On the contrary, Ibn Sina tries to prove God’s existence by means of propter quid moving from the cause to the effects, which he calls burhan al-siddiqin (the Proof of the Sincere). The paper consists of three parts: the presentation, the transcription and the simplifi cation of the text, Günümüzde İbn Sînâ’nın isbât-ı vâcib hakkındaki yönteminin önsel mi deneysel mi olduğu konusunda felsefeciler arasında hararetli tartısmalar ya- pılmaktadır. Felsefecilerin çoğunluğuna göre, Aristo’yu takip eden İbn Sînâ Tanrı’nın varlığını eserden müessire giden bir yol ile açıklamaya çalışmakta- dır. Bu makale, Ahmed Nuri isimli çok tanınmamış bir Osmanlı düşünürünün bu konu hakkındaki görüşlerini incelemektedir. Yazar “İsbât-ı Vâcib” başlıklı Osmanlıca yazılmış kitabında filozofların, sufilerin ve kelamcıların görüşle- rini karsılastırmalı olarak incelemektedir. Bu makalede, kitabın İbn Sînâ’nın Tanrı’nın varlığını ispat konusundaki görüşlerini içeren kısmını ele alacağım. Ahmed Nuri’ye göre İbn Sînâ, Tanrı’nın varlığının sonuçtan sebebe giden burhân-ı innî ile ispatlanamayacağını ileri sürmektedir. Aksine İbn Sînâ, ken- disinin burhan-ı sıddikin olarak adlandırdığı, sebepten sonuca giden burhân-ı limmî ile Tanrı’nın varlığını ispatlamaya çalışmaktadır. Makale, takdim, trans- kripsiyon ve sadeleştirmeden oluşan üç kısımdan müteşekkildir

The democratization literature discusses various dynamics of regime change including economic development, social classes, political institutions, political culture and international factors. By examining business behavior in different temporal and spatial contexts, the article expects to enhance our understanding of social dynamics of democratization. This study examines the role of business in political change in Brazil and Argentina. The Brazilian case involves temporal comparisons across the 1961-1964 Goulart period, the 1964-1985 military regime, and the New Republic (1985-1990) The Argentine case, on the other hand, includes three periods: the 1976 coup, 1976-1983 military regime and the post-1983 transition to democracy. This article argues that business, as a pragmatic actor, is a contingent democrat. It could be supporter of both democracy and authoritarian rule on the basis of their interest considerations., Demokratikleşme literatürü siyasal rejim konusunda pek çok dinamikten söz etmektedir; ekonomik kalkınma, sosyal sınıflar, siyasi kurumlar, siyasi kültür ve uluslararası faktörler. Farklı yer ve zamanlarda iş dünyasının siyasi davranışını inceleyen bu makale demokratikleşmenin sosyal dinamiklerini anlaşılmasına katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Çalışma Brezilya ve Arjantin’deki iş dünyasının ülkelerindeki siyasi rejim değişikliği sürecindeki rolünü incelemektedir. Bunu yaparken her iki ülkedeki üç farkı döneme bakılmaktadır: Brezilya’da 1961–1964 Goulart dönemi, 1964–1985 askeri rejim dönemi ve 1985–1990 Yeni Cumhuriyet Dönemi; Arjantin’de 1976 darbesi, 1976–1983 askeri rejim dönemi ve 1983 sonrası demokrasiye geçiş dönemi. Çalışmanın temel tezi iş dünyasının faydacı bir aktör olarak şartlı demokrat olduğudur. Çıkar değerlendirmesine göre farklı dönemlerde demokrasinin yanında ya da karşısında olabilmektedir.

In this paper, I analyze Ibn Sina’s ethical views with reference to the natural law theory. Firstly, I briefly will explain the natural law theory and Aquinas’s moral philosophy, who was one of the most leading defender of that theory in the mediaeval Christian thought. Then, in connection with his views on grace, creation and prophecy, I’ll consider Ibn Sina’s ethical thought. The main argument of this paper is Ibn Sina’s metaphysical system which was established on the assumption of that there is a compatibility between God’s law (creation), the law of the Prophet (sharia) and the law of the human reason (practical philosophy)., Bu makalede doğal yasa teorisi bağlamında İbn Sînâ’nın ahlak metafiziği hakkındaki görüşlerini analiz edeceğim. İlk önce doğal yasa teorisini ve bu teorinin Orta Çağ Hıristiyan düşüncesindeki en önemli savunucusu Aquinas’ın ahlak anlayışını ana hatlarıyla açıklayacağım. Daha sonra, İbn Sînâ’nın ahlak anlayışını, onun, inayet, yaratma, sünnetullah ve nübüvvet konusundaki görüşleri bağlamında irdeleyeceğim. Bu makaledeki temel tezim, İbn Sînâ’nın metafizik sisteminin Tanrı’nın yasası (sünnetullah/yaratılış), peygamberin yasası (şeriat) ve insan aklının yasası (pratik felsefe) arasında mutabakat olduğu düşüncesine dayandığıdır

Ibn Sina’s Metaphysical ProofIn this paper I shall deal with İbn Sīnā’s views on proving God’s existence (Isbāt alWājib). Today, there have been hot debates among the philosophers whether Ibn Sina’s argument for God’s existence is ontological or cosmological. The majority of the philosophers argue that Ibn Sīnā, following Aristotle, tries to explain God’s existence by a way which moves from the created to The Creator; he does not offer an a priori argument but rather an a posteriori one. Analyzing İbn Sīnā’s views on being, modality, the distinction of essence and existence, the subjects and the aims of metaphysics, I claim that he is not trying to prove God’s existence through sensible things, moving from the created to the creator. On the contrary, Ibn Sīnā attempts to prove God’s existence by analyzing the nature of being qua being; in his argumentation God witnesses to the existence of the created not vice versa. At the end of the paper, by examining the similarities, more importantly, the differences between İbn Sīnā’s argument and the cosmological and the ontological ones, also by referring to the views of the most leading Avicennaist medieval Christian philosopher Henry of Ghent, I argue that his argument is neither cosmological nor ontological in Anselmian sense, but it is better to call it “The Metaphysical Proof.”, Bu makalede, İbn Sînâ’nın Tanrı’nın varlığını ispat hakkındaki görüşlerini konu edeceğim. Günümüzde İbn Sînâ’nın delilinin ontolojik mi kozmolojik mi olduğu konusunda felsefeciler arasında hararetli tartışmalar yaşanmaktadır. Onların çoğuna göre, İbn Sînâ, Aristo’yu takip ederek, Tanrı’nın varlığını yaratılmıştan Yaratıcı’ya giden bir yol ile ispatlamaya çalışmakta, önsel değil deneysel bir delil ortaya koymaktadır. İbn Sînâ’nın varlık, modalite, varlık-mahiyet ayırımı, metafiziğin konusu ve amaçları hakkındaki görüşlerini analiz ettikten sonra şunu iddia ediyorum: İbn Sînâ Tanrı’nın varlığını duyusallar vasıtasıyla, yaratılmıştan Yaratıcı’ya giden bir yol ile ispatlamaya çalışmaz. Aksine, o bunu, varlığın doğasını, varlık olması bakımından incelemek suretiyle yapar; onun delilinde Tanrı yaratılmışların varlığına şahitlik eder, yaratılmışlar O’nun varlığına değil. Makalenin sonunda İbn Sînâ’nın delili ile kozmolojik ve ontolojik deliller arasındaki benzerliklere, daha önemlisi farklılıklara işaret edip, ayrıca Orta Çağ Hıristiyan felsefesinin en önde gelen İbn Sînâcı filozofu olan Henry of Ghent’in görüşlerine atıfta bulunarak şunu ileri sürüyorum: İbn Sînâ’nın delili kozmolojik olmadığı gibi Anselmci anlamda ontolojik de değildir; en doğrusu onun deliline “Metafizik Delil” demektir

Çalışmanın amacı, kedilerde travmatik bir nedenle oluşan dirsek eklemininlüksasyonu, humerus'un distali ve antebrachium'un proximalinin eklem içi veekleme yakın kırıklarının tanımlanması, nedenleri, lokalizasyonu ve klinik olgulardaendike olan sağaltım girişimleriyle sonuçlarının klinik ve radyolojikdeğerlendirmeleri ile bu konuda çalışan klinisyenler için yönlendirici olması vebenzer çalışmalar için katkıda bulunulmasıdır.Bu çalışma Ağustos 2008 ? Nisan 2010 tarihleri arasında Ankara ÜniversitesiVeteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'ne önekstremitelerini kullanamama şikayeti ile getirilen, klinik ve radyolojik muayenelersonucunda dirsek eklemlerinde travmatik lezyon belirlenen değişik ırk, yaş vecinsiyetteki 31 kedi üzerinde gerçekleştirildi.Çalışmada değerlendirilen 31 olgudaki 32 lezyonda; 2 lateral lüksasyon,humerus'un distalinde 22 kırık (7'si distal diyafizer, 5'i supracondyler, 2'si condylusmedialis'te ayrılma, 1'i condylus lateralis'te ayrılma, 1'i fizyal, 5'i ?Y? ve 1'i ?T?şeklinde bicondyler kırık), radius'un proximalinde 1 kırık (caput radii'de), ulna'nınproximalinde 4 kırık (olecranon'da), 1 Monteggia lezyonu ve 1 gecikmiş condylerkırık sonucu şekillenen dirsek eklemi ankilozu belirlendi. Bu olgulardan 1 olgudakapalı redüksiyon, 2 olguda konservatif sağaltım, 7 olguda intramedullar pin, 5olguda transcondyler pin, 3 olguda çapraz pin, 1 olguda birbirine paralel pinuygulaması, 1 olguda transcondyler interfragmental kompresyon vidası, 3 olgudagerme bandı ve 4 olguda amputasyon gerçekleştirildi. Bir olguda akciğer kontüzyonusonucu ölüm şekillenirken, 3 olguda hasta sahibi operasyonu reddetti.Olguların 10, 21, 30 ve 45. günlerinde klinik ve radyografik kontrolleri yapıldı.Bu dönemde 14 olguda fonksiyonel iyileşme, 2 olguda eklem sertliği ve art.cubiti'nin ekstensiyon açısında daralma, 1 olguda eklem sertliği ve arti. cubiti'ninfleksiyon açısında daralma, 1 olguda fonksiyon kaybı, 1 olguda nonunion, 3 olgudaplexus brachialis felci saptanırken, 5 olgu izlenemedi. The aim of this study is; to define luxation, fractures of distal humerus and proximalantebrachium which are inside and close to the joint, their localization, clinical andradiological evaluation of treatments which are indicated in clinical cases to guidethe clinicians studying about this topic and to contribute future research.This study is conducted between August 2008 and April 2010 in AnkaraUniversity Faculty of Veterinary Medicine Orthopedics and Traumatology Clinics in31 cats of various age, race and sex which came to the clinic with inability to usetheir front limb and diagnosed as traumatic elbow joint injury after clinical andradiological examinations.32 injuries in 31 case evaluated in this study are classified as 2 lateralluxations, 22 distal humerus fracture (7 distal diaphyseal, 5 supracondylar, 2 medialcondylar separation, 1 lateral condylar separation, 1 physeal, 5 ?Y? and 1 ?T?dicondylar fracture), 1 proximal radius fracture (at caput radii), 4 proximal ulnafracture (at olecranon), 1 Monteggia fracture and 1 elbow joint ankylosis caused bybelated condylar fracture. 1 case is treated by closed reduction, 2 cases are treated byconservative methods. In 7 cases intramedullar pin, 5 cases transcondylar pin, 3 casescrossed pin, 1 case parallel pin, 1 case transcondylar interfragmental compressionscrew, 3 cases tension band and 4 cases amputation was applied. 1 case died becauseof lung contusion and in 3 cases owners refused the surgery.Cases were clinically and radiologically evaluated at 10th, 21st, 30th and 45thdays. During this period 14 cases recovered functionally, in 2 cases joint stiffnessand narrowing in extension angle, 1 case function loss, 1 case nonunion, 3 casesplexus brachialis paralysis was determined. 5 cases cannot be surveyed. 123

On Kant’s Understanding of Revelation. In this paper, I examine Immanuel Kant’s viewson revelation. Considered Kant’s critical philosophy it might be thought that there is no roomfor revelation in his philosophy at first sight. But looking at his later philosophy, in which heinvestigate the answer of the question of “What may I hope?”, we see that he seriously deals withthe issue of revelation. According to him there are two kinds of revelation: inward revelation(reason) and external/historical revelation. The relation between this two revelations looks like“concentric circles”, the former is narrover and the latter is larger. Kant tries to interpret theelements of external revelation, such as Jesus Christ, original sin etc., in terms of the narrowerone and argues that there is not only a “compability” between reason and (Christian) revelation,but also a “unity”. I argue that Kant’s interpretataions of external revelation are, especially insome cases, very coercive and thus his attempt to reconcile reason and Christianity is veryquestionable

ÖZETErdem, Engin, İlâhû Ezelûlik ve Yaratma Sorunu, Doktora Tezi, Danışman:Prof. Dr. Recep Kılıç, Ankara, V+218 ss.İlâhû ezelûlik konusunda, geleneksel teizmde temelde iki yaklaşım kabulgörmektedir. Orta Çağda, Tanrı bütünüyle zamanın dışında, zamansız bir varlıkolarak tasavvur edilirken, günümüz Hıristiyan din felsefecileri arasında bu görüşünçok az taraftar bulduğu, bunun yerine Tanrı'nın zaman içinde bulunan zamansal birvarlık olduğu düşüncesinin hâkim olmaya başladığı görülmektedir. Çalışmamızda, buiki farklı ezelûlik yorumunun teizm açısından tutarlılığını yaratma sıfatını esas alaraktahlil etmeye çalıştık.İlâhû ezelûlik ve yaratma ilişkisi söz konusu olduğunda, başlıca üç mesele ilekarşılaşılmaktadır. Bunlardan birincisi, yoktan yaratma ile ilgilidir. İlâhû zamansızlıkanlayışında, Tanrı'nın, zaman dâhil, kendisi dışındaki her şeyin yaratıcısı olduğu,zamansallık tasavvurunda ise Tanrı'nın zamanın içinde bulunduğu kabuledilmektedir. Birinci anlayışta, yaratma sıfatının kapsamının daha geniş biçimde izahedildiği ve Tanrı'nın zaman ve zamansal şeyler üzerinde daha büyük bir kudretesahip olduğu söylenebilir. İkinci mesele, yaratma ve zamansallaşma ilişkisi ileilgilidir. İlâhû zamansızlık tasavvurunda yaratma fiilinin zamansallaşma sonucunudoğurmadığı kabul edilmektedir. Buna karşılık, İlâhû zamansallığı benimseyendüşünürler Tanrı'nın, yaratmanın gerçekleşmediği durumda zamansız iken yaratmaile birlikte zamansal hale geldiğini ileri sürmektedirler. Birinci tasavvurda, zamansızbir varlıktan zamansal varlıkların nasıl ortaya çıktığı, ikincisinde ise yaratmadansonra zamansal hale gelen Tanrı ile yaratılmışlar arasındaki farkın nasıl izahedileceği sorunu gündeme gelmektedir. Üçüncü mesele, idame ettirme vezamansallaşma ile ilgilidir. İlâhû zamansallık anlayışında, zamansal akışın sadeceyaratılmışlar için değil Tanrı için de gerçek olduğu ve idame ettirme fiilininTanrı'nın zamansallaşmasına sebep olduğu düşünülmektedir. Zamansızlıkanlayışında ise, Tanrı'nın bakış açısından, yaratma ve idame ettirmenin tek, zamansızbir bütün olduğu, ancak, yaratılmışların bunu sürekli yaratma biçiminde tecrübeettikleri düşünülmektedir. ABSTRACTErdem, Engin, The Problem of Divine Eternity and Creation, PhD?s Thesis,Advisor: Prof. Recep Kılıç, V+218 pp.In the traditional theism, divine eternity has been interpreted in two ways. Accordingto the first view, God?s eternity means that He exists apart from time, or outside time; Hehas no temporal location and doesn?t experience any temporal succession. As for the rivalview, which is dominant in the contemporary Christian philosophers of religion, God is atemporal being; He has an existence which persists through an infinite time. In this thesis,I tried to analyze the coherence of the two views of divine eternity in connection with theconcept of creation.It can be said that there arises mainly three problems in the relationship betweeneternity and creation. The first one is connected with the concept of creation ex nihilo.Those who are hold divine temporality, claim that, time has no beginning or end and God isin every period of time. In this view, it is very difficult to say that God, as a temporal being,is the creator of the time. But in the view of divine timelessness, because of the fact thatGod is considered as timeless being, it seems easier to argue that time was created by God.The second problem is connected with whether creation requires God?s becoming temporal.According to some proponents of divine temporality, such as Craig, God becomes temporalin virtue of coming to possess a real, causal relation to his creation of the world; God isatemporal without creation and then becomes temporal with creation. This view bringsabout the question that how it can be explained the relation between timeless and temporalstages of God?s eternity and why God did abandon his perfect, timeless mode of being at thetime of creation. But, in the timeless view, as Helm says, there can be no temporal `andthen? for a timeless God. In this view, God timelessly creates the universe without changinghis will; the universe is really related to God but God is not really related to createduniverse. The third problem is related to divine sustaining. The advocators of divinetemporal eternity, claim that if temporal becoming is real, then, God becomes temporalbecause of his the real relation to time at every new moment. But for the eternalist there isa difference between the two standpoints. From God?s standpoint his creation is a timelesswhole however from the standpoint of creatures this is experienced as continuos creation. 223

Swinburne and Divine Temporality. In the tradition of philosophy and theology God’s eternityhas been interpreted in two ways. According to the first view, God’s eternity means that He is outsideof time or timeless. As for the rival view, God is not a timeless being but he has an existence whichpersists through an infinite time. In this paper, I examine Swinburne’s views, who is a prominentdefender of the second thesis, on God and time. He argues that a timeless God can not interact witha temporal world and creatures. Time has no beginning or end, and God must be in every period oftime. But it seems that there are some problems arising from his interpretation of Divine eternity.Firstly, if time has no beginnig and God is temporal, it is very difficult to say that God is the Creatorof time. Secondly, God, as a temporal being, can not know everything in the world but only knowswhat is happening “now”. Lastly, and more importantly, in his thesis, there is no essential differencebetween God’s nature and of the temporal creatures with respect to being limited by time

Felsefe ve teoloji geleneğinde Tann'nın ezelîliği iki biçimde yorumlanmıştır. Birinci görüşe göre Tann'nın ezelîliği, O'nun zamanın dışında veya zamansız olması anlamına gelir. Diğer görüşte ise Tanrı, zamansız bir varlık değil, aksine sonsuz bir zamanın her anında bulunan bir varlıktır. Bu çalışmada ilk olarak, Tann'nın zamansızlığı görüşünü benimseyen Gazâlî'nin yaklaşımım inceledim. Ona göre, zaman âlemin yaratılması ile başlamıştır ve sadece ilintisel bir gerçekliğe sahiptir. Zamanın varlığı, hareket ve değişime bağlıdır. Tann'nın değişmez ve kendi dışındaki her şeyi yaratan bir varlık olması, O'nun zamansız bir varlık olduğunu gösterir. Fakat Tann'nın zamansızlığı ve değişmezliği, O'nun bir zat olmasını engellemez. Çünkü Tann'nın bir fiili yapması O'nda sadece ilişkisel bir değişime neden olur. Tann'nın zamansal olgulan bilmesine gelince, Gazâlî'ye göre, Tann bunlan zamansız ve değişmez bir bilgiyle bilir. Çünkü, Tann'nın bakış açısından geçmiş, şimdi ve gelecek gerçek ayıranlar değildir. ikinci olarak, Tann'nın zamanlılığını savunan Swinburne'un görüşlerini inceledim. Ona göre zaman, mantıksal bir zorunlulukla sınırsız olmalıdır. Tann, her şeyi bilen, her şeye gücü yeten bir varlık olarak, ilâhî zamansızlık görüşünde iddia edildiği gibi tek bir an' da var olamaz. Aynı şekilde Tann'nın zamansal olgulan bilmesi, O'nun zaman içinde var olmasına bağlıdır. Aynca, yaratma, sevme ve bilme gibi ilâhî fiiller, O'nun katı anlamda değişmez bir varlık olamayacağı anlamına gelir. Tann, zamansız bir varlık değildir, aksine O, zamanın her bir periyodunda vardır. Tann ve zamanın birlikte bulunması, Tann'nın zamanın mahkumu olduğu anlamına gelmez. Çünkü bu ilâhî irade ile olmuştur. In the tradition of Philosophy and theology God's eternity has been interpreted in two ways. According to the first view God's eternity means that He is outside of time or timeless. As for the rival view, God is not a timeless being but He has an existence which persists through an infinite time. In this thesis, firstly I analysed Gazali' s approach, who adopts the view of God's timelessness. According to him, time did start by the creation of the Universe and it has only an accidental reality. The existence of time depends on motion and change. The fact that God is an immutable being and the Creator everything except himself shows that He is a timeless being. But God's timelessness and immutability do not keep him from being a person. Because, to perform an action causes only a relational change in God. As for the God's knowledge about the temporal facts, according to Gazali, God knows them by a timeless and immutable knowledge. Because, from the God's point of view, past, present and future are not real distinctions. Secondly, I analysed Swinburne's views, who defends God's temporality. According to him, time as a logical necessity must be unbounded. God as an omnipotent and omniscient being can't exist at an instant as it has been caimed in the view of divine timelessness. In the same way, God's knowing temporal facts depends on His existence in time. In addition to this, the fact that divine actions such as creating, loving and knowing mean that He can't be an immutable being in a strong sense. God is not a timeless being but He exists throughout all periods of time. The fact that God and time exist together doesn't mean that God is a time's prisoner. Because this arises from the divine will. 93

Günümüz koşullarında işletmeler en önemli tutundurma faaliyetlerinden biri olan reklam üzerinden tüketici davranışlarını etkilemeye çalışmaktadırlar. Bunu yaparken de ülkemizde yüksek oranda izlenen televizyon mecrasını kullanmışlar çoğu zaman da mizah konusuna ağırlık vermişlerdir. Böylece daha geniş kitlelere ulaşmayı amaçlamışlardır. Bu bağlamdan yola çıkara televizyonlarda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerinde ne gibi değişikliler meydana getirdiği araştırılmaya çalışılmıştır. Bu tez çalışmasında televizyonlarda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerine etkisi, Antalya il sınırları içerisindeki kamu çalışanlarına yapılan bir araştırmayla incelenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda uygulanan anket sonucunda hipotezler belirlenmiş ve araştırmada ölçmek istenilen televizyonda yayınlanan mizah içerikli reklamların tüketici tercihlerine etkileri, sunulan imaja etkisi boyutu, markanın imajına etkisi boyutu, memnuniyet boyutu, ürün hizmet cazibesi boyutu, tutundurma çabaları boyutu, satın alma davranışı boyutu olarak altı boyutta ayrılmış ve incelenmiştir. Bu altı boyut içerisinde aylık gelir durumuna bakıldığında sadece ürün hizmet cazibesi boyutu anlamsal düzeyde farklılaşmaktadır. Anahtar Kelimeler: Reklam, Tüketici, Televizyon Reklamları, Mizah., In today's conditions, businesses try to affect consumer behavior through advertisement which is one of the most important promotional activity. While doing that they mostly use television which is widely watched in our country and they focus heavily on humor. Thereby, they try to reach a larger audience. Starting from this point of view, this paper aims to study what types of change humorous TV advertisements have on consumer preferences. In this study, the impacts of humorous TV advertisements on consumer preferences are examined through a research on government employees within Antalya province. Within this framework, hypotheses are developed and the impacts of humorous TV advertisements on consumer preferences are separated into six aspects and examined; these six aspects are the impact on presented image aspect, the impact on brand image aspect, satisfaction aspect, product and service appeal aspect, promotion efforts aspect and lastly buying behavior aspect. Among these six aspects, when looked into monthly income, only the product and service appeal aspect had a significant difference. Keywords: Advertisement, Consumer, Television Advertisements, Humor, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, 2018., Kaynakça var.

Bu makale Osmanlı filozofu Kemalpaşazâde’nin ö. 940/1534 “leys” ve “eys” terimleri hakkındaki görüşlerini konu etmektedir. Filozofa göre, “leysiyyet” terimi İslâm düşüncesinde filozoflarla kelamcılar arasındaki yaratma metafiziğine ilişkin tartışmalara ışık tutmaktadır. Kelamcılar zamansal yaratmayı esas almakta ve meseleyi varlık-yokluk ikilemi açısından izah etmeye çalışmaktadırlar. Onlara göre, Tanrı âlemi sınırlı bir zaman önce yoktan yaratmıştır; bunu inkâr etmek âlemin ezelî olduğu sonucunu doğurmaktadır. Buna karşılık Fârâbî ve İbn Sînâ’nın görüşlerine atıfta bulunan Kemalpaşazâde’ye göre, “mümkün”ün tanımı dikkate alındığında, varlığın ve yokluğun ötesinde üçüncü bir ihtimal daha söz konusudur ve bunun adı “leysiyet”tir. Filozofa göre yaratma kelamcıların iddia ettiği gibi “yoktan yaratma” değil, “varlığın ve yokluğun ötesinden yaratma”, yani “leysiyyeti eysiyyete dönüştürmek” manasına gelir. Leysiyyet teriminin anlamındaki inceliği kavramak, çağdaş din felsefesinde “kelâmî kozmolojik argüman”ı savunanların iddialarının aksine, âlemin zamansal başlangıcı olmasa da yine de yaratılmış olduğunu açıklamak konusunda önemli bir bakış açısı sunmaktadır. Makalenin ekinde Kemalpaşazâde’nin ilgili risalesinin tahkikli neşri ve tercümesi de yer almaktadır., This article examines the views of the Ottoman philosopher, Kamalpashazādah d. 940/1534 , on the meanings of the terms of lays and ays. For Kamalpashazādah, the term of laysiyyah throws a new light on the discussions of the metaphysics of creation between the philosophers and the theologians mutakallimūn in Isla- mic thought. The theologians, who rest on the temporal creation, try to solve the problem of creation with respect to the dichotomy of being and non-being. For them, God created the universe out of nothing a finite time earlier; and rejecting this view leads to the eternity of world. Kamalpashazādah, on the other hand, who refers to the views of al-Fārābī and Ibn Sīnā, asserts that, given the definition of the contingency al-mumkin , there is a third possibility beyond being and non- being, which corresponds to laysiyyah. According to Kamalpashazādah, the mea- ning of creation is not “creation out of nothing”, as supposed by the theologians, but it is “creation beyond being and non-being”, that is, “to transform laysiyyah into aysiyyah”. Grasping the intricacies in the meaning of laysiyyah, on the cont- rary to the claims of the supporters of the kalam cosmological argument, provides us with an important point of view in accepting that the universe is created, even though it has no temporal beginning. In the appendices to the article a critical edition and translation of Kamalpashazādah’s Risālah into Turkish can be found

Bu çalışmada Necmeddîn el-Kâtibî ve Nasîreddîn et-Tûsî arasında Tanrı'nın varlığı konusunda gerçekleşen mektuplaşmalar ele alınmıştır. Tanrı'nın varlığı hakkında İslam filozofları tarafından öne sürülen İmkân Delili üzerinden argümanlarını geliştiren Kâtibî'nin, İslam düşüncesinde kelam ve felsefe geleneklerini karşılaştırarak hocası Tûsî'ye yazdığı bu mektupların merkezinde Kâtibî'nin teselsülün imkânını iddia etmesi vardır.Kâtibî bu hususta kelam ve felsefe geleneklerinin her ikisine de teselsülün imkânsızlığını savundukları için itiraz eder. Bu geleneklerin bu önermelerinin âlemin kıdemi tartışmasında âlemin kadîm olduğunu iddia eden filozofların galibiyetine sebep olacağını dile getiren Kâtibî, kelamcılar gibi âlemin hâdis olduğunu kabul etmenin tek yolunun teselsülün imkânını kabul etmek olduğunu söyler ve bu husustaki argümanlarını sıralar. Bu argümanlara Tûsî'nin verdiği cevaplar neticesinde Kâtibî ikna olarak filozofların argümanlarının gerçeği yansıttığını kabul eder ve Tûsî ile aralarındaki tartışma sona erer.Filozofların galibiyeti sonucunda geriye sadece Fahreddîn er-Râzî'nin filozoflara yönelttiği bir eleştiri kalır. Bu eleştirisinde Râzî'ye göre, âlemin kıdemi kabul edilirse günlük olaylar da dâhil olmak üzere var olan her şeyin kadîm olduğu iddia edilmiş olacağından dolayı âlemin kıdemi iddiası kabul edilemez. Fakat Kâtibî, bu itirazın filozoflara zarar vermeyeceğini zikretmekle yetinir. Bundan sonra her iki taraf da Râzî'nin bu itirazı üzerinde durmaz ve tartışmanın bu kısmını kapalı bırakırlar.Çalışmamızda bu kapalılığın giderilmesi için tartışmada geçen argümanlar ışığında Râzî'nin bu itirazının filozoflara niçin zarar veremeyeceği üzerinde de durulmuş ve argümanlar üzerinde yapılan tahliller sonucunda Vahdet-i Vücûd taraftarı sûfîlerin de tartışmaya dahil edilerek filozoflarla karşılaştırılmaları uygun görülmüştür.Çalışmamızın giriş kısmında bu tartışmaların ve argümanların tarihsel arka planı üzerinde durulmuş ve bu argümanların İslam düşüncesindeki yeri tespit edilmiştir. Daha sonra tartışmadaki argümanlar üç ana başlık altında toplanarak çalışmamızın üç ana bölümü oluşturulmuştur. Bunlardan Tanrı'nın varlığının ispat edilmesiyle alakalı olan kısım `İmkân Delili Tartışması` başlığıyla birinci bölümde, bilfiil sonsuzun imkânsızlığıyla alakalı olan kısım `İptal-i Teselsül Delilleri` başlığı altında ikinci bölümde ele alınırken üçüncü bölüm ise `Âlemin Kıdemi Tartışması`na ayrılmıştır.Tüm bu bölümlerde taraflarca öne sürülen argümanlar sistematik bir şekilde değerlendirilerek her birinin delil değeri üzerinde analizler yapılmıştır. Âlemin kıdemi tartışmasının sonunda tartışmaya sûfîlerin de dahil olmasıyla çalışmamız Tûsî ve Kâtibî'nin tartışmalarını merkeze alarak İslam'ın üç temel nazarî disiplini olan kelam, felsefe ve tasavvuf disiplinleri arasında Tanrı'nın varlığı ve âlemin ontolojik statüsü hususunda kaleme alınan mukâyeseli bir çalışma haline gelmiştir. This master's thesis explores the correspondence between Najm al-Dîn al-Kâtibî and Nasîr al-Dîn al-Tûsî on the existence of God. Kâtibî develops his arguments on the existence of God using the 'contingency argument' as articulated by various Islamic philosophers. Through his correspondence with Tûsî, Kâtibî both elaborates on the contingency of infinite regress and compares the traditions of kalam and philosophy in Islamic thought. Specifically, Kâtibî critiques the defense of the impossibility of infinite regress found in both kalam and philosophy. Instead, he notes that this assumption shared by both traditions validates the philosopher's claim that the universe is eternal. He contends that recognising the temporal origination of the universe, as articulated by kalam scholars, alternatively requires acknowledging the contingency of infinite regress. In the correspondence, Tûsî ultimately convinces Kâtibî of the merits of the philosophers' position thus concluding this particular discussion.In asserting the strength of the philosopher's position, Kâtibî also tackles Râzî's claims about the eternity of the universe. Fakhr al-Dîn al-Râzî rejects arguments for the eternity of the universe on the basis that ascribing such eternity implies the possibility that every existent thing, including daily events, is eternal. Kâtibî, however, notes that Râzî's critique does not undermine the philosopher's position. As a result, neither Tûsî nor Kâtibî dwell on Râzî's objection and this aspect of the debate remains unfinished. In hopes of resolving this unfinished debate, this thesis also examines mobilizes assumptions from the philosophical tradition to emphasize the limitations of Râzî's objection. In doing so, it explores conversations amongst sufis who support the notion of wahdat al-wujud and compares these debates with those taking place amongst philosophers.In the introduction of the thesis, I locate these various debates within the broader historical context of Islamic thought. I then divide the arguments into three primary subsections through which the three distinct yet inextricably intertwined chapters emerge. The first chapter is titled `Debate on the Contingency Argument` and discusses proofs for the existence of God. The second chapter, `Evidences of Impossibility of Infinite Regress,` focuses on the impossibility of absolute infinite. The third chapter investigates the `Debate on the Eternity of Universe`. In each chapter, I systematically analyse and evaluate the evidence present in each argument. By focusing the correspondence between Kâtibî and Tûsî and exploring corresponding theological discussions amongst sufis, this master's thesis is a comparative study of the debates on the existence of God and the ontological status of the universe among the three primary theological disciplines of Islam: Kalam, philosophy and sufism. 174

Teistik deliller konusunda akılcı bir yaklaşım sergileyen İbn Rüşd (1126-1198), söz konusu meselede aklı inkâr edenleri eleştirmekte ve aklı, Marifetullah'ın merkezine koymaktadır. Diğer taraftan o, İbn Sina ve Eşarilerin akla başvurmalarına rağmen yanılgı içerisinde olduklarını düşünür. Bu nedenle İbn Rüşd, teistik deliller meselesinde bir yandan aklın önemini inkâr edenleri diğer yandan ise akıl yürütmede hata yapanları eleştirir. Aristoteles şarihi ve bir sistem filozofu olan İbn Rüşd'ün söz konusu meseledeki eleştirilerini belli bir amaç ve nizam içerisinde yapığı aşikârdır. Bu tez, Endülüslü filozof İbn Rüşd'ün marifetullah meselesi ve teistik deliller hakkındaki görüşlerini konu etmektedir. Tezde, İbn Rüşd'ün savunduğu ve eleştirdiği teistik deliller onun felsefi sisteminin bütünlüğü gözetilerek ele alınmıştır. `İbn Rüşd'ün Teistik Delillere Yaklaşımı` başlıklı tez, `Giriş` ve `Sonuç` kısımları hariç üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, İbn Rüşd'ün delil-iman ilişkisi bağlamında marifetullah'ın gerekliliği hakkındaki görüşleri; Tanrı'nın metafizik biliminin konusu mu amacı mı olduğu tartışmasındaki pozisyonu irdelenlenmektedir. İkinci bölümde, İbn Rüşd'ün `Hudûs` ve `İmkân` delillerine yönelik eleştirileri ayrı başlıklar altında ele alınmaktadır. Son bölümde ise İbn Rüşd'ün savunduğu `Hareket`, `İnâyet` ve `İhtirâ` delilleri açıklanmaktadır. Ibn Rushd who adopts a rationalist approach on the issue of proofs for the existence of God, criticizes those who reject the importance of rationalism. For him, rationalism should be in the center of the proofs for the existence of God. Furthermore, he also criticizes Avicenna and Asharita Theologiaons, because he thinks that they misuse reason. Therefore, in this sense he both criticizes those who reject and misuse reason on the issue of proofs for existence of God. It is obvious that Ibn Rushd's criticisms are made within a framework. His thoughts and views on the proofs of the existence of God are subject of this thesis research. The proofs that Ibn Rushd defends and criticizes are discussed in the framework of his philosophical approach. The thesis work that is named as `Ibn Rushd's Approach to Proofs for the Existence of God` have three main parts besides the `Preface`, `Introduction` and, `Conclusion` parts. In the first part Ibn Rushd's thoughts are examined in the context of reason and faith; whether God is purpose or subject of science of metaphysics. In the second part, Ibn Rushd's criticisms against argument of `Hudûs` and argument of `İmkân` are analyzed. In the third part Ibn Rushd's `Prime Mover`, `İnayah`, and `İhtira` arguments are explained. 109

Tanrı'nın varlığının kanıtlanması, ilahi basitlik ve ilahi sıfatlar meselesi filozoflar ve kelamcılar arasında tartışılan ve görüş ayrılıklarının belirginleştiği felsefesi-teolojik geleneğin ve çağdaş din felsefesinin en tartışmalı konularından biridir. İki bölümden oluşan tezde Celaleddin Devvani'nin Tanrı'nın varlığı ve sıfatları hakkındaki görüşleri konu edilmektedir. Birinci bölümde, teistik kanıtların sınıflandırılmasını, Devvani'nin isbat-ı vacib anlayışını, onun deliline getirilen eleştirileri ve Devvani'nin bu eleştirilere verdiği cevapları açıkladık. Devvani'ye göre İlahi basitlik ve Tanrı'nın bir'liği arasındaki ilişkiyi inceledik. İkinci bölümde Devvani'nin zat-sıfat ilişkisi ve ilahi sıfatlar hakkındaki görüşlerini inceledik. Sonuç olarak; Devvani, Tanrı'nın varlığını kanıtlamada İbn Sina'nın yolunu takip etmiş ve bu yolun burhan-ı limmi olduğunu ortaya koymuştur. İlahi basitliğe göre Tanrı'da varlık-mahiyet ayrımının imkansızlığını, vücud ve mevcud kavramlarının analizini yaparak açıklamıştır. Tanrı'nın bir'liğini apriori delillerle araştırarak İbn Sinacı bakış açısını paylaşmıştır. Tanrı'nın sıfatlarını ve zat-sıfat özdeşliğini ilahi basitliğe uygun olarak yorumlamıştır. İbn Sinacı metafizik ilkelerle Eşari kelamının kaderciliği arasında senteze gitmesi Devvani'nin dikkat çekici bir özelliği olarak öne çıkmaktadır. The proof of existence of God, the problem of divine simplicity and divine attributes which are the topics of philosophical-theological tradition and modern philosophy of religion are the issues which the divergences become evident and discussed between philosophers and mutakallimin. In the thesis consisting of two parts, Jalal al-Din al-Dawani's convictions with regard to God's existence and attributes are being examined. In the 1st chapter, the classification of theistic proofs, Dawānī's intellection of isbat-ı wajib, the supporting-opposing views on his proof and his responses to the ideas are analyzed. Furthermore, concepts of divine simplicity and God's oneness were examined through Dawani's perspective. In the 2nd chapter, Dawani's ideas on relationship between God's nature and his attributes and divine attributes were rendered. In conclusion, Dawani followed Avicenna's path while proving God's existence and put forward that the path is burhan-ı limmi. He had explained the impossibility of distinction between existence and essence in God by analyzing the concepts of wujud and mawjud in terms of divine simplicity. He analyzed God's oneness with apriori evidences and shared Avicenna's point of view. He interpreted God's attributes and the identity of God's existence and essence depending on divine simplicity. His syntheses between Avicenna's metaphysical principles and Ash'ari theology is one of the most remarkable characteristics of Dawani. 77

`Spinoza'nın Din Eleştirisi` başlıklı çalışmamızda düşünürün `Nübüvvet`, `Mucize` ve `Kutsal Kitap` hakkındaki görüşlerini analiz ettik. Çalışmamızın birinci bölümünde Spinoza'nın din tasavvurunu ve din tasnifini, ikinci bölümde ise nübüvvet ve mucize konusunu ele aldık. Nübüvvet başlığı altında Spinoza'nın vahiy ve peygamberlik hakkındaki görüşlerini inceleyip âlemin yaratılması ile nübüvvet arasındaki ilişkiyi Spinoza'nın İbn Meymun'a yönelik öne sürdüğü görüşleri çerçevesinde inceledik. Bu bölümde ayrıca Spinoza'nın mucize hakkındaki eleştirilerini ele aldık. Üçüncü bölümde, Kutsal Kitap hakkında Spinoza'nın yanlış bulduğu yorumlama yöntemi ve buna karşılık önerdiği doğru yöntemi sunduktan sonra bu yöntemin uygulanmasında karşılaşılan zorlukların neler olduğunu inceledik. Sonuç kısmında ise, panteistik bir Tanrı anlayışına sahip olan Spinoza'nın teistik din anlayışının spesifik konularını incelemesindeki temel amacını ve nasıl bir din tasavvuruna sahip olduğunu tespit etmeye çalıştık. In this thesis document titled `Spinoza's Critique of Religion` we have analyzed views of the philosopher on `Being a Prophet`, `Miracle` and `Scripture`. In the first part, we have narrated Spinoza's thoughts and classification of religion whereas at the second part covered the subjects on being a Prophet and miracle. Under the title of Being a Prophet, we have examined the relation in between creation of the universe and being a prophecy within the purview of Spinoza's views about Maimonides through analyzing Spinoza's views on revelations and prophecy. In this part we have also discussed Spinoza's criticism on miracle. In the third part, after introducing the commentary method found erroneous by Spinoza about Scripture and presenting the right methodology as suggested by him in return, we have examined the drawbacks with regard to the implementation of this method. In the conclusion; we have endeavoured to identify Spinoza's main course for analyzing the specific notions throughout a window of theistical religious perception based on the foundation of a panteist God alongwith the pursuit to understand what kind of a religious disecernment Spinoza had. 112

WOS:000390796800013 Güvenlik çalışmaları Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonraki dönemde giderek genişleyen bir günde­me sahip olmuştur. Bu makalede genişleyen güvenlik gündeminde yer alan insani güvenlik kavramı bağlamında çevresel güvenlik konusu incelenecektir. Çalışma öncelikle insani güvenlik kavramının ne zaman ortaya çıktığını ve farklı insanı güvenlik tanımlarından bahsetmektedir. 1994 yılı Birleşmiş Milletler Kalkınma Raporu insani güvenlik kavramının ortaya çıkışı açısından dönüm noktası olurken, tanımlar arasında iki tanesi ağırlık kazanmıştır. Geniş tanımlamada yoksulluk ve kalkınma temel dinamikler olarak alınırken dar insani güvenlik tanımlamasında fiziki şiddetin kullanılması baz olarak alınmıştır. Öte yandan, insani güvenlik etrafındaki tartışmaların önemli ölçüde normatif ve kuramsal boyutlara sahip olduğu görülmektedir. Bu sebeple makale başlıca uluslararası ilişkiler teorilerinin in­sani güvenlik olgusuna nasıl baktıklarına da yer vermektedir. Realist teoriler insani güvenlik kavramı ile ilgilenmezken liberal, inşacı ve eleştirel kuramların insani güvenlik olgusu ile ilgili oldukları görül­mektedir. Çalışmanın daha sonraki bölümü başta küresel ısınma olmak üzere çeşitli çevre sorunlarının insani güvenlik ve devletlerarası ilişkiler açısından nasıl tehlike oluşturduklarını analiz etmektedir. Bu bağlamda önemli bir konu çevresel güvensizlik ya da çevre felaketlerinden kaynaklanan devlet içi ve uluslararası göçlerin devletlerin istikrarını bozabilecek olması ve devletlerarası çatışmalara yol açabilme­sidir. Çevresel güvenlik sorunları Darfur ve Suriye’de olduğu gibi sıcak çatışmaların ortaya çıkmasında önemli bir etkiye sahip olabilmektedirler. Çalışmanın sonuç kısmı, insani güvenlik ve çevresel güvenlik kavramlarının güvenlik çalışmaları alanındaki potansiyeli ve sınırlılıklarına dair çeşitli öneri ve eleşti­rilere yer vermektedir. Security studies have involved a widening extent of agenda in the period following the end of the Cold War. This article will discuss environmental security in the context of human security concept. In doing so, the study first discusses when human security notion has emerged and how different definitions of human security have risen. While the 1994 UN Human Development Report was a milestone document in the rise of human security phenomenon, two major definitions of human security have earned utmost attention. The broad definition has taken poverty and development as reference points while the narrow definition has considered the use of physical force as the fundamental dynamic to define human security Moreover, debates around human security concept have involved to a great extent normative and theoretical dimensions. For this reason, the paper also examines major theories of international relations in regard to their relevance for and position against human security phenomenon. Overall, realist theories have a skeptical approach while liberal, constructivist and critical IR theories consider human security as an important phenomenon in the realm of security studies. Thereafter, the paper analyzes how various environmental problems, particularly climate change, pose threats for human security and inter-state relations. In this regard, domestic and international migration arising from environmental catastrophes could result in domestic instabilities for states and lead to inter-state conflicts. Environmental insecurities also have potential for triggering hot conflicts such as happened in Darfur and Syria. In the concluding part, several suggestions and criticisms take place in regard to human security, environmental security and their potential and limits in the realm of security studies.

Transnational activism has become increasingly salient dynamics of world politics in several issue areas including human rights, environment, development, women‟s rights, and peace. The article first assesses how major International Relations theories look at them. While realist theories do not take them seriously, constructivism and sociological institutionalism underline the fact that transnational actors can matter in world politics. An important component of this study is that it assesses when, how, and under what conditions transnational actors can matter in international relations. Finally, the study examines areas in which transnational actors pose challenges for state-centric Westphalian international system while suggesting that they also suffer from notable limitations. In the end, the article calls for the existence of opportunities for further research, Ulusaşırı eylemcilik son dönem dünya siyasetinin birçok alanında (insan hakları, çevre, kadın hakları,kalkınma ve barış vb.) giderek ivme kazanan bir dinamik haline gelmiştir. Bu çalışma öncelikle bellibaşlı uluslararası ilişkiler teorilerinin ulusaşırı eylemciliğe nasıl baktığını değerlendirmektedir. Realistteoriler bu aktörlerin etkinliği konusuna şüphe ile yaklaşırken inşacı ve sosyolojik kurumsalcı yaklaşımlarulusaşırı aktörlerin dünya siyasetinde etkin bir rol alabileceklerine destek vermektedirler. Makaleninönemli kısmını ulusaşırı aktörlerin ne zaman, nasıl ve hangi koşullarda uluslararası ilişkilerin kayda değerbir unsuru olabileceklerine dair olan tartışma oluşturmaktadır. Çalışma, ulusaşırı aktörlerin devlet merkezli Vestfalyan uluslararası sisteme meydan okuduklarını belirtirken bu aktörlerin aynı zamanda önemlieksiklikler içerdiğini iddia etmektedir. Nihai olarak çalışma, ulusaşırı eylemcilik/aktör konusunun uluslararası ilişkiler araştırmacıları için önemli fırsatlar sunduğunu savunmaktadır.