Search

The purpose of the scientific article: to determine the legal and economic aspects of the land market in European countries of the functioning of the land market in European countries, study of the impact of the land market on the economic stability of European countries, identify the factors influencing the development of the land market in Europe. To achieve the purpose outlined, were used the following methods: statistical analysis and comparison, historical retrospective, element-theoretical method, analysis, generalization and analogy. In the countries of European Union two types of land market dominate, namely: a fully open market and an open market for foreigners. A comprehensive analysis of economic aspects of the land market, reflected in the share of gross profit of the agro-industrial complex in GDP, agricultural land prices and other indicators, proves the causal link between them, the type of land market, investment and economic development in general. The main ways to improve the regulation of the land market have been proposed, namely: attracting investors, improving infrastructure, creating favorable conditions for the development of national farming, introducing innovative technologies for land cultivation, preserving the environment, fighting corruption, removing shadow business, informatization of the land market.

Leerboek ten behoeve van de deelnemers aan de advocaat-stagiaire opleiding van de Law Firm School. Dit zijn advocaat-stagiairs van de bij de Law Firm School aangesloten grote internationaal opererende advocatenkantoren in Nederland.

Het opstellen van regels ter bescherming van burgers tegen de schadelijke gevolgen van klimaatverandering is een taak van de wetgever. De civiele rechter heeft op dat terrein in beginsel geen rol. Als echter sprake is van reguleringsfalen en de overheid daardoor tekortschiet in de bescherming van de burger kan dat anders zijn. Nu de doelen uit de Klimaatwet stelselmatig niet worden gehaald kan betoogd worden dat er, zeker op het moment dat de Shell-zaak speelde, sprake was van zo’n reguleringsfalen. Aan het daaropvolgende civiele oordeel kan echter wel de eis worden gesteld dat het feitelijk de mensenrechtelijke positie van de (toekomstige) bewoners van Nederland dient. Want als het optreden van de civiele rechter niet effectief is, corrigeert het dat reguleringsfalen niet. Die effectiviteit is in de Shell-zaak op voorhand niet evident.

De Hoge Raad heeft in zijn uitspraak van 9 april 2021 (Van Dooren q.q./Holding) art. 3:262 BW, dat betrekking heeft op de rangwijziging van hypotheekrechten en beperkte genotsrechten op hetzelfde registergoed, analoog van toepassing verklaard ten aanzien van pandrecht. In dit artikel wordt ingegaan op de inhoud en strekking van art. 3:262 BW, de discussies in de literatuur over de mogelijke analoge toepassing van dit wetsartikel op pandrecht vóórdat dit arrest in 2021 door de Hoge Raad werd gewezen, alsmede op enkele juridische en praktische kwesties naar aanleiding van dit arrest. Aan de orde komen de vraag of voor de (goederenrechtelijke) rechtsgeldigheid van een rangwijziging medewerking van de pand- of hypotheekgever is vereist, de problematiek van de vaak geringe kenbaarheid van stille pandrechten op niet-registergoederen, de (on)mogelijkheid van rangwijziging tussen beperkte genotsrechten onderling, en herverpanding. Tenslotte wordt in dit artikel kort aandacht besteed aan de opmerkingen van de Hoge Raad ten aanzien van de wijze en reikwijdte van parate executie van pandrechten op vorderingen door de hoogst gerangschikte pandhouder.

In recent years, a platform economy has emerged that is dominated by undertakings such as Google, Amazon, Facebook, Apple, and Microsoft. They have established a form of private governance vis-à-vis their consumers and customers by means of standard terms that create a risk of exploitation. This trend clashes with the internal market effort of the EU that is predicated on consumer rights and fair competition to address market failures such as market power, information asymmetry, and asymmetrical contractual dependency. In this article we examine how the resulting tensions can be addressed by means of EU competition and contract law. This is based on enforcing fairness by requiring (1) the implementation of proportionality—balancing interests—and (2) respect of the duty of care, in the sense of compliance by design. Jointly this can be seen as an expression of accountability that needs to be made explicit. Apart from pre-existing case law and legislation, we take into account the December 2020 Commission proposals for platform regulation, as well as behavioural insights into consumer behaviour.

Geleid door de standaardarresten van de Hoge Raad, is in het denken over aansprakelijkheid van de moeder voor door de dochter onbetaald gebleven schulden, impliciet de veronderstelling geweest dat het gaat om aansprakelijkheid jegens contractscrediteuren. De aansprakelijkheid van de dochter uit onrechtmatige daad is een wezenlijk ander gevalstype. Contractscrediteuren hebben met de beperkte aansprakelijkheid van de dochter ingestemd. Dat geldt niet voor onrechtmatige daadscrediteuren; zij zijn crediteur tegen hun wil. De regel voor contractscrediteuren kan hierdoor niet gedachteloos worden toegepast op onrechtmatige daadscrediteuren.

This article reviews the case law on discrimination by dominant online platforms and suggests a novel theory of harm that builds on the availability of choice to incentivise dynamic as well as static efficiency.

De pseudowetenschappelijke ‘klimaatwaakhond’ Clintel en lobbyclub ‘Bezorgde Energiegebruikers’ (BEG) rammelen aan de poort van de rechtszaal. Deze partijen willen zich in hoger beroep van de klimaatrechtszaak van Milieudefensie tegen Shell voegen aan de zijde van Shell. Dat is zorgwekkend, want Clintel en BEG bedienen zich van eenzijdige, misleidende en onwetenschappelijke argumenten. Daarmee kunnen ze het partijdebat ernstig verstoren: je komt namelijk niet toe aan een juridische discussie over de reductieplicht van energiebedrijven, wanneer twee van de vier procederende partijen betwisten dat broeikasgasreductie nodig of wenselijk is.

In dit artikel wordt ingegaan op de vragen of subsidie-vorderingen onoverdraagbaar en onverpandbaar kunnen worden gemaakt door middel van een beding zoals bedoeld in art. 3:83 lid 2 BW, en of het wetsvoorstel Opheffing verpandingsverboden tevens betrekking heeft op subsidie-vorderingen.

The recent Paroxetine and CMA v. Pfizer/Flynn cases confirm the EU approach to pay-for-delay, respectively establish a workable approach to excessive pharmaceutical pricing at least regarding non-innovative drugs. This enables antitrust consolidation regarding further such cases. New directions in the application of EU antitrust law to the pharmaceutical sector can now be identified as a next step. These include an increased focus on biosimilars, the pursuit of excessive pricing cases where patents and regulatory exclusivity are involved, and scrutinizing the confluence of pharmaceuticals with digital services. This reflects the need to balance competition and innovation, and more broadly, the need for speed in order to effectively preserve fair and competitive markets.

Digitale platformen als Amazon, Facebook en Apple gebruiken algemene voorwaarden om hun bedrijfsmodel vorm te geven. Dit artikel bespreekt hoe het EU-mededingings- en contractenrecht door toetsing van algemene voorwaarden de platformeconomie begrenst. Deze begrenzing corrigeert marktfalen als gevolg van marktmacht, informatieasymmetrie en contractuele afhankelijkheid. Billijkheid en verantwoording op grond van een belangenafweging en een zorgplicht staan hierbij centraal.

This chapter examines how the EU rules on cartels and dominance abuse (antitrust) are applied to the pharmaceutical sector, focusing on the approach of DG Competition and the Dutch NCA by way of example. After examining traditional enforcement strategies, it advocates a responsive approach, based on the work of John Braithwaite. This is expected to help address capacity problems and make the application of antitrust regarding pharmaceuticals more effective, while preserving its legitimacy. This approach also involves promoting more private enforcement. An additional expected benefit of relying on a responsive approach is that it will allow competition authorities to address currently underenforced related areas like medical devices and information technology in healthcare.

Although still contested by some, the application of excessive pricing in the pharmaceutical sector has emerged as a relevant and useful tool for competition authorities in the European Union. Not aiming to be a price regulator does not stand in the way of acting against clearly unmerited high prices. Arguably the main concern of the application of excessive pricing is its potential harmful effect on innovation. This explains why exploitation abuses so far have been found in cases where innovation played at most a marginal role. In an earlier book chapter we argued that excessive pricing may also be applied in the context of regulatory exclusivity (e.g. patents and orphan protection), as long as innovation incentives are taken into account. The first theme of the present book chapter concerns how innovation has been dealt with methodologically in the excessive prices cases under EU law so far, and to what extent there might be a risk of hampering innovation incentives. The second theme in this chapter will be the relationship between excessive pricing and regulation in pharma. Specifically, we will look at what the cases may teach us on regulation. Rather than thinking of regulation and competition policy as alternative routes to tackle unfairly high prices, we think they should be seen as complementary. Regulation in pharma has among others to strike a balance between innovation incentives and affordability. Incidence of excessive pricing can be seen as a signal of unbalance that ultimately needs to be redressed in regulation.

This chapter looks at the case law on (reverse) patent settlement and pay for delay regarding pharmaceuticals at EU level, based on the antitrust cases pursued by the European Commission and the relevant decisions by the CJEU. The pay for delay cases are at the interstices of patent protection and competition law, and demonstrate the parallel applicability of these two legal systems. Until recently they formed the core focus of the Commission's enforcement activity concerning pharmaceuticals. Following appeals before the General Court in Lundbeck and Servier, the preliminary ruling in Paroxetine set out the CJEU's approach to the questions when reverse payments are objectionable and when by object infringements are concerned. This approach was confirmed in the ruling on the further appeal in Lundbeck. The chapter looks forward to the further appeal in Servier, which is likely to be the Court's final word on this type of infringement.

Bedrijfsmatige milieucriminaliteit is een structureel probleem met ernstige gevolgen. Als zich in bedrijfscontext een milieuovertreding voordoet, wordt meestal alleen de rechtspersoon hiervoor aansprakelijk gesteld. Natuurlijke personen binnen de onderneming blijven dan buiten schot. De rechtspersoon schrijft echter niet zijn eigen milieubeleid en verricht niet zelf milieubelastende activiteiten: de milieuovertredingen worden feitelijk begaan door mensen binnen het bedrijf. Uiteindelijk is het aan leidinggevende functionarissen om toezicht te houden op de naleving van milieuvoorschriften. Daarom kan het in de rede liggen om naast of in plaats van rechtspersonen ook leidinggevenden persoonlijk aansprakelijk te stellen voor milieuovertredingen. Dit proefschrift gaat over de strafrechtelijke, bestuursrechtelijke en privaatrechtelijke mogelijkheden om een leidinggevende te sanctioneren voor een milieuovertreding in bedrijfscontext. Van ieder rechtsgebied wordt onderzocht welke soorten regels bestaan voor milieubelastende activiteiten van ondernemingen, en tot wie deze regels zijn gericht. Verder biedt het proefschrift inzicht in de toepassing van de strafrechtelijke, bestuursrechtelijke en privaatrechtelijke daderschapsvereisten in de context van bedrijfsmatige milieuovertredingen. Ook wordt stilgestaan bij de sancties die kunnen worden verbonden aan het daderschap van een leidinggevende. Daarnaast wordt per rechtsgebied bezien of er aanleiding bestaat om personen met een leidinggevende functie aanvullend te beschermen tegen milieuaansprakelijkheid, bijvoorbeeld in de vorm van een gekwalificeerd opzetvereiste of een aanvullende verwijtbaarheidstoets. Uit het promotieonderzoek blijkt dat leidinggevenden zelf milieuverplichtingen hebben. Als een leidinggevende een dergelijke verplichting schendt, kan hem onder omstandigheden een preventieve, herstellende of zelfs bestraffende sanctie worden opgelegd. In het onderzoek zijn zowel de gronden voor milieuaansprakelijkheid als de verweren daartegen bestudeerd. Het proefschrift levert daarmee een bijdrage aan een gebalanceerde en gestructureerde beoordeling van de persoonlijke aansprakelijkheid van leidinggevenden voor milieuovertredingen in bedrijfscontext.

In dit artikel staat centraal wat de rol is van maatschappelijke regulering bij invulling van de maatschappelijke betamelijkheid en welke omstandigheden relevant zijn bij de bepaling van die rol. Om die vraag te beantwoorden zijn de stand van de doctrine en de stand van de rechtspraktijk onderzocht en is een vergelijking tussen beide gemaakt. Uit de vergelijking blijkt dat in de feitenrechtspraak weinig terug te zien valt van wat de literatuur zo bezighoudt. De conclusie van het stuk is dat het wellicht tijd is maatschappelijke regulering te omarmen als functioneel, waardevol en effectief rechtsvindingsinstrument. In verreweg de meeste gevallen helpt zij de rechter werkelijk vast te stellen wat de maatschappelijke betamelijkheid inhoudt.

Currently, the Council of the European Union is negotiating the European Commission’s recent proposal on cross-border mobility. This paper provides an overall assessment based on the proposal’s central pillars: freedom of establishment and protection of the interests of creditors, shareholders, and employees. The proposed directive meets a real necessity for regulation on a European level and pursues an ambitious agenda. While the general approach is excellent, there is room for improvement on some issues of importance.

In dit artikel geef ik eerst een kort overzicht van de feitelijke achtergrond van de rechtszaak (par. 2). Daarna sta ik stil bij de vorderingen van Greenpeace (par. 3) en geef ik een samenvatting van de uitkomst en onderbouwing van het vonnis (par. 4). Volgens de voorzieningenrechter heeft de Staat een ruime mate van beleidsvrijheid ten aanzien van het verbinden van duurzaamheidsmaatregelen aan coronasteun (par. 5). Dat uitgangspunt lijkt me juist, maar ik plaats de kanttekening dat die beleidsvrijheid niet onbegrensd is: mijns inziens kunnen klimaatverplichtingen een kader scheppen waarbinnen coronabeleid moet worden gevormd (par. 6). Vanwege de klimaatcrisis is een groen herstel uit de coronacrisis noodzakelijk; het uitblijven van klimaatvoorwaarden aan coronasteun kan onder omstandigheden onrechtmatig zijn. Zodoende rijst de vraag of de KLM-steun toch groener had gemoeten. Die vraag beantwoord ik ontkennend, maar in de slotbeschouwing geef ik aan de hand van de rechtszaak van Greenpeace tegen de Staat een voorzet voor een verdere discussie over klimaatverplichtingen, onrechtmatigheid en beleidsvrijheid in coronatijd (par. 7).

chain principle, mandatory bid, cascade offer, takeover regulation, minority shareholders protection, equal treatment of shareholders, market for corporate control, control, significance test, premium value

Dit artikel is een verslag van een empirisch onderzoek naar de vraag hoe de feitenrechter omgaat met private regelgeving bij de invulling van de maatschappelijke betamelijkheid uit art. 6:162 lid 2 BW. De auteur heeft de op www.rechtspraak.nl gepubliceerde uitspraken geanalyseerd. Uit het onderzoek blijkt dat de rechter in de grote meerderheid van de gevallen oordeelt in overeenstemming met een voorhanden zijnde private norm en dat hij daar doorgaans een groot gewicht aan toekent. Er lijkt een discrepantie te bestaan tussen de door de onderzoeksresultaten geduide rechtspraktijk en de bestaande opvatting dat private regelgeving op zichzelf niet beslissend is bij invulling van de maatschappelijke betamelijkheid, maar dat zij slechts een aanwijzing voor de rechter vormt.

Uitleg van overeenkomsten is een vrijwel uitsluitend feitelijke aangelegenheid. Alleen uitspraken van de Hoge Raad bestuderen gee daarom een vertekend beeld. Lezing van literatuur wekt bovendien de indruk dat het uitlegleerstuk in de loop der jaren steeds complexer is geworden. Maar bespreekt die niet voornamelijk gevallen die zich in de praktijk nauwelijks voordoen? Auteurs analyseerden alle uitspraken uit feitelijke instanties over 2018 die via rechtspraak.nl gevonden konden worden waarin de uitleg van een overeenkomst een centrale rol speelt. Die analyse bevestigt dat het uitlegleerstuk in de praktijk niet zo moeilijk is als men op grond van de literatuur geneigd is te denken.

In een letselschadeprocedure gaat het erom de werkelijke vermogenssituatie van de benadeelde te vergelijken met de hypothetische situatie zonder de fout. Die exercitie vergt kennisname van persoonlijke gegevens over die benadeelde. Daarmee wordt een inbreuk gemaakt op zijn of haar privacy, en niet van de lichtste soort. In dit artikel wordt beargumenteerd dat nu deze privacy-schade het gevolg is van de fout waar het in de procedure om draait, zij voor vergoeding in aanmerking behoort te komen. Er is geen reden haar voor risico van de benadeelde te brengen.

Het onderwerp verpanding blijft de financieringspraktijk bezighouden. In dit artikel wordt ingegaan op de (on)mogelijkheden van verpanding in verband met de beperkte reikwijdte van het begrip goed zoals gedefinieerd in art. 3:1 BW. Ingegaan wordt op de (on)mogelijkheden van verpanding van een samenstel van goederen, in het bijzonder een assurantieportefeuille, .nl-domeinnamen en bedrijfsgeheimen

De algemene vergadering van aandeelhouders is van oudsher het aangewezen trefpunt voor dialoog tussen aandeelhouders en bestuur en raad van commissarissen. Toch zijn er tal van recente ontwikkelingen die deze positie doen wankelen. Te denken valt aan de toenemende rol van stemadviseurs, het (voor)overleg met selecte aandeelhouders, het gebruik van het agenderingsrecht, elektronisch stemmen, alsook het fenomeen van toezeggingen aan aandeelhouders. In De aandeelhoudersvergadering van de beursvennootschap, getiteld naar het gelijknamige ZIFO-congres, vindt u actuele perspectieven op deze ontwikkelingen. De bijdragen in deze bundel bouwen voort op de inleidingen gehouden op het congres. Meerdere bijdragen zijn verrijkt met inhoudelijke punten die tijdens de plenaire discussie ter sprake kwamen.

Leerboek ten behoeve van de deelnemers aan de advocaat-stagiaires opleiding van de Law Firm School. Dit zijn advocaat-stagiairs van de 18 bij de Law Firm School aangesloten grote internationaal opererende advocatenkantoren in Nederland.

Via de implementatie van de Europese Alternative Investment Fund Managers Directive (AIFMD) zijn art. 4:37v en art. 4:37z Wet op het financieel toezicht (Wft) in de Nederlandse wet geïntroduceerd. Deze wetsartikelen leggen voor beheerders van beleggingsinstellingen met controle in uitgevende instellingen beperkingen op met betrekking tot, onder andere, besluitvorming over (winst)uitkeringen gedurende een periode van twee jaar na het verkrijgen van een controlerend belang.

In de ‘Kroniek van een mislukte coup’ over de machtsstrijd binnen ABN Amro (FD 10 februari) wordt in het hoofdredactioneel commentaar van 12 februari betwijfeld of DNB en ECB voldoende slagkracht hebben gehad. Maar is hun gedrags- en cultuurtoezicht een geschikt middel om dit soort crises tot een goed einde te brengen? Het is er niet voor gemaakt. Toch kan het soms helpen. Lees het volledige artikel: https://fd.nl/opinie/1241999/ook-bij-kroniek-abn-amro-is-aanstichter-misere-moeilijk-aan-te-wijzen-l4c2cab38NZN