Search

Giriş: Nekrotizan enterokolit, yenidoğan yo ğun bak ım ünitelerinde en sık görülen ciddi gastrointestinal problemlerin başında gelmektedir. Bu çalışmada Nekrotizan enterokolit olguları ve mortalite ilişkisi değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Bu çal ışmada Haziran 2019-Haziran 2021 tarihleri aras ında Çocuk Sa ğlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi’nde evre II ve üstü Nekrotizan enterokolit tanısı ile takip ve tedavisi yapılan 157 olgu çalışmaya alındı. Bulgular: Olguların %51(80)’i kız ve %49(77)’si erkek, doğum ağırlığı 1147±436 g, gebelik haftası 27.9±3.1 hafta, Anne ya şı 29.2±7.4 ve Anne gebelik sayısı 3.59±2.2 bulundu. Doğum ağırlığına göre dağılım, ≤1000 g %41.4 (65), 1001-1500 g %40.8 (64), 1501-2000 g %13.4 (21), 2001-2500 g %3.2 (5) ve 2501 g ve üstü %1.3(2) bulundu. Olguların gebelik haftasına göre dağılımı ≤27 hafta %42.7 (67), 28-32 hafta %49 (77), 33-36 hafta %7.6 (12) ve 37 hafta ve üstü %0.6 (1) bulundu. Cinsiyet ve anne yaşı ile mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmadı. Do ğum a ğırlığı ve gestasyon haftası azaldıkça ve anne gebelik say ısı arttıkça mortalite ve nekrotizan enterokolit sıklığının istatistiksel olarak anlamlı şekilde arttığı bulundu (p

Amaç: Hipoksikiskemikensefalopati (HİE), perinatal dönemde hipoksiye bağlı olarak görülen ağır morbidite ve mortalite ile sonuçlanabilen klinik bir durumdur. Bu çalışmanın amacı, hipoksik iskemik ensefalopatide kardiyak biyomarkerlerden N-Terminal pro Brain Natriüretik Peptid (NTproBNP) ve Troponin I’nın rolünü değerlendirmektir. Yöntemler: Bu çalışmada, Ocak 2019 ve Mayıs 2021 tarihleri arasında Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde HİE tanısı ile takip ve tedavileri yapılmış olan hastaların Troponin I ve NTproBNP düzeyleri geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Bu çalışma %44,5 (45)’i kız ve %55.5(56)’sı erkek olmak üzere 101 olgudan oluştu. Normal spontan vajinal yol ile doğum oranı %57,8 (63) iken Sezaryenle doğum oranı %42,2 (46) idi. Olgularda HİE evre 1 oranı %31.7 (32), HİE evre2 oranı %31,7 (32) ve HİE evre 3 oranı%36,6 (37) olarak bulundu. Ortalama doğum ağırlığı 3139.95±499.02 g, ortalama gestasyon haftası 38.39±1.69 hafta bulundu. NTproBNP; ortalama 10099.49±12023.03 pg/mL ve Troponin I; 122.575±188.5287 ng/L bulundu. Hipoksik iskemik ensefalopatinin şiddetinin artması ile Troponin I arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunurken, NTproBNP ile HİE’nin şiddeti arasında herhangi bir farklılık bulunmadı. Sonuç: Yenidoğan HİE’li bebeklerde NTproBNP ve Troponin I düzeylerinde artış vardır. Ayrıca, Troponin I düzeyleri ile yenidoğan hipoksik iskemik ensefalopati şiddeti arasında anlamlı ilişki olduğu bulundu. Objective: Hypoxic ischemic encephalopathy (HIE) is a clinical condition that can result in severe morbidity and mortality due to hypoxia in the perinatal period. The aim of this study is to evaluate the role of cardiac biomarkers NTerminal pro Brain Natriuretic Peptide (NTproBNP) and Troponin I in hypoxic ischemic encephalopathy. Methods: In this study, Troponin I and NTproBNP levels of patients who were followed up and treated with the diagnosis of HIE in the Neonatal Intensive Care Unit between January 2019 and May 2021 were evaluated retrospectively. Results: This study consisted of 101 subjects, 44.5% (45) female and 55.5% (56%) male. While the rate of normal spontaneous vaginal delivery was 57.8% (63), the rate of cesarean delivery was 42.2% (46). In the cases, the rate of HIE stage 1 was 31.7% (32), the rate of HIE stage 2 was 31.7% (32) and the rate of HIE stage 3 was 36.6% (37). Mean birth weight was 3139.95±499.02 g, mean gestational week was 38.39±1.69 weeks. NTproBNP; mean 10099.49±12023.03 pg/mL and Troponin I; 122.575±188.5287 ng/L was found. While there was a statistically significant difference between the increase in the severity of hypoxic ischemic encephalopathy and Troponin I, there was no difference between the severity of NTproBNP and HIE. Conclusion: There is an increase in NTproBNP and Troponin I levels in infants with neonatal HIE. In addition, a significant correlation was found between Troponin I levels and the severity of neonatal hypoxic ischemic encephalopathy.

Amaç: Bu çalıs ma, respiratuvar distres sendromu tanısıyla sürfaktan tedavisi uygulanan prematüre bebeklerde, invaziv (entübasyon tüpü) ve daha az invaziv (ince kateter) yöntemlerle sürfaktan uygulanmasının kars ılas tırılması amacıyla yapıldı. Gereç ve yöntem: Yenidog an Yog un Bakım ünitesinde yatan; dog um haftası 32. gebelik haftası ve/veya altında olan ve sürfaktan tedavisi verilmesi gereken bebekler çalıs maya alındı. Respiratuvar distres sendromu için sürfaktan replasmanı gereken 60 olgu çalışmaya alındı. Tüm olgulara poractant alfa (200 mg/kg/doz) verildi. Olgular, LISA (Daha az invaziv sürfaktan uygulaması) ve INSURE (Entübasyon, Sürfaktan uygulaması ve Ekstübasyon) grubu olacak şekilde randomize edildi. Bulgular: Sürfaktan verilis i sırasında INSURE grubundaki hastaların %90’ında, LISA grubundaki hastaların ise %63.3’ünde komplikasyon gözlenmedi. LISA grubunda ilk 72 saatte entübasyon ihtiyacının istatistiksel olarak anlamlı oranda daha düşük olduğu saptandı. Mekanik ventilasyon ihtiyacının ve ölüm oranlarının INSURE grubunda daha yüksek olduğu saptandı. Tekrarlayan sürfaktan ihtiyacı açısından gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Gruplar arasında Respiratuvar distres sendromu komplikasyonları (Nekrotizan enterokolit, İntrakraniyal kanama, Prematüre retinopatisi, Bronkopulmoner displazi) yönünden istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Sonuç: Sürfaktan replasman tedavisinde her iki yöntem de uygulanabilir ancak ince kateter ile sürfaktan tedavisi sırasında desatürasyon daha sık görülmektedir. Kateter yönteminin uygulama zorlukları yöntemin dezavantajlarıdır. Fakat entübasyon ve pozitif basınçlı ventilasyon gerektirmemesi, mekanik ventilasyon destek ihtiyacının ve mekanik ventilasyonda kalış süresinin daha az olması nedeniyle INSURE yöntemine göre daha başarılı görünmektedir. Objective: This study was conducted to compare the use of surfactant by invasive (intubation tube) and less invasive (thin catheter) methods in preterm babies who received surfactant treatment with the diagnosis of respiratory distress syndrome. Materials and methods: Hospitalized in the Neonatal Intensive Care unit; The babies whose gestational week was 32nd gestational week and/or below and who needed surfactant treatment were included in the study. Sixty patients who needed surfactant replacement for respiratory distress syndrome were included in the study. Poractant alfa (200 mg/kg/dose) was given to all cases. The cases were randomized into LISA (less invasive surfactant administration) and INSURE (Intubation, Surfactant application and Extubation) group. Results: During the administration of surfactant, no complications were observed in 90% of the patients in the INSURE group and in 63.3% of the patients in the LISA group. In the LISA group, it was found that intubation was significantly lower in the first 72 hours in terms of flow. It was found that the need for mechanical ventilation and mortality rates were higher in INSURE. No citations were found among the groups when he asked for repeated surfactant. There was no significant feature among the groups in terms of Respiratory distress syndrome complications (Necrotizing enterocolitis, Intracranial hemorrhage, Retinopathy of Prematurity, Bronchopulmonary dysplasia). Conclusion: Both methods can be used in surfactant replacement therapy, but desaturation is more common during surfactant treatment with a thin catheter. Application difficulties of the catheter method are the disadvantages of the method. However, it seems more successful than the INSURE method because it does not require intubation and positive pressure ventilation, the need for mechanical ventilation support and the duration of stay in mechanical ventilation is less.

COVID-19 pandemisi dünya çapında yayılmaya devam ederken, risk altındaki popülasyonları belirlememiz ve onları korumak için uygun klinik bakım politikaları geliştirmemiz çok önemlidir. Yenidoğan SARS-CoV-2 enfeksiyonunun insidansı ve sonuçlarına ilişkin veriler ortaya çıkmaya devam etse de, öğrenilecek daha çok şey vardır. Şimdiye kadar ki kanıtlar, yenidoğanda dikey bulaşmanın nadir olduğunu ve daha büyük bir oranın doğum sonrası solunum damlacıkları yoluyla veya enfekte anne veya bakıcılarla temas yoluyla enfeksiyon kaptığını göstermektedir. Yenidoğanların çoğunda SARS-CoV-2'ye bağlı semptom gelişmez, ancak prematüreliğe bağlı morbiditeler yoğun bakım ve destek gerektirebilir. Semptomların varlığına bakılmaksızın, COVID-19 enfeksiyonundan şüphelenilen veya teyit edilen annelerden doğan tüm yenidoğanlar test edilmelidir. Yenidoğanda COVID-19 durumu hakkında farkındalık, enfeksiyon önleme ve kontrol önlemleri uygulama yöntemleri teşvik edilmelidir. As the COVID-19 pandemic continues to spread worldwide, it is critical that we identify populations at risk and develop appropriate clinical care policies to protect them. While data on the incidence and outcomes of neonatal SARS-CoV-2 infection continue to emerge, there is much more to learn. Evidence to date indicates that vertical transmission in the neonate is rare, with a greater proportion contracting postnatally via respiratory droplets or through contact with infected mothers or caregivers. Most newborns do not develop symptoms due to SARS-CoV-2, but morbidities due to prematurity may require intensive care and support. Regardless of the presence of symptoms, all newborns born to mothers with suspected or confirmed COVID-19 infection should be tested. Awareness of the COVID-19 situation in the newborn and methods of implementing infection prevention and control measures should be encouraged.

Sepsis konağın enfeksiyona verdiği sistemik enflamatuar yanıttır. Ağır sepsis; Sepsis tablosuyla birlikte organ fonksiyon/kanlanma bozuklukları (laktik asidoz, oligüri, mental durumda akut değişiklikler) ya da sepsisin neden olduğu hipotansiyonun bulunması durumudur. Septik şok; ağır sepsis ile birlikte sıvı tedavisi ve inotropik tedavi gerektiren hipotansiyon varlığını tanımlar. Tam destekleyici tedaviye rağmen birden fazla organda yetmezlik gelişmesi multiorgan disfonksiyonu sendromudur. Yenidoğan sepsisi ise yaşamın ilk 28 gününde ortaya çıkan ve genellikle pozitif kan kültürü ile karakterize sistemik bir enfeksiyonu olup ilk 7 gününde ortaya çıkan ?erken sepsis? daha sonra ortaya çıkan ise ?geç sepsis? olarak bilinir. Mortalitesi yüksek olmakla beraber, sağ kalan yenidoğanlarda merkezi sinir sistemi (MSS) tutulumu, septik şok veya hipoksemiye bağlı nörolojik sekeller görülebilir.Bu hastalığın morbidite ve mortalitesinin yüksekliği göz önüne alındığında, zamanında teşhis edilmesinin ve hatta öncesinde tahmin edilmesinin önemi daha da iyi anlaşılmaktadır.Bu hastalığın erken ve doğru tanısının konulabilmesi için birçok parametrenin yanısıra yeni bir parametre olan Pro-BNP'yi de kapsayan araştırmayı 50 neonatal sepsisli ve 50 sağlıklı yenidoğan üzerinde yaptık. Vakalardan alınan serum örneklerini Pro-BNP; chemiluminescence immunometric assay yöntemi ile CİRRUS diagnostic inc. (Los Angeles, USA) cihazı ve İmmulite/İmmulite 1000 Turbo NT-ProBNP (PILSKNT-17, 2008-05-30) kiti kullanılarak ölçüldü.Yaptığımız çalışmada Hasta grubu ile kontrol grubu Pro-BNP değerleri çalışma grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p< 0,000). Pro-BNP değeri exitus olan hastalarda daha yüksekti ve istatistiksel olarak belirgin anlamlı olarak bulundu (p 0,000).Sonuç olarak; Pro-BNP'yi sepsislerde yüksek bulduk. Ayrıca exitus ile sonuçlanan hastaların pro-BNP değeri, şifa ile sonuçlanan hastalardan belirgin olarak yüksekti (p< 0,000). Bu da sepsisin tanısında ve prognozun belirlenmesinde faydalı olabilir.Anahtar Kelimeler: Neonatal Sepsis, Pro-BNP Sepsis; is a systemic inflamatory response versus to infections. İn severe sepsis these following symptoms are concomitant to sepsis; multiorgan dysfunctions/blood suplly disfonctions (lactic asidosis, oligüri, acute changes of mental status) or decreased blood pressure because of sepsis. Septic shock is defined as the situation which requires fluid and inotropic medicine treatment. İf there is multiorgan dysfunctions İn spite of full supportive care and treatment it is called as multiorgan dysfunction syndrome. Neonatal sepsis is the systemic infection which occurs in the first 28 days of life and generally blood cultures are positive and in the first 7 days of life it is called as early onset neonatal sepsis, after first 7 days of life it is called as late onset neonatal sepsis. Although it has a high mortality risk in the neonates stay alive there can be neurologic symptoms, septic shock and neurologic sequeles because of hypoxemia.Because of its high morbidity and mortality, İt is very important to diagnose and also to predict sepsis. There is lots of parameters for early and correct diagnosis of sepsis. We made a study for pro-BNP which is a diagnostic parameter for sepsis and this study includes 50 neonates with neonatal sepsis and 50 healthy neonates. Patient?s blood samples for Pro-BNP were measured by chemiluminescence immunometric assay method and CİRRUS diagnostic inc. (Los Angeles, USA) device and İmmulite/İmmulite 1000 Turbo NT-ProBNP (PILSKNT-172008-05-30) kit was used.İn our study; Pro-BNP levels of study group was significantly higher than control group (p:0,000). Pro-BNP levels İn the patient group who were died were higher and that was statistically significant (p< 0,000İn conclusion; we found Pro-BNP levels higher in sepsis and especially severe sepsis. Also Pro-BNP levels İn the patient group who were died were significantly higher according to the patients who became well (p< 0,000). And that can be useful at diagnosis and prognosis of sepsis.Key Words: Neonatal Sepsis, Pro-BNP 93

Objectives: In this study, the relationship of cord blood Neutrophil Gelatinase-Associated Lipocalin (NGAL) with neonatal diseases was investigated. Methods: NGAL levels were measured in the cord blood of 180 babies born between 2015 and 2016. Patients were classified according to maternal diseases, neonatal diseases and demographic characteristics. Obtained data were compared with cord blood NGAL levels. Results: In our study, the mean NGAL levels were 1283.99 ng/mL in boys and 1306.52 ng/mL in girls. Umbilical cord blood NGAL levels of infants diagnosed with intrauterine growth retardation (1913.4±2833.5 ng/mL) and prolonged premature rupture of membranes (2594.2±2037.1 ng/mL) were found to be statistically high (p0.05). Conclusions: Neutrophil Gelatinase-Associated Lipocalin, may be useful as a diagnostic biomarker in the evaluation of maternal and neonatal diseases. However, studies on larger patient populations are needed. Amaç: Bu çalışmada, kordon kanı Nötrofil Jelatinaz İlişkili Lipokalin'in (NGAL) yenidoğan hastalıkları ile ilişkisi araştırıldı. Yöntemler: 2015-2016 yılları arasında doğan 180 bebeğin kordon kanında NGAL düzeyleri ölçüldü. Hastalar anne hastalıkları, yenidoğan hastalıkları ve demografik özelliklerine göre sınıflandırıldı. Elde edilen veriler kordon kanı NGAL seviyeleri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamızda intrauterin gelişme geriliği ve uzamış erken membran rüptürü tanısı alan bebeklerin göbek kordonu kanındaki NGAL düzeyleri istatistiksel olarak yüksek bulundu (p0.05). Sonuçlar: NGAL, maternal ve neonatal hastalıkların değerlendirilmesinde tanısal bir biyobelirteç olarak faydalı olabilir. Bununla birlikte, daha büyük hasta popülasyonları ile ilgili çalışmalara ihtiyaç vardır.

Objective: Inborn errors of metabolisms (IEMs) are a heterogeneous group of disorders that can occur as a result of inherited or spontaneous mutations, are rare when considered alone, but have many diseases as a group. Although they are generally thought of as diseases of the neonatal period, 50% of these also occur outside the neonatal period, and some are not diagnosed until adulthood. The aim of this study is to examine the frequency, clinical and laboratory features of inborn errors of metabolism in the neonatal period. Methods: The results of 60 patients who were diagnosed with IEMs as a result of the study, out of 1400 patients who were followed up and treated in the Children's Hospital Neonatal Intensive Care Unit between January 2018 and December 2020, were evaluated. Results: In this study, it consisted of 60 cases, 30 (%50) of which were girls and 30 (%50) were boys (50%). The median age of the patients included in the study was 3 (1-25) days at admission, median weight was 3100 (1000-4000) g, and gestational week was found to be median 39 (27-40) weeks at admission. The most common complaints were feeding difficulty 43(72%), tachypnea 27 (45%) and vomiting 5 (8.3%). The most common laboratory findings were metabolic acidosis 39 (65%) and 36 (60%) hypoglycemia. There was a history of consanguinity in 46 (76.6%) cases, and a history of sibling death in 30 (50%). The mother had a history of abortion in 5 (8.3%) patients who did not have a history of sibling death. The most common diagnoses were Urea cycle disorder 13 (21.7%), organic acidemia 12 (20%), galactosemia 10 (16.7%) and amino acid metabolism disorders 9 (15%). Conclusion: Inborn errors of metabolisms, which are a group of diseases that can occur in different spectrums with clinical, biochemical and genetic heterogeneity, should be kept in mind especially in regions where consanguineous marriages are high. In cases such as metabolic acidosis, which presents with nonspecific symptoms such as malnutrition, tachypnea and jaundice in the neonatal period and cannot be explained in laboratory examinations, care should be taken and they should be referred to centers for further investigation. Amaç: Doğuştan metabolizma hastalıkları, kalıtsal veya spontan mutasyon sonucu oluşabilen, tek başına ele alındığında nadir olarak görülen ancak bir grup olarak çok sayıda hastalığın olduğu heterojen bir bozukluk grubudur. Genellikle yenidoğan döneminin hastalıkları olarak düşünülse bile, bunların %50'si yenidoğan döneminin dışında da ortaya çıkar ve bazıları yetişkinliğe kadar tanı konulamaz. Bu çalışmanın amacı, yenidoğan döneminde doğuştan metabolik hastalıkların sıklığını, klinik ve laboratuvar özelliklerini incelemektir. Yöntemler: Ocak 2018-Aralık 2020 tarihleri arasında, Çocuk Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde takip ve tedavisi yapılan 1400 hastadan, çalışma sonucunda doğuştan metabolik hastalık tanısı konan 60 hastanın sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Olguların 30 (%50)’si kız ve 30 (%50)’si erkek olmak üzere 60 hastadan oluşmaktadır. Çalışmaya alınan hastaların başvuru sırasında median yaş 3 (1-25) gün, başvuru sırasında ağırlık median 3100 (1000- 4000) g, gestasyon haftası median 39 (27-40) hafta bulundu. En sık başvuru şikayeti, beslenme güçlüğü 43 (%72), taşipne 27 (%45) ve apne 16 (%27) idi. Laboratuvar bulgularından en sık metabolik asidoz 39 (65%) ve hipoglisemi 36 (60%) saptandı. Olguların 46 (%76.6)’sında akrabalık öyküsü, 30 (%50)’sinde kardeş ölüm öyküsü vardı. Kardeş ölüm öyküsü olmayan 5 (%8.3) hastada annenin abortus öyküsü vardı. En sık konulan tanılar Üre siklus bozukluğu 13 (%21.7), Organik asidemi 12 (%20), Galaktozemi 10 (%16.7) ve aminoasit metabolizma bozuklukları 9 (%15) idi. Sonuç: Klinik, biyokimyasal ve genetik heterojenite ile farklı spektrumlarda ortaya çıkabilen bir hastalık grubu olan doğuştan gelen metabolizma bozuklukları, özellikle akraba evliliklerinin yüksek olduğu bölgelerde akılda tutulmalıdır. Yenidoğan döneminde beslenememe, taşipne ve sarılık gibi nonspesifik semptomlarla başvuran, laboratuvar incelemelerinde açıklanamayan metabolik asidoz gibi durumlarda dikkatli olunmalı ve ileri inceleme yapılan merkezlere yönlendirilmelidir.

WOS:000760266600001 PMID: 35166449 Introduction Herein, we aimed to discuss our experience in 16 newborn patients with Maple syrup urine disease (MSUD) who were treated with urgent renal replacement therapy (RRT). Methods The patients underwent continuous veno-venous hemodiafiltration (CVVHDF) or peritoneal dialysis (PD) as renal replacement therapy. Results Eleven (68.75%) patients underwent CVVHDF and five (31.25%) underwent peritoneal dialysis. The median leucine reduction rate per hour was 2.56% (1.75-7.6) in the CVVHDF group, 0.78% (0.54-1.83) in the PD group, and was significantly higher in the CVVHDF group (p = 0.001). Posttreatment plasma leucine levels were found to be 198 (20-721) mu mol/L in the CVVHDF group and 600 (250-967) mu mol/L in the PD group, and CVVHDF was found to be significantly lower (p = 0.08). Complications such as hypotension, electrolyte imbalance, and filter obstruction occurred in the CVVHDF group. Conclusion This study showed that CVVHDF is more effective than PD for rapidly eliminating elevated leucine levels caused by MSUD in the newborn and it is not associated with increased complication rates.

Platelet parameters such as platelet count (PLT), mean platelet volume (MPV) and platelet mass index (PMI) are associated with physiological and pathological functions in various inflammatory diseases. The aim of the present study was to investigate whether platelet parameters were related to retinopath y of prematurity (ROP) in premature newborns. We retrospectively evaluated the platelet count, platelet mass index, and MPV parameters measured on the first day and 28th day, which belonged to patients, who were examined for retinopathy of prematurity at n eonatal intensive care unit. Among 343 patients enrolled by the study, 52.8 % (181) were male and 47.2 %(162) were female. The PLT level studied on the first day was 231.6±84(x1000/mm3) in the ROP group and 207.8±81.6(x1000/mm3) in the non ROP group, and t he PLT level studied on the 28th day was 409.9±179.4(x1000/mm3) in the ROP group and 350.7±140.4(x1000/mm3) in the non ROP group. There was a significant difference between the two groups regarding both PLT levels (p=0.007, p=0.006, respectively). The PMI level studied on the first day was 1854.1±774.7 in the ROP group and 1638.2±753.3 in the non ROP group, and the PMI level studied on the 28th day was 3784.5±1797.4 in the ROP group and 3302.8±1452.9 in the non ROP group. This study showed that platelet count and platelet mass index measured on the first and 28th days are important parameters in patients who undergo ROP examination, and these parameters measured prior to examination will guide clinicians in diagnostic process.

PMID: 33819976 Background/aim: Postnatal corticosteroids are commonly used to treat bronchopulmonary dysplasia (BPD). We aimed to show whether S100 calcium-binding B (S100B), neuron-specific enolase (NSE), Tau protein or microtubule-associated protein tau (MAPT), and glial fibrillary acid protein (GFAP) levels would provide any evidence of early neurological damage in premature infants receiving postnatal low dose dexamethasone therapy for BPD treatment. Materials and methods: In this cohort study, 136 preterm infants diagnosed with BPD at ≤32 weeks of gestation formed the study group, and 64 preterm infants formed the control group. NSE, S100B, GFAP, and MAPT levels were first measured before the postnatal corticosteroid treatment in both the patient and the control group on the 28th day and, for a second time, after treatment termination in the patient group. Results: There were significant differences between the measured GFAP, MAPT, and NSE values of the BPD and control groups on the 28th day, whereas there was no significant difference between the measured S100B values of the two groups. There were a statistically significant difference between the NSE values measured on the 28th day and after the treatment within the BPD group, whereas no significant difference existed between the GFAP, MAPT, and S100B values. Conclusion: NSE levels, which indicate brain damage in the early period, increased in preterm babies with BPD who had been administered postnatal dexamethasone.

Objectives Amniotic band syndrome and osteogenesis imperfecta are two distinct diseases that develop due to structural defects of the collagen protein. In our paper, we report the concurrence of these two diseases rarely seen in the newborn period. Case presentation A female infant born at 33rd gestational week was found to have constrictive bands in her right lower extremity and flexion contractures in distal joints of lower and upper extremities due to amniotic bands in postnatal physical examination. While being treated for respiratory difficulty, she was diagnosed with osteogenesis imperfecta and treated with bisphosphonates upon being found to suffer bilateral humeral fractures on the sixth day of life. She received respiratory support with mechanical ventilation due to respiratory tract complications related to osteogenesis imperfecta and died on the 384th day of life. Conclusions One should bear in mind that other collagen tissue diseases may accompany the amniotic band syndrome; this possibility should be definitely pursued if clinical suspicion exists.