Search

Background/Objective: The purpose of this study is to examine the managerial effectiveness levels of the academicians who work in the sports science faculty and School of Physical Education and Sports. Methods: In the study, a descriptive scanning method aimed at revealing the current situation has been used. For the purposes of this study, the academicians population of Turkey in the research universities working in sports science and sports colleges with the faculty of physical education, from which a sample is chosen, which is determined by simple random sampling method, which consists of volunteer academicians (n=178) working at the faculties of sport sciences and school of physical education and sports of universities such as Erciyes, Selçuk, Ömer Halisdemir, Gaziantep, Dumlupınar, Uşak, Karamanoğlu Mehmet Bey, Fırat, Süleyman Demirel, Sakarya, Balıkesir, Gelişim, Esenyurt, Muğla Sıtkı Koçman ve Bingöl universities. A managerial efficacy scale developed by Murry (1993) and implemented in the Turkish version by İra and Şahin (2010) was used to measure managerial effectiveness. The obtained data was recorded with the package program "IBM SPSS 22". Kruskal Wallis analysis was applied as statistical process. Results: The level of managerial effectiveness of academicians is moderate and advanced, the level of managerial effectiveness is related to age, department, title and professional experience, and also there is a relation between the progress of age, title and professional experience of academicians and the development of managerial effectiveness. It can be assumed that this situation originated from the situations such as the maturity of academicians' knowledge and experience, efforts to improve their skills, the adoption of the management concept of modern life, self-evaluation and autonomy as well as being able to adapt to scientific, cultural and social changes. The development of managerial effectiveness perceptions and managerial skills of young academics can be supported by managerial development seminars. Determining the managerial perceptions of the faculty members who work in different faculties and higher schools may contribute to the updating of the managerial perspective.

Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 58, Kasım 2017, s. 28-34, Bu çalışmanın amacı, spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin iletişim beceri düzeyleri ile girişimcilik düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Bu amaç doğrultusunda çalışmada anket yöntemi kullanılmış olup, çalışmada bağlantısal yöntem uygulanmıştır. Çalışmanın evrenini İstanbul ilindeki Esenyurt, Haliç, Gedik ve Gelişim Üniversitesi Spor bilimleri fakültesi ile beden eğitimi ve spor yüksekokulu spor yöneticiliği bölümü 1. 2. 3. ve 4. sınıf öğrencileri, örneklemini ise basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen (n=329) gönüllü katılımcı oluşturmaktadır. Gönüllülere sosyo-demografik bilgi formu, Ersanlı ve Balcı (1998) tarafından geliştirilen iletişim beceri düzeyi ölçeği ve Yılmaz ve Sünbül (2009) tarafından geliştirilen girişimcilik ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler "IBM SPSS 22" adlı paket program ile kayıt edilmiştir. İstatistiki işlem olarak korelasyon ve regresyon analizi uygulanmıştır. Sonuç olarak spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin iyi olduğu, yüksek girişimcilik düzeyine sahip oldukları, öğrencilerin iletişim beceri düzeyi ile girişimcilik düzeyleri arasında pozitif yönde orta ve yüksek düzeyde bir ilişki olduğu ve iletişim beceri düzeyinin girişimcilik düzeyini etkilediği tespit edilmiştir., The objective of this study is to evaluate the relationship between communication skill levels and entrepreneurship levels of students studying in the department of sports management. According to this objective, questionnaire method and connectivity method were used in the study. While the target population of the study consisted of 1. 2. 3. and 4. grade students in Esenyurt, Haliç, Gedik and Gelişim University Faculty of Sports Sciences and Physical Education and Sports High School Department of Sports Management in the province of İstanbul; the sample consisted of (n=329) voluntary participants who were determined via simple random sampling method. Socio-demographic information form, communication skill level scale that was developed by Ersanlı and Balcı (1998) and entrepreneurship scale that was developed by Yılmaz and Sünbül (2009) were applied to the volunteers. The acquired data were recorded with "IBM SPSS 22" package software. Correlation and regression analyses were applied as statistical procedures. As a consequence, it was determined that students studying in the Department of Sports Management had good communication skill levels and high entrepreneurship levels; there was a positive relationship between the communication skill levels and entrepreneurship levels of students and communication skill levels affected the entrepreneurship levels.

This study focused on reviewing trait anger and level of anger expression styles of students who studied at School of Physical Education and Sports of Adnan Menderes University during 2016-2017 academic year in terms of some variables. As data collection tools; “Personal Information Form” and “Trait Anger and Anger Expression Scale” –designed by Spielberger et al. (1988) and adapted by Özer (1994) into Turkish- were employed. Participants’ trait anger and anger expression styles were compared in relation to sex, education type (daytime education vs. evening education), playing sports, sportive branches and academic departments. The population of the study was composed of a total of 981 participants who studied at the school of physical education and sports of Adnan Menderes University during 2016-2017 academic year; 633 of whom were male students while 348 of them were female students. Sample of the study was composed of a total of 541 SPES students; 351 of whom were male students while 190 of them were female students. The analyses of the data were analyzed with SPSS 22.0 statistical software. As a result of the normality test (Kolmogorov-Smirnov - Shapiro-Wilk) done at p

Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakültelerinde öğrenim gören öğrencilerin gelecek zaman algı düzeyleri ile zaman yönetimi davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda Gazi, Selçuk ve Muğla Üniversitelerinde yer alan Spor Bilimleri Fakülteleri içerindeki, Spor Yöneticiliği, Antrenörlük Eğitimi, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği ve Rekreasyon Uzmanlığı bölümlerinde öğrenim gören öğrenciler (n=747) gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılara sosyo-demografik bilgi formu, Husman ve Shell (1996) tarafından geliştirilen Gelecek Zaman Algısı Ölçeği ve Britton ve Tesser (1991) tarafından geliştirilen Zaman Yönetimi Davranışı Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler "IBM SPSS 22" adlı paket program ile kayıt edilmiştir. İstatistikî işlem olarak cinsiyetlerine göre karşılaştırmada Bağımsız Örneklem t testi, yaş, üniversite ve bölümlere göre karşılaştırmada ise Oneway Anova Test istatistiği uygulanmıştır. Sonuç olarak: Gelecek zaman algısının bölüm değişkeni ile zaman yönetimi davranışının ise cinsiyet, yaş, üniversite ve bölüm değişkenleri ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Bu durumun Spor Bilimleri Fakülteleri'nde öğrenim gören öğrencilerin kendilerini gerçekleştirme düzeyleri, almış oldukları teorik ve uygulama derslerinin farklılığı, öğrencilerin sorumluluklarına olan bağlılığı, yaşanılan iç ve dış çevreninin sosyolojik yapısı ve karşılaşılan fırsatların farklılığından kaynaklandığı düşünülmektedir., The aim of this study is to examine the future time perception levels and time management behaviours of students studying in the Faculties of Sports Sciences in accordance with certain variables. In line with this aim, students (n=747) of the departments of Sport Management, Coaching Training, Physical Education and Sports Teaching and Recreation Expertise in Gazi, Selçuk and Muğla Universities participated voluntarily in the study. Socio-demographic information form, Future Time Perspective Scale developed by Husman and Shell (1996) and Time Management Behaviour Scale developed by Britton and Tesser (1991) were applied on the participants. The data obtained from these tools were recorded through the package program called “IBM SPSS 22”. For the statistical analyses, Independent Sample t test was used for comparison by sexes while One Way Anova Test was used for comparisons by age, university and department. As a conclusion, it was determined that future time perception is related to the variable of department while time management behaviour is associated with the variables of sex, age, university and department. This finding is thought to result from the self-realization levels of the students studying in the faculties of sport sciences, differences in theory and practice courses they receive, commitment of the students to their responsibilities, sociological structure of the internal and external environments in which the students live and the differences in the opportunities that the students encounter.

Amaç: Bu çalışma; bir il merkezindeki tüm ilköğretim okullarını kapsayan, basitleştirilmiş bir koruyucu diş hekimliği yöntemi olan Fırça ile florlu jel uygulamasının orta ve uzun süreçteki etkilerinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 2007 yılında Kırıkkale ili merkezine bağlı ilköğretim birinci sınıfta öğrenim gören çocuklardan, çalışma ve kontrol grubuna eşit dağılmak üzere toplam 480 çocuk çalışmaya dâhil edildi. Çalışma grubuna %2lik nötral florlu jelin diş fırçası ile çocuklara birebir fırçalatılması (brush-on gel application) yöntemi ile yılda 4 defa ve 3 yıl boyunca olmak üzere toplam 12 uygulama yapılırken, kontrol grubuna ise yılda en az bir kere sınıf ortamında fırçalama eğitimi verildi. Grupların başlangıç, birinci, ikinci ve dördüncü yıl muayeneleri Dünya Sağlık Örgütünün (DSÖ) muayene kriterlerine göre gerçekleştirildi. Bulgular: Grupların başlangıç, birinci ve ikinci yıldaki DMFT değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcut değilken, dördüncü yıldaki DMFT değerleri (sırasıyla 0,330,72 ve 0,691,15) arasında anlamlı farklılık bulundu (p0,001). Grupların başlangıç ve ikinci yıldaki çürük yaygınlık yüzdeleri arasında anlamlı farklılık gözlenmezken, ikinci ve dördüncü yılındaki çürük yaygınlık yüzdeleri arasında anlamlı farklılık mevcuttur (sırasıyla p0,049 ve p0,004). Sonuçlar: İlköğretim okullarında gecikmiş tip hijyen eğitiminin de verilebildiği basitleştirilmiş koruyucu uygulamalar, çürük artışının kontrol altına alınabilmesi açısından bir fırsat oluşturabilir. Bununla beraber bu tip basit yöntemler, yüksek çürük riskli hastalarda yetersizdirler ve risk bazlı koruyucu yöntemlerin desteğine ihtiyaç duyarlar. Objectives: The aim of this study was to evaluate the medium-and long-term effect of brush on fluoride gel application which is a simplified preventive method in a city center including whole primary schools. Materials and Methods: In 2007, of the 2348 first grade primary school children (born in 1999) being teached at 37 primary school at Kirikkale city center, 480 were selected, and equally divided as control and study groups. While in study group, all children had routinely get brush on fluoride gel application four-times a year during 3years (total 12times), using 2 percent neutral fluoride gel; others were subjected to oral hygiene education at least one time a year. All the examination procedures were yearly performed using World Health Organization (WHO) criteria at the first-second and fourth year. Results: While there was no statistically significant difference between the groups at baseline, it was not true at 4th years DMFT results (DMFT values for control and study groups were 0,33±0,72 and 0,69±1,15, respectively. p0,001). Similar trend was observed at baseline and 4th year results for caries prevalence (p values for baseline and 4th year comparisons were p0,049 and p0,004, respectively). Conclusions: Considering as a simplified oral health preventive programs which may be important to established tooth-brushing habit could lead to an observational difference in caries prevalence. However, various primitive preventive methods could need to be supported by the risk-based additional preventive applications in high risk population.

ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı, yeni nesil beş self-etching adeziv sistemin sınıf V restorasyonlarda mikrosızıntı miktarlarını in vitro koşullarda karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada ortodontik veya periodontal sebeplerle çekilmiş 100 adet çürüksüz insan molar dişi kullanıldı. Çekim sonrasında dişler üzerindeki yumuşak dokular ve artıklar bir kretuar uzaklaştırıldı, pomza ve fırça yardımıyla parlatıldı. Çalışmada kullanılacakları güne kadar dişler distile suda, oda sıcaklığında bekletildi. Dişlerin bukkal yüzeylerinde, mine sement birleşiminin (servikal) 1 mm altında sonlanacak şekilde silindirik elmas frezler (Diatech, Swiss Dental Instruments, Heerbrugg, Switzerland) yardımıyla mezio-distal genişliği 3 mm, okluzo-gingival genişliği 2 mm ve derinliği 1.5 mm olan standardize sınıf V kaviteler hazırlandı ve mine kenarları 0.5-1 mm genişliğinde olacak şekilde elmas rond frezlerle (Diatech, Swiss Dental Instruments, Heerbrugg, Switzerland) bizote edildi. Dişler her grupta 20’şer adet olacak şekilde rastgele beş gruba ayrıldı. 1.grup: Clearfil S 3 Bond (Kuraray Medical Inc., Japonya), 2.grup: Xeno V (Dentsply DeTrey, Konstanz, Almanya), 3.grup: G Bond (GC, America), 4.grup: Optibond All In One (Kerr Corporation, Orange, CA), 5.grup: iBond (Heraeus Kulzer, Almanya) uygulandıktan sonra hazırlanan kavitelere üretici firmaların tavsiyeleri doğrultusunda kompozit rezinler yerleştirildi ve LED (Light Emitting Diode-Elipar Freelight, 3M ESPE, Germany) cihazı ile polimerize edildi. Bitirme ve cila işlemlerinden sonra dişler önce 24 s 37 o C de etüvde (Nüve Incubator EN 120, Ankara, Türkiye) distile su içerisinde bekletildi. 24 saat sonra restorasyonların parlatılma işlemi su altında elmas bitirme frezleri (Diatech Dental AG, Heerbrugg, Switzerland) ile yapıldı ve lüminyum oksit kaplı diskler (Sof-Lex, 3M ESPE, St. Paul, MN, USA) yardımıyla tamamlandı. Ardından dişler 5 ± 2 ºC ve 55 ± 2 ºC de termal siklus cihazında (NOVA, Konya, Türkiye) 10.000 kez termal siklus işlemine tabi tutuldu. Daha sonra dolguların 1mm çevresi hariç dişler tamamen 2 kat aside dirençli tırnak cilası ile kaplandı ve ardından 24 s 37 o C de (Nüve Incubator EN 120, Ankara, Türkiye) % 0.5’lik metilen mavisinde bekletildi. Bu süre sonunda boyadan çıkartılan örneklerden VII isomet 1000 cihazında (Isomet 1000 Precision Saw, BUEHLER, USA) alınan kesitler stereomikroskop (Olympus SZ 40, SZ-PT, Japan) altında x15 büyütmede incelenerek fotoğrafları alındı. Gingival ve okluzal mikrosızıntı dereceleri standart bir skala ile 0-4 arasında skorlandı. Ayrıca, her gruptan rastgele birer örnek seçildi ve rezin-diş sert dokusu ara yüzeyi SEM ( JSM-5600 JEOL SEM, Jeol Co., Tokyo, Japan) altında farklı büyütmelerde incelenip fotoğraflandı. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak Kruskal-Wallis ve Mann Whitney U testleri ile değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arasındaki okluzal ve gingival mikrosızıntı farkları istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p0.05). iBond grubunda gingival kenarda mikrosızıntı değerlerinin en yüksek olduğu tespit edilirken diğer gruplar arasında istatistiksel olarak bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Sonuç: Çalışmamızda termal siklus ile ağız ortamı taklit edilmeye çalışıldı. Hazırlanan sınıf V kavitelerde self-etching adezivlerin okluzal ve gingival mikrosızıntı skorlarının bir grup haricinde başarılı olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Mikrosızıntı, kompozit rezin, self-etching adeziv sistem, servikal lezyon, metilen mavisi. 3 VIII SUMMARY Aim: The aim of this study was to assess in vitro microleakage amounts of five different new generation self-etching adhesive systems comparatively in composite resin restorations. Materials and Method: In this study 100 caries-free human permanent molar teeth extracted because of orthodontic or periodontal reasons were used. After extraction, soft tissues on teeth were cleaned with a scaler and polished with brush and pumice. Until the date of use teeth were stored in distilled water at room temperature. Teeth were randomly assigned to five groups (n=20) and standardized class V cavities with 3 mm mesio-distal diameter, 2 mm occluso-gingival diameter and 1.5 mm depth were prepared 1mm below the enamel-cement junction (servical) line of facial surfaces, and enamel margins of the cavities were bevelled in a 0.5-1 mm area with diamond round burs (Diatech, Swiss Dental Instruments, Heerbrugg, Switzerland). Then Clearfil S 3 Bond (Kuraray Medical Inc. Japan) in Group I, Xeno V (Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany) in Group II, G Bond (GC America) in Group III, Optibond All In One (Kerr Corporation, Orange, CA) in Group IV and iBond (Heraeus Kulzer, Germany) in Group V were applied to prepared cavities, composite resin were placed, and were polymerized by LED device (Light Emitting Diode-Elipar Freelight, 3M ESPE, Germany) according to manufacturers’ recommandations. Before finishing and polishing, teeth were immersed into distilled water at 37 C (Nüve Incubator EN 120, Ankara, Türkiye) for 24 h. After 24 h polishing and finishing of restorations were done with diamond finishing burs (Diatech Dental AG, Heerbrugg, Switzerland) under water and were completed with aluminium oxide coated disks o (Sof-Lex, 3M ESPE, St. Paul, MN, USA). Then were subjected to thermocycling 10.000 times with a dwell time of 30 s at 5 ± 2 ºC and 55 ± 2 ºC. Following this, all teeth, except 1mm surrounding of the restorations, were coated twice with acid resistant varnish and stained in 0.5 % methylene blue at 37 o C (Nüve Incubator EN 120, Ankara, Türkiye) for 24 h. Then teeth were sectioned bucco-palatinally/lingually by the help of Isomet 1000 device (Isomet 1000 Precision Saw, BUEHLER, USA) and microleakage of occlusal and gingival walls were scored on a standart 0-4 ordinal scale under stereomicroscope (Olympus SZ 40, SZ-PT, Japan) at 15X magnification. And o IX also SEM (Scanning Electron Microscopy) ( JSM-5600 JEOL SEM, Jeol Co., Tokyo, Japan) photographs of resin-tooth hard tissue interfaces were taken at different magnifications after microleakage assessment. Results of microleakage test were statistically analyzed by Cruskall-Wallis and Mann Whitney U tests. Results: Statistically differences of gingival and occlusal microleakage scores among groups were significant (p0.05). As gingival microleakage scores of iBond were the highest; statistically there was no difference among other groups (p>0.05). Conclusion: In our study oral conditions were tried to be simulated by thermocycling. In prepared class V cavities occlusal and gingival microleakage scores of self-etching adhesives were observed successful except one group. Key Words: Microleakage, composite resin, self-etching adhesive system, cervical lesion, methylene blue. Bu doktora tezi Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğünce desteklenmiştir. Proje No: 2008-55-70

Bu çalışmada süper amatör küme futbolcularının müsabaka anında karar verme ve problem çözme kabiliyetlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Muğla ilinde 2012-2013 sezonunda süper amatör kümede futbol oynayan, ligi ilk iki orta ve son iki sırada bitiren 6 takımın 101 sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Sporcuların müsabaka anındaki karar verme kabiliyetlerini incelemek için Mann ve ark. (1998) tarafından geliştirilen “Melbourne Karar Verme Ölçeği I-II” ile problem çözme kabiliyetlerini belirlemek için Heppner ve Petersen tarafından geliştirilen “ Problem Çözme Envanteri (Heppner ve Petersen 1982) kullanılmıştır. Amatör küme futbolcularının problem çözme becerileri ile kaçınganlık düzeyleri arasında negatif korelasyon (r=,-261**) saptanmıştır. Amatör liglerde futbol oynayan bireylerin müsabaka veya müsabaka dışında kaçınganlık düzeyleri ile problem çözme düzeyleri arasında paralellik bulunmamaktadır. Sonuç olarak; amatör futbolcularda; öz saygısı yüksek olan bireylerin karar verme düzeylerinin yüksek olduğunu, müsabaka anındaki durumda olaylardan kaçan, utangaç yapıya sahip olan futbolcuların öz saygılarının ve benlik değerlerinin yetersiz düzeyde olduğu bulunmuştur. In this study, it was aimed to investigate decision making and problem solving abilities of football players in super league during the competition. 101 sportsmen of 6 teams voluntarily participated in the study who finished the league as first two, middle two and last two and played football in super amateur league of 2012- 2013 season in Mugla. " Melbourne Decision Making Scale I-II" developed by Mann et al. (1998) was used in order to investigate decision making ability of sportsmen during the competition and " Problem Solving Inventory" developed by Heppner and Petersen (1982) was used to determine their problem solving abilities. A negative correlation (r=.-261*) was determined between problem solving abilities and avoidant levels of amateur league football players. Avoidant levels in individuals playing football in amateur leagues do not show parallelism with problem solving levels in competition or out of competition. As a result; it was found that amateur football players with high self-respect had high level of decision making and those who had inadequate self-respect and self-esteem values escaped from the events during the competition and had shy behavior.

Amaç: Bu çalışmanın amacı klorheksidin içerikli üç farklı kavite dezenfektanın sınıf V kavitelerde mikrosızıntı üzerine etkisini in vitro şartlarda değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 80 adet çürüksüz insan dişi kullanılmıştır. Sınıf V kaviteler, her dişin bukkal yüzeylerine mine-sement sınırından 1 mm aşağıda olacak şekilde standardize hazırlandı. Dişler her biri 20 disten oluşan rastgele 4 gruba ayrıldı. 1. Grup: kontrol grubu değerlendirildi herhangi bir dezenfektan uygulanmadı, 2.grupta %1 klorheksidin jel, 3.grupta % 2 klorheksidin glukonat solüsyonu ve 4. grupta % 0,2 klorheksidin glukonat solüsyonu uygulandı. Daha sonra kaviteler Xeno V(Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany) adeziv ve Quxfill (Dentsply, Kontstanz, Germany) ile restore edildi. LED (Light Emitting Diode) ile polimerize edildi. Restorasyonların 1 mm. çevresi hariç dişlerin bütün yüzeyleri 2 tabaka tırnak cilası ile kaplandıktan sonra, 24 saat %2’lik metilen mavisi solüsyonunda bekletildi. Daha sonra dişler yıkanıp, bukkolingual yönde dikey olarak kesilerek x30 büyütmede stereomikroskop ile degerlendirildi. Sonuçlar Kruskal-Wallis testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Kontrol grubu ile deney üç grup arasında mikrosızıntı skorları karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark olmadıgı tespit edildi. (p0.05) Sonuç: Sınıf V kavitelerde klorheksidin içerikli değişik form ve oranlardaki kavite dezenfektanlarının self-etching adeziv ( Xeno V) öncesi uygulanmasının mikrosızıntı üzerine olumsuz bir etki göstermediği tespit edildi. Aim: The aim of the study was to evaluate effect of chlorhexidine containing cavity disinfectant application on the microleakage of Class V cavities. Material and methods: In this study, 80 extracted caries free maxillary premolars were selected. The teeth were divided into four groups of 20 teeth each. Standardized Class V cavities were prepared on buccal surfaces of each tooth with margins 1 mm below the cementoenamel junction. In group 1, the specimens were not treated with disinfectants and served as control. Group 2, 1% chlorhexidine gel, group 3, 2% chlorhexidine gluconate solution and group 4, %0.2 chlorhexidine gluconate were applied. Then all cavities were restored with Xeno V adhesive (Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany) and Quickfill (Dentsply, Kontstanz, Germany) and polymerized by light emitting diode (LED). Then, teeth surface were coated with nail polish as two layers, 1 mm. away from the restoration. The specimens were immersed in 2% methylene blue for 24 hours. After rinsing, the restorations were longitudinally sectioned and dye penetration was assessed under a stereomicroscope (30x). Data were analyzed by Kruskal-Wallis. Results: Between the control group and the other three groups, compared to scores microleakage statistically significant difference between groups that were not significant(p>0.05). Conclusion: Results of this study reveals that of three different chlorhexidine containing cavity disinfectant there did not adversely affect the microleakage of self-etching adhesive (Xenon V) in Class V cavities.

Bu çalışmanın amacı; farklı yöntemlerle hazırlanan II. sınıf kavitelere uygulanan posterior restoratif materyallerin kırılma dayanıklılıklarının değerlendirilmesidir. Bu çalışmada 40 adet çürüksüz yeni çekilmiş insan premolar dişi kullanıldı. Dişler her bir grupta 10 adet diş olacak şekilde rastgele dört gruba ayrıldı. Grup 1 kontrol grubu olarak ayrıldı ve herhangi bir işlem uygulanmadı. Grup 2, 3 ve 4 teki dişlerde sırasıyla klasik sınıf II kavite, modifiye sınıf II kavite ve tünel kaviteler hazırlandı. Kavite preparasyonları hazırlandıktan sonra dişler posterior kompozit (Dentsply, Kontstanz, Germany) ile restore edildi. Örnekler Instron test cihazına bağlandı ve okluzal yüzeyleri kırılma görülene kadar 1mm/dk hızla sıkıştırma kuvvetlerine maruz bırakıldı. Örneklerin kırılması için gerekli olan sıkıştırma kuvvetleri Newton olarak kaydedildi. Elde edilen veriler tek yönlü varyans analizi ve Tukey testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi. Her gruptaki örneklerin kırılması için gerekli ortalama kuvvetler şu şekilde belirlendi. Grup 1: 828.23118.21, Grup 2: 779.32139.99, Grup 3: 799.82117.26, Grup 4: 805.39108.68. Gruplar arasında istatistiksel olarak önemli bir farklılık bulunamadı (p0.05). Sonuç olarak dişlerin restorasyonunda farklı kavite dizaynlarının kullanılmasının dişlerin kırılma dayanımında etkili olmadığı bulundu. The aim of this study was to evaluate the fracture resistance of posterior restorative materials applied to class II cavities prepared by different methods. Forty freshly extracted caries free human maxillary premolar teeth were used in this study. The teeth were randomly divided into 4 groups of each including 10 premolars. Group 1 was served as control and any treatment procedure was applied. The teeth in groups 2, 3 and 4 were respectively prepared as classical class II cavity, modified class II cavity and tunnel cavity. After completion of prepared cavities, the teeth were restored using a posterior composite resin (Dentsply, Kontstanz, Germany). All teeth were placed an Instron testing machine and the compressive force was applied at a crosshead speed of 1 mm/min until the fracture was occurred. The forces required to fracture the specimens were recorded as Newton. The obtained data was statistically evaluated by using one-way ANOVA and Tukey tests. The mean load necessary to fracture the samples in each group was (in N): Group 1: 828.23±118.21, Group 2: 779.32±139.99, Group 3: 799.82±117.26, Group 4: 805.39±108.68. There was no statistically significant difference between the groups (p>0.05). In the conclusion, it was found that use of different cavity design in restoration of the teeth was not affected the fracture resistance of the teeth.

Bu klinik çalışmanın amacı avulasyona uğramış dişlere uyguladığımız replantasyon tedavi tekniğinidir. Otuz beş yaşındaki erkek hastada dental travma sonucu maksillar sağ, sol ve mandibular sağ daimi kesici dişler avulsuyona uğramıştı. Avülse dişler parmaklarla hafif basınçla alveol soketine yerleştirildi. Dişler yarı sert arch teli ile splinte edildi Hastaya splinte dişleri kullanmaması, diğer dişlerini fırçalamasını ve sadece yumuşak gıdalar yemesini asitli içecekleri tüketmemesi tavsiye edildi. Dört hafta sonra splint çıkarıldı. Tedavisi sonucunda dişlerde semptom ve renk değişikliği, dişeti apsesi, dişlerde devitelizasyon, ağrı ve kök rezorbsiyon gözlenmedi. The purpose of clinical study is replantation technique which used in the treatment of an avulsive teeth case. Case was avulsed right and left maxillary permanent central and upper right central incisor a 35-yr-old man suffering from a traumatic injury. The avulsed teeth were placed back into the socket with the help of finger pressure. Teeth were splinted with a semi rigid arch wire. Patient was advised to avoid biting on the splinted teeth and continue to brush the other teeth, only soft foods should be eaten and quitting acidic beverage consumption. After 4 weeks the splint was removed. The results of the treatment were teeth remained symptomless and showed no sign of discoloration, gum abscesses, pulp death, teeth pain and root resorption.

Bu çalışmanın amacı, Türkiye Voleybol Federasyonunda faal olarak farklı klasmanlarda görev yapan hakemlerin yıldırma (mobbing) davranışlarına uğrama düzeylerini incelemektir. Araştırmanın içeriğini oluşturan voleybol hakemlerinin görevlerini başarıyla tamamlayabilmeleri için hem fiziksel hem de ruhsal açıdan iyi durumda olmaları gerekmektedir. Bu bağlamda çok yönlü olmayı gerektiren hakemlik mesleğini zora sokacak yıldırma (mobbing) davranışlarının ilişkili olduğu unsurları ve ilişkinin düzeyini tespit etmek, büyük önem taşımaktadır. Ülkemizde bu alanda çalışmaların yeterince az olması nedeniyle bu alanda yeni çalışmalara ihtiyaç duyulması açısından büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda bu çalışmada voleybol hakemlerine yönelik yıldırma (mobbing) davranışların araştırılmasına katkı sağlamak amaçlanmıştır. Ayrıca araştırmada hakemlerin karşılaşmış oldukları yıldırma (mobbing) düzeylerini belirlemek ve bu alana katkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Ege Bölgesi'ndeki illerde farklı klasmanlarda faal olarak görev yapan toplam 232 hakem oluşturmuştur. Bunlardan 4'ü Uluslararası hakem, 88'i Ulusal hakem ve 140'ı il hakemidir. Çalışmada farklı klasmanlara sahip faal olarak görev yapan voleybol hakemlerinin yıldırma (mobbing) davranışlarına uğrama düzeylerini belirlemek için Salon Sporlarına Yönelik Mobbing Ölçeği (SSHYMÖ) kullanılmıştır. Ölçek değişkenlerinin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov Smirnov testi kullanılarak belirlenmiştir. Çıkan sonuç karşısında değişkenlerin normal bir dağılım izlemediği görülmüş ve araştırmamızda Mann-Whitney U Testi ile Krusukal-Wallis H testi kullanılmıştır. İstatistikî açıdan anlamlılık derecesi Alpha (α) yanılma düzeyi ise p

Bu çalışmada, sporcularda algılanan optimal performans duygu durumu ve sürekli sportif güven duygusu ile sportif kimlik algısı arasındaki ilişkilerin çeşitli değişkenler ekseninde ilişkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma grubu Türkiye liglerinde çeşitli spor branşlarında mücadele eden 345 sporcudan oluşturulmuştur.Katılımcılara Algılanan Optimal Performans Duygu Durumu, Sürekli ve Sportif Kendine Güven Sporcu Kimliği Ölçekleri uygulanmıştır. Verilerinin değerlendirilmesinde; frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, ölçekler, bağımsız gruplar için t-testi, bağımsız gruplar için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve basit korelasyon analizi yöntemleri kullanılmıştır.Araştırma bulgularına göre katılımcıların yaş ve sportif tecrübelerine ile sürekli sportif kendine güven düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Cinsiyete göre sporcu kimliği ve algılanan optimal performans duygu durumu puanları arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Katılımcıların Sürekli Sportif Kendine GüvenÖlçeğinden aldıkları ile Sporcu Kimliği ve Optimal Performans Duygu Durumu Ölçeği puanlar arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu görülmektedir.Sonuç olarak, sportif tecrübe ne kadar fazla olursa sürekli sportif kendine güven duygusu da o derece fazla olabilir. Ayrıca sürekli sportif kendine güven duygusu olan sporcuların sporcu kimlikleri ve optimal performans duygu durumlarında olumlu etkilenebilir.Anahtar Kelimeler:Sürekli Sportif Kendine Güven, Sporcu Kimliği, OptimalPerformans Duygu Durumu, Sporcu ABSTRACTIn this study, our aim is to expose various correlations with in optimize performance mood and continuous sense of confidence with sportive identity perception. The research group consisted of 345 athlete who are taken place in different branches at Turkish leagues.Participants have been measured according to Optimal Performance mood and Continuous Sporty Sense of Confidence scale. While evaluating the datas; frequance, Arithmatic mean, Standart deviation, scales, T- test for independent groups, One way variance analysis ( ANOVA) for independent groups, Basic correlation analysis methods been used.According to research findings; there is a meaningful correlation between continuous sporty sense of self-confidence level with participants age and sportive experience. Moreover according to gender, there is another meaningful correlation between athlete identity and perceived optimal performance mood points. Last of all, there is a positive correlation between points which are taken from continuous sporty sense of self-confidence, athlete identity and Optimal Performance mood scale.İn conclusion, Continuous sporty sense of self-confidence is parellel to sportive experience. This means that how sportive experience increase the Continuous sporty sense of self-confidence will increase according to it. Also the athletes who had continuous sporty sense of self-confidence, their athlete identity and OptimalPerformance mood would be effect positively.Key Words:Continuous sporty sense of confidence, Athlete identity, Optimal performance mood, Athlete 61

Bu çalışmada yeni üretilen ve geliştirilen Bulk Fill kompozitlerin polimerizasyon dereceleri, su emilimi ve suda çözünürlükleri ve bulk fill kompozitlerle restore edilmiş dişlerin kırılma dirençleri karşılaştırıldı.Çalışmada 6 adet Bulk Fill ve 1 adet geleneksel kompozit kullanıldı. Çalışmanın ilk bölümünde, kompozitlerin polimerizasyon dereceleri Vickers yüzey sertlik oranları ile indirekt olarak değerlendirildi. Her kompozit için, üzerinde 4 mm kalınlığında ve 5 mm çapında 12 adet silindirik boşluk bulunan pleksiglas levhalar hazırlandı (n=12). 2 farklı mesafeden (0 mm ve 5 mm) ışık uygulaması yapılacağı için her kompozit için 2 levha hazırlandı. Sertlik oranı, alt yüzey sertlik değerinin üst yüzey sertlik değerine bölünmesiyle elde edildi. Çalışmanın ikinci bölümünde, kompozitlerin su emilimi ve suda çözünürlükleri saf su kullanılarak test edildi. 4 mm kalınlığında ve 5 mm çapında örnekler silikon kalıplar ile hazırlandı (n=12). Çalışmanın üçüncü bölümünde, MOD kavite preperasyonuna sahip kök kanal tedavisi yapılmış üst premolar dişler kompozitlerle restore edilerek kırılma dirençleri karşılaştırıldı (n=12). Verilerin değerlendirilmesinde MANOVA, ANOVA, Tukey takip testleri ve Pearson korelasyon testleri kullanıldı. p=.05 kabul edildi.Çalışma sonucunda iki farklı ışık yüksekliğinde kompozitlerin yeterli polimerizasyon oranına ulaştığı görüldü. Bulk Fill kompozitlerin su emilimi ve suda çözünürlük miktarları ISO ve ADA standartlarına uygun bulundu. Bulk Fill kompozitlerle restore edilen dişlerin kırılma direncinin geleneksel kompozitlere kıyasla daha yüksek olduğu görüldü. In this study, degree of polymerization, water absorption and water solubility of the Bulk Fill resin composites, and the fracture resistance of teeth which restored with the Bulk Fill resin composites that new produced and developed were compared.7 resin composites; 6 Bulk Fill and 1 conventional were investigated. In the first part of the study, the degree of polymerization of the composite resins were evaluated indirectly by Vickers surface hardness ratios (n = 12). For each composite resin, two plexiglass molds were prepared which have 4 mm thickness and 5 mm in diameter 12 cylindrical holes. Composites were polymerized in two different irradiation distance (0 mm and 5 mm). The hardness ratio was calculated using the formula: hardness ratio = Vickers hardness of bottom surface / Vickers hardness of top surface. In the second part of the study, water sorption and solubility of the composites were tested using purified water (n=12). The specimens were prepared with silicone molds which have 4 mm thickness and 5 mm in diameter. In the third part of the study, the root canal treatment and MOD cavity preparation of maxillar premolar teeth were performed (n=12). After composite restoration of teeth, the fracture resistance were compared. Results were analysed using MANOVA, ANOVA, Tukey post hoc test, and Pearson correlation test at p= .05 significance level.The Bulk Fill resin composites showed adequate polymerization at two irradiation distance. All the composites tested in the present study exhibited sorption and solubility values within the acceptable limits of ISO and ADA standarts. Teeth restored with Bulk Fill resin composites showed significantly higher fracture resistance than restored with conventional resin composites. 108

Amaç: Bu araştırmada, Sınıf V restorasyonlarda beş farklı restoratif materyalin basma yükü altında diş ve restorasyon üzerinde oluşan farklı gerilmelerin sonlu elemanlar stres analiz yöntemi ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada mandibular birinci molar dişlerde sınıf V restorasyonlarda kullanılan beş farklı materyalin sonlu elemanlar yöntemiyle stres analizleri yapıldı. Grup1: amalgam, Grup 2: Clearfil photo core, Grup 3: filtek Z 100, Grup 4: grandio ve Grup 5:filtek supreme XT. Dişler mine, dentin ve restorasyon kısımları olacak şekilde 3 tabaka olarak modellendi. Dişlerde standart sınıf V kaviteler oluşturuldu. Kavitelerin tabanları dik ve yuvarlatılmış (Radius) olmak üzere iki farklı şekilde modelleme yapıldı. Diş üzerine 90 ve 45 derece olmak üzere iki farklı açıdan yükleme yapıldı. Her bir yükleme değeri 250 N’dur (Newton). 250 N’luk yük diş üzerinde 3 bölgeye yayılmıştır (mine, dentin ve restorasyon). Çalışmada mine, dentin ve restorasyon üzerinde oluşan gerilmeler hesaplanmış ve hesaplamalar eşdeğer von-Mises gerilmesi olarak alınmıştır. Modelleme için Rhinoceros 4.0 programı kullanılmıştır. Her farklı restoratif materyale, 90 ve 45 derece olmak üzere 2 farklı kuvvet uygulanmış ve bu kuvvetler yuvarlatılmış ve dik köşeli kavitelere de ayrı ayrı uygulanarak 4 farklı sonuç elde edilmiştir. Her restorasyon, dentin ve mine için 20 farklı sonuç ve toplamda 60 farklı sonuç elde edilmiştir. Bulgular: Beş farklı restoratif materyalin sonlu elemanlar yöntemiyle stres analizinin yapıldığı çalışmada minede, dentinde ve restorasyonlarda farklı yöndeki kuvvetler farklı gerilmeler oluşturmuştur. Bütün gruplar incelendiğinde oluşan kuvvetlerin minede ve dentinde birbirine benzer olduğu gözlendi. Restorasyonlarda ise amalgam grubunda oluşan stresin diğer gruplardan çok daha fazla olduğu görüldü. Minimum stres Filtek Z 100 ile restore edilen grupta tespit edildi. Genel olarak 45 dereceyle gelen kuvvetlerin oluşturdukları stres 90 dereceyle oluşanların yaklaşık 3 katı kadar olduğu tespit edildi. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre Sınıf V restorasyonlar için bütün gruplar içinde en ideal restoratif materyal Filtek Z 100 olarak bulundu. Amalgam grubunda oluşan stresin diğer gruplardan çok daha fazla olduğu görüldü. Tabanı yuvarlatılmış olarak hazırlanan kaviteler standart dik açılı kavitelere göre daha az stres birikmesi gösterdi. Anahtar Kelimeler: Sınıf V Kavite, Sonlu Elamanlar Metodu, Servikal lezyon, Stres Birikimi, Elastik Modülü. Aim: In this study; it has been aimed that to evaluate five different restorative materials’ stress analysis under compressive load with Finite Element Method. Material and Method: In this study; five different restorative materials which used in class V cavitites in first mandibular molar teeth stress analysis evaluated with finite element method. Group1: amalgam, Group 2: Clearfil photo core, Group 3: filtek Z 100, Group 4: grandio and Group 5:filtek supreme XT. Teeth were modeled as enamel, dentin and restoration parts as three layers. Standard class V cavities were developed on the teeth. Two different cavity floor were modeled as rounded and straight. Loading was performed from two differnt angle as 90 and 45 degrees on the thooth. Each load value was 250N (Newton). 250 N load is spread over 3 areas on teeth (enamel,dentin and restoration). In this study; stresses on enamel, dentin and restoration was calculated and accepted as equivalent Von-mises stress. Rhinoceros 4.0 software was used for modeling. Two different load from 90 and 45 degrees applied all restorations and these loads separately applied to rounded and straight cavities and obtained 4 different results.For each restoration, enamel and dentin;20 different result and totally 60 differnt results were obtained. Results: In the study that was evaluated five different restorative materials’ stress analysis with finite element method; loads from different directions caused different stresses. When all groups were analysed stressses in enamel and dentin were similar. In restorations; amalgam group had a higher stress values from the other groups. Minimum stress values determined in Filtek Z 100 group. It was determined that stresses which caused from 45 degrees are up to 3 times than causes from 90 degrees. Conclusions: According to this study’s results Filtek z 100 was found the most convenient restorative material in all groups. Stress values in amalgam groups were higher than the other groups. Rounded cavities had less stress values from the straight cavitites. Key Words: Class V cavity, Finite Element Method, Cervical lesion, stress accumulation, elastic modulus. Bu doktora tezi Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğünce desteklenmiştir. Proje No: 13-DH-68