Search

Okul öncesi eğitim yapıları; çocukların, zihinsel, bedensel, toplumsal ve ruhsal açıdan gelişmelerini sağlamak; bakım, barınma, sağlık ve beslenme konularında gereken tedbirleri almak ve eğitim hayatına hazırlamak için önemli kurumlardır. Çocukların araştırma, sosyalleşme, keşfetme ve hayal güçlerinin geliştirilmesinde olanak sağlaması açısından anaokulu ve kreş olarak adlandırılan bu mekânların etkisi büyüktür. Okul öncesi çocukluk dönemi; sosyal-duygusal, psiko-motor, zihinsel ve dil gelişimlerinin büyük bir kısmının tamamlandığı, karakterlerinin oluştuğu, öğrenmeye kalıcı bir şekilde başladığı ve çevreleriyle sürekli etkileşim halinde oldukları bir dönemdir. Bu sebeple çocukların her açıdan gelişimleri için onların istek ve ihtiyaçlarına hitap eden mekânların tasarlanması gerekmektedir. Mekânın fiziksel değişkenleri ile psikolojik faktörler arasındaki ilişkileri kapsayan ‘Mekânsal Algı’; renk, form, doku gibi elemanlarının fiziksel çevre değişkenlerine bağlı olarak farklı boyutsal etkiler oluşturmaya yarayan boyutsal algı; renk ve ısı arasındaki değişmez bağdan yararlanılarak tasarıma yansıyan ısısal algı; ışığın yönü ve şiddetine bağlı olarak görme üzerinde etkili olan görsel algı ve yankı ve yansıma süresine göre kullanılan malzemelerin farklı etkiler sunması işitsel algı olarak açıklanmaktadır. Buradan hareketle mekânda görsel algıyı etkileyen malzeme, renk, boyut, biçim, doku ve ışık faktörleri mekân tasarım ölçütleri olarak belirlenmiştir. Eğitim mekânları ile sürekli etkileşim halinde olan çocukların bu ölçütler doğrultusunda gelişimlerine, vücut ölçülerine ve ihtiyaçlarına uygun mekân tasarımının çocukların zihinsel ve bilişsel gelişimleri açısından önemli olduğunu ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu çalışmada, eğitim yapılarının iç mekân tasarımının okul öncesi çocukların bilişsel gelişimine katkılarının araştırılması ve eğitim yapılarının belirlenen mekân tasarım ölçütlerine göre projelendirilmesi problem olarak ele alınmıştır. Kuramsal araştırmalar ve doküman analizi ile literatür taraması oluşturulmuştur. Çalışma sonucunda eğitim yapılarının çocukların bilişsel gelişimine destek verecek iç mekân tasarım ölçütleri doğrultusunda dikkat edilmesi gereken hususlar belirtilmiştir.

Mekanın üzerini örtme amaçlı inşa edilen kubbeler zaman içinde gelişerek yapıya kimlik kazandıran mimari bir unsur olmuştur. Geniş açıklıkları kapatma olanağı tanıması ile işlevsel katkılarda bulunmuşken, yapının mimari kompozisyonunu biçimlendiren, inşa edildiği dönemin ya da adına inşa ettirildiği kişinin idari ve siyasi gücünü yansıtan biçimsel bir öğedir. Kubbe, pek çok farklı kültürde kendini göstermiş, özellikle İslam mimarisinde dini kuralların mekan biçimlenmesine yansıması olarak sembolik bir yer edinerek cami, medrese, mescit, türbe gibi dini yapılarda özenle kullanılmıştır. Bu yapılardan medreseler İslam dünyasının eğitim yapıları olarak Türk-İslam mimarisinde önem taşımaktadırlar. Selçuklular döneminde önemli yer edinen medrese yapıları Anadolu Selçukluları ile Anadolu topraklarında inşa edilmeye başlamış ve işlevini kaybettiği Osmanlı’nın son dönemlerine kadar mimari açıdan gelişim kaydetmiştir. En temelde eğitim verilen dershane birimi, öğrencilerin kaldığı hücreler ve avludan oluşan, eyvanlı plan tiplerine sahip medreselerde kubbe, dönemin imkanlarına, inşa edildiği coğrafyanın şartlarına, inşa ettiren kişinin gücüne, kullanılan yapı malzemesine göre farklı biçimlerde kullanılarak medrese mimarisini etkilemiştir. Zaman içinde değişik birimlerin üzerini kapatarak farklı dönemlerin izlerini yansıtmıştır. Bu çalışmada literatür taraması yapılarak, Anadolu Selçuklu Devleti’nden Osmanlı Devleti’ne Anadolu’da inşa edilen, plan bilgileri mevcut medreseler incelenerek, plan tipine, strüktürüne, bulunduğu coğrafyanın şartlarına göre değişen kubbe kullanımı irdelenmiştir.

Sembolizm hayatın bütün alanlarında, özellikle mimaride sıkça kullanılmaktadır. Çalışmada bir yapının en önemli bölümlerinden olan cephe tasarımı üzerinde sembolizm kavramının kullanımı anlatılmaktadır. Azerbaycan’ın başkenti Bakü’de bulunan önemli yapılardan İsmailiye Sarayı’nın eski ve restorasyon sonrası yeni cephesinin değişim sürecindeki siyasal ve dini etkiler ile sembolizm arasındaki ilişki incelenmektedir. Çalışmanın amacı, İsmailiye Sarayı üzerinden cephe tasarımında uygulanmış sembolizmin izlerini örnekler göstererek tahlil etmektir. Bu bağlamda sembolizmin cephe tasarımındaki yansımalarının mimari tasarım üzerindeki etkisinin örneklerde gösterilmesi hedeflenmektedir. 1908-1913 yıllarında Musa Nağıyev tarafından yapılmış olan bu saray, çeşitli zamanlarda tarihi olaylara şahitlik etmiştir. 1918 Mart olayları sırasında Ermeniler tarafından yağmalanan ve ateşe verilen bina neredeyse tamamen yok edilmiştir. Birkaç sene sonra SSCB binayı yıkma kararı alsa da yerel halkın itirazı nedeniyle binanın restorasyonuna başlanılmıştır. Binayı restore eden Sovyet iktidarı her zaman olduğu gibi yine bu sarayda da kendi izlerini bırakarak değişiklikler yapmıştır. Yapılan çalışmada yapının yangından önceki durumuyla yangından sonraki durumu karşılaştırılarak nicel bilimsel araştırma yöntemlerinden nedensel-karşılaştırma yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Bu makale, Azerbaycan mimarisinde önemli yeri olan İsmailiye Binası’nın cephesinin siyasal, dini etkenler ile tarihsel süreçte nasıl değiştiğini karşılaştırmalı çizim ve resimlerle ortaya koyması açısından önem arz etmektedir. Çalışmanın sonucunda mimaride sembolizmin ne kadar etkili olduğunu görmek mümkündür

This study included the assessment of final project deliveries, interview and survey results of 67 freshman students of the Introduction to Design II course in the Department of Interior Architecture, Faculty of Architecture and Design at Kocaeli University, Turkey. The aim of this study was to reveal how concept development process affected students’ understanding of design and their creativity in interior architecture design education. Within the scope of the study, the methods that the students used during the design process and the connections between these methods and design products were examined as well as the progression of those in the process who were directed to develop concepts. It was observed, as a result of the study, that the group who were informed about concept development process and were directed to develop concepts were able to generate original and innovative designs. In this context, it is thought that the study will contribute to improve the students’ creativity by helping them consciously use concept development method in the design process.

Bir ülkenin geleceğini çocuklar şekillendirmektedir. Çocuklar ne kadar iyi yetiştirilirse gelecek de o kadar iyi kurgulamış olacaktır. Bu sebepten onlara verilen eğitimin verimli olabilmesi için her türlü çalışma çok önemlidir. Doğru stratejilerle oluşturulan eğitim sisteminin en başta çocuğun dikkatini çekmesi ardından öğretici ve akılda kalıcı olması beklenmektedir. Her eğitim yapısında, her aktivite için ayrı mekânın oluşturulamaması konferans salonlarının çok işlevli olarak kullanılmasına sebep olmuştur. Çeşitli eğitimler, drama çalışmaları, gösteriler, müzik ve ritim çalışmaları yapılan konferans salonları, çocuk gelişimi için önemli katkılar sağlayan mekânlardandır. Öğrencilere sunulan eğitimlerin verimli geçebilmesi ve bu eğitimlerde öğrencilerin ilgi sürelerinin uzatılabilmesi için konferans salonu mekân tasarımının önemi büyüktür. Bu makalede eğitim yapılarındaki konferans salonlarında 11 ile 14 yaşları arasındaki çocukların yani 5.,6.,7. ve 8. sınıflarda eğitim gören öğrencilerin mekân tasarımı ve konsantrasyon süreleri ile ilişkisi incelenmiştir. Makalenin amacı konferans salonlarında çocukların konsantrasyon sürelerinin uzatılmasının mekân tasarımı ile ilişkisini ortaya koymaktır. Makale hazırlanırken izlenen yöntem ilk olarak literatür araştırmaları yapılması, konu hakkında değerlendirme ölçütlerinin saptanması ve kuramsal araştırmalara deneysel alan olarak seçilen Bartın Ulus 75. Yıl Cumhuriyet Ortaokulu Konferans Salonunun kullanıcısı olan öğretmenlerle yapılan anket çalışması yoluyla değerlendirilmesidir. Konu ile ilgili elde edilen verilerle çalışma sonucunda Konferans salonunun kullanımını destekleyici, doğru tasarımlar yaparak eğitimlerde çocukların konsantrasyon sürelerinin uzatılabileceği ortaya çıkmıştır.

Izmit, M.O. 3. Yy itibari ile yerlesik duzenli kent izlerinin gozlendigi, Kocaeli ilinin merkez ilcesi konumunda olan bir yerlesimdir. Cografi konumu, Marmara Denizi- Izmit Korfezi kiyisinda olup bin yillardir onemli ticaret yollarinin icinden gectigi bu sebeple de buyuk medeniyetlere ev sahipligi yapmis topraklardir. Ulkemizin yasadigi sanayilesme surecinde Istanbul`un komsu sehri olmasi denizyolu, demiryolu-karayolu ve havayolu ulasim imkanlarina sahip olmasi sebebi ile tarihi birikiminin yaninda sanayi ve ticaret kenti olarak da buyumeye devam eden yerlesim, artan insan ve tasit trafigi sebebi ile kentsel alanlarinda bazi yenileme ve duzenlemelere ihtiyac duymaya baslamistir. Bu calismada, soz edilen ihtiyaclar cercevesinde Izmit Belediyesi` nin talebi ile Izmit Bekirdere-Ucyol kavsagi icin tasarlanan ve daha sonra uygulanan ve kullanima acilan projenin, kent meydani kavrami ve ornekler ile birlikte irdelenmektedir.

Mimarlık temel alanı eğitiminde özellikle ilkyıllar için ana başlık olan “tasarım eğitimi”; üç boyutlu düşünmeyi, kurgu yapmayı ve bunu mimariiletişim dili olan tasarı geometri-teknik resim, perspektif aracılığı ile ikive üç boyutlu olarak görselleştirmeyi hedefler. Tasarım atölyeleri ve öğrenci-öğretim elemanı arasındaki sıkı iletişim bu hedefe ulaşmada etkin aktörlerdir.Tasarım dünyasının ortak iletişim dili olan tasarı geometri-teknik resim,perspektif konuları yapılan tasarımların kâğıda aktarılmasında ve tasarımıntashih edilerek geliştirilmesinde tarih boyunca etkili olmuştur.Bu çalışmada, tasarı geometri-teknik resim, perspektif konularınıntasarım tarihinde ne şekilde yer bulduğu, mimarlık temel alanı eğitimindekietkin rolü ve eğitimci olarak bu dersleri vererek kuşakları yetiştirmiş olan Prof.Dr. Yılmaz Morçöl Hocamızın mesleki ve akademik yaşama katkıları anlatılmaktadır., Architecture, Planning and DesignEducation, which constitutes the main topic in the primary field ofarchitecture education especially during the first year, is aimed for three-dimensional thinking, design and thevisualization of this in two and three dimensions through the architecturalcommunication language of descriptivegeometry-technical drawing, perspective. The design workshops and the closestudent-academician communication are effective factors in achieving this goal.The topics of descriptivegeometry-technical drawing and perspective,which are the common communication language of the design world, have beeneffective throughout history in transferring the made designs onto paper andthe correction and development of these designs. This paper discussesthe way that the topics of descriptive geometry-technical drawing andperspective take place in history, their effective roles in the primary fieldof Architecture, Planning and Design Education and the contributions of Prof.Dr. Yılmaz MORÇÖL, who has raised generations by teaching these courses, to theprofessional and academic life.