Search

Gerek göç olgusu gerekse de iklim krizi çağımızın en önemli meseleleri arasında bulunmaktadır. Bu bakımdan iklim mültecileri iki önemli meselenin de kesişim kümesinde yer almaktadır. Buna rağmen, bu kişiler uluslararası gündemin büyük ölçüde dışında, neredeyse görünmez bir halde çözümü bireysel çabaları fazlasıyla aşan problemlerle yüzleşmek durumunda kalmaktadır. Bu makale, hem iklim mültecilerinin görünmezliğine bir refleks hem de neden bu konumda olduklarına dair bir soruşturmayı içermektedir. Bu noktada tüm metin boyunca iki temel noktanın altı çizilmeye çalışılmıştır. İlk olarak mültecilerin bile durumu oldukça kırılgan ve savunmasız iken, iklim mültecilerinin durumu statü yoksunluğu ve dışlayıcı yaklaşımlar sebebiyle çok daha zorlayıcı bir hal almaktadır. İkinci olarak ise, onların içinde bulundukları ve bulunacakları (çünkü iklim değişikliğinin tüm etkileri henüz yaşanmış değildir) zorlukların tek çözümünün küresel planlama, koruma, strateji ve eylemlere bağlı olduğu vurgulanmaya çalışılacaktır. İklim mültecileri için, büyük ölçüde pay sahibi olmadıkları iklim değişikliğinin yıkıcı etkilerinden korunabilmek adına bu son husus bilhassa hayatidir.

Bu çalışma radikal sağ popülistlerin neden göç karşıtı olduklarını ve bu karşıtlığının temel içerimlerinin neler olabileceği sorusunu merkeze almaktadır. Radikal sağ popülizm ile ilgili literatür içerisinde göç ve göçmen karşıtlığına yönelik vurgu oldukça önemlidir ve neredeyse her çalışma radikal sağ popülizmin karakteristik özelliği olarak genelde yabancı düşmanlığını özelde ise göç ve göçmen karşıtlığını işaret etmektedir. Bu çalışma bu alandaki literatüre, son dönem gelişmeleri dâhil ederek ve radikal sağ popülist perspektifin göç karşıtlığını dört eksenli bir sınıflandırma önerisiyle sunarak katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Bu sınıflandırma kesinlikle nihai olmamakla birlikte, radikal sağ popülizmin göç olgusuna ve göçmene yönelik neden dışlayıcı bir yaklaşım, tutum, eylem ve politikalar demeti savunduğuna yönelik sistemli ve bütünlüklü bir değerlendirme imkânı sağlamaktadır. Çalışma kapsamında, kriz siyaseti, seçim enstrümanı, ‘İslamlaşma fobyası’ ve hınç eksenleriyle bu sınıflandırma yapılmıştır. Bu dört boyutuyla radikal sağ popülizmin göçmen karşıtı tutum, eylem ve politikalarının yerli nüfus içinde yaygınlık kazanıp, gür seslerle ifade edilmeye başlandığında ise, göçmen ve mültecilere yönelik dışlayıcı, suçlulaştırıcı ve ayrımcı bir iklimi doğurabileceği sonucuna varılmıştır., This study focuses on why radical right populists are anti-immigrationists and what would have been the main implications of this opposition. The emphasis on anti-immigration is crucial for radical right populism literature; almost every study points out xenophobia (in general) and anti-immigration (in particular) as characteristic features of radical right populism. This study aims to contribute to the literature on this field in two ways: First, by including recent issues, and second, by presenting the radical right populist perspectives’ opposition to immigration with a proposal of four-axis classification. Although this classification is not definitive, it would provide a systematic and holistic assessment of why radical right populism advocates an exclusionary approach, attitude, action, and policy towards immigrants. Within the scope of the study, this classification consists of crisis politics, election instrument, Islamization phobia and ressentiment dimensions. It has been concluded that with these four dimensions, if radical right populism’s anti-immigrant attitudes, actions and policies would become widespread among the local population and start to be expressed with louder voices, it would create an exclusionary, criminalizing and discriminatory atmosphere toward immigrants and refugees.

Göç olgusu; sosyoloji, ekonomi, politika, hukuk, felsefe, uluslararası ilişkiler gibi birçok disiplinin çalışma alanına giren, farklı disiplinlerin onun farklı veçhelerini açıklamaya çalıştığı çok boyutlu bir kavramdır. Biz de çalışmamızın kapsam ve sınırlılıkları doğrultusunda, göç olgusuna ilişkin çeşitli meseleleri çalışmamızı üzerine bina ettiğimiz Zygmunt Bauman üzerinden aktarmaya çalışacağız. Bu çalışma, Baumancı düşünde göç olgusuna yönelik önemli imkânlar yattığı temel iddasına dayanarak, günümüzde göç/göçmenlik durumlarının karşı karşıya bulunduğu temel meselelerin neler olabileceği temel araştırma sorusu üzerine bina edilmiştir. Çalışma, felsefi-sosyolojik bir yaklaşımla bu soruşturmayı yürütmeyi gayret ederken, teorik arka plan olarak odağına, Baumancı sosyolojiyi ve onun düşünce sahasına giren temel meseleleri, düşünürleri almaktadır. Çalışma bu teorik rota ve düşünsel arka plan doğrultusunda, kapasitesinin sınırlarına ulaşmış; göçmen, mülteci, sığınmacı gibi ‘yabancı’larla karşılaşmanın kaçınılmaz olduğu bir dünyada ‘yabancı’lığa alerji duymadan bir arada yaşamanın hayati bir önemi bulunduğu sonucuna ulaşmıştır. Bize göre, bu yalnızca ahlaki bir sorumluluk ya da dayanışma meselesi değil pratik bir ihtiyaç ve gerekliliktir. The migration phenomenon is a multidimensional concept that enters the study fields of many disciplines like sociology, economics, politics, law, philosophy, and international relations. These different disciplines try to explain its different aspects. Within its scope and specific limitations, this study tries to convey various related issues of migration phenomenon through Zygmunt Bauman’s works, on which we have built our study. Based on the claim that there are significant possibilities for the migration phenomenon in the Baumanian thought, this study is founded on the research question, “What are the main issues facing immigration/immigration situations today?” While investigating with a philosophical-sociological approach, this study focuses on Baumanian sociology, its main issues and thinkers within its scope as a theoretical background. In line with this theoretical route and intellectual background, the study concluded that in a world that has reached the limits of its capacity, where it is inevitable to encounter ‘strangers’ like immigrants, refugees and asylum seekers, it is vitally important for living together, without the allergy to ‘strangers’. In our opinion, it is not just a moral responsibility or solidarity, but a practical need and a necessity.

Siyaset Felsefesinde Özne Eleştirisi: Lacancı Bir Perspektif isimli tezimiz 3 anabaşlıktan oluşmaktadır. Modern anlamda özne mefhumunun tam olarak kavranmasıadına sübjektivite kavramı son derece büyük önem taşır. Modern insan tasavvurunavücut veren bu düşünüştür. Temeli, öznenin bütünlüğü, tamlığı, monadlığı vemuktedirliği olan bu düşünüş tamamı ile hümanist karakter ile çevrelenmiştir.Modern sübjektivitenin çok farklı epistemolojik yaklaşımlar ile eleştirileriolmuştur. Bu eleştiriler genel olarak, Tarihselliğin yadsınması, öznenin yetkinliği gibibaşlıklar altına indirilebilir. Ancak hangi başlık altında ele alınırlarsa alınsınlar bueleştiriler hiçbir zaman son durak olmamışlardır.Lacancı özne kavrayışı da tam olarak modern özne anlayışının karşı kutbundayer alır. Bir şeyin kavranması, tek başında sadece onunla bağlantılı ya da benzerunsurların idrak edilmesi ile değil onun tam karşısında yer alan unsurlarında etkilibiçimde kavranması ile olur. Bu bağlamda da Lacancı özne anlayışı ile modernsübjektivite arasındaki bağ açıktır. Bu bağın akabinde Lacan, Psikanaliz ve siyasetfelsefesi arasındaki ilişkiyi değerlendirmek çalışmamızın bir diğer önemli amacınıyansıtmaktadır. Criticism of the subject in Political Philosophy: A Lacanian perspective is ourthesis consists of 3 main categories. The concept of subjectivity in the name of thesubject to grasp the full meaning of the modern notion of extremely great importance. İtwas thought that the body of modern human imagination. Basically, the subject ofintegrity, completeness, monads and omnipotence, which is surrounded by humanistcharacter with all this thinking.Modern subjectivity has been criticism with many different epistemologicalapproaches. These criticisms generally, deductible under headings such as the subject‟scompetence and the denial of historicity. However, this criticism is taken no matterwhat title they have never been dealt with under the terminus.The realization of a thing is not only the recognition of the beginning or similarelements associated with it but also with the understanding of the elements in itsopposite and then it becomes effective. In this context, it is clear ties between theLacanian concept of subject and modern subjectivity. After that this tie, to assess therelationship between Lacan, psychoanalysis and political philosophy reflects anotherimportant goal of our work. 127

Refugees are the main actors of a fundamental issue in which many states are now in a dilemma: On the one hand welfare of citizens and national interests, on the other hand, there is help to people who take refuge in the borders of other countries for compelling reasons such as war and famine, and to recognize their refugee status. One of the main factors shaping the migration policies of states is their position towards this critical dilemma. Of course, it should not be concluded that the countries dealing with the refugee issue can only act on two attitudes (the unconditional admission of refugees or the complete rejection of refugee status). There are also countries that try to manage the support process with economic assistance, although they accept refugees very limited numbers at their borders. What we mean here is that governments shape refugee policies around two basic discourse forms. In the face of the refugee issue, the form of discourse argues that states should ensure the welfare of their citizens or keep the current level of welfare as a priority, focuses on the economic, social and cultural problems that migrants and refugees can create. If the situation of refugees is considered as a struggle to survive and it is accepted that these people have to seek asylum in order to survive, it will be easier to recognize their social and legal status. Throughout our study, we will focus on the manifestations of these two forms of discourse and try to evaluate the issue of refugee being in the present age in terms of host society and displaced people. Mülteciler, günümüzde birçok devletin ikilemde kaldığı temel bir meselenin ana aktörü konumundadır: Bir tarafta devletlerin kendi vatandaşlarının refahı ve ulusal çıkarları dururken diğer tarafta savaş ve kıtlık gibi zorlayıcı sebeplerle başka devletlerin sınırlarına sığınan insanlara yardım etmek, onların mültecilik statülerini tanımak durmaktadır. Devletlerin göç politikalarını şekillendiren temel unsurlardan biri de bu kritik ikilem karşısında aldıkları konumdur. Elbette buradan mülteci meselesine yönelik devletlerin sadece iki tutum (mültecilerin kayıtsız şartsız kabulü ya da mülteci statüsünün tamamen reddi) üzerinden hareket ettiği sonucu çıkarılmamalıdır. Mültecileri sınırlarında çok sınırlı biçimde kabul etmesine rağmen, ekonomik yardımlarla destek sürecini yönetmeye çalışan devletler de bulunmaktadır. Burada kastımız, hükümetlerin mülteci politikalarını iki temel söylem biçimi etrafında şekillendirmesidir. Mülteci meselesi karşısında, devletlerin kendi vatandaşlarının refahını sağlamasını ya da mevcut refah düzeyini korumayı öncelik olarak tutması gerektiğini savlayan söylem biçimi göçmen ve mültecilerin yaratabileceği ekonomik, sosyal ve kültüre problemlere odaklanıp yardım edilecekse dahi bu yardımın ulusal sınırların dışında kalması yönünde ısrarcıdırlar. Mültecilerin durumunun bir yaşam savaşı olarak ele alınması ve bu insanların hayatlarını sürdürebilmek için iltica etmek zorunda olmasının kabulü durumunda ise onların sosyal ve hukuki statülerinin tanınması kolaylaşacaktır. Biz de çalışmamız boyunca bu iki söylem biçiminin tezahürleri üzerinde durup, yaşadığımız çağda mülteci oluşu ev sahibi toplum ve yer değiştiren insanlar açısından ele almaya çalışacağız.