Search

Cardiac echinococcosis is a rare but mortal disease. The primary goal of this study was to quantitatively examine, using bibliometrics tools, the publications and assess the hot issues and new directions in cardiac echinococcosis research from 1970 to December 2021. We only included "journal articles" and "reviews" in the study. The keywords "cardiac echinococcosis", "cardiac hydatid disease’ or "echinococcal heart disease" were used for the search. The search covered the years 1970 through December 2021. The data was extracted from the Web of Science database. Vosviewer software was used for network mapping. The research findings, which were based on the search strategy used, showed that between 1970 and 2022, there were 425 articles and reviews on cardiac echinococcosis that had been indexed in the Wos database. Most of the papers were from Türkiye (n=152). India (n=29), Iran (n=29), Tunisia (n=26) and France (n=22) were the other top publishing countries. The first publication was published in 1991. Although the number of publications increased after 1996, it emphasizes an irregular distribution. The publications were cited 3900 times in total and 9.18 times per publication, and the mean H-index was 28. There was an increase in the number of citations after 1995. There were 151 publications from Türkiye, and these publications were cited 1,327 times total, 8.79 per publication, and the mean H index was 18. The number of publications was not at the expected rate. The findings of our study may be helpful to researchers researching cardiac echinococcosis.

Introduction: The study's goal is to examine the scientific outputs on Trachoma that have been published globally. Material and methods: A descriptive bibliometric analysis study was carried out. The Web of Science Core Collection was used as a bibliographic database and Vos Viewer software version 1.6.18 for Windows was used to create the required network visualization. The search was conducted by using the keywords "trachoma" or "Chlamydia trachomatis" in the title. The most extensive timeframe was used, which included the years 1970 through 2021. Other publication genres such as case reports, editorials, and letters were eliminated from the search since they were not peer-reviewed papers. The overall citation count of each trachoma-related publication published was the study's primary outcome. The topic of the publications, the publishing journal, the year published, the language, the place of origin, the names of the first authors, the Hirsch (H) indexes, and the number of citations analyzed were all secondary outcomes. Results: A total of 6556 articles were detected. The number of articles has never dropped under 100 articles per year since 1985. The highest number of articles was published in 2021 (n=233). 6251(95.348%) of the articles were published in Science Citation Index Expanded (SCI-Expanded) journals. The University of California System was the leading affiliation on trachoma research. The USA (n=2585), England (n=910), and Canada (n=336) were the countries with the higher number of publications. The articles from the USA had the highest H indexes and the articles from England had a higher number of average citations per item. Conclusion: Studies on trachoma are increasing worldwide. The USA and England are the leading countries in scientific production in this regard. The USA and England are the leading countries in scientific production on this topic.

Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin, sağlık hizmeti ilişkili infeksiyonların (SHİİ) artan oranlarının ışığında, el hijyeninin uygulamaları konusundaki bilgi düzeyinin değerlendirilmesi ve el hijyeni ile ilgili yapılması planlanan eğitim programına temel oluşturması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, bir Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümü’nde yürütüldü. Verilerin elde edilmesinde toplam 45 sorudan oluşan anket formu kullanıldı. Anket formu iki bölümden oluştu: “Katılımcı Bilgi Formu” ve “El hijyeni Bilgi Değerlendirme Formu”. Anket formu, öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri ve el hijyeni bilgisi ile ilgili durumlarını sorgulayan sorulardan oluştu. Bulgular: Çalışmaya, yaş ortalaması 20,21± 2,81 ve 150’si (%76,9) kadın cinsiyette, 195 gönüllü katıldı. Katılımcıların %98,5’i el hijyeni kavramını duyduklarını, %79’u el hijyeni eğitimi aldığını, %73,8’i okulda bu eğitimi aldığını ifade etti. %96,9’unun el hijyeni için su ve sabunu tercih ettiği tesbit edildi. Katılımcıların en yüksek oranda yanlış cevapladığı önerme ‘Eldiveni takmadan önce el hijyeni sağlanmalıdır’ sorusu idi. Bu soruya katılımcıların %39,5’inin yanlış cevap verdiği görüldü. ‘Eldiven giymek el hijyeni yerine geçer’ önermesi ise ikinci sırada en sık yanlış cevap verilen önerme oldu. Katılımcıların el hijyenini sağlamama/sağlayamama nedenleri arasında en sık nedenin lavabo sayısının yetersizliği ve antiseptik sabunların/el dezenfektanlarının tahriş etmesi olarak bulundu. Sonuç: Hemşirelik öğrencilerine, mesleğe başlamadan önce, etkili el hijyenine ilişkin eğitim verilebilir., Introduction: This study aimed to evaluate the knowledge level of nursing students on the practices of hand hygiene in light of the increasing rates of healthcare-associated infections (HAIs) and to form the basis of the training program planned to be conducted about hand hygiene. Methods: The research was carried out in the Department of Nursing of a School of Health. A questionnaire consisting of 45 questions was used to collect the data. The questionnaire form consisted of two parts: the “Participant Information Form” and “Hand Hygiene Knowledge Evaluation Form”. The “questionnaire form included questions about the socio-demographic characteristics of the students and their hand hygiene knowledge. Results: A total of 195 volunteers, whose mean age was 20.21±2.81 years and 150 (76.9%) of whom were female, participated in the study. Of the participants 98.5% stated that they heard about the concept of hand hygiene, 79% received hand hygiene training, and 73.8% stated that they received this training at school. It was determined that 96.9% preferred water and soap for hand hygiene. The proposition that the participants answered incorrectly at the highest rate was the question "Hand hygiene should be provided before putting on gloves". This question was seen to be answered incorrectly by 39.5% of the participants. "Wearing gloves replaces hand hygiene" was the second most frequently incorrectly answered proposition. Among the reasons why the participants did not /could not provide hand hygiene, the most common reason was found to be insufficient number of sinks and the fact that antiseptic soaps/hand disinfectants cause irritation. Conclusion: Nursing students can be given training on effective hand hygiene before they start the profession.

Introduction: In our study, it was aimed to determine the deficiencies in the knowledge level on the role of the nurse in preventing geriatric urinary system infections (USI) and to guide the trainings to be planned by evaluating the knowledge level of the nursing department students. Material and Methods: This was a descriptive type of study. In this study; 238 nursing students were included. Data were collected using the “Knowledge Level Assessment Scale on the Prevention of Urinary System Infections”which consisted of questions about the urinary system infection and demographic characteristics of participants. Data collection tools were sent to participants with online questionnaire. Demographic data and responses were collected. Results: While 150 of the students had an opinion about USI, 88 had no idea. While 68 took training on USI, and 170 did not. The answer scores to the questions about indications of Foley catheter and urinary catheter, care for urinary catheter and geriatric USI were very low. Conclusion: It was decided that preparing a training plan on this subject in the education cirruculum will be important in infection control in geriatric patients by increasing the awareness about catheter related USI., Giriş: Çalışmamızda, geleceğin sağlık sağlayıcıları olan hemşirelik bölümü öğrencilerinin geriatrik üriner sistem enfeksiyonlarını (ÜSE) önlemede hemşirenin rolü hakkında bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi yolu ile bu konudaki bilgi düzeyindeki eksiklikleri saptamak ve planlanacak olan eğitimlere yol göstermek amaçlandı. Materyal ve Metod: Çalışma tanımlayıcı tipte gerçekleştirildi. Çalışmaya 238 hemşirelik bölümü öğrencisi dahil edildi. Veriler, katılımcıların demografik özelliklerini içeren form ve ÜSE ile ilgili sorulardan oluşan, ‘’Üriner Sistem Enfeksiyonlarını Önleme Konusunda Bilgi Düzeyi Değerlendirme Ölçeği’ kullanılarak toplandı. Veri toplama araçları online anket oluşturularak katılımcılara iletildi. Demografik veriler ve cevaplar kaydedildi. Bulgular: Öğrencilerden 150’sinin ÜSE hakkında fikri varken 88’inin ise ÜSE hakkında herhangi bir fikri yoktu. ÜSE eğitimini 68 kişi alırken, 170 kişi ise herhangi bir ÜSE eğitimi almadığı tespit edildi. Foley sonda endikasyonları ve üriner kateter takılması, üriner kateter bakımı ve geriatrik ÜSE ile ilgili verdikleri cevap puanları oldukça düşük olarak bulundu. Sonuç: Eğitim müfredatında bu konuda uygun eğitim planı oluşturulmasının kateter ile ilişkili ÜSE konusunda farkındalığı arttırarak geriatri hastalarında enfeksiyon kontrolünde önemli olacağı kanaatine varılmıştır.

Gelişen teknoloji ile birlikte immünsüpresif ve yaşlı hastalar gibi kişilerin yaşam beklentisi uzamış ancak yaşla birlikte uygulanan tedaviler ve invaziv işlemler uzamıştır. Böylece bu bireylerde sağlık hizmeti ilişkili, hastane kaynaklı enfeksiyonların ortaya çıkması kaçınılmaz bir sonuç olarak ortaya çıkmıştır. Hastane enfeksiyonlarında ve salgınlarda etkenin belirlenmesi, antibiyotik direnç profilinin belirlenmesi, kaynağın belirlenmesi ve gerekli önlemlerin alınması açısından mikrobiyoloji laboratuvarının önemi ve katkısı büyüktür. Dirençli Gram-pozitif bakteriyel enfeksiyonlar, bu bireylerde sık görülen enfeksiyonlardır ve yıllar içinde antibiyotiğe dirençli tedavi başarısızlıklarının ve hatta ölümlerin artmasına neden olmuştur. Bu derlemede dirençli Gram pozitif bakteriyel enfeksiyonları sınıflandırmayı, literatür ışığında gözden geçirmeyi ve önlemek için neler yapılabileceğini tartışmayı planladık., With the developing technology, the life expectancy of people such as immunosuppressive and elderly patients have increased, but the treatments and invasive procedures applied have increased with age. Thus, the emergence of healthcare-associated, hospital-acquired infections in these individuals has emerged as an inevitable result. In nosocomial infections and epidemics, the importance and contribution of the microbiology laboratory is great in terms of identifying the agent, determining the antibiotic resistance profile, determining the source, and taking the necessary precautions. Resistant Gram-positive bacterial infections are common infections in these individuals and have led to increased antibiotic-resistant treatment failures and even deaths over the years. In this review, we planned to classify resistant Gram-positive bacterial infections, review them in the light of the literature, and discuss what can be done to prevent them.

Aim: Colistin (Col) is an agent used in the treatment of multidrug-resistant gram-negative (MDRGN) bacterial infections. This drug has been administered with a loading dose in recent years to provide rapid clinical response and therapeutic blood levels. In our study, we aimed to evaluate whether there is a relationship between the efficacy of the loading dose of Col treatment, mortality, microbiological clearance during treatment, nephrotoxicity, and neurotoxicity side effects for the treatment of MDRGN bacterial infections.Material method: In this retrospective study, which included a control group, 6-years data was analyzed. Totally, 323 patients who received Col treatment with or without loading dose (LD) were included in the study. Patients were divided into two groups; I: without Col-LD regimen (those who were hospitalized in 2011-2014), II: with Col-LD regimen (those who were hospitalized in 2015-2017). Demographic characteristics such as age, gender, microbiological cultures, laboratory results, side effects, and mortality of the patients were evaluated. Results: A statistically significant relationship was found between with Col-LD regimen and nephrotoxicity. However, it was determined that there was no statistically significant relationship between microbiological clearance without a Col-LD regimen. Nephrotoxicity was found to be decreased with the Col-LD regimen. Neurotoxicity was observed more frequently (3.7%) in with Col-LD regimen. Initial and final C-reactive protein (CRP) and procalcitonin (PCT) levels were statistically significantly lower in with Col-LD regimen.Conclusion: It was found that with Col-LD regimen had a statistically significant effect on nephrotoxicity, neurotoxicity, and treatment outcome, but had no effect on microbiological clearance. In addition, with Col-LD regimen was effective in decreasing CRP and PCT values., Amaç: Kolistin (Col), çok ilaca dirençli gram-negatif (MDRGN) bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde kullanılan bir ajandır. Bu ilaç hızlı klinik yanıt ve terapötik kan seviyeleri sağlamak için son yıllarda yükleme dozu ile uygulanmaktadır. Çalışmamızda MDRGN bakteriyel enfeksiyonlarının tedavisinde Col tedavisinin yükleme dozunun etkinliği ile mortalite, tedavi sırasındaki mikrobiyolojik klirens, nefrotoksisite ve nörotoksisite yan etkileri arasında bir ilişki olup olmadığını değerlendirmeyi amaçladık.Gereç yöntem: Kontrol grubu içeren bu retrospektif çalışmada 6 yıllık veriler analiz edildi. Toplamda yükleme dozu (LD) olan veya olmayan Col tedavisi alan 323 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı; I: Col-LD rejimi almayanlar (2011-2014'te hastaneye yatırılanlar), II: Col-LD rejimi uygulananlar (2015-2017'de hastaneye yatırılanlar). Hastaların yaş, cinsiyet, mikrobiyolojik kültürler, laboratuvar sonuçları, yan etkiler ve mortalite gibi demografik özellikleri değerlendirildi. Bulgular: Col-LD rejimi ile nefrotoksisite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Ancak Col-LD rejimi olmadan mikrobiyolojik klirens arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı belirlendi. Col-LD rejimi ile nefrotoksisitenin azaldığı bulundu. Nörotoksisite, Col-LD rejiminde daha sık (%3.7) gözlendi. İlk ve son C-reaktif protein (CRP) ve prokalsitonin (PCT) seviyeleri Col-LD rejiminde istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü.Sonuç: Col-LD rejiminin nefrotoksisite, nörotoksisite ve tedavi sonucu üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkiye sahip olduğu, ancak mikrobiyolojik klirens üzerinde hiçbir etkisinin olmadığı bulundu. Ayrıca Col-LD rejimi ile CRP ve PCT değerlerinin düşürülmesinde etkili olmuştur.

Amaç: Bruselloz ülkemiz için endemik zoonotik bir hastalıktır. Bruselloz için bilinen risk grupları arasında, hayvan yetiştiricilerinin yanısıra taze süt ve süt ürünü tüketenler ile kırsal kesimde yaşayanlar bulunmaktadır. Çalışmamızda, kırsal kesimde yaşayan kişilerin Brusella infeksiyonu bulaş yolları hakkındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi ve böylece çalışma sonuçlarına göre halka verilebilecek eğitimlerle hastalığın yayılımının azaltılması, bilinç düzeyinin arttırılması amaçlandı.Materyal ve metod: Bu kesitsel çalışmada, yüz yüze anket tekniği kullanıldı. Çalışmada biri Doğu Anadolu Bölgesi’nde biri de Marmara Bölgesi’nde bulunan iki farklı hastanede 15.06.2021-30.06.2021 tarihleri arasında gerçekleştirildi.Bulgular: Çalışmaya 164 (%71,6)’ü erkek cinsiyette olan 229 gönüllü dahil edildi. Katılımcıların %65,5’i çiftçilik ve hayvancılık ile uğraşıyordu, %78,2’i sürekli olarak köyde ikamet etmekteydi. %55,9’u süt ürünlerini kendisi imal etmekteydi. %48,3 oranda en sık üretilen süt ürünü peynir idi. Katılımcıların %95.6’sı brusellozdan haberdar olup, bilgi kaynağı sıklıkla (%62.4) akraba/komşu/aile idi. Küçük/büyükbaş hayvancılıkla uğraşanların değerlendirilmesinde ise; %70,1’inin erkek cinsiyette, %48.7’inin küçükbaş hayvan beslediği, %59.7’sinin veteriner kontrolü ve aşı ile hayvanlarını bruselloza karşı koruduğu, %55.8’inin hayvanlarının atıklarını gömdüğü, hayvanına bruselloz teşhisi konulsa %40.9’u kesip/yemeyi tercih edeceğini belirtmişti. Sonuçlar: Ülkemizden önceki yıllarda yapılan çalışmalara göre bruselloz hakkında bilgi düzeyleri artmış olarak saptansa da bruselloz için riskli davranışların devam ettiği saptanmıştır. Bruselloz konusunda bilgilendirmeyi artırmak ve halkın bruselloz için riskli uygulamalarını azaltmak için multidisipliner olarak eğitimler planlanmalıdır.

Purpose: The aim of the study was to investigate the opinions and thoughts of nursing and associate degree health students about education and distance education during the course of pandemic.Methods: The study was conducted between 1 and 30 April 2021. Data were collected using a 21-item questionnaire created by the researchers. The questionnaire form was shared with the participants online. Social Science Statistical Package (SPSS) 20.0 was used to evaluate the data. Descriptive statistics (frequency and cross-tabulation) were calculated. The Chi-squared test (χ2) was used to compare the various groups. Value of p ≤0.05 was considered statistically significant in the tests.Results: In the study, it was determined that the average age of the participants was 21. In the study in which 604 volunteer students participated, 81.1% (490) of the participants were female. 34.4% of the participants in the study were first-year students. 403 of the students (66.7%) gave 5 points or less to the question "Do you think distance education is sufficient?". 217 of the students (35.9%) stated that they wanted to have distance education, 363 of students (36.1%) wanted to take an online exam, 252 of students (41.7%) stated that online exams were not enough to measure their knowledge level. Of the participants, 231 (38.2%) students stated that they wanted to continue their education face-to-face after being vaccinated.Conclusion: It was determined that the majority of the students wanted to continue their education face-to-face after receiving the COVID 19 vaccine, and they did not find distance education and distance exams sufficient., Amaç: Çalışmada hemşirelik ve önlisans eğitim alan sağlık öğrencilerinin pandemi sürecindeki eğitim ve uzaktan eğitim hakkında görüş ve düşüncelerinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışma, 1-30 Nisan 2021 tarihleri arasında yürütüldü. Veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulmuş toplam 21 soruluk anket formu kullanılarak toplandı. Anket formu online olarak katılımcılara iletildi. Verilerin değerlendirilmesinde, Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 20.0 kullanıldı. Tanımlayıcı istatistikler (sıklık ve çapraz tablolama) oluşturuldu. Çeşitli grupları karşılaştırmak için ki-kare (χ2) testi kullanıldı. Testlerde p≤0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Çalışmada, katılımcıların yaş ortalaması 21 yıl olarak tespit edildi. Toplam 604 gönüllü öğrencinin katıldığı çalışmada, katılımcıların, %81,1’i (490) kadın cinsiyette idi. Çalışmaya katılanların %34,4 ’ü birinci yıl öğrencisi idi. Öğrencilerin 403 tanesi, (%66,7) ‘Sizce uzaktan eğitim yeterli mi?’ sorusuna 5 puan ve altı puan verdi. Öğrencilerin 217’ si (%35,9) uzaktan eğitim verilmesini, 363 öğrenci (%36,1) online sınav olmak istediklerini, 252 öğrenci (%41,7) online sınavların bilgi düzeyini ölçmede yeterli olmadığını bildirdi. Katılımcılardan 231 (%38,2) öğrenci aşı olduktan sonra eğitime yüz yüze devam etmek istediğini bildirdi.Sonuç: Öğrencilerin çoğunluğunun COVİD 19 aşısı olduktan sonra eğitimlerine yüz yüze devam etmek istedikleri, uzaktan eğitimi ve uzaktan sınavları yeterli bulmadıkları saptandı.

Amaç: Gebelikteki toxoplasmozis fetüste nörolojik sekellere neden olabilir. Ancak ülkemizde bu tarama rutin olarak yapılmamaktadır. Bu nedenle hastalığın net prevelansına dair bir genel bilgi mevcut değildir. Bu çalışmada ülkemizden yapılan gebelikte toxoplasmozis seroprevelans çalışmalarını havuz analiz yöntemi ile değerlendirmeyi ve bölgeler arasındaki hastalık seroprevelans farkını gözler gönüne koymayı amaçladık.Materyal ve metod: Türkiye'de son 30 yılda gebelikte toksoplazmoz seroprevalansı ile ilgili İngilizce ve Türkçe yayınlanmış literatür değerlendirildi. " Toxoplasmosis " veya " Toxoplasma gondii" veya " TORCH" ve " seroprevalans" VEYA " IG G" ve " hamile kadınlar " veya " gebelik " veya " hamile " ve " Türkiye " anahtar kelimeleri kullanılarak dört uluslararası veritabanı tarandı. Yayınlar genel prevelans, şehir, bölge, yıl, örneklem büyüklüğü, tanı yöntemi açısından değerlendirildi. Konferans bildirileri çalışmaya dahil edilmemiştir. Mülteci kadınların örneklem olduğu çalışmalar hariç tutuldu.Bulgular: Toplam 58 çalışma ve 256612 test sonucu dahil edildi. ELISA (n=22) en çok tercih edilen laboratuvar tanı yöntemiydi. Türkiye'deki gebe popülasyonda ortalama Anti-Toxo IgG seroprevalans oranı %36,76 olarak bulundu. Anti-Toxo IgM oranı ise ortalama %2,91 olarak bulundu. Çalışmamız, en yüksek Anti-Toxo IgG testi sonucu; Güneydoğu Anadolu (%59,43), Akdeniz (%43,95) ve Doğu Anadolu (%40,89) bölgelerinde saptandı. Anti-Toxo IgG test sonuçları en yüksek olan bölgeler; Ege Bölgesi (%30,25), Marmara Bölgesi (%31,21) ve Karadeniz Bölgesi (%31,80) idi. Anti-Toxo IgM test sonuçları en yüksek olan bölgeler ise; Ege Bölgesi (%5,65), Akdeniz Bölgesi (%2,77) ve Güneydoğu (%2,21) Anadolu Bölgesi olarak saptandı.Sonuç: Türkiye’nin batısında (Ege Bölgesi), doğuya kıyasla düşük toksoplazma seroprevalansı ile ilişkili yüksek toksoplazma enfeksiyonu duyarlılığı nedeniyle, konjenital toksoplazmoz riskini önleme amaçlı, en azından bölge tabanlı prenatal toksoplazma taraması yapılmalıdır., Aim: Toxoplasmosis in pregnancy may cause ophthalmologic and neurological sequelae in the fetus. However, this screening is not clearly included in routine screening protocols in our country. Therefore, there is no general information about the exact prevalence of the disease. In this study, it was aimed to evaluate the toxoplasmosis seroprevalence studies conducted in Turkey during pregnancy using the pool analysis method and to show the differences between seroprevalence rates by region.Material and method: Published literature in English and Turkish language on toxoplasmosis seroprevalence in pregnancy from Turkey in the last 30 years were elevated. Four international databases were scanned by using the keywords " Toxoplasmosis " OR " Toxoplasma gondii" OR " TORCH" and " seroprevalence" OR "IG G" and " pregnant women” OR " pregnancy” OR " pregnant” and ''Turkey''or 'Turkish'. The publications were evaluated in terms of the general frequency, city, region, year, sample size, diagnostic method. Conference papers were not included in the study. Studies involving refugee women in the sample group were excluded.Results: A total number of 58 studies and 256612 test results were included. ELISA (n=22) was the most preferred laboratory diagnostic method. The average Anti-Toxo IgG seroprevalence rate in the pregnant population in Turkey was found to be 36.76%. And the average of Anti-Toxo IgM rate was found to be 2.91%. As a result of our study, the highest Anti-Toxo IgG test results were; It was found in studies conducted in Southeastern Anatolia (59.43%), Mediterranean (43.95%), and Eastern Anatolia (40.89%). The regions with the lowest Anti-Toxo IgG test results are respectively; Aegean Region (30.25%), Marmara Region (31.21%), and Black Sea Region (31.80%). Anti-Toxo IgM ratios are highest respectively; It was detected in Aegean Region (5.65%), Mediterranean Region (2.77%), and Southeastern Anatolia (2.21%).Conclusion: It has been determined that western Turkey (Aegean Region) is riskier in terms of congenital toxoplasmosis due to its high susceptibility to Toxoplasma infection associated with low toxoplasma seroprevalence compared to the east, and it is considered important to perform at least region-based prenatal toxoplasma screening to prevent this.

Introduction: Aim: As advances in health care services, the life expectancy of immobile patients has also increased. However, the incidence of decubitus ulcers in these patients has increased along with it. The role of nurses in the prevention of decubitus ulcers is undeniable. In this study, we aimed to determine the level of knowledge of nursing students about nursing care for the prevention of decubitus ulcers in immobile patients and to guide future education on this subject. Materials and Methods: The universe of the descriptive study was formed by the students of the nursing department. 201 volunteer participants from the students who made up the universe were included in the study without sampling. In the collection of data, “Student Descriptive Characteristics Questionnaire” and “Knowledge Evaluation Scale for Prevention of Pressure Ulcers” prepared by the researcher in line with the literature were used. How self-sufficient the students were to determine and prevent the risk of decubitus ulcer was evaluated with a 10-point Likert-type scale. Results: 201 volunteers, mean age 21.55±2.12 years, 107 (53.2%) female, were included in the study. 120 (59.69%) of the participants stated that they were educated about BP, 129 (64.17%) reported that they would feel responsible for the development of BP. Supporting decubitus points (53.7%) was the most frequently preferred method of participants in preventing decubitus ulcer. Statistically significant differences were found between the participants’ knowledge scores about decubitus ulcer at 0.05 significance level according to participants’ gender, education on decubitus ulcer and participants’ age. Accordingly, mean knowledge scores of women were found to be statistically significantly higher than those of men, mean knowledge scores of participants who received education on decubitus ulcer were found to be statistically significantly higher than those who did not and mean knowledge scores of participants who were older than 21 years old were found to be statistically significantly higher than those who were younger. There were no statistically significant differences between the mean knowledge scores of participants who read about researches/articles about decubitus ulcer and who did not; between those who followed the developments to prevent decubitus ulcer and who did not and between those who participated in decubitus ulcer treatments in the clinic and who did not at the 0.05 level of significance. Conclusion: With the research findings, it is thought that the knowledge of nursing students about pressure ulcers is not sufficient and, in this context, safe patient care can be applied by strengthening the knowledge levels and practice practices for preventing pressure ulcers., Amaç: Sağlık hizmetlerinde ilerlemeler oldukça immobil hastaların yaşam süreleri de artmıştır. Ancak bu hastalarda oluşan dekübit ülseri görülme sıklığı da beraberinde artmıştır. Dekübit ülserinin önlenmesinde hemşirelerin rolü yadsınamaz. Biz de bu çalışmamızda, hemşirelik öğrencilerinin immobil hastalarda dekübit ülserlerinin önlenmesi için hemşirelik bakımı konusunda bilgi düzeylerini saptayarak bu konuda ileride planlanacak olan eğitimlere yol göstermeyi amaçladık. Yöntem: Tanımlayıcı tipte gerçekleştirilen çalışmanın evrenini hemşirelik bölümü öğrencileri oluşturdu. Araştırmada örneklem seçimine gidilmedi, evreni oluşturan toplam 248 öğrenciden 201 tanesi gönüllülük esasına göre çalışmaya dahil edildi. Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan “Öğrenci Tanıtıcı Özellikler Soru Formu” ve "Dekübit Ülseri Önlemede Bilgi Değerlendirme Ölçeği" (BÜÖBDÖ) kullanıldı. Öğrencilerin dekübit ülseri riskini belirlemeye ve önlemeye yönelik kendilerini ne kadar yeterli gördükleri 10'lu likert tipi ölçek ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 21,55±2,12 yıl, 107 (%53,2)’ü kadın cinsiyette olan 201 gönüllü dahil edildi. Katılımcıların 120 (%59,69)’si BÜ konusunda eğitimli olduğunu, 129(%64,17)’si BÜ gelişmesinde kendini sorumlu hissedeceğini bildirdi. Katılımcıların dekübit ülseri önleme konusunda en sık tercih ettikleri yöntem dekübit noktalarını desteklemek (%53,7) olarak saptandı. Katılımcıların dekübit ülseri konusundaki bilgi puanları arasında cinsiyete, dekübit ülseri konusunda eğitim alıp almamalarına ve yaşlarına göre 0,05 anlamlılık seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Buna göre, kadınların erkeklere göre; dekübit ülser konusunda eğitim alanların ve almayanlara göre ve yaşı 21’den büyük olanların yaşı 21’den küçük olanlara göre dekübit ülser konusundaki bilgi düzeylerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Katılımcıların klinikte dekübit ülseri bakımına katılıp katılmama durumlarına, dekübit ülserleri ile ilgili araştırmaları/makaleleri okuyup okumama durumlarına ve dekübit ülserlerini önlemeye yönelik gelişmeleri takip edip etmeme durumlarına göre dekübit ülseri konusundaki bilgi düzeyleri arasında 0,05 anlamlılık seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sonuç: Araştırma bulguları ile hemşirelik öğrencilerinin basınç ülseri hakkında bilgi durumlarının yeteri kadar olmadığı ve bu bağlamda basınç ülserlerini önlemeye yönelik bilgi düzeylerinin ve uygulama pratiklerinin güçlendirilmesi ile güvenli hasta bakımı uygulanabileceği düşünülmektedir.

The frightening speed at which the COVID-19 pandemic is spreading around the world has shown us how few antiviral drug options we have available. Currently, the COVID-19 pandemic is almost in its second year, and favipiravir is an important antiviral agent still used in the first line of treatment. It is thought that there is a need for more advanced studies on the use of SARS COV2, as this drug, which has recently had disagreements about its use, day by day. However, the literature information on the side effects of this drug is limited, and the frequency of side effects and the mechanism of action have not been fully explained. A study conducted in Japan found that approximately 20% of patients receiving low-dose favipiravir experienced side effects. Although with low frequency, hyperuricemia, diarrhea and neutropenia, and psychiatric symptoms and teratogenicity are mostly mentioned. The effect of favipiravir on corrected QT interval prolongation is still unclear. Overall, in fact, favipiravir has a good safety profile, as confirmed by a large systematic review. We aimed to contribute to this study by reviewing the side effects of favipiravir in the light of the literature due to a lot of information that is still unclear., COVID-19 pandemisinin dünyaya yayılma hızındaki korkutucu hız, bize mevcut antiviral ilaç seçeneklerimizin ne kadar az olduğunu gösterdi. Şu an COVID-19 pandemisi neredeyse ikinci yılını doldurmak üzeredir ve favipiravir tedavide ilk basamakta halen kullanılan önemli bir antiviral ajandır. Son dönemde, özellikle kullanımı konusunda fikir ayrılıkları yaşanan bu ilacın, gün geçtikçe, SARS CoV2 tedavisinde kullanımı hakkında daha çok çalışmaya ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Ancak literatürde, bu ilaç ile ilgili yan etki bilgileri sınırlı olup yan etki sıklığı ve etki mekanizması tam olarak açıklanamamıştır. Japonya’da yapılan bir çalışmada, düşük doz favipiravir alan hastaların yaklaşık %20'sinde yan etkilerin görüldüğü bulunmuştur. Seyrek olmakla birlikte en çok hiperürisemi, diyare, nötropeni ve psikiyatrik semptomlar ile teratojeniteden bahsedilmektedir. Favipiravirin düzeltilmiş QT mesafesi uzamasındaki etkisi ise hala belirsizdir. Genel olarak, aslında favipiravir, geniş bir sistematik incelemeyle onaylandığı gibi iyi bir güvenlik profiline sahiptir. Hala net olmayan birçok bilgi sebebi ile favipiravirin yan etkilerini literatür ışığında gözden geçirerek bu çalışmaya katkı sağlamayı amaçladık.

Aim: Brucellosis is one of the most common zoonotic diseases worldwide and it causes significant morbidity by involving many organs. In this study, we aimed to review the scientific literature on brucellosis and to compare the publications from Turkey.Materials and Methods: Scopus bibliometric database was searched for the analysis of the publications. Original research articles made between 1930 and 2021, containing the keywords “brucellosis” or “Brucella spp.” “Article” in their title, abstract and keywords were found. Publications were evaluated in terms of the institution, author, publication year, subject, number of citations and the journal in which they were published.Results: It was determined that there were 8903 publications on brucellosis and the first publication was published in 1930. Of these, 7890 were research papers. The most scientifically productive countries for brucellosis were the United States (USA), Turkey and China. The highest number of articles were published in Zhurnal Mikrobiologii Epidemiologii Immunobiologii (n=297), Veterinariia (n=164) and Journal of The American Veterinary Medical Association (n=97). The three leading institutions with the most articles on this subject are; Yüzüncü Yıl University, Tehran University of Medical Sciences, and Hamadan University of Medical Sciences.Conclusion: It has been determined that there are publications from countries where there is a lot of dealing with animal husbandries such as Iran and our country, but there is a decrease in the number of articles after 2018 in the world and after 2014 from our country., Amaç: Bruselloz dünya genelinde en yaygın zoonotik hastalıklardan olup, bir çok organ tutulumu yapıp önemli düzeyde morbiditeye neden olmaktadır. Bu çalışmada, bruselloz konulu bilimsel literatürün gözden geçirilmesini ve Türkiye’den yapılan yayınların kıyaslamalarını yapmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yayınların analizi için Scopus bibliyometrik veri tabanında tarama yapıldı. Başlık, özet ve anahtar kelimelerinde " brucellosis " veya‘’ Brucella spp.’’ "Article" anahtar kelimeleri içeren, 1930-2021 yılları arasında yapılmış orijinal araştırma makalelerine ulaşıldı. Yayınlar; yapıldıkları kurum, yazar, yayın yılı, konu, atıf sayısı ve yayınlandıkları dergi açısından değerlendirildi.Bulgular: Bruselloz konusunda 8903 yayın olduğu ve ilk yayının 1930 yılında yayınlandığı saptandı. Bunların 7890 tanesi araştırma makalesi idi. Bruselloz konusunda en bilimsel üretken ülkeler Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Türkiye ve Çin idi. En fazla makale Zhurnal Mikrobiologii Epidemiologii I Immunobiologii (n=297), Veterinariia (n=164) ve Journal of The American Veterinary Medical Association (n=97) dergilerinde yayınlanmıştı. Bu konuda en fazla makalesi bulunan üç öncü kurum; Yüzüncü Yıl Üniversitesi (%), Tahran Tıp Bilimleri Üniversitesi (%) ve Hemedan Tıp Bilimleri Üniversitesi (%) idi.Tartışma ve sonuç: Özellikle İran ve ülkemiz gibi hayvancıkla uğraşın çok olduğu ülkelerden yayınların olduğu ancak, Dünya genelinde 2018’den sonra ülkemizden ise 2014 yılından sonra makale sayısında gerileme olduğu saptandı.

Ozdemir Sirekbasan ve Yıldız tarafından Temmuz 2021’de derginizde yayınlanan "COVID-19 Pandemisi Ne Zaman Bitecek? Hedefe Ne Kadar Yakınız?" isimli makaleyi ilgiyle okuduk. Bu makalede de belirtildiği üzere pandeminin henüz sonlanması mümkün gibi görünmemektedir. Biz de bu yazımızla pandemide bir başka tehlike olan sağlık hizmetiyle ilişkili enfeksiyonların önemini vurgulamayı ve farkındalığı arttırmayı amaçladık., We read the article "When Will the COVID-19 Pandemic End? How Close Are We to the Target?" published by Ozdemir Sirekbasan and Yıldız in your journal in July 2021 with interest. As stated in that article, it does not seem possible to end the pandemic yet. We aimed to emphasize the importance of healthcare-associated infections, which is another danger in the pandemic, and to increase awareness.

Changing climatic conditions also change the epidemiology of zoonotic diseases. Tularemia is a zoonotic disease that is endemic in our country and causes lymphadenopathy, sore throat and fever, especially in the neck. While the first cases in our country were reported from the Marmara and Black Sea Regions, the epidemiology and geographical distribution of the disease expanded with the increase in awareness of the disease. In our study, cases and seroprevalence studies related to this disease reported from the provinces in the Eastern Anatolia Region (Ağrı, Ardahan, Bitlis, Bingöl, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Hakkari, Iğdır, Kars, Malatya, Muş, Şırnak, Tunceli and Van) We aimed to review and raise awareness about this disease., Değişen iklim koşulları zoonotik hastalıkların epidemiyolojisini de değiştirmektedir. Tularemi de ülkemizde endemik olarak görülen, özellikle boyunda lenfadenopati, boğaz ağrısı ve ateş yüksekliğine neden olan zoonotik bir hastalıktır. Ülkemizde ilk vakalar Marmara ve Karadeniz Bölgeleri’nden bildirilmişken hastalık farkındalığının artması ile hastalık epidemiyolojisi ve coğrafi dağılımı genişlemiştir. Biz de çalışmamızda bu hastalıkla ilgili Doğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan illerden (Ağrı, Ardahan, Bitlis, Bingöl, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Hakkâri, Iğdır, Kars, Malatya, Muş, Şırnak, Tunceli ve Van) bildirilen olgular ve seroprevelans çalışmalarını gözden geçirip bu hastalığa farkındalık oluşturmayı amaçladık.

With the increase in the number of patients affected by the coronavirus disease 2019 (COVID 19), the disease appears with different involvements. Gastrointestinal (GI) involvements are also atypical involvements seen in both adults and children. Some cases may even present with only GI involvement without any pulmonary involvement. Although mild effects were reported in pediatric cases at first, an increasing number of complicated COVID 19 infected pediatric cases have been reported globally. In this review study, it was aimed to review the effect of COVID 19 on pancreatic damage in children, accompanied by literature., Koronavirüs hastalığı 2019(COVID 19) etkilenen hasta sayısının artması ile birlikte hastalık farklı tutulumlarla karşımıza çıkmaktadır. Gastrointestinal (Gİ) tutulumlar da, gerek erişkinde gerek çocuklarda görülen atipik tutulumlardandır. Hatta bazı olgular, hiçbir pulmoner tutulum olmadan sadece Gİ tutulumla bile başvurabilmektedir. Çocuk vakalarda ilk zamanlarda hafif etkilenme olduğu bildirilmiş olsa da, artan sayıda komplike COVID 19 enfekte çocuk olgular da global olarak bildirilmeye başlamıştır. Bu derleme çalışmasında, çocuklarda pankreas hasarında COVID 19’un etkisinin litaretür eşliğinde gözden geçirilmesi amaçlandı.

Dünya üzerindeki kronik hepatit olgularının %90-95’inin hastalıklarının farkında olmadığı bilinmektedir. Bu nedenle de hem kendilerindeki mevcut hastalık ilerlemekte hem de virüsü başka kişilere bulaştırmaktadırlar. Maternal HBsAg pozitif olan kadınlarda Gestasyonel Diabetis Mellitus, Gebeliğe bağlı intrahepatik kolestaz, erken doğum ve neonatal asfiksi riskleri nispeten artmaktadır .Bu sebeple HBsAg pozitif gebelerin doğumdan önce saptanması da büyük önem taşımaktadır. Ulusal yenidoğan HBV aşılamasının uygulanmaya başladığı 1998-1999 yılları arasında doğmuş olan gebelerin (20-21 yaş)ise bu dağılım tablosunda toplam olguların sadece %2.8’ini oluşturduğu, 2000-2003 doğumluların % 0.8‘ini 2004 ve sonrasında doğmuş gebelerin ise tüm HBsAg pozitif gebelerin sadece %0.5 ‘ini oluşturduğu saptanmıştır. Bu olumlu değişiklik, ulusal HBV aşılama programı sonrası olmuştur.Aşılamanın ve taramanın tüm yaş gruplarında olduğu gibi gebelerde yakın takibi önem arz etmektedir

Kist hidatik (KH), etiyolojik ajanı olan Echinococcus granulosus olan zoonotik paraziter bir hastalıktır. Türkiye bu hastalığın endemik olduğu ülkeler arasında yer almaktadır. Bu çalışmamızda Türkiye'de önemli bir halk sağlığı sorunu olan KH konusunda yayınlanan araştırma makalelerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmada Scopus bibliyometrik veritabanı bibliyometrik veri analiz tekniği ile incelendi. Makalere ulaşmak için "hidatik" "kist" ve "Türkiye" "İnsan" "Makale" "Echinococcosis" anahtar kelimeleri kullanıldı. Analizde; KH konulu tüm literatürün %95,7'inin Türkiye kaynaklı olduğu saptandı. En fazla yayına sahip kurumlar ise Atatürk Üniversitesi (%9,2) ve İstanbul Üniversitesi (%9,1) oldu. İlk yayın 1966 yılında, en fazla yayın 2007 yılında (n=107) yapılmıştı. Bu makalelerden 56 tanesi en az 56 kez atıf almıştı. Ülkemiz için endemik olan hastalıkla ilgili yayın sayısının son yıllarda azaldığı tespit edilmiştir. Halen vaka sayımız artan bu hastalık hakkında; özellikle önleme ve epidemiyoloji gibi alanlarda bilimsel verimliliğin artırılması gerekmektedir., Hydatid cyst (CH) is a zoonotic parasitic disease whose etiologic agent is Echinococcus granulosus. Turkey is among the countries where this disease is endemic. In this study, it was aimed to evaluate the research articles published on CH, which is an important public health problem in Turkey. In the study, the Scopus bibliometric database was analyzed using bibliometric data analysis technique. The keywords "hydatid" "cyst" and "Turkey" "Human" "Article" "Echinococcosis" were used to reach the articles. In the analysis; it was determined that 95.7% of all literature on CH originates from Turkey. The institutions with the highest number of publications were Atatürk University (9.2%) and Istanbul University (9.1%). The first publication was in 1966, the most in 2007 (n=107). 56 of these articles were cited at least 56 times. It has been determined that the number of publications on the disease, which is endemic for our country, has decreased in recent years. About this disease, whose number of cases is still increasing; Scientific efficiency needs to be increased, especially in areas such as prevention and epidemiology.

Serratia species are opportunistic, gram-negative, motile bacteria classified in the large family Enterobacteriaceae and differentiate from Klebsiella spp. with slow fermenting lactose and DNAase positive (1,2). One of the characteristics of Serratia bacteria that distinguishes them from other bacteria is to synthesize the red pigments, prodigiosins. It can cause nosocomial infections especcialy in newborns and patients in intensive care units. Serratia spp.; responsible for approximately 2% of nosocomial infections; has been reported as the responsible agent especially in respiratory tract infections, urinary tract infections and bacteremia. An outbreak of S. marcescens blood stream infection has been identified in patients receiving contaminated parenteral nutrition bags (2). It has been reported to cause S. marcescens meningitis, wound infections, arthritis and outbreaks in pediatric wards (3). In this text we aimed to present a three and a half year old girl case of acute bacterial meningitis due to Serratia spp. with ventriculo-peritoneal shunt.

Sayın Editör,Derginizin 30.03.2021 tarihli sayısında yayınlanan “Unutulmaması gereken hastalık: COVID-19 pnö-monisine eşlik eden bir subakut tiroidit” vakasını ilgi ile okuduk. Pandemi süresince farklı kliniklerde Korona virüs 2019 (COVID-19) hastası klinisyenler-ce takip edilmektedir. Yeni olgu bildirimleri ile hastalığın çok farklı prezentasyonları bildirilmeye devam etmektedir. Ancak, COVID-19 hâlâ birçok konuda bilinmezlerle doludur. Bu durumun aydınla-tılabilmesi için global olarak araştırmalar devam etmektedir. Şu an ki geldiğimiz noktada özellikle pulmoner etkiler veya sistemik inflamasyona sekon-der etkiler görülmektedir. COVID-19 ile tiroit be-zindeki etkiler konusundaki ilişkiye dair veriler ise sınırlıdır [1,2].Kırk beş yaşında, ek hastalığı olmayan, erkek hasta, ikinci basamak pandemi hastanesi olan hastanemizin acil servisine, filyasyon ekipleri tarafından alınan COVID-19 polimeraz zincir reaksiyonu testinin pozitif gelmesi üzerine yönlendirilmiştir. Hastanın ilk değerlendirmesinde; genel durumu iyi-orta, ateş 37.4° C, solunum sayısı 20/dk, nabız 90/dk olup, diğer vital bulguları stabil idi. Laboratuvar paramet-relerinde minimal lenfopeni mevcuttu ve C-reaktif protein (CRP) 40 mg/L (0-5 mg/L) olarak saptandı. Diğer laboratuvar parametrelerinde anormal bulguya rastlanmadı. Hastadan COVID-19 pnömonisi ön tanısıyla toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) istendi ve viral pnömoni ile uyumlu görünüm saptandı. Hasta nefes darlığı ve yutma zorluğunun da olması üzerine, hastanemiz pandemi servisinde yatırılarak takip edildi. Hastaya mevcut güncel Türkiye Cum-huriyeti Sağlık Bakanlığı COVID-19 Tanı ve Tedavi Rehberi’ne göre antiviral tedavi olarak faviripavir tablet ve profilaktik antikoagülan tedavi olarak gün-de bir kez enoksaparin 0.4 mL tedavisi başlandı. Hastanın 1 hafta sonraki takibinde, yutkunma güç-lüğü, boyunda ağrı, çarpıntı hissi olması sebebi ile gönderilen kardiyak enzimlerden CK-MB normaldi, troponin I değeri hafif yüksek (52 ng/L, üst sınır 14 ng/L) geldi ve takiplerinden geriledi. EKG’de 115/dk’ya varan sinüs taşikardisi dışında patoloji yoktu. Hastanın olası ek solunumsal patolojiler açısından toraks BT anjiyografisi çekildi. Minimal buzlu cam alanları devam etmekle birlikte, pnömo-toraks saptanmadı. Rutin takiplerde bakılan D-dimer değerinde artma görülmedi. Taşikardiye eşlik eden boyun bölgesinde ağrı olması sebebi ile hastada ayırıcı tanıda tiroidit düşünüldü. Bu nedenle çeki-len boyun ultrasonografisinde tiroit bezi heterojendi ve hipovasküler görünüm saptandı. İstenen tiroit fonksiyon tetkiklerde tiroit stimülan hormon