Search

There are several unresolved problematic issues in Turkology. This is the result of the settlement of Turkic tribes, which were numerous throughout history, over a wide geography. As a result, the formation of different views of scientists on issues such as the formation of different Turkic literary languages, their names, the classification of historical and modern Turkic languages, etc. In the literary languages that emerged in these regions, Turkic tribes and various dialectal (Koine) factors appeared. For a century, scientists have not come to a unanimous agreement on the naming of the medieval literary Turkic languages. The article presents the opinions of various scholars about the Middle Turkic period, Turkic literary languages in the Middle Ages, Khwarezm and Golden Horde Turkic and works, and their solutions are sought.

Aşkın kavramsallaştırılmasında güzelliğin önemli olduğu bilinmektedir (Kövecses,1986). Bu çalışmada güzelliğin nasıl kavramsallaştırıldığının belirlemesi amaçlanmıştır. Bu çerçevede çalışmada 73.268 sözcükten oluşan bir bütünce üzerinden, dilde güzellik ile ilgili hangi metaforların bulunduğu ve bunların ne tür kaynak alanlarla eşleştiği araştırılmıştır. Çalışmada gözlemlenen iki temel kavramsal metafor; GÜZELLİK, FİZİKSEL BİR NESNEDİR (%59,38) ve GÜZELLİK, GÜÇTÜR (% 20.52) metaforlarıdır. Gücün güzelliğin kavramsallaşması için önemli olduğunu belirten Kövecses (1986)’e ek olarak bu çalışma, gücün güzelliğin kavramsallaştırmasında tek kaynak alan olmadığını göstermektedir. Aslında güzelliğin kavramsallaşmasında fiziksel bir nesne olarak güzellik, bir güç olarak güzellikten daha büyük bir yer tutmaktadır. Derlemde ortaya çıkan diğer daha az anlamlı metaforlar ise güzelliğin bir yer (%8,29), bir giz (%6,11), bir bitki (%3,4) veya bir besin (%2,18) olarak kavramsallaşmasını içermektedir. Dahası güzelliğin bir olay yapısı sunduğunda kaynak ve hedef alan arasında çok boyutlu bir eşleşmenin oluştuğu, güzelliğin büyük zincirin parçası olması durumunda ise, kaynak ve hedef alan arasındaki tek bir özelliğin eşleşmesinin oluştuğu gözlenmiştir., It is well known that beauty is important for the conceptualization of love (Kövecses,1986). This study aims to determine how beauty is conceptualized. In particular, using a corpus consisting of 73,268 tokens, we investigate what metaphors of beauty are significant in language, and what kinds of source domains it can be mapped onto. The two most important conceptual metaphors that emerged from the study were BEAUTY IS A PHYSICAL OBJECT (59.38%) and BEAUTY IS FORCE (20.52 %). In addition to Kövecses (1986) who claimed that beauty as a force metaphor is important for its conceptualization, this study illustrates that force is not the only significant source domain in the conceptualization of beauty. In fact, beauty as a physical object occupies a larger place in the conceptualization of beauty than beauty as a force. Other less significant metaphors that emerged from the corpus were, beauty is a place (8.29 %), a secret (6.11%), a plant (3.4%), or a nutrient (2.18%). Moreover, it was found that, when beauty is an event structure, a multidimensional mapping is observed between source and target domain, while, when beauty is part of a great chain, the mapping is expressed in terms of a single feature between the source and the target domain.

In this study, the 9th-grade İmam Hatip High School Arabic coursebook was studied in terms of the convenience of the language teaching methods that are in the syllabus, including writing and reading exercises sufficiently, the sufficiency of the exercises, difficulty level of the subjects, publication, readableness, and convenience for the language level of the type font, and type size, sufficiency of the compherensibleness of the pictures and graphics that are placed for the subject or exercise, sufficiency level of the review of the vocabulary, the convenience of the vocabulary for students’ academic level, including simple speaking skills sufficiently, being more ergonomic because the workbook is attached to the student’s book, compherensibleness of the questions and directions in the Arabic language by the students, repetition of the previous subjects in the next units, accentuation of the words in the coursebook, the convenience of the learning skills to the language teaching methods, presenting the pronouns and conjugations in inductive method, completing the coursebook in an academic year, readiness of the İmam Hatip High School student for the 10th grade who completed the Arabic coursebook and convenience of the coursebook to the students who come from İmam Hatip Secondary School and other secondary schools. The quantitative method is used in the study and the participants of the study consist of 19 teachers who work as Arabic language teachers at İmam Hatip High School for 9th grades in Isparta in 2018. As the data collection tool, a questionnaire that has 20 items was used. In the questionnaire, participants were asked to choose the best answer for them for the statements among the options Totally Agree, Agree, Neutral, Disagree, and Totally Disagree. As a result of the study, while the coursebook was not considered convenient for other secondary school students’ academic levels, it was considered convenient for the academic levels of İmam Hatip Secondary Schools students. Teachers’ opinions about the convenience of the coursebook to the language teaching methods ranged equally. This situation shows that while the coursebook has positive sides in terms of language teaching methods, it has deficiencies or parts that are needed to be upgraded. Results also showed that pronouns and verbs are presented insufficiently with the inductive method. The coursebook was considered insufficient in terms of reading, writing, and exercises at the end of the unit and it was considered ineffective in terms of ordering the units from easy to difficult. Besides the coursebook does not include simple speaking skills exercises as well., Bu çalışmada Anadolu İmam-Hatip Lisesi 9.sınıf Arapça ders kitabı, müfredatta geçen dil öğretim metotlarına uygunluğu, yazma ve okuma çalışmalarına yeterince yer vermesi, alıştırmalarının yeterliliği, işlenen konuların zorluk derecesi, baskı, yazı türü ve harf puntolarının yeterince okunaklı ve düzeye uygunluğu, kitapta bulunan grafik ve resimlerin ait olduğu konu ya da alıştırmayı anlamaya yeterliliği, kitapta öğretilen kelimelerin tekrar düzeyinin yeterliliği, kitabın içerdiği kelimelerin öğrenci seviyesine uygunluğu, basit konuşma becerilerine yeterince yer verilmesi, öğrenci çalışma kitabının, kitabın içinde yer almasının daha ergonomik olması, soru ve direktiflerin Arapça olarak yazılmasının öğrenci tarafından anlaşılması, öğretilen konuların daha sonraki ünitelerde tekrar edilmesi, kitapta bulunan kelimelerin harekelendirilmesi, öğrenme becerilerinin öğretiminin dil öğretim metotlarına uygunluğu, kitapta verilen zamir ve fiil çekimlerinin tümevarım yöntemiyle verilmesi, kitabının bir eğitim öğretim yılında tamamlanması, kitabı tamamlayan İHL öğrencisinin 10.sınıf Arapça dersi için hazır olması durumu ve kitabın İmam-Hatip Ortaokulu ve diğer ortaokullardan gelenler için uygunluğu açısından ele alınmıştır. Çalışmada “Nicel Araştırma Modeli” ve anket tekniği uygulanmıştır ve araştırmanın çalışma grubunu 2018 yılında Isparta ili İmam-Hatip Lisesi 9.sınıf Arapça dersine giren 19 öğretmen oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak tarafımızdan hazırlanan ve 20 maddeden oluşan bir anket kullanılmıştır. Likert tipi bu ankette öğretmenlerin sorulan sorulara; Kesinlikle Katılıyorum, Katılıyorum, Kararsızım, Katılmıyorum ve Kesinlikle Katılmıyorum şeklinde cevap vermeleri ve her durum için kendilerine en uygun olanı işaretlemeleri istenmiştir. Çalışmanın sonunda kitap, İmam-Hatip Lisesine diğer ortaokullardan gelen öğrencilerin seviyesine uygun bulunmazken İmam-Hatip Ortaokulundan gelen öğrenciler için uygun görülmüştür. Dil öğretim metotlarına uygunluğu açısından öğretmenlerin görüşleri eşit şekilde dağılım göstermiştir. Bu durum kitabın dil öğretim metotları açısından olumlu yönleri olmakla birlikte eksik ya da iyileştirilmesi gereken yönlerinin olduğunu da göstermektedir. Zamir ve fiil çekimlerinin tümevarım yöntemiyle verilmesi yetersiz görülmektedir. Kitap, okuma, yazma ve ünite sonu alıştırmaları konusunda da yetersiz görülmüştür. Yine aynı şekilde kolaydan zora doğru ünite sıralanmasında başarılı değildir ve kitapta basit konuşma becerilerine de yeterince yer verilmemiştir.

İslam tarihinde Câhiliyye Dönemi olarak kabul edilen zaman diliminde Arap dili, her kabilenin kendi aralarında konuştukları özel lehçelerini oluşturmalarıyla gelişmeye başlamış ve bölgede yaşayan Araplar arasında edebî bir dil hâline gelmiştir. Arapça Câhiliyye dönemi Arap şairlerinin şiirlerinden sonra Kur’ân’ın Arapça inmesiyle de Araplardan başka diğer insanlar arasında da yayılmıştır. Çünkü İslâmiyetin fetihler yoluyla Arap Yarımadasının dışında yayılmasıyla beraber bölgedeki birçok devletin anadili Arapça olmaya başlamıştır. Bunun yanında, milletine bakılmaksızın, Müslümanların tamamının da dînî anlamda ibadet dili hâline gelmiştir. Bu gelişmeler neticesinde Arapça, İslâmiyetin ilk asırlarından itibaren, Nahiv ilmi, Sarf ilmi ve Lugat ilmi gibi ana kısımlara ayrılmış ve bu ilim dallarına göre de anlamlı cümlelerin dilbilim ve anlambilim yönünden kuralları belirlenmiştir. Arapça dilbilimi ve anlambilimi açısından anlamlı cümleyi oluşturan kelimeler isim, fiil ve harf olmak üzere üç çeşittir. İsimlerin de kendi arasında birtakım sınıflandırılması vardır. Araştırmamızda ele aldığımız sıfat-ı müşebbehe konusu genel anlamda Arapça gramerde yani sarf ve nahiv ilimlerinde fiil, isim ve harf grubundan isim konusunda incelenmektedir. Şöyle ki Arapçada isimler de kendi arasında câmid ve türemiş isim olmak üzere iki kısma ayrılır. Nahiv ve sarf ilimleri açısından türemiş (mutasarrıf) isimlerin sayısı değişmektedir. İsm-i fâil, ism-i mefûl, sıfat-ı müşebbehe, mübâlağa sîgası ve ism-i tafdil mutasarrıf kelimelerdendir. Bu isimler nahiv açısından daha çok amel yönüyle, sarf açısından ise vezinleri yönünden ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmamızda Arapça cümle diziminde önemli bir yere sahip olan sıfat-ı müşebbehe olan isimlerin amel etme şartlarının yanında anlamlı cümle dizimi içindeki zaman ve sübut anlamları, diğer isimler ile arasındaki kullanım farklılıkları, Arapça cümleler ve Kur’ân-ı Kerimden ayetler ile örneklendirerek açıklanmıştır., In the time period considered the era of the Trial in Islamic history, the Arab language began to develop with each tribe creating their own private dialects and became a literary language among Arabs living in the region. After the poems of Arabic poets, the era of the jasmerie was spread among other people besides Arabs, as the Qur'an descended from Arabic. Because with the spread of Islam through conquests outside the Arabian Peninsula, it has become the mother of many states in the region. In addition, regardless of its nationality, all Muslims have become religious languages. As a result of these developments, Arabic has been divided into major parts, such as the province of Nahiv, the province of Sarf and the province of Lugat from the early ages of Islam, and the rules of linguistics and semantics of meaningful sentences have been determined in accordance with these disciplines. The words that make up the sentence meaningful in Arabic linguistics and semantics are three types: Name, verb and letter. The names have a number of classifications between them. The subject of adjective-i musebbehe, which we discussed in our research, is generally examined in Arabic grammar, namely verb, name, and letter group name in terms of consumable and Nahiv provinces. In Arabic, the names are divided into two parts, including the name of the midst and the derivative. The number of derived (mutasarrif) names varies in terms of Nahiv and consumable. It is the words ism-i fâil, ism-i mefûl, adjat-i musebbehe, mubâlaga sîga and ism-i tafdil mutasarrif. These names are more of an amel-driven basis for the Nahiv, and in terms of consumeration, they stand out in terms of their valets. In this study, the time and subut meaning within the synonym of the sentences, as well as the terms of the amusement of names who have a key place in the Arabic sentence string, are explained by sampling the differences in use between other names, Arabic sentences and Qur'an-i Quran verses.

1595 tarihli Defter-i Mufassal-ı Livâ-i Ahısha, vergi türleri, miktarları, mükellefleri ile ilgili önemli bilgiler içermekte olup çeşitli bilim dallarınca bu bilgiler değerlendirilmiştir. Bölge üzerinde özellikle defterdeki kişi adları üzerinden etnogenez tartışmaları yaşanmıştır. Ancak bugüne kadar defterdeki Moğolca kişi adları üzerinde durulmamıştır. Bu makalede evvela Moğolca kişi adlarının veriliş süreçleri, kişi adı verme temayülleri değerlendirilmiş, akabinde defterdeki yüz kadar Moğolca kişi adı, geçtikleri yerler, anlamları, başkaca vesikalandırıldıkları eserler ile birlikte alfabetik olarak verilmiştir. Bugün de bölgenin yer adlarında, kişi adlarında, söz varlığında Moğolca unsurların bulunması, defterdeki Moğolca kişi adlarını açıklanabilir kılmaktadır. Moğolca kişi adlarında görülen ses değişimlerine bakıldığında ise bir kısmında Moğolca hususiyetler devam ederken bir kısmında ise bugün de bölgede varlığını hissettiren Kıpçak Türkçesine mahsus ses değişimlerinin meydana geldiği görülmektedir. Buna ilaveten, defterde Moğolca kişi adlarına eklendiği görülen ve Artvin-Ahıska ağızlarında varlığını sürdüren /+A/ ekinin, bu ekin Moğolcadaki karşılığı /+GA/dan daha yaygın kullanılması, bu coğrafyada 16. yüzyılın son çeyreğinde Türkleşme/Türkçeleşme olarak yorumlanabilir. Ancak Moğolca kişi adlarının bir kısmının Moğolca hususiyetlerini yitirmemiş olması, bahse konu alanda bu dönemde Moğol varlığını ortaya koymaktadır., Defter-i Mufassal-ı Livâ-i Ahısha dates back to 1595 C.E., and contains important information about tax types, amounts, and taxpayers themselves. Moreover, various branches of academia have already studied such data at relative length. There have been ethnogenesis debates in the region, especially over the names of people. However, no one has discussed the Mongolian names of the people in the book thus far. In this article, we shall talk about the process of how Mongolians named people, and then provide a list of about a hundred Mongolian names from the Defter-i Mufassal-ı Livâ-i Ahısha in alphabetical order, together with the places they pass, their meanings, and where they are documented. Today, the presence of Mongolian elements in place names, personal names and vocabulary of the region makes the Mongolian person explains the meanings behind them. When we look at the sound changes seen in Mongolian person names, we see that Mongolian features continue in some of them. We also see sound changes peculiar to Qipchak, whose presence is felt in the region today. In addition, the use of the suffix /+A/ appears to have been added to Mongolian personal names in the notebook and continues to exist in Artvin-Ahiska dialects. Furthermore, its more common than the Mongolian equivalent of this suffix /+GA/, and appears to stem from Turkification that would have taken place towards the end of the 16th century. However, some of the names haven’t lost their Mongolian traits; this implies that Mongols were still present in this part of the world at the time.

The study is aimed at exploring adverb even as the information structural component, viz., a Focus marker in Middle English records based on the Corpus of Middle English Prose and Verse. Functioning as an adverb already in Old English (OE), Middle English (ME) provides evidence to gradual transformation of even into an additive marker according to the following pattern: OE degree/manner adverb→ME restrictive particularizer→ME restrictive exclusive→ME scalar additive. The latter meaning in Present-Day English can be singled out on the ground of such semantic criteria of the Focus phrase as [+likelihood], [+additivity], [+scalar], [+givenness] and [+surprise]. The three types of focusing even registered in Middle English texts are analyzed in terms of information novelty and various Foci types marked by the adverb, as well as, syntactic arrangement of sentence constituents. Corpus studies revealed that depending on the sense, even pertains to a specific Focus type and may cause word order to change. Specifically, when the adverb is used in its Present-Day English meaning, it highlights predominantly mirative Focus, and the analysis of word order patterns indicates the fronting of X-element in the clause, which may be put down to the fact that this scalar additive stresses surprising or unusual context for the reader. Therefore, inverted arrangement of elements may be used for stylistic purposes.

This study investigated pre-service ELT and Turkish EFL teachers’ actual oral corrective (hereafter, OCF) practices in the classroom during their practicum. The participants of the study were twenty final-year students, who were selected randomly, with ten senior students from the English Language Teaching (hereafter, ELT) department of the Faculty of Education and ten senior students from the English Language and Literature Department (hereafter, ELL), who were taking both their courses at the Department of the Faculty of Letters during weekdays and teacher training courses at the ELT Department at Faculty of Education at the weekends, state university. Classroom observational data have been gathered through video recordings of twenty lessons. The study revealed three important results. First, both ELT and non-ELT pre-service teachers tended to employ excessive use of OCF strategies regardless of the nature of students’ erroneous utterances. In other words, they did not take into consideration whether the errors impeded the communication or not. Second, the participants targeted, for the most part, grammar (98%) and vocabulary (82.8%) errors. Finally, the participants preferred the explicit correction method (92.9%) which is a way of input-providing, not output-providing that, Bu çalışma son sınıf İngilizce öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulamaları esnasında sınıf ortamında sözlü geri bildirim uygulamalarını araştırmıştır. Bu çalışmanın katılımcıları bir devlet üniversitesinin, İngilizce Öğretmenliği programında eğitim gören son sınıf 10 öğrencisi ile aynı üniversitenin Edebiyat Fakültesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı öğrencilerinden Eğitim Fakültesinde hafta sonları öğretmenlik sertifikası programına devam eden 10 öğrenci olmak üzere kurayla seçilen toplam 20 öğretmen adayıdır. Sınıf gözlem metoduyla toplanan veriler, yirmi dersin video kayıtlarından oluşmaktadır. Çalışma üç önemli sonuç ortaya çıkarmıştır. Birincisi, hem eğitim fakültesi hem de edebiyat fakültesi öğrencileri yapılan İngilizce sözel dil hataların mahiyetine dikkate almadan oldukça fazla sözlü geri bildirim uygulamalarına başvurmaktadır. Bir diğer deyişle, katılımcılar, öğrenci hatalarının anlamı bozup bozmadığına bakmadan her türlü hataları düzeltmeye çalıştıkları görülmüştür. İkinci olarak, katılımcılar dilbilgisi (%98) ve kelime (%82,8) ile ilgili hatalar üzerine odaklanmışlardır. Son olarak, öğretmen adaylarının sözlü geri bildirim teknikleri ile ilgili tercihlerine gelince, öğretmen ve öğrenci, ve öğrenci ile öğrenci arasında bir etkileşim kurmaya imkan sağlamayan doğrudan düzeltme (%92,9) en çok tercih ettikleri teknik olmuştur.

Compared to an extensive amount of research on Turkish heritage speakers in Europe, the heritage language acquisition and maintenance of Turkish in the United States has only recently received scholarly attention. This article discusses the heritage language status of Turkish in the United States from an educational perspective with an emphasis on current challenges to teaching Turkish within this context. The educational needs of Turkish-American learners are contextualized within a brief history of Turkish immigration in the United States. Opportunities for learning Turkish in an institutional setting include attending community-based Turkish heritage language schools in early years or Turkish language programs in American universities in later years. Some of the challenges observed in both educational settings include, but are not limited to, a lack of qualified teachers and relevant educational resources as well as generational conflicts in attitudes towards learning Turkish as a heritage language. The article concludes with a discussion on how these challenges may influence the maintenance of Turkish language and culture in the future in a society where English-only language policies are mandated., Avrupa’da miras dili olarak Türkçe konuşan göçmenler üzerine yapılan araştırmalarla karşılaştırıldığında Amerika’da Türkçe’nin miras dili olarak edinimi ve korunması ancak son zamanlarda çalışılmaya başlanmıştır. Bu makale, Türkçe’nin Amerika’daki miras dili olarak statüsünü bu bağlamda Türkçe’nin öğretiminde karşılaşılan sorunlara da vurgu yaparak edinimsel ve eğitsel bir açıdan ele almaktadır. Türkçe'yi bu bağlamda miras dili olarak öğrenen göçmenlerin eğitsel ihtiyaçları, Türklerin Amerika’ya göç tarihi ve bu göçmenlerin Türkçe’deki yeterlilikleri ile ilgili yapılan çalışmalar da göz önünde bulundurularak tartışılmaktadır. Kurumsal düzeyde Amerika’da Türkçe öğrenimi için iki seçenek mevcuttur: Erken yaşlarda toplum temelli miras dili eğitimi veren kurumlara ya da ilerleyen yaşlarda üniversitelerde Türkçe programlarına katılmak. Bu iki kurumsal bağlamda da Türkçe öğretiminde karşılaşın başlıca sorunlar, nitelikli öğretmen ve ders materyali eksikliği ve Türkçe öğrenimine karşı jenerasyonlar arası tutum farklılıklarından oluşmaktadır. Makale, karşılaşılan bu sorunların tek dil olarak İngilizce’nin edinilmesine yönelik politikaların yürütüldüğü bir toplumda Türk dili ve kültürünün gelecekte korunması üzerine etkisi ile ilgili bir tartışmayla son bulmaktadır.

Cengiz Han’ın torunu Batu Han ve ordularının 1239-1240 yıllarında Karadeniz’in kuzey bozkırları ve Kırım yarımadasını ele geçirip Altın Orda devletini kurması, zaman içerisinde Altın Ordu’nun dağılması ve Kırım, Kazan, Astrahan gibi hanlıkların ortaya çıkmasıyla Kıpçak Türkçesinin bir kolu olan Kırım Tatarca ile Moğolca arasında bir dil ilişkisi başlamıştır. Bugün Kırım, Özbekistan, Romanya, Türkiye’de hayatını devam ettiren Kırım Tatarlarının dilinde Moğolcadan geçen kelimeler bulunmaktadır. Bugüne kadar Kırım Tatarcada var olan Moğolca kelimeler üzerine başlı başına bir çalışma yapılmamıştır. Türk dili ve lehçelerinin tarihî ve çağdaş dönemlerinde bünyesinde barındırdıkları Moğolca kelimeler hakkında N. Poppe, J. R. Krueger, L. V. Clark, W. Zajackowski, St. Kalujinski, E. F. İşbertin, Á. Birtalan, É. Csáki, É. K. Nagy, Cl. Schönig, E. Z. Abdullayev, A. Caferoğlu, H. Eren, R. R. Arat, O. N. Tuna, T. Gülensoy, O. F. Sertkaya, A. G. Sertkaya, Z. Ölmez ve M. Ölmez gibi bilim adamlarının çeşitli çalışmaları mevcuttur. Ancak mevcut çalışmalarda Kırım Tatarcadaki veriler bunlar içerisinde ya hiç yer almamış ya da bazı kelimelere değinilmekle yetinilmiştir. Bu çalışmada, Moğolcadan Kırım Tatarcaya geçmiş olan kelimelerin fonetik, morfolojik ve semantik özellikleri Kırım Tatarca sözlük ve gramerlerinden hareketle incelenecek, diğer çalışmalarla yapılan mukayeselerle birlikte bu kelimelerin Kırım Tatarcadaki kullanımları hakkında değerlendirmeler yapılacaktır.

Sabahattin Ali; roman, hikâye, şiir ve oyun türünde kaleme aldıklarıyla Türk edebiyatının severek okunan önemli yazarlarındandır. 20. yüzyıl Türk hikâyesi onun yazılarıyla tabiat dekoru ve sevgisi içerisinde, Anadolu insanının çeşitli hayat sahnelerini lirik, canlı ve sade bir dille anlatan bir üslûba kavuşmuştur. Hikâyelerinin temel konusu insandır. Merkezde söz konusu bu insan vardır. Onun hayat şekilleri, tezahürleri, hayat ve olaylar karşısında sergilediği türlü davranış ve hâlleri anlatılarının temel çatısını oluşturur. Çalışmamıza konu olan “Hasanboğuldu” da okuyucuları tarafından beğenilen, severek okunan, hatta filme de uyarlanmış bir hikâyedir. Hikâye, yazarın 1943 yılında yayınladığı “Yeni Dünya” adlı hikâye kitabında yer alan on üç hikâyeden biridir. Söz konusu hikâyenin folklorik öğeler içerdiği ve sözlü gelenekten gelen unsurlarla beslendiği söylenebilir. Bu çalışmada bahsi geçen hikâyede yer alan çatışmalar ele alınmış olup çatışmanın anlatıda yapıya has önemli unsurlardan birisi olduğu ve hikâyede yer alan söz konusu çatışmaların kişi-kişi, kişi-toplum, kişi-mekân ile kişinin kendi kendisi ile olan çatışması alt başlıkları altında toplanabileceği sonucuna varılmıştır.

The Oriental languages and cultures have long been on the research agenda of Western scholars and many works have been done on both near eastern and far eastern civilizations in order to define the linguistic and cultural landscape in these non-western regions of the world. This work reviews one of the recent contributions on the issue, Turcologica Upsaliensia: an illustrated collection of essays edited by Éva Á. Csató, Gunilla Gren-Eklund, Lars Johanson and Birsel Karakoç.

Makalede Türkolojinin tartışmalı sorunlarından biri, Türkçede kelime başı (anlaut) y’nin ilk şekil olup olmadığı konusu ele alınmıştır. Makale yazarları, V. A. Bogoroditskiy, G. J. Ramstedt, N. N. Poppe, S. E. Malov, A. M. Şçerbak, N. A. Baskakov gibi Türkologların bu konudaki görüşlerine yer vermiş ve kendi görüşlerini belirtmiştir. Makale yazarları, sonuç olarak Türkçede kelime başı j’nin ilk, y’nin ise ikincil şekil olduğuna ilşkin varsayımın yeterince sağlam kabul edilmemesi gerektiğini belirtirler., The article deals with one of the unresolved problems of Turkic studies: the question of the primacy of the initial (anlaut) sound y in the Turkic languages. The authors of the article give opinions on this issue of famous scientists such as V. A. Bogoroditsky, G. I. Ramstedt, N. N. Poppe, S. E. Malov, A. M. Shcherbak, N. A. Baskakov. The authors also express their point of view on this issue. At the end of the article, they emphasize that the hypothesis of the primacy of the sound j and the secondary nature of the sound y cannot be considered sufficiently substantiated.

This article discusses the latest developments in the art of minstrel. It is also known that the parishioners in Khorezm were a form of shamanism and shamanism was one of the earliest stages in the formation of the art of bakhshi. In particular, the article emphasizes that in the researches of A. N. Samoilovich the Khorezm bakhshis sang book epics, played the dutar, bulamon. The deification of the bakhshi people is due to their high memory and the fact that they have a word. It is believed that the recitation of epics by drummers dates back to the 10th and 11th centuries. This phenomenon may be more ancient. The first person in Khorezm to be considered a bakhshi and a pir of bakhshis (1115-1191) was Oshiq Aydin (Oshugiddin Umar Sukhravardi), who is still the patron saint of bakhshis. His personality is also deified. According to historical sources, Oshik Aydin was a master of words and phrases and at the same time a statesman. He also wrote a pamphlet on music. Considering that he lived during the reign of the Khorezm kings, it is possible to understand that the art of bakhshi was developed at that time. After the Aydin Pir, the person who became famous in the Turkic world as o’zon, shaman and bakhshi is Korkut Ata. It is said that the 19th and early 20th centuries were the heyday of Khorezm bakhshi art., Ushbu maqolada baxshichilik sanʼatining soʼnggi taraqqiyoti haqida soʼz yuritiladi. Shuningdek, Xorazmda tarqalgan parixon-poʼrxonlar ham shomonlarning bir koʼrinishi ekanligi, shomonlik esa baxshichilik sanʼatining shakllanishida dastlabki bosqichlardan hisoblanishi, soz va soʼz ustasi boʼlgan baxshilarda dastlab, tabiblik, afsungarlik kasblari ham sintezlashgani, hatto Ergash Jumanbulbul oʼgʼli ham “qoʼshkochlik” vazifasini bajargani haqidu (a) maʼlumotlar berilgan. Jumladan, maqolada А. N. Samoylovichning tadqiqotlarida Xorazm baxshilarining kitobiy dostonlar kuylaganliklarini, dutor, bulamon chalganliklarini hikoya qilganligini alohida taʼkidlanadi. Xorazmda ham shomon, oʼzon, baxshi soʼzlari ishlatilib kelingan va hozirda baxshi atamasi keng ommalashgan. Baxshichilik shaxsining ilohiylashtirilishi ularning yuksak xotirasi va soz, soʼz sohibi ekanligi bilan aloqadordir. Ushbu kasb egalarining doʼmbira joʼrligida doston kuylashlari X-XI asrlar bilan aloqador degan fikrlar mavjud. Bu hodisa ancha qadimiy boʼlishi ham mumkin. Qadimgi xorazm qalʼalaridagi “Аrfachi ayol xonasi”dagi rasmlar bunga asos boʼlishi mumkin. Xorazmda dastlabki baxshi va baxshilar piri hisoblangan tarixiy shaxs (1115-1191) Oshiq Oydin (Oshugʼiddin Umar Suxravardiy) boʼlib, u hozirda ham baxshilarning homiysi hisoblanadi. Uning shaxsi ham ilohiylashtirilgan. Tarixiy manbalarga koʼra Oshiq Oydin soz va soʼz ustasi va ayni paytda davlat arbobi boʼlgan. Musiqa toʼgʼrisida risola ham bitgan. Uning xorazmshohlar hukmronligi davrida yashaganini hisobga olsak, oʼsha davrlarda baxshichilik sanʼatining rivojlangan davri boʼlganligini anglab olish mumkin boʼladi. Oshiq Oydin pirdan keyin turkiy olamda dong taratgan oʼzon, shomon, baxshi Qoʼrqut otadir. XIX asr va XX asr boshlari Xorazm baxshichilik sanʼatining eng gullagan davri ekanligi aytib oʼtilgan.

The oldest examples of the kara bodun expression are in the old Turkic inscriptions. The expression, which is witnessed not only in the old Turkic inscriptions but also in the old Uyghur and Karakhanid Turkic texts, has been read and interpreted in different ways by the researchers. There are different opinions about whether the word kara is used here as an adjective or directly as a noun. In the light of these different views, some researchers have attributed the meaning of 'common, ordinary, simple people' to the expression. It is highly doubtful that linguistic material supporting such an interpretation exists in the vocabulary of old Turkic. In this study, a solution to the problem of the structural relationship between the words kara and bodun will be sought and the meaning of the expression will be tried to be clarified. Until now, various studies have been carried out especially on the origin of the word kara and its meanings. In the study, first of all, the word kara will be emphasized in terms of methodology. However, in order to avoid repetition of the previous studies, the word kara will be examined here, with the testimonies of the vocabulary in the old Turkic inscriptions and manuscripts, only to explain the term kara bodun. In the rest of the article, the expressions of kara baş, kara égil bodun, kara kamag bodun, kara kamag sü and kara suw and the words used in these expressions will be examined. In the last part of the article, the expression of kara bodun will be focused on., Kara bodun ifadesinin en eski örnekleri eski Türk yazıtlarındadır. Eski Uygur ve Karahanlı Türkçesi metinlerinde de tanıklanan ifade, araştırmacılar tarafından farklı biçimlerde okunup anlamlandırılmıştır. Kara sözcüğünün burada sıfat olarak mı yoksa doğrudan bir ad olarak mı kullanıldığına yönelik çeşitli görüşler vardır. Bu farklı görüşler ışığında, kimi araştırmacılar ifadeye ‘avam, sıradan, basit halk’ anlamını yüklemiştir. Böylesi bir anlamlandırmayı destekleyecek dilsel malzemenin Eski Türkçenin söz varlığında bulunması ise oldukça şüphelidir. Yapılan bu çalışmada, kara ve bodun sözcükleri arasındaki yapısal ilişkinin ne olduğu sorununa çözüm aranacak ve ifadenin karşıladığı anlam açıklığa kavuşturulmaya çalışılacaktır. Şimdiye dek özellikle kara sözcüğünün kökeni ve karşıladığı anlamlar üzerine çeşitli araştırmalar yürütülmüştür. Çalışmada, yöntemsel açıdan öncelikle kara sözcüğü üzerinde durulacaktır. Ancak önceki çalışmaların tekrarına düşülmemesi adına, burada kara sözcüğü eski Türk yazıt ve el yazmalarının söz varlığında geçen tanıklamalarıyla yalnızca kara bodun ifadesini açıklamak açısından incelenecektir. Yazının devamında, kara bodun ifadesini açıklamakta önemli veriler sunması olası olan kara baş, kara égil bodun, kara kamag bodun, kara kamag sü ile kara suw ifadeleri ve bu ifadelerde geçen sözcükler üzerinde durulacaktır. Yazının son bölümünde ise kara bodun ifadesi üzerine yoğunlaşılacaktır.

Language and culture are parts of a whole. The way of nations of life affects its culture and language. Considering that a strong social structure will be preserved through kinship, great importance has been attached to kinship relations. As a result, the richness of terms is reflected in the language. In general, Turkish dialects, especially Kyrgyz Turkish, are substantial in terms of family terms when compared to other languages.The Kyrgyz, who have lived in the form of nomadic-tribalism throughout history, have been able to maintain their family relations despite a strong Soviet-Russian influence. Due to the large family model being taken as a basis in kinship relations, the variety of terms is quite high.Hyponymy is the study of a word in terms of meaning in general. The meaning of the lexical part, whose meaning relations are discussed vertically or horizontally, is considered as a whole in connection with other parts. The inclusion of a particular term in the general term is examined. This study evaluates the family terminology and kinship relations of the Kyrgyz in the context of hyponymy and approaches its effects on society., Dil ile kültür bir bütünün parçalarıdır. Bir milletin yaşam biçimi, kültürü ve dili etkiler. Akrabalık yoluyla güçlü bir toplum yapısının korunacağı düşüncesinden dolayı akrabalık ilişkilerine oldukça önem verilmiştir. Bunun sonucu olarak terimlerin zenginliği dile yansımıştır. Genelde Türk lehçeleri özelde Kırgız Türkçesi diğer dillerle karşılaştırıldığında akrabalık terimleri bakımından oldukça zengindir.Tarih boyunca göçebe-kabilecilik biçiminde yaşayan Kırgızlar, güçlü bir Sovyet-Rus etkisine rağmen akrabalık ilişkilerini koruyabilmişlerdir. Akrabalık ilişkilerinde büyük aile modeli esas aldığı için terimleri etkilemiştir. Bundan dolayı terim çeşitliği oldukça fazladır.Alt anlamlılık, genel olarak bir kelimenin anlam çerçevesi içinde incelenmesidir. Anlam ilişkileri düşey veya yatay biçimde ele alınan leksikal parçanın anlamı, diğer parçalarla bağlantılı bir şekilde bir bütün olarak ele alınır. Özel bir terimin genel terim içinde kapsanması incelenir.Bu çalışmada, Kırgızların akrabalık terminolojisi ve akrabalık ilişkileri alt anlamlılık bağlamında değerlendirilmekte ve topluma etkileri ele alınmaktadır.

In 1975, Italian Archeologist found cuneiform tablets from a civilization so-called Ebla that lived between 2400-1600 BC in the Tel Mardik region of Syria. This discovery aroused great repercussions in the media and scientific circles. Some archaeologists have claimed that these tablets belonging to the Ebla Civilization belong to the patriarchal period and have a number of parallels with the Old Testament narratives, including the names of the Patriarchs. Another group have argued that there is nothing in the tablets to support Old Testament narratives. Somebody have tried to prove that the beliefs of the Ebla Civilization are the source of some beliefs in the Old Testament. Each groups argued that the Ebla tablets support themselves. Similarly, different opinions have been put forward about Ebla language. For somebody The Ebla Language is the Old Canaanite language, for anothers a dialect of Akkadian or an independent language. It is understood that the Ebla tablets neither support biblical archeology nor Pan-Babylonist approaches. However, it can be said that the discovery of a long-lost Semitic language will contribute to the study of Bible Studies, ancient civilizations and Semitic languages in future studies., MÖ 2400-1600 yılları arasında tarihlene Ebla Uygarlığı'na ait tabletler 1975 yılında Suriye’nin Tel Mardik bölgesinde bulundu. Bu tabletlerin içeriği daha önce Mısır ve Mezopotamya metinleri üzerinden oluşan kannatlerle örtüşmüyordu. Ebla Mısır ve Mezepotamya gibi büyük bir akarsuyun etrafında değil küçük akarsularının ve yağmur sularının kontrol altına alınarak tarım yapılan bir bölgede gelişmişti. Bir grup arkeolog Ebla Uygarlığına ait olan bu tabletlerin patriarklar dönemine ait olduğunu ve Patriark isimleri de dâhil olmak üzere Eski Ahit anlatılarıyla bir dizi paralellikler taşıdığını iddia etmişlerken diğer bir grup tabletlerde Eski Ahit anlatılarını destekleyecek her hangi bir şeyin olmadığını savunmuştur. Bazıları da Ebla Uygarlığına ait inançların Eski Ahit’teki bazı inançların kaynağını oluşturduğunu ispatlamaya çalışmıştır. Ebla tabletlerinden üç ayrı grup kendilerini destekleyecek deliller aramaktadır. Benzer şekilde Ebla dilinin Eski Kenan dili, Akadcanın bir lehçesi ya da müstakil bir dil olduğu yolunda görüşler ortaya atılmıştırEbla tabletlerinin Kitabı Mukaddes arkeolojisini ya da Pan-Babilonist benzeri yaklaşımları destekleyecek malzemeler içermediği anlaşılmaktadır. Bununla birlikte uzun zaman önce kaybolmuş bir Sami dilinin keşfinin ilerde yapılacak çalışmalarla Kitabı Mukaddes Araştırmaları, eski uygarlıklar ve Sami dilleri çalışmalarına katkıda bulunacağı söylenebilir.

Harezm-Altın Ordu Türkçesi ile yazılan eserlerde Oğuz ve Kıpçakçanın etkisiyle ses ve şekil özelliklerinde birtakım ikili kullanımları görmek mümkündür. Bu eserler arasında yer alan satırarası Kur’ân Tercümelerinden Meşhed Nüshası [293 No.], Türk dili ve tarihi açısından oldukça önemlidir. Eser farklı lehçelere ait karakteristik özellikleri bir arada bulundurmasından dolayı ses ve şekil bilgisi açısından karma bir dil yapısına sahiptir. Bu sebeple eserde yer alan ikili kullanımlar çalışmamızın ana konusunu oluşturmaktadır. Bu makalede ilgili nüsha ses bilgisi açısından incelenerek ünlü değişimleri (/a/ ~ /ı/, /a/ ~ /o/, /a/ ~ /u/, /e/ ~ /i/, /e/ ~ /ö/, /i/ ~ /ı/, /u/ ~ /ı/, /ü/ ~ /e/, /ü/ ~ /i/); ünsüz değişimleri (/b/ > /w/, /d/ > /y/, /ġ/ > /ķ/, /g/ > /v/, /g/ > /w/, /ķ/ > /ħ/, /r/ > /z/, /t/ > /đ/, /w/ > /v/ > /f/, /z/ > /s/); ünlü ve ünsüz düşmeleri (/a/, /e/, /ı/, /u/ ve /ġ/, /g/, /l/, /n/, /w/), ünsüz türemesi (/y/), göçüşmesi ve ikizleşmesi (/t/, /ķ/ ) gibi ses olaylarında ortaya çıkan ikili kullanımlar ele alınacak, eserde farklı lehçelere ait özellikler belirlenmeye çalışılacaktır., In the works written in Khwarezm-Altınordu Turkish, it is possible to see some binary uses in sound and morphological features with the influence of Oghuz and Kipchak. Mashhad Manuscript [293 No.], one of the interlinear Qur’an translations, which is among these works, is very important in terms of Turkish language and history. The work has a mixed language structure in terms of phonetics and morphology, as it contains the characteristic features of different dialects. For this reason, the binary uses in the work constitute the main subject of our study. In this article, the related copy is examined in terms of phonetics and vowel changes (/a/ ~ /ı/, /a/ ~ /o/, /a/ ~ /u/, /e/ ~ /i/, /e/ ~ /ö/ , /i/ ~ /ı/, /u/ ~ /ı/, /ü/ ~ /e/, /ü/ ~ /i/); consonant changes (/b/ > /w/, /d/ > /y/, /ġ/ > /ķ/, /g/ > /v/, /g/ > /w/, /ķ/ > /ħ/ , /r/ > /z/, /t/ > /đ/, /w/ > /v/ > /f/, /z/ > /s/); vowel and consonant reductions (/a/, /e/, /ı/, /u/ and /ġ/, /g/, /l/, /n/, /w/), consonant derivation (/y/), The binary uses that occur in sound events such as transmutation and twinning (/t/, /ķ/ ) will be discussed, and the features of different dialects will be determined in the work.

CI eki isimden isim yapan ekler arasında işlekliği derecesi en yüksek eklerden biridir. Birçok kelime yapımında bu ekten çokça faydalanılmaktadır. –CI ekinin işlevleri, “bir görevi sürekli olarak yapan, ismin belirlediği işle ilgili kimse anlamı veren ve isimlerden, bir işi görev olarak almış kimse, sahiplik, bir görüşü, bir inanışı, bir düşünceyi benimseme, meslek ve uğraşı anlamı katan, semt, mahalle, cadde, köy gibi yer adları, alışkanlıkları olan ya da bazı yiyecek ve içecekleri severek tüketen kişiler” olarak sıralanmaktadır. Oysa bunlar ekin morfo-semantik işlevleridir. Sıralanan morfo-semantik işlevler dışında ekin farklı morfo-semantik işlevleri olduğu da görülmüştür.Morfolojik işlev ve morfo-semantik işlev birbirleriyle bağlantılı olmalarına rağmen aralarında bazı farklar da vardır. Ekleri işlev başlığı altında değerlendirmek, hem ekin kullanım alanını sınırlandırmakta hem de yanlış türetmelere yol açmaktadır. Bununla beraber Türkçe öğretimde ve çeviri konusunda yanlışlıklara ve zorluklara sebep olmaktadır. Eklerin biçimsel özellikleri ön planda tutulmuş, kelimelere kattığı anlamlara yüzeysel olarak değinilmiş ve yeterince üzerinde durulmamıştır. Bu bağlamda biz de çalışmamızda ekleri morfolojik ve morfo-semantik işlev olarak değerlendirdik. Morfolojik işlev, dilbiriminin biçime yönelik, yapıyı belirleyen gramer işlevi; morfo-semantik işlev, dilbiriminin geldiği yerde anlama yönelik verdiği hizmet olarak tanımlanmaktadır. Çalışmamızda Güncel Türkçe Sözlükten ve taranan eserler üzerinden –CI ekli kelimelerin morfo-semantik işlevler gösterildi. –CI ekinin tespit edilen otuz tane morfo-semantik işlevleri incelendi., The suffix -CI is one of the suffixes with the highest degree of functionality among the suffixes that make noun from the noun. The functions of the –CI suffix are listed as performing a task continuously, “the person related to the job determined by the noun and the person who has taken as a job a duty from the nouns, ownership, adopting an opinion, a belief, a thought, profession and occupation, place names such as district, neighborhood, street, village, people who have habits or who like to consume certain foods and beverages”. When the affixes are examined morphologically and morpho-semantically, it is seen that they have morpho-semantic functions of the suffix. Apart from the listed morpho-semantic functions, it has also been observed that the suffix has different morpho-semantic functions.In this study, it is aimed to distinguish between morphological function and morpho-semantic. Although morphological function and morpho-semantic function are related to each other, there are some differences between them. The morphological function is defined as the grammatical function of the language unit, which determines the form and structure; the morpho-semantic function is defined as the service that the language unit provides for meaning where it comes from.Evaluating suffixes under the heading of function both limits the use of suffixes and leads to wrong derivations. The formal features of the suffixs are kept in the foreground, that them the meanings add to the words are mentioned superficially and not sufficiently emphasized in grammar books. In this context, the importance of the morpho-semantic functions of the suffix will be shown in the study.In our study, the morpho-semantic functions of the words with –CI suffix were shown from the Güncel Türkçe Sözlük and the scanned works. The number of examined morpho-semantic functions may increase according to the usage examples, but it is limited according to the examples found in the scanned works.

Der Artikel widmet sich der Frage, inwieweit Einwortidiome die Kriterien der Phraseologie erfüllen. Dabei orientieren wir uns an deutschen und slowakischen idiomatischen Komposita, die ein bestimmtes Merkmal einer Person auf expressive Weise ausdrücken. Ein Problem sehen wir in der Tatsache, dass die Klasse von Wörtern, die als Einwortidiome bezeichnet werden, aus heterogenen Gruppen besteht, die bei bestimmten Aspekten voneinander abweichen. Wir unterscheiden aufgrund der Anzahl ihrer Komponenten zwischen zwei großen Gruppen, zwischen Einwortidiomen mit einer und jenen mit mindestens zwei Komponenten. Im ersten Fall handelt es sich um autosemantische Wörter mit übertragener Bedeutung, im zweiten dagegen um Komposita. Im Deutschen und im Slowakischen geht es hauptsächlich um Substantive, im Ungarischen auch um Adjektive und um Zweikomponentenverben, die auch separat geschrieben werden können. In diesem Fall handelt es sich jedoch um eine literare Bedeutung. Es ist ein Paradoxon, da dieselbe Zweikomponentenphrase im übertragenen Sinne zusammengeschrieben wird, daher nicht alle Kriterien der Phraseologie erfüllen und gerade aufgrund der Monolexikalität aus der Phraseologie ausgeschlossen wird. Der Artikel widmet sich der Reflexion über die Meinungen von Linguisten, die sich mit dem Vergleich von konvergenten und divergenten Beziehungen zwischen den Merkmalen von Einwortidiomen und den allgemein anerkannten phraseologischen Kriterien befassen. Wir beschäftigen uns mit der Diskussion über die Idiomatizität, da sie allgemein als das wichtigste Kriterium in Bezug auf die Phraseologizität angesehen wird. Polylexikalität, Stabilität, Lexikalisierung und Reproduzierbarkeit werden hauptsächlich in Bezug auf die Unregelmäßigkeiten dargestellt. Da wir die Anomalität von Einwortidiomen hauptsächlich in ihrer Monolexikalität sehen, konzentriert sich die folgende Analyse auf diese Eigenschaft., The article is devoted to the extent to which one-word idioms meet the criteria of phraseology. We focus on German and Slovak expressive idiomatic compounds expressing personal characteristics. We see a problem in the fact that the class of words called one-word idioms consists of heterogeneous groups that differ from one another in certain aspects. On the basis of the number of their components, we distinguish between one-word idioms with one and those with at least two components. In the first case, these are auto-semantic words with a figurative meaning, while in the second case it is a matter of compound words. In German and in Slovak, these are mainly nouns; in Hungarian, in addition to nouns, there are also adjectives and two-component verbs, which can also be written separately. In this case, however, the words have a literal meaning. It is a paradox because the same two-component phrase is written together in the figurative sense, therefore does not meet all the criteria of phraseology and is excluded from phraseology because of its monolexicality. The article is devoted to reflecting on the opinions of linguists concerned with comparing convergent and divergent relationships between the features of one-word idioms and the generally accepted phraseological criteria. We are concerned with the discussion of idiomaticity, as it is generally considered to be the most important criterion in relation to phraseologicity. Since we see the anomaly of one-word idioms mainly in their monolexicality, the following analysis will focus on this property.

Determining the origin of language and kinship boundaries are issues that have attracted the attention of researchers for centuries. In the 19th century, with the exact determination of the principles and methods of comparative linguistics, scientific kinship studies began. With these studies, the origins and genetic relationships of some languages were revealed. With the scientific and technological developments experienced and information from different disciplines, different criteria have been developed that can be used in the examination of the genetic relationship of languages; the reliability of the existing criteria was examined. The effect of agricultural culture on the formation of language families is a criterion that has been recently expressed and analyzed through different language families. It has been determined in different examples that this culture has a direct effect on the formation of language families. In addition to the world languages, the languages of the Altaic language union also bear the traces of agricultural culture., Dilin kökeni ve akrabalık sınırlarının tespiti, yüzyıllardır araştırmacıların ilgisini çekmiş konulardır. 19. yüzyılda karşılaştırmalı dilbilimin ilke ve yöntemlerinin tam olarak belirlenmesiyle birlikte, bilimsel akrabalık çalışmaları başlamıştır. Bu çalışmalarla kimi dillerin köken bilgileri ve genetik ilişkileri ortaya çıkarılmıştır. Yaşanan bilimsel ve teknolojik gelişmeler ve farklı disiplinlerden gelen bilgilerle, dillerin genetik akrabalığının incelenmesinde kullanılabilecek farklı ölçütler geliştirilmiş; var olan ölçütlerin güvenilirliği incelenmiştir. Tarım kültürünün dil ailelerinin oluşumuna etkisi de son dönemlerde dile getirilen ve farklı dil aileleri üzerinden incelenen bir ölçüttür. Bu kültürün dil ailelerinin oluşumuna doğrudan etkili olduğu farklı örneklerde tespit edilebilmektedir. Dünya dillerinin yanı sıra Altay dil birliğindeki diller de tarım kültürünün izlerini taşımaktadır.

The aim of this study is to find out the reduplications in the novel titled Kuşlar da Gitti by Yaşar Kemal. The reduplications found in the original novel are categorized based on their meanings according to the categorization system established in this study. This original categorization system yielded eight semantic categories, namely “duration, quality/manner reinforcement, ordinary reinforcement, motion, spatial approximation, vagueness, temporal-immediacy, onomatopoeia” in accordance with the dominant meaning in each category. Following the categorization of the 134 reduplications found in the novel, a translation evaluation is conducted on the English translation of the novel titled The Birds Have Also Gone in order to see how the tension arising from the differences between the functions and formation of reduplications in Turkish and English is overcome in literary translation. Translation evaluation is based on “Systematics of Designification” by Öztürk Kasar (2020). The translation evaluation showed that under-interpretation of the meaning is the most commonly used designification in English translation of Turkish reduplications. It is suggested for Turkish–English translators that reproducing a reduplication through its root sign, though it should give insufficient meaning and lead to loss of the structure and the style of the writer in the target text, could still enable translators to sustain the reduplicated sign within the field of meaning in the target text.

Bu mevcut çalışma, öğrencilerin yabancı dilden keyif alma düzeylerini belirlemek için yapılmıştır. Amaçlı örnekleme yöntemine göre seçilen katılımcılar, Türkiye'de bir üniversitede öğrenim görmekte olan 150 İngilizce öğrenicisidir. Bu araştırma, karma yöntem araştırma deseninde tasarlanmıştır. Araştırmanın nicel kısmında veri toplamak amacıyla Dewaele ve MacIntyre (2014) tarafından geliştirilen Yabancı Dil Keyif Alma ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın nitel kısmında ise yarı yapılandırılmış görüşme kullanılmıştır. Anketten elde edilen veriler tanımlayıcı ve çıkarımsal istatistiklerle, nitel veriler ise tümevarımsal içerik analiziyle analiz edilmiştir. Analizler sonucunda öğrencilerin İngilizce derslerinden orta düzeyde keyif aldıkları ve liseden mezun oldukları bölüme göre katılımcılar arasında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Tümevarımsal içerik analizi sonucunda ise, öğrencilerin yabancı dilde keyif alma düzeylerinin kaynağı yabancı dilde keyif almada kişisel kaynaklar, yabancı dilde keyif almada çevresel kaynaklar ve yabancı dilde keyif almada öğretimsel kaynaklar adlı kategoriler altında açıklanmıştır., This current study was carried out to find out learners’ foreign language enjoyment levels (FLE). Participants chosen based on purposive sampling method were 150 EFL learners studying at a university in Turkey. The present study was designed as a mixed method research design. For quantitative part of the study, Foreign Language Enjoyment scale developed by Dewaele and MacIntyre (2014) was used to collect data. As for the qualitative part of the study, semi-structured interview was used. Data obtained from the questionnaire were analyzed through descriptive and inferential statistics while qualitative data were analyzed based on inductive content analysis. As a result of analyses, it was found that learners experience moderate level of enjoyment in their English classes and there is not a significant difference among participants based on high school department from which they graduated. Inductive content analysis also showed that FLE personal, FLE environment, FLE instructional were found as main categories for explaining sources of learners’ foreign language enjoyment.

Göç, ekonomik, siyasi veya bireysel nedenlerle bir yerden başka bir yere yapılan yer değiştirme hareketidir. Göçle yaşanan bu yer değişimi, sadece mekansal bir değişme olmayıp hem ev sahibi hem de misafir ülkelerin ekonomik, politik, sosyal, kültürel, hukuki ve dini hayatın değişmesine neden olmaktadır. 2011 yılında Tunus’ta başlayan ve Arap Baharı olarak adlandırılan kitlesel eylemlerden sonra Suriye’de karışıklıklar yaşanmaya başlamıştır. Suriye’de yaşanan iç savaşla birlikte yüz binlerce insan canlarını kurtarmak için ülkeden göç etmiştir. Suriye iç savaşı sonrasında ülkelerinden göç etmeye mecbur bırakılan Suriyelilerin göçleri literatürde, zorunlu göç kapsamındadır. Zorunlu göç, insanların hayatta kalmak için çatışma, doğal afetler, kıtlık, salgın hastalık, etnik baskılar veya diğer sosyal, ekonomik ve siyasal nedenlerle topluca yer değiştirmesidir. Zorunlu olarak göç eden Suriye nüfusunun yarısını ise kadınlar oluşturmaktadır. Bu çalışma, göç ile birlikte hızlı sosyal değişim sürecine girmiş ve bu sürecin farklı etkilerini hala yaşayan Ankara’daki Suriyeli kadınların dinsel hayatlarını konu edinmiştir. Bu araştırmada amaç, Ankara’ya göç eden ve Mamak, Altındağ, Yenimahalle, Keçiören ilçelerinde ikamet eden Suriyeli kadınların, demografik, ekonomik ve sosyo-kültürel özelliklerini, göç öncesi ve sonrasında dini düşünce, tutum ve davranışlarında meydana gelen değişimleri incelemektir. Bu araştırmada, gözlem, görüşme ve döküman analizi gibi nitel veri toplama yöntemleri kullanılmıştır. Derinlemesine mülakatlar ve katılımlı gözlemler ile veriler toplanmıştır. Zorunlu olarak Türkiye’ye göç etmiş ve Ankara’da ikamet eden Suriyeli 20 kadınla derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Görüşmeler, 45 dakika ile 3 saat aralığında değişmektedir. Ayrıca sahada bulunulan süre içerisinde çalışma yürütülen toplumsal grupla kısmi zaman geçirilmiştir. Araştırma sonucunda zorunlu göçün kadın katılımcıların hayatında dini, sosyal, kültürel yapılarına ilişkin etkiler meydana getirdiği görülmüştür., Migration is the movement of displacement from one place to another for economic, political or individual reasons. This displacement with migration is not only a spatial change, but also causes changes in the economic, political, social, cultural, legal and religious life of both the host and guest countries. After the mass actions that started in Tunisia in 2011 and called the Arab Spring, turmoil began to occur in Syria. With the civil war in Syria, hundreds of thousands of people immigrated from the country to save their lives. The migration of Syrians who were forced to migrate from their countries after the Syrian civil war is within the scope of forced migration in the literature. Forced migration is the collective displacement of people for survival, due to conflict, natural disasters, famine, epidemics, ethnic oppression, or other social, economic, and political reasons. Half of the Syrian population who migrated forcibly is women. This study deals with the religious life of Syrian women in Ankara, who have entered the process of rapid social change with migration and are still experiencing the different effects of this process. The aim of this research is to examine the demographic, economic and socio-cultural characteristics of Syrian women who migrated to Ankara and reside in the districts of Mamak, Altındağ, Yenimahalle, Keçiören, and the changes in their religious thoughts, attitudes and behaviors before and after migration. In this research, qualitative data collection methods such as observation, interview and document analysis were used. Data were collected through in-depth interviews and participatory observations. In-depth interviews were conducted with 20 Syrian women who had immigrated to Turkey and resided in Ankara. Interviews range from 45 minutes to 3 hours. In addition, some time was spent with the social group working in the field. As a result of the research, it was seen that forced migration had effects on the lives of female participants regarding their religious, social and cultural structures.

Bu çalışmada, eğitim ve kitle iletişim ortamından rastgele seçilmiş yazılı ve sözlü metinler okunabilirlik açısından karşılaştırılarak erişilebilir Türkçe metinlerin temel özellikleri saptanmaya çalışılmıştır. Kamuya sunulan bilgilendirici metinlerin, evrensel tasarım çerçevesinde, yalın bir Türkçeyle üretilmesinin herkes için daha fazla dilsel erişilebilirlik sağlayabileceği savunulmuştur. Toplam 20.254 sözcük/138.870 karakter/1.683 birimden oluşan veri tabanındaki metinler, sunulma ortamı ve kipe göre dört kümede toplanmıştır: (i) Milli Eğitim Bakanlığı (8.-12. sınıf ) Türk Dili ve Edebiyatı kitapları; (ii) TRTHaber’den 45 adet çevrimiçi haber; (iii) TRT EBA TV dersleri (7.-12. sınıf ) ve (iv) TV tartışma programları (4 kadın/4 erkek konuk). Okunurluk düzeyi bakımından, MEB TDE kitapları ve haber metinleri orta güçlükte; EBA dersleri ve tartışma programlarıysa kolay metinlerdir. Veri tabanının tamamında, ortalama tümce uzunluğu 12,03 sözcük; ortalama sözcük uzunluğu 6,86 karakter olarak hesaplanmıştır. Nitel çözümleme bulgularına dayanılarak, daha erişilebilir Türkçe metinler için şu noktalara dikkat edilmesi önerilebilir: (i) sözcük düzeyi: kısa ve sık kullanılan sözcükler; tutarlı ve açıklamalı terimler; düzanlamlılık; (ii) tümce düzeyi: dolaysız anlatım; daha az yantümce ve edilgen yapı içeren, kısa tümceler; (iii) metin/söylem düzeyi: çokkipli artıklık; bilgi içeriğinin küçük parçalara bölünerek, zamansal ve mantıksal bir sıralama içinde sunulduğu, bağdaşıklığı yüksek, konuşma dilini yansıtan metinler., This paper aims to determine the essential features of accessible Turkish texts by comparing readability across various written and oral texts that were randomly selected from educational settings and mass media. It is argued that more linguistic accessibility for everyone can be achieved by producing written and oral informative texts presented in the public domain in plain Turkish, in accordance with universal design. Consisting of a total of 20,254 words/138,870 characters/1,683 units, the texts in the database were classified into four groups based on medium and mode: (i) Turkish language and literature textbooks (8th–12th grade) of the Ministry of Education; (ii) 45 news items from TRTHaber online; (iii) video lectures broadcast on TRT EBA TV (7th–12th grade); and (iv) television debates (four female and four male guests). The textbooks and news items were of average difficulty, while the video lectures and debates were easy with respect to readability. The average sentence length was 12.03 words; the average word length was 6.86 characters, as calculated in the database. In order to increase the accessibility of Turkish texts, the following are suggested by the findings of the qualitative analysis: (i) at the lexical level: short and frequent words; consistent terms with explanations; words used in their denotative meaning; (ii) at the sentence level: direct speech; short sentences containing fewer embedded clauses and passive structures; (iii) at the text/discourse level: multimodal redundancy; highly coherent texts in conversational style, where small chunks of information are presented in chronological and logical order.

Bu çalışmanın amacı, Tatar edebi dilinde terminolojinin gelişim sürecini göstermektedir. Terim, herhangi bir bilim alanında tek anlama sahip olan (monosemantik) ve bu bilim alanının diğer terimlerine uygun olan, kavramı net ve kısa bir şekilde adlandıran sözcük veya söz öbeğidir. Tatarcada terimleri yaratama çabalarını ve ilk bilimsel terimlerin ortaya çıkışını, 12-13. yüzyıllara ait bilimsel risaleler, edebi eserler, emirler, diplomatik mektuplar gibi kaynaklarda görmek mümkündür. Genel olarak, 19. yüzyıla kadar yeni terimler, yeni keşiflerle ortaya çıkmış, bilim dallarının biçimlenmesiyle gelişmiştir. Tatarcada, Arapçadan ve az miktarda Farsçadan alıntılanan terimlerin mevcut olduğu görülmektedir. 19. yüzyılın sonunda dilde Latince ve Grekçe kökenli söz varlığının oluşması ile terminolojiye de Batı kökenli terimler girmeye başlamıştır. Ekim Devrimi’nden sonra modern Tataristan Cumhuriyeti toprakları SSCB bünyesine girerek Sovyetler Birliği’nde yürütülen terim standartlaştırma çalışmalarına dahil edilmiştir. Sovyetler Birliği’nin yıkılmasından sonra Tataristan’da Tatarcanın Rusça ile birlikte devlet dili olarak kabul edilmesiyle Tatarcanın sosyal, kültürel ve bilimsel fonksiyonu genişletilmiştir. Bu durum, ilgili alanlarda terminolojik söz varlığının geliştirilmesini, yeni, This research aims to show the development of terminology in the Tatar literary language. The term term can be defined as a word or a word combination that has a single meaning in a particular field of science and names the concept clearly and concisely. The emergence of the first terms in the Tatar language can be observed in the 12–13th century. These new term are seen in sources such as scientific treatises, literary works, orders, and diplomatic letters of that period. The main driving force of this process was the adoption of Islam in 922 by the Tatars. Switching to the Arabic writing system also enabled this process to gather steam. This process included the Tatars in the Muslim civilization. From this time onward, Arabic has had a great influence, as it was the language of religion, science, and law. As a result, Arabic (and to a lesser extent Persian) became the source language for terms and abstract concepts in the Tatar language.

Graphical symbols have become frequently used as a universal coding system in order to inform, direct or give instructions to people of all languages and cultures on public places and manufactured products. However, despite its widespread use, different names are given to this coding system. In addition, there are inconsistencies between the meanings of these names. For this reason, it is aimed to determine the meaning boundaries of the concept in question by determining the preferred terms to represent the graphical symbol concept and the meanings attributed to this concept. In this study, which is a qualitative research, document analysis method was used. In this context, academic publications were reached as a result of scanning in various databases and these sources were examined in terms of the meaning attributed to the ‘graphical symbol’ concept via ‘pictogram, pictograph, graphical symbol, symbol, sign, safety sign’ labels. In the light of the data obtained in accordance with the descriptive analysis approach, the meaning limits of the concept have been determined and it has been suggested that this term should be used by explaining why the term ‘graphic symbol’ is appropriate., Halka açık alanlarda ve imal edilmiş ürünler üzerinde her dilden ve kültürden insanı bilgilendirmek, yönlendirmek veya onlara yönerge vermek amacıyla grafik simgeler evrensel bir kodlama sistemi olarak sıkça kullanılır duruma gelmiştir. Ancak yaygın kullanımına rağmen bu kodlama sistemine birbirinden farklı adlar verilmektedir. Ayrıca bu adların gönderimde bulundukları anlamlar arasında tutarsızlıklar mevcuttur. Bu nedenle araştırmayla, grafik simge kavramını temsil etmek üzere tercih edilen terimlerin ve bu kavrama yüklenen anlamların belirlenerek söz konusu kavramın anlam sınırlarının çizilmesi amaçlanmaktadır. Model bakımından nitel bir araştırma olan bu çalışmada doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Betimsel analiz yaklaşımına uygun olarak elde edilen veriler ışığında, kavramın anlam sınırları belirlenmiş ve niçin grafik simge teriminin uygun görüldüğü açıklanarak bu terimin kullanılması gerektiği önerisinde bulunulmuştur.

Böler, T. Türkiye Türkçesi Ses Bilgisi, İstanbul: Kesit Yayınları, 2021.

Hangi kapıyı çalsanız bir şairin çıkacağına inanılan Kahramanmaraş, şairler şehridir. Sadece eserleri ile değil edebi duruş ve tavırlarıyla da adından söz ettiren İnci Okumuş şiirini ve edebi şahsiyetini Maraş’ın ruh ikliminde mayalamış, şiir anlayışını da üstat bildiği Maraşlı şairlerin manevi dünyası ile şekillendirmiştir. Küçük yaşlardan itibaren edebiyata ilgi duyan, ilerleyen yıllarda hem şiir hem de deneme türlerinde kalem oynatan İnci Okumuş ’un şiirlerinin tematik olarak incelendiği çalışmada yayımlanan “Düğün Gönüle Kurulur” ve” aşkın elif hali” kitaplarındaki şiirler incelendi. Şiirlerin teması belirlenirken şairin farklı zamanlarda şiir üzerine söyleşileri, röportajları ve denemeleri de yol gösterici oldu. Dünya görüşünü İslam ve tasavvuf kültürü içinde idrak ve ifade eden şair, şiiri ve şairliği Yaradan’ın bir lütfu olarak değerlendirir, bu yüzden şiirlerini değerlendirirken şairin eserlerini besleyen ana damarın “tasavvuf” ve “metafizik ürperişler” olduğu söylenebilir. Şiirlerinde kendi iç yolculuğunu, ferdi duyarlılıklarını dile getiren şair, toplumsal konulardan ziyade bireysel konuları tercih eder. Şiirlerinde soyutluk, müphemiyet ve mistizim unsurları hâkimdir. Şiirleriyle telkinde bulunmayan, kalıplaşmış fikir ya da ideolojiye yer vermeyen sanatçı dış âlemi kendi manevi dünyasının penceresinden yeniden yorumlayarak okuyucuya imgeler aracılığıyla sezdirme yoluna gider. Çalışmada; şairin hayatı, sanatı ve şiir kitapları ile ilgili bilgiler verildikten sonra şiirlerindeki temalar bireysel ve toplumsal temalar başlığı altında incelenmiştir.

Like other languages, the Turkish language has passed through various stages in the historical process since its first speaker, on the way to growth and spread. The development adventure of the Turkish language has continued on the basis of different appearances and qualities from two different aspects, internal clusters and external contacts. Being one of the oldest state languages, the Turkish language, which had the opportunity to exchange with other cultures in the early periods, was both influenced and open to influence. The Turkish language, which continued on its way within the framework of the nature of language as a living entity and with the influence and contribution of artistic and social activities in a natural course, was subject to some searches and even projects, especially after the Tanzimat, and was subjected to some regulations in a way. In this article, information will be given about the work called Pocket Guide from Turkish to Ottoman Turkish, which was published in 1935 in this context, and those who have not survived from the list of words proposed here will be identified and evaluated., yayılma yolunda çeşitli aşamalardan geçmiştir. Türk dilinin gelişim macerası, iç kümelenmeler ve dış temaslar olmak üzere iki ayrı yönden farklı görünüm ve nitelikler zemininde süregelmiştir. En eski devlet dillerinden biri olması bakımından erken dönemlerde başka kültürlerle alış veriş fırsatı bulmuş olan Türk dili, hem etkilemiş hem de etkiye açık konumda bulunmuştur. Canlı bir varlık olan dilin doğası çerçevesinde ve doğal bir seyir içinde sanatsal ve sosyal faaliyetlerin de etkisi ve katkısıyla yoluna devam etmiş olan Türk dili, özellikle Tanzimat’tan sonra kimi arayışlara ve hatta projelere konu edilmiş ve bir bakıma bazı düzenlemelere tabi tutulmuştur. Bu yazıda, söz konusu bağlamda 1935 yılında yayımlanan Türkçeden Osmanlıcaya Cep Kılavuzu adlı eser hakkında bilgi verilecek ve burada önerilen söz kadrosundan günümüze kadar gelemeyenler tespit edilip değerlendirilecektir.

Çalışmada tanıtılacak tabletler, 1987 yılında Berlin’den Türkiye’ye, Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi’ne geri getirilen fragmanlardandır. Hititçe tablet fragmanları dini içerikli olup, çalışmada, Bo 7825, Bo 7881, Bo 8141 ve Bo 8168 nolu tablet fragmanlarının transliterasyonu ve tercümesi verilecek, filolojik yorumu yapılacak ve seri içindeki yeri belirlenecektir.

Dilsel çevre araştırmaları dilin kamusal alanda yazılı biçimde kullanılmasını incelemektedir. Dilin kamusal alanda görülmesi dilsel çevreyi belirlemekte ve incelenen bölgenin toplum dilbilimsel durumu hakkında veriler sunmaktadır. Herhangi bir dilin kamusal alanda görülme yoğunluğu onun önemi, gücü, statüsü, başka dillerle veya kişilerle olan ilişkisi hakkında sembolik mesajlar ortaya çıkarmaktadır. Mevcut araştırma Van’ın merkez İpekyolu ilçesine bağlı olan Cumhuriyet Caddesi üzerinde bulunan özel ve devlet işaretlerini dilsel çevre teorileri çerçevesinde analiz etmektedir., Linguistic landscape studies examine the use of language in the public sphere as the presence of language in a common physical field determines the linguistic landscape, and provides data on the sociolinguistic status of the region studied. This prevalence of language visibility in the public sphere offers symbolic messages about its importance, power, status, and its relationship with other languages or persons in that location. The present research analyzes the private and state owned signs on Cumhuriyet Avenue, which are connected to the central Ipekyolu district of Van, within the framework of linguistic landscape theories.

Makalenin amacı, bilgi kipliğinin olasılıksal inceleme kolunun bir alt anlam kodu olan tereddüt ve şüpheyi; Karahanlı Türkçesinde, özellikle en çok veri sağlaması bakımından Kutadgu Bilig özelinde irdelemektir. Kutadgu Bilig’de tereddüt ve şüphe kipliği konusuna başlamadan önce Karahanlı Türkçesindeki diğer temel eserler, erki parçacığının kullanımı açısından kısaca gözden geçirilmiştir. Bu açıdan; Kutadgu Bilig başta olmak üzere Dîvānü Luġāt-it-Türk, Atabetü’l Hakayık, Divān-ı Hikmet ve Satırarası Kur’an Tercümesi incelenmiştir. Anlama dayalı dilbilimsel bir çalışma olmasından dolayı kısaca kiplik konusuna değinilmiştir. Kiplik, konuşurun önerme doğrultusundaki kendi tutumu, algısı ve seçiminin ürünü olduğu için kiplik işaretleyicileri de çok çeşitlilik sergileyebilmektedir. Belirli paradigmalar içeren kip olgusu yanında, kiplik değerlerin ifadesinde zengin bir ifade yoluyla karşılaşılır. Bu anlamda Kutadgu Bilig’de tereddüt ve şüphe kipliği anlam kategorisinde işlevsel bir görünüme sahip erki parçacığı görülür. Kutadgu Bilig’in nazım şeklinin mesnevi olması dolayısıyla cümleler kurallı değildir. Bu açıdan erki parçacığının söz dizimsel konumlanışı hakkında kesin bir bilgi belirtilememekle birlikte söz dizimsel yapıdaki çeşitli dizilimleri örneklendirilmiştir. Buna göre soru zamiri, soru sıfatı ve soru eki ile birlikte erki yapısının sağladığı tereddüt & şüphe ifadeleri ortaya çıkarılmış ve yapısal olarak belirli sınıflandırmaya gidilmiştir. Çalışmada, erki parçacığının birlikte yer aldığı fiiller, sözcüksel işaretleyicilere de odaklanılmıştır.

In the Arabic language, huruf al-maanis are linguistic structures that have various functions and determine the meaning of the sentence. These structures are called huruf al-maanis (meaning letters) because they establish a meaning relationship between verbs and nouns or between nouns and nouns. If the usage characteristics of these structures, which are frequently encountered in Arabic syntax, are not taken into account, an ambiguity in the meaning of the syntax may occur. In addition, the choice of a meaning among the different meanings of these letters also affects the meaning of the sentence. The huruf al-maanis have a critical importance in explaining and interpreting the Islamic religious texts in Arabic and in making judgments from those texts. The interest in huruf al-maanis in Islamic thought emerged in the very early periods. Nahivists, fiqh scholars, commentators and theologians have dealt with this issue, which determines the meaning of the sentence, with various dimensions. Since Hijri second century very important works have been written in this field. There are many types of huruf al-meanis, whose number is around one hundred and fifty in the Arabic language: cer, citation, question, call, demand, order, negativity, prohibition, wish, condition, limitation, etc. The huruf al-meanis used for these functions in the sentence include letters, nouns and verbs, albeit very little. However, since the number of letters in these structures is high, these structures were called huruf al-maanis. In this study, the huruf al-maanis, which have a critical importance in determining the meaning in the Arabic language, are discussed in the context of the first fifteen verses of Surah al-Najm. We can say that huruf al-maanis, which are used in different functions, have a critical importance in determining the meaning in Surah al-Najm. Although some huruf al-maanis are the same in word, they are different from each other in meaning. For example, although the letter vav may seem like a single letter in wording, it is used in different meanings due to different functions such as reference, oath, hal vav. In the first twenty-three verses of the surah, it is seen that the letter cers, one of the huruf al-maanis, are used interchangeably. The use of letters interchangeably is a language phenomenon seen in classical Arabic syntax, especially in the Qur'an., Arapçada Hurûfu’l-me’ânîler çeşitli işlevlere sahip ve cümlenin anlamını belirleyen dilsel yapılardır. Bu yapılara fiillerle isimler ya da isimlerle isimler arasında bir anlam ilişkisi kurmaları nedeniyle Hurûfu’l-me’ânî (anlam harfleri) denir. Arapça sözdiziminde sıklıkla karşılaşılan bu yapıların kullanım özellikleri dikkate alınmadığı takdirde söz diziminin anlamında bir muğlaklık oluşabilir. Ayrıca bu harflerin farklı anlamları arasından bir anlamın seçimi cümlenin anlamını da etkilemektedir. Hurûfu’l-me’ânîler Arapça olan İslam dini metinlerinin açıklanması, yorumlanması ve o metinlerden hüküm çıkarılması hususunda kritik bir önemi haizdir. İslam düşüncesinde hurûfu’l-me’âni’ye duyulan ilgi oldukça erken dönemlerde ortaya çıkmıştır. Nahivciler, fıkıh usûlü, tefsir ve kelam âlimleri cümlenin anlamını belirleyen bu konuyu çeşitli boyutlarıyla ele almışlardır. Hicri 2. yüzyıldan itibaren bu alanda çok önemli eserler kaleme alınmıştır. Arap dilinde sayıları yüz elli civarında olan Hurûfu’l-me’ânîlerin cer, atıf, soru, nida, talep, emir, olumsuzluk, yasaklama, temenni, koşul, sınırlama gibi birçok çeşidi vardır. Hurûfu’l-me’ânîler içinde harfler, isimler ve çok az da olsa fiiller de yer almaktadır. Ancak bu yapılarda harflerin sayısı çok olduğu için bu yapılara Hurûfu’l-me’ânî adı verilmiştir. Bu çalışmada Arap dilinde anlamı belirlemede kritik bir öneme sahip Hurûfu’l-me’ânîler Necm Suresi’nin ilk yirmi üç ayeti bağlamında ele alınmıştır. Her ne kadar bazı Hurûfu’l-me’ânîler lafzen aynı olsa da mana olarak birbirinden farklıdır. Örneğin vav harfi lafız olarak tek bir harf gibi görünse de surede atıf, yemin, hal vav’ı gibi farklı anlamlarda kullanılır. Surenin ilk yirmi üç ayetinde hurûfü’l-me’ânîlerden biri olan harfi cerlerin birbirinin yerine kullanıldığı görülür. Harfi cerlerin birbirinin yerine kullanılması klasik Arapça sözdiziminde özellikle Kur’ân-ı Kerîm’de görülen bir dil olgusudur.

The aim of this multi-dimensional corpus-based study is to contrastively analyze the genre-specific features of introductions in a corpus of PhD theses in Applied Linguistics written at Turkish universities and the research articles published in reputable international academic journals in the same field. The move structure analysis conducted using the Create-a-Research-Space (CARS) Model (Swales 232) and the analysis of the lexico-grammatical features associated with the identified moves revealed extensive variations across the two sub-corpora. The hand-tagged move structure analysis was complemented with the electronic analysis of the data using a corpus software. One important finding was that the thesis authors tended to avoid Move 2, “establishing a niche” and inserted moves such as “stating assumptions” into their introductions, which were not aligned with the conventions of research articles. Research article authors, on the other hand, used Move 2 effectively through a wide range of linguistic strategies to highlight the significance of their study and to promote their work. Based on the findings, the paper offers awareness-raising strategies and pedagogical recommendations for novice writers who would like to recontextualize their theses as research articles and for graduate programs and thesis supervisors in assisting graduate students in this process.

Çinliler tarafından Fo ding xin da tuo luo ni ve Fo ding xin da tuo luo ni jing biçimleriyle adlandırılan eser apokrif sūtradır. Hindistan’da ve Hint Yarımadası’nın batı bölgelerinde Sanskritçe kaleme alınan sūtralar gerçek sūtra olarak adlandırılırken Çinlilerin kendi ürettikleri sūtralar ise “伪经” (apokrif -uydurma- sūtra) olarak adlandırılmaktadır. Çinceden Eski Uygurcaya tercüme edilen uydurma sūtralardan olan Fo ding xin da tou lou ni, “Buddha-Usnisa’nın büyük Dharani-sūtrasının özü”, “Hastalıkları iyileştirmek ile doğuma yardım için Buddha-Usnisa metodunun özü” ve tehlikelerden koruma konusunda Tanrısal başarılara dair Buddha-Uśnisa sūtralarının özü,” olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. 19. ve 20. yüzyılda Doğu Türkistan çevresine yapılan keşif gezilerinde Dunhuang mağaralarında bir metnin parçaları olarak ele geçirilen eserin belgeleri Berlin Bilimler Akademisinde saklanmaktadır.