Search

Dit rapport naar de stand van zaken en toekomstige medisch-technologische ontwikkelingen vormt een onderdeel van de Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2002 van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. De luchtgeleidings-hoortoestellen, de bekende hoortoestellen in of achter het oor, zijn de afgelopen tien jaar kleiner geworden. Winst valt nog te halen als het gaat om richtingshoren, het voorkomen van rondzingen en het onderdrukken van achtergrond-geluiden. Dit wordt vooral mogelijk gemaakt door de opkomst van de digitale techniek. Het aantal dragers van hoortoestellen zal de komende 20 jaar met 40% toenemen. Een extra stijging van enige tientallen procenten is niet uit te sluiten. Sinds 10 jaar worden in Nederland cochleaire implantaten toegepast, waarmee doven via de afgifte van pulsen in het slakkenhuis (cochlea) weer geluid kunnen waarnemen. De resultaten van een dergelijke implantatie zijn goed. Bij slechthorenden met een goed functionerend slakkenhuis die geen luchtgeleidingshoortoestel kunnen dragen worden sinds twaalf jaar met goed resultaat beengeleidingsimplantaten aangebracht. Voor slechthorenden met een functionerend binnenoor maar met een cochleair verlies wordt momenteel een implantaat ontwikkeld, dat direct de gehoorbeentjes aandrijft. In het laatste deel van het rapport wordt aandacht besteed aan de aspecten gezondheid en de zorg.

PhD (Pastoral Studies), North-West University, Potchefstroom Campus, 2017 The research done in preparation for this study illustrates that – although extensive research has been done worldwide on Deaf culture, sign language, mental health services to deaf people, the challenges that families with deaf children face, as well as the counselling and therapy of deaf children – research remains inadequate when it comes to pastoral care and counselling of hearing families with deaf children. The above situation has resulted in the main research question: What practical theological model can be formulated as a foundation for the pastoral care and counselling of families with deaf children? Further research questions arise from this research question. Thus, this study is aimed at indicating what the pastoral care and counselling of families with deaf children ought to entail by developing a practical theological counselling model to be utilized by pastoral practitioners. The model of practical theological interpretation for Practical Theology designed by Richard Osmer is used in this study. The descriptive-empirical task, asking “What is going on?” and aimed at gaining an understanding of the experiences of hearing families with deaf children as well as the current situation of pastoral care and counselling of families with deaf children is done in chapter 2. The results of the qualitative enquiry, derived from semi-structured interviews with parents of deaf children, indicate the challenges families with deaf children face, the lack of formal pastoral care and counselling, and the necessity for increased attention being paid to the needs and expectations of these families. A literature study of various related sciences in chapter 3 forms part of the interpretative task of answering the question “Why is this going on?” in regard to the current situation of families with deaf children in South Africa, and it provides important information with an array of facets related to deafness and various models of deafness. The dominant view of deafness as a disability is sharply contrasted to the socio-cultural view of deafness as a cultural and linguistic matter, but an additional development in literature indicates a shift toward a more bicultural approach in which dialogue between the opposing views is made possible. The challenges in terms of Deaf ministry and the lack of readily-available, reliable spiritual resources on deafness, and pastoral work with families with deaf children, turn out to be increasingly evident in this chapter. An exegetical study characterises chapter 4 as an attempt to answer the question which Osmer‟s normative task asks: “What ought to be going on?” thus, it endeavours to determine what ethical and normative perspectives are provided by Scripture for the pastoral care and counselling of families with deaf children. The focus in this chapter is on normative principles pertaining to the process of grief, attitudes towards deafness, and ethical questions pertaining to deafness; this is approached by concentrating mainly on the book of Lamentations, 1 Corinthians 12 and a few additional passages. It is clear from studying specific parts of Scripture that relevant normative principles can indeed be derived from Scripture in terms of pastoral care and counselling of families with deaf children. The pragmatic task responds to the last of the four questions connected to the four tasks of Osmer‟s model, namely “How might we respond?” Chapter 5 marks the hermeneutical integration between the findings of the descriptive-empirical, interpretative and normative tasks in order to move from theory to practice. The subsequent result of this hermeneutical interaction and transition is then the formulation of a practical theological model for the pastoral care and counselling to families with deaf children (the DEAF model). The aim of this model is to expand parents‟ and pastoral practitioners‟ understanding of and perspectives on deafness, and to facilitate a life anchored in the Triune God, which can consequently promote spiritual growth and the overall well-being of the family, and in particular that of the deaf child. Navorsing gedoen ter voorbereiding van hierdie studie toon dat – hoewel uitgebreide navorsing wêreldwyd alreeds gedoen is oor Dowe kultuur, gebaretaal, geestesgesondheidsdienste aan dowe mense, die uitdagings wat gesinne met dowe kinders in die gesig staar, asook die berading en terapie van dowe kinders – studies met betrekking tot pastorale sorg en berading van horende gesinne met dowe kinders, steeds onvoldoende is. Die bogenoemde situasie lei tot die oorkoepelende navorsingsvraag: Watter praktiese teologiese model kan geformuleer word vir die pastorale sorg en berading van gesinne met dowe kinders? Verdere navorsingsvrae vloei uit die navorsingsvraag voort. Hierdie studie is dus daarop gemik om aan te dui wat die pastorale sorg en berading van gesinne met dowe kinders behoort te behels deur die daarstel van 'n prakties-teologiese beradingsmodel vir gebruik deur pastorale praktisyns. Die model van prakties-teologiese interpretasie vir Praktiese Teologie ontwerp deur Richard Osmer word in hierdie studie gebruik. Die beskrywend-empiriese taak, wat vra "Wat is aan die gebeur?" en wat daarop gemik is om sowel 'n begrip van horende gesinne met dowe kinders se ervarings, as die huidige situasie van pastorale sorg en berading van gesinne met dowe kinders te ontwikkel word in hoofstuk 2 gedoen. Die resultate van die kwalitatiewe ondersoek bestaande uit semi-gestruktureerde onderhoude met ouers van dowe kinders, dui op die uitdagings wat gesinne met dowe kinders in die gesig staar, asook die gebrek aan formele pastorale sorg en berading van hierdie families, en beklemtoon die noodsaaklikheid vir „n verhoogde bewustheid van die behoeftes en verwagtinge van hierdie families. 'n Literatuurstudie van verskeie verwante wetenskappe in hoofstuk 3 maak deel uit van die interpretatiewe taak van die beantwoording van die vraag: "Hoekom is dit aan die gebeur?", met betrekking tot die huidige situasie van families met dowe kinders in Suid-Afrika, en bied belangrike inligting ten opsigte van 'n verskeidenheid fasette wat verband hou met doofheid en verskeie modelle van doofheid. Die dominante siening van doofheid as 'n gestremdheid is in skerp kontras met die sosio-kulturele siening van doofheid as 'n kulturele en taalkundige kwessie, maar 'n bykomende ontwikkeling in die literatuur toon 'n verskuiwing in die rigting van 'n meer bikulturele benadering waarin dialoog tussen die teenstellende standpunte moontlik gemaak word. Uitdagings in terme van Dowe-bediening en die gebrek aan geredelik beskikbare, betroubare geestelike hulpbronne oor doofheid, en pastorale werk met gesinne met dowe kinders, word toenemend duidelik in hierdie hoofstuk. 'n Eksegetiese studie kenmerk hoofstuk 4 as 'n poging om die vraag wat Osmer se normatiewe taak vra, te beantwoord, nl: "Wat behoort te gebeur?" en dus om te bepaal watter etiese en normatiewe perspektiewe die Skrif bied vir die pastorale sorg en berading van gesinne met dowe kinders. Die fokus in hierdie hoofstuk is op normatiewe beginsels met betrekking tot die rouproses, houdings teenoor doofheid, en etiese vrae met betrekking tot doofheid deur hoofsaaklik te konsentreer op die boek Klaagliedere, 1 Korinthiërs 12 en 'n paar bykomende Skrifgedeeltes. Dit is duidelik uit die bestudering van spesifieke Skrifgedeeltes dat relevante normatiewe beginsels wel vanuit die Bybel afgelei kan word ten opsigte van pastorale sorg en berading van gesinne met dowe kinders. Die pragmatiese taak reageer op die laaste van die vier vrae in verband met die vier take van Osmer se model, naamlik "Hoe kan ons reageer?". Hoofstuk 5 merk die hermeneutiese integrasie tussen die bevindinge van die beskrywend-empiriese, interpretatiewe en normatiewe take vir die oorgang van teorie na praktyk. Die gevolg van hierdie hermeneutiese interaksie en oorgang kulmineer in die formulering van 'n prakties-teologiese model vir die pastorale sorg en berading aan gesinne met dowe kinders (die DEAF model). Die doel van hierdie model is om begrip van ouers en pastorale praktisyns se verstaan van en perspektiewe oor doofheid uit te brei, 'n lewe geanker in die Drie-enige God te fasiliteer, wat gevolglik geestelike groei en die algehele welstand van die gesin en in die besonder van die dowe kind, kan bevorder. Doctoral

In deze presentatie werd de relatie tussen tonale synchroniciteit en dove baby's besproken.

"Levenslooponderzoek bij de eerste Algo-generatie in Vlaanderen" (Bosteels S., Hardonk S., Desnerck G., Louckx F., Van Hove G., Loots G.), Dag van het Onderzoek van de Associatie Universiteit Gent, Universiteit Gent, 22 november 2007.

This study, forming part of the Public Health Status and Forecast 2002 produced by the National Institute of Public Health and the Environment in the Netherlands, describes the state of the art on hearing aids and implants, as well as future possibilities for their use. The number of people using a hearing aid is expected to rise 40 % over the next 20 years. Present hearing aids are limited in their capacity for allowing the wearer to hear in noisy surroundings, and in directional hearing and feedback reduction. These features will be available in 20 years time using digital technology and taking advantage of improvements in audiologic expertise. Deaf people can regain sound perception using a "cochlear implant", which directly stimulates the nerve cells in the cochlea, showing good results. For people who are hearing impaired with a well-functioning cochlea, but unable to use a conventional hearing aid, there is a bone-conduction hearing aid. A bone-conduction implant has been used in the Netherlands for 12 years with good results. Another implant, directly connected to the ossicles, is being tested clinically on people with a functioning inner ear but cochlear loss. The last part of this report focuses on the health status and care of the hearing impaired.

This study, forming part of the Public Health Status and Forecast 2002 produced by the National Institute of Public Health and the Environment in the Netherlands, describes the state of the art on hearing aids and implants, as well as future possibilities for their use. The number of people using a hearing aid is expected to rise 40 % over the next 20 years. Present hearing aids are limited in their capacity for allowing the wearer to hear in noisy surroundings, and in directional hearing and feedback reduction. These features will be available in 20 years time using digital technology and taking advantage of improvements in audiologic expertise. Deaf people can regain sound perception using a "cochlear implant", which directly stimulates the nerve cells in the cochlea, showing good results. For people who are hearing impaired with a well-functioning cochlea, but unable to use a conventional hearing aid, there is a bone-conduction hearing aid. A bone-conduction implant has been used in the Netherlands for 12 years with good results. Another implant, directly connected to the ossicles, is being tested clinically on people with a functioning inner ear but cochlear loss. The last part of this report focuses on the health status and care of the hearing impaired.

Ongunstige arbeidsomstandigheden veroorzaken twee tot vier procent van de totale ziektelast in Nederland. Hoge werkdruk, blootstelling aan schadelijke stoffen (inclusief passief roken) en beeldschermwerk zijn de ongunstigste arbeidsomstandigheden. Zij zorgen voor veel ziektelast door burn-out, de chronische luchtwegaandoening COPD, longkanker en klachten van arm, nek en schouder (KANS). Het RIVM laat in dit rapport zien welke arbeidsgerelateerde aandoeningen veel ziektelast in Nederland veroorzaken. Deze gegevens bieden aanknopingspunten voor verder onderzoek en voor maatregelen om de ziektelast door deze aandoeningen te verminderen. Dat is niet alleen goed voor werknemers en werkgevers, maar ook voor de volksgezondheid en de samenleving in haar geheel. In eerdere ziektelastberekeningen van de wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is de arbeidsgerelateerde ziektelast in Nederland sterk onderschat. In Nederland veroorzaken niet zozeer de "klassieke" risico's en aandoeningen, zoals slechthorendheid door lawaai en arbeidsongevallen, de meeste ziektelast. Juist "nieuwe" aandoeningen, zoals burn-out en KANS, leiden hiertoe, en die zijn niet meegenomen in de WHO-schattingen. Behalve negatieve effecten op de gezondheid hebben ongunstige arbeidsomstandigheden een nadelig effect op de arbeidsproductiviteit, het ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. In theorie blijkt het mogelijk om deze effecten te berekenen. Het is aan te bevelen om uit te zoeken of dit in de praktijk haalbaar is.

Ongunstige arbeidsomstandigheden veroorzaken twee tot vier procent van de totale ziektelast in Nederland. Hoge werkdruk, blootstelling aan schadelijke stoffen (inclusief passief roken) en beeldschermwerk zijn de ongunstigste arbeidsomstandigheden. Zij zorgen voor veel ziektelast door burn-out, de chronische luchtwegaandoening COPD, longkanker en klachten van arm, nek en schouder (KANS). Het RIVM laat in dit rapport zien welke arbeidsgerelateerde aandoeningen veel ziektelast in Nederland veroorzaken. Deze gegevens bieden aanknopingspunten voor verder onderzoek en voor maatregelen om de ziektelast door deze aandoeningen te verminderen. Dat is niet alleen goed voor werknemers en werkgevers, maar ook voor de volksgezondheid en de samenleving in haar geheel. In eerdere ziektelastberekeningen van de wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is de arbeidsgerelateerde ziektelast in Nederland sterk onderschat. In Nederland veroorzaken niet zozeer de "klassieke" risico's en aandoeningen, zoals slechthorendheid door lawaai en arbeidsongevallen, de meeste ziektelast. Juist "nieuwe" aandoeningen, zoals burn-out en KANS, leiden hiertoe, en die zijn niet meegenomen in de WHO-schattingen. Behalve negatieve effecten op de gezondheid hebben ongunstige arbeidsomstandigheden een nadelig effect op de arbeidsproductiviteit, het ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. In theorie blijkt het mogelijk om deze effecten te berekenen. Het is aan te bevelen om uit te zoeken of dit in de praktijk haalbaar is.

Elk jaar worden ongeveer 200 kinderen geboren met een aangeboren perceptief gehoorverlies van 40 dB of hoger aan het beste oor in Nederland. Er zijn sterke aanwijzingen dat vroegtijdige rehabititatie leidt tot een betere taal- en spraakvaardigheid. Bij voorkeur zou de rehabilitatie al voor de leeftijd van 6 maanden gestart moeten zijn. Met de thans in gebruik zijnde methode van gehoorscreening (Ewing/CAPAS) is opsporing voor deze leeftijd niet mogelijk

De afgelopen jaren hebben er op verschillende plaatsen in Nederland sfudies plaatsgevonden in het kader van de neonatale gehoorscreening. In de eerste studies is onderzocht of de neonatale gehoorscreening in de Nederlandse setting binnen de IGZ haalbaar is. Vervolgens is er een modelberekening gemaakt om de kosteneffectiviteit van verschillende varianten van screenen in beeld te brengen. Ten slotte is er een implementatiestudie verricht op basis van de aanbevelingen uit de modelberekening Er is onderzocht onder welke condities en randvoorwaarden de landelijke implementatie van de neonatale gehoorscreening verantwoord is.

De afgelopen jaren hebben er op verschillende plaatsen in Nederland sfudies plaatsgevonden in het kader van de neonatale gehoorscreening. In de eerste studies is onderzocht of de neonatale gehoorscreening in de Nederlandse setting binnen de IGZ haalbaar is. Vervolgens is er een modelberekening gemaakt om de kosteneffectiviteit van verschillende varianten van screenen in beeld te brengen. Ten slotte is er een implementatiestudie verricht op basis van de aanbevelingen uit de modelberekening Er is onderzocht onder welke condities en randvoorwaarden de landelijke implementatie van de neonatale gehoorscreening verantwoord is.

Elk jaar worden ongeveer 200 kinderen geboren met een aangeboren perceptief gehoorverlies van 40 dB of hoger aan het beste oor in Nederland. Er zijn sterke aanwijzingen dat vroegtijdige rehabititatie leidt tot een betere taal- en spraakvaardigheid. Bij voorkeur zou de rehabilitatie al voor de leeftijd van 6 maanden gestart moeten zijn. Met de thans in gebruik zijnde methode van gehoorscreening (Ewing/CAPAS) is opsporing voor deze leeftijd niet mogelijk

De uitspraak: "Die jongens zijn nu wel doof, maar daarom hoeven ze toch niet minder te zijn in sport", heb ik meerdere malen gehoord. De problemen die dove mensen hebben bij deelname aan spel en sport liggen niet zo voor de hand, omdat doofheid een onzichtbare beperking is. Bij doofheid denk je niet zo snel aan de mogelijke invloed hiervan op de ontwikkeling van sportieve vaardigheden en sportprestaties. Toch brengt doof zijn vele extra problemen met zich mee, zeker ook bij deelname aan spel en sport. ... Zie: Samenvatting.

De uitspraak: "Die jongens zijn nu wel doof, maar daarom hoeven ze toch niet minder te zijn in sport", heb ik meerdere malen gehoord. De problemen die dove mensen hebben bij deelname aan spel en sport liggen niet zo voor de hand, omdat doofheid een onzichtbare beperking is. Bij doofheid denk je niet zo snel aan de mogelijke invloed hiervan op de ontwikkeling van sportieve vaardigheden en sportprestaties. Toch brengt doof zijn vele extra problemen met zich mee, zeker ook bij deelname aan spel en sport. ... Zie: Samenvatting.

Dit rapport is het schriftelijke resultaat van een door het Ministerie van WVC aan de Stichting Dienstverlening Gehandicapten (SDG) gegeven opdracht tot het uitvoeren van een inventarisatie van het probleem doofheid of slechthorendheid. De eigenlijke inventarisatie is uitgevoerd door TNO-PG, waarbij gegevens over slechthorendheid in de algemene bevolking - zoals dienstplichtkeuringen - uit de jeugdgezondheidszorg, de bedrijfsgezondheidszorg en gegevens uit de verzekeringsgeneeskunde. Verder presenteert het rapport gegevens over het gebruik van voorzieningen door slechthorenden, met name klinische medisch-specialistische hulp en onderwijsvoorzieningen. Kenmerkend voor de behandeling van slechthorendheid zijn specifieke hulpmiddelen zoals hoortoestellen. Aanvraag en gebruik van, en tevredenheid over die hulpmiddelen worden besproken. Over de maatschappelijke positie van slechthorenden blijkt, volgens de inventariserende studie, slechts weinig kennis beschikbaar. Tenslotte wordt de informatie inzake de prevalentie van slechthorendheid in Nederland met andere landen vergeleken. Het rapport wordt afgesloten met aanbevelingen ter verbetering van slechthorendheid en bijlagen over arbeid en slechthorendheid en over lopend onderzoek naar slechthorendheid. Translation Chapter 1-3., 6 and 9 of the Dutch report.

Dit rapport is het schriftelijke resultaat van een door het Ministerie van WVC aan de Stichting Dienstverlening Gehandicapten (SDG) gegeven opdracht tot het uitvoeren van een inventarisatie van het probleem doofheid of slechthorendheid. De eigenlijke inventarisatie is uitgevoerd door TNO-PG, waarbij gegevens over slechthorendheid in de algemene bevolking - zoals dienstplichtkeuringen - uit de jeugdgezondheidszorg, de bedrijfsgezondheidszorg en gegevens uit de verzekeringsgeneeskunde. Verder presenteert het rapport gegevens over het gebruik van voorzieningen door slechthorenden, met name klinische medisch-specialistische hulp en onderwijsvoorzieningen. Kenmerkend voor de behandeling van slechthorendheid zijn specifieke hulpmiddelen zoals hoortoestellen. Aanvraag en gebruik van, en tevredenheid over die hulpmiddelen worden besproken. Over de maatschappelijke positie van slechthorenden blijkt, volgens de inventariserende studie, slechts weinig kennis beschikbaar. Tenslotte wordt de informatie inzake de prevalentie van slechthorendheid in Nederland met andere landen vergeleken. Het rapport wordt afgesloten met aanbevelingen ter verbetering van slechthorendheid en bijlagen over arbeid en slechthorendheid en over lopend onderzoek naar slechthorendheid. Translation Chapter 1-3., 6 and 9 of the Dutch report.

Dit rapport is het schriftelijke resultaat van een door het Ministerie van WVC aan de Stichting Dienstverlening Gehandicapten (SDG) gegeven opdracht tot het uitvoeren van een inventarisatie van het probleem doofheid of slechthorendheid. De eigenlijke inventarisatie is uitgevoerd door TNO-PG, waarbij gegevens over slechthorendheid in de algemene bevolking - zoals dienstplichtkeuringen - uit de jeugdgezondheidszorg, de bedrijfsgezondheidszorg en gegevens uit de verzekeringsgeneeskunde. Verder presenteert het rapport gegevens over het gebruik van voorzieningen door slechthorenden, met name klinische medisch-specialistische hulp en onderwijsvoorzieningen. Kenmerkend voor de behandeling van slechthorendheid zijn specifieke hulpmiddelen zoals hoortoestellen. Aanvraag en gebruik van, en tevredenheid over die hulpmiddelen worden besproken. Over de maatschappelijke positie van slechthorenden blijkt, volgens de inventariserende studie, slechts weinig kennis beschikbaar. Tenslotte wordt de informatie inzake de prevalentie van slechthorendheid in Nederland met andere landen vergeleken. Het rapport wordt afgesloten met aanbevelingen ter verbetering van slechthorendheid en bijlagen over arbeid en slechthorendheid en over lopend onderzoek naar slechthorendheid.

This report discusses the assessment of noise-induced permanent thresholdshift and of noise-induced hearing handicap in populations exposed to occupational noise as well as in individual occupational noise-exposed subjects. It is focused on methods for the allocation of hearing threshold level shifts to noise and to age in individual subjects, giving special attention to ISO 1999 'Acoustics: determination of occupational noise exposure and estimation of noise-induced hearing impairment'. After conclusions have been drawn, definitions of hearing threshold levels and noise-induced permanent threshold shifts are presented. Where possible the definitions given in ISO 1999 have been duplicated, in specific cases with slight modifications that restrict the definitions to occupational noise exposure.

This report discusses the assessment of noise-induced permanent thresholdshift and of noise-induced hearing handicap in populations exposed to occupational noise as well as in individual occupational noise-exposed subjects. It is focused on methods for the allocation of hearing threshold level shifts to noise and to age in individual subjects, giving special attention to ISO 1999 'Acoustics: determination of occupational noise exposure and estimation of noise-induced hearing impairment'. After conclusions have been drawn, definitions of hearing threshold levels and noise-induced permanent threshold shifts are presented. Where possible the definitions given in ISO 1999 have been duplicated, in specific cases with slight modifications that restrict the definitions to occupational noise exposure.

Dit rapport is het schriftelijke resultaat van een door het Ministerie van WVC aan de Stichting Dienstverlening Gehandicapten (SDG) gegeven opdracht tot het uitvoeren van een inventarisatie van het probleem doofheid of slechthorendheid. De eigenlijke inventarisatie is uitgevoerd door TNO-PG, waarbij gegevens over slechthorendheid in de algemene bevolking - zoals dienstplichtkeuringen - uit de jeugdgezondheidszorg, de bedrijfsgezondheidszorg en gegevens uit de verzekeringsgeneeskunde. Verder presenteert het rapport gegevens over het gebruik van voorzieningen door slechthorenden, met name klinische medisch-specialistische hulp en onderwijsvoorzieningen. Kenmerkend voor de behandeling van slechthorendheid zijn specifieke hulpmiddelen zoals hoortoestellen. Aanvraag en gebruik van, en tevredenheid over die hulpmiddelen worden besproken. Over de maatschappelijke positie van slechthorenden blijkt, volgens de inventariserende studie, slechts weinig kennis beschikbaar. Tenslotte wordt de informatie inzake de prevalentie van slechthorendheid in Nederland met andere landen vergeleken. Het rapport wordt afgesloten met aanbevelingen ter verbetering van slechthorendheid en bijlagen over arbeid en slechthorendheid en over lopend onderzoek naar slechthorendheid.

Dit rapport geeft een overzicht van de huidige kennis op het terrein van de invloed van geluid op de gezondheid van de mens. Er wordt niet alleen nagegaan wat de invloed is van blootstelling aan geluid op lichamelijke functies, zoals het cardiovasculaire systeem en het gehoororgaan, maar komen ook effecten zoals geluidhinder en subjectief ervaren vermindering van slaapkwaliteit aan de orde. In concreto worden de volgende mogelijke effecten door blootstelling aan lawaai besproken: gehoorschade; lichamelijke gevolgen van stress; psycho-sociale effecten; slaapverstoring.

Dit rapport geeft een overzicht van de huidige kennis op het terrein van de invloed van geluid op de gezondheid van de mens. Er wordt niet alleen nagegaan wat de invloed is van blootstelling aan geluid op lichamelijke functies, zoals het cardiovasculaire systeem en het gehoororgaan, maar komen ook effecten zoals geluidhinder en subjectief ervaren vermindering van slaapkwaliteit aan de orde. In concreto worden de volgende mogelijke effecten door blootstelling aan lawaai besproken: gehoorschade; lichamelijke gevolgen van stress; psycho-sociale effecten; slaapverstoring.

De invloed van het dragen van oordoppen en van een oorkap op het richtinghoren werd onderzocht bij proefpersonen met een vrijwel normaal gehoor en bij personen met een gehoorverlies ten gevolge van lawaai oplopend tot ongeveer 50 dB, gemiddeld over de waarden voor 2 en 4 kHz gemeten aan beide oren. De richtingwaarneming werd gemeten op basis van identificatie van één van acht luidsprekers die een enkele toonstoot met energie in de frequentieband van 300 tot 3000 Hz voortbracht. Zonder gehoorbescherming en zonder gehoorverlies was het aantal fouten gemiddeld reeds 35%. De meeste fouten zijn voor-achter verwisselingen. Het dragen van een kap deed het aantal fouten sterker stijgen (met 12%) dan het gebruik van doppen (5%). Het effect van de gehoorbescherming was sterk afhankelijk van het gehoorverlies : voor normaalhorenden een stijging van 4% voor de kap en van 2% voor de doppen ; voor slechthorenden met een verlies, gemiddeld over 2 en 4 kHz, van 35 dB en meer een stijging van 17% voor de kap en 8% voor de doppen. The effect of earplugs and an earmuff in combination with noise-induced hearing loss on sound localisation.

Verslag van een pilot-studie van een project dat gericht is op ondersteuning van BDG-en met betrekking tot de preventie van gehoorschade door lawaai bij werknemers in de bouwnijverheid. Een doelstelling is om een werkwijze te ontwikkelen zodanig dat, ten behoeve van een centrale verwerking en analyse van gegevens, in samenwerking met BGD-en op betrouwbare wijze audiometrische gegevens verzameld worden met behulp van het geautomatiseerde registratie- en verwerkingssysteem AUDIAM. In de periode van september tot december 1991 is samengewerkt met 6 BGD-en: de gehoortoestand van 1034 bouwvakkers (13 beroepsgroepen) is vastgesteld m.b.v. audiogrammen en vergeleken met de gegevens bij een controlegroep. Per beroepsgroep worden gegevens gepresenteerd t.a.v.: groepsaudiogrammen; prevalentie gehoorschade; gebruik gehoorbeschermingsmiddelen; blootstelling aan lawaai in een vorig beroep. Audiometry among construction workers.

Verslag van een pilot-studie van een project dat gericht is op ondersteuning van BDG-en met betrekking tot de preventie van gehoorschade door lawaai bij werknemers in de bouwnijverheid. Een doelstelling is om een werkwijze te ontwikkelen zodanig dat, ten behoeve van een centrale verwerking en analyse van gegevens, in samenwerking met BGD-en op betrouwbare wijze audiometrische gegevens verzameld worden met behulp van het geautomatiseerde registratie- en verwerkingssysteem AUDIAM. In de periode van september tot december 1991 is samengewerkt met 6 BGD-en: de gehoortoestand van 1034 bouwvakkers (13 beroepsgroepen) is vastgesteld m.b.v. audiogrammen en vergeleken met de gegevens bij een controlegroep. Per beroepsgroep worden gegevens gepresenteerd t.a.v.: groepsaudiogrammen; prevalentie gehoorschade; gebruik gehoorbeschermingsmiddelen; blootstelling aan lawaai in een vorig beroep. Audiometry among construction workers.

This report contains an overview of and considerations about the Working Draft of a future EEC Directive Physical Agents (draft 1991). The overview in this report is limited to noise exposure. The Draft gives minimum regulations concerning the protection of workers and prevention against the risks to their health and safety from exposure to physical agents such as noise. From research in the Netherlands industry it is estimated that 70 to 80 % of the industrial workers are exposed to noise above the threshold value, given in the Draft. The implementation of the Directive will therefore have extensive implications. In the report it is shown that the risk of noise-induced hearing loss is negligible if the exposure is below the threshold level, even for lifetime exposures. However, several critical observations are made, concerning: insufficient adequacy of hearing protection at the ceiling level of 90 dB (A); no specification for strict audiometric measuring conditions; no specification of ear diseases; no incorporation of health surveillance for general health effects such as cardio-vascular diseases and stress.

De invloed van het dragen van oordoppen en van een oorkap op het richtinghoren werd onderzocht bij proefpersonen met een vrijwel normaal gehoor en bij personen met een gehoorverlies ten gevolge van lawaai oplopend tot ongeveer 50 dB, gemiddeld over de waarden voor 2 en 4 kHz gemeten aan beide oren. De richtingwaarneming werd gemeten op basis van identificatie van één van acht luidsprekers die een enkele toonstoot met energie in de frequentieband van 300 tot 3000 Hz voortbracht. Zonder gehoorbescherming en zonder gehoorverlies was het aantal fouten gemiddeld reeds 35%. De meeste fouten zijn voor-achter verwisselingen. Het dragen van een kap deed het aantal fouten sterker stijgen (met 12%) dan het gebruik van doppen (5%). Het effect van de gehoorbescherming was sterk afhankelijk van het gehoorverlies : voor normaalhorenden een stijging van 4% voor de kap en van 2% voor de doppen ; voor slechthorenden met een verlies, gemiddeld over 2 en 4 kHz, van 35 dB en meer een stijging van 17% voor de kap en 8% voor de doppen. The effect of earplugs and an earmuff in combination with noise-induced hearing loss on sound localisation.

This report contains an overview of and considerations about the Working Draft of a future EEC Directive Physical Agents (draft 1991). The overview in this report is limited to noise exposure. The Draft gives minimum regulations concerning the protection of workers and prevention against the risks to their health and safety from exposure to physical agents such as noise. From research in the Netherlands industry it is estimated that 70 to 80 % of the industrial workers are exposed to noise above the threshold value, given in the Draft. The implementation of the Directive will therefore have extensive implications. In the report it is shown that the risk of noise-induced hearing loss is negligible if the exposure is below the threshold level, even for lifetime exposures. However, several critical observations are made, concerning: insufficient adequacy of hearing protection at the ceiling level of 90 dB (A); no specification for strict audiometric measuring conditions; no specification of ear diseases; no incorporation of health surveillance for general health effects such as cardio-vascular diseases and stress.

In het rapport "Lawaaibronnen in de bouw" (Van den Berg, 1990) is een inventarisatie gemaakt van lawaaibronnen die in de bouw worden toegepast. In dit rapport zijn alle gegevens samengevat over blootstellingstijden die middels het voornoemde literatuuronderzoek gevonden zijn. Ook geluiddosismetingen die wellicht representatief zijn voor een bepaalde beroepsgroep of op zijn minst een indicatie geven van het geluidexpositieniveau zijn opgenomen. Per machinesoort of werkzaamheid wordt een overzicht gegeven van geluid(expositie)niveaus op de arbeidsplaats. In een aantal gevallen betreft het geluidexpositie- of geluiddosismetingen. In andere gevallen betreft het kortdurende metingen op de arbeidsplaats. In het rapport komen achtereenvolgens de volgende hoofdstukken aan de orde: beroepsgroepen en omvang, geluidexpositieniveaus in de bouw; geluidexpositieniveau berekend uit gehoorschade; expositietijden.

Verslag van een onderzoek naar de relatie tussen geluid en gehoorschade die door blootstelling aan geluid op de arbeidsplaats bij groepen werknemers ontstaat. Met name wordt ingegaan op de vraag of impulsgeluid dezelfde gehoorschade door lawaai veroorzaakt als constant geluid met hetzelfde equivalente geluidniveau over een representatieve werkdag. Een analyse werd uitgevoerd van epidemiologisch onderzoek dat de afgelopen 6 jaar werd gepubliceerd. Uit deze analyse wordt de conclusie getrokken dat met het nu beschikbare materiaal niet aangetoond kan worden dat gehoorschade door impulsgeluid groter is dan gehoorschade door constant geluid met eenzelfde lawaai-expositieniveau. Het wordt niet waarschijnlijk geacht dat het lawaai-expositieniveau een nauwkeurige voorspeller van de gehoordrempel van de individuele werknemer kan zijn. In het rapport zijn tevens twee literatuuranalyses van de schrijfster uit 1973 en 1981 opnieuw bezien.

In het rapport "Lawaaibronnen in de bouw" (Van den Berg, 1990) is een inventarisatie gemaakt van lawaaibronnen die in de bouw worden toegepast. In dit rapport zijn alle gegevens samengevat over blootstellingstijden die middels het voornoemde literatuuronderzoek gevonden zijn. Ook geluiddosismetingen die wellicht representatief zijn voor een bepaalde beroepsgroep of op zijn minst een indicatie geven van het geluidexpositieniveau zijn opgenomen. Per machinesoort of werkzaamheid wordt een overzicht gegeven van geluid(expositie)niveaus op de arbeidsplaats. In een aantal gevallen betreft het geluidexpositie- of geluiddosismetingen. In andere gevallen betreft het kortdurende metingen op de arbeidsplaats. In het rapport komen achtereenvolgens de volgende hoofdstukken aan de orde: beroepsgroepen en omvang, geluidexpositieniveaus in de bouw; geluidexpositieniveau berekend uit gehoorschade; expositietijden.

Opgenomen is een kort overzicht van de werkzaamheden in 1979, alsmede werkplannen voor de toekomst van een aantal TNO en universitaire instituten, die onderzoek verrichten onder auspiciën van de Medische Dienst van DGA. Onderzoeksprojecten van de volgende instituten zijn samengevat : Medisch Biologisch Laboratorium TNO (TNO MBL), Instituut voor Milieuhygiëne en Gezondheidstechniek TNO (TNO IMG), Centraal Instituut voor Voedingsonderzoek TNO (TNO CIVO), Coronel Laboratorium (Universiteit van Amsterdam) en Farmacologisch Laboratorium (Katholieke Universiteit Nijmegen). Industrial toxicology, effects of noise and prevention of hearing loss : joint report on research activities in 1979 and plans for 1980-1984.

Opgenomen is een kort overzicht van de werkzaamheden in 1979, alsmede werkplannen voor de toekomst van een aantal TNO en universitaire instituten, die onderzoek verrichten onder auspiciën van de Medische Dienst van DGA. Onderzoeksprojecten van de volgende instituten zijn samengevat : Medisch Biologisch Laboratorium TNO (TNO MBL), Instituut voor Milieuhygiëne en Gezondheidstechniek TNO (TNO IMG), Centraal Instituut voor Voedingsonderzoek TNO (TNO CIVO), Coronel Laboratorium (Universiteit van Amsterdam) en Farmacologisch Laboratorium (Katholieke Universiteit Nijmegen). Industrial toxicology, effects of noise and prevention of hearing loss : joint report on research activities in 1979 and plans for 1980-1984.

Rapport dat aantoont dat iemand die in een stille omgeving spraak goed kan verstaan, in een omgeving waar het rumoerig is de grootste moeite kan hebben om een gesprek te volgen. Spraakverstaan vaardigheid wordt in een rumoerige omgeving reeds innegatieve zin beinvloed bij lichte gehoorverliezen. Bij een gemiddeld gehoorverlies van 120 dB voor de frequenties 2000 en 4000 Hz kan van een sociale handicap worden gesproken. Bij een lawaainiveau van 82,5 dB(A) treedt een dergelijk gehoorverliesreeds bij 5% van de blootgestelden op, bij een niveau van 86 dB(A) bij 10%. Aanbevolen wordt dan ook om in arbeidssituaties in ieder geval het niveau van 85 dB(A) niet te overschrijden, en te streven naar een niveau van maximaal 80 dB(A).

Dit geluidtechnisch vademecum voor bedrijfskundigen geeft een overzicht van de mogelijkheden om bij de (her)inrichting van een bedrijf in een vroeg stadium rekening te houden met akoestische aspecten. Het rapport bestaat uit twee delen. Deel A, Management, behandelt die aspecten van lawaaibestrijding, die voor een manager van belang kunnen zijn bij de inrichting van een bedrijf. Deel B, Geluidtechniek, handelt over akoestiek en lawaaibestrijding.

Rapport dat aantoont dat iemand die in een stille omgeving spraak goed kan verstaan, in een omgeving waar het rumoerig is de grootste moeite kan hebben om een gesprek te volgen. Spraakverstaan vaardigheid wordt in een rumoerige omgeving reeds innegatieve zin beinvloed bij lichte gehoorverliezen. Bij een gemiddeld gehoorverlies van 120 dB voor de frequenties 2000 en 4000 Hz kan van een sociale handicap worden gesproken. Bij een lawaainiveau van 82,5 dB(A) treedt een dergelijk gehoorverliesreeds bij 5% van de blootgestelden op, bij een niveau van 86 dB(A) bij 10%. Aanbevolen wordt dan ook om in arbeidssituaties in ieder geval het niveau van 85 dB(A) niet te overschrijden, en te streven naar een niveau van maximaal 80 dB(A).

Opgenomen is een kort overzicht van de werkzaamheden in 1979, alsmede werkplannen voor de toekomst van een aantal TNO en universitaire instituten, die onderzoek verrichten onder auspiciën van de Medische Dienst van DGA. Onderzoeksprojecten van de volgende instituten zijn samengevat : Medisch Biologisch Laboratorium TNO (TNO MBL), Instituut voor Milieuhygiëne en Gezondheidstechniek TNO (TNO IMG), Centraal Instituut voor Voedingsonderzoek TNO (TNO CIVO), Coronel Laboratorium (Universiteit van Amsterdam) en Farmacologisch Laboratorium (Katholieke Universiteit Nijmegen). Industrial toxicology, effects of noise and prevention of hearing loss : joint report on research activities in 1979 and plans for 1980-1984.

Dit geluidtechnisch vademecum voor bedrijfskundigen geeft een overzicht van de mogelijkheden om bij de (her)inrichting van een bedrijf in een vroeg stadium rekening te houden met akoestische aspecten. Het rapport bestaat uit twee delen. Deel A, Management, behandelt die aspecten van lawaaibestrijding, die voor een manager van belang kunnen zijn bij de inrichting van een bedrijf. Deel B, Geluidtechniek, handelt over akoestiek en lawaaibestrijding.