Search

In Turkey in the pre-1980 period, since the useof foreign currency of individuals was confined, dollarization was not a significantproblem. After the decisions of January 24, 1980, regulation in the exchangeregime paved the way for foreign currency to be demanded for various aims. Inflationdecreases both purchasing power of economic agents and amount of cash assetsheld in national currency. In inflationary periods, individuals want to refrainfrom worthless national currency by investing their assets in investmentinstruments such as real estate, gold and exchange. Turkey, where highinflation has been observed for many years, is among the countries that have experiencingthese processes of dollarization. In this study which investigated therelationship between dollarization and inflation in Turkey, VectorAutoregressive Model (VAR) was used as econometric method. As a result of thevariance decomposition results, 0.63% of a 1% change in the inflation rate inthe 10th period is explained by the dollarization rate; In the same period,5.32% of the 1% change in dollarization rate is explained by inflation rate.The relationship between the variables was investigated by JohansenCointegration Test and no long-term relationship was found between the twovariables. According to the Granger Causality findings, dollarization rate iscause of inflation rate at significance level of 10%., 1980 öncesi dönemde Türkiye’de, bireylerin yabancı para kullanımısınırlı olduğundan dolarizasyon, önemli bir sorun teşkil etmiyordu. 24 Ocak1980 kararları sonrasında, kambiyo rejimindeki düzenleme yabancı paranın,farklı amaçlarla talep edilmesine zemin hazırlamıştır. Enflasyon, iktisadiajanların hem satın alma güçlerini hem de ulusal para cinsinden tutulan nakitvarlıkların miktarını azaltmaktadır. Enflasyonist dönemlerde bireylervarlıklarını, gayrimenkul, altın ve döviz gibi yatırım araçlarına yatırarak, değersizleşenülke parasından kaçmak isterler. Uzun yıllardır yüksek enflasyonun gözlendiğiTürkiye, bu dolarizasyon sürecini deneyimleyen ülkeler arasındadır. Türkiye’dedolarizasyon ve enflasyon ilişkisinin araştırıldığı bu çalışmada, ekonometrik yöntemolarak Vektör Otoregresif Modeli (VAR) kullanılmıştır. Varyans ayrıştırmasonuçları neticesinde, 10. dönemde enflasyon oranında meydana gelen %1’lik birdeğişmenin %0,63’ü dolarizasyon oranı tarafından açıklanırken; aynı dönemde,dolarizasyon oranında meydana gelen %1’lik değişmenin %5,32’i enflasyon oranıtarafından açıklanmaktadır. Değişkenler arasındaki ilişki Johansen EşbütünleşmeTesti ile araştırılmış ve iki değişken arasında uzun dönemli bir ilişkiyerastlanmamıştır. Granger Nedensellik bulgularına göre ise %10 anlamlılıkdüzeyinde, dolarizasyon oranı enflasyon oranının nedeni olduğu belirlenmiştir.

1980 öncesi dönemde Türkiye’de, bireylerin yabancı para kullanımı sınırlı olduğundan dolarizasyon, önemli bir sorun teşkil etmiyordu. 24 Ocak 1980 kararları sonrasında, kambiyo rejimindeki düzenleme yabancı paranın, farklı amaçlarla talep edilmesine zemin hazırlamıştır. Enflasyon, iktisadi ajanların hem satın alma güçlerini hem de ulusal para cinsinden tutulan nakit varlıkların miktarını azaltmaktadır. Enflasyonist dönemlerde bireyler varlıklarını, gayrimenkul, altın ve döviz gibi yatırım araçlarına yatırarak, değersizleşen ülke parasından kaçmak isterler. Uzun yıllardır yüksek enflasyonun gözlendiği Türkiye, bu dolarizasyon sürecini deneyimleyen ülkeler arasındadır. Türkiye’de dolarizasyon ve enflasyon ilişkisinin araştırıldığı bu çalışmada, ekonometrik yöntem olarak Vektör Otoregresif Modeli (VAR) kullanılmıştır. Varyans ayrıştırma sonuçları neticesinde, 10. dönemde enflasyon oranında meydana gelen %1’lik bir değişmenin %0,63’ü dolarizasyon oranı tarafından açıklanırken; aynı dönemde, dolarizasyon oranında meydana gelen %1’lik değişmenin %5,32’i enflasyon oranı tarafından açıklanmaktadır. Değişkenler arasındaki ilişki Johansen Eşbütünleşme Testi ile araştırılmış ve iki değişken arasında uzun dönemli bir ilişkiye rastlanmamıştır. Granger Nedensellik bulgularına göre ise %10 anlamlılık düzeyinde, dolarizasyon oranı enflasyon oranının nedeni olduğu belirlenmiştir.

Intihar, dunya capindaki olumlerin buyuk bir kismini olusturmaktadir. Psikolojik ve sosyolojik faktorlerin yaninda ekonomik faktorler de intihara neden olmaktadir. Calismamizda intihar orani bagimli degisken, issizlik orani ise bagimsiz degisken olarak belirlenmistir. Intihar orani, gecim sikintisi ve ticari sikintilar nedeniyle intihar edenlerin, toplam intihara oranindan olusmaktadir. Calismanin zaman araligi 2005-2018 olarak belirlenmistir. Veriler Turkiye Istatistik Kurumu’ndan alinmis ve ceyrek olarak dikkate alinmistir. Ilk olarak konuyla ilgili kapsamli bir literatur taramasi yapilmis daha sonra ekonometrik metodoloji ve elde edilen bulgularin yorumlanmasina yer verilmistir. Elde edilen bulgular sonucunda issizlikten intihara dogru tek yonlu bir nedensellik iliskisi saptanmistir.

The aim of this study is to investigate the impact of financial instability on economic growth. Depart from the hypothesis that financial instability affects economic growth negatively, firstly the definition of instability is made and then focused on the causes of instability to understand a conceptual framework better. In this study, non-stationary dynamic panel data analysis has been used to analyze not only examine the heterogeneity of the variables but also to consider cross-section dependency between cross section units. The second-generation panel unit root tests are utilized in this model, the long-term regression coefficients have been estimated and panel causality analysis is used to determine the direction of the causality relationship between the economic growth and financial instability. The empirical findings of the study support the hypothesis which suggest that financial instability has adverse effects on economic growth.

Purpose- This paper aims to examine the existence of asymmetric relationship betweenthe financial performance (in terms ofequity profitability) of Turkish banking system and macroeconomic performanceof Turkish economy. The macroeconomicperformance variable used in the research model is a weighted combination(scoring) of five different macroeconomic variables (per capita GDP, economicgrowth rate, inflation rate, budget balance and current account). Methodolgy- The structural breaks unit root test developed byNarayan and Popp (2010) and the asymmetric causality test developed by Hatemi-J(2012) are used in empirical analyses of the paper on the quarterly dataconsisting the period of 2001: Q1-2015: Q3. Findings- Findings of the study indicate that a positiveshock in macroeconomic performance causes a positive shock in financialperformance; while a negative shock does not cause a negative shock infinancial performance.Conclusion- There exists an asymmetrical causality relationship between the financialperformance of the Turkish banking sector and the macroeconomic performance ofTurkish economy., Amaç-Bu çalışmanın amacı Türk bankacılık sektörünün finansal performansının bir göstergesi olan öz sermaye karlılığı (ROE) ile beş farklı makroekonomik değişkenden, ağırlıklandırılmış puanlama sistemi ile oluşturulmuş makroekonomik performans göstergesi arasındaki ilişkilerin asimetrik olup olmadığını incelemektir. Bu beş farklı makroekonomik değişken, kişi başına düşen GSYİH, ekonomik büyüme oranları, enflasyon oranları, bütçe dengesi ve cari işlemler hesabından oluşmaktadır.Yöntem- 2001:Q1-2015:Q3 dönemine ait çeyrek verilerinin kullanıldığı bu çalışmada, ilk olarak Narayan ve Popp (2010) tarafından geliştirilen yapısal kırılmalı birim kök testi ve Hatemi-J (2012) tarafından geliştirilen asimetrik nedensellik testi kullanılmıştır.Bulgular- Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, makroekonomik performansta yaşanan pozitif bir şok ROE üzerinde pozitif bir harekete neden olurken makroekonomik performansa yaşanan negatif bir şok ROE ’de negatif bir harekete neden olmamaktadır.Sonuç- Makroekonomik performans ile Türk bankacılık sektörünün finansal performansı arasında asimetrik nedensellik ilişkisi vardır.

Ekonomik özgürlükler son zamanlarda araştırmacıların dikkatini çeken önemli kurumsal göstergelerden birisi haline gelmiştir. Bir ülkenin ekonomik özgürlük seviyesinin yatırımları çekme noktasında önemli bir faktör olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda ülkelerin doğrudan yabancı yatırımları artırmak için ekonomik özgürlükler bağlamında etkin politikalar üretmesi gerekmektedir. Bu çalışmada, ekonomik özgürlükler ile doğrudan yabancı yatırımlar arasındaki ilişki incelenmektedir. Bu amaçla, çalışmada en çok doğrudan yabancı yatırım çeken 10 ülke (ABD, Hong Kong, Çin, İrlanda, Hollanda, İsviçre, Singapur, Brezilya, Kanada, Hindistan) ele alınmıştır. Çalışma 1995-2015 dönemini kapsamakta olup değişkenler arasındaki ilişkiyi tespit etmek için Pedroni eşbütünleşme testi, panel FMOLS ve panel DOLS yöntemlerinden yararlanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, ekonomik özgürlükler ile doğrudan yabancı yatırımlar arasında uzun dönemli bir ilişki tespit edilmiştir. Bununla beraber, hem panel FMOLS hem de panel DOLS uzun dönem katsayı tahmincileri ekonomik özgürlüklerde meydana gelen pozitif gelişmelerin söz konusu ülkelerde doğrudan yabancı yatırımları arttırdığını göstermektedir. Bu bulgular sonuç kısmında değerlendirilmiş ve bazı politika önermelerinde bulunulmuştur. Economic freedoms have recently become one of the most important institutional indicators that attracted the attention of researchers. The level of economic freedom of a country is thought to be an important factor in attracting investments. This study aims to examine the relationship between economic freedom and foreign direct investment. In this context, countries need to establish efficient policies for economic freedoms to increase foreign direct investments. To this extent, most attractive foreign direct investment countries (The U.S, Hong Kong, China, Ireland, Netherlands, Switzerland, Singapore, Brazil, Canada and India) are investigated in the study. The study covers the period 1995-2015 and Pedroni cointegration test, panel FMOLS and panel DOLS methods are utilised to determine the relationship between the variables. According to analysis findings, there is a long-term relationship between economic freedom and foreign direct investment. In addition, both panel FMOLS and DOLS results indicate that economic freedom has a positive impact on foreign direct investment in the long term. These findings are evaluated and some policy recommendations are suggested in the conclusion part.

Çalışmak amacıyla gittiği ülkede bir yıldan daha uzun süre kalan göçmenlerin anavatanlarındaki ailelerine gönderdikleri para olarak tanımlanan göçmen havaleleri, gelişmekte olan ülkelerin önemli sermaye kaynaklarından biridir. IMF Ödemeler Dengesi ve Uluslararası Yatırım Pozisyonu Klavuzu’nda (BPM6) “çalışanlara tazminat ve kişisel tasarruflar” olmak üzere iki ana bileşene ayrılan göçmen havalelerinin hacmi, 2000’li yıllarla birlikte ciddi artış kaydetmiştir. Göçmen gönderileri; doğrudan yabancı yatırım, dış borçlanma veya dış yardımlara kıyasla daha istikrarlı bir yapıya sahip olmasından dolayı özellikle kronik dış açık sorunu yaşayan ülkelerin bu açığı finansmanında güvenilir bir kaynak olarak kabul edilmektedir. 2015 yılı Dünya Bankası verilerine göre, dünya genelindeki yaklaşık 600 milyar $ göçmen gönderisinin yaklaşık %75’i gelişmekte olan ülkelere doğru akmaktadır. En fazla göçmen gönderisi alan ülkeler Hindistan, Çin, Filipinler ve Meksika iken göçmen gönderilerinin GSYİH içindeki payı dikkate alındığında Kırgızistan, Nepal, Tacikistan ve Moldova gibi küçük ve yoksul ülkeler ilk sıralara yerleşmektedir. Bu çalışma göçmen gönderilerinin dış ticaret dengesi üzerine etkisini ileri panel veri analiz teknikleri ile incelemekte ve ilgili literatüre ampirik açıdan katkı sağlamayı hedeflemektedir. Çalışma kapsamında Bağımsız Devletler Topluluğu üyesi 6 ülkenin 2002-2016 dönemi verileri kullanılarak dış ticaret açıklarının finansmanında göçmen havalelerinin etkisi araştırılmıştır. İncelenen zaman dilimi ve ülke seçimi, verilerin kesintisiz olması ve erişilebilirliği dikkate alınarak belirlenmiştir. Bu doğrultuda öncelikle panelde yer alan ülkeler arasında yatay kesit bağımlılığının varlığı araştırılmış ve yapılan analiz ile paneli oluşturan ülkeler arasında yatay kesit bağımsızlığı olduğu tespit edilmiştir. Bu bulguya dayanarak değişkenlerin durağanlık analizi ve uzun dönem katsayı tahmininde birinci nesil yöntemler kullanılmıştır. Pesaran, Shin ve Smith (1999) PMG (Pooled Mean Group) tahmincisi ile ulaşılan uzun dönem katsayılar göçmen gönderilerinin dış ticaret dengesini Azerbaycan’da pozitif, Moldova ve Tacikistan’da negatif yönde etkileyen anlamlı bir değişken olduğunu göstermiştir

Çalışmak amacıyla gittiği ülkede bir yıldan daha uzun süre kalan göçmenlerin anavatanlarındaki ailelerine gönderdikleri para olarak tanımlanan göçmen havaleleri, gelişmekte olan ülkelerin önemli sermaye kaynaklarından biridir. IMF Ödemeler Dengesi ve Uluslararası Yatırım Pozisyonu Klavuzu’nda (BPM6) “çalışanlara tazminat ve kişisel tasarruflar” olmak üzere iki ana bileşene ayrılan göçmen havalelerinin hacmi, 2000’li yıllarla birlikte ciddi artış kaydetmiştir. Göçmen gönderileri; doğrudan yabancı yatırım, dış borçlanma veya dış yardımlara kıyasla daha istikrarlı bir yapıya sahip olmasından dolayı özellikle kronik dış açık sorunu yaşayan ülkelerin bu açığı finansmanında güvenilir bir kaynak olarak kabul edilmektedir. 2015 yılı Dünya Bankası verilerine göre, dünya genelindeki yaklaşık 600 milyar $ göçmen gönderisinin yaklaşık %75’i gelişmekte olan ülkelere doğru akmaktadır. En fazla göçmen gönderisi alan ülkeler Hindistan, Çin, Filipinler ve Meksika iken göçmen gönderilerinin GSYİH içindeki payı dikkate alındığında Kırgızistan, Nepal, Tacikistan ve Moldova gibi küçük ve yoksul ülkeler ilk sıralara yerleşmektedir. Bu çalışma göçmen gönderilerinin dış ticaret dengesi üzerine etkisini ileri panel veri analiz teknikleri ile incelemekte ve ilgili literatüre ampirik açıdan katkı sağlamayı hedeflemektedir. Çalışma kapsamında Bağımsız Devletler Topluluğu üyesi 6 ülkenin 2002-2016 dönemi verileri kullanılarak dış ticaret açıklarının finansmanında göçmen havalelerinin etkisi araştırılmıştır. İncelenen zaman dilimi ve ülke seçimi, verilerin kesintisiz olması ve erişilebilirliği dikkate alınarak belirlenmiştir. Bu doğrultuda öncelikle panelde yer alan ülkeler arasında yatay kesit bağımlılığının varlığı araştırılmış ve yapılan analiz ile paneli oluşturan ülkeler arasında yatay kesit bağımsızlığı olduğu tespit edilmiştir. Bu bulguya dayanarak değişkenlerin durağanlık analizi ve uzun dönem katsayı tahmininde birinci nesil yöntemler kullanılmıştır. Pesaran, Shin ve Smith (1999) PMG (Pooled Mean Group) tahmincisi ile ulaşılan uzun dönem katsayılar göçmen gönderilerinin dış ticaret dengesini Azerbaycan’da pozitif, Moldova ve Tacikistan’da negatif yönde etkilediğini göstermiştir. Remittances are defined as the money sent by the immigrants who have been working in a foreign country for more than a year to their families in their homeland. They are one of the major capital resources of developing countries. The volume of remittances which are divided into two components as “compensation for employees and personal savings” in the IMF Balance of Payments and International Investment Position Manual (BPM6) has seen a considerable increase since the 2000s. Remittances are considered to be a reliable source particularly for countries with a chronic foreign deficit as they have a more stable structure compared to foreign direct investment, foreign borrowing or foreign aid, and thus countries may use remittances to finance deficits. According to the 2015 World Bank data, approximately 75 percent of about $600 billion of remittances worldwide flows into developing countries. The countries receiving the highest amount of remittance are India, China, Philippines, and Mexico. However, small and poor countries like Kyrgyzstan, Nepal, Tajikistan and Moldova are in the first place when the share of remittances within GDP is taken into account. This study examines the effect of remittances on balance of foreign trade using advanced panel data methods and thus aims to contribute to the relevant literature empirically. Within the scope of the study, the effect of remittances on the financing of foreign trade deficit was explored using the data for six-member countries of the Commonwealth of Independent States for the 2002-2016 period. The time period and countries selection were determined by considering the availability and accessibility of data. To this end, first, the presence of cross-sectional dependence among the countries in the panel was investigated and the analysis asserted cross-sectional independence among the countries in the panel. Based on this finding, first generation methods were used in the stationarity analysis of variables and long-run coefficient estimation. Long-run coefficients obtained through Pesaran, Shin and Smith (1999) PMG (Pooled Mean Group) estimator showed that remittances are a significant variable that affects balance of foreign trade positively in Azerbaijan and negatively in Moldova and Tajikistan.

Bu çalışmada eğitimin ve dolayısıyla beşeri sermayenin önemi üzerine durulmuş, yükseköğretim kavramı incelenmiş, bireylerin eğitim seviyesinin artışıyla istihdam edilebilirliklerinin analizi yapılmıştır. Şimdiye kadar beşeri sermaye ile ilgili yapılan çalışmalarda beşeri sermayenin eğitim düzeyinin artışıyla ekonomik etkinliğinin arttığı yönünde sonuçlara ulaşılmıştır. Konunun önemine istinaden çalışmamızda eğitim sisteminin önemli bir yapı taşı olan yükseköğretim sistemi incelenmiştir. Bilimsel bilginin üretildiği ve bilgi maliyetinin yüksek olduğu yerlerden birinin üniversiteler olduğu göz önüne alınırsa üniversitelerin bilimsel bilginin önemi ve toplum dinamikleri için vazgeçilmez bir unsur olduğu gerçeği de daha iyi anlaşılacaktır. Eğitim sektörünün geliştirilmesi, kalitesinin arttırılması insan sermayesinin kalitesinin de yükseltilmesini gerektirecektir. İnsan sermayesinin kalitesinin arttırılması için bir takım yatırımların yapılması ve maliyetlere katlanılması gerekmektedir. Bu yatırımlarla toplum bir sonraki aşamaya ilerleyebilecek, ekonomik ve sosyal alanlarda birçok yeni ve iyi gelişmeler ortaya çıkabilecektir. Eğitim yatırımlarının topluma olan faydaları yanında bireylere olan faydaları da önemlidir. Bu faydaların başında bireyin aldığı eğitim düzeyi arttıkça istihdam edilebilirliği ve elde ettiği gelirin de artması gelmektedir. Kişinin eğitim düzeyini arttırabilmesi için katlanacağı maliyetle, gelecekte elde edeceği gelir karşılaştırılması yapılmaktadır. Lise mezunu bireyle üniversite mezunu bireyin gelecekte yakalayacağı iş imkânları, çalışacağı kurumlar ve elde edeceği gelirler farklı olmaktadır. Eğitimin bireysel faydalarının başında maddi ve manevi ömür boyu kazancın artması gelmektedir. Bu amaçlarla çalışmamızda yükseköğretimin gerekliliği, oluşturulma dinamikleri ve gelişim aşamaları, yükseköğretimin küresel gelişmeleri ifade edilmeye çalışılmış, ardından kısaca eğitimin işlevselliği ve üniversite mezunu olmanın bireysel ve sosyal kazançlara etkisi üzerinde durulmuştur. Son bölümde ise 1994-2014 yıllık verileri kullanılarak genel lise mezunu, meslek lisesi mezunu ve üniversite mezunu bireylerin istihdam üzerine etkisi Türkiye ekonomisi çerçevesinde incelenmeye çalışılmıştır. Veriler Türkiye İstatistik Kurumu, Yüksek Öğretim Kurumu ve Milli Eğitim Bakanlığı istatistikler veri tabanlarından elde edilmiş ve Eviews 8 programıyla modelleme yapılmıştır. Çalışmada öncelikle veri setleri için Augmented Dickey Fuller birim kök testi uygulanmış, En Küçük Kareler Yöntemine göre modelleme yapılmış ve Granger nedensellik testiyle değişkenlerin istihdam üzerine etkisi belirlenmeye çalışılmıştır In this study, the importance of education and thus of human capital were focused on, the concept of higher education was examined and the employability of individuals as a result of increase in their education level was analyzed. In the studies performed on human capital so far, it has been found that the economic effectiveness increases as educational level of human capital raises. Referring to the importance of the subject in our study, the higher education system was examined as an important building stone of the education system. If it is taken into consideration that the universities are one of the places where scientific knowledge is generated and the cost of retrieving knowledge is high, the fact that the universities are an indispensable factor for the dynamics of the society will be better understood. Development of the education sector and improvement of its quality will also require raising the quality of human capital. It is necessary to make a number of investments and bear the costs in order to improve the quality of human capital. The society can progress to the next level through these investments, many new and good developments may emerge in the economic and social fields. The benefits of investment in education to the individuals are as much important as benefits to the society. Among these benefits the most important one is the fact that the employability and income earned increases as the education level of individuals raise. Comparisons are made between future incomes of the individuals and the cost of education borne by them in order them to be able to increase their educational level. The individuals graduated from high school differ from the ones graduated from college in terms of their job opportunities, the employer institutions and the income to be earned in the future. One of the preliminary individual benefits of education is the life time increase in material and moral earnings. Therefore in our study, the necessity, the creation dynamics and the development stages and the global developments of the higher education were tried to be expressed, then the functionality of education and the impact of individual and social gains as a university graduate were focused on briefly. In the last part, the effects of individuals graduated from general high school, vocational school and university on the employment were examined by using annual data of 1994-2014periodin the context of Turkey's economy. Data was obtained from databases of Turkey Statistical Institute, Higher Education Institution and Ministry of Education statistics and the modeling was made with Eviews8 program. In the study first of all, Augmented Dickey-Fuller unit root test was applied for data sets, modeling was made according to the Least Square method and the effect of variables on the employment was tried to be determined through performing Granger causality test

This study analyses the effect of financial deepening on economic development in 12 MENA countries for the period between 2000 and 2014. Using three financial deepening indicators which are widely used in the literature, an econometric analysis was conducted through co-integration and estimation methods which take cross-sectional dependence into account. A long-term relationship between variables was revealed with Westerlund (2008) Durbin-Hausman panel co-integration test, and then, long-term coefficients were obtained using Pesaran (2006) CCE (Common Correlated Errors) estimator. Empirical findings point to a positive relationship between financial deepening indicators - domestic credit to private sector, domestic credit provided by private sector, and liquid liabilities of the financial system ratio – and economic development. With this study, it was shown that the domestic credit to private sector causes economic growth for five countries, domestic credit provided by financial sector causes economic growth for one country, and liquid liabilities of the financial system causes economic growth for four countries.

Socio-economic growth and structural change of society is possible with physical capital and human capital. The most important component of human capital is education. Increased of level education will also increase human capital. The aim of this study is to examine the short and long-term relationships on economic growth of the education expenditure in the G20 countries during the period 2000-2011. In this study, education expenditures and GDP variables between long and short-term relationships in G20 countries over the period 2000-2011 are tested by using panel co-integration and error correction model. The existence of a long-term relationship with Pedroni panel cointegration test and the presence of short-term relationship with the pooled group mean regression have been tested. According to results, the long and short-term relationships between education expenditure and economic growth are positive and significant., Toplumların sosyo-ekonomik olarak büyümesi ve yapısal olarak değişmesi ancak fiziki sermaye ve beşeri sermaye ile mümkündür. Beşeri sermayenin en önemli bileşeni eğitimdir. Eğitim seviyesinin artmasıyla birlikte beşeri sermayede artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, 2000-2011 döneminde G20 ülkelerinde eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki kısa ve uzun dönemli ilişkiyi incelemektir. G20 ülkelerinde eğitim harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki uzun ve kısa dönemli ilişkiler panel eş-bütünleşme ve hata düzeltme modeli kapsamında ele alınmıştır. Uzun dönemli ilişkinin varlığı Pedroni panel eşbütünleşme testi ile kısa dönemli ilişkinin varlığı ise Havuzlanmış Ortalama Grup Regresyonu ile sınanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, eğitim harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki uzun ve kısa dönem ilişkilerinin pozitif ve anlamlı olduğu görülmüştür.

Toplumlarin sosyo-ekonomik olarak buyumesi ve yapisal olarak degismesi ancak fiziki sermaye ve beseri sermaye ile mumkundur. Beseri sermayenin en onemli bileseni egitimdir. Egitim seviyesinin artmasiyla birlikte beseri sermayede artmaktadir. Bu calismanin amaci, 2000-2011 doneminde G20 ulkelerinde egitim harcamalari ve ekonomik buyume arasindaki kisa ve uzun donemli iliskiyi incelemektir. G20 ulkelerinde egitim harcamalari ile ekonomik buyume arasindaki uzun ve kisa donemli iliskiler panel es-butunlesme ve hata duzeltme modeli kapsaminda ele alinmistir. Uzun donemli iliskinin varligi Pedroni panel esbutunlesme testi ile kisa donemli iliskinin varligi ise Havuzlanmis Ortalama Grup Regresyonu ile sinanmistir. Elde edilen sonuclara gore, egitim harcamalari ile ekonomik buyume arasindaki uzun ve kisa donem iliskilerinin pozitif ve anlamli oldugu gorulmustur.

Bu çalışmada reel döviz kuruyla dış ticaret arasındaki ilişkiler 1992:1 – 2009:1 dönemi ele alınarak aylık veriler kullanmak suretiyle Sınır Testi modeli yardımıyla sınanmıştır. Ampirik bulgular; Sınır Testi, ARDL ve Yapısal Granger Nedensellik testi yardımıyla uzun dönem açısından elde edilmiştir. Araştırma bulguları reel döviz kurunun dış ticaret dengesini sağlama anlamında etkin bir fonksiyonunun olduğuna işaret etmektedir. In this study the relationship between real Exchange rate and foreign trade has been tested by using 1992:1 – 2009:1 monthly data via Bounds Test. Empiricial findings has been achieved by Bounds Test, ARDL and Structural Granger Causality Test in terms of long run period. Empirical findings points out that real Exchange rate has an efficient function on stabilizing the balance of foreign trade.

anemon In recent years, the main macroeconomic problem of Turkey is current deficits. In order to realize sustainable growth, the balance of payment should be kept under control. This control system is directly depends on minimization of current deficits. One of the main reasons of Turkey’s current account deficits is energy imports. By applying the Johansen co-integrated analysis, this paper aims to identify the relationship between current account deficits, energy consumption and economic growth by using the data set between the years 1980-2012 with reference to VAR (Vector Auto Regression). Furthermore, impulse response analysis and variance decompositions had been applied to the variables. According to the results of the analysis, we reached that there is a strong relationship between energy consumption and current account deficits.Keywords: Co-integration, Current Account Deficits, Energy Consumption, GrowthJEL Classifications: O40, Q43 Son yıllarda, Türkiye’nin makroekonomik sorunların başında cari açık gelmektedir. Sürdürülebilir ve istikrarlı bir büyüme için ödemeler dengesinin kontrol altında olması gerekir. Türkiye için bu kontrol mekanizması cari açığın azaltılmasından geçmektedir. Türkiye’nin cari açık vermesinin temel sebebini enerji ithalatıdır. Bu çalışmada 1980-2012 yıllarına ait büyüme, enerji tüketimi ve cari açık verileri kullanılarak kurulan VAR(vektör otoregresyon) modelinden hareketle, Johansen eşbütünleşme analizi uygulanmıştır. Ayrıca değişkenlere etki-tepki analizi ve varyans ayrıştırması yapılmıştır. Analiz sonucunda değişkenlerin uzun dönemde birlikte hareket ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Eşbütünleşme, Cari Açık, Enerji Tüketimi, Büyüme JEL Sınıflandırması: O40, Q43 22374