Search

İlk Grek düşüncesinden günümüze değin felsefi düşünce, varlık kavramı ile zamansal dünyayı birlikte açıklamakta güçlük yaşamıştır. Sürekli olan ile değişen hep birbirine çelişik olarak görülmüştür. Bu makalede amaç bu problemin post- Kartezyen felsefedeki izlerini çözümlemeye çalışmaktır. Pek çok felsefi tartışmada kendisini yineleyen ve Antik düşüncede varlık ve oluş problemi olarak kavramsallaştırılan, sürekli olan ile zamansal olanın bağdaştırılmasındaki güçlük olarak ortaya çıkan problemin post-Kartczyen felsefede özellikle mantık ve özgürlük kavramları etrafında yeniden şekillendiği tartışılacaktır. permanent conception of being with the temporal world. The continuous one and the change have ever been considered to be contradicting with each other. The objective in this paper is to follow this problematic in post-Cartesian philosophy. It will be argued that the ancient difficulty of conjoining the permanent with the temporal, which principally sustains itself in all philosophical discussions, has turned over the problem of logic and freedom in post-Cartesian thought as the dilemma between representationalism and the idea of movement.

Felsefede Descartes ile başlayan ve günümüze değin hemen hemen bütün bilimlerde temel değerler dizisi olarak kabul edilen öznelcilik ve özne merkezli akıl kuramına günümüzde ciddi eleştiriler yöneltilmektedir. Bu çalışmada amacımız öznelciliğin ve öznelci akıl kavramının kökenini analiz etmek ve bunlara yöneltilen eleştirileri değerlendirmektir. İlk olarak Ortaçağ felsefesi ile modern felsefe arasındaki ilişkiyi inceleyeceğiz, daha sonra Descartes ile başlayan modern felsefede özne kavramının oluşumunu ele alıp son olarak da birkaç yüzyıldır süregelen hermeneutik düşünce geleneğinde ve Habermas’ın öznelerarası bilgi kuramında ve postmodern düşüncede öznenin eleştirisi konularını değerlendireceğiz. Subjectivism has guided philosophical idea since the philosophy of Descartes, yet there have arisen attacks against subjectivism and the subjective reason in the last centuries claiming that reason is situated. This paper aims to analyze the origin of subjectivity and the subjectivist conception of reason and to evaluate some critiques made against metaphysics of subjectivity. In this line, firstly we will look on the relation between medieval philosophy and modern philosophy, secondly the formation of the subjectivist philosophy by Descartes as the source of subjectivist metaphysics and finally we will take into consider the critiques of the subject carried out both in the Hermeneutic tradition and Habermas’s conception of intersubjectivist epistemology and critique of subject in postmodern thought.

öz AŞKINLIK PROBLEMİ: ZAMAN YA DA DÜŞÜNCE VE HERMENEUTİK ONTOLOJİDE VARLIĞIN BİRLİĞİ SORUNU Deniz, Şefik Doktora, Felsefe Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Ahmet İnam Mart 2001, 170 sayfa Bu çalışmada klasik metafiziğin temel önermesi olan Parmenidesin varlık ve düşüncenin özdeşliği ilkesisinin hermeneutik ontolojide nasıl varlık ve zamamn birliğine dönüştüğünü araştırdık. Tezimizde, aslanlık ve varlığın birliği problemini klasik ve hermeutik ontojide inceledik. Kant'ın transcendental felsefesinin, varlığın birliği kavramı ve klasik özdeşlik ilkesinin değişmesinde önemli bir yer tuttuğunu tartıştık. Anahtar Kelimeler: Varlık, Düşünce, Zaman, Varlığın Birliği, Aşkınlık rv ABSTRACT THE PROBLEM OF TRANSCENDENCE: TIME OF THOUGHT AND THE PROBLEM OF THE UNITY OF BEING IN HERMENEUnC ONTOLOGY Deniz, Şefik Ph.D., Department of Philosophy Supervisor: Prof. Dr. Ahmet İnam March 2001, 170 pages The subject matter of this thesis is to analyse how the classical conception of identity, Parmenides' dictum asserting the identity of being and thought, has been changed into the union of being and time in hermeneutic ontology. Throughout the thesis we have discussed the problem of transcendence and the question of the unity of being both in Greek and in hermeneutic philosophy. We have argued that Kant's transcendental philosophy has an essential significance for the question of the unity of being and also for the turn in the understanding of the principle of identity. Keywords: Being, Thought, Time, Unity of Being, Transcendence ui 178

öz HEİDEGGER'İN FELSEFESİNDE HAKİKATİN TARİHSELLİ?İ VE SONU DENİZ, Şefik Yüksek Lisans Tezi, Felsefe Anabilim Dalı Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Akın ERGÜDEN Şubat, 1994, 54 sayfa. Platonik-Kartezyen felsefede hakikat tarih-ötesi olarak değerlendirilmiştir. Bu tezde amaç Heidegger'in felsefesinde hakikatin tarihselliğini göstermektir. Tezin sonuç kısmında Heidegger felsefesinde hakikatin tarihselliğinin ve sonunun anlamı tartışılacaktır. Anahtar kelimeler: Dünya kavramı.özne-nesne ikiliği, variık.tarih, hakikat. Bilim Dalı Sayısal Kodu: 209.01.01. ı ıı ABSTRACT HISTORİCALITY AND THE END OF TRUTH IN HEIDEGGER'S PHILOSOPHY DENİZ, Şefik M.S. in PHILOSOPHY Supervisor: Prof. Dr. Akın ERGÜDEN February, 1994, 54 pages. The subject matter of this thesis is to show that truth, according to Heidegger's philosophy, is something historical, contrary to Platonic-Cartesian conception of truth, which considers truth as suprahistorical. In the conclusion, the meaning of historicality and the end of truth in the philosophy of Heidegger is discussed. Keywords: The concept of world, subject-object dichotomy, being, history.truth. Science Code: 209.01.01. 63

Modernleşme, geleneksel toplumların değişim ve dönüşüm süreçlerini ifade eden bir kavramdır. Modernleşme sürecine tüm geleneksel toplumlar gibi Osmanlı-Türk toplumu da katılmıştır. Yaklaşık iki asır süren Osmanlı modernleşme sürecini, Şerif Mardin'in nasıl analiz ettiği bu çalışmamızın temel konusunu oluşturmaktadır.Mardin Osmanlı modernleşme sürecini, merkez-çevre, sivil toplum sorunu ve din-devlet-toplum ekseninde yaptığı sosyolojik analizlerle açıklamaktadır. Biz bu çalışmamızda Mardin'in, Osmanlı modernleşme sürecini nasıl algıladığı, nasıl analiz ettiği ve nasıl yorumladığını araştırdık. Modernization is the process through which fundamental transformations and changes take places in the traditional societies. Ottoman-Turkish society has practiced modernization as well all other traditional societies. The basic subject in this study is Şerif Mardin?s conception of Ottoman modernization which has continued about two centuries.Mardin elucidates Ottoman-Turkish modernization process particularly focusing on the problem of civil society, the dichotomy of center and periphery, and the relations among religion, society and state. In this study it is essentially questioned that how Şerif Mardin accepted, analyzed and discussed Ottoman modernization process.

Modernleşme, geleneksel toplumların değişim ve dönüşüm süreçlerini ifade eden bir kavramdır. Modernleşme sürecine tüm geleneksel toplumlar gibi Osmanlı-Türk toplumu da katılmıştır. Yaklaşık iki asır süren Osmanlı modernleşme sürecini, şerif Mardin‟in nasıl analiz ettiği bu çalışmamızın temel konusunu oluşturmaktadır. Mardin Osmanlı modernleşme sürecini, merkez-çevre, sivil toplum sorunu ve din-devlet-toplum ekseninde yaptığı sosyolojik analizlerle açıklamaktadır. Biz bu çalışmamızda Mardin‟in, Osmanlı modernleşme sürecini nasıl algıladığı, nasıl analiz ettiği ve nasıl yorumladığını araştırdık Modernization is the process through which fundamental transformations and changes take places in the traditional societies. Ottoman-Turkish society has practiced modernization as well all other traditional societies. The basic subject in this study is Şerif Mardin‟s conception of Ottoman modernization which has continued about two centuries. Mardin elucidates Ottoman-Turkish modernization process particularly focusing on the problem of civil society, the dichotomy of center and periphery, and the relations among religion, society and state. In this study it is essentially questioned that how ġerif Mardin accepted, analyzed and discussed Ottoman modernization process.

Terör, korkutmak, dehşete düşürmek, caydırmak gibi anlamları ifade etmektedir. Terörizm ise bir ideoloji doğrultusunda kişi, grup veya devlet tarafından genellikle siyasal amaçlara ulaşmak adına düzenli olarak şiddet uygulanmasıdır. Terörle mücadeleyi, iki başlık altında ele almak mümkündür. Terör eylemlerini gerçekleştiren kişiler ile yapılan mücadele, terörle mücadelenin güvenlik odaklı olan birinci kısmı, yani teröristle mücadele kısmıdır. Terörle mücadelenin ikinci kısmı ise sosyal, ekonomik, siyasal ve kültürel alanda yürütülmekte olanıdır. Bu da terörle mücadelenin terörizmle mücadele kısmını oluşturur. Bu çalışmanın amacı, terörizmin ortaya çıkışında önemli rol oynayan sosyal, ekonomik, siyasal ve kültürel etkenlerin tespit edilmesi ve günümüzde terörizmin kazandığı küresel boyutun ortaya konulmasıdır. Bu çerçevede 20. yüz yılda Avrupa‟da etkili olan terör örgütlerinin ve bu örgütlerle mücadele eden ülkelerin deneyimlerinin, Türkiye‟nin terörle mücadele politikalarına yapacağı katkı bağlamında incelenmesi de bu amaç kapsamındadır. Terror, in general, means to scare, to terrify and to discourage and terrorism is the use of regular, planned violence carried by a person, a group or by the state to achieve some definite political goals in conjunction with an ideology. It is possible to study the struggle against terror in two titles. The struggle against the persons, who perform the act of terrorism, which is the security oriented and first part of the struggle against terror, is called fight against terrorists. The second part of the struggle against terror is carried out in social, economic, cultural and political fields, which is called fight against terrorism. The aim of this study is to determine social, economic, political and cultural factors which play important roles in the emergence of terror and to present the global dimension of terrorism. It is also the aim of this study, within this framework, to examine effective terrorist organizations of Europe in the 20th century and experiences of those countries which struggle against these organizations in the context that whether it would be contributed to Turkey‟s anti-terrorism policies.

Terör, korkutmak, dehşete düşürmek, caydırmak gibi anlamları ifade etmektedir. Terörizm ise bir ideoloji doğrultusunda kişi, grup veya devlet tarafından genellikle siyasal amaçlara ulaşmak adına düzenli olarak şiddet uygulanmasıdır.Terörle mücadeleyi, iki başlık altında ele almak mümkündür. Terör eylemlerini gerçekleştiren kişiler ile yapılan mücadele, terörle mücadelenin güvenlik odaklı olan birinci kısmı, yani teröristle mücadele kısmıdır. Terörle mücadelenin ikinci kısmı ise sosyal, ekonomik, siyasal ve kültürel alanda yürütülmekte olanıdır. Bu da terörle mücadelenin terörizmle mücadele kısmını oluşturur.Bu çalışmanın amacı, terörizmin ortaya çıkışında önemli rol oynayan sosyal, ekonomik, siyasal ve kültürel etkenlerin tespit edilmesi ve günümüzde terörizmin kazandığı küresel boyutun ortaya konulmasıdır. Bu çerçevede 20. yüz yılda Avrupa'da etkili olan terör örgütlerinin ve bu örgütlerle mücadele eden ülkelerin deneyimlerinin, Türkiye'nin terörle mücadele politikalarına yapacağı katkı bağlamında incelenmesi de bu amaç kapsamındadır. Terror, in general, means to scare, to terrify and to discourage and terrorism is the use of regular, planned violence carried by a person, a group or by the state to achieve some definite political goals in conjunction with an ideology.It is possible to study the struggle against terror in two titles. The struggle against the persons, who perform the act of terrorism, which is the security oriented and first part of the struggle against terror, is called fight against terrorists. The second part of the struggle against terror is carried out in social, economic, cultural and political fields, which is called fight against terrorism.The aim of this study is to determine social, economic, political and cultural factors which play important roles in the emergence of terror and to present the global dimension of terrorism. It is also the aim of this study, within this framework, to examine effective terrorist organizations of Europe in the 20th century and experiences of those countries which struggle against these organizations in the context that whether it would be contributed to Turkey?s anti-terrorism policies.

Tarihsel süreçte insan bedeni; siyasi, toplumsal, kültürel ve ekonomik yapılar içersinde anahtar bir kavramdır. Her toplumun kendine özgü bir beden tasarımı, beden terbiyesi, beden eğitimi ve bedene ilişkin ahlaki tanımları bulunmaktadır. Bedenin yapısı ve özellikleri toplumdan topluma, hatta aynı toplumda dahi farklılıklar göstermektedir. Bu farklılıklar hem biyolojik, hem de toplumsal-siyasal özelliklere dayanmaktadır. Bedenlerin yapıları, hareketleri, duruş biçimleri gibi özellikleri bir toplumun sosyal ve siyasal yapısı ile ilgili bir gösterge oluşturmaktadır. Bu özellikleriyle beden, iktidar istencinin bir kaynağı, bir aracı konumunda yer almaktadır. Bu çalışma, Michel Foucault tarafından ortaya konulan biyo-iktidar kavramının, daha ileri bir boyuta taşınarak, Yirminci Yüzyılda ırkçı rejimlere -özellikle Nazizme- nasıl dönüştürüldüğünü ve Nazizmin bunu yaparken propaganda belgesellerinden nasıl yararlandığını ortaya koymaktadır. Bu amaçla, konuyla ilgili olarak geriye dönük yazılı belge taraması yapılmış ve Leni Riefenstahl’ın İradenin Zaferi ve Olimpiyat belgeselleri, biyo-iktidar kavramı çerçevesinde çözümlenmiştir Throughout the history, humanbody is the key factor within political, social, cultural and economical structures. Every community has its own moral definitions of body design and physical education. The structure of body differs from one society to another or even within the same society. These differences are based on both biological and socio-political characteristics. Body characteristics such as structure, movements and posture constitute a sign associated with the social and political structure of a community. Body, with its structure aforementioned, a reason and a tool for political ideologies to form goverment potency. This study initiates to reveal how biopower hypothesis put forward by Michel Foucault was developed and transformed into racial regimes –especially Nazism- while it also explains how Nazism took the advantage of propaganda documentaries to achive goverment potency. In this regard, a search of written resources was carried out and Leni Riefenstahl’s “Triumph of the Will” and “Olympia, episodes I and II” were analysed within the framework of biopower hypothesis

Tarihsel süreçte insan bedeni; siyasi, toplumsal, kültürel ve ekonomik yapılariçersinde anahtar bir kavramdır. Her toplumun kendine özgü bir beden tasarımı, bedenterbiyesi, beden eğitimi ve bedene ilişkin ahlaki tanımları bulunmaktadır. Bedeninyapısı ve özellikleri toplumdan topluma, hatta aynı toplumda dahi farklılıklargöstermektedir. Bu farklılıklar hem biyolojik, hem de toplumsal-siyasal özellikleredayanmaktadır. Bedenlerin yapıları, hareketleri, duruş biçimleri gibi özellikleri birtoplumun sosyal ve siyasal yapısı ile ilgili bir gösterge oluşturmaktadır. Buözellikleriyle beden, iktidar istencinin bir kaynağı, bir aracı konumunda yer almaktadır.Bu çalışma, Michel Foucault tarafından ortaya konulan biyo-iktidar kavramının,daha ileri bir boyuta taşınarak, Yirminci Yüzyılda ırkçı rejimlere -özellikle Nazizme-nasıl dönüştürüldüğünü ve Nazizmin bunu yaparken propaganda belgesellerinden nasılyararlandığını ortaya koymaktadır. Bu amaçla, konuyla ilgili olarak geriye dönük yazılıbelge taraması yapılmış ve Leni Riefenstahl'ın İradenin Zaferi ve Olimpiyatbelgeselleri, biyo-iktidar kavramı çerçevesinde çözümlenmiştir. iiiABSTRACTAN ANALYSIS OF THE PROPAGANDA DOCUMENTARIESDURING NAZI PERIOD WITHIN THE FRAMWORK OFMICHEL FOUCAULT?S BIOPOWER CONCEPTHakan YILMAZDepartment Of SociologyAfyonkarahisar Kocatepe University The Institute Of Social SciencesJune 2007Advisor: Assistant Prof. Dr. Şefik DenizThroughout the history, humanbody is the key factor within political, social,cultural and economical structures. Every community has its own moral definitions ofbody design and physical education. The structure of body differs from one society toanother or even within the same society. These differences are based on both biologicaland socio-political characteristics. Body characteristics such as structure, movementsand posture constitute a sign associated with the social and political structure of acommunity. Body, with its structure aforementioned, a reason and a tool for politicalideologies to form goverment potency.This study initiates to reveal how biopower hypothesis put forward by MichelFoucault was developed and transformed into racial regimes -especially Nazism- whileit also explains how Nazism took the advantage of propaganda documentaries to achivegoverment potency. In this regard, a search of written resources was carried out andLeni Riefenstahl?s ?Triumph of the Will? and ?Olympia, episodes I and II? wereanalysed within the framework of biopower hypothesis.