Search

Wydział Teologii, Instytut Nauk Teologicznych; promotor rozprawy doktorskiej: ks. prof. dr hab. Wiesław Przygoda Młodzi ludzie a Kościół to temat ważny i aktualny, dlatego też celem niniejszej rozprawy było zapytanie młodych ludzi o to, jakie jest ich rozumienie Kościoła jako wspólnoty wierzących? W celu rozwiązania postawionego problemu badawczego autor dysertacji przeprowadził badania empiryczne wśród maturzystów zamieszkujących Archidiecezję Wrocławską. W pierwszym rozdziale pracy autor odniósł się do teoretycznych założeń przedstawiających Kościół jako wspólnotę. W drugim rozdziale opisywał Kościół słuchający i głoszący Ewangelie w opinii badanych maturzystów. Trzeci rozdział niniejszej rozprawy opisywał wspólnotowórczy wymiar liturgii w przekonaniu badanej młodzieży. Czwarty rozdział miał na celu opisanie służebnego charakteru wspólnoty Kościoła w świadomości badanych. Ostatni, piąty rozdział niniejszej rozprawy był odpowiedzią na opinie wyrażone przez młodych ankietowanych. Wśród wniosków i postulatów pastoralnych autor pracy wskazał potrzebę większego wprowadzenia młodych ludzi we wspólnotę wierzących przez konkretne działania. Zauważono, iż niezwykle ważne jest ukazanie młodym ludziom aktualności Ewangelii, a co za tym idzie całego przesłania chrześcijańskiego. Niniejsza dysertacja, pomimo iż stanowi próbę wieloaspektowego opracowania problematyki współczesnej młodzieży w kontekście ich przeżywania wiary i wspólnoty Kościoła nie rości sobie prawa do wyczerpania tematu dorastających katolików. Jest zaproszeniem do dalszych działań pomagających młodym ludziom wejść głębiej we wspólnotę wierzących. The issue of young people and the Church remains an important and topical subject, which is why the aim of this dissertation was to find out the perception of young people on the Church as a community of believers. In order to deal with this research problem, the author of the dissertation conducted empirical research among high school graduates resident in the Archdiocese of Wrocław. In the first chapter, the author presents the theoretical bases for the concept of the Church as a community of believers. In the second chapter, he deals with the point of view of the high school graduates surveyed regarding the church as an entity which listens to and preaches the gospel. The third chapter of the dissertation describes the community-building dimension of liturgy as perceived by the youths surveyed. The fourth chapter focuses on the diaconic element of the Church community in the opinions of the young respondents. The fifth and final chapter of the dissertation is the author's response to the opinions expressed by the respondent youths. Among other pastoral conclusions and postulates, the author pointed to the need for greater efforts to bring young people into the church by taking specific action. The importance of showing young people the relevance of the gospel in fact, the whole message of Christianity, was also highlighted. However, even though this dissertation is an attempt to deal with the issue of youths in today's world within the context of their faith experience and the community of the Church, it does not claim to have exhausted the subject of adolescent Catholics. Rather, it is an invitation to undertake further action in order to help young people gain deeper entrance into the Community of believers.

Synod Biskupów dotyczący duszpasterstwa młodzieży, który odbył się w 2018 roku, zauważa, iż posługa pastoralna prowadzona wśród ludzi młodych powinna odbywać się przede wszystkim na poziomie parafii w ramach duszpasterstwa zwyczajnego. Jednak działalność zbawcza Kościoła wśród młodzieży wymaga także obecności elementów duszpasterstwa nadzwyczajnego, co ma dokonywać się poprzez odpowiednie przygotowanie samego duszpasterza i pomagających mu animatorów. Takie działanie może przyczynić się do efektywności prowadzonych działań pastoralnych. Niewątpliwie konieczne wydają się również: wizja, strategia prowadzenia duszpasterstwa na szczeblu diecezji, dekanatu i parafii, a także znajomość kondycji duchowej młodego człowieka, jego trudności oraz środowiska życia. Duszpasterstwo młodzieży diecezji opolskiej stara się na te wyzwania odpowiedzieć i poprzez różnego rodzaju inicjatywy oraz chrześcijańską formację stałą pomaga młodym i towarzyszy im w spotkaniu z osobą Jezusa Chrystusa., The Synod of the Bishops concerning youth ministry, which took place in 2018, points out that pastoral ministry conducted among young people should take place primarily on the parish level as part of the ordinary ministry. However, salutary activity of the Church among youth requires also the presence of extraordinary, categorical ministry elements, which should happen through proper preparation of the priest himself and the animators that are helping him. Such activity can contribute to effectiveness of conducted pastoral actions. Without doubts it seems that the vision and strategy of ministry conducting on the level of diocese, deanery and parish, as well as the knowledge of spiritual condition of young people, their difficulties and living environment are necessary. The youth ministry in the Diocese of Opole is trying to answer to this challenges and through various types of initiatives and Christian constant formation desires to help the young people and accompany them to the meeting with the person of Jesus Christ.

W dniach od 23 do 24 kwietnia 2018 r. odbył się kolejny Zjazd Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów. Miejscem obrad była aula Domu Pielgrzyma „Arka” w Licheniu. Celem zjazdu było podjęcie dyskusji nad duszpasterstwem młodzieży w Polsce w kontekście mającego odbyć się w październiku XV Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów poświęconego młodzieży. W związku z podjętym tematem na konferencję została zaproszona Rada KEP ds. Duszpasterstwa Młodzieży oraz duszpasterze młodzieży z poszczególnych diecezji w Polsce. Zjazd rozpoczął się Walnym Zebraniem Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów, na którym m.in. podjęto dyskusję nad przesłanymi propozycjami nowego Ratio studiorum w Polsce[...]

ORCID: 0000-0003-3076-6878 Światowe Dni Młodzieży to na pewno znak nadziei i dar. Znak, że nie wszystkie sygnały postępowania młodzieży są negatywne. Dar, bo wiele kościołów lokalnych, gdzie były ŚDM odnowiło swe siły duchowe. Wspólnoty chrześcijańskie, najczęściej ruchy i nowe wspólnoty, poprzez swoją działalność pokazują realną możliwość przeżywania wiary chrześcijańskiej wraz z jej głoszeniem również wewnątrz współczesnej kultury. W ŚDM widać ożywiającą świeżość wiary i jej entuzjazm, co dokumenty o nowej ewangelizacji często postulują. Takiej świeżości wiary nie zapewnią żadne kościelne dekrety i początkowe liczne wątpliwości także niektórych biskupów. Jakie więc są przesłanki, że przy ŚDM pojęcie nowej ewangelizacji nie jest nadużywane? World Youth Day is certainly a sign of hope and a gift. A sign that not all signals of youth behaviour are negative. A gift, because many local churches where there were, the WYD renewed their spiritual strength. Christian communities, most often movements and new communities, through their activities show the real possibility of living the Christian faith with its proclamation also inside modern culture. In the WYD one can see the invigorating freshness of faith and its enthusiasm, which documents on the new evangelization often postulate. Such freshness of faith will not be provided by any ecclesiastical decrees and the initial many doubts of some bishops as well. So what are the indications that with WYD the concept of new evangelization is not being misused?

Artykuł pokazuje, że współczesna cywilizacja, mimo że słusznie szczyci się wielkimi osiągnięciami nauki i techniki, niesie w sobie także wielkie zagrożenia, m.in. takie, jak: degradacja człowieczeństwa, bezideowość i beznadziejność oraz groźnie drenuje też duchowość, lekceważy sumienie oraz wartości uniwersalne, zawraca zainteresowanie człowieka sugestywnymi środkami ku wyłącznemu zainteresowaniu użyciem oraz materią. Tym cywilizacyjnym zagrożeniom podlega dzisiaj szczególnie młodzież, której podsuwa się przede wszystkim wszelkiego rodzaju dobra konsumpcyjne, a prawie w ogóle nie zwraca się uwagi na wychowanie jej w duchu wartości religijnych, także tych chrześcijańskich. W rzeczywistości cywilizacji konsumpcji niezbędna zatem wydaje się być obecnie formacja mentalności oraz życia chrześcijańskiego w jej pełni. Zwłaszcza ludzie młodzi muszą być objęci szczególną ewangelizacyjną troską Kościoła, która powinna doprowadzić ich do świadomego zjednoczenia z Chrystusem oraz do pełnej komunii ze współbraćmi we wspólnocie parafialnej. Musi zatem dokonać się – o czym jest mowa w pierwszej części tego artykułu – ewangelizacyjne odrodzenie parafii, w której w każdy z jej członków odnajdzie drogę do pełni życia chrześcijańskiego. Spłycone bowiem nieraz życie religijne, dotychczas stosowane formy duszpasterstwa, wychowania i katechezy, spełniane szczególnie w duszpasterstwie młodzieży, już nie wystarczą. Trzeba dopełnień i pogłębień. Młodym ludziom, którzy dojrzewają w wierze oraz wnoszą swe specyficzne wartości do wspólnoty parafialnej powinna ona w pełniejszym świetle ukazywać prawdziwe oblicze świata. Jeśli zatem chcemy dziś mówić o ścisłej korelacji pomiędzy ewangelizacyjną posługą Kościoła poprzez środowisko parafialne a miejscem młodego pokolenia w tym wydarzeniu, należy najpierw zwrócić uwagę na to, dlaczego właśnie parafia jest tą wspólnotą, w której młodzież powinna dzisiaj doświadczyć tego ewangelizacyjnego posłannictwa Kościoła, a następnie zastanowić się nad tym, w jaki sposób współczesne przepowiadanie słowa Bożego (część druga) oraz liturgia parafialna (część trzecia) powinny pomóc młodzieży aktywnie uczestniczyć w tej ewangelizacyjnej misji Kościoła. Z pastoralnego punktu widzenia zachodzi zatem potrzeba dokonania na początku XXI w. pewnej syntezy w tej dziedzinie, która powinna następnie przysłużyć się do dalszej skutecznej ewangelizacji młodzieży oraz zintegrowania jej ze wspólnotą parafialną.

School religion classes play important role in the evangelization of youth. For many of young people the catechesis is the only contact with the Church. To accompany them on the roads to discover of God, one needs to catechists who are not only the teachers of religion but first of all witnesses of Christ. At that time such catechists may be called as the evangelizers.