Search

Resumo Fundamento O volume plaquetário médio (VPM), uma medida simples de ativação plaquetária, tornou-se recentemente um tópico interessante no campo da pesquisa cardiovascular. A reabilitação cardíaca (RC) baseada em exercícios é uma intervenção abrangente que diminui a morbidade-mortalidade em pacientes com doença arterial coronariana (DAC). Estudos sobre os efeitos do exercício físico na ativação plaquetária têm produzido resultados conflitantes. Objetivo O objetivo deste estudo foi determinar o efeito de um programa de RC baseado em exercícios sobre o VPM em pacientes com DAC estável. Métodos A amostra foi composta por 300 pacientes consecutivos com DAC estável. Os pacientes foram divididos em dois grupos: grupo RC (n = 97) e grupo não RC (n = 203). Foi feito um hemograma. As medidas de correlação ponto-bisserial foram tiradas para mostrar a correlação entre a alteração do VPM e a RC. Valor de p

Background: Mean platelet volume (MPV), which is a simple measure of platelet activation, has recently become an interesting topic in cardiovascular research. Exercise-based cardiac rehabilitation (CR) is a comprehensive intervention that decreases mortality-morbidity in patients with coronary artery disease (CAD). Studies on the effects of exercise on platelet activation have yielded conflicting results. Objective: The purpose of this study was to determine the effect of an exercise-based CR programs on MPV in patients with stable CAD. Methods: The sample was composed of 300 consecutive stable CAD patients. The patients were divided into two groups: CR group (n = 97) and non-CR group (n = 203). Blood analysis was performed. Point-Biserial correlation measures were performed to show correlation between MPV change and CR. A p value of

Aim: To evaluate the diagnostic value ofPAPP-A and CK-MB in early diagnosis of ACS. Material and Methods: It is a single-center, prospective,clinical study. There were totally 152 cases. At the end of the study thelevels of troponin-T, CK-MB, PAPP-A and IMA in the different groups werecompared.Results: There were 13 patientswith STEMI, 53 patients with NSTEMI/UAP and 80 patients with non-specific ECGfindings. When we consider the definitive diagnosis; there were 8 patients withSTEMI, 36 patients with NSTEMI, 23 patients with UAP, 17 patients with SAP and68 patients with non-coroner chest pain. In our study, the most specificparameter at the highest sensitivity for the patients with the chest painwithin the first hours (0-2 hour, 2-4 hour) was IMA. (Sensitivity/specificity;100/30.7, 93.7/52.3 respectively). Conclusion: According to ourresults, PAPP-A and IMA cannot be used as an diagnostic tool like troponin-Tand CK-MB in ACS. Also IMA cannot be used as an ideal screening test in thediagnosis of ACS during the early period of chest pain. Still, IMA is more useful diagnosticbiochemical marker than troponin-T, CK-MB and PAPP-A as a screening test indetecting ACS during the first hours., Amaç: AKS’un erken tanısında PAPP-A ve CK-MB’nin tanısal değerininbelirlenmesidir.Gereçve Yöntemler: Tek merkezli, prospektif, klinik bir çalışma 152 vakaincelendi. Çalışmanın sonunda troponin-T, CK-MB, PAPP-A ve IMA’nın farklıgruplardaki düzeyleri kıyaslandı.Bulgular: 13 hastada STEMI tanısı kondu, 53 hastada NSTEMI/UAP ve 80hastada non spesifik EKG bulguları mevcuttu. Kesin tanısına göre 8 hastadaSTEMI, 36 hastada NSTEMI, 23 hastada UAP ( unstabil njina pektoris), 17 hastadaSAP (stabil anjina pektoris) 68 hastada non koroner göğüs ağrısı mevcuttu.Göğüs ağrısının ilk saatlerinde (0-2 saat, 2-4 saat) en yüksek sensitivitedekien spesifik parametre IMA idi. (Sensitivite/spesifite; 100/30.7, 93.7/52.3).Sonuçlar: Sonuçlarımızagöre, PAPP-A ve IMA, AKS'de troponin-T ve CK-MB gibi bir tanı aracı olarakkullanılamaz. Sonuçlarımız, duyarlılık ve özgüllük özellikleriyle ilgili olarakIMA, göğüs ağrısı erken döneminde AKS tanısında ideal bir tarama testi olarakkullanılamaz. Yine de, IMA, ilk saatler boyunca AKS'yi saptamada bir taramatesti olarak troponin-T, CK-MB ve PAPP-A'ya kıyasla daha yararlı diagnostik biyokimyasalbelirteçtir. Çalışma sonuçlarımız literatürde benzer bir çok araştırmanınaksine bir sonuç sergilemektedir ve bulguları daha kapsamlı bir dizi çalışmaile değerlendirilmelidir.

Objectives: We aimed to assess arterial stiffness parameters and to investigate the relationship between these parameters and aortic calcification in patients with aortic arch calcification and without symptomatic atherosclerotic disease. Study design: The population of this study consisted of 41 patients with aortic arch calcification verified by chest X-ray (group I, 17 males, mean age 70±5 years) and individuals without aortic arch calcification (group II, 17 males, mean age 68±6 years). Subjects with symptomatic or known vascular disease were excluded from the study. The arterial stiffness parameters of all subjects were measured noninvasively with a SphygmoCor device. Aortic pulse wave velocity (PWV), augmentation pressure (AP), augmentation index (AIx) and heart rate normalized augmentation index (AIx@75) were used as parameters of arterial stiffness. Results: The two groups were compared according to demographic characteristics, medications currently being taken, and levels of serum lipids. There was no significant difference between the groups. AP in group I was significantly higher than that of group II (p=0.002). AIx and AIx@75 were similar in both groups. Aortic PWV of group I was significantly higher than that of group II (p

Amaç: Semptomlu aterosklerotik hastalığı olmayan hastalarda arteryel sertlik parametreleri ile aort kalsifikasyonu arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık. Çalışma planı: Çalışma popülasyonu göğüs grafisinde aort yayı kalsifikasyonu olan 41 hasta (grup I, 17 erkek, ortalama yaş 705 yıl) ve kalsifikasyonu olmayan yaş ve cinsiyet eşleştirilmiş 41 kişiden (grup II, 17 erkek, ortalama yaş 686 yıl) oluşturuldu. Semptomlu veya bilinen vasküler hastalığı olanlar çalışmadan dışlandı. Tüm bireylerin arteryel sertlik parametreleri SphygmoCor cihazı ile ölçüldü. Aort nabzı dalga hızı (PWV), augmentasyon basıncı (AP), augmentasyon indeksi (AIx) ve kalp hızına göre düzeltilmiş augmentasyon indeksi (AIx@75) arteryel sertlik parametreleri olarak değerlendirildi. Bulgular: İki grup demografik özellikler, ilaç kullanımı ve serum lipit düzeyleri açısından karşılaştırıldı, gruplar arasında anlamlı fark yoktu. AP grup Ide grup IIye göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p0.002). AIx ve AIx@75 gruplar arası benzerdi. Aort PWVsi grup I de grup IIye göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p0.0001). Sonuç: Bu çalışmanın bulgularına göre göğüs grafisinde tespit edilen aort yayı kalsifikasyonu artmış aort nabzı dalga hızı ile ilişkilidir. Objectives: We aimed to assess arterial stiffness parameters and to investigate the relationship between these parameters and aortic calcification in patients with aortic arch calcification and without symptomatic atherosclerotic disease. Study design: The population of this study consisted of 41 patients with aortic arch calcification verified by chest X-ray (group I, 17 males, mean age 70±5 years) and individuals without aortic arch calcification (group II, 17 males, mean age 68±6 years). Subjects with symptomatic or known vascular disease were excluded from the study. The arterial stiffness parameters of all subjects were measured noninvasively with a SphygmoCor device. Aortic pulse wave velocity (PWV), augmentation pressure (AP), augmentation index (AIx) and heart rate normalized augmentation index (AIx@75) were used as parameters of arterial stiffness. Results: The two groups were compared according to demographic characteristics, medications currently being taken, and levels of serum lipids. There was no significant difference between the groups. AP in group I was significantly higher than that of group II (p0.002). AIx and AIx@75 were similar in both groups. Aortic PWV of group I was significantly higher than that of group II (p

Amaç: Akut koroner sendrom hastalarında akut koroner sendrom sınıflarına göre klinik özelliklerin araştırılması amaçlanmıştır. Metot ve Materyal: Çalışma kesitsel tip bir çalışma olup bir universite hastanesi koroner yoğun bakım ünitesinde akut koroner sendrom (AKS) nedeni ile yatırılan hastalarda yapılandırılmış çalışma anketi uygulanarak yapılmıştır. Ankette hastaların klinik ve sosyodemografik özellikleri ile transport zamanaları sorgulanmıştır. Bulgular: 34-88 yaş arası ve yaş ortalaması 60,74±12,43 olan 152 olgu alınmıştır. Olguların 39’u kadın geriye kalan 112’si erkek hastalardan oluşmaktadır. Hastaların çoğunluğu (n=114,%74,5) STsegment Elevasyonlu miyokart Enfarktüsü (STEMI) olgularından oluşurken, %24,5’i ST-segment Elevasyonsuz Miyokart Enfarktüsü (NSTEMI) hastalarından (n=37,%24,5) oluşmuştur. Çalışmadaki olguların çoğunluğunun eğitim düzeyi ilkokul veya altındaydı. Sigara içenlerin sayısı da (n=84, %55,6) yüksek oranda saptandı. Olguların %84,8’inde (n=128) tipik anginal semptomlar gözlemlenmiştir. Hastaların akut koroner sendrom başlangıcı esnasında %36,4’ünün (n=55 ) istirahat halinde olduğu saptanmıştır. Hastalarımızın %60,9 u (n=92) pre-enfarkt angina tariflemiştir. Çalışmadaki hastaların şikayetleri genellikle akşam ve sabah saatlerinde (n= 46, %30,5; n=45, %29,8 sırayla) ortaya çıkmıştır. STEMI olguları NSTEMI olgularına göre yaş ortalaması daha düşük (59,2 ±12,0; 65,5±13,3); kadın/erkek oranı ise NSTEMI grubunda daha yüksek bulunmuştur (13/24 vs 88/26). NSTEMI grubunda bulunan hastalar anlamlı olarak daha çok atipik göğüs ağrısı ile başvurdu (p=0.03) ve yine NSTEMI grubunda, öncesinde Mİ hikayesi olan hasta sayısının da daha fazla olduğu saptanmıştır (p=0.019). Eşlik eden diyabet, hipertansiyon ve koroner arter hastalığı NSTEMI hastalarında STEMI’ e göre sayıca daha fazla bulunmuştur (p=0.02). Sonuç: Çalışmamızda STEMI ve NSTEMI vakaları klinik özellikler açısından aralarında bazı farklılıkların olduğu gösterilmiştir Aim: Aimed to investigate clinical features in patients with acute coronary syndrome according to acute coronary syndrome classes. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted in coronary unit of a university hospital, applying structured study survey to patients who were hospitalized for acute coronary syndrome (ACS). With study survey, clinical and socio-demographic features along with transportation data of patients were interrogated. Findings: The study included 152 subjects with average age of 60.74±12.43 years between 34-88 yrs (Male=112, female=39). Whereas majority of patients were ST-segment elevation myocardial infarction (n=114, 74.5%), remaining 37 had non-ST-segment elevation myocardial infarction (24.5%). Education level of majority in the study were primary school or under. Rate of smoking was detected as high (n=84, 55.6%). 84.5% of subjects (n=128) defined typical anginal chest pain. 36.6% of patients (n=55) expressed that they were at rest at onset of ACS. Pre-infarct angina was detected in 92 patients (60.9%). Onset of acute coronary syndrome was usually seen in morning and evening time (n=45, 29.8%; n= 46, 30.5 % respectively). Mean of age in patients with STEMI was lower than in NSTEMI (59.2 ±12.0; 65.5±13.3), and femaleto-male ratio in patients with NSTEMI was greater than in STEMI (13/24 versus 88/26). Atypical chest pain was significantly higher in patients with NSTEMI (p=0.03). Previous MI in patients with NSTEMI was more in number, compared with STEMI (p=0.019). Co-morbid diseases such as diabetes, hypertension, coronary artery disease were seen more in NSTEMI than in STEMI (p=0.02). Conclusion: some differences in respect of clinical features in STEMI and NSTEMI were shown in our study.

Amaç: Geniş koroner arter çapı (≥3,5 mm) olanlarda ÇMS (çıplak metal stent) ile İSS (ilaç salınımlı stent) uygulamalarının erken ve uzun dönem sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.Yöntem: Çalışmamızda 2007-2013 yılları arasında PKG (perkütan koroner girişim)işlemi uygulanmış, 3,5 mm ve daha geniş çapta stent takılmış 241 hasta değerlendirmeye alındı. Retrospektif olarak dosya kayıtlarından bazal karakteristikleri, kardiyak risk faktörleri ve koroner anjiografi verileri incelendi. Bir yıllık MACE (majör istenmeyen kardiyak sonuç) ve 3 yıllık sağkalım verileri toplandı.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 61,2±11,4 olup %17'si kadın idi. Hastaların %37,8'inde hipertansiyon, %15,8'inde diyabetes mellitus, %26,1'inde sigara kullanımı, %36,1'inde dislipidemi, %37,8'inde aile öyküsü mevcuttu. Hastaların 72 (%29,9)'sine İSS, 169 (%70,1)'una ÇMS implante edilmişti. İSS ve ÇMS grupları arasında sadece yaş dağılımı ve aile öyküsü açısından istatistiksel anlamlı farklılık vardı. STEMI (ST elevasyonlu myokard infarktüsü) tanılı hasta sayısı ÇMS grubunda daha fazlaydı (p=0,04). Biryıllık takipte İSS grubunda daha az MACE saptandı (p=0,011). Bir yıllık mortalitede stent tipleri arasında fark gözlenmezken, 3 yıllık kümülatif mortalite oranları ÇMS grubunda daha fazlaydı (p= 0,043).Sonuç: İSS uygulamasının, geniş koroner arter özel grubunda, ÇMS'lere kıyasla bir yıllık takipte düşük MACE oranları ile üstünlüğünü ve uzun dönem takipte düşük mortalite görülmesi ile de güvenirliliğini ortaya koyduğunu düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: İSS-İlaç Salınımlı Stent, ÇMS-Çıplak Metal Stent, Geniş koroner arter, MACE Objective: We aimed to compare early and long term outcomes of BMS and DES for patients with large coronary vessels (≥3,5 mm diameter).Methods: Between 2007 and 2013, 241 patients that 3.5 mm and larger diameter stents implantedwere evaluated in the study. Baseline characteristics, coronary risk factors and coronary angiography data assesed retrospectively. 1 year follow-up MACE data and 3 year survival data were collected.Results: Mean age was 61,2±11,4 years. %17 of the patients were female. Patients with HT, DM, smoking, dyslipidemia and family history were % 37,8, % 15,8, %26,1, %36,1 and %37,8 respectively.72 (%29,9) patients were treated with DES and 169 (%70,1) patients with BMS. Between the DES and BMS groups age distribution and familiy history rates were significantly different. More patients in the BMS group undervent PCI for STEMI(p=0,04). At 1-year follow up, there were less MACE rates int the DES group (p=0,011). There were no diference between two groups at 1 year mortality analysis. Three-year cumulative mortality rates were higher in the BMS group (p=0,043).Conclusion: In our study DES and BMS usage in large coronary artery patients were compared, DES usage has been proved superiorty with less MACE rates at 1-year follow up and safety with longterm lower mortalitiy. Keywords: DES-Drug Eluting Stent, BMS-Bare metal stent, large coronary artery, MACE 61

Amaç: Torakal ve abdominal aort anevrizması olan hastalarda arteryal stifness artışı araştırılarak ikisi arasındaki etyopatogenetik ilişkiyi incelemek.Yöntem: Çalışmaya torakal aort anevrizması olan 20 hasta (7 kadın, 13 erkek, ortalama yaş 65 ± 7 yıl), abdominal aort anevrizması olan 18 hasta (7 kadın, 11 erkek, ortalama yaş 69 ± 4 yıl) ve anevrizması olmayan 20 hasta (7 kadın, 13 erkek, ortalama yaş 66 ± 6 yıl) dahil edildi. Tüm hastalara SphygmoCor cihazıyla non-invaziv olarak arteryel stifnes ölçümü yapıldı. Karotis-femoral nabız dalga hızı (karotis-femoral PWV), augmentasyon basıncı (AP) ve kalp hızına normalize edilmiş augmentasyon indeksi (AIx@75) arteryel stifnes parametreleri olarak kullanıldı.Bulgular: Demografik özellikler, lipit paneli ve medikasyon açısından (beta-bloker ve ADE inhibitörü hariç) her üç grup arasında fark yoktu. AP, abdominal grupta torakal gruba göre anlamlı olarak yüksek bulunurken (p= 0.028), AIx@75 abdominal grupta hem torakal hemde kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu ( sırasıyla p=0.019, p=0.008). Karotis-femoral PWV abdominal grupta kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p= 0.002).Sonuç: Abdominal aort anevrizması olan hastalarda arteryal stifnes artışı olurken, torakal aort anevrizmalarında artış saptanmadı. Bu durum abdominal anevrizmanın lokal bir hastalık olmakdan çok sistemik bir patoloji olduğunu ve etyolojide ateroskleroz gibi sistemik bir sebebin rol aldığını düşündürür.Anahtar kelimeler : arteryal stifnes, aort anevrizmaları, pulse wave velosite Aim: To research arterial stiffness increase in patients with thoracal and abdominal aortic aneurysms and to investigate the etiopathogenic relationship between aortic aneurysms and arterial stiffness.Method: Study population included 20 patients with thoracal aortic aneurysm (13 male, 7 female, mean aged 65 ± 7 years), 18 patients with abdominal aortic aneurysms (11 male, 7 female, mean aged 69 ± 4 years), and 20 patiens who had no aortic aneurysm (13 male, 7 female, mean aged 66 ± 6 years). Arterial stiffness measurement was performed in all patients by non-invasive SphygmoCor device. Carotid-femoral pulse wave velocity (PWV), augmentation pressure (AP), and augmentation index normalized for heart rate of 75 bpm (AIx@75) were used as arterial stiffness parameters.Findings: There was no difference among the three groups in terms of demographic characteristics, parameters of lipid status, and medications (except for using beta-blocker and ADE inh.). While AP was found to be significantly higher (p= 0,028) in abdominal aortic aneurysms group compared with thoracal aortic aneurysm group, AIx@75 was found to be significantly higher in abdominal aortic aneurysms group compared with both thoracal aortic aneurysm group and control group (p=0.019 and p=0.008 respectively). Carotid-femoral PWV was found to be significantly higher (p= 0.002) in abdominal aortic aneurysm group compared with control group.Conclusion: While arterial stiffness increased in patient with abdominal aortic aneurysms, it did not increase in patients with thoracal aortic aneurysm. This condition suggests that abdominal aortic aneurysms is a systemic pathology rather than a local disease and its etiology consists of a systemic cause such as atherosklerozis.Keywords : arterial stiffness, aortic aneurysms, pulse wave velocity 68

Amaç : Aşikar koroner arter hastalığıolmayanlarda subklinik aterosklerozungöstergesi olan CIMT ile arterial fonksiyonlarıgösteren arterial stifnes arasındakiilişkiyi inceledik.Yöntem : Kardiyoloji polikliniğine başvuran ve herhangi bir nedenle ekokardiyografiistenilen hastalardan çalışma kriterlerine uygun olan 116 hasta seçildi. Karotis intimamedia kalınlığı ekokardiyografik olarak değerlendirilirken arterial stifnessphygmocor cihazi ile değerlendirildi.Bulgular: Ortalama yaşı63,8 olan 116 hasta çalışmaya alındı. CIMT ve PWVdeğerleri ortalama olarak 0,67 ± 1,6 mm ve 11,8 ± 3,5 m/sn idi. Univariate analizdeCIMT ile PWV arasındaki ilişki anlamlıidi (p: 0,039). Multivariate lineerregresyonda ise CIMT ile PWV arasındaki ilişki anlamlıdeğildi (p: 0,8). Multivariatelineer regresyonda CIMT'nin bağımsız prediktörleri arasında yaş(p: 0,029), cins (p:0,043) ve beta bloker (p:0,01) bulunurken PWV'nin bağımsız prediktörü olaraksadece yaşvardı(p