Search

Crimean-Congo hemorrhagic fever virus (CCHFV) is endemic in Asia, infecting many animal hosts, but CCHFV has not been reported in Myanmar. We conducted a seroepidemiologic survey of logging communities in Myanmar and found CCHFV exposure was common (9.8%) and exposure to wild animal blood and body fluids was associated with seropositivity.

Background: The Crimean-Congo Hemorrhagic Fever (CCHF) is one of the most important arthropod-borne viral dis-eases with a mortality rate of about 30% among humans. The disease, caused by a Nairovirus, is transmitted to humans and animals by hard and soft ticks. This study aimed to determine the distribution of soft and hard ticks in the past three decades in Iran with an emphasis on the vectors of the CCHF virus. Methods: In this study, all studies that were carried out in different regions of Iran from 1979 to 2018 and their results were published in prestigious journals were used to create a database. The distribution of ticks was mapped using ArcMap10.3. Results: Based on the results, nine genera and 37 species of soft and hard ticks were recorded in Iran. So far, six genera and 16 species of hard and soft ticks were reported to be infected with the CCHF virus. The infection to this virus was reported from 18 out of 31 provinces, with a high rate in Sistan and Baluchistan as well as Khuzestan provinces. The highest levels of CCHF infection belonged to Hyalomma marginatum and H. anatolicum. Conclusion: The main vectors of CCHF, H. marginatum and H. anatolicum, were reported in more than 38.7% of Iran's provinces, and these two species were identified as invasive species in Iran. Thus, control activities should be strength-ened to avoid the outbreaks of CCHF.

Osmanlı Devleti'ne, Kırım'ın kaybedilmesi ve akabinde Çarlık Rusya tarafından işgal edilmesi sonucu çok sayıda zorunlu kitlesel göç yaşanmıştır. İlk kitlesel göçlerin yaşandığı 1763 yılından sonra göç hareketi durmaksızın devam etmiştir. Kırım'da bulunan Türk halkının maruz kaldığı cana, mala ve ırza kastetmek, işkence ve zulüm olayları Türk tarihinde derin hüzün ile hatırlanmaktadır. Osmanlı Devleti ve Çarlık Rusya'sı arasında meydana gelen savaşlar bu göç hareketlerinin hızlanmasında ve yoğunluk kazanmasında etkili olmuştur. 1783 işgalinden sonra 1828-1829 Osmanlı- Rus savaşı, 1853 Kırım Harbi, 1877-1878 meydana gelen 93 Harbi, Kırım Tatar ve Nogay halklarını artan Rus baskısı ve zulmü ile etkilemiştir. Kırım Tatar ve Nogayların yapmış oldukları bu göçler sadece ve her seferinde Osmanlı Devleti topraklarına olmuştur. Balkanların henüz yitirilmediği dönemlerde gelen muhacirler bu coğrafyaya iskân edilmekteydi. Balkanlarda yaşanan gelişmeler ve devletin dağılma sürecindeki artış hem Balkanlarda daha önce yaşayan Türk soydaşlarımızı hem de Kırım'dan koparılarak buraya yerleştirilen Türk soydaşlarımızı göçe zorlamıştır. Yaşanan bu hadiseler neticesinde Anadolu coğrafyasının dört bir yanına Kırım Tatar ve Nogay muhacirler iskân olunmuştur. Önemli iskân bölgelerinden biri de Konya ilidir. Çoğunlukla muhacirler Kırım'dan Osmanlı topraklarına denizyolu ile ulaşmakta, İstanbul ve Samsun limanlarına çıkarak buradan eğer mümkünse demiryoluyla ya da karayoluyla Konya'ya gelmişlerdir. Kırım coğrafyasından göçe zorlanarak Osmanlı topraklarına ve akabinde Konya'ya ulaşan muhacirler için Osmanlı Devleti, iaşe ve iskânları konusunda ciddi yardımlar ve imkânlar sağlamıştır. Konya'ya iskân olunan muhacirler yerel sakinlerden de yardımlaşma ve dayanışma örneklerine tanık olmuştur. A large number of migrations occurred to the Ottoman Empire as a result of the loss of Crimea and subsequent occupation of Tsarist Russia. After 1763, when the first mass migrations occurred, the migration movement continued without stopping. The incidents of torture, persecution, torture and persecution that Turkish people in Crimea are exposed to are remembered with deep sadness in Turkish history. The wars that took place between the Ottoman Empire and Tsarist Russia were effective in accelerating and intensifying these migration movements. After the occupation of 1783, the 1828-1829 Ottoman-Russian war, the Crimean War of 1853, the 93 War, which took place in 1877-1878, affected the Crimean Tatar and Noghai peoples with increasing Russian oppression and persecution. These migrations made by the Crimean Tatars and Noghais have been to the territory of the Ottoman State only and every time. The immigrants who came in the periods when the Balkans were not lost were settled in this geography. The developments in the Balkans and the increase in the disintegration process of the state forced both Turkish citizens living in the Balkans and Turkish citizens living in Crimea and settled here. As a result of these events, Crimean Tatar and Nogay refugees were settled all over the Anatolian geography. One of the important settlement areas is Konya. For the most part, the immigrants reach the Ottoman lands from the Crimea by sea, and have come to the ports of Istanbul and Samsun and came to Konya by rail or road, if possible. The Ottoman State provided serious aid and opportunities for food and accommodation for the immigrants, who were forced to migrate from the Crimean geography and reached the Ottoman territory and subsequently to Konya. Immigrants settled in Konya witnessed examples of solidarity and solidarity from local residents. 192

Bu tez, Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından yasa dışı ilhakının Ukrayna'nın azınlık hakları politikaları üzerindeki etkisini, Kırım'ın yerli halklarından biri olan Kırım Tatarları örneğinde inceleyerek analiz etmektedir. Ukrayna'da 2013'te yaşanan AvroMeydan olayları, 2014'te Kırım'ın ilhak edilmesi ve Donbas'ta hala devam etmekte olan çatışmalar, azınlık hakları politikaları dahil olmak üzere ülke siyasetinde önemli değişiklere neden olmuştur. Bu süreç boyunca, ülkede güvenlik temelli bakış açışı yalnızca askeri alanda değil, aynı zamanda ulusal kimlikle ilgili olarak toplumsal alanda da benimsenmiştir. Ukrayna'nın ortak bir ulusal kimliği ve ülkenin toprak bütünlüğünü korumak için attığı adımlar, Ukrayna hükümeti ile Ukrayna'nın ulusal azınlıkları arasındaki ilişkiyi de etkilemiştir. Bu tezde, 2014 sonrası artan ulusal güvenlik kaygılarının Ukrayna'da azınlık hakları politikalarının güvenlikleştirilmesine yol açtığı ancak ülkedeki genel azınlık söylemlerinden farklı olarak Kırım Tatarlarına ilişkin devlet söyleminin Ukrayna devleti ile Kırım Tatarları arasındaki değişen ilişkiler sonucunda güvenliksizleştirildiği savunulmaktadır. Ayrıca, Kırım Tatarlarının, Kırım'ın ilhakı sonrasında Ukrayna'nın yerli halkı olarak tanınmasının, Ukrayna ile Kırım Tatarları arasındaki ilişkinin güvenliksizleştirilmesinin bir sonucu olarak ortaya çıktığı iddia edilmektedir. This thesis analyzes the impact of the illegal annexation of Crimea by the Russian Federation on the minority rights policies of Ukraine by examining the case of the Crimean Tatars, one of the indigenous peoples of the Crimean Peninsula. The Euromaidan in 2013, the illegal annexation of Crimea in 2014, and the ongoing conflict in Donbas have caused dramatic changes within Ukrainian politics including the country's minority rights policies. Throughout this process, a security-based perspective has been dominant in not only the military sector, but also within the societal sector as it relates to national identity. Ukrainian attempts to protect a common national identity and the country's territorial unity have affected the relationship between the Ukrainian government and Ukraine's national minorities. This thesis argues that increased national security concerns in the post-2014 period led to the securitization of minority rights policy in Ukraine; however, unlike the general discourse towards minorities in Ukraine, state discourse regarding the Crimean Tatars was desecuritized as a result of changing relations between the Ukrainian state and the Crimean Tatars. It is also argued that the recognition of Crimean Tatars as an indigenous people of Ukraine following the Crimea's illegal annexation emerged as a result of the desecuritization of the relationship between Ukraine and the Crimean Tatars. 167

YÖK Tez No: 603927 Şer'iyye sicilleri, yerel tarih çalışmalarında önemli kaynaklardan biridir. Bu siciller Osmanlı Devleti'nde ve Kırım Hanlığı'nda adalet mekanizmasının başındaki kadı dediğimiz görevliler tarafından tutulur. Tutulan sicillerde evlilik, boşanma, miras, hırsızlık, cinayet, tayin ve daha pek çok konu hakkında bilgiler mevcuttur. Söz konusu kayıtlarda toplumun her kesiminden insanı görmek mümkündür. 15. yüzyılın son çeyreğinden 18. yüzyılın sonlarına kadar Osmanlı toprağı olan Kırım, Karadeniz'de stratejik bir konuma sahiptir. Bölge, Osmanlı Devleti ile Rusya arasında çetin mücadelelere sahne olmuştur. Bulunduğu coğrafî konum hasebiyle Balkanlar, Avrupa, Rusya, Asya ve Anadolu insanlarının kültürlerinden izler taşımaktadır. Bu bakımdan Kırım kadıasker defterleri yerel ve sosyal tarih alanında çalışma yapmak isteyen araştırmacılara fevkalade bilgiler sunmaktadır. Söz konusu tezde, 16 numaralı Kırım kadıasker defteri incelenmiştir. Elde edilen veriler üzerinden bölgedeki idarî yapılanma, ekonomik yapı, aile hayatı, etnik gruplar, Müslüman ve gayrimüslimlerin isimleri, onların unvanları, meslek kolları, kullanılan ölçü birimleri ve para cinsleri, kişisel eşyalar, günlük hayatta kullanılan araç- gereçler, köyler, mahalleler ve hatta hayvan cinsleri değerlendirilmiştir. Court records are one of the most important sources in local history studies. These records known as qadi records were recorded by qadis, who were the head of the justice system in the Ottoman Empire and the Crimean Khanate. There were many cases in these records about marriage, divorce, inheritance, theft, murder, appointments, etc. In mentioned records, it is possible to find many people from different part of the society. Crimea, which was the Ottoman territory from the last quarter of the 15th century to the end of the 18th century, has a strategic position in the Black Sea. The region has faced many conflicts between the Ottoman Empire and Russia. It has cultural mixtures of Balkans, European, Russian, Asian and Anatolian people due to its geographical location. In this respect, Crimean court records are outstanding sources for researchers who are willing to study local and social history. In this thesis, the Crimean court records numbered 16 was examined. Administrative structure in the region, economic structure, family life, ethnic groups, names of Muslims and non-Muslims, their titles, professions branches, units of measurement and currencies, personal belongings, tools and equipment used in daily life, villages neighborhoods and even animal breed were evaluated through obtained data.

Bu çalışma Soğuk Savaş sonrası Rus Dış Politikası'nın değişen dinamiklerini analiz etmektedir. Rusya'nın 1990'larda yeni kimlik ve rol arayışına girdiğini ve yakın çevre ülkelerinin Rusya için stratejik açıdan önemli olduğunu savunmaktadır. Rusya bölgedeki stratejik önemini ve etkisini artırmak için dış politikasında Neo-Avrasyacı doktrini kullanmaktadır.Bu tezin Birinci bölümünde klasik ve neo-Avrasyacı doktrin ele alınmış ve bu doktrinin Rusya'nın yeni dış politikası için önemi analiz edilmiştir. İkinci bölümde Yakın Çevre Doktrini'ne değinilmiş ve Rusya'nın yakın çevresindeki ülkelerle yaptığı uluslararası işbirlikler ile bu doktrin örneklendirilerek açıklanmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde Kırım Krizi ve Rusya'nın krize tepkisi analiz edilmiş, bu yeni Rus dış politikasının Avrasyacılığa dayandığını göstermiş ve Yakın Çevre Doktri'nin başarılı olduğu kanıtlanmıştır.Anahtar Kelimeler: Rus Dış Politikası, Avrasya Doktrini, Yakın Çevre Doktrini, Kırım Krizi. This study analyzes the changing dynamics of Russian foreign policy after the end of the Cold War. It is argued that Russia searched for a new identity and role in the international system by the 1990s and the country's near abroad became an area of strategic importance for Russia. In order to increase its strategic importance and area of influence, Russia adopted the neo-Eurasian doctrine in foreign policy.The first chapter of the thesis deals with classical and new Eurasian doctrines and analyses the importance of this doctrine for new Russian foreign policy.The second chapter, deals with the Near Abroad doctrine and exemplifies the implications of this doctrine by dealing with its immediate surrounding countries. In the third chapter, the Crimean crise is analyzed in order to show that the new Russian foreign policy based on Eurasianism and Near Abroad doctrine proved to be successful.Key Words: Russian foreign policy, Eurasia doctrine, Near Abroad doctrine, Crimean crisis. 104

Bu çalışmada, Ukrayna ve Kırım siyasi tarihi incelenmiş olup XXI. yüzyılda iktidara gelen Putin'in siyaseti doğrultusunda revize edilen Yakın Çevre Doktrini üzerinden Rusya'nın Ukrayna ve Kırım siyasal hayatına etkisi ortaya konularak Kırım'da yapılan referandumun gayrimeşruluğu ve Kırım'ın Rusya'ya bağlanması kararının uluslararası hukukun boşluklarından ileri gelmiş olduğu ileri sürülmektedir. Ukrayna siyasi aktörlerinin bir yandan Kremlin ile olan ikili siyasetlerini geliştirirken, diğer yandan AB ile dostluk ilişkilerine yönelerek denge siyaseti güttüğü gibi Türkiye'nin de Ukrayna ve Kırım ile ilişkilerinde Batı ve Rusya ekseninde dengeyi gözettiğini söylemek mümkündür. Putin iktidarıyla birlikte hayata geçirilen stratejik politikalar ile Karadeniz jeopolitiğinde güç dengesinin değişmesiyle Rusya'nın Karadeniz'deki söz hakkı artarken, AB ve ABD bu durumdan rahatsızlığını sık sık dile getirmektedir. Türkiye açısından, Montreux Boğazlar Sözleşmesi temelinde Karadeniz'in güvenliği konusu hassasiyetini korumaktadır. Çalışmada Türkiye, Ukrayna ve Rusya eksenli ilişkiler çerçevesinde enerji güvenliği ve ticari ilişkiler ele alınarak Karadeniz'deki stratejik denge değişimi değerlendirilecek ve Batı'nın Karadeniz güvenliğine ve çalışmanın ana konusu olan Kırım'ın ilhakına yönelik tutumları analiz edilecektir. In this study the history of Ukraine and Crimea has been analyzed and after presenting Russia's impact on Ukrainian and Crimean political life through the Near Abroad policy that was revised under Putin administration, it is claimed that the referandum in Crimea is illegitimate and the decision toincorporate Crimea to Russian Federation is a result of the gaps in international law. As political actors in Crimea followed a balanced policy by developing their mutual relations with Kremlim on the one hand and friendly relations with the EU on the other, Turkey also pursued a balanced policy between the West and Russia in its relations with Ukraine and Crimea. EU and US have frequently expressed their disturbance about the increase in Russian influence in the Black Sea as a result of new strategic policies followed by the Put-on administration which led to a shift in the balance of power in Black Sea geopolitics. For Turkey security of the Black Sea is still a delicate issue in terms of the Montreux Treaty. In this study within the axis of relations between Turkey, Ukraine and Russia, energy security and trade relations will be discussed while evaluating the strategic change in balance in the Black Sea region and the attitude of the West towards Black Sea security and the annexation of Crimea, which is the main topic of the study. 110

Bu çalışmada, ulusların kendi kaderini tayin hakkı ilkesi bağlamında Kırım sorunu ele alınmıştır. Rusya Federasyonu, 18 Mart 2014'te Kırım'ı kendi kaderini tayin hakkı ilkesini öne sürerek ilhak etmiştir. Bu durum Kırım sorununu yerel bağlamından çıkarıp, bölgesel ve küresel istikrar için gerçek bir tehdit oluşturan küresel bir soruna dönüştürmüştür. Rusya, Kırım'ın kendisine bağlanmasının yasal olduğunu, bu durumun uluslararası hukuka ters düşmediğini iddia etmektedir. Diğer tarafta Ukrayna ise, NATO ve AB üyesi ülkeler ile birlikte, ilhakın yasadışı olduğunu belirtmektedir. Bu çalışmada kendi kaderini tayin hakkından hareketle Kırım krizinin uluslararası hukuk boyutu irdelenmiştir. Günümüzde kendi kaderini tayin hakkı uluslararası ilişkilerde politik bir manipülasyon nesnesi haline gelmiştir. Etnik ayrılıklardan yararlanmak isteyen bazı devletler, rakiplerinin toprak bütünlüğüne ve politik hedeflerine karşı koyacak stratejiler gütmektedir. Bu durum uluslararası hukuk alanında farklı uygulamalara ve tartışmalara yol açmıştır. Nitekim kendi kaderini tayin hakkının içeriği, konusu, temelleri ve hukuki nitelikleri hakkında kesin bir görüş birliği sağlanamamıştır. Kavramın belirsiz oluşu ve çelişkili politik yaklaşımlar, bu anlaşmazlığı ortaya çıkarmaktadır. Kimi araştırmacılar, kendi kaderini tayin hakkını uluslararası hukuk tarafından kabul edilen ve devletlerin buna aykırı işlem yapamayacakları üstün bir kural (jus cogens) olarak görmektedir. Kimi araştırmacılar ise kendi kaderini tayin hakkının ancak belirli koşulların ve gerekli hukuki normların geçerli olmasıyla, özellikle de devletlerin toprak bütünlüğünün gözetilmesi şartıyla tanınabileceğini belirtmektedir. Dolayısıyla bu çalışmada, kendi kaderini tayin nedir ve hangi durumlarda uygulanmaktadır?, Kırım'ın bağımsızlığını ilan edip, Rusya Federasyonu'na bağlanmasının kendi kaderine tayin ilkesine dayandırılması uluslararası hukuka göre uygun mudur? gibi soruların cevabı aranmaktadır. In this study, the Crimean issue in the context of the self-determination principle of nations has been discussed. The Russian Federation annexed Crimea on March 18, 2014 by claiming its right to self-determination. This situation turned the Crimean problem out of its local context and turned it into a global event that posed a real threat to regional and global stability. Russia claims that it is legal for the Crimea to be attached to it and this situation does not contradict international law. On the other hand, Ukraine, together with NATO and EU member states, declares that the annexation is illegal. In this study, it is aimed to examine the international law dimension of Crimean crisis based on the right to self-determination. Today, the right to self-determination has become a political manipulation object in international relations. Some states wanting to benefit from ethnic divisions are pursuing strategies to counter their competitors' territorial integrity and political goals. This situation led to different practices and discussions in the field of international law. As a matter of fact, no consensus has been reached on the content, subject, foundations and legal qualities of the right to self-determination. The ambiguity of the concept and the contradictory political approaches reveal this conflict. Some researchers view the right to self-determination as a rule (jus cogens), which is accepted by international law and states cannot act against. Some researchers state that the right to self-determination can be recognized only if certain conditions and necessary legal norms are in place, especially with respect to the territorial integrity of the states. This study looks for answers to following questions: what is self-determination and in what cases it is applied?, Declaring the independence of the Crimea and getting under control of the Russian Federation by attributing it to self-determination policy is appropriate according to international law? 96

Recent outbreaks of Ebola virus disease and Zika virus disease highlight the need for disseminating accurate predictions of emerging zoonotic viruses to national governments for disease surveillance and response. Although there are published maps for many emerging zoonotic viruses, it is unknown if there is agreement among different models or if they are concordant with national expert opinion. Therefore, we reviewed existing predictions for five high priority emerging zoonotic viruses with national experts in Cameroon to investigate these issues and determine how to make predictions more useful for national policymakers. Predictive maps relied primarily on environmental parameters and species distribution models. Rift Valley fever virus and Crimean-Congo hemorrhagic fever virus predictions differed from national expert opinion, potentially because of local livestock movements. Our findings reveal that involving national experts could elicit additional data to improve predictions of emerging pathogens as well as help repackage predictions for policymakers.

Çalışmanın amacı Karadeniz ve onun çevresindeki alanların gelecekteki işbirliği yapılacak ülkelerle olan ilişkisini analiz yapmak ve araştırmaktır. Bu çalışma NATO ordusunun Romanya ve Türkiye, Rusya'nın Kırım üzerindeki etkisi ve Boğaziçi ile Çanakkale ortasındaki ilişkileri kendi içinde bulunduracaktır. Çalışmanın içerinde NATO'nun Karadeniz üzerindeki güvenlik stratejileri, Türkiye ve diğer komşu ülkeler ile ortak olan alanlar üzerindeki pozitif ve negatif stratejik yöntemleri de bulundurmaktadır. Karadeniz uzun süredir çok jeostratejik, politik çıkarlar ve tartışmalar için kullanılmiştır. Bu tartışmaların merkezinde yer almanın temel nedeni, Karadeniz'in Doğu Avrupa, Türkiye, Rusya ve bazı Kafkas ülkelerinin güney denizlerine bağlayan bir bölge olmasıdır. Bunun dışında Karadeniz bölgesinin ekonomik açıdan önemli olan ve gelir düzeyinin yüksek olduğu ve doğal gaz, petrol, hidrojen sülfit maddelerine sahip olmasıdır. Yukarıdaki ekonomik önemi dışında Karadeniz ve onun etrafındaki bölgeler hem askeri hem de deniz yolu ordusu açısından da stratejik olarak çok önemlidir.Anahtar kelimeler: Kırım, Boğaziçi, jeostratejik, NATO, zorluklar, hidrojen sülfit, Türkiye, Romanya The study will focus on the evolution of the military factor from the Black Sea region starting with 2004. After this date two more countries from the Black Sea region, Romania and Bulgaria became NATO members and together with Turkey and Russia contribute to the military activity from the region. This research will analyze the military evolution and the military balance from the Black Sea region for a period of thirteen years. All the alliances, partnerships, projects, collaborations along with disputes and tensioned moments will be presented in detail in this study. There will be paid a special importance to the 2014 moment when Russia illegally annexed Crimea from Ukraine. Moreover, there will be evidenced the geostrategic importance of the Black Sea together with the Russian – NATO dispute over the region.Keywords: Black Sea, military, geostrategic, Russia, evolution, NATO 94

Ukrayna krizi, Avrupa Birliği ve Rusya arasındaki ilişkileri etkileyen son dönemdeki en önemli olaylardan biridir. Ukrayna krizine hazırlıksız yakalanan Avrupa Birliği, Ukrayna özelinde Rusya'ya yönelik dış politikasını yeniden şekillendirmek zorunda kalmıştır. AB'nin Doğu Ortaklığı Programı ve Komşuluk Politikası hem Rusya'yı hem de Ukrayna'yı yakından ilgilendirmiştir. AB, Ukrayna'ya üyelik perspektifi vermemiş ve yeteri kadar ekonomik yardımda bulunmamıştır. Böylece Ukrayna bağımsızlık tarihinden itibaren Rusya'nın etkisi altında kalmıştır. Ukrayna Krizi özelinde incelenen bu çalışmada Kırım'ın ilhakına ve Doğu Ukrayna'da devam eden bir iç savaşa yol açan bu krizde Rusya'nın olduğu kadar AB'nin de etkisi olduğu anlaşılmıştır. Ukrayna'nın izlediği denge politikası, sonunda AB lehine bozulmasına rağmen bu durum devam eden bir iç savaşa yol açmıştır.Bu tezin amacı AB'nin ve Rusya'nın etki alanında bulunan Ukrayna'nın önemini ortaya çıkarmak ve Ukrayna krizinin iki güç arasındaki ilişkileri nasıl etkilediğini incelemektir. The Ukraine crisis is one of the most important events in the last period (in recent years) affecting relations between the European Union and Russia. The European Union, caught unprepared for the crisis of Ukraine, has to reshape its foreign policy towards Russia with regard to Ukraine. The EU's East Partnership Program and Neighborhood Policy have been closely related to both Russia and Ukraine. The EU has not given a membership perspective and has not provided economic assistance to Ukraine. Thus, Ukraine has been under the influence of Russia since its independence. This study, examined in particular to Ukraine Crisis, revealed that both Russia and EU have responsibilities in this crisis, which led to the annexation of Crimea and an ongoing civil war in Eastern Ukraine. The balance policy that Ukraine has pursued led to a civil war in spite of its deterioration in favor of the EU.The aim of this thesis is to reveal the importance of Ukraine which was under the influence domain of EU and Russia and to examine how the Ukraine crisis has affected the relations between two countries. 129

Bu tezin ana konusu, İngiliz kamuoyunun Şark Meselesi'nde oynadığı rolün ortaya konmasıdır. Bu doğrultuda 1853-1856 Kırım Savaşı ve 1876 Bulgar Krizi hadiseleri incelemeye tabi tutulmuştur. 19. yüzyılın ilk yarısında sanayileşme ve yoğun şehirleşmeyle ortaya çıkan yeni toplumsal sınıfların siyasi tartışmalarda yer almaya başlaması neticesinde modern kamusal alanın oluşumuyla birlikte kamuoyu müessesesinin siyasette kayıtsız kalınamayan bir güç haline gelmesiyle İngiltere'nin özellikle Şark Meselesi karşısındaki tutumu kamuoyunun görüşlerine göre belirlenmeye başlamıştır. Bu nedenle Şark Meselesi aslında İngiltere'nin bir iç siyaset meselesi haline gelmiştir. Bu yeni süreçte İngiliz siyasetçileri de kamuoyunun yükselişi karşısında kamuoyunu dikkate almak zorunda kalmışlardır. İşbu tezde, Şark Meselesi'nin 1853-1856 Kırım ve 1876 Bulgar krizleri ışığında İngiliz kamuoyunun yapısının ne olduğu, İngiliz kamuoyunda neden 1853'teki Rus, 1876'daki Türk algısının olumsuz olduğu ve her iki hadise sırasında İngiliz hükümetlerinin niçin kamuoyu baskısına boyun eğdikleri sorularının cevapları aranmıştır. The main subject of this thesis is to lay out the role of British public opinion upon the Eastern Question. For this purpose, events of 1853-1856 Crimean War and 1876 Bulgarian Crisis were examined. In the first half of the 19th century, new social classes emerging as a result of industrialization and dense urbanization began to participate in political discussion. Together with the formation of the modern public sphere, this led to indisputable power in possession of public opinion establishment. As a consequence, Britain's attitude towards especially the Eastern Question started to be determined by public opinion. For this reason, the Eastern Question has in fact become a domestic political issue of Britain. Under these developments, British politicians ended up having to take public opinion into account in consonance with its rise to prominence. Mainly, three questions were attempted to be answered in this thesis. What was the composition of British public opinion in the light of the 1853-1856 Crimea and the 1876 Bulgarian Crisis events of Eastern Question? Why was the perception of Turks in 1876 and Russians in 1853 negative in British public opinion? Why did the British governments submit to public pressure during both incidents? 150

Bu tez, Türkiye'nin AK Parti dönemi Ukrayna politikasının (2002-2016) temelindeki kavramları, bağlamı ve olaylar zincirini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Çalışma, ikili ilişkilerin tarihi dayanaklarını ve güncel etkenlerini vurgularken, aynı zamanda, Kırım'ın Rusya'yı ilhakı gibi yeni ortaya çıkan sorunlara da değinmektedir. Açık kaynaklara ek olarak resmi arşiv belgeleri, raporlar ve meclis tutanaklarından faydalanılan bu çalışma, 2002-2016 yılları arasında Türkiye'nin Ukrayna politikasının temel dinamiklerinin ikili ekonomik ve ticari ilişkiler, Kırım Tatarlarının meseleleri ve ikili ilişkilere Rusya etkisi olduğunu ileri sürmektedir.Anahtar Kelimeler: Türkiye-Ukrayna İlişkileri, Türk Dış Politikası, Kırım This thesis aims to reveal the concepts, contexts and chain of events in which Turkish foreign policy towards Ukraine in AK Party Era (2002-2016) occurs. Stressing the historical foundations and up-to-date determinants of these relations, it puts effort to deal with the new questions arose especially from Russian occupation of Crimea. The study derives from several sources including official archive documents, reports and minutes in addition to open sources and articles, and concludes that economic and trade relations, issues of Crimean Tatars and Turkey's relations with Russia have been fundamental to Turkey's foreign policy-making towards Ukraine between 2002 and 2016.Key Words: Turkish-Ukrainian Relations, Turkish Foreign Policy, Crimea 106

Bir toplumun geçmişten geleceğe taşıdığı önemli mirasların başında kültür mirasları gelmektedir. Çalışmamızda, Karadeniz Havzası'nda göçler yolu ile bir dönem yaşam sürmüş Kırım Türkleri ile Giresun yöresi anonim halk kültür ürünlerini, halk oyunlarını, müzikal benzerliklerini ve kültürel yapılarını konu almaktadır.Çalışmamızın ilk kısmında Kırım Tarihi, Kırım Bölgesi'nden Anadolu'ya yapılan göçler ile Doğu Karadeniz Bölgesi'nden Kırım'a yapılan göçler ele alınmıştır. Kırım'da Türk kültürü, Kırım ve havalisinde dil özellikleri, atasözleri ele alınmış, anonim halk edebiyatı ürünlerinden örneklere yer verilmiş, Kırım Halk Müzikleri ve Oyunları ile Kırım Türklerinde `cırlar`, `yırlar` kavramları ele alınmıştır.Tezimizin sonraki kısmında ise Karadeniz'in önemli beldelerinden biri olan Giresun'un tarihi ve kültürü hakkında bilgiler verilmiş, Kırım Halk Oyunları ile Giresun Halk Oyunları'nın karşılaştırmalı bir incelemesi yapılmış, Kırım Kaytarması ile Giresun Horonları ve Karşılamasının benzer ve farklı yönlerine temas edilmiş, Kırım ve Giresun Halk Oyunları'ndaki figürlerin benzerlikleri ve farklılıkları ile Kırım ve Giresun Müziği'nin ritim, melodi ve motif yapılarındaki benzer ve farklı yönler konu edinilmiştir. Cultural heritages are one of the most important heritage that a society carries from the past to the future. Our study focuses on Giresun local anonymous folk culture products, folk dances and musical similarities and cultural structures of Crimean Turks who have lived for some time in the Black Sea region through migration.In the first part of the study, it has been mainly dealth with the history of Crimea, migrations to Anatolia from the Crimean region and migrations to the Crimea from the Eastern Black Sea Region. Turkish culture in Crimea, language features in Crimea and its vincinity and proverbs have been mentioned and examples of anonymous folk literature products have been included and Crimean Folk Music and Dances, and the concepts of `short poems` and `folk music` in Crimean Turks have been discussed.In the second part of our thesis, it has been given information about the history and culture of Giresun which is one of the important geographical regions of Black Sea, and it has been examined a comparative study of Crimean Folk Dances and Giresun Folk Dances, it has been touched the similar and different aspects of the Crimean `kaytarma` and Giresun region `horon` and `karşılama`. Similarities and differences between the figures in the Crimean and Giresun Folk Dances and the similar and different aspects of the rhythm, melody and motif structures of Crimean and Giresun Music have been discussed. 118

Bu çalışmada, literatürde yumuşak güç olarak tanımlanan Avrupa Birliği'nin ekonomik yaptırımlarının Ukrayna krizi bağlamında etkililiği incelenmiştir. Bu bağlamda, 2013 Maidan protestolarından sonra başlayan ve Doğu Ukrayna'da Rus yanlısı güçlerin çıkardıkları karşılıkların bir iç savaşa dönüşmesi ve bunu takip eden süreçte Rusya Federasyonu'nun Kırım'ı ilhakından sonra Avrupa Birliği'nin bir dizi ekonomik yaptırımlar uygulamasının sonuçları incelenmiştir. Ekonomik yaptırımların etkililiğinin ölçülebilmesi için 2013-2016 arasında Avrupa Birliği ile Rusya Federasyonu'nun ticaret verileri ve Rusya Federasyonunun ekonomik verileri incelenmiştir. Sonuçlar, ekonomik yaptırımların, Rusya Federasyonu'nun Ukrayna'nın egemenliğine daha fazla tehdit oluşturmasını engellenmiş olduğunu göstermiştir. Ancak, yaptırımların koşulu olan Minsk anlaşmasının tam olarak uygulanması Avrupa Birliği tarafından henüz sağlanamamıştır. The purpose of this study was to examine the effectiveness of the EU's economic sanctions in the Ukraine crisis as a soft power. In this context, the results of the EU economic sanctions after the 2013 Maidan protests, the conflict of pro-Russian separatists in Eastern Ukraine which resulted with a civil war in Ukraine and the annexation of Crimea by the Russian Federation have been examined. In order to evaluate the effectiveness of the economic sanctions, the 2013-2016 economic data of trade relations between the EU and Russian Federation and the data on the Russian economy have been analyzed. The results have shown that the sanctions constrained further violence against the sovereignty of Ukraine by the Russian Federation. However, the condition of full implementation of the Minsk agreement has not been fully achieved by the EU yet. 96

Soğuk Savaş'tan sonra gündeme gelen ve savaşı nesillere ayırarak inceleyen yeni nesil ya da dördüncü nesil savaş tezi, özellikle Kırım'ın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle daha fazla çalışılmaya başlanmıştır. Bu doğrultuda savaşın geçirdiği evrimi ve Rusya'nın yeni nesil savaş düşüncesinin oluşumu ve pratiğini anlamak, çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada iki araştırma sorusu cevaplanmaya çalışılmaktadır. Bunlardan birincisi, savaşın evrim süreci ve günümüzdeki savaşların karakteristik özelliklerinin belirlenmesine yöneliktir. İkincisi ise, Rusya'nın yeni nesil savaş düşüncesini benimseyip benimsemediği sorunu üzerine odaklanacaktır. İkinci araştırma sorusunun cevaplanmasında Rus Genelkurmay Başkanı Valery Gerasimov'un 2013 yılında yayımlanan makalesi ve 2014 Rusya Askeri Doktrini belgesi yeni nesil savaş yazınındaki yazarların çalışmalarıyla karşılaştırmalı olarak ele alınacaktır. Son olarak ise, Rusya'nın seçilen üç örnek olayı üzerinden yeni nesil savaş düşüncesini pratiğe nasıl dönüştürdüğü incelenmeye çalışılmıştır. Bu noktada askeri reformu başlatan 2008 Gürcistan savaşı, 2014 Ukrayna krizi bağlamında gelişen Kırım'ın ilhakı ve Donbas bölgesinde devam eden çatışmalar ve son olarak Rusya'nın Suriye iç savaşına müdahil olması seçilen üç örnek olaydır. New generation or fourth generation war thesis, which was first studied after the Cold War, has begun to be studied more particularly after the annexation of Crimea by Russia. In this respect, the aim of this thesis is to understand the evolution of war and the formation and practice of Russia's new generation war thought. For this aim, two research questions are tried to be answered. The first one is to determine the evolution of war and the characteristic features of current military conflicts. The second one will focus on the question of whether Russia is adopting a new generation war thought or not. In this respect, Russian General, the current Chief of the General Staff of the Armed Forces of Russia, Valery Gerasimov's article, published in 2013, and Russian Military Doctrine in 2014 will be analyzed comparatively with the work of the authors of new generation warfare literature. Finally, it has been examined via three selected case studies that how Russia has transformed the idea of new generation war into practice. Russia – Georgia war in 2008, Russia – Ukraine crisis in 2014 which caused the annexation of Crimea and ongoing conflict in the region of Donbas, and Russia's intervene in Syrian civil war are selected as case studies. 110

Tarih boyunca savaşlar, güç ve çıkar doğrultusunda yeni topraklara hâkim olmak ve topraklarını korumak üzerine şekillenmiştir. Bu bağlamda, ekonomik ya da doğal yaşam koşullarıyla öneme haiz coğrafyalarda, toplumsal bellekte iz bırakan çatışmaların yaşanması araştırmacıların jeopolitik meseleler üzerine yoğunlaşmasına zemin hazırlamıştır. Bu tür ilgi çekici topraklar her ne kadar sorunlu bir savaş sicili ile bilinse de aslında sahip olduğu zenginliklerin insana sunduğu imkânlar ile medeniyetlerin yeşermesine ve tarihi şekillendiren birikimlerin kuşaktan kuşağa geçişine de imkân sağlamıştır ve sağlamaya da devam etmektedir. Aksini düşünmek bir araştırmacı için araştırma sorunsalının parametrelerini çizme hususunda izahtan vareste sonuçlar ortaya çıkarabilmektedir.Asırlar boyunca dünya güç çıkarlarının ve çatışmalarının yoğunlaştığı alanlar arasında kıtaları birbirine bağlama özelliği ile bilinen kadim Karadeniz; birçok imparatorluğun savaş ve ticaretine sahne olmuştur. Bunlar arasında Türk-Rus savaşları ve rekabetleri bilinen en yakın örnekler arasındadır. Öte yandan Osmanlı ve Romanov Hanedanlıklarının I. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında parçalanmalarının ardından ortaya çıkan güç ve rekabet boşluğunu 1922'de Moskova'da Bolşeviklerce kurulan Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) ve Karadeniz'de sahip oldukları kıyı avantajı gereği Doğu Bloğu ülkeleri ve Türkiye doldurmuştur.Ne var ki, 1991'de SSCB'nin dağılması ile Doğu Avrupa, Orta Asya, Orta Doğu, Kafkaslar ve dünyanın diğer rekabet alanlarında olduğu gibi Karadeniz'de de yeni ve daha önce var olan devletlerin etkinlik alanı belirlemesi gerekmiştir. Bu yeni düzende, Rusya'nın içinde bulunduğu zor ekonomik ve siyasi koşullar Karadeniz'de Rus egemenliğini sorgulanır hale getirmiştir. Bu güç boşluğunu iyi okuyan Batı dünyası dengeleri değiştirecek siyasi yönü ağır basan taktiksel hamlelerde bulunmuştur. Bunlar arasında Karadeniz'in uluslararası örgütler aracılığında ele alınması meselesi başı çekmiş ve önemsenmiştir. Diğer taraftan, Karadeniz'e kıyısı olan eski Doğu Bloğu ülkelerinin AB ya da NATO üyeliği gibi hamlelerle Batı'nın içine çekilme projeleri de hayata geçirilmiştir. Karadeniz'in gerek Rusya için ticari ve askeri ürünleri bakımından bir geçiş koridoru olması gerekse de enerji arz talebi ilişkisinde Avrupa'nın önemli rotaları arasında yer alması Sovyet sonrası dönemde bölgede rekabetin hız kazanmasına neden olmuştur. Karadeniz'de askeri ve siyasi hareketliliği arttıran ve çalışma içerisinde yer alan bir diğer önemli husus da Kırım Krizidir. Bu süreçte Batı ile Rusya arasındaki rekabetin Ukrayna iç siyasetine sirayeti, yaşanan Turuncu Devrim ve Maydan olayları akabindeki gelişmeler neticesinde Rusya'nın Kırım'ı ilhakı, Ukrayna'nın Karadeniz'de özellikle Sivastopol'u yitirmesiyle avantajını ve Odessa dışındaki kıyı şeridini de kaybetmesine neden olmuştur. Gelişmeler sonucu tezahür eden netice Rusya Federasyonunun Karadeniz Jeopolitiğini güçlendiren bir nitelik kazanmıştır. Çalışmada Karadeniz'de Sovyetler sonrası dönemden Kırım Krizi'ne kadar yaşanan çıkar ve güç mücadeleleri ve bunlara neden olan unsurlar ele alınmıştır. Çalışma kaleme alınırken bilimsel makale, kitap, tez ve raporlardan istifade edilmiştir. All along the history, wars have been shaped by the acquisition of new territories and the preservation of the lands in the direction of power and interests. In this context, in the important geographies which have advantageous economic or natural living conditions, the occurrence of conflicts lay the groundwork for the researchers to focus on geopolitical issues. Such lands are known by a problematic war record, but they have also made possible the richness of human wealth, and the possibilities for the transition of the history-shaping accumulations of civilizations and history. Thinking about the opposite of this can lead to inexplicable consequences for drawing up the parameters of a research problem for a researcher.Throughout centuries, the Black Sea, which is known for its ability to connect the continents between the world power interests and the fields in which their conflicts are experienced, also this area has been the scene of war and commerce for many empires. Among them, Turkish-Russian wars and rivalries are among the closest known examples. On the other hand, after the First World War, Ottoman and Romanov dynasty was collapsed and this situation caused to reveal strength and competition gap in the Black Sea. This power gap was filled by Soviet Union (USSR) which was founded in 1922 by the Bolsheviks in Moscow, Eastern Bloc countries which have coasts to Black sea and Turkey.The disintegration of the USSR in 1991 has created new balances in the Black Sea, as well as in Eastern Europe, Central Asia, the Middle East, the Caucasus and other competitive areas of the world. This new order, made Russia's dominance in the Black sea questionable because of Russia's tough economic and political conditions. The Western world which were aware of this power gap, has found tactical moves that will change the balances in this strategically important area. Among them, the issue of handling the Black Sea through international organizations has gained priority and is considered important. On the other hand, projects such as the EU or NATO membership of the former Eastern Bloc countries, which are coastal to the Black Sea, make possible the Western world's presence in the Black Sea.The fact that the Black Sea is a transit corridor for commercial and military products for Russia, but also that it is one of Europe's important roots in energy supply and demand has led to increased competition in the post-Soviet period area for Black Sea. Another important issue that increases mobility in the Black Sea and is included in this study is the Crimean Crisis by Russia. While the rivalry between the West and Russia in the process of going to the Crimea Crisis is reflected in the Ukrainian domestic politics. The Orange Revolution and the Maidan events, which took place in Ukraine, accelerated the annexation of the Crimea. With the annexation of the Crimea, Ukraine has lost a significant territory while Russia has been dominant over these lands again and had an advantage in the Black Sea. The study will examine the problems of power and interests in the Black Sea as well as from the post-Soviet Union to the Crimean Crisis and the analysis of the elements that cause them. While researches from scientific books and academic books have been made, especially the Crimean Crisis is an up-to-date issue, internet data has been frequently used in this area. 144

Kırım ve Dağlık Karabağ'ın işgali sorunu günümüz uluslararası siyasi arenasının üzerinde en fazla tartışma yapılan birer konularındandır. Akademik çalışmalar çerçevesinde her iki bölgenin işgali sorunu ayrı ayrı ele alınmakla birlikte sözkonusu iki sorunun karşılaştırılmasına yönelik ciddi bir çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle çalışmada Kırım ve Dağlık Karabağ sorunları önce ayrı ayrı ele alınmış, ardından ise her iki sorunun karşılaştırmalı analizi yapılmıştır. Bu bağlamda çalışmada sorunların tarihi nedenleri, işgal öncesi bu bölgelere yönelik Rus politikaları, işgallerin gerçekleştiği konjentür ve işgal sonrası işgallere yönelik verilen uluslararası tepkinin karşılaştırılması yapılmıştır. Ayrıca Kırım ve Dağlık Karabağ'ın işgali teorik açıdan değerlendirilmiş, uluslararası hukukun sözkonusu sorunlara yaklaşımı üzerinde inceleme yapılmıştır. Çalışmada Kırım ve Dağlık Karabağ'a yönelik işgal ve işgalden sonraki süreç karşılaştırılarak sorunlar arasında benzerlik ve farklılıklar ortaya çıkarılmıştır. Bu bağlamda işgallerin gerçekleştiği konjektür ve işgallere verilen uluslararası tepkinin farklı olmasına rağmen iki işgal süreci arasında bazı benzerlikler de görülmüştür. Ermenilerin Karabağ işgali "Büyük Ermenistan" hülyası ve Türk düşmanlığı bilinci ile tarihi bir misyon çerçevesinde etnik çatışmalar ortamında gerçekleştirilirken, Kırım'da Rus ilhakının ise yarımadanın tarihi Rus politiklarının merkezinde bulunması ve bölgenin jeopolitik önemi nedeniyle gerçekleştiği görülmektedir. İster Kırım, isterse de Karabağ'ın işgali sürecinde Rusların sözkonusu bölgelere yönelik uzun zaman boyunca gerçekleştirdiği iskan politikası da çok etkili olmuştur. Ayrıca uluslararası düzeyde Azerbaycan ve Ukrayna'nın birer toprak parçası olarak tanınan her iki bölgenin işgalden kurtarılmasına yönelik uluslararası yaptırımlar farklı nedenler sebebiyle uygulanmamıştır. Öte yandan Dağlık Karabağ'ı Azerbaycan'ın ve Kırım'ı ise Ukrayna'nın toprak parçası olarak tanıyan uluslararası hukuk "Devletlerin Toprak Bütünlüğü" ilkesini "Self-Determinasyon" ilkesinin üstünde tutmakta ve silahlı saldırıya maruz kalarak toprak bütünlüğü bozulan bu ülkelere Meşru Müdafaa hakkını kullanmak için yetki vermektedir. Anahtar Kelimeler: Ukrayna Krizi, Kırım'ın İlhakı, Dağlık Karabağ'ın İşgali, Etnik Çatışma Kuramları, Güvenlikleştirme Teorisi, Jeopolitik Teori, Self-Determinasyon, Devletlerin Toprak Bütünlüğü, Kuvvet Kullanmama, Meşru Müdafaa, The problem of occupation of Crimea and Nagorno-Karabakh is one of the most debated issues on the international political arena. Although the problem of occupation of both regions has been analysed separately within the framework of academic studies, no serious study has been conducted to compare these two problems. This research does not only seek to separately study the Crimean and Nagorno-Karabakh occupation, but also to comparatively analyse both problems. The historical reasons of the problems, the Russian policies towards these regions before the occupation, the conjuncture of the occupations and the international reaction to the occupations are also being compared. In addition, the research also takes into account the international law approach to these problems. The occupation of Crimea and Nagorno-Karabakh is also being interpreted from a theoretical point of view. The similarities and the differences in the occupation of Crimea and Nagorno-Karabakh and post occupation periods of the regions are comparatively being revealed in this thesis. In spite of different international reactions to the occupations, there are some similarities between the two occupation processes that have been unveiled. While the Armenian occupation of Nagorno-Karabakh was carried out in the framework of the idea of the creation of "Great Armenia" and turcophobia, the Russian annexation of Crimea was carried out because the peninsula was always in the centre of Russian politics and it has a very high geopolitical importance. The long-standing settlement policy of Moscow toward the occupied Crimea and Nagorno-Karabakh has become very effective. Moreover, on the one hand, international sanctions for the liberation of the occupied regions of Azerbaijan and Ukraine have not been imposed because of different reasons. On the other hand, international law recognizing Nagorno-Karabakh as a part of Azerbaijan and Crimea as a part of Ukraine, prefer the principle of Territorial Integrity on the principle of Self-Determination and authorize these two states to use the right to Self-Defence against occupying countries. Key Words: Ukranian Crisis, The Annextion of Crimea, The Occupation of Nagorno – Karabakh, Etnhic Conflict Theories, Securitization Theory, Geopolitical Theori, Self-Determination, Territorial İntegrity, None Use of Force, Self-Defence

Bu tezde, Bağımsız Devlet Topluluğu (BDT) bölgesinde meydana gelen Kırım Sorunu ve Transdinyester Sorunu Çatışma Çözümü Teorisi bağlamında incelenmiştir. Bu çerçevede 2013 yılında Kırım'da meydana gelen çatışma süreci ele alınmıştır. 1990'dan itibaren SSCB'nin dağılmasıyla bağımsızlık faaliyetlerine girişen bir diğer bölge Transdinyester olmuştur. Her iki bölgede de çatışma süreci yaşanmıştır ve bölgedeki sıcak çatışmalar sona ermiş ve barış müzakere süreci başlamıştır. Kırım sorunu üzerinden Ukrayna ve Transdinyester sorunu üzerinden Moldova hedef haline gelmiştir. Rusya, Avrasyacılık adı altında yayılmacı politika izlediği söylenebilir. Bu iki bölgede Rusya'nın doğrudan veya dolaylı etkisi bulunmaktadır. Bu bölgelere etnik Ruslar üzerinden müdahale etme ve orada kalma stratejileri hedeflenmiştir. Geçmişte Hem Kırım hem de Transdinyester bölgelerinde sürgünler ve zorunlu iskanlar adı altında demografik yapıları değiştirilmiştir. İki bölgelde de `de facto` söz konusu olmuştur.Meydana gelen bu iki örnek olay da birbiriyle paralellik taşımaktadır. Bu süreci analiz edebilmek için Çatışma Çözümü Teorisinin Temel Kavramları ve Unsurları çerçevesinde Hibrit Savaş ve Çatışma Çözümü Teorisi'nin İşleyiş Süreci ve Akışı örnek olaylara uygulanmıştır. Kırım çatışması sürecinde Hibrit Savaş enstrümanları kullanılmıştır. Çatışma çözümü teorisi kapsamında çözüm odaklı herhangi bir gelişme olmamıştır. Rusya, Kırım'ın kendi parçası olduğunu ve bunun tartışmaya açılacak bir tarafı olmadığını savunmaktadır. Transdinyester çatışma sürecinde çözüme yönelik girişimler ve görüşmeler devam etmektedir. Müzakere sürecinde her iki taraf da kazan-kazan stilinde devam ettiği taktirde çözüm ortamının yakın bir zamanda olabileceği söylenebilir. The Crimean problem and Transdniester problem that took place in the territory of the Commonwealth of Independent States are studied in this thesis in the context of Conflict Resolution Theory. Within this framework, the conflict process that took place in Crimea in 2013 was discussed. Trandyesteria was another region that embarked on Independence activities after the dissolution of the USSR in 1990. The conflict process has taken place in both regions, and the hot conflicts in the region have ended and the process of peace negotiations has begun. Ukraine has become a target over the Crimean problem and Moldova has also become a target over Transdiester.Russia pursues expansionist policy under the name Eurasianism. Russia has direct or indirect influence in these two regions. The strategies for intervening and staying there are aimed at these regions through ethnic Russians. In the past, demographic structures were changed in both Crimea and Transdnyester regions under the name of deportations and forced settlements. There have been `de facto` declarations of independence in the two regions.These two examples are parallel to each other in the event. In order to analyze this process are discussed the basic concepts and elements of Conflict Resolution Theory and types of conflict, non-violent conflicts, violent conflicts, Classification of armed War, conflict at individuals level, conflict at groups level, conflict at States level. During the conflict time in Crimea the process and flow of Conflict Resolution Theory has been applied to case studies. Russia argues that Crimea is part of its own and that it not open to dispute. In the process of Transdinyester conflict, initiatives and negotiations are continuing. If both sides continue to win-win method in the negotiation process, it can be said that the solution may be in a near future. 330

Kırım'da doğan ancak II. Dünya Savaşı'nda Almanlara esir düştükten sonra hayatını Avrupa'da devam ettiren yazar Cengiz Dağcı genelde romanlarında Kırım Türklerinin kültürü ile tarihini konu olarak almıştır. Bu sebeple onun romanlarında özellikle XX. yüzyıl için Kırım Türklerini birçok yönleriyle görmek mümkündür. Kendine has akıcı ve etkileyici bir dili olan Dağcı, romanlarında kendi şahit olduğu II. Dünya Savaşı öncesinde Sovyet dönemi Kırım ve bizzat kendisinin katıldığı ve Almanlara esir düştüğü II. Dünya Savaşı genişçe yer tutar. Savaştan sonra yurduna dönemese bile yerleştiği Londra'da Kırım'daki gelişmeleri takip etmeye devam eder. Böylece onun romanlarında Kırım Türklerinin sürgünü ve vatana dönüş mücadeleleri de yer alır. Bu şekilde Kırım Türklerinin 1917'den sonra Sovyet yönetimi altında çektiği acıları, Sovyetlerin Ruslaştırma politikaları ile kendi yurdundan sürgün edilen Kırımlıların durumu gibi tarihi gerçekliklerin onun romanlarına yansıdığı görülür. Bunun yanı sıra anlatılan olayları yazarın seviyeli ve çok gerçekçi bir şekilde tasvir etmesi de onun eserlerinin değerini arttırmaktadır. İşte bu durum, tarihin bir yazarın edebi eserlerine nasıl yansıdığını görmek ve dolayısıyla tarih – edebiyat ilişkisini irdelemek bakımından önemlidir. Ancak Dağcı'nın edebi eserlerinin II. Dünya Savaşı dışında ele aldığı konuların tarih ve edebiyat ilişkisi açısından pek incelenmediği görülmektedir.Bu çalışmada, Cengiz Dağcı'nın, Kırım'ın Sovyet dönemi tarihi, Kırım Türklerinin sürgünü ve Kırım Türklerinin vatanlarına dönüş mücadelesi gibi romanlarında işlediği konular tarihi açıdan incelenmeye çalışılacaktır.ANAHTAR KELİMELER: Sovyetler Birliği, Kırım Türkleri, Cengiz Dağcı, Kırım Türklerinin Sürgünü, Kırım Türklerinin Vatana Dönüş Mücadelesi, Tarih ve Edebiyat. Cengiz Dagci who born in Crimea but continued to live in Europe after being captivated by the Germans during World War II deals generally with the culture and history of Crimean Turks. Therefore one can see Crimean Turks with many aspects in his novels. Dagci who has unique, fluent and impressive writing manner describes extensively the Crimea in the Soviet era before the II. World War and the war as he witnessed it himself. Even if he couldn't go back to his homeland after the war, he kept track of the developments in Crimea from London. Thus, the deportation and struggles of returning to the homeland of the Crimean Turks are taken place in the novels of Cengiz Dagci. So his novels reflects some historical realities such as sufferings of the Crimean Turks after 1917 under the Soviet era, Soviet russification policies and tragedy of the deportation. In addition, the fact that the author depicts the events described in a high level and very realistic way increases the value of his works. This is important to see how history reflects to an author's literary works and thus to examine the relation between history and literature. However, It seems that these issue have not been studied much except World War II. In this study, the topics like the history of Crimea in the Soviet era, the deportation of Crimean people and the struggle of Crimean Turks trying to get back to their homeland on the novels of Cengiz Dagci will be tried to examine from historical perspective.KEY WORDS: Soviet Union, Crimean Turks, Cengiz Dagci, Deportation of Crimean Turks, Struggle of Return to the Homeland, History and Literature. 281

Kırım, bugün tarihçiler tarafından Kırım Türklerinin tarihi anayurdu olarak kabul edilmekle beraber, Kırım'da yaşayan üç farklı etnik grup bulunmaktadır. Bunlar, çoğunluğu oluşturan ve kendilerini Rusya'ya ait hisseden Ruslar, daha azınlıkta olan Ukrainler ve Kırım nüfusunun yüzde on ikisini oluşturan, kendilerini Kırım'ın yerli halkı olarak gören Kırım Türkleridir. Kırım Türklerinin milli kimliklerini güçlendirmelerinde yaşadıkları sürgünün büyük etkisi vardır. Zorunlu sürgünün yarattığı travmadan dolayı, kendilerini bu etnik kökene bağlı hissetmişlerdir. Bu sayede büyük sürgün sonrasında anavatana dönüş ve kaybedilen hakların geri alınabilmesi için 70 yıldan fazla süren şiddet içermeyen ve sabırlı bir mücadele verilmiştir. Sovyetler Birliği'nin dağılması sonrasında, bağımsız Ukrayna yönetiminde karşılaşılan sıkıntılar çözüm beklerken, kaybedilen hakların geri kazanılması için yönünü tamamen AB ve NATO'ya çevirmiş olan mevcut yönetimin, daha fazla demokratik hak ve özgürlük ortamı sağlayacağı düşünülmüştür. Ancak Rusya'nın Kırım'a olan tarihi ve stratejik bakışı ile Kırım Türklerinin anavatanlarına bağlılığı ve Ukrayna'nın tutumu çatışma yaratmaktadır. Ukrayna'nın belirlediği siyasi yön, Rusların Kırım'ı, Rusya'ya ilhakını meydana getirmiş ve böylece Kırım Türklerinin ana vatanlarında karşılaştıkları sorunların boyutları da değişmiştir. Bu çalışma, ilhak sonrasında Kırım'da yaşayan Türklerin sorunları hakkında, AGİT ve Türkiye'den oluşturulan resmi ve gayrı resmi heyetlerin raporları, akademik çalışmalar, Kırım Tatar Derneği üyelerinin Kırım'da edindikleri izlenimler ile Rusya Federasyonu'nun resmi duyuruları doğrultusunda bir durum tespiti yapabilmeyi amaçlamaktadır.ANAHTAR KELİMELER: Kırım, Tatarlar, Rusya, Ukrayna, Sürgün, İlhak As the historians accept Crimea is the historical homeland of Crimean Turks. Today, there are three different ethnic groups living in Crimea. These are Russians at majority who feel themselves belong to Russia, ethnic Ukrainians who are a numerical minority in Crimea and The Crimean Turks, who consider themselves to be an indigenous people of Crimea and constitute approximately 12.1 percent of the population. The exile which Crimean Turks experienced has a great effect on strengthening their national identity. Because of the trauma created by the exile, they feel depended on that ethnic roots. By the help of that to repatriation and restoring and enforcing their rights a nonviolent and patient struggle has been given.After the collapse of the Soviet Union, while the problems faced under the independent Ukraine rule were expected to be solved, the present government which has turned its face to EU and NATO has been seen as the provider of much more democratic rights and free environment for restoring and enforcing the rights of Crimean Turks. But the Russian historical and strategical prospect of Crimea and loyalty of Crimean Turks and Ukrainian attitude makes confliction. The political direction determined by Ukraine created the annexation of Crimea to Russia and by the way, also the aspects of the problems of the Crimean Turks in their homeland have been changed.This study aims to make a status determination about the problems of Turks living in Crimea after the annexation in accordance with the reports of official and unofficial delegations of OSCE and Turkey, academic studies, the impressions of the members of Crimean Tatar Society in Crimea and the official announcements of Russian Federation.KEYWORDS: Crimea, Tatars, Russia, Ukraine, Exile, Annexation 90

Kırım Tatarlarının siyasî ve fikrî önderlerinden Cafer Seydahmet Kırımer (1889-1960) yaşadığı dönemin siyasî hayatında etkili olduğu kadar basın-yayın hayatında da önemli izler bırakmıştır. 1917 yılındaki Kırım Halk Cumhuriyeti'nin ilânına ve bağımsızlık savaşına bizzat katılmış olan Kırımer çeşitli dergi ve gazetelerde yazdığı yazılarıyla hem o dönem içerisindeki Kırım Tatarlarını hem de Kırım dışındaki kamuoyunu aydınlatmaya çalışmıştır. Cafer Seydahmet Kırımer'in yazılarının yayımlandığı önemli dergilerden biri de 1930 yılından itibaren Romanya'da Arap harfleriyle Türkçe olarak yayınlanan Emel Mecmuası'dır. Kırım Tatarlarının istiklâl mücadelesini kamuoyuna duyurmak açısından oldukça önemli olan bu mecmuanın en etkili yazarlarından biri Cafer Seydahmet Kırımer'dir. Her ne kadar Emel dergisi ve Kırımer hakkında bazı çalışmalar yapılmışsa da, onun söz konusu dönemde yazdıkları hakkıyla incelenip ortaya konulmamıştır. Dolayısıyla, bu çalışmada Cafer Seydahmet Kırımer'in 1930-39 yılları arasında Emel Mecmuası'nda yayımlanan yazılarının transkripsiyonu ve değerlendirmesi yapıldı. Bu suretle, Cafer Seydahmet Kırımer'in bu yazıları gün yüzüne çıkarılarak, yazarın bu dönemdeki faaliyetleri ve fikirleri ayrıntılı bir şekilde tespit edilmeye çalışıldı. Cafer Seydahmet Kırımer who was the intellectual and political leader of Crimean Tatars not only had a political effect in the period he lived, but also he left important traces on the publishing and media field too. Kırımlı had joined actively on the fight for independence himself and declaration of the Crimea's People Republic which took place in 1917, he actively wrote and published in different journals and newspapers to enlighten the Crimean Tatars both who live in Crimea and outside of the peninsula about that period. Cafer Seydahmet Kırımer's articles were published in one of the important journal Emel, the journal's publishing life started in Romania in 1930, in Turkish language with Arabic script. This journal played the utmost importance to be the voice of the Crimean Tatar's independence struggle to the world and Cafer Seyahmet Kırımer was the most influential writer in Emel Journal. There are some studies conducted on the Emel journal and on Kırımer, however there are no detailed, satisfied studies on the articles he wrote in that period. Therefore, this study aimed at examining Cafer Seydahmet Kırımer's published articles in Emel Journal between the years of 1930-1939. In this way, Cafer Seydahmet Kırımer's articles were surfaced to the day light and his activities and thoughts were analyzed. 333