Search

Secondary infections are among the main complications leading to high mortality in patients hospitalized with COVID-19. This study aimed to determine the prevalence, risk factors, etiological agents and antimicrobial resistance patterns of secondary infections that developed in patients with COVID-19. In the study, patients with a positive COVID-19 PCR test who developed secondary bacterial and fungal infections after 48 hours of hospitalization were included. The results of the bacterial and fungal cultures obtained from the clinical samples of the patients were retrospectively evaluated. At the end of this study, it was determined that 16.1% (n=43) of 267 hospitalized patients developed secondary infections. Secondary infections were detected more in males (n=28, 65.1%) than females (n=15, 34.9%) (p=0.024). The median age (65.0 years) of patients with secondary infection was found to be higher (p, Sekonder enfeksiyonlar, COVID-19 ile hastaneye yatırılan hastalarda yüksek mortaliteye yol açan başlıca komplikasyonlar arasındadır. Bu çalışmada, COVID-19 hastalarında gelişen sekonder enfeksiyonların prevalansı, risk faktörleri, etiyolojik ajanları ve antimikrobiyal direnç paternlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 48 saat hastanede yattıktan sonra sekonder bakteriyel ve fungal enfeksiyon gelişen, COVID-19 PCR testi pozitif olan hastalar dahil edilmiştir. Hastaların klinik örneklerinden elde edilen bakteri ve mantar kültürlerinin sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın sonunda hastanede yatan 267 hastanın %16.1'inde (n=43) sekonder enfeksiyon geliştiği belirlenmiştir. Sekonder enfeksiyonlar erkeklerde (n=28, %65.1) kadınlara (n=15, %34.9) göre daha fazla saptanmıştır (p=0.024). Sekonder enfeksiyonu olan hastaların medyan yaşı (65.0 yıl) daha yüksek bulunmuştur (p

Amaç: Sağlıklı bireylerin mikrobiyotasında bulunan Demodex akarlarının sayısal artışına bağlı olarak bazı dermatolojik hastalıkların ortaya çıktığı düşünülmektedir. Bu çalışmada, akne vulgaris, rosacea, perioral dermatit, seboreik dermatit, egzama ve pityriasis folliculorum tanılı hastalarda Demodex spp. prevalansının ve bu hastalara ait demografik ve klinik verilerin Demodex ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışmaya 144 hasta (70 akne vulgaris, 6 pityriasis folliculorum, 15 seboreik dermatit, 39 rosacea, 8 egzema ve 6 perioral dermatit) ve 73 sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir. Demodex pozitifliği, tüm gruplarda standart yüzeyel deri biyopsi yöntemi ile değerlendirilmiştir. Tanıda cm2’de beşten fazla Demodex akarı görülmesi pozitif kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 144 hastanın 107’si (%74,3) kadın, 37’si (%25,7) erkek, 73 sağlıklı gönüllünün 40’ı (%54,8) kadın, 33’ü (%45,2) erkektir. Yüz kırk dört hastanın 21’inde (%14,5), 73 sağlıklı gönüllünün ise 5’inde (%6,8) Demodex pozitifliği saptanmıştır. Rosecea ve akne vulgaris gruplarındaki Demodex pozitiflik oranlarının kontrol grubuna göre yüksek olduğu, ancak bu yüksekliğin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Hasta grupları içerisinde en yüksek pozitiflik oranının sırasıyla pityriasis folliculorum (4/6, %66,7), rosacea (8/39, %20,5) ve perioral dermatit (1/6, %16,7) gruplarında olduğu saptanmıştır. Grupların demografik ve klinik özellikleri ile Demodex pozitifliği arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç: Bu çalışma, altı farklı dermatolojik hastalığın varlığında Demodex pozitifliğini araştıran literatürdeki tek çalışmadır. Çalışma sonuçlarına göre; rosacea, akne vulgaris ve pityriasis folliculorum gibi dermatolojik hastalıklarda Demodex spp. pozitifliğinin araştırılmasının erken tanı ve tedavi açısından yararlı olacağı düşünülmektedir.

Geçmişten günümüze insanlar hayatın pek çok alanında olduğu gibi fiziksel çevrede de işlevselliğin yanında “Kalite” kavramına da önem vermişlerdir. İçinde bulunduğumuz kentlerin, kamusal mekanların nitel ve nicel kaliteleri de bu bağlamda önemlidir. Bu sebepten “Kentsel Mekanlarda Kalite Kavramı” üzerinde durulmaktadır ve konunun uzmanları tarafından kentsel mekanların kalitesini çeşitli yönlerden inceleyen parametreler ortaya konmuştur. Kentlerin kalitesinin incelendiği bu parametrelerden bazıları kentlerin estetik kaliteleri üzerinde durmaktadır. Yapılı çevreyi, kentleri oluşturan temel fiziki elemanlar olan yapıların kalitesi de kentlerin kalitesi incelenirken ele alınmalıdır. Yapıların kalitesi pek çok yönden ele alınırken, estetik kalite önemli bir kriterdir. Kullanıcıların bir yapıyı incelerken öncelikleri estetik kalitedir. Bu bağlamda yapıları ele aldığımızda, ilk öne çıkan cephe tasarımları, cephelerin estetik kalitesi ve insanların algıladığı kalitedir. Cephelerin estetik kalitelerine bakıldığındaysa üslup, tarz, karakter, hoşluk gibi araştırılması gereken kriterler vardır. Bu çalışma kapsamında, tarihi bazı yapıların (Örneğin 18. Yüzyılda inşa edilen Paris yapıları) cephelerinin estetik kalitesi ile günümüz modern yapıların cephelerinin estetik kalitesi incelenecek ve farklı dönemlerde inşa edilen yapıların kentin estetik kalitesine olan katkıları araştırılacaktır. Bu çalışmada geçmişte inşa edilen yapıların, günümüz kentlerinin estetik kalitesine ve yeni yapılara olan estetik algıdaki yansımalarını incelenecektir.

Pseudomonas aeruginosa is a non-fermentative, oxidase-positive, motile gram-negative bacillus widespread in nature. The virulence factors of P.aeruginosa including the ability to grow under minimal growth conditions, the widespread presence in nature, and the ability to form biofilms make P.aeruginosa a highly important bacterium along with its resistance mechanisms against many antibiotics. The ability to form biofilms increases the symptom severity in diseases caused by P.aeruginosa and causes difficulties in the treatment. The aim of this study was to investigate the effects of sub-minimal inhibitory concentrations (sub-MIC) of piperacillin/tazobactam (TZP) and ciprofloxacin (CIP) which are used for the treatment of P.aeruginosa infections on biofilm formation and to investigate the relationship between the severity of biofilm formation and Quorum Sensing (QS) genes. The study included 24 P.aeruginosa isolates from the culture collection of Medical Microbiology Laboratory of Gazi University Faculty of Medicine. MIC values of TZP and CIP antibiotics were determined by the microdilution method. The biofilm layers in the antibiotic-free medium and in the sub-MIC (MIC/2, MIC/4 ve MIC/8) concentrations of antibiotics were visualized by using a scanning electron microscope (SEM). The QS genes (lasI, lasR, rhlI, and rhlR) of the 24 isolates with known biofilm characteristics were identified via the amplification of chromosomal DNA by using PCR method. In the study, it was foundthat both antibiotics reduced biofilm formation in a dose-dependent manner in sub-MIC concentrations compared to the antibiotic-free condition and that MIC/2 was the concentration, which reduced the biofilm formation most. These results were further confirmed by viewing the SEM images. The QS genes lasI, lasR, and rhlI were detected in a total of 19 isolates with moderately strong and strong biofilm formation, the rhlR gene was detected in six of the strong biofilm-forming isolates, in four of the moderately strong biofilm-forming isolates, and in three of the weak biofilm-forming isolates, respectively. The investigation of the effects of sub-MIC concentrations of antimicrobials, used for the treatment of P.aeruginosa infections, on the biofilm formation of P.aeruginosa and the investigation and better understanding of the QS systems associated with biofilm production will allow for finding out new treatment approaches and offer different options in combating infections with high morbidity and mortality. © 2020 Ankara Microbiology Society. All rights reserved.

B cells, the humoral immune response element, are the cells responsible for antibody production. Progenitor B cells, mature in bone marrow. The surface of B cells contains antigen receptors, immunoglobulin receptors, adhesion molecules and Major Histocompatibility Complex (MHC) molecules. The development of the ability of these cells to bind antigen occurs depending on T cells in secondary lymphoid organs and in the specific microenvironment of lymph follicles. As a result of an antigenic stimulation, activated B cells differentiate into plasma cells or memory B cells. Regulatory B (Breg) cells, a subset of B cells, are immunosuppressive cells that support immunological tolerance. Interleukin (IL)-10, IL-35, and transforming growth factor beta (TGF-β) producing Breg cells inhibit autoimmune pathology by preventing the expression of T cells and other pro-inflammatory lymphocytes. Recent studies have shown that different inflammatory environments induce different Breg cell populations. Various Breg subsets have been identified in inflammation, transplantation and autoimmunity models in both humans and animals. In this review, it is aimed to provide an overview of the developmental origin, phenotype, subsets, functions and roles in cancer of Breg cells., Hümoral immün yanıt elemanı olan B hücreleri antikor üretiminden sorumlu hücrelerdir. Progenitör B hücreleri, kemik iliğinde olgunlaşırlar. B hücrelerinin yüzeyinde antijen reseptörleri, immünglobulin reseptörleri, adhezyon molekülleri ve Major Doku Uygunluk Kompleksin (MHC) molekülleri bulunur. Bu hücrelerin antijene bağlanma yeteneğinin gelişmesi sekonder lenfoid organlarda ve lenf foliküllerinin kendine özgü mikroçevresinde, T hücrelerine bağımlı olarak gerçekleşmektedir. Antijenik bir uyarım sonucunda aktive olan B hücreleri plazma hücrelerine veya bellek B hücrelerine farklılaşırlar. Düzenleyici B (Breg) hücreleri, immünolojik toleransı destekleyen B hücrelerinin alt grubu olan immünsüpresif hücrelerdir. İnterlökin-10 (IL-10), IL-35 ve transforme edici büyüme faktörü beta (TGF-β) üreten Breg hücreleri, T hücrelerin ve diğer pro-enflamatuar lenfositlerin ifadesini engelleyerek otoimmün patolojiyi baskılar. Son çalışmalar, farklı enflamatuar ortamların farklı Breg hücre popülasyonlarını uyardığını göstermiştir. Hem insanlarda hem de hayvanlarda enflamasyon, transplantasyon ve otoimmünite modellerinde çeşitli Breg alt grupları tanımlanmıştır. Bu derlemede, Breg hücrelerinin gelişimsel kökenine, fenotipine, alt gruplarına, işlevlerine ve kanserdeki rollerine genel bir bakış sunulması amaçlanmaktadır.

Amaç: Bu çalışmada Aralık 2019’dan beri tüm dünyayı etkisi altına alan koronavirüs salgını sonrası geçilen uzaktan eğitim sisteminin avantajları ve dezavantajlarının incelenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Özellikle uygulamalı eğitimin önemli bir yer tuttuğu Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu’nda öğrenim gören 308 ön lisans öğrencisi tarafından cevaplandırılan anket çalışması faktör analizi ile incelenmiştir. Genel bilgiler ile faktörler arası farklılıklar non-parametrik testler ile, faktörler arası ilişkiler ise korelasyon analizi ile araştırılmıştır.Bulgular: Katılım gösteren öğrencilerin %84,4’ü (n:260) kadın, %15,6’sı (n: 48) erkekti. Uygulanan anketin güvenilirliğini ölçmek amacıyla hesaplanan Cronbach alpha katsayısı 0,894, Kaiser-Mayer-Olkin ölçütü 0,906 olarak bulunmuştur. Yapılan analizler neticesinde bölüm değişkeni ile uzaktan eğitim algıları (p=0,02) arasında, cinsiyet değişkeni ile ders takibi arasında (p=0,039) anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Yaş grupları (p=0,401), sınıf düzeyi (p=0,074) ve cinsiyet (p=0,847) ile uzaktan eğitim algısı arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Uzaktan eğitimde sistem ve alt yapı faktörü ile uzaktan eğitim algısı arasında ise orta düzeyde pozitifyönlü anlamlı ilişki bulunmuştur (r=0,516, p

Amaç: Koronavirüs pandemisi (COVİD-19) sürecinde üniversite öğrencilerinin uyku kalitesi ve insomnia şiddeti ve bunları etkileyen etmenlerin belirlenmesidir.Materyal ve Metot: Çalışmamız 15 Mart- 31 Mayıs 2020 tarihleri arasında üniversitemiz Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerine Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ), Uykusuzluk Şiddet İndeksi (UŞİ) ve Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ) kullanılarak eposta aracılığıyla yapılmıştır.Bulgular: Çalışmaya 446 (414 K, 32 E) öğrenci katılmıştır. Katılımcıların uykuya dalma süresi ortalaması 26,19±22 dakika, uyku süreleri ortalaması ise 7,98±2,10 saattir. PUKİ toplam puan ortalaması 15,69±2,96’dir. ASÖ puan ortalaması 30,94±8,46 olarak tespit edilmiştir. UŞİ puan ortalaması 10,87±5,35’tir ve düzeyi alt eşiğin üzerindedir. Sokağa çıkma yasağı olan grubun olmayan gruba göre daha düşük uykusuzluk şiddetine sahip olduğu görülmektedir. Alkol kullanımına göre uyku kalitesi ve algılanan stres farklılık göstermekte, uykusuzluk şiddeti ise farklılık göstermemektedir. Günde 2 fincandan fazla kahve tüketenlerin en kötü uyku kalitesine ve en yüksek uykusuzlukşiddetine sahip olduğu tespit edilmiştir. Hiç egzersiz yapmayan katılımcılar ve sosyal medyada günde 3 saat ve üzeri zaman geçiren katılımcıların en yüksek algılanan stres düzeyine sahip olduğu tespit edilmiştir.Sonuç: COVİD-19 pandemisi sırasında evde kalma şeklinde uygulanan tedbirlerin uyku sağlığı üzerinde olumsuz etkisi olduğu görülmektedir. Aim: To determine the sleep quality and insomnia severity of university students and the factors affecting them during the coronavirus pandemic (COVID-19) process. Materials and Methods: Our study was conducted by e-mail using Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI), Insomnia Severity Index (ISI) and Perceived Stress Scale (PSS) between 15 March and 31 May 2020 at our university's Health Services Vocational School. Results: 446 (414 F, 32 M) students participated in the study. Participants' mean time to fall asleep is 26.19 ± 22 minutes, and their average sleep time is 7.98 ± 2.10 hours. PSQI total score average is 15.69 ± 2.96. The mean PSS score was determined as 30.94 ± 8.46. The mean ISI score is 10.87 ± 5.35 and its level is above the lower threshold. It is observed that the group with the curfew has a lower severity of insomnia than the group without it. Sleep quality and perceived stress differ according to alcohol use, but insomnia severity does not differ. It has been found that those who consume more than 2 cups of coffee a day have the worst sleep quality and the highest severity of insomnia. It was found that the participants who did not exercise at all and those who spent 3 hours or more a day on social media had the highest perceived stress level. Conclusion: It is seen that measures applied as staying at home during the COVID-19 pandemic have a negative effect on sleep health.