Search

De grauwe gans is in Nederland en de rest van Noordwest-Europa een uitermate succesvolle soort. Dat is niet altijd zo geweest. In de jaren zestig was hij in Nederland nog een zeldzame wintergast. Rond 1970 deden zich de eerste broedgevallen in de Oostvaardersplassen voor. Daarna namen de aantallen gestaag toe en inmiddels is de grauwe gans hier het hele jaar massaal aanwezig. Het vogelboek De kanoet onderscheidt zich vanaf het omslag door de kwaliteit van de foto's. Niet dat er in het ganzenboek geen fraaie foto's staan, maar die van de kanoet, gemaakt door Jan van de Kam, zijn een klasse apart. Foto's die je raken en onmiddellijk voor dit steltlopertje innemen. De tekst is van wetenschapsjournalist Rob Buiter en laat zich lezen als een reeks samenhangende columns.

Het is een dag die de bewoners van Schoorl nog scherp op het netvlies staat: 28 augustus 2009. In de Schoorlse duinen brak een brand uit die angstig dicht in de buurt van het dorp kwam. Aangewakkerd door de sterke zuidwestenwind en geholpen door de droogte greep het vuur razendsnel om zich heen. De brandweer had grote moeite de verschillende brandhaarden onder controle te krijgen en kon niet verhinderen dat 150 hectare bos en heide in vlammen opgingen. Het nablussen kostte zes dagen. De redactie vroeg zich af hoe het duingebied er nu voorstaat en gaat bij beheerder Staatsbosbeheer op bezoek.

Het is volgens boswachter ecologie Jacob de Bruin één van de grootste natuurherstelprojecten van Nederland: de compartimentering van het Fochtelooerveen op de grens van Drenthe en Friesland. Op een voor de natuur zo min mogelijk belastende manier krijgt dit hoogveengebied maar liefst 55 kilometer aan nieuwe kades die water moeten vasthouden. Hiermee komt er als het goed is weer echt levend hoogveen en wordt het gebied bestand tegen klimaatveranderingen.

In hoofdstuk 6 wordt de ontwikkeling van de beroepsmatige teelt van tuinbouwgewassen onder glas geschetst. Tuinbouw omvat de teelt van gewassen onder beschermde omstandigheden. Aanvankelijk werd glas gebruikt voor twee verschillende doeleinden: het vervroegen van gewassen en het overwinteren van gewassen. Het eerste doel speelde een grote rol in de groenteteelt. De ontwikkeling van platglas heeft zich dan ook vooral afgespeeld in deze sector. Onder platglas waren gewassen te vervroegen maar er konden ook gewassen geteeld worden die in ons klimaat nauwelijks of niet te telen waren zoals meloenen en komkommers. Het tweede doel, het overwinteren van gewassen, speelde vooral in de bloemisterij. De oranjerieën zijn bekende overwinteringsplaatsen bij kastelen en landgoederen.

Dat er iets moet gebeuren in het landgebruik van Nederland om de klimaatdoelstelling te behalen, is voor iedereen duidelijk. Alleen: hoe moet dat dan precies, wat gaan we dan doen en wie gaat het betalen? Daarover ging de Klimaattafel Landbouw en Landgebruik. Voorzitter Pieter van Geel legt uit dat het Akkoord pas een eerste stap is. Dit is deel 1 uit een serie over klimaatslim bos- en natuurbeheer.

Contains fulltext : 102869.pdf (publisher's version ) (Closed access), The present study examined the association between sexual behavior and treatment improvement of institutionalized girls. Treatment files of 174 girls (M age = 15.71, SD = 1.14) were analyzed to obtain information about the sexual behavior of girls before admission. Based on their sexual behavior, girls were classified into three subgroups: girls showing sexually normative behavior (29%), girls showing promiscuous behavior (43%), and girls with a history of forced prostitution (29%). A subsample of 95 girls was also asked to complete questionnaires to measure treatment improvement. The findings revealed no differences in self-reported problem behavior between the subgroups at entrance. Over time differences between the subgroups were found, indicating that the girls in the different subgroups might require a different treatment approach. Further research that would include larger samples is needed to explore specific treatment needs.

Contains fulltext : 102944.pdf (publisher's version ) (Open Access), In 2005 a new compulsory residential treatment program was developed for adolescents in need for protection against themselves or their environment. The aim of the present study was to examine the association of structural treatment characteristics of this new residential treatment program (i.e., duration of treatment, discharge status, and group composition in terms of sex) with post-treatment functioning. Additionally, the number of pre-treatment risk factors was included in the model. A total of 301 adolescents (174 boys, 127 girls), with a mean age at time of admittance of 15.50 (SD = 1.26) participated in this study. The number of risk factors was derived from treatment files of the adolescents at time of entrance. Six months after discharge, adolescents participated in a telephone interview to measure ten post-treatment variables indicating how well they were doing. The results showed that duration of treatment was related to post-treatment living situation, in that adolescents who were in treatment for shorter durations were more likely to live on their own after treatment. For discharge status, findings suggested that adolescents who were regularly discharged had more frequent contact with their family; however, they also showed higher alcohol consumption 6 months after treatment. Group composition was related to the girls' official offending, indicating that girls placed in mixed-sex groups showed significantly fewer official police contacts than did girls in girls-only treatment groups. Overall, structural treatment characteristics were hardly related to the adolescents' functioning after treatment. Suggestions for future research are discussed.

Contains fulltext : 99368.pdf (publisher's version ) (Closed access), In the present study, group care workers' behavior toward adolescents' problem behavior was measured. The sample consisted of 126 adolescents (M age = 15.80, SD = 1.23, 56% boys), residing in a new Dutch compulsory residential treatment program. Latent growth curve analyses revealed that group care workers exerted more structuring and controlling behavior toward adolescents with externalizing problems and more warmth and support toward adolescents with internalizing problems. No associations were found between group care workers' behavior and the adolescents' treatment progress. Clinical implications of these findings and suggestions for future research are discussed.

Contains fulltext : 99654.pdf (publisher's version ) (Open Access), The present study examined whether a sample of 214 (52.8% male, M age=15.76, SD=1.29) institutionalized adolescents could be classified into subgroups based on psychopathic traits. Confirmatory Factor Analyses revealed a relationship between the subscales of the Youth Psychopathic traits Inventory (YPI) and the three latent constructs of the original model on which it is based. Latent Class Analyses showed that adolescents showing psychopathic traits could be classified into three subgroups. The first group showed low scores on the grandiose/manipulative dimension, the callous/ unemotional dimension, and the impulsive/irresponsible dimension (normal group). The second group scored moderate on the grandiose/manipulative dimension and the callous/ unemotional dimension and high on the impulsive/irresponsible dimension (impulsive, non-psychopathic-like group). The third group scored high on all three dimensions (psychopathy-like group). The findings revealed that the impulsive, non-psychopathic like group scored significantly higher on internalizing problem behavior compared to the normal group, while the psychopathy-like and the impulsive, non-psychopathic-like group both scored higher on externalizing problem behavior compared to the normal group. Based on a self-report delinquency measure, it appeared that the psychopathy-like group had the highest delinquency rates, except for vandalism. Both the impulsive and psychopathylike group had the highest scores on the use of soft drugs.

Item does not contain fulltext

Contains fulltext : 55804.pdf (publisher's version ) (Closed access)

RU Radboud Universiteit Nijmegen, 14 januari 2005, Promotores : Janssens, J.M.A.M., Bruyn, E.E.J. De, Contains fulltext : 55689.pdf (publisher's version ) (Open Access), The general aim of the present dissertation is to get more insight in the contribution of personality traits and post release environmental risk and protective factors on juvenile criminal recidivism. One year after their release from a juvenile detention centre, a sample of 60 adolescent male offenders filled out a personality questionnaire and was interviewed on their living circumstances. Personality was mainly studied from the perspective of Eysencks' PEN-model. Occurrence and severity of recidivism were measured by self-report and official criminal records. Results revealed that based on official criminal records, approximately 60% of the ex-prisoners became a recidivist and based on self-reported delinquent behaviour, 75% of the ex-prisoners became a recidivist. Results regarding relations between personality dimensions and measures of recidivism revealed that especially Psychoticism is a strong predictor for self-reported recidivism. With regard to risk and protective factors it was found that drugs- and alcohol use, attitude toward delinquent behaviour, parental support and debts were strong predictors for both occurrence and severity of recidivism. Deviant peers were only related to severity of recidivism. Cluster analyses on combined effects of personality and risk and protective factors revealed that highest recidivism rates were found in a type with a high amount of risk factors, a low amount of protective factors and high scores on Psychoticism. The least severe recidivists were characterized by low amounts of risk, high amounts of protective factors and low scores on Psychoticism and Neuroticism. For detention centres or youth care on juvenile delinquents the results of this study indicate that interventions must aim at decreasing the total number of risk factors and strengthen the protective factors. Also efforts must be made to intensify aftercare in the post release situation because it can be regarded as a continued intervention aimed at reducing t

De watertoets is een begrip geworden in de ruimtelijke ordening als verplicht onderdeel bij ruimtelijke plannen. De toepassing van de watertoets is door de waterbeheerders en de gezamenlijke lokale overheden geïmplementeerd. De watertoets is hiermee procedureel ingevuld, maar in de praktijk is het nog vaak zoeken naar een goede inhoudelijke uitwerking. De initiatiefnemer en de ruimtelijke ordenaar hebben behoefte aan een 'waterbril' om plannen in een nat perspectief te bekijken. Als adviseur in de procedure van de watertoets in Flevoland wil het Waterschap Zuiderzeeland graag deze bril voorhouden door te worden betrokken en mee te denken bij ruimtelijke ontwikkelingen. Om hier inhoudelijk invulling aan te geven, heeft Zuiderzeeland de 'Uitgangspuntennotitie wateradvies' opgesteld

Contains fulltext : 64576.pdf (publisher's version ) (Closed access)

Item does not contain fulltext