Search

The sense of responsibility to educate students as "whole people" which lies on the shoulders of all higher education managers, sports programs will continue to have strategic programs in the higher education system in Indonesia. Therefore, researchers conducted a normative and juridical literature review to examine sports in higher education. The results of this review indicate that Article 35 (3) of the Higher Education Curriculum Law No. 12 of 2012 concerning sports higher education is needed to be used as a compulsory subject in higher education. Overall, this review provides an appropriate reference point for further research by identifying the need for research in the aspect of sports needs, especially making sports a compulsory subject in college as a form of realizing a whole human being. However, there are weaknesses and inequalities in several aspects. This research is a novelty in the study of sports policy analysis in Indonesia.

Introduction: In this study we aimed to perform the first research on the current state of compulsory basic and clinical courses in genetics for medical students offered at medical faculties in six Balkan countries with Slavic languages (Bosnia and Herzegovina, Croatia, Montenegro, North Macedonia, Serbia, and Slovenia).Materials and Methods: The study was conducted from June to September 2021. One representative from each country was invited to collect and interpret the data for all medical faculties in their respective country. All representatives filled a questionnaire, which consisted of two sets of questions. The first set of questions was factual and contained specific questions about medical faculties and design of compulsory courses, whereas the second set of questions was more subjective and inquired the opinion of the representatives about mandatory education in clinical medical genetics in their countries and internationally. In addition, full course syllabi were analysed for course aims, learning outcomes, course content, methods for student evaluation and literature.Results: Detailed analysis was performed for a total of 22 medical faculties in Bosnia and Herzegovina (6), Croatia (4), Montenegro (1), North Macedonia (3), Serbia (6), and Slovenia (2). All but the two medical faculties in Slovenia offer either compulsory courses in basic education in human genetics (16 faculties/courses) or clinical education in medical genetics (3 faculties/courses). On the other hand, only the medical faculty in Montenegro offers both types of education, including one course in basic education in human genetics and one in clinical education in medical genetics. Most of the basic courses in human genetics have similar aims, learning outcomes and content. Conversely, clinical courses in medical genetics are similar concerning study year position, number of contact hours, ECTS (European Credit Transfer and Accumulation System) and contents, but vary considerably regarding aims, learning outcomes, ratio of types of classes, teaching methods and student evaluation.Conclusion: Our results emphasise the need for future collaboration in reaching a consensus on medical genetics education in Balkan countries with Slavic languages. Further research warrants the analysis of performance of basic courses, as well as introducing clinical courses in medical genetics to higher years of study across Balkan countries.

Üniversiteler, ülkelerin sosyal ve ekonomik kalkınmasına destek olacak, bilgiye dayalı bir toplumun oluşmasını sağlayacak en önemli kurum olarak algılanmaktadır. Bu beklentinin karşılanabilmesi için bilgiye kolay erişebilen, onu kullanıp üretimine katkı sağlayabilen, eleştirel düşünme becerilerine sahip olan, araştıran, sorgulayan, yaratıcı, kendisini sürekli geliştiren, bağımsız düşünebilen ve üretken öğrenciler yetiştirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle üniversitelerde yabancı dil, Türk dili, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi derslerinin zorunlu ortak dersler olarak lisans/önlisans programlarında yer alması oldukça önemlidir ve bu derslerin etkili bir şekilde öğretimine gereksinim vardır. Çünkü öğrencilerin üniversite eğitimleri boyunca öğrendikleri ile mezuniyet sonrası öğrendikleri bilgileri birleştirmek; dünyanın karmaşıklığı ve kendilerinin bu dünyadaki rolünü anlamalarını sağlamak zorunlu ortak derslerin amacıdır. Günümüzde üniversiteler öğrencilere kaliteli bir eğitim verebilmek için küresel eğilim doğrultusunda yeniden şekillenmeye başlamıştır. Teknolojik gelişmeler ve bilimsel yenilikler, üniversitelerde verilen eğitim sisteminde, öğrencilerin öğrenme alışkanlıklarında yeniliklere neden olmuştur. Zorunlu ortak derslerin öğretimi, 2013 yılı öncesinde yüz yüze eğitim yoluyla yapılmaktayken 2013 yılı sonrasında bazı üniversitelerde uzaktan eğitim uygulaması yoluyla yapılmaya başlamıştır. Bu durum uygulamanın çeşitli boyutlarıyla incelenip değerlendirilmesine ilişkin bilimsel araştırmaların yapılmasını gerekli hale getirmiştir. Araştırmanın amacı, üniversitelerin eğitim programında yer alan zorunlu ortak derslerin uzaktan eğitim uygulamasının değerlendirilmesidir. Bu genel amaç çerçevesinde, (i) zorunlu ortak derslerin üniversite eğitim programında yer almasına, (ii) uzaktan ve yüz yüze eğitim programına, (iii) her iki eğitim uygulamasının avantaj ve dezavantajlarına ve (iv) Gazi Üniversitesi'nde zorunlu ortak derslerin uzaktan eğitim uygulamasına yönelik öğrenci görüşleri belirlenmiştir. Ayrıca, öğrencilerin uzaktan eğitim uygulamasına ve zorunlu ortak derslerin eğitimine yönelik uygulama önerileri sorgulanmıştır. Araştırma, zorunlu ortak derslerin etkili uygulamaları için; genelde uzaktan veya yüz yüze eğitim, özelde ise içerik, eğitim durumu, değerlendirme konularında program geliştirme çalışmaları yapanlara, uygulayıcılara ve yapılacak olan olası araştırmalara veri sağladığından önemlidir. Araştırma, betimsel bir araştırma modelidir ve nitel araştırma özelliği göstermektedir. Ayrıca araştırma, durum çalışması olarak desenlenmiştir. Bu araştırmanın çalışma evrenini, Gazi Üniversitesi'nde 2016-2017 öğrenim yılında fen edebiyat, mühendislik, tıp, eğitim ve hukuk fakültelerinde birinci sınıfta öğrenim gören 50 öğrenci ile 2015-2016 öğretim yılında aynı fakültelerden mezun olan 50 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama yöntemi görüşmedir ve yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın alt amaçları kapsamında elde edilen bulgulara göre öğrenciler, zorunlu ortak derslerin uzaktan eğitim uygulamasının içerik, ders işlenişi (eğitim durumu) ve değerlendirme boyutlarının her birinde sorun yaşamışlardır. Araştırma bulgularında, zorunlu ortak derslerin içeriklerinin üniversite düzeyinde bir eğitim programı için basit olduğu sonucu da yer almaktadır. Öğrenciler, zorunlu ortak ders içeriklerinin üniversitelerin farklı bölümlerine uyum sağlayacak şekilde değiştirilebilen çerçeve bir programdan oluşmasını talep etmektedir. Ders işlenişi (eğitim durumu) için de videoların yalnızca düz anlatım yönteminden yararlanılarak hazırlandığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin daha aktif olabileceği ve eş zamanlı (senkron) olarak işlenen uzaktan eğitim derslerinin hazırlanması önerilmiştir. Araştırma bulgularına göre zorunlu ortak dersler, basit sorulardan oluşan çoktan seçmeli testler ile değerlendirilmektedir. Öğrenciler, değerlendirme boyutuna ilişkin olarak süreç değerlendirmesi yapılmasını istemektedir. Ayrıca öğrenciler, sınav yerlerini bulmakta zorlandıklarından uzaktan eğitim uygulaması sonrasında yapılan sınavların kendi fakültelerinde yapılması gibi önerilerde bulunmuştur. Universities are the most important institutions providing the social and economic development of countries and supporting to create a knowledge-based society. They aim to educate students who can easily access the information, contribute to production by applying that information, have critical thinking skills, make research, inquire, and be creative, self-improvement, independent and productive students. In terms of educating individuals with these aimed qualifications, the purpose of education at universities is to spread information with well-educated human power, to disseminate updated information and technology through research activities, and to transfer results of education and research to society. Courses in associate / undergraduate programs of universities in the direction of the educational objectives; are grouped under three main headings, namely field courses, elective courses and compulsory common courses. The courses, which are the focus of this study and called as compulsory common courses, are foreign language, Turkish language, Atatürk Principles and History of Turkish Revolution. The aims of having compulsory courses at the curricula of universities are the followings; to combine the information that students learn during their university education with those they learn after graduation, to enable them understand the complexity of the world and their role in this world. Today, universities have begun to reshape in the direction of global trends in order to provide quality education to students. Technological developments and scientific innovations have led to revolutions in students' learning habits and in the educational system applied at universities. Innovations and changes occurred in the education system and the learning habits of the students are quite extensive. One of these is that teaching of compulsory common courses carried out through face-to-face education before 2013 is beginning to be implemented by distance education at some universities after 2013. That situation made it necessary to carry out scientific researches on the examination and evaluation of the application with various dimensions. The aim of this study is to evaluate the distance education application of the compulsory courses that are included in curricula of the universities. Within this general aim, the students' opinions on (i) the involvement of compulsory common courses in the university curricula, (ii) the distance and face-to-face education programs, (iii) the advantages and disadvantages of both programs, and (iv) distance education application of compulsory common courses at Gazi University were determined. Furthermore, students' suggestions about distance education application and teaching of compulsory common courses were taken. That study carries importance for those who develop curriculum, for practitioners and for the prospective studies because it presents data about distance and face-to-face education in general and content, learning experiences, evaluation in detail. The model of study is descriptive. It is also a qualitative study designed via case study. The study group is composed of 50 students who are studying in the first grade in science, engineering, medicine, education, law faculties at Gazi University in 2016-2017 academic year, and 50 students who graduated from the same faculties in the 2015-2016 academic year. The data collection method of the study is interview and a semi-structured interview form was used. In the analysis of the data, content analysis technique was applied. According to the findings obtained from the study, students have experienced problems in the content, learning experiences and evaluation dimensions of distance education for compulsory common courses. The findings also show that the content of compulsory common courses is superficial for a university-level curricula. Students demand that that the content of compulsory common courses be rearranged to accommodate to different departments of the universities. For the learning experiences (education situation), it has been concluded that the videos have been prepared only by using direct instruction method. It has been proposed to prepare distance education courses that students are more active and are taught in a synchronized way. According to some other findings, compulsory common courses are evaluated by multiple choice tests consisting of simple questions. However, students have asked formative assessment. In addition, students taking the courses via distance education application have explained that they have difficulties in finding the exam places and made suggestions such as sitting exams at their own faculties. Based on the study findings, the following suggestions have been made for those who develop a distance education curriculum; (i) the information in course content should be rearranged so that students in all departments can use it, (ii) the instructors should prefer updated videos and teaching methods that enable students to be more active, since the teaching methods applied affect the efficiency of distance education courses. Suggestions for researchers include those; (i) the opinions and recommendations of instructors on the delivery of compulsory common courses through distance education can be determined; (ii) the effectiveness and permanence of distance education of compulsory common courses can be measured. For the higher education institutions, some of the suggestions are the followings; (i) the proficiency of instructors who teach courses in distance education videos in terms of distance education should be determined and the instructors who are not at the required level should be taken into a preparatory education program, and (ii) the efficiency of distance education of compulsory common courses should be audited. 224

İnsan maddi ve manevi ihtiyaçları olan bir varlıktır. Maddi ihtiyaçlarını karşılamak için nasıl ki meslek eğitimi insan için vazgeçilmez bir unsur ise; manevi ihtiyacını karşılamak için Din Eğitimi de göz ardı edilemez.3 Mart 1924 yılında Tevhid-i Tedrisat Kanunu'nun çıkartılmıştır. Medreselerin kapatılmasıyla Din Dersleri konulmuştur. Bu dersler tekrardan 1939 yılına kadar program dışına çıkarılmış/kaldırılmıştır. 1939 dan 1949 yılına kadar yani yaklaşık 10 yıl Milli Eğitimin hiçbir kademesinde Din ve Ahlak dersleri yer almamıştır. 1948 yılından sonra `çok partili hayata geçiş ile` isteğe bağlı olarak ve kademeli bir şekilde Din dersleri okul programlarında yerini almıştır. Halkın %95'inin onayladığı 1982 Anayasası(24. Maddesi) ile birlikte Din dersleri ilköğretim ve ortaöğretimde zorunlu ders olmuştur.30 Mart 2012 tarihinde kabul edilen ve 11 Nisan 2012 yılında Resmi Gazetede yayınlanan 6287 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ve bu kanuna bağlı olarak uygulanan 4+4+4 Eğitim Sistemi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile birlikte okullarda seçmeli din dersleri uygulamasına başlanmıştır. Bu kanun ile birlikte 2017 yılında Ortaöğretimdeki zorunlu ders saati her yıl olmak üzere yılda 2 saate çıkarılmıştır.Sonuç olarak günümüzde Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda seçmeli ve zorunlu olarak iki çeşit Din Eğitimi ve Öğretimi verilmektedir. İsteyen veliler bir dilekçe ile zorunlu Din Din kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin yanında çocuklarına Kur'an-ı Kerim, Temel Dini Bilgiler ve Peygamberimizin Hayatı derslerinin eğitim-öğretimini aldırabilmektedir.Bu bağlamda araştırmamızın temel problemi; zorunlu veya seçmeli din, ahlak ve değer derslerinin programda yer alışı hakkında öğrencilerin düşüncelerin neler olduğu, bu derslerin onların psikolojisini, özgürlük-sorumluluk ve bilgi-cahillik açısından nasıl etkilediğini, onları seçmeli derse iten veya bunlardan uzaklaştıran şeylerin neler olduğunu ve hangi faktörlerin bu tercihleri etkilediğini; seçilen derslerin nasıl değerlendirildiğini ortaya koymaktır. Araştırmamızda `durum çalışması` tercih edilmiştir. Araştırma evreni Türkiye'nin nüfus açısından en büyük ili olan İstanbul'da bulunan Ortaöğretim(Lise) kurumlarıdır. Çalışmamızda İstanbul'da bulunan Ortaöğretim(Lise) kurumları içinden örneklem seçilmiştir. Araştırmada görüşme (mülakat) ve doküman incelemesi (dökümantasyon) teknikleri kullanılarak veri toplanılmıştır. Human (human being) is an entity who has the spiritual and material needs.Just as the vocational education wihich is an essential element meeting People's material needs , the religious education can not be ignored for the spiritual needs of one , either .''The Law on Unification of Education'' was enacted on March 3 , 1924. With the closure of the madrasas , religion courses were adapted. These courses were removed from the curriculum till 1939. '' The Religious and Moral Education'' wasn't in any education stages from 1939 to 1949 which was about 10 years. After 1948 , with the transition to multi-party system , the religion courses have taken its place in the school curriculum in an optional and gradual way. By the law 1982 (24th Article), which is approved by %95 of the public (community) , the religion courses have become a compulsory lesson in the Primary and Secondary education. By the means of Primary Education Law no 6287 , adapted on 30 March 2012 and published on official journal , 4+4+4 education system and Law of Amendment Act ; Elective Religion courses have begun to be applied at schools in addition ; in 2017, compulsary hours of the courses in secondary schools were increased to 2 hours for every years. As a result , Religious Education and Teaching are provided as an optional and compulsary at the schools under Ministry of National Education . While parents who want their children to be exempted from all religion courses can submit a petition , the ones who are willing to have the course ,can take The Quran ,Basic Religious Knowledge and The life of the Probhet Muhammed beside Ethics and Religious Culture.In this context , the main research problem is what the students think about the compulsary or optional religion and the ethic courses affect the students phychology in terms of freedom-responsibility and knowledge –ignorance , what makes the students choose or distance themselves from elective course , which factors cause these decions and to state how the selected courses are being evaluated.In this research '' case study '' is prefered. The target population of the study is secondary education institution located in İstanbul which is one of the major city in terms of population in Turkey. In our study,samples are chosen among the secondary schools in İstanbul. In this research , the data is gathered by the interview and documentation techniques. 115

1982 tarihli Anayasa'nın 24. maddesi ile birlikte, ilk ve orta öğretim kurumlarında din kültürü ve ahlak bilgisi dersi zorunlu olarak öğretilmeye başlandı. Ancak din kültürü ve ahlak bilgisi dersi, Türkiye Cumhuriyeti kurulduğundan beri, laiklik ilkesi bağlamında en önemli tartışma başlıklarından birini oluşturmaktadır. Okuyacağınız tez zorunlu din dersine laiklik ilkesi uyarınca nasıl yaklaşılması gerektiğini, zorunlu din dersinin tarihçesini, bugününü ve bu dersten nasıl muafiyet sağlanacağını, son bölümde ise zorunlu din dersinden muafiyet kararları ele almaktadır.Din dersinin yapısının ve müfredatının 1924, 1946, 1950, 1974, 1982, 2005, 2012 ve 2017 tarihlerinde ülkenin siyasal ve ekonomik koşullarına göre, değiştiğini görüyoruz. Bugün itibariyle, zorunlu din dersi müfredatı ve kitapları incelendiğinde ise, tüm dinlerin değil sadece Sünni İslam dinini içerdiği tespit edilmektedir. Diğer yandan, zorunlu din dersinden muafiyet sistemi ise pek çok sorunu barındırmaktadır. Musevi ve Hristiyan velilerin inançlarını belgelendirmeleri kaydıyla çocuklarının dersten muaf tutulması söz konusu iken, Alevi, Ateist veya başkaca inanç ve felsefi görüşlere sahip ailelerin çocuklarının söz konusu dersten muaf tutulamadığına şahit oluyoruz.Ulusal mahkeme ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları göstermektedir ki, bu koşullar altında insan haklarını ihlal eden zorunlu din dersinin ya bütünüyle müfredattan kaldırılması ya da velilerin dinlerini belgelendirmesine gerek duyulmaksızın, sadece talepleri doğrultusunda zorunlu din dersinden küçüğün muaf tutulması gerekmektedir. With the 24th article of the Constitution of 1982, compulsory religious culture and ethics courses have begun to be taught in primary, secondary and high schools. However, religious culture and ethics education, since the foundation of the Republic of Turkey, is one of the most important discussion topics in context of the principle of secularism. This dissertiation examines how the issue should be approached in accordance with the secularism principle, the history of the compulsory of religious culture and ethics education, ways to exempt from it and and in the last part, the decisions on exemption from compulsory religious educationWhen we look at the the structure and curriculum of the religious course, we see that the view of religious course changed according to the political and economic conditions of the country in 1924, 1946, 1950, 1974, 1982, 2005, 2012 and 2017. As of today, when the text books of compulsory religious culture and ethics courses in curriculum are examined, it is observed that it does not cover all religions but only the Fundamentals of suni Islam.On the other hand, exemption from compulsory religious culture and ethics education has many problems.Jewish and Christian children have been exempted from compulsory religious culture and ethics courses. However, the children of Alevi, Atheist or or those families with other beliefs and philosophical views can not be exempted from compulsory religious culture and ethics education. The National Court and the European Court of Human Rights states that the in this case, compulsory religious education which violates human rights must be either abolished from the curriculum or children must be exempted from compulsory religious culture and ethics education without the need to document the religions of their families. 151

Ülkemizde ve diğer ülkelerde din öğretiminin hangi yaklaşım benimsenerek nasıl yapılacağı sürekli tartışılagelen bir konudur. Bu çalışmada, öncelikle din öğretimi hakkında uluslararası genel düşüncelere yer verilerek, Türkiye din öğretimi konusunda diğer ülkelerle karşılaştırılacaktır. Türkiye’de Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi ayrıntılı bir şekilde incelenecek, durum tespiti yapılarak dersin gerekliliği ve eğitime katkısı üzerinde durulacak, diğer taraftan yaşanan sıkıntılara işaret edilecektir. Dünyada uygulanan din öğretimi yaklaşımlarına değinilerek ülkemizde çoğulcu din öğretimi yaklaşımının uygulanabilirliği ve gerekliliği üzerinde durulacaktır. Din öğretiminde dini pratiklere yer verilmemesinin yarattığı boşluğa işaret edilerek din eğitiminin gerekliliği ve uygulanabilirliği sorgulanacaktır. Bu tez din öğretiminde çoğulcu yaklaşım modellerini incelemeyi hedefleyerek zorunlu din öğretimiyle birlikte isteğe bağlı din eğitimi dersi önerisini sunmaktadır In our country and others, there has always been an argument about which way should be followed to teach religion. This study primarily includes the international thoughts on religious education and makes comparison of Turkey with other countries about teaching religion. Along with the determination of the situation, Religious Culture and Ethics lesson in Turkey, the necessity of the religious course, its contribution to education and the possible problems will be discussed in detail.This study also analyzes the religion lessons practised around the world and questions the necessity and practicality of the pluristic religion education in Turkey. The reseacrh also signals the gap caused by not taking part in religious practising and in line with this investigates the necessity and applicability of teaching religion This study aims to look for models of pluralist approach in teaching religion and proposes voluntary religious education course along with compulsory religious education İÇİNDEKİLER -- ÖZET,i -- ABSTRACT, ii -- İÇİNDEKİLER, iii -- KISALTMALAR, v -- ÖNSÖZ,vi -- GİRİŞ,1 -- PROBLEM,1 -- AMAÇ,1 -- YÖNTEM,1 -- BİRİNCİ BÖLÜM -- DİN ÖĞRETİMİ VE TÜRKİYE’DE DKAB DERSİ -- 1.DİN ÖĞRETİMİ HAKKINDA GENEL DÜŞÜNCELER,3 -- 1.1.Laik Sistemde Din Öğretiminin Yeri,3 -- 1.2.Anayasada Din Eğitimi Hakkı,7 -- 1.3.Örgün Eğitimde Zorunlu Din Dersi,13 -- 1.4.Türkiye‟de Din ve Ahlak Öğretiminin Statüsü,15 -- 1.5.Diğer Ülkelerde Din ve Ahlak Öğretiminin Statüsü,15 -- 2.TÜRKİYE’DE DİN ÖĞRETİMİ VE DKAB DERSİ,16 -- 2.1.Türk Toplumunda Dinin Önemi,17 -- 2.2.Türk Eğitim Tarihinde Din Dersleri,22 -- 2.3.DKAB Dersinin Teorisi,23 -- 2.4.DKAB Öğretim Programları ve Müfredatı ,24 -- 2.5.Din Öğretimi Alanına Öğretmen Yetiştirme,28 -- 2.6. 12 Yıllık (4+4+4) Zorunlu Eğitim Projesinde DKAB Dersi,35 -- -- İKİNCİ BÖLÜM -- DİN ÖĞRETİMİ YAKLAŞIMLARI -- 1.DİN ÖĞRETİMİ YAKLAŞIMLARI,37 -- 1.1.Mezhebe Dayalı Din Öğretimi Yaklaşımı,37 -- 1.2.Din Hakkında Öğretim Yaklaşımı,40 -- 1.3.Din Öğretiminde Çoğulcu Modeller ,42 -- 1.3.1.Çoğulcu/Çok Kültürlü Din Öğretimi,46 -- 1.3.2. Fenomenolojik Din Öğretimi,53 -- 1.3.3. Mezhepler Arası Din Öğretimi,57 -- 1.3.4. Dinler Arası Din Öğretimi,58 -- 1.3.5. Yorumlayıcı Din Öğretimi,59 -- 2.TÜRKİYE’DE DKAB DERSİ VE ÇOĞULCULUK,59 -- 2.1.Geçmişten Günümüzde DKAB Dersinde Temel Alınan Yaklaşımlar ,62 -- 2.2.Çoğulcu Öğretim Perspektifinden DKAB Dersi Öğretmeni Profili,65 -- 3.DİĞER ÜLKELERDE DİN DERSİ UYGULAMALARI VE TÜRKİYE İLE -- KARİILAİTIRILMASI,66 -- ÜÇÜNCÜ BÖLÜM -- ZORUNLU DİN ÖĞRETİMİ DERSİYLE BİRLİKTE -- İSTEĞE BAĞLI (SEÇMELİ) DİN EĞİTİMİ DERSİ -- 1. ZORUNLU DİN ÖĞRETİMİ DERSİ,71 -- 2. İSTEĞE BAĞLI DİN EĞİTİMİ DERSİ,78 -- 2.1. İslam Din Dersi,85 -- 2.2. Alevilik Dersi,87 -- 3. UYGULAMAYA YÖNELİK ÖNERİLER,89 -- SONUÇ,92 -- KAYNAKÇA,96

Eğitimin önemli bir öğesi olan öğretmenin çağın gereklerine göre yetiştirilmesi meselesi diğer ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de özellikle cumhuriyetin ilanından sonra eğitim alanında yapılan değişimlerle birlikte önem kazanmıştır. Eğitim alanında yapılan yeniliklerin ve değişimlerin başarılı şekilde gerçekleştirilmesinde öğretmenler önemli bir faktör olarak görülmektedir. Bu nedenle ülkemizde eğitimde gerçekleştirilen değişimler eğitim fakültelerinin de yeniden yapılandırılmasının gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Eğitim fakültelerinin diğer programlarında görüldüğü üzere Türkçe Öğretmenliği Lisans Programında da bu sebeplerden değişimler gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, cumhuriyetten günümüze Türkçe Öğretmenliği programında yapılan değişim ve yeniliklere yer verilmiştir.Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmen adaylarının nitelikli yetiştirilmesinde önemli bir etkiye sahip Türkçe Öğretmenliği Lisans Programındaki değiştirilebilir zorunlu dersler ile seçmeli derslerin devlet üniversiteleri ölçeğinde karşılaştırarak niteliğini belirlemektir. Bu amaçla üniversitelerin Türkçe öğretmenliği programlarının ders programları incelenmiş, programda yer verilen alan ve genel kültür seçmeli dersleri ile değiştirilebilir zorunlu dersler tablolar halinde açıklanmaya çalışılmıştır.Araştırma sonucunda Eğitim Fakültelerinin Yeniden Yapılandırılması çalışmalarıyla Türkçe Öğretmenliği programından bazı dersler kaldırılırken bazı derslerin eklendiği ve devlet üniversitelerinin kendi programlarına bu değişimleri yansıtırken farklılıkların ortaya çıktığı görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Öğretmen Yetiştirme, Türkçe Öğretmenliği Lisans Programı, Değiştirilebilir Zorunlu Dersler, Seçmeli Dersler Teacher is one of the most significant component of education. It is necessary to educate teachers to the necessities of current period. After the proclaim of the republic, this neccesity was gained an importance in our country as in all around the world. Teachers are seen as a significant factor in realizing effective changes in education. Consequently, changes in education of our country necessiates the renewal of education faculties. As seen in other programs of education faculties, some changes were realized in Undergraduate Turkish Teacher Program. In this study, changes which have been done from republic to today in Turkish Teacher Program were investigated.The major aim of this study is to determine the characteristics, changeable must courses and elective courses in Undergraduate Turkish Teacher Program, which provide effeciently educated Turkish teacher candidates by comparing them on the scale of public universities. In this context, course schedules of Turkish Teacher Programs were investigated. Field courses, elective general culture courses and changeable must courses were visualized by using tables. At the end, with the help of renewal studies of education faculties some courses were added and some others were removed from Turkish Teacher Program. It was observed that while public universities were reflecting those changes to their programs, some differences were appeared.Key Words: Teacher Educating, Undergraduate Turkish Teacher Program, Changeable Must Courses, Elective Courses 106

Çalışmanın amacı dramanın zorunlu bir ders olarak Eğitim Fakültelerinde programlanmasına ihtiyaç olup olmadığının araştırılmasıdır. Bu amaçla öncelikle dramanın kullanılabileceği dört öğretim alam : İngiliz Dili Öğretmenliği; Sınıf Öğretmenliği; Okulöncesi Öğretmenliği ve Matematik Öğretmenliği tespit edilmiştir. Bu alanlarda dramaya yaklaşımı ve gereksinimi tespit edebilmek için öğretmenler ve öğrencilerle mülakat yolu ile veri toplanmaya çalışılmıştır.Ayrıca Eğitim Fakültelerinde görev yapan Öğretim Üyeleri ile de görüşülmüştür. Geliştirilen mülakat sorulan ile yapılan yüz yüze görüşmeler sonucunda elde edilen veriler yorumlanarak sonuçlar çıkarılmaya çalışılmıştır. Öğretmen, öğrenci ve akademisyenlerin aynı kamda oldukları ve farklılaştığı noktalar anlamlı olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, dramanın zorunlu ders olarak programlanmasına gereksinim olduğu ve bu yolla ayrıca kişisel gelişim sağlandığı bu araştırmanın sonucunda ortaya çıkmıştır. The purpose of this study was to investigate whether there is a need to programme drama as a compulsory course in education faculties. For this purpose, four fields of teaching: English Language Teaching; Primary School Teaching; Pre school Teaching; and Mathematics Teaching were chosen. Data were collected from these fields by means of interviews.In addition, the academicians from the education faculties were interviewed. The data gathered from the interviews were analysed and compared with the findings of the interviews with the academicians. The points where the teachers, students and academicians became similar and became different were analysed as meaningful points. This study has two major results. The first result of this study is the need to programme drama as a compulsory course in education faculties. Participation in drama process leads to personel development and this is the second major result of this study. 135